Een paar jaar (5) geleden (ten tijden van mijn ex
) heb ik heel erg veel gehad aan dit mooie forum. Het heeft mij vele inzichten gegeven en handvatten om mee verder te gaan. Eigenlijk heb ik na deze vervelende periode het forum losgelaten (zonde). Nu wil ik toch weer een beroep op jullie doe en hoop ik dat mensen hier voor mij klaarstaan met tips en/of adviezen.Na twee jaar vrijgezel te zijn geweest ben ik een nieuwe relatie aangegaan. We zijn inmiddels 4 jaar samen. Grotendeels van deze tijd hartstikke gelukkig maar natuurlijk ook wel eens met up en downs. Mijn vriendin is wel de meest trouwe vriendin die ik mij kan voorstellen. Was niet uit op contact (met 'on'bekende, vrijgezelle jongens) en vertelde het mij altijd als ze een berichtje kreeg of als iemand haar aansprak.
Nu ben ik zelf wat dat betreft meer gesloten.. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen contact met andere meiden maar mijn telefoon is echt mijn telefoon. Zij 'mag' hier niet in kijken, weet niet mijn wachtwoord en als ze hem even wilt gebruiken om te bellen dan reageer ik; pak je eigen telefoon maar. Ik weet dat dit hartstikke achterlijk is en dat dit vraagt om problemen maar op de een of andere manier heb ik hier een soort van angstig/trauma gevoel bij dat ik dan gecontroleerd wordt (iets waar mijn ex een flinke hand van had).
Doordat ik zo 'geheimzinnig' met mijn telefoon deed, werd zij enigszins wantrouwend en terecht. Ik probeer hier wel meer rekening mee te houden maar toch zodra zij om mij telefoon vraagt breekt het zweet mij nog net niet uit. Sinds twee weken is echter alles veranderd. Mijn vriendin is met wat vriendinnen een weekendje weg geweest. Toen ze terugkwam van het weekendje had ze een hele andere houding. Ze zat, opeens, gigantisch veel op haar telefoon en deed eigenlijk net zo geheimzinnig als ik deed. Toen ik hier over begon en haar naar vroeg gaf ze aan: Nu weet je eens hoe ik me altijd voel. Nogmaals dit begrijp ik volkomen.
Echter in drie jaar tijd heb ik mij nooit zorgen hoeven maken dat ze in contact was met andere jongens maar tegenwoordig heeft ze bijvoorbeeld haar nummer in haar profiel staan. Iedereen (ook onbekenden) kunnen haar toevoegen, dit zou ze eerder nooit hebben gedaan. Sinds twee weken dat zij zo doet zit ik al in de knoop met mijzelf. Het voelt niet goed en ik ben bang dat zij nu wel met andere jongens chat. Iets waar ik met haar eerder, nooit bang voor was. Toen ik voorzichtig over haar telefoon activiteiten begon gaf ze aan dat ze me dit niet zou vertellen aangezien ik zelf ook, al twee jaar, zo geheimzinnig doe. Het 'opeens' actieve telefoongebruik en stiekeme gedoe is niet het enige probleem. Sinds twee weken heb ik ook het idee dat ik minder belangrijk voor haar ben en doet ze echt haar eigen ding zonder vooraf met mij te 'bespreken'. Ze deelt dingen pas mee nadat ze al zijn gebeurd en trekt haar eigen plan. Ik krijg zelf gewoon het gevoel dat ik een zeur ben als ik ergens naar vraag. Haar gedrag is dus ook veranderd.
Het telefoongebruik voelt een beetje als terugpakken.
Het probleem is echter dat ik er totaal niet mee om kan gaan dat zij met anderen chat en vooral ook dat ze zo 'onaardig/kortaf' doet. Vooral aangezien ze, in mijn ogen, helemaal niet zo is. Ik zou graag terug willen naar hoe het was..
Het is, volgens mij, niet zo dat ze het niet meer met mij ziet zitten aangezien we van plan zijn om samen huisdieren aan te schaffen en waar zij ook nog steeds gigantisch enthousiast over is. Als ze het niet meer zag zitten zou ze dit ook niet samen gaan doen. Aan de ene kant zegt een stemmetje in mijn hoofd dat ik niet mag zeuren aangezien zij zich al twee jaar rot voelt over mijn 'geheimzinnigheid'. Anderzijds denk ik dat ik dit ook niet zomaar hoef te accepteren en zwijgzaam toe moet kijken hoe zij zich 'anders lees: ongeïnteresseerd' gedraagt en ik mij alleen maar ellendig voel. Het spookt echt de hele dag door mijn hoofd en ik ben bang om haar te verliezen. Echt het gesprek aangaan 'durf' ik niet meer zo aangezien ze de vorige keer zo stellig zei: 'Nu weet je eens, hoe ik mij heb gevoeld'. IK ben bang dat als ik er nu weer over begin ze me weer vindt zeuren.
Ik hoop dat er mensen zijn die vanuit een neutrale kant, mij tips en adviezen kunnen geven.
Snap ook echt niet dat ze telefoon niet mag gebruiken. Mijn telefoon is ook van mij maar als we samen op de bank zitten en we hebben een Wikipedia vraag dan is het echt niet zo dat ze mijn telefoon niet mag gebruiken om het een of ander op te zoeken. Door mijn whattsapp zoeken vind ik ook niet fijn hoor.
Hier heb je gewoon ook je eigen dingen
Maar goed dat is natuurlijk ieders ding, als ik jou was zou ik er eens over praten, geen verwijten, maar gewoon praten, daarmee kom je het verst
Jup, dit moet het bijna wel zijn.quote:Op maandag 2 juli 2018 11:12 schreef Krollie het volgende:
Ze heeft het op het vriendinnenweekendje erover gehad met haar vriendinnen. (Logisch na 2 jaar.) En die hebben gezegd: "Pak hem maar eens goed terug door hetzelfde te doen, pas dan begrijpen mannen hoe het voelt." Dat jij alsnog niet begrijpt dat jij je 2 jaar lang hufterig gedragen hebt is je eigen probleem. Deal with it en val haar er niet lastig mee.
Dumpen bedoel je, deze relatie is kapot.quote:
Deal with it en val haar er niet lastig mee.
Zelf geloof ik dat niet helemaal.. Het is namelijk zo dat we dus binnen twee weken huisdieren gaan nemen. Geloof jij niet dat dit door praten op te lossen valt? Het is pas twee weken dat dit 'ander gedrag' plaatsvindt. Ik zelf ben niet blind voor de signalen hoor maar ik geloof niet helemaal dat dit niet meer te redden valt als je er samen voor gaat.quote:
Nee. Ze neukt al met iemand anders. Jouw de schuld geven van haar gedrag is daar een vrij standaard onderdeel van.quote:Op maandag 2 juli 2018 11:36 schreef Pindakaasje14 het volgende:
[..]
Zelf geloof ik dat niet helemaal.. Het is namelijk zo dat we dus binnen twee weken huisdieren gaan nemen. Geloof jij niet dat dit door praten op te lossen valt? Het is pas twee weken dat dit 'ander gedrag' plaatsvindt. Ik zelf ben niet blind voor de signalen hoor maar ik geloof niet helemaal dat dit niet meer te redden valt als je er samen voor gaat.
Ze heeft het met vrienden erover gehad en die hebben tegen mij gezegd dat alleen andere haar appen. Ik denk dat het gewoon 'terugpakken' is. We wonen ook samen dus het is niet zo dat we 15 zijn en even zeg het is uit en over drie maanden een nieuwe.quote:Op maandag 2 juli 2018 11:37 schreef Nobu het volgende:
[..]
Nee. Ze neukt al met iemand anders. Jouw de schuld geven van haar gedrag is daar een vrij standaard onderdeel van.
Tja, het is jouw relatie natuurlijk. Als jij er nog vertrouwen in hebt moet je er mee doorgaan en je niet gek laten maken door onbekenden op een forum.quote:
[..]
Ze heeft het met vrienden erover gehad en die hebben tegen mij gezegd dat alleen andere haar appen. Ik denk dat het gewoon 'terugpakken' is.
Ook dan gaan mensen naadloos over naar de volgende hoor, dat verandert echt niet opeens als je 'volwassen' bent.quote:We wonen ook samen dus het is niet zo dat we 15 zijn en even zeg het is uit en over drie maanden een nieuwe.
Sowieso kan je je afvragen met welk doel je je zo krampachtig vasthoud aan privacy m.b.t. de telefoon en je partner. Ik vind privacy een groot goed en zou m'n telefoon nooit zomaar uitlenen, behalve aan m'n partner. Ik zie echt niet in om geheimzinnig of wantrouwend daarmee om te gaan, althans de kans is groot dat je dit (onbedoeld) zal uitstralen. De discussie hierover wordt hier best vaak gevoerd, maar iedere keer weer levert het veel ruis op in de communicatie tussen partners, omdat één van de twee meteen paranoia wordt bij een paar 'rode vlaggen' want telefoon 'ist verboten'.
En hoe dan ook, afwijkend gedrag moet sowieso bespreekbaar zijn een gezonde relatie.
Kans is inderdaad groot dat er meer speelt.quote:
[..]
Nee. Ze neukt al met iemand anders. Jouw de schuld geven van haar gedrag is daar een vrij standaard onderdeel van.
Bij het 'terugpakken' is zelf geheimzinnig doen om TS daarmee uit de tent te lokken goed te verklaren.
Het feit dat ze daarnaast óók kortaf doet, geeft imo aan dat er vermoedelijk meer speelt. Dat kan gaan om een ander ja.
Inderdaad en geloof me dat doet ze goed. Het is inderdaad mij een lullig gevoel geven om te laten ervaren hoe zij zich voelt. Dus ja dat begrijp ik helemaal goed. Zelf denk ik dat het kortaf doen, inderdaad wijst op meer, maar vooral komt door het 'klaar zijn' met de situatie.. Niet zozeer met de relatie. Ik heb alleen dit gevoel bij mijn ex gehad (hele andere meid qua persoonlijkheid etc. hoor) en die probeerde mij echt 'kut' te laten voelen om een reactie uit te lokken en mij weg te 'pushen'. En door ervaring uit het verleden ben ik hier erg angstig op. Al maak ik het misschien hierdoor voor mezelf alleen maar zwaarder/erger.quote:
[..]
Kans is inderdaad groot dat er meer speelt.
Bij het 'terugpakken' is zelf geheimzinnig doen om TS daarmee uit de tent te lokken goed te verklaren.
Het feit dat ze daarnaast óók kortaf doet, geeft imo aan dat er vermoedelijk meer speelt. Dat kan gaan om een ander ja.
Dus je vriendin is aan die vreemde houding van jou al enige tijd gewend? Zeg maar even enige jaren? En in al die tijd heeft ze dit 'terug pakken' nog niet eerder gedaan?
Dan gaat ze met vriendinnen een weekend weg, naar...waar dan ook, en dan komt ze terug, en out of the blue heeft ze dit gedrag? En in al die tijd dat jullie samen zijn heeft ze daar nooit met vriendinnen over gesproken, en heeft ze die 'terug pak actie' nooit eerder uitgevoerd.
En nu gaat ze een weekend weg en INEENS is daar deze actie? Het is dan heel erg makkelijk om dan als reden aan te voeren 'nu weet je hoe het voelt', maar als haar dat zó had dwars gezeten had ze dat al lang eerder gedaan.
De reden die ze opgeeft is een excuus om niet in te hoeven gaan op met wie ze dan contact heeft op haar telefoon. Immers, ze werpt het jou terug voor de voeten en jij wil niet 'zeuren' en je hebt dit zelf al eerder gedaan mbt moeilijk doen over de telefoon, en dat speelt ze nu feilloos uit.
Maar een echt antwoord op wat je wíl weten heb je nu nog steeds niet, want daar draait ze handig om heen. De reden dat jij hier een topic opent is omdat jij van ons wil horen dat er niks aan de hand is, en dat het een terugpakactie is en meer niet, het kán namelijk ook wat anders zijn, dat weet jij maar al te goed,, daarom is dit topic er ook.
Ik zou haar niet zomaar geloven dat dit puur gaat om terug te pakken. Want met wie zit ze dan te appen? Met haar vriendinnen? Gewoon om je even iets te laten merken? Als ik er geld op zou moeten zetten appt ze wel degelijk met iemand, maar niet met een van haar vriendinnen.
Ze is op dat weekend iemand tegen gekomen waar ze een natte voeg van krijgt, en daarmee appt ze nu. Dat weet ik niet zeker, maar ik zei al, als ik ergens mijn geld op zou moeten zetten, zou het op dat scenario zijn.
Jij gaat dan roepen over samenwonen en over 2 weken huisdieren en dat dat allemaal redenen zijn dat ze niet met iemand anders bezig zou zijn, maar dat zijn strohalmen, want waar je mee bezig bent is de mogelijkheid van 'iemand anders' weg rationaliseren, maar zo werkt het niet.
Vertellen dat je je er zelf gewoon onprettig bij voelt als zij in jouw telefoon kijkt en het daarom afgehouden hebt. En je nu ze dat andersom doet ook begrijpt hoe dat op haar moet zijn overgekomen.
Maar ook vertellen dat je het idee hebt dat er meer is veranderd sinds ze terug is, en vragen hoe zij dit ervaart.
Tijd voor een goed gesprek in elk geval, tot die tijd is het natuurlijk alleen maar giswerk wat er achter zit en dat maakt dit soort situaties er niet beter op.
Dat klopt, ze heeft het uiteindelijk 'geaccepteerd' zegt ze maar nooit fijn/leuk gevonden. Dat heeft ze wel meerdere malen aangegeven. De vraag is in hoeverre het echt geaccepteerd is dus. Ze zal ongetwijfeld dit al eerder met vriendinnen besproken hebben maar inderdaad geen actie ondernomen in de vorm van 'terugpakken' of dreigen met beëindigen van de relatie. Ik weet dat tijdens het weekend iemand haar heeft geprobeerd te 'versieren/fixen'. Tegen diegene heeft ze gezegd dat ze een vriend thuis heeft en er geen behoefte aan heeft. Dat die jongen haar snapchat heeft dat weet ik. Dus ongetwijfeld dat daar enig contact is. Maar ze heeft dat zelf nog niet gezegd en zegt dat het mij dus niet aangaat met wie ze wel of geen contact heeft (niet lettterlijk haar woorden, maar daar komt het wel op neer) aangezien ze dat bij mij ook niet mag 'controleren'. Maar het stukje controleren laat ik alleen al vanwege het woord zelf niet toe. Je moet elkaar kunnen vertrouwen lijkt me dan. Al kan ik dat op dit moment niet helemaal loslaten. Vooral gezien het andere gedrag. Ik zelf denk dat ze wel degelijk 'gevleid' was door de interesse die die jongen in haar liet blijken en er onbewust wel op kickt. Maar wat moet ik ermee..quote:
Oke. ik had een langere reactie beloofd, so here it goes.
Dus je vriendin is aan die vreemde houding van jou al enige tijd gewend? Zeg maar even enige jaren? En in al die tijd heeft ze dit 'terug pakken' nog niet eerder gedaan?
Dan gaat ze met vriendinnen een weekend weg, naar...waar dan ook, en dan komt ze terug, en out of the blue heeft ze dit gedrag? En in al die tijd dat jullie samen zijn heeft ze daar nooit met vriendinnen over gesproken, en heeft ze die 'terug pak actie' nooit eerder uitgevoerd.
En nu gaat ze een weekend weg en INEENS is daar deze actie? Het is dan heel erg makkelijk om dan als reden aan te voeren 'nu weet je hoe het voelt', maar als haar dat zó had dwars gezeten had ze dat al lang eerder gedaan.
De reden die ze opgeeft is een excuus om niet in te hoeven gaan op met wie ze dan contact heeft op haar telefoon. Immers, ze werpt het jou terug voor de voeten en jij wil niet 'zeuren' en je hebt dit zelf al eerder gedaan mbt moeilijk doen over de telefoon, en dat speelt ze nu feilloos uit.
Maar een echt antwoord op wat je wíl weten heb je nu nog steeds niet, want daar draait ze handig om heen. De reden dat jij hier een topic opent is omdat jij van ons wil horen dat er niks aan de hand is, en dat het een terugpakactie is en meer niet, het kán namelijk ook wat anders zijn, dat weet jij maar al te goed,, daarom is dit topic er ook.
Ik zou haar niet zomaar geloven dat dit puur gaat om terug te pakken. Want met wie zit ze dan te appen? Met haar vriendinnen? Gewoon om je even iets te laten merken? Als ik er geld op zou moeten zetten appt ze wel degelijk met iemand, maar niet met een van haar vriendinnen.
Ze is op dat weekend iemand tegen gekomen waar ze een natte voeg van krijgt, en daarmee appt ze nu. Dat weet ik niet zeker, maar ik zei al, als ik ergens mijn geld op zou moeten zetten, zou het op dat scenario zijn.
Jij gaat dan roepen over samenwonen en over 2 weken huisdieren en dat dat allemaal redenen zijn dat ze niet met iemand anders bezig zou zijn, maar dat zijn strohalmen, want waar je mee bezig bent is de mogelijkheid van 'iemand anders' weg rationaliseren, maar zo werkt het niet.
Afijn, je neemt dus een trauma van je eerdere relatie mee naar je huidige relatie.quote:Op maandag 2 juli 2018 11:03 schreef Pindakaasje14 het volgende:
Nu ben ik zelf wat dat betreft meer gesloten.. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen contact met andere meiden maar mijn telefoon is echt mijn telefoon. Zij 'mag' hier niet in kijken, weet niet mijn wachtwoord en als ze hem even wilt gebruiken om te bellen dan reageer ik; pak je eigen telefoon maar. Ik weet dat dit hartstikke achterlijk is en dat dit vraagt om problemen maar op de een of andere manier heb ik hier een soort van angstig/trauma gevoel bij dat ik dan gecontroleerd wordt (iets waar mijn ex een flinke hand van had).
Wat begrijp je dan volkomen? Hoe kut het overkomt naar de ander? Of dat dit echt wel iets is waar jullie en jij iets mee moeten doen?quote:Doordat ik zo 'geheimzinnig' met mijn telefoon deed, werd zij enigszins wantrouwend en terecht. Ik probeer hier wel meer rekening mee te houden maar toch zodra zij om mij telefoon vraagt breekt het zweet mij nog net niet uit. Sinds twee weken is echter alles veranderd. Mijn vriendin is met wat vriendinnen een weekendje weg geweest. Toen ze terugkwam van het weekendje had ze een hele andere houding. Ze zat, opeens, gigantisch veel op haar telefoon en deed eigenlijk net zo geheimzinnig als ik deed. Toen ik hier over begon en haar naar vroeg gaf ze aan: Nu weet je eens hoe ik me altijd voel. Nogmaals dit begrijp ik volkomen.
Dus eerst vertrouwde je haar, omdat zij voldeed aan wat jou geruststeld en moest zij zelf maar een andere standaard aanhouden. Dan is er nu iets geknapt en krijg je een soort koekje van eigen deeg. Begrijpelijk dat je dit gedrag kut vind, maar je begrijpt haar denk ik niet volkomen als je nu met jezelf in de knoop zit omdat ze weleens met andere jongens zou kunnen chatten. Dat zou kunnen overkomen alsof je dat erger vindt dan hoe kut zij zich voelde onder jouw geheimzinnige met twee maten meten gedrag.quote:Echter in drie jaar tijd heb ik mij nooit zorgen hoeven maken dat ze in contact was met andere jongens maar tegenwoordig heeft ze bijvoorbeeld haar nummer in haar profiel staan. Iedereen (ook onbekenden) kunnen haar toevoegen, dit zou ze eerder nooit hebben gedaan. Sinds twee weken dat zij zo doet zit ik al in de knoop met mijzelf. Het voelt niet goed en ik ben bang dat zij nu wel met andere jongens chat. Iets waar ik met haar eerder, nooit bang voor was.
Een koekje van eigen deeg dus, want waarom zou zij zich wel moeten verantwoorden en jij niet?quote:Toen ik voorzichtig over haar telefoon activiteiten begon gaf ze aan dat ze me dit niet zou vertellen aangezien ik zelf ook, al twee jaar, zo geheimzinnig doe. Het 'opeens' actieve telefoongebruik en stiekeme gedoe is niet het enige probleem. Sinds twee weken heb ik ook het idee dat ik minder belangrijk voor haar ben en doet ze echt haar eigen ding zonder vooraf met mij te 'bespreken'. Ze deelt dingen pas mee nadat ze al zijn gebeurd en trekt haar eigen plan. Ik krijg zelf gewoon het gevoel dat ik een zeur ben als ik ergens naar vraag. Haar gedrag is dus ook veranderd.
Misschien voelt zij zich ook wel niet zo belangrijk voor jou als jij er maar vanuit blijft gaan dat zij alles uit zichzelf mee blijft delen. Komt wat passief over als je dat eerder niet deed, desinteresse zolang jij maar gerust gesteld bent. En nu kom je wel aankakken met je zogenaamde interesse, omdat je bang bent voor andere boys. Dan is het ook weer niet totaal debiel dat ze zulke vragen als zeuren ervaart misschien hè. Om niet te zeggen dat je eigenlijk gewoon zo probeert te controleren..
Niet zo raar dat het als terugpakken voelt voor je, maar als het dat daadwerkelijk is, dan moet je je afvragen of de relatie en zij nog wel de moeite waard is..quote:Het telefoongebruik voelt een beetje als terugpakken.
Het probleem is echter dat ik er totaal niet mee om kan gaan dat zij met anderen chat en vooral ook dat ze zo 'onaardig/kortaf' doet. Vooral aangezien ze, in mijn ogen, helemaal niet zo is. Ik zou graag terug willen naar hoe het was..
Je kan natuurlijk lekker mee gaan in het vreemdgaangeroep, maar dan ga je denk ik voorbij aan de mogelijkheid dat je gedrag haar dusdanig pijnigde dat ze nu maar tot deze tactiek is over gegaan. Om eindelijk tot je door te dringen wat dit betekent voor haar en dat het niet zo langer door kan gaan. Als je dan met droge ogen durft te verlangen naar terug gaan naar hoe het was, dan begrijp je niet hoe enorm dwars het haar zat èn zit. Hoe kan zij dan ervaren dat jij haar echt wel begrijpt?
Hoe kunnen jullie een relatie proberen te redden als je kennelijk niet hetzelfde wil?
Neem in vredesnaam geen levende wezens die in een huis met zulke spanning tussen jullie terecht komen. Als je iemand verdenkt van willen terugpakken, moet je ze geen levende leverage in handen willen geven.quote:Het is, volgens mij, niet zo dat ze het niet meer met mij ziet zitten aangezien we van plan zijn om samen huisdieren aan te schaffen en waar zij ook nog steeds gigantisch enthousiast over is. Als ze het niet meer zag zitten zou ze dit ook niet samen gaan doen.
Vergeet ook maar dat dit een goede graadmeter is voor de werkzaamheid van je relatie en beschouw het ook vooral niet als de oplossing om nader tot elkaar te komen.
Sterker nog, als ze zich zo kut blijft voelen kroelt ze straks meer met die hond dan met jou. Heb je nog iets om je op achter gesteld te voelen en met wie spreekt ze wel niet af als ze weer een blokje om gaat..
Je zeurt dan ook als je alleen maar wil mauwen over hoe kut dit voor jou is. Niet omdat je je niet kut zou mogen voelen, maar omdat het geen over en weer spelletje moet zijn. Zij heeft geen recht om zo haar gang te gaan, omdat jij dat al die tijd hebt gedaan. Haar leed wordt echt niet minder als jij ook extra leed berokkent wordt. Toch?! Moet je als volwassen mensen ook helemaal niet willen.quote:Aan de ene kant zegt een stemmetje in mijn hoofd dat ik niet mag zeuren aangezien zij zich al twee jaar rot voelt over mijn 'geheimzinnigheid'. Anderzijds denk ik dat ik dit ook niet zomaar hoef te accepteren en zwijgzaam toe moet kijken hoe zij zich 'anders lees: ongeïnteresseerd' gedraagt en ik mij alleen maar ellendig voel. Het spookt echt de hele dag door mijn hoofd en ik ben bang om haar te verliezen. Echt het gesprek aangaan 'durf' ik niet meer zo aangezien ze de vorige keer zo stellig zei: 'Nu weet je eens, hoe ik mij heb gevoeld'. IK ben bang dat als ik er nu weer over begin ze me weer vindt zeuren.
Nee, jullie zullen moeten kijken naar wat daadwerkelijk verbetering gaat brengen. Hopelijk is dat de reden voor haar nieuwe tactiek, om jou in te laten zien dat je iets moet doen aan dat trauma waardoor je zo doet tegen haar. Omdat er daar iets structureels verandert dient te worden, zodat er meer balans is tussen jullie en het niet jouw grensfeestje moet blijven puur omdat jij hiervoor een kutwijf had.
Ga eens een avondje lekker thuis eten, chill muziekje, kaarsjes aan, etc. Leg je telefoons weg en kijk elkaar in de ogen en ga in gesprek. Jullie kunnen beide constateren dat dit zo niet werkt, maar wat is er nodig om toch nog samen door te kunnen gaan? Wat heeft zij nodig om zich weer vertrouwd te voelen door jou? Wat heb jij nodig om haar dat te vertrouwen te kunnen geven? (Hint: Toegang tot haar telefoon heeft vermoedelijk wat minder prio dan dat jij eens naar een professional toe gaat voor wat achterstallig verwerkingsonderhoud). Etc..quote:Ik hoop dat er mensen zijn die vanuit een neutrale kant, mij tips en adviezen kunnen geven.
Ik denk dat jij het anders interpreteert dan dat ik het zou doen, maar ik ken haar niet, dus ik weet ook niet in hoeverre ik gelijk heb met wat ik denk maar;quote:
[..]
Dat klopt, ze heeft het uiteindelijk 'geaccepteerd' zegt ze maar nooit fijn/leuk gevonden. Dat heeft ze wel meerdere malen aangegeven. De vraag is in hoeverre het echt geaccepteerd is dus. Ze zal ongetwijfeld dit al eerder met vriendinnen besproken hebben maar inderdaad geen actie ondernomen in de vorm van 'terugpakken' of dreigen met beëindigen van de relatie. Ik weet dat tijdens het weekend iemand haar heeft geprobeerd te 'versieren/fixen'. Tegen diegene heeft ze gezegd dat ze een vriend thuis heeft en er geen behoefte aan heeft. Dat die jongen haar snapchat heeft dat weet ik. Dus ongetwijfeld dat daar enig contact is. Maar ze heeft dat zelf nog niet gezegd en zegt dat het mij dus niet aangaat met wie ze wel of geen contact heeft (niet lettterlijk haar woorden, maar daar komt het wel op neer) aangezien ze dat bij mij ook niet mag 'controleren'. Maar het stukje controleren laat ik alleen al vanwege het woord zelf niet toe. Je moet elkaar kunnen vertrouwen lijkt me dan. Al kan ik dat op dit moment niet helemaal loslaten. Vooral gezien het andere gedrag. Ik zelf denk dat ze wel degelijk 'gevleid' was door de interesse die die jongen in haar liet blijken en er onbewust wel op kickt. Maar wat moet ik ermee..
Jij vraagt je af wat je er mee moet. Ik vraag me af 'moet je hier wel iets mee?'. Daarmee bedoel ik dat je met deze situatie natuurlijk iets moet, maar wat ik bedoel is; áls er nu sprake is van iemand anders die haar een natte voeg geeft, moet je daar dan wat mee?
Ik bedoel, ze doet vooral moeite om te verbergen dat ze eventueel contact heeft met iemand anders. Dan zou ik me daar op richten. Jij hebt namelijk het recht de vraag te stellen of zij tijdens jullie relatie met iemand anders bezig is.
Je moet uit die cirkel van dat jij iets niet durft te vragen vanwege je eigen telefoonhouding een tijd, en waarbij zij dankbaar gebruik maakt daarvan. Wat ze nu doet is als een kleuter precies datzelfde doen als wat haar niet beviel aan wat jij bij haar deed, alleen maar omdat het háár nu beter uitkomt.
Als haar dat niet beviel, moet ze dat nu niet ineens omgekeerd doen, alleen maar omdat het haar beter uitkomt. Om die reden denk ik ook dat dit helemaal niet ´een lesje leren´ is, maar dat ze daadwerkelijk met iemand anders appt en nu jouw handelen van toen aanvoert om de aandacht af te leiden van de eigenlijke vraag, namelijk ´waar ben je mee bezig?'.
Hoe dan ook is er hier iets waar wel degelijk over gepraat moet worden. Negeren wat er nu aan het gebeuren is alleen maar omdat je 'bang' bent voor haar reactie is echt een heel slecht idee.
Let wel; ALS ze met iemand anders bezig he. Dat is niet zeker, maar ík zou denken van wel. Hoe dan ook, of ze daar wel mee bezig is of niet, is dit niet een situatie die je voort moet willen laten duren, want wat is er dan NU ineens verandert waarom ze je NU ineens een koekje van eigen deeg wil geven.
Praten jongen, praten praten praten, ook als dat betekent dat je er achter komt dat het einde verhaal is.
Overduidelijk dat ze dat weekend behoorlijk gebrainwashed is door haar vriendinnen en flink losgegaan en rondgeneukt heeft. Ze heeft nu de smaak te pakken helaas.quote:
[..]
Ze heeft het met vrienden erover gehad en die hebben tegen mij gezegd dat alleen andere haar appen. Ik denk dat het gewoon 'terugpakken' is. We wonen ook samen dus het is niet zo dat we 15 zijn en even zeg het is uit en over drie maanden een nieuwe.
Tja, ik persoonlijk denk dat ze helemaal niet gebrainwashed is. Ik denk dat ze gewoon een beetje klaar is met de relatie, daardoor open staat voor contact met anderen en nu thuis, in plaats van om tafel te gaan zitten en er over te praten (wat ook een vervelende uitkomst kan hebben) hem voorwerpt dat hij nu een koekje van eigen deeg krijgt met als enige doel nog even 'ongestoord' verder kunnen gaan in haar contact met een ander.quote:
[..]
Overduidelijk dat ze dat weekend behoorlijk gebrainwashed is door haar vriendinnen en flink losgegaan en rondgeneukt heeft. Ze heeft nu de smaak te pakken helaas.
Ik zou in deze situatie niet zomaar zonder slag of stoot aannemen dat dit puur 'een lesje leren' is, en niet meer dan dat.
Dat kan inderdaad.quote:
[..]
Tja, ik persoonlijk denk dat ze helemaal niet gebrainwashed is. Ik denk dat ze gewoon een beetje klaar is met de relatie, daardoor open staat voor contact met anderen en nu thuis, in plaats van om tafel te gaan zitten en er over te praten (wat ook een vervelende uitkomst kan hebben) hem voorwerpt dat hij nu een koekje van eigen deeg krijgt met als enige doel nog even 'ongestoord' verder kunnen gaan in haar contact met een ander.
Ik zou in deze situatie niet zomaar zonder slag of stoot aannemen dat dit puur 'een lesje leren' is, en niet meer dan dat.
Ik denk dat ze zelf wellicht op de reis naar de bestemming of aldaar over hun leven hebben gepraat en zij haar ongenoegen over haar vriend zijn gedrag heeft geuit en vandaaruit verder is gegaan en aangemoedigd is door haar vriendinnen en zo een beetje voor zich zelf een hall pass heeft gegeven.
Tel daarbij inderdaad op dat er al zaken speelden in de relatie... recept voor vreemdgaan.
Bedankt voor je kritische reactie, dit is echt waardevol!quote:
[..]
Afijn, je neemt dus een trauma van je eerdere relatie mee naar je huidige relatie.
Ja helaas kan je dat wel zo zien als ik heel eerlijk ben..
[..]
Wat begrijp je dan volkomen? Hoe kut het overkomt naar de ander? Of dat dit echt wel iets is waar jullie en jij iets mee moeten doen?
Ik begrijp volkomen hoe kut het overkomt naar een ander en hoe het dus voor haar geweest moet zijn. Dus dat het zeker iets is waar ik/wij iets aan moeten doen. Al valt het kwartje wel heel erg laat.. Ik kan me heel goed voorstellen dat zij het helemaal gehad heeft en dat het haar ook heel veel onzekerheid heeft gebracht..
[..]
Dus eerst vertrouwde je haar, omdat zij voldeed aan wat jou geruststeld en moest zij zelf maar een andere standaard aanhouden. Dan is er nu iets geknapt en krijg je een soort koekje van eigen deeg. Begrijpelijk dat je dit gedrag kut vind, maar je begrijpt haar denk ik niet volkomen als je nu met jezelf in de knoop zit omdat ze weleens met andere jongens zou kunnen chatten. Dat zou kunnen overkomen alsof je dat erger vindt dan hoe kut zij zich voelde onder jouw geheimzinnige met twee maten meten gedrag.
Eerst vertrouwde ik haar omdat ik zeker wist dat ze niet uit was naar aandacht van andere jongens. Maar dit was gewoon uit haar zelf, dit heb ik niet gedwongen ofzo. Zij was aan het begin van onze relatie gewoon al heel open en duidelijk dat ze niet met andere jongens in contact hoefde te komen. Het is, hoe akelig ook, dat ik dat misschien wel iets zwaarder (voor mij persoonlijk, niet voor onze relatie) vind wegen aangezien ik nu echt heb gezien dat ze ook daadwerkelijk contact heeft met 'vreemde' jongens. Ik zag een bericht binnen komen toen ze naast me zat. Ik had inderdaad geheimzinnig gedrag maar heb nooit daadwerkelijk contact met andere meiden gezocht.
[..]
Een koekje van eigen deeg dus, want waarom zou zij zich wel moeten verantwoorden en jij niet?
Misschien voelt zij zich ook wel niet zo belangrijk voor jou als jij er maar vanuit blijft gaan dat zij alles uit zichzelf mee blijft delen. Komt wat passief over als je dat eerder niet deed, desinteresse zolang jij maar gerust gesteld bent. En nu kom je wel aankakken met je zogenaamde interesse, omdat je bang bent voor andere boys. Dan is het ook weer niet totaal debiel dat ze zulke vragen als zeuren ervaart misschien hè. Om niet te zeggen dat je eigenlijk gewoon zo probeert te controleren..
Ik durf eerlijk toe te geven dat deze 'interesse' ook deels uit controle is, om te achterhalen wat er daadwerkelijk speelt. Dit heeft ze me ook wel eens gezegd, ze is inderdaad geen debiel..
[..]
Niet zo raar dat het als terugpakken voelt voor je, maar als het dat daadwerkelijk is, dan moet je je afvragen of de relatie en zij nog wel de moeite waard is..
Je kan natuurlijk lekker mee gaan in het vreemdgaangeroep, maar dan ga je denk ik voorbij aan de mogelijkheid dat je gedrag haar dusdanig pijnigde dat ze nu maar tot deze tactiek is over gegaan. Om eindelijk tot je door te dringen wat dit betekent voor haar en dat het niet zo langer door kan gaan. Als je dan met droge ogen durft te verlangen naar terug gaan naar hoe het was, dan begrijp je niet hoe enorm dwars het haar zat èn zit. Hoe kan zij dan ervaren dat jij haar echt wel begrijpt?
Hoe kunnen jullie een relatie proberen te redden als je kennelijk niet hetzelfde wil?
Bedankt dat je dit zegt, dit opent nog meer mijn ogen. Het is inderdaad zo dat ik niet mag verlangen naar voorheen aangezien dat voor haar geen oplossing zal zijn. Het terug willen naar toen zou alleen een fijne oplossing voor mijzelf zijn.
[..]
Neem in vredesnaam geen levende wezens die in een huis met zulke spanning tussen jullie terecht komen. Als je iemand verdenkt van willen terugpakken, moet je ze geen levende leverage in handen willen geven.
Vergeet ook maar dat dit een goede graadmeter is voor de werkzaamheid van je relatie en beschouw het ook vooral niet als de oplossing om nader tot elkaar te komen.
Sterker nog, als ze zich zo kut blijft voelen kroelt ze straks meer met die hond dan met jou. Heb je nog iets om je op achter gesteld te voelen en met wie spreekt ze wel niet af als ze weer een blokje om gaat..
[..]
Je zeurt dan ook als je alleen maar wil mauwen over hoe kut dit voor jou is. Niet omdat je je niet kut zou mogen voelen, maar omdat het geen over en weer spelletje moet zijn. Zij heeft geen recht om zo haar gang te gaan, omdat jij dat al die tijd hebt gedaan. Haar leed wordt echt niet minder als jij ook extra leed berokkent wordt. Toch?! Moet je als volwassen mensen ook helemaal niet willen.
volkomen mee eens.
Nee, jullie zullen moeten kijken naar wat daadwerkelijk verbetering gaat brengen. Hopelijk is dat de reden voor haar nieuwe tactiek, om jou in te laten zien dat je iets moet doen aan dat trauma waardoor je zo doet tegen haar. Omdat er daar iets structureels verandert dient te worden, zodat er meer balans is tussen jullie en het niet jouw grensfeestje moet blijven puur omdat jij hiervoor een kutwijf had.
Ik zelf denk dat dit haar reden is (haar kennende). Echter ben ik wel van mening dat zij hier 'te ver' in gaat door daadwerkelijk echt contact met anderen op te zoeken. En niet alleen maar geheimzinnig doet.
[..]
Ga eens een avondje lekker thuis eten, chill muziekje, kaarsjes aan, etc. Leg je telefoons weg en kijk elkaar in de ogen en ga in gesprek. Jullie kunnen beide constateren dat dit zo niet werkt, maar wat is er nodig om toch nog samen door te kunnen gaan? Wat heeft zij nodig om zich weer vertrouwd te voelen door jou? Wat heb jij nodig om haar dat te vertrouwen te kunnen geven? (Hint: Toegang tot haar telefoon heeft vermoedelijk wat minder prio dan dat jij eens naar een professional toe gaat voor wat achterstallig verwerkingsonderhoud). Etc..
Je hebt volkomen gelijk, praten gaat dit alleen maar ophelderen. Ik ken haar alleen langer dan vandaag dat ze hier niet zo zin in heeft en het afkapt. ze is niet echt een prater. Het zal nu wel moeten.. Ik ben zeker bang voor de situatie dat door praten het einde verhaal is.. Dat weerhoud mij echter niet om het gesprek aan te gaan. Hoe onze relatie nu gaat, zorgt alleen maar voor een naar gevoel.quote:
[..]
Ik denk dat jij het anders interpreteert dan dat ik het zou doen, maar ik ken haar niet, dus ik weet ook niet in hoeverre ik gelijk heb met wat ik denk maar;
Jij vraagt je af wat je er mee moet. Ik vraag me af 'moet je hier wel iets mee?'. Daarmee bedoel ik dat je met deze situatie natuurlijk iets moet, maar wat ik bedoel is; áls er nu sprake is van iemand anders die haar een natte voeg geeft, moet je daar dan wat mee?
Ik bedoel, ze doet vooral moeite om te verbergen dat ze eventueel contact heeft met iemand anders. Dan zou ik me daar op richten. Jij hebt namelijk het recht de vraag te stellen of zij tijdens jullie relatie met iemand anders bezig is.
Je moet uit die cirkel van dat jij iets niet durft te vragen vanwege je eigen telefoonhouding een tijd, en waarbij zij dankbaar gebruik maakt daarvan. Wat ze nu doet is als een kleuter precies datzelfde doen als wat haar niet beviel aan wat jij bij haar deed, alleen maar omdat het háár nu beter uitkomt.
Als haar dat niet beviel, moet ze dat nu niet ineens omgekeerd doen, alleen maar omdat het haar beter uitkomt. Om die reden denk ik ook dat dit helemaal niet ´een lesje leren´ is, maar dat ze daadwerkelijk met iemand anders appt en nu jouw handelen van toen aanvoert om de aandacht af te leiden van de eigenlijke vraag, namelijk ´waar ben je mee bezig?'.
Hoe dan ook is er hier iets waar wel degelijk over gepraat moet worden. Negeren wat er nu aan het gebeuren is alleen maar omdat je 'bang' bent voor haar reactie is echt een heel slecht idee.
Let wel; ALS ze met iemand anders bezig he. Dat is niet zeker, maar ík zou denken van wel. Hoe dan ook, of ze daar wel mee bezig is of niet, is dit niet een situatie die je voort moet willen laten duren, want wat is er dan NU ineens verandert waarom ze je NU ineens een koekje van eigen deeg wil geven.
Praten jongen, praten praten praten, ook als dat betekent dat je er achter komt dat het einde verhaal is.
Jawel, maar dan had ze daarover met hem om tafel moeten gaan zitten, of moeten zeggen 'weet je, ik heb dit een aantal keren aangegeven, en je hebt er niets mee gedaan, ik ben er klaar mee', of nu, achteraf nu ze iemand is tegen gekomen daarover open kaart spelen.quote:
[..]
Dat kan inderdaad.
Ik denk dat ze zelf wellicht op de reis naar de bestemming of aldaar over hun leven hebben gepraat en zij haar ongenoegen over haar vriend zijn gedrag heeft geuit en vandaaruit verder is gegaan en aangemoedigd is door haar vriendinnen en zo een beetje voor zich zelf een hall pass heeft gegeven.
Tel daarbij inderdaad op dat er al zaken speelden in de relatie... recept voor vreemdgaan.
Maar dit hele 'get even' spelletje (en ik denk nogmaals niet dat het puur daar om gaat) is kinderachtig. Ik neem aan dat beiden volwassen zijn, daar past dit gedrag wat mij betreft niet tussen.
Overigens past daar het krampachtige 'mijn telefoon is mijn telefoon en jij mag daar niet aan maar ik ben niet met andere meiden bezig hoor maar mijn telefoon is toch mijn telefoon' ook niet bij. Iemand die niets te verbergen heeft verbergt niets.
Nee nee, het praten over gaat niet het einde van de relatie betekenen. Als dát zo is heb je met een onvolwassen iemand te doen. Dat ze dan het feit dat je het er over hebt aanvoert als reden waarom ze de relatie verbreekt is een makkelijke escape voor d'r, maar dat gesprek op zich is écht de reden niet.quote:
[..]
Je hebt volkomen gelijk, praten gaat dit alleen maar ophelderen. Ik ken haar alleen langer dan vandaag dat ze hier niet zo zin in heeft en het afkapt. ze is niet echt een prater. Het zal nu wel moeten.. Ik ben zeker bang voor de situatie dat door praten het einde verhaal is.. Dat weerhoud mij echter niet om het gesprek aan te gaan. Hoe onze relatie nu gaat, zorgt alleen maar voor een naar gevoel.
Wat ik bedoelde was dat als er door het praten erover boven water komt dat zij er geen zin meer in heeft / iemand anders heeft leren kennen, dan is dát een vervelende uitkomst, maar als dat zo is is dat toch zo, of je daar nu over praat, of dat niet doet en het dan nog over 2 weken einde oefening is.
Mee eens echter is praten voor heel veel mensen heel moeilijk en steken ze in allerlei andere shit veel meer energie om maar niet te hoeven praten.quote:
[..]
Jawel, maar dan had ze daarover met hem om tafel moeten gaan zitten, of moeten zeggen 'weet je, ik heb dit een aantal keren aangegeven, en je hebt er niets mee gedaan, ik ben er klaar mee', of nu, achteraf nu ze iemand is tegen gekomen daarover open kaart spelen.
Maar dit hele 'get even' spelletje (en ik denk nogmaals niet dat het puur daar om gaat) is kinderachtig. Ik neem aan dat beiden volwassen zijn, daar past dit gedrag wat mij betreft niet tussen.
Overigens past daar het krampachtige 'mijn telefoon is mijn telefoon en jij mag daar niet aan maar ik ben niet met andere meiden bezig hoor maar mijn telefoon is toch mijn telefoon' ook niet bij. Iemand die niets te verbergen heeft verbergt niets.
Sowieso dat krampachtige om je telefoon, als dat alles stuk heeft gemaakt in de relatie is dat wel heel treurig en kinderachtig. Snap dat ook niet zo.
Mijn vriendin mag ook gewoon mijn telefoon ter hand nemen etc. geen probleem, al zou ik er wel meer moeite mee hebben als ik douche bijvoorbeeld en ze er in gaat lopen leuren (ondanks dat er niks geks te vinden zal zijn).
Zou je daar moeite mee hebben ja? Ja, dat is omdat ze dus denkt dat er eventueel iets te vinden is? Want ik ben een open boek wat mijn telefoon betreft. Als haar dat blij maakt kan ze daar de hele dag in kijken, met of zonder mijn medeweten, want ik heb gewoon niets te verbergen.quote:
[..]
Mee eens echter is praten voor heel veel mensen heel moeilijk en steken ze in allerlei andere shit veel meer energie om maar niet te hoeven praten.
Sowieso dat krampachtige om je telefoon, als dat alles stuk heeft gemaakt in de relatie is dat wel heel treurig en kinderachtig. Snap dat ook niet zo.
Mijn vriendin mag ook gewoon mijn telefoon ter hand nemen etc. geen probleem, al zou ik er wel meer moeite mee hebben als ik douche bijvoorbeeld en ze er in gaat lopen leuren (ondanks dat er niks geks te vinden zal zijn).
Maar als ze het stiekem zou doen, dan zou het gesprek niet zijn 'waarom kijk je in mijn telefoon?' maar eerder 'waarom vertrouw je me niet? Komt dat door iets bij jou of heb ik iets gedaan wat jou dat gevoel heeft gegeven?'. Communicatie + eerlijkheid is alles.
Dat vind ik ook.. Ik vind ook dat ze daarover open en eerlijk kan aangeven dat dit de laatste druppel is/was. Maar nu is het gewoon wel meer een 'get even' gevoel. Zij is 21 en ik ben 26.quote:
[..]
Jawel, maar dan had ze daarover met hem om tafel moeten gaan zitten, of moeten zeggen 'weet je, ik heb dit een aantal keren aangegeven, en je hebt er niets mee gedaan, ik ben er klaar mee', of nu, achteraf nu ze iemand is tegen gekomen daarover open kaart spelen.
Maar dit hele 'get even' spelletje (en ik denk nogmaals niet dat het puur daar om gaat) is kinderachtig. Ik neem aan dat beiden volwassen zijn, daar past dit gedrag wat mij betreft niet tussen.
Overigens past daar het krampachtige 'mijn telefoon is mijn telefoon en jij mag daar niet aan maar ik ben niet met andere meiden bezig hoor maar mijn telefoon is toch mijn telefoon' ook niet bij. Iemand die niets te verbergen heeft verbergt niets.
I know wat dat betreft heb ik ook echt steken laten vallen. Ik heb heel krampachtig met mijn telefoon om gegaan en heb hier, ondanks dat ze het meerdere keren heeft aangegeven, te weinig mee gedaan (Lees: in haar ogen niks). Ik geloof ook niet dat het einde oefening is door het gesprek aan te gaan maar praten is niet haar ding. Ik ben een prater en wil al pratend het oplossen maar zij is gewoon geen prater en gooit de kont in de krib. Ik heb zelf zitten denken aan de oplossing: gewoon de komende tijd mijn telefoon open en bloot houden en haar laten zien dat ik er echt aan wil werken.. Maar dat is geen oplossing voor het feit dat zij opeens sinds dat weekend met iemand anders ook praat. Al weet ik natuurlijk niet geheel de inhoud. Maar dat het een jongen is die haar heeft proberen te versieren zorgt er al voor dat ik het voor geen meter vertrouw. Alleen vanuit haar is het dus zo; waarom is hij nu opeens zo nieuwsgierig/onzeker over mijn gesprekken als hij zijn eigen telefoon nooit uit handen geeft.
Ik wil graag werken aan mijn probleem maar vind het lastig als ik blijf 'zweten' om andere contacten naar haar toe die eerst nooit waren.
Aii...zij is 21? En jullie hebben al...3 jaar..? een relatie? Dus zij was 18? Ja, weet je, mensen rond die leeftijd krijgen dan wel vaker het gevoel van 'is dit het?' en willen gewoon wat meer van de wereld zien (lees, andere mensen uitproberen).quote:
[..]
Dat vind ik ook.. Ik vind ook dat ze daarover open en eerlijk kan aangeven dat dit de laatste druppel is/was. Maar nu is het gewoon wel meer een 'get even' gevoel. Zij is 21 en ik ben 26.
I know wat dat betreft heb ik ook echt steken laten vallen. Ik heb heel krampachtig met mijn telefoon om gegaan en heb hier, ondanks dat ze het meerdere keren heeft aangegeven, te weinig mee gedaan (Lees: in haar ogen niks). Ik geloof ook niet dat het einde oefening is door het gesprek aan te gaan maar praten is niet haar ding. Ik ben een prater en wil al pratend het oplossen maar zij is gewoon geen prater en gooit de kont in de krib. Ik heb zelf zitten denken aan de oplossing: gewoon de komende tijd mijn telefoon open en bloot houden en haar laten zien dat ik er echt aan wil werken.. Maar dat is geen oplossing voor het feit dat zij opeens sinds dat weekend met iemand anders ook praat. Al weet ik natuurlijk niet geheel de inhoud. Maar dat het een jongen is die haar heeft proberen te versieren zorgt er al voor dat ik het voor geen meter vertrouw. Alleen vanuit haar is het dus zo; waarom is hij nu opeens zo nieuwsgierig/onzeker over mijn gesprekken als hij zijn eigen telefoon nooit uit handen geeft.
Ik wil graag werken aan mijn probleem maar vind het lastig als ik blijf 'zweten' om andere contacten naar haar toe die eerst nooit waren.
Dat zou hier natuurlijk ook gewoon het geval kunnen zijn, de leeftijd maakt dat wel wat aannemelijker in ieder geval, en dan gebruikt ze jouw gedrag van voorheen gewoon om zichzelf schoon te praten, want de vraag 'als je dat toen zo vervelend vond, waarom doe je dat dan nu ineens zelf wel?' zal ze geen antwoord op hebben.
En dat antwoord heeft ze niet, omdat daar geen antwoord op is, omdat de EIGENLIJKE reden daar niets mee te maken heeft, maar alles met dat ze iemand anders gewoon spannend vindt. Kijk, dat mag ze vinden, en gezien haar leeftijd is dat ook niet eens zo heel erg raar, maar speel dan gewoon wel open kaart.
Ja, geen idee waarom en ook niet echt een probleem al zou ik me er niet fijn bij voelen... meer het gegeven dat ze mij dan niet zou vertrouwen denk ik maar daar is geen reden voor..quote:
[..]
Zou je daar moeite mee hebben ja? Ja, dat is omdat ze dus denkt dat er eventueel iets te vinden is? Want ik ben een open boek wat mijn telefoon betreft. Als haar dat blij maakt kan ze daar de hele dag in kijken, met of zonder mijn medeweten, want ik heb gewoon niets te verbergen.
Maar als ze het stiekem zou doen, dan zou het gesprek niet zijn 'waarom kijk je in mijn telefoon?' maar eerder 'waarom vertrouw je me niet? Komt dat door iets bij jou of heb ik iets gedaan wat jou dat gevoel heeft gegeven?'. Communicatie + eerlijkheid is alles.
Eigenlijk zitten wij beiden open en bloot op onze telefoons.
Misschien is voor haar al voldoende als ze ziet dat je moeite voor haar doet en inderdaad niet zo krampachtig doet om je telefoon. Maar dat had al veel eerder gemoeten en is geen reden van haar gedrag.quote:
[..]
Dat vind ik ook.. Ik vind ook dat ze daarover open en eerlijk kan aangeven dat dit de laatste druppel is/was. Maar nu is het gewoon wel meer een 'get even' gevoel. Zij is 21 en ik ben 26.
I know wat dat betreft heb ik ook echt steken laten vallen. Ik heb heel krampachtig met mijn telefoon om gegaan en heb hier, ondanks dat ze het meerdere keren heeft aangegeven, te weinig mee gedaan (Lees: in haar ogen niks). Ik geloof ook niet dat het einde oefening is door het gesprek aan te gaan maar praten is niet haar ding. Ik ben een prater en wil al pratend het oplossen maar zij is gewoon geen prater en gooit de kont in de krib. Ik heb zelf zitten denken aan de oplossing: gewoon de komende tijd mijn telefoon open en bloot houden en haar laten zien dat ik er echt aan wil werken.. Maar dat is geen oplossing voor het feit dat zij opeens sinds dat weekend met iemand anders ook praat. Al weet ik natuurlijk niet geheel de inhoud. Maar dat het een jongen is die haar heeft proberen te versieren zorgt er al voor dat ik het voor geen meter vertrouw. Alleen vanuit haar is het dus zo; waarom is hij nu opeens zo nieuwsgierig/onzeker over mijn gesprekken als hij zijn eigen telefoon nooit uit handen geeft.
Ik wil graag werken aan mijn probleem maar vind het lastig als ik blijf 'zweten' om andere contacten naar haar toe die eerst nooit waren.
En wat coolguy zegt... 21 jaar is dan een 'gevaarlijke' leeftijd.
Dit. Er is geen enkele reden om daar NU ineens mee te komen, als ze daar al jaren de tijd voor heeft gehad, anders dan dat er nu een reden is om daar nu ineens mee te komen, en die reden is vaak 'een ander'.quote:
[..]
Misschien is voor haar al voldoende als ze ziet dat je moeite voor haar doet en inderdaad niet zo krampachtig doet om je telefoon. Maar dat had al veel eerder gemoeten en is geen reden van haar gedrag.
En wat coolguy zegt... 21 jaar is dan een 'gevaarlijke' leeftijd.
Die ander waar ze 'contact' mee heeft is niet zomaar iemand die in de buurt woont. Maar die kwam ze dus tegen met een avondje stappen aan de andere kant van Nederland. Ik zelf denk meer dat het een 'virtuele' flirt is dat interessant is.quote:
[..]
Dit. Er is geen enkele reden om daar NU ineens mee te komen, als ze daar al jaren de tijd voor heeft gehad, anders dan dat er nu een reden is om daar nu ineens mee te komen, en die reden is vaak 'een ander'.
Maar is het gek als: Ik zeg dat ik er alles aan wil doen om het krampachtige weg te werken maar dat ik wel daarnaast openheid 'eis' over haar gesprekken? Want ik vind het gewoonweg vreemd dat ik mij hier druk om maak en in allemaal bochten wring (doe ik graag hoor als dat moet) terwijl zij mij een kut gevoel blijft geven door zo afstandelijk te doen en te 'praten' met iemand anders. ??
Ik zeg niet dat ze daadwerkelijk iets heeft gedaan met iemand anders, ik zeg dat ik vermoed dat die interesse in iemand anders er zeker wel is.quote:
[..]
Die ander waar ze 'contact' mee heeft is niet zomaar iemand die in de buurt woont. Maar die kwam ze dus tegen met een avondje stappen aan de andere kant van Nederland. Ik zelf denk meer dat het een 'virtuele' flirt is dat interessant is.
Maar is het gek als: Ik zeg dat ik er alles aan wil doen om het krampachtige weg te werken maar dat ik wel daarnaast openheid 'eis' over haar gesprekken? Want ik vind het gewoonweg vreemd dat ik mij hier druk om maak en in allemaal bochten wring (doe ik graag hoor als dat moet) terwijl zij mij een kut gevoel blijft geven door zo afstandelijk te doen en te 'praten' met iemand anders. ??
Nou, je hebt niets te eisen. Zij is een individu, wie ben jij om iets van haar te eisen? Daarnaast sta je in deze situatie met 1-0 achter, door je eigen houding in het verleden, en dat zal je zeker weten voor de voeten gegooid worden.
Wat je wél kunt doen is aangeven hoe JIJ je voelt bij haar houding en gedrag. Daarop ga je ook de reactie krijgen 'ja, zo voelde ik me ook en daar deed je ook niets mee', maar daar ga je niet onderuit komen, want ze kan alles zo draaien dat ze daar die reactie op geeft.
Maar daar gaat het niet om. Dat zij dat terug zegt op jouw delen van hoe jij je voelt doet niets af aan de echtheid van jouw gevoel. Hoe ze er ook op reageert, dat is nog steeds daadwerkelijk je gevoel, dus je bent daarmee wel eerlijk.
Kijk, als het haar ECHT te doen is om jou een koekje van eigen deeg te geven, dan zou haar op een gegeven moment duidelijk moeten worden als jij het gesprek hierover nogmaals aan gaat, dat dat koekje van eigen deeg erg bitter smaakt, en dus zou haar doel dan bereikt zijn.
Maar als zij draait en draait om dat contact maar niet op te hoeven geven, of ze blijft dat contact gewoon aanhouden, dan gaat het dus helemaal niet om een koekje van eigen deeg, maar dat ze gewoon daadwerkelijk interesse heeft in iemand anders, waarbij ze jou voor houdt dat het om een koekje van eigen deeg gaat, terwijl dat niet meer dan een rookgordijntje is om haar eigen gedrag, waarvan ze weet dat dat niet door de beugel kan, maar niet ter sprake te hoeven stellen.
In dat geval is het hoe dan ook over en uit naar mijn mening, omdat liefde die voorbij is niet ineens magisch weer oplaait door met elkaar te praten of romantisch te zijn. Als er ruimte is in je hart voor iemand anders, dan is dat niet weg te rationaliseren, maar dat laatste is niet meer dan mijn mening, want dan zit er gewoon iets niet goed.
Hoho, geweest moet zijn en andere verleden tijd? Is hè, er is immers nog niet zoveel veranderd, behalve haar gedrag cq reactie daarop. Zolang er niet iets wezenlijks in jullie dynamiek veranderd, heeft zij en jullie relatie en dus ook jij niet zoveel aan dat kwartje..quote:
Ik begrijp volkomen hoe kut het overkomt naar een ander en hoe het dus voor haar geweest moet zijn. Dus dat het zeker iets is waar ik/wij iets aan moeten doen. Al valt het kwartje wel heel erg laat.. Ik kan me heel goed voorstellen dat zij het helemaal gehad heeft en dat het haar ook heel veel onzekerheid heeft gebracht..
Niet gedwongen, maar wel voor lief genomen. Om niet te zeggen als excuus gebruikt om niet aan de bak te hoeven, want voor jou was het ok zo. En dat terwijl je dus wel al die tijd wist dat ze het er moeilijk mee had en heeft. Dan zit je wel echt in de gevarenzone als je dan ook zegt dat je vindt dat je er niks over wil zeggen, zodat zij de kans heeft om jou "terug te pakken", want dan hoop je dus eigenlijk dat zij het door jou zo aan te pakken wel weer goed genoeg gaat vinden.quote:Eerst vertrouwde ik haar omdat ik zeker wist dat ze niet uit was naar aandacht van andere jongens. Maar dit was gewoon uit haar zelf, dit heb ik niet gedwongen ofzo. Zij was aan het begin van onze relatie gewoon al heel open en duidelijk dat ze niet met andere jongens in contact hoefde te komen. Het is, hoe akelig ook, dat ik dat misschien wel iets zwaarder (voor mij persoonlijk, niet voor onze relatie) vind wegen aangezien ik nu echt heb gezien dat ze ook daadwerkelijk contact heeft met 'vreemde' jongens. Ik zag een bericht binnen komen toen ze naast me zat. Ik had inderdaad geheimzinnig gedrag maar heb nooit daadwerkelijk contact met andere meiden gezocht.
Gelukkig maar, want het is pretty obvious eerlijk gezegd en als je het ontkent, kun je er niet mee om leren gaan. Maar ook heel eerlijk, jij weet wat er speelt en dat speelt er al jaren kennelijk. Die andere boys zijn zoals eerder gezegd een symptoom. Nu is het jouw beurt om te laten zien wat jij belangrijker vindt en wat zeg je dan als je vooral geïnteresseerd doet in die boys denk je?quote:Ik durf eerlijk toe te geven dat deze 'interesse' ook deels uit controle is, om te achterhalen wat er daadwerkelijk speelt. Dit heeft ze me ook wel eens gezegd, ze is inderdaad geen debiel..
[/quote]Bedankt dat je dit zegt, dit opent nog meer mijn ogen. Het is inderdaad zo dat ik niet mag verlangen naar voorheen aangezien dat voor haar geen oplossing zal zijn. Het terug willen naar toen zou alleen een fijne oplossing voor mijzelf zijn. [/quote]
Oh je mag wel terug verlangen naar hoe het was hoor, maar dan moet je ook eerlijk zijn naar haar dat je dat dus belangrijker vindt dan een relatie met haar. Want met haar zul je samen tot een oplossing voor jullie moeten komen als jullie samen verder willen tenminste. Streven naar een oplossing voor haar of jou alleen lijkt me een pijnlijk failliet en uitstel van executie namelijk.
Wat? Je weet al jaren dat dit haar dwars zit, dus hoezo geheimzinnig? Of bedoel je dezelfde geheimzinnigheid die jij wel met je foon mag hebben?quote:Ik zelf denk dat dit haar reden is (haar kennende). Echter ben ik wel van mening dat zij hier 'te ver' in gaat door daadwerkelijk echt contact met anderen op te zoeken. En niet alleen maar geheimzinnig doet.
Zou een beetje oppassen met dit soort waarde-oordelen, want een beetje chatten met andere boys (vooralsnog geen echt vreemdgaan) zal voor genoeg mensen echt wat minder pijnlijk zijn dan jarenlang je kop in het zand steken wat betreft negeren van zulke emoties bij je partner en zo een tactiek nodig hebben voor je die impact op haar een beetje begrijpt..
En dat bedoel ik niet verwijtend, maar constructief. Maak er geen wedstrijd van wie het ergste zou hebben gedaan en/of geleden, want er zijn betere manieren om de relatie af te sluiten.
Graag gedaan, hoop dat jullie er wat aan hebben en succes!
Bedankt voor je kritische reactie, dit is echt waardevol!
[/quote]
Net zoals jij je angstig in alle bochten aan het wringen bent, zo is zij mogelijk ook aan het uitstellen een gesprek erover te voeren. Naar haar redenen kunnen we alleen maar gissen. Een gesprek zou dat duidelijker kunnen maken. Dus stap over je angst heen. Er is iets veranderd, iets houdt haar bezig. En het is duidelijk wat jou bezig houdt.quote:
[..]
Zelf geloof ik dat niet helemaal.. Het is namelijk zo dat we dus binnen twee weken huisdieren gaan nemen. Geloof jij niet dat dit door praten op te lossen valt? Het is pas twee weken dat dit 'ander gedrag' plaatsvindt. Ik zelf ben niet blind voor de signalen hoor maar ik geloof niet helemaal dat dit niet meer te redden valt als je er samen voor gaat.
Voor de rest zijn in dit topic al heel veel zinnige dingen gezegd. Maar ik wil even benadrukken: neem in godesnaam geen huisdieren in zo’n gespannen situatie! Tenzij (en dan nog niet ideaal) jullie al afspraken hebben gemaakt over eigenaarschap en huisvesting als jullie uit elkaar gaan. Maar iets zegt me dat dat niet het geval is...
Eens ja, maar ik lees net dat zij 21 is. Dus dit zal ook wel de eerste langere relatie zijn waarbij er wordt samengewoond en alles. Niet om het goed te praten, maar ts heeft in al die al die jaren kennelijk ook niet zoveel bijgedragen aan het idee dat ze er met hem aan kon werken, dus ja. Tel bij dat onvermogen wanhoop op en dan is het ook weer niet totaal onbegrijpelijk dat ze zo een tactiek probeert om tot hem door te dringen..quote:
[..]
Nee nee, het praten over gaat niet het einde van de relatie betekenen. Als dát zo is heb je met een onvolwassen iemand te doen. Dat ze dan het feit dat je het er over hebt aanvoert als reden waarom ze de relatie verbreekt is een makkelijke escape voor d'r, maar dat gesprek op zich is écht de reden niet.
Inderdaad ja, daarnaast is er niet over praten juist een pijnpunt wat ts in blijft drukken als hij deze koe niet bij de horens vat..quote:Wat ik bedoelde was dat als er door het praten erover boven water komt dat zij er geen zin meer in heeft / iemand anders heeft leren kennen, dan is dát een vervelende uitkomst, maar als dat zo is is dat toch zo, of je daar nu over praat, of dat niet doet en het dan nog over 2 weken einde oefening is.
Dat denk ik dus ook. En zo te lezen heeft ze haar doel al bereikt.quote:
Ze heeft het op het vriendinnenweekendje erover gehad met haar vriendinnen. (Logisch na 2 jaar.) En die hebben gezegd: "Pak hem maar eens goed terug door hetzelfde te doen, pas dan begrijpen mannen hoe het voelt." Dat jij alsnog niet begrijpt dat jij je 2 jaar lang hufterig gedragen hebt is je eigen probleem. Deal with it en val haar er niet lastig mee.
Wat heb je dan wel geprobeerd eraan te doen? Is het in haar ogen dat je niks gedaan hebt of heb jij een beetje iets geprobeerd, wat voor haar eigenlijk gewoon geen kut verschil heeft uitgemaakt? Want dat is best wel even een verschil zeg maar..quote:
[..]
Dat vind ik ook.. Ik vind ook dat ze daarover open en eerlijk kan aangeven dat dit de laatste druppel is/was. Maar nu is het gewoon wel meer een 'get even' gevoel. Zij is 21 en ik ben 26.
I know wat dat betreft heb ik ook echt steken laten vallen. Ik heb heel krampachtig met mijn telefoon om gegaan en heb hier, ondanks dat ze het meerdere keren heeft aangegeven, te weinig mee gedaan (Lees: in haar ogen niks).
Maar ze praat wel met vriendinnen? Ligt het dan misschien niet ook een beetje aan hoe je bepaalde dingen wil bespreken en wat jij als oplossing beschouwt?quote:Ik geloof ook niet dat het einde oefening is door het gesprek aan te gaan maar praten is niet haar ding. Ik ben een prater en wil al pratend het oplossen maar zij is gewoon geen prater en gooit de kont in de krib. Ik heb zelf zitten denken aan de oplossing: gewoon de komende tijd mijn telefoon open en bloot houden en haar laten zien dat ik er echt aan wil werken..
Als je voorbij gaat aan wat zij ervaart en hoe zwaar haar dat valt, dan snap ik wel dat ze niet zoveel nut in een gesprek ziet.
Het is goed om oplossingsgericht te denken, dat laat al wat meer pro-activiteit zien. Maar pas op dat je niet over haar heen praat. Houd het eens kort en leg dit dan eens neer als wat zou je hier van vinden?
Persoonlijk zou ik het te makkelijk vinden en geen oplossing erin zien. Waarom moet zij na al die jaren genoegen gaan nemen met (weer?) een poging om normaler met je telefoon om te gaan? Als dit echt zo diep zit bij je, dan gaat het toch geen kut oplossen? Daarnaast zit je nog met het voorbij gaan aan haar emoties, dat los je ook niet op zo. Zeker niet als de schijn er nog is dat het je vooral om het uitfaseren van de concurrentie bestaat.
Typte ik schijn? Nevermind..quote:Maar dat is geen oplossing voor het feit dat zij opeens sinds dat weekend met iemand anders ook praat. Al weet ik natuurlijk niet geheel de inhoud. Maar dat het een jongen is die haar heeft proberen te versieren zorgt er al voor dat ik het voor geen meter vertrouw. Alleen vanuit haar is het dus zo; waarom is hij nu opeens zo nieuwsgierig/onzeker over mijn gesprekken als hij zijn eigen telefoon nooit uit handen geeft.
Natuurlijk is het niet zo raar dat als je samen aan je relatie wil werken, je beter geen kapers op de kust wil. Maar je denkt denk ik echt te gemakkelijk erover dat dit alleen om je telefoongedrag gaat en niet een stukje meer.
Misschien moet je dan ook open kaart gaan spelen en zeggen dat je alleen aan de relatie samen kan werken als zij die andere boys afkapt. Maar dan moet je zelf ook iets meer kunnen bieden dan weer een poging om je telefoon op tafel te laten liggen lijkt me..quote:Ik wil graag werken aan mijn probleem maar vind het lastig als ik blijf 'zweten' om andere contacten naar haar toe die eerst nooit waren.
Het is inderdaad rete-interessant als er iemand is die wel interesse in je gevoelsleven toont ja.quote:
[..]
Die ander waar ze 'contact' mee heeft is niet zomaar iemand die in de buurt woont. Maar die kwam ze dus tegen met een avondje stappen aan de andere kant van Nederland. Ik zelf denk meer dat het een 'virtuele' flirt is dat interessant is.
Het lijkt me wel een beetje gek als je weer van haar verwacht dat zij alles open doet, terwijl je ondertussen wel een beetje zegt iets eraan te willen doen, maar er voor haar ondertussen niet significant iets anders lijkt te gaan gebeuren. Dus beter kom je met iets concreters als je zo wil gaan onderhandelen, want je kutgevoel gaat geen potten, hoogstens je relatie breken..quote:Maar is het gek als: Ik zeg dat ik er alles aan wil doen om het krampachtige weg te werken maar dat ik wel daarnaast openheid 'eis' over haar gesprekken? Want ik vind het gewoonweg vreemd dat ik mij hier druk om maak en in allemaal bochten wring (doe ik graag hoor als dat moet) terwijl zij mij een kut gevoel blijft geven door zo afstandelijk te doen en te 'praten' met iemand anders. ??
Vanochtend heel open en eerlijk met elkaar gesproken.. Het schijnt dat eigenlijk mijn telefoongedrag niet het echte/enige probleem inderdaad is. Daarnaast heeft ze toegegeven die jongens wel nog in de telefoon te hebben maar amper contact met ze heeft. Ze heeft het gevoel dat de liefde misschien wel minder is geworden/over is en we meer als broer en zus samenleven dan gelukkig koppel. De komende periode gaan we met elkaar blijven praten en dan maar kijken waar het schip strand. Dankzij jullie had ik de moed om het gesprek aan te gaan.quote:
Natuurlijk is het niet zo raar dat als je samen aan je relatie wil werken, je beter geen kapers op de kust wil. Maar je denkt denk ik echt te gemakkelijk erover dat dit alleen om je telefoongedrag gaat en niet een stukje meer.
[..]
Misschien moet je dan ook open kaart gaan spelen en zeggen dat je alleen aan de relatie samen kan werken als zij die andere boys afkapt. Maar dan moet je zelf ook iets meer kunnen bieden dan weer een poging om je telefoon op tafel te laten liggen lijkt me..
En hou ons op de hoogte aub
Wat ik dus helaas zei. Ze is een beetje klaar met de relatie, en daardoor is er ruimte om met anderen bezig te zijn. In plaatsvan daar het gesprek over aan te gaan liet ze de boel de boel en ging ze dit soort dingen doen. Dat is jammer.quote:
[..]
Vanochtend heel open en eerlijk met elkaar gesproken.. Het schijnt dat eigenlijk mijn telefoongedrag niet het echte/enige probleem inderdaad is. Daarnaast heeft ze toegegeven die jongens wel nog in de telefoon te hebben maar amper contact met ze heeft. Ze heeft het gevoel dat de liefde misschien wel minder is geworden/over is en we meer als broer en zus samenleven dan gelukkig koppel. De komende periode gaan we met elkaar blijven praten en dan maar kijken waar het schip strand. Dankzij jullie had ik de moed om het gesprek aan te gaan.
Ik hoop het allerbrste voor jullie, maar in het slechtste geval wens ik je heel veel sterkte.
Dankjewel!quote:
Zoals al beetje verwacht was. Sterkte in elk geval.
En hou ons op de hoogte aub
Hartstikke bedankt voor de reacties!quote:
[..]
Wat ik dus helaas zei. Ze is een beetje klaar met de relatie, en daardoor is er ruimte om met anderen bezig te zijn. In plaatsvan daar het gesprek over aan te gaan liet ze de boel de boel en ging ze dit soort dingen doen. Dat is jammer.
Ik hoop het allerbrste voor jullie, maar in het slechtste geval wens ik je heel veel sterkte.
Goed dat jullie het gesprek aangaan en let goed op hoe je een en ander verwoord hè. Net als ome CoolGuy en ome 2NutZ hoop ik dat je nog eens komt updatenquote:
[..]
Vanochtend heel open en eerlijk met elkaar gesproken.. Het schijnt dat eigenlijk mijn telefoongedrag niet het echte/enige probleem inderdaad is. Daarnaast heeft ze toegegeven die jongens wel nog in de telefoon te hebben maar amper contact met ze heeft. Ze heeft het gevoel dat de liefde misschien wel minder is geworden/over is en we meer als broer en zus samenleven dan gelukkig koppel. De komende periode gaan we met elkaar blijven praten en dan maar kijken waar het schip strand. Dankzij jullie had ik de moed om het gesprek aan te gaan.
Succes!Een gesprek wat je jaren geleden al had moeten voeren wordt nu een gesprek waar je een hoop frustratie en irritatie moet gaan oplossen.quote:
Goedemorgen allemaal,
Een paar jaar (5) geleden (ten tijden van mijn ex
Na twee jaar vrijgezel te zijn geweest ben ik een nieuwe relatie aangegaan. We zijn inmiddels 4 jaar samen. Grotendeels van deze tijd hartstikke gelukkig maar natuurlijk ook wel eens met up en downs. Mijn vriendin is wel de meest trouwe vriendin die ik mij kan voorstellen. Was niet uit op contact (met 'on'bekende, vrijgezelle jongens) en vertelde het mij altijd als ze een berichtje kreeg of als iemand haar aansprak.
Nu ben ik zelf wat dat betreft meer gesloten.. Begrijp me niet verkeerd, ik heb geen contact met andere meiden maar mijn telefoon is echt mijn telefoon. Zij 'mag' hier niet in kijken, weet niet mijn wachtwoord en als ze hem even wilt gebruiken om te bellen dan reageer ik; pak je eigen telefoon maar. Ik weet dat dit hartstikke achterlijk is en dat dit vraagt om problemen maar op de een of andere manier heb ik hier een soort van angstig/trauma gevoel bij dat ik dan gecontroleerd wordt (iets waar mijn ex een flinke hand van had).
Doordat ik zo 'geheimzinnig' met mijn telefoon deed, werd zij enigszins wantrouwend en terecht. Ik probeer hier wel meer rekening mee te houden maar toch zodra zij om mij telefoon vraagt breekt het zweet mij nog net niet uit. Sinds twee weken is echter alles veranderd. Mijn vriendin is met wat vriendinnen een weekendje weg geweest. Toen ze terugkwam van het weekendje had ze een hele andere houding. Ze zat, opeens, gigantisch veel op haar telefoon en deed eigenlijk net zo geheimzinnig als ik deed. Toen ik hier over begon en haar naar vroeg gaf ze aan: Nu weet je eens hoe ik me altijd voel. Nogmaals dit begrijp ik volkomen.
Echter in drie jaar tijd heb ik mij nooit zorgen hoeven maken dat ze in contact was met andere jongens maar tegenwoordig heeft ze bijvoorbeeld haar nummer in haar profiel staan. Iedereen (ook onbekenden) kunnen haar toevoegen, dit zou ze eerder nooit hebben gedaan. Sinds twee weken dat zij zo doet zit ik al in de knoop met mijzelf. Het voelt niet goed en ik ben bang dat zij nu wel met andere jongens chat. Iets waar ik met haar eerder, nooit bang voor was. Toen ik voorzichtig over haar telefoon activiteiten begon gaf ze aan dat ze me dit niet zou vertellen aangezien ik zelf ook, al twee jaar, zo geheimzinnig doe. Het 'opeens' actieve telefoongebruik en stiekeme gedoe is niet het enige probleem. Sinds twee weken heb ik ook het idee dat ik minder belangrijk voor haar ben en doet ze echt haar eigen ding zonder vooraf met mij te 'bespreken'. Ze deelt dingen pas mee nadat ze al zijn gebeurd en trekt haar eigen plan. Ik krijg zelf gewoon het gevoel dat ik een zeur ben als ik ergens naar vraag. Haar gedrag is dus ook veranderd.
Het telefoongebruik voelt een beetje als terugpakken.
Het probleem is echter dat ik er totaal niet mee om kan gaan dat zij met anderen chat en vooral ook dat ze zo 'onaardig/kortaf' doet. Vooral aangezien ze, in mijn ogen, helemaal niet zo is. Ik zou graag terug willen naar hoe het was..
Het is, volgens mij, niet zo dat ze het niet meer met mij ziet zitten aangezien we van plan zijn om samen huisdieren aan te schaffen en waar zij ook nog steeds gigantisch enthousiast over is. Als ze het niet meer zag zitten zou ze dit ook niet samen gaan doen. Aan de ene kant zegt een stemmetje in mijn hoofd dat ik niet mag zeuren aangezien zij zich al twee jaar rot voelt over mijn 'geheimzinnigheid'. Anderzijds denk ik dat ik dit ook niet zomaar hoef te accepteren en zwijgzaam toe moet kijken hoe zij zich 'anders lees: ongeïnteresseerd' gedraagt en ik mij alleen maar ellendig voel. Het spookt echt de hele dag door mijn hoofd en ik ben bang om haar te verliezen. Echt het gesprek aangaan 'durf' ik niet meer zo aangezien ze de vorige keer zo stellig zei: 'Nu weet je eens, hoe ik mij heb gevoeld'. IK ben bang dat als ik er nu weer over begin ze me weer vindt zeuren.
Ik hoop dat er mensen zijn die vanuit een neutrale kant, mij tips en adviezen kunnen geven.
Gefeliciteerd daarmee. Makkelijk gesprek uitgesteld en nu wordt het een kutgesprek. Leer daarvan voor de toekomst.
Wees gewoon eerlijk: jij voelt je nu kut, je snapt waarom ze het doet en leg maar eens goed uit hoe en wat. En ga ook eens nadenken over of je die krampachtigheid niet wat los kan laten. Prima dat je niet wil dat ze door jouw telefoon gaat neuzen. Dat wil ik ook niet. Maar helemaal niets? Dat is weer het andere uiterste.
Geef haar in ieder geval ook ruim de gelegenheid om jou eens duidelijk te maken hoe zij zich voelt dat jij haar bent blijven wantrouwen zonder dat ze daar ook maar een beetje aanleiding toe heeft gegeven.
Dat gesprek hebben we inderdaad gevoerd en hebben beide helemaal open en eerlijk verteld. Zelf ben ik er van geschrokken hoe diep het zat en dat ik er niet eerder wat mee heb gedaan. Inderdaad een leer voor de toekomst. Dit was echter niet het enige 'aandachtspunt' in onze relatie.quote:
[..]
Een gesprek wat je jaren geleden al had moeten voeren wordt nu een gesprek waar je een hoop frustratie en irritatie moet gaan oplossen.
Gefeliciteerd daarmee. Makkelijk gesprek uitgesteld en nu wordt het een kutgesprek. Leer daarvan voor de toekomst.
Wees gewoon eerlijk: jij voelt je nu kut, je snapt waarom ze het doet en leg maar eens goed uit hoe en wat. En ga ook eens nadenken over of je die krampachtigheid niet wat los kan laten. Prima dat je niet wil dat ze door jouw telefoon gaat neuzen. Dat wil ik ook niet. Maar helemaal niets? Dat is weer het andere uiterste.
Geef haar in ieder geval ook ruim de gelegenheid om jou eens duidelijk te maken hoe zij zich voelt dat jij haar bent blijven wantrouwen zonder dat ze daar ook maar een beetje aanleiding toe heeft gegeven.
Het gesprek samen aangaan was hartstikke fijn. Gisteren voelde ook echt een stuk 'losser' omdat we beide het hadden uitgesproken. Ook hadden we dus besproken dat we er vol voor gaan. Dit was 'terug te zien' in onze gesprekken en over Whatsapp. Gisteravond echter, opeens, gaf ze aan dat ze ook twijfelt of ze er wel vol voor moet gaan.. Dat het de gehele dag door wisselt in haar hoofd. Ze weet gewoon niet echt meer wat ze wilt. Ze wilt graag weer gelukkig zijn maar weet niet of dit nou met of zonder mij is. Ik heb gezegd dat ik dit natuurlijk niet voor haar kan beslissen, maar zelf komt ze er ook niet echt uit. Ik vind het echt een hele lastige situatie..quote:
[..]
Wat ik dus helaas zei. Ze is een beetje klaar met de relatie, en daardoor is er ruimte om met anderen bezig te zijn. In plaatsvan daar het gesprek over aan te gaan liet ze de boel de boel en ging ze dit soort dingen doen. Dat is jammer.
Ik hoop het allerbrste voor jullie, maar in het slechtste geval wens ik je heel veel sterkte.
Toen ik destijds samen was met mijn vriend, was er ook zo'n twijfel moment, uiteindelijk gesproken, beiden waren van mening er nog helemaal voor te gaan.quote:
[..]
Het gesprek samen aangaan was hartstikke fijn. Gisteren voelde ook echt een stuk 'losser' omdat we beide het hadden uitgesproken. Ook hadden we dus besproken dat we er vol voor gaan. Dit was 'terug te zien' in onze gesprekken en over Whatsapp. Gisteravond echter, opeens, gaf ze aan dat ze ook twijfelt of ze er wel vol voor moet gaan.. Dat het de gehele dag door wisselt in haar hoofd. Ze weet gewoon niet echt meer wat ze wilt. Ze wilt graag weer gelukkig zijn maar weet niet of dit nou met of zonder mij is. Ik heb gezegd dat ik dit natuurlijk niet voor haar kan beslissen, maar zelf komt ze er ook niet echt uit. Ik vind het echt een hele lastige situatie..
2 dagen erna wist ik dat het niet meer zou werken.
Niet om je angst te geven, maar wel om aan te geven dat door het uit te spreken diverse emoties getriggerd kunnen worden, die in het begin gaan voor 'yeaah we gaan ervoor', maar ook voor wat rust (want niet meer enkel in haar hoofd bezig ermee) en daardoor juist kunnen inzien dat het toch niet meer werkt.
Dat komt. omdat ze klaar is met de relatie. Als het op relaties aan komt dan is er alleen maar zwart of wit. Je hebt niet ´een beetje´ een relatie. Óf je hebt een relatie, óf je hebt er geen. Als je met iemand daadwerkelijk een in relatie wil zijn, en alles is goed, dan is er geen twijfel.quote:
[..]
Het gesprek samen aangaan was hartstikke fijn. Gisteren voelde ook echt een stuk 'losser' omdat we beide het hadden uitgesproken. Ook hadden we dus besproken dat we er vol voor gaan. Dit was 'terug te zien' in onze gesprekken en over Whatsapp. Gisteravond echter, opeens, gaf ze aan dat ze ook twijfelt of ze er wel vol voor moet gaan.. Dat het de gehele dag door wisselt in haar hoofd. Ze weet gewoon niet echt meer wat ze wilt. Ze wilt graag weer gelukkig zijn maar weet niet of dit nou met of zonder mij is. Ik heb gezegd dat ik dit natuurlijk niet voor haar kan beslissen, maar zelf komt ze er ook niet echt uit. Ik vind het echt een hele lastige situatie..
Al het andere dan ´ik ga er vol voor´ betekent ´ik wil niet (meer)'. Als alles goed is, en er is bij beiden geen enkele twijfel over dat jullie het voor elkaar zijn, dan heb je dit soort gesprekken niet, en dan doe je ook niet zulke uitspraken.
Zij geeft duidelijk aan dat ze twijfelt, wat gewoon iets anders is dan 'er vol voor gaan'. Oftewel, ze wil niet meer, maar ze is bang om dat uit te spreken. Dit is namelijk niet iets wat dit weekend bij haar naar boven is gekomen. Dit speelt al een tijdje bij haar. Het contact met iemand anders is daar een symptoom van. Het is niet de oorzaak van dat het nu zo is tussen jullie zoals het is. In een goede relatie waarbij diegene THE ONE is voor je, is geen plek voor iemand anders. Bij haar is dat wel, wat een symptoom is van haar verminderde gevoel/gevoel voor jou dat weg is.
Maar ze gooit daarmee wel het vertrouwde en bekende weg. Ze wil jou ook geen pijn doen, dus dat zijn allemaal redenen waarom ze niet knalhard weg rent uit de relatie (die mensen heb je ook, die dat wel zo doen), maar ze wil wel weg uit de relatie.
Dat is kut, heel kut, maar dat is wel onderdeel van een relatie. Ze mag dat ook zo voelen, dat wil zij ook niet, maar het is iets wat gewoon gebeurd. Gevoel kan weg gaan. Dus, wat je naar mijn mening goed doet, en goed onder woorden brengt, is hoe jij het ziet. Je instelling op zich is prima. Voor jou is dit ook niet prettig, en jij verdient het ook om gelukkig te zijn. Wellicht moet jij dan degene zijn die zegt van 'luister, ik hou van je, maar als het vanuit jou gezien klaar is, dan heb ik er geen zin meer in, want dat is niet wat ik van onze relatie wil'. Daarmee geef je haar vrijheid, maar je blijft wel bij jezelf, en kiest ook voor jezelf.
Zij zit namelijk rond de kritieke leeftijd waar zij gewoon wat rond wil gaan neuken. Ze heeft haar 'vrijheid' in de afgelopen jaren gemist, en wil nu gaan kijken wat er nog meer allemaal te koop is. En dat mag ze. Voor mij persoonlijk (maar dit is voor mij) zou wel gelden dat ze, als ze klaar is met andere piemels uitproberen (want heel plat is dat wat het is) ze niet meer bij mij zou hoeven aan te kloppen.
Het gras is ergens anders altijd groener, en als je daarvoor gaat en je komt er achter dat dat gras niet groener was en ik toch de beste keuze was uiteindelijk, ja, weet je, je hebt je keuze gemaakt, en ik ben geen 2e keuze, dus voor mij hoeft het niet meer.
Wat ga je nu concreet doen?
Mee eens. Het is inderdaad of vol er voor gaan of niet. Een tussenweg is daarin niet mogelijk. Het probleem is echter als zij twijfelt of ze er voor wil gaan of niet ik haar niet richting een kant 'wil dwingen'. Zij zal in mijn ogen zelf erachter moeten komen of ze het wel of niet wilt. Dat heb ik ook aangegeven. Ik durf zelf niet met overtuiging te zeggen dat ze echt niet meer wilt. Ze heeft meerdere keren gezegd dat ze dat dan wel zou hebben aangeven. Echter ben ik ook niet blind voor symptomen inderdaad.quote:
[..]
Dat komt. omdat ze klaar is met de relatie. Als het op relaties aan komt dan is er alleen maar zwart of wit. Je hebt niet ´een beetje´ een relatie. Óf je hebt een relatie, óf je hebt er geen. Als je met iemand daadwerkelijk een in relatie wil zijn, en alles is goed, dan is er geen twijfel.
Al het andere dan ´ik ga er vol voor´ betekent ´ik wil niet (meer)'. Als alles goed is, en er is bij beiden geen enkele twijfel over dat jullie het voor elkaar zijn, dan heb je dit soort gesprekken niet, en dan doe je ook niet zulke uitspraken.
Zij geeft duidelijk aan dat ze twijfelt, wat gewoon iets anders is dan 'er vol voor gaan'. Oftewel, ze wil niet meer, maar ze is bang om dat uit te spreken. Dit is namelijk niet iets wat dit weekend bij haar naar boven is gekomen. Dit speelt al een tijdje bij haar. Het contact met iemand anders is daar een symptoom van. Het is niet de oorzaak van dat het nu zo is tussen jullie zoals het is. In een goede relatie waarbij diegene THE ONE is voor je, is geen plek voor iemand anders. Bij haar is dat wel, wat een symptoom is van haar verminderde gevoel/gevoel voor jou dat weg is.
Maar ze gooit daarmee wel het vertrouwde en bekende weg. Ze wil jou ook geen pijn doen, dus dat zijn allemaal redenen waarom ze niet knalhard weg rent uit de relatie (die mensen heb je ook, die dat wel zo doen), maar ze wil wel weg uit de relatie.
Dat is kut, heel kut, maar dat is wel onderdeel van een relatie. Ze mag dat ook zo voelen, dat wil zij ook niet, maar het is iets wat gewoon gebeurd. Gevoel kan weg gaan. Dus, wat je naar mijn mening goed doet, en goed onder woorden brengt, is hoe jij het ziet. Je instelling op zich is prima. Voor jou is dit ook niet prettig, en jij verdient het ook om gelukkig te zijn. Wellicht moet jij dan degene zijn die zegt van 'luister, ik hou van je, maar als het vanuit jou gezien klaar is, dan heb ik er geen zin meer in, want dat is niet wat ik van onze relatie wil'. Daarmee geef je haar vrijheid, maar je blijft wel bij jezelf, en kiest ook voor jezelf.
Zij zit namelijk rond de kritieke leeftijd waar zij gewoon wat rond wil gaan neuken. Ze heeft haar 'vrijheid' in de afgelopen jaren gemist, en wil nu gaan kijken wat er nog meer allemaal te koop is. En dat mag ze. Voor mij persoonlijk (maar dit is voor mij) zou wel gelden dat ze, als ze klaar is met andere piemels uitproberen (want heel plat is dat wat het is) ze niet meer bij mij zou hoeven aan te kloppen.
Het gras is ergens anders altijd groener, en als je daarvoor gaat en je komt er achter dat dat gras niet groener was en ik toch de beste keuze was uiteindelijk, ja, weet je, je hebt je keuze gemaakt, en ik ben geen 2e keuze, dus voor mij hoeft het niet meer.
Wat ga je nu concreet doen?
Dus als je aan mij vraagt wat ik op dit concreet ga doen, dan weet ik het even niet. Ik wil niet degene zijn die deze relatie afkapt aangezien ik hier helemaal niet achter sta. Ik zelf zou (al kost het mij veel stress en energie) het liefst gewoon even de komende tijd 'afwachten' en kijken of zij het voor haarzelf op een rijtje kan krijgen. Wat ze nou echt daadwerkelijk wil.
Hm, ik denk dat dat geen handige aanpak is. Zij IS er namelijk al achter. Als je de redenering volgt dat het OF is je wil er vol voor gaan, en al het andere betekent ´ik wil er niet vol voor gaan´, dan zegt zij in principe dat laatste, zonder dat met woorden uit te spreken.quote:
[..]
Mee eens. Het is inderdaad of vol er voor gaan of niet. Een tussenweg is daarin niet mogelijk. Het probleem is echter als zij twijfelt of ze er voor wil gaan of niet ik haar niet richting een kant 'wil dwingen'. Zij zal in mijn ogen zelf erachter moeten komen of ze het wel of niet wilt. Dat heb ik ook aangegeven. Ik durf zelf niet met overtuiging te zeggen dat ze echt niet meer wilt. Ze heeft meerdere keren gezegd dat ze dat dan wel zou hebben aangeven. Echter ben ik ook niet blind voor symptomen inderdaad.
Dus als je aan mij vraagt wat ik op dit concreet ga doen, dan weet ik het even niet. Ik wil niet degene zijn die deze relatie afkapt aangezien ik hier helemaal niet achter sta. Ik zelf zou (al kost het mij veel stress en energie) het liefst gewoon even de komende tijd 'afwachten' en kijken of zij het voor haarzelf op een rijtje kan krijgen. Wat ze nou echt daadwerkelijk wil.
Het issue hier is denk ik niet dat ze niet weet wat ze wil. Het issue hier is denk ik dat dit een gevoel vs verstand is. Haar gevoel voor jou is er niet meer (zoals het was). Haar verstand zegt echter dat ze het goed heeft en bekend en vertrouwd en ook angst voor het onbekende en het definitieve van een daadwerkelijke keuze maken.
Maar datzelfde verstand was er ook op het moment dat ze de deur open zette voor contacten met anderen EN daar niet eerlijk over zijn/voor uit komen, en dat verstand hield haar daar ook niet tegen, wat eigenlijk wel had gemoeten. Oftewel, ze volgt haar gevoel, en als je haar gevoel volgt, dan kom je uiteindelijk uit bij het onvermijdelijke, namelijk dat ze geen trek meer heeft in de relatie, maar uit angst dat nog niet heeft uitgesproken.
Jij wil het niet doen, omdat jij niet dat stemmetje in je hoofd wil hebben van 'wat als ik het nou niet had gedaan, misschien was ze wel tot de conclusie gekomen dat ze het toch niet uit wilde maken', maar de realiteit is, en ik denk dat jij dat ook weet, dat dat een strohalm is omdat jij ook goed weet dat als dát zo was geweest, zij zich niet steeds verder had terug getrokken, wat ze nu wel doet.
Ik denk dat je goed en wel beschouwd heel goed weet (je komt behoorlijk bij de pinken over namelijk) wat hier aan de hand is, en wat de uitkomst hiervan gaat zijn, maar dat jij, net als wat zij heeft, gevoel vs verstand hebt, waarbij je verstandelijk weet hoe en wat en wat je zou moeten doen, maar je gevoel heeft de overhand, en daarmee de emotie.
Misschien is dat wel zo maar ergens vraag ik me gewoon af: als ze er echt al helemaal achter is, vanwaar zegt ze dan: 'Als ik zeker weet dat het niks meer gaat worden, had ik allang gezegd dat het niks meer kan worden'.quote:
[..]
Hm, ik denk dat dat geen handige aanpak is. Zij IS er namelijk al achter. Als je de redenering volgt dat het OF is je wil er vol voor gaan, en al het andere betekent ´ik wil er niet vol voor gaan´, dan zegt zij in principe dat laatste, zonder dat met woorden uit te spreken.
Het issue hier is denk ik niet dat ze niet weet wat ze wil. Het issue hier is denk ik dat dit een gevoel vs verstand is. Haar gevoel voor jou is er niet meer (zoals het was). Haar verstand zegt echter dat ze het goed heeft en bekend en vertrouwd en ook angst voor het onbekende en het definitieve van een daadwerkelijke keuze maken.
Maar datzelfde verstand was er ook op het moment dat ze de deur open zette voor contacten met anderen EN daar niet eerlijk over zijn/voor uit komen, en dat verstand hield haar daar ook niet tegen, wat eigenlijk wel had gemoeten. Oftewel, ze volgt haar gevoel, en als je haar gevoel volgt, dan kom je uiteindelijk uit bij het onvermijdelijke, namelijk dat ze geen trek meer heeft in de relatie, maar uit angst dat nog niet heeft uitgesproken.
Jij wil het niet doen, omdat jij niet dat stemmetje in je hoofd wil hebben van 'wat als ik het nou niet had gedaan, misschien was ze wel tot de conclusie gekomen dat ze het toch niet uit wilde maken', maar de realiteit is, en ik denk dat jij dat ook weet, dat dat een strohalm is omdat jij ook goed weet dat als dát zo was geweest, zij zich niet steeds verder had terug getrokken, wat ze nu wel doet.
Ik denk dat je goed en wel beschouwd heel goed weet (je komt behoorlijk bij de pinken over namelijk) wat hier aan de hand is, en wat de uitkomst hiervan gaat zijn, maar dat jij, net als wat zij heeft, gevoel vs verstand hebt, waarbij je verstandelijk weet hoe en wat en wat je zou moeten doen, maar je gevoel heeft de overhand, en daarmee de emotie.
Inderdaad zal dat wel het gevoel vs verstand zijn, maar wanneer/hoe the fack komt iemand op een uiteindelijke beslissing. Nu ik jouw wijze woorden zo lees besef ik mij ook wel dat ik een gevoel vs verstand situatie heb. Desondanks blijft het verstand (hand in hand met angstig gevoel) flink aan mij knagen. 'Geef het niet op, wie weet komt het nog wel goed. Gooi niet te snel de handdoek in de ring, Het is zonde om 'dit leven' (want eerlijk, het gaat niet alleen om de relatie zelf, maar alle contacten, familie, kennissen etc eromheen ook) weg te gooien..
Het klopt helemaal als je zegt dat ik niet het stemmetje in mijn hoofd wil hebben dat zegt; wat een fout! Wie weet was het allemaal wel goed gekomen.. Ik ken mijzelf namelijk ook wel dat ik deze gedachte best wel zou gaan hebben. De realiteit (stemmetje) zegt mij ook wel dat als er nog een kans was, zij hier niet over zou hoeven te twijfelen. Maar het is inderdaad dat ik niet degene wil zijn die er een einde aan maakt (ook gewoon simpelweg alleen al omdat ik hier niet over begonnen ben). Zij zal het net als mij ook niet durven aangezien je toch telkens blijft 'afwegen' en mooier maken dan het eventueel is.
Nee, dat zou ook wel heel bijzonder zijn.quote:
[..]
Dat gesprek hebben we inderdaad gevoerd en hebben beide helemaal open en eerlijk verteld. Zelf ben ik er van geschrokken hoe diep het zat en dat ik er niet eerder wat mee heb gedaan. Inderdaad een leer voor de toekomst. Dit was echter niet het enige 'aandachtspunt' in onze relatie.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens hoor.quote:
[..]
Hm, ik denk dat dat geen handige aanpak is. Zij IS er namelijk al achter. Als je de redenering volgt dat het OF is je wil er vol voor gaan, en al het andere betekent ´ik wil er niet vol voor gaan´, dan zegt zij in principe dat laatste, zonder dat met woorden uit te spreken.
Het issue hier is denk ik niet dat ze niet weet wat ze wil. Het issue hier is denk ik dat dit een gevoel vs verstand is. Haar gevoel voor jou is er niet meer (zoals het was). Haar verstand zegt echter dat ze het goed heeft en bekend en vertrouwd en ook angst voor het onbekende en het definitieve van een daadwerkelijke keuze maken.
Maar datzelfde verstand was er ook op het moment dat ze de deur open zette voor contacten met anderen EN daar niet eerlijk over zijn/voor uit komen, en dat verstand hield haar daar ook niet tegen, wat eigenlijk wel had gemoeten. Oftewel, ze volgt haar gevoel, en als je haar gevoel volgt, dan kom je uiteindelijk uit bij het onvermijdelijke, namelijk dat ze geen trek meer heeft in de relatie, maar uit angst dat nog niet heeft uitgesproken.
Jij wil het niet doen, omdat jij niet dat stemmetje in je hoofd wil hebben van 'wat als ik het nou niet had gedaan, misschien was ze wel tot de conclusie gekomen dat ze het toch niet uit wilde maken', maar de realiteit is, en ik denk dat jij dat ook weet, dat dat een strohalm is omdat jij ook goed weet dat als dát zo was geweest, zij zich niet steeds verder had terug getrokken, wat ze nu wel doet.
Ik denk dat je goed en wel beschouwd heel goed weet (je komt behoorlijk bij de pinken over namelijk) wat hier aan de hand is, en wat de uitkomst hiervan gaat zijn, maar dat jij, net als wat zij heeft, gevoel vs verstand hebt, waarbij je verstandelijk weet hoe en wat en wat je zou moeten doen, maar je gevoel heeft de overhand, en daarmee de emotie.
Je weet niet wat er op de achtergrond allemaal speelt. Het kan ook zijn dat omgeving op haar in zit te praten.
Niet dat je op deze manier aan moet blijven modderen, maar gelet op de situatie vind ik het eigenlijk helemaal niet zo gek dat het niet meteen helemaal goed is. De toekomst wijst dan wel weer uit waar het gaat eindigen.
Tja, dit is niet het eerste waar ze niet eerlijk over is he? Ik weet niet of je haar nu, nu je weet wat je weet, nog wel moet vertrouwen op wat ze zegt. Of eigenlijk weet ik dat wel; niet. Ik snap dat je dat wil, omdat dat een strohalm is waar je je aan vast kunt klampen, maar waarom heeft ze dan ook niet uit zichzelf 'al lang gezegd' dat ze contact had met iemand anders in plaats van te doen alsof ze je een lesje wilde leren terwijl dat absoluut niet de waarheid was, maar een excuus waar ze zich achter kon verschuilen?quote:
[..]
Misschien is dat wel zo maar ergens vraag ik me gewoon af: als ze er echt al helemaal achter is, vanwaar zegt ze dan: 'Als ik zeker weet dat het niks meer gaat worden, had ik allang gezegd dat het niks meer kan worden'.
Dat snap ik, maar, wil je echt dat iemand bij je blijft vanwege 'dit leven'? Schijnbaar moeten er allemaal externe factoren, contacten, familie, kennissen etc, bijgehaald worden om gewicht in de schaal te gooien over waarom het 'geen goed idee' is om ermee te stoppen.quote:Inderdaad zal dat wel het gevoel vs verstand zijn, maar wanneer/hoe the fack komt iemand op een uiteindelijke beslissing. Nu ik jouw wijze woorden zo lees besef ik mij ook wel dat ik een gevoel vs verstand situatie heb. Desondanks blijft het verstand (hand in hand met angstig gevoel) flink aan mij knagen. 'Geef het niet op, wie weet komt het nog wel goed. Gooi niet te snel de handdoek in de ring, Het is zonde om 'dit leven' (want eerlijk, het gaat niet alleen om de relatie zelf, maar alle contacten, familie, kennissen etc eromheen ook) weg te gooien..
Het moet gaan om jou. Niet om allerlei andere dingen, nee, om jou, om degene waar je een relatie mee hebt, 2 kanten op, maar niet allerlei externe relaties als vrienden en kennissen (Nee, ook geen familie).
Ik weet dat dat klopt. Het klopt niet omdat ik het zeg, ik zeg het omdat het kloptquote:Het klopt helemaal als je zegt dat ik niet het stemmetje in mijn hoofd wil hebben dat zegt; wat een fout! Wie weet was het allemaal wel goed gekomen.. Ik ken mijzelf namelijk ook wel dat ik deze gedachte best wel zou gaan hebben. De realiteit (stemmetje) zegt mij ook wel dat als er nog een kans was, zij hier niet over zou hoeven te twijfelen. Maar het is inderdaad dat ik niet degene wil zijn die er een einde aan maakt (ook gewoon simpelweg alleen al omdat ik hier niet over begonnen ben). Zij zal het net als mij ook niet durven aangezien je toch telkens blijft 'afwegen' en mooier maken dan het eventueel is.
Iedereen heeft vroeg of laat een ervaring als deze, en iedereen weet stiekem heel diep van binnen wel dat als je degene wordt/bent die gedumpt is, terwijl de relatie al niet meer lekker liep maar jij voor jouw gevoel nog niet zo ver was, je vanuit hoop in ieder geval niet zelf de stekker er uit wilde trekken, omdat je niet verantwoordelijk wilde zijn voor dat JIJ straks degene zou zijn die iets weg gegooid had. I've been there, done that, got the t-shirt Een van mijn vermoedens is dat ze nu bij je blijft omdat ze dan "veilig" opzoek kan gaan naar nieuwe schoenen én als ze die heeft, dan komt ze het uitmaken.
Hoe vervelend en onprettig dat ook is. De grote vraag is ook, wat wil jij en vooral op welke manier?
Het vertrouwen heeft een flinke deuk opgelopen en als ik iets geleerd heb, dan is dat wel dat een vertrouwensbreuk vaak einde oefening is.
quote:
Goed dat je gepraat hebt. Vervelend dat ze je nu alsnog aan het lijntje houdt en voor nu geroepen heeft dat ze ervoor wil gaan om niet meteen op straat te staan.
Een van mijn vermoedens is dat ze nu bij je blijft omdat ze dan "veilig" opzoek kan gaan naar nieuwe schoenen én als ze die heeft, dan komt ze het uitmaken.
Hoe vervelend en onprettig dat ook is. De grote vraag is ook, wat wil jij en vooral op welke manier?
Het vertrouwen heeft een flinke deuk opgelopen en als ik iets geleerd heb, dan is dat wel dat een vertrouwensbreuk vaak einde oefening is.
Vaak wel. Maar wat heeft hij aan kansberekening?quote:
Goed dat je gepraat hebt. Vervelend dat ze je nu alsnog aan het lijntje houdt en voor nu geroepen heeft dat ze ervoor wil gaan om niet meteen op straat te staan.
Een van mijn vermoedens is dat ze nu bij je blijft omdat ze dan "veilig" opzoek kan gaan naar nieuwe schoenen én als ze die heeft, dan komt ze het uitmaken.
Hoe vervelend en onprettig dat ook is. De grote vraag is ook, wat wil jij en vooral op welke manier?
Het vertrouwen heeft een flinke deuk opgelopen en als ik iets geleerd heb, dan is dat wel dat een vertrouwensbreuk vaak einde oefening is.
Vanuit onze positie is het gewoon onmogelijk om heel concreet over hun kansen te zijn. Dat moet hij lekker zelf uitvogelen met zijn vriendin.
Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in. Mijn kansberekening is net zo zeker als een avondje Holland Casino. Het schommelt op en neer: het ene moment denk ik; dit komt helemaal goed! Maar het andere moment denk ik; dit gaat weinig meer uithalen..quote:
[..]
Vaak wel. Maar wat heeft hij aan kansberekening?
Vanuit onze positie is het gewoon onmogelijk om heel concreet over hun kansen te zijn. Dat moet hij lekker zelf uitvogelen met zijn vriendin.
Zij heeft deze zelfde gedachte heeft ze gezegd, maar zodra wij nog niks zeker weten gaan we nog geen 'overhaaste' beslissing nemen.
Vrij vertaald komt dit neer op dat jij als een hondje wacht tot ZIJ een beslissing neemt. Jij gaat die beslissing namelijk niet nemen. Jij wil namelijk in de relatie blijven, maar daar heb je 2 personen voor nodig. Zij is degene die twijfelt, zij is degene die een beslissing neemt, zij is dus ook degene die bepaald.quote:
[..]
Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in. Mijn kansberekening is net zo zeker als een avondje Holland Casino. Het schommelt op en neer: het ene moment denk ik; dit komt helemaal goed! Maar het andere moment denk ik; dit gaat weinig meer uithalen..
Zij heeft deze zelfde gedachte heeft ze gezegd, maar zodra wij nog niks zeker weten gaan we nog geen 'overhaaste' beslissing nemen.
Als zij zegt dat zij niet meer wil, dan kun jij hoog en laag springen, maar dan wil zij niet meer en dus houdt de relatie op te bestaan.
Overigens is die relatie eigenlijk effectief al voorbij op het moment dat het zo ver is dat je beiden denkt ?wat gaan we hiermee doen?' Je gaat echt niet meer vanuit deze situatie terug naar een helemaal happydepeppy relatie zoals hij ooit was.
Uhm, vrij vertaald heb je daar wel gelijk in vrees ik. Het klopt dat ik graag in de relatie zou willen blijven en om deze reden ga ik niet diegene zijn die er een einde aan maakt. Daar zou ik zelf niet echt mee om kunnen gaan. Wel zal ik degene zijn die erover blijft praten en eerlijk aangeeft als er nog geen verandering in de situatie is.quote:
[..]
Vrij vertaald komt dit neer op dat jij als een hondje wacht tot ZIJ een beslissing neemt. Jij gaat die beslissing namelijk niet nemen. Jij wil namelijk in de relatie blijven, maar daar heb je 2 personen voor nodig. Zij is degene die twijfelt, zij is degene die een beslissing neemt, zij is dus ook degene die bepaald.
Als zij zegt dat zij niet meer wil, dan kun jij hoog en laag springen, maar dan wil zij niet meer en dus houdt de relatie op te bestaan.
Overigens is die relatie eigenlijk effectief al voorbij op het moment dat het zo ver is dat je beiden denkt ?wat gaan we hiermee doen?' Je gaat echt niet meer vanuit deze situatie terug naar een helemaal happydepeppy relatie zoals hij ooit was.
Het probleem is dat zij niet heeft uitgesproken dat ze niet meer wil. Ze heeft uitgesproken dat zij het op deze manier niet meer wilt. Zodra zij aangeeft echt zeker te weten dat ze dit niet meer wilt dan accepteer ik dat als een vent en pak ik mijn spullen.
En hier heb je wederom een punt, ik zie het ook niet voor me dat het opeens allemaal weer koek en ei zal zijn. Misschien is het uiteindelijk alleen maar rekken.. Maar mijn gedachte zegt dan: je zult het niet weten als je het nog een kans geeft. En dan weten we over een tijdje echt wel hoe of wat het voelt.
Nee, dat weet ik, en je zou er wel degelijk mee om kúnnen gaan. Je wíl het alleen niet, dat is heel wat anders. Nee maar dat is de foute instelling kerel. Ik bedoel, praten op zich is natuurlijk goed, maar ZIJ is hier degene die al een fout heeft begaan he, je moet haar niet alles uit handen nemen. ZIJ is degene die nu stappen moet maken, en als zij die stappen niet maakt, dan zou jij degene moeten zijn die stappen moet maken, in plaats van 'dingen aangeven/praten over'.quote:
[..]
Uhm, vrij vertaald heb je daar wel gelijk in vrees ik. Het klopt dat ik graag in de relatie zou willen blijven en om deze reden ga ik niet diegene zijn die er een einde aan maakt. Daar zou ik zelf niet echt mee om kunnen gaan. Wel zal ik degene zijn die erover blijft praten en eerlijk aangeeft als er nog geen verandering in de situatie is.
Het probleem is dat zij niet heeft uitgesproken dat ze niet meer wil. Ze heeft uitgesproken dat zij het op deze manier niet meer wilt. Zodra zij aangeeft echt zeker te weten dat ze dit niet meer wilt dan accepteer ik dat als een vent en pak ik mijn spullen.
En hier heb je wederom een punt, ik zie het ook niet voor me dat het opeens allemaal weer koek en ei zal zijn. Misschien is het uiteindelijk alleen maar rekken.. Maar mijn gedachte zegt dan: je zult het niet weten als je het nog een kans geeft. En dan weten we over een tijdje echt wel hoe of wat het voelt.
Jij hebt immers ook een stem in deze, de relatie is in principe kapot nu, en als zij blijft hangen in besluiteloosheid dan zou jij degene moeten zijn die zegt "ja luister eens lieverd, maar dit werkt voor mij zo niet. Ik hou van je, maar hier hebben we niks aan. Jij bent niet meer zeker van je zaak, en ik wil dit zo niet laten door etteren, dus ik trek bij deze de stekker er uit, want ook IK moet uiteindelijk voor mezelf kiezen, net als jij wil maar de durf nog niet voor hebt'.
Ik snap wel dat je dat niét doet want dat is de beslissing die vrijwel iedereen neemt hoor, die in de positie is waar jij je in bevindt, óók ik heb die situatie aan de hand gehad.
Dat niet 'uitgesproken hebben dat ze niet meer wil' is echt een strohalm/drogreden van je, en dat weet je zelf ook heel goed. Zij hoeft niet per se die woorden uit te spreken om duidelijk te zijn, want met haar acties laat ze al genoeg zien van wat ze EIGENLIJK wil maar niet durft uit te spreken. Dat weet jij net zo goed als ik. Die woordjes wel of niet uitspreken waardoor jij niet weet waar je aan toe bent is niet het probleem.
Het probleem is hier dat je dat héél goed weet, maar dat zelf niet wil doen, vanwege dat stemmetje. Het gaat niet ineens weer allemaal koek en ei worden, dat zie je zelf ook in gelukkig. Dus het is of dit twijfelachtig gedoe waar je nu in zit, wat je NIET wil van een relatie, en het alternatief is dat het voorbij gaat.
We weten allebei dat het dat laatste gaat zijn uiteindelijk. Als zij die knoop niet durft door te hakken zou dat zomaar kunnen zijn omdat ze dan alleen komt te staan. Ze zoekt al contact met anderen dus de kans dat ze nieuwe schoenen gaat zoeken voor ze haar oude schoenen dumpt is natuurlijk aanwezig.
De vraag is dan of jij je daarvoor wil lenen? Want al die tijd dat jij daar zit te wachten als een hondje en zij kijkt of ze wat anders kan vinden had jij ook kunnen spenderen aan het likken van je wonden en overnieuw beginnen en uiteindelijk weer iemand tegen komen. Je bent....26 volgens mij? Dat komt écht wel goed.
Ik zou dat even net wat minder passief aanvliegen.quote:
[..]
Daar zit natuurlijk een kern van waarheid in. Mijn kansberekening is net zo zeker als een avondje Holland Casino. Het schommelt op en neer: het ene moment denk ik; dit komt helemaal goed! Maar het andere moment denk ik; dit gaat weinig meer uithalen..
Zij heeft deze zelfde gedachte heeft ze gezegd, maar zodra wij nog niks zeker weten gaan we nog geen 'overhaaste' beslissing nemen.
Maak samen een beslissing: ga ervoor of kap ermee. Geen beslissing is hetzelfde als kap ermee. Ik herhaal: geen beslissing is hetzelfde als kap ermee. En voor ga ervoor geldt dat jullie beiden een vetorecht hebben.
Ga je ervoor, dan zul je gewoon weer leuke dingen samen moeten doen en zorgen dat je dat gevoel weer terughaalt. En dat kan natuurlijk ook heel goed mislukken.
Wat hierboven staatquote:
[..]
Nee, dat weet ik, en je zou er wel degelijk mee om kúnnen gaan. Je wíl het alleen niet, dat is heel wat anders. Nee maar dat is de foute instelling kerel. Ik bedoel, praten op zich is natuurlijk goed, maar ZIJ is hier degene die al een fout heeft begaan he, je moet haar niet alles uit handen nemen. ZIJ is degene die nu stappen moet maken, en als zij die stappen niet maakt, dan zou jij degene moeten zijn die stappen moet maken, in plaats van 'dingen aangeven/praten over'.
Jij hebt immers ook een stem in deze, de relatie is in principe kapot nu, en als zij blijft hangen in besluiteloosheid dan zou jij degene moeten zijn die zegt "ja luister eens lieverd, maar dit werkt voor mij zo niet. Ik hou van je, maar hier hebben we niks aan. Jij bent niet meer zeker van je zaak, en ik wil dit zo niet laten door etteren, dus ik trek bij deze de stekker er uit, want ook IK moet uiteindelijk voor mezelf kiezen, net als jij wil maar de durf nog niet voor hebt'.
Ik snap wel dat je dat niét doet want dat is de beslissing die vrijwel iedereen neemt hoor, die in de positie is waar jij je in bevindt, óók ik heb die situatie aan de hand gehad.
Dat niet 'uitgesproken hebben dat ze niet meer wil' is echt een strohalm/drogreden van je, en dat weet je zelf ook heel goed. Zij hoeft niet per se die woorden uit te spreken om duidelijk te zijn, want met haar acties laat ze al genoeg zien van wat ze EIGENLIJK wil maar niet durft uit te spreken. Dat weet jij net zo goed als ik. Die woordjes wel of niet uitspreken waardoor jij niet weet waar je aan toe bent is niet het probleem.
Het probleem is hier dat je dat héél goed weet, maar dat zelf niet wil doen, vanwege dat stemmetje. Het gaat niet ineens weer allemaal koek en ei worden, dat zie je zelf ook in gelukkig. Dus het is of dit twijfelachtig gedoe waar je nu in zit, wat je NIET wil van een relatie, en het alternatief is dat het voorbij gaat.
We weten allebei dat het dat laatste gaat zijn uiteindelijk. Als zij die knoop niet durft door te hakken zou dat zomaar kunnen zijn omdat ze dan alleen komt te staan. Ze zoekt al contact met anderen dus de kans dat ze nieuwe schoenen gaat zoeken voor ze haar oude schoenen dumpt is natuurlijk aanwezig.
De vraag is dan of jij je daarvoor wil lenen? Want al die tijd dat jij daar zit te wachten als een hondje en zij kijkt of ze wat anders kan vinden had jij ook kunnen spenderen aan het likken van je wonden en overnieuw beginnen en uiteindelijk weer iemand tegen komen. Je bent....26 volgens mij? Dat komt écht wel goed.
.