quote:
was al bezig
Bij al die wettelijke taaldwang voor het politieke bestuur, de administratie en het leger, het gerecht, het onderwijs en het bedrijfsleven, mag men niet vergeten dat de grondwettelijke taalvrijheid absoluut overeind blijft, in de huiskamer bijvoorbeeld en bij de krantenboer. Precies daar is die meestal groter aan Vlaamse dan aan Franstalige kant; er is daar een groter meertalig aanbod aan kranten, boeken en televisiezenders op de kabel.
Zo kan men dan ook twee eeuwen Nederlands taalbeleid samenvatten, met inbegrip van dat van Willem I van Nederland:
aan Nederlandse kant: officieel gevraagde taaldwang en feitelijke private taalvrijheid.
aan Franse kant: officieel gepropageerde taalvrijheid en feitelijke private taaldwang.
Op dat vlak zijn er anno 2008 nog spanningen over de Kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en het feit dat de faciliteitengemeenten in het Franse taalgebied de taalvrijheid van hun Nederlandstalige inwoners zelden respecteren. Zo is er geen enkele Nederlandstalige lagere, noch kleuterschool in de Waalse faciliteitengemeenten, behalve één schooltje in Komen-Waasten; hoewel de Franstalige Gemeenschap volgens de wet verplicht is deze school te financieren, weigert ze dat, daarom financiert de Vlaamse Gemeenschap deze school, hoewel ze dat dus niet hoeft te doen. Dit is in tegenstelling tot de Vlaamse Gemeenschap die jaarlijks ongeveer 10 à 11 miljoen euro investeert in Franstalig onderwijs in de Vlaamse faciliteitengemeentes. Voorts heeft bijvoorbeeld Komen-Waasten[3] geen Nederlandstalige website; Moeskroen[4], Edingen [5] en Vloesberg [6] daarentegen wel. Alle Nederlandstalige faciliteitengemeenten op Ronse na: Mesen, Spiere-Helkijn, Bever, Wemmel, Drogenbos, Linkebeek, Sint-Genesius-Rode[7], Wezembeek-Oppem, Kraainem en Voeren hebben keurig een tweetalige site, soms ook nog een Engelse. De gemeente Herstappe met nog geen honderd inwoners heeft geen website.