Tour de France 2019
Op naar Parijs. Wie gaat er winnen? Wie gaat er gepakt worden met doping? Genoeg te bespreken dus. :)
Waar de klassementsrenners de strijd om de Tourwinst proberen te beslissen in hun voordeel, strijden de sprinters en punchers om een andere prijs: de groene trui. Deze renners zijn doorgaans al lang en breed gelost als de weg stevig omhoog gaat in de finale, maar smijten zich met pure doodsverachting in de kluwen in de vlakke ritten. Wie is de beste (of gelukkigste/slimste/meest gehaaide) sprinter van 2018 en wint dit jaar de groene trui?
Favorieten
Al jarenlang is Peter Sagan favoriet voor de groene trui, en vorig jaar moest het dan gebeuren: de evenaring van het record aantal groene truien van Erik Zabel. Helaas werd hij gediskwalificeerd na een dubieuze sprint, zodat zijn droom in duigen viel. Dit jaar is hij echter terug en gebrand op revanche. Sagan is een van de meest allround renners van het veld en dat is zijn kracht: hij kan zowel een vlakke sprint als een sprint heuvelop winnen, maar heeft ook een splijtende demarrage in de benen en kan zelfs niet onaardig tijdrijden. Al deze dingen geven hem een voordeel boven de pure sprinters en maken hem al jarenlang dé te kloppen man in de strijd om het groen.
Het was een slagveld vorig jaar. Al zijn concurrenten werden langzaam weggevoerd uit de ronde door valpartijen, diskwalificaties of finishes buiten de tijd. 1 man bleef echter fier overeind en dat was Michael Matthews, winnaar van de groene trui van 2017. En als je de verdedigend kampioen bent, is het niet vreemd dat je ook nu weer een van de kanshebbers bent, zelfs al was er wat geluk voor nodig om de trui binnen te halen. Matthews is misschien iets minder allround dan Sagan, maar komt eveneens prima een heuvel over en heeft al meerdere malen laten zien een heel taaie te zijn, fysiek en mentaal.
Dan hebben we de nieuwe ster aan het firmament, Fernando Gaviria. Als debutant al een van de kanshebbers op de groene trui, dat doe je dan toch wel netjes. Vorig jaar reed hij de Giro in plaats van de Tour, en bewees hij al een wereldtopper te zijn door met overmacht de puntentrui aldaar (paars van kleur) naar zich toe te trekken. Hij pakte daarnaast maar liefst 4 ritzeges. Net als Sagan en Matthews komt ook hij prima een heuvel over, wat de laatste jaren toch wel erg belangrijk lijkt te zijn geworden als je mee wil doen om deze prijs.
Als we kijken naar de meer pure (vlakke) sprinters, dan komt onmiddellijk Marcel Kittel bovendrijven. Vorig jaar won hij maar liefst 5 etappes en leek hij op weg om het groen te veroveren, maar uiteindelijk werd hij vermoeid, zag Matthews nog dichtbij komen, en moest uiteindelijk zelfs afstappen na een valpartij. Ook Kittel zal maar al te graag revanche willen, maar er moet wel bij gezegd worden dat zijn overstap naar Katusha-Alpecin nog niet het gewenste resultaat met zich heeft meegebracht. Hij won dit jaar weliswaar 2 ritten in de Tirreno, maar veel vaker zag hij zichzelf al vroeg afhaken in de sprint omdat hij zich kansloos achtte. Kan hij in de Tour het tij keren?
De heren hierboven hebben allemaal een wat grotere staat van dienst, maar Nederland mag hopen op de werken van Dylan Groenewegen. Als je kijkt naar de geschiedenis van de grote ronden is hij misschien geen topfavoriet, hij won tot nu toe 1 etappe, al was dat zeker niet de minste (Champs-Elysées vorig jaar). Op basis van de prestaties van dit seizoen ligt dat anders: alleen Viviani (die niet van start gaat) deed het nog beter dan hij. Groenewegen won al ritten in Dubai, de Algarve, Parijs-Nice, Noorwegen en Slovenië, en de eendagskoers Kuurne-Brussel-Kuurne. Weliswaar is hij net als Kittel meer een pure sprinter, maar als hij het niveau kan halen van Kittel vorig jaar, dan is hij beslist ook een kandidaat voor het groen.
Outsiders
Er zijn zeker nog een handvol outsiders te noemen die zomaar boven zichzelf uit kunnen stijgen. Arnaud Démare reed vorig jaar al een tijdje in het groen, maar miste de tijdslimiet in een bergetappe samen met zijn halve ploeg. Sindsdien is hij een stuk beter gaan rijden bergop, zodat hem dit vermoedelijk niet nog eens overkomt. Oude garde Mark Cavendish, André Greipel en Alexander Kristoff lijken een beetje over hun hoogtepunt heen, maar ze zijn ook nog niet helemaal versleten, en kunnen zich optrekken aan Petacchi die ook op latere leeftijd nog eens de puntentrui won in 2010. Nacer Bouhanni is altijd wispelturig, ook qua karakter, en komt nogal eens in de problemen met de lange arm der wet en met zijn ploegleiding. Als dit alles eens meezit kan hij echter ook een gevaarlijke outsider zijn. Verder hebben we nog mannen als Edvald Boasson Hagen en Sonny Colbrelli, maar dan begint het wellicht erg vergezocht te worden.
Zeg het maar, wie pakt de groene trui?
Favorieten
Al jarenlang is Peter Sagan favoriet voor de groene trui, en vorig jaar moest het dan gebeuren: de evenaring van het record aantal groene truien van Erik Zabel. Helaas werd hij gediskwalificeerd na een dubieuze sprint, zodat zijn droom in duigen viel. Dit jaar is hij echter terug en gebrand op revanche. Sagan is een van de meest allround renners van het veld en dat is zijn kracht: hij kan zowel een vlakke sprint als een sprint heuvelop winnen, maar heeft ook een splijtende demarrage in de benen en kan zelfs niet onaardig tijdrijden. Al deze dingen geven hem een voordeel boven de pure sprinters en maken hem al jarenlang dé te kloppen man in de strijd om het groen.
Het was een slagveld vorig jaar. Al zijn concurrenten werden langzaam weggevoerd uit de ronde door valpartijen, diskwalificaties of finishes buiten de tijd. 1 man bleef echter fier overeind en dat was Michael Matthews, winnaar van de groene trui van 2017. En als je de verdedigend kampioen bent, is het niet vreemd dat je ook nu weer een van de kanshebbers bent, zelfs al was er wat geluk voor nodig om de trui binnen te halen. Matthews is misschien iets minder allround dan Sagan, maar komt eveneens prima een heuvel over en heeft al meerdere malen laten zien een heel taaie te zijn, fysiek en mentaal.
Dan hebben we de nieuwe ster aan het firmament, Fernando Gaviria. Als debutant al een van de kanshebbers op de groene trui, dat doe je dan toch wel netjes. Vorig jaar reed hij de Giro in plaats van de Tour, en bewees hij al een wereldtopper te zijn door met overmacht de puntentrui aldaar (paars van kleur) naar zich toe te trekken. Hij pakte daarnaast maar liefst 4 ritzeges. Net als Sagan en Matthews komt ook hij prima een heuvel over, wat de laatste jaren toch wel erg belangrijk lijkt te zijn geworden als je mee wil doen om deze prijs.
Als we kijken naar de meer pure (vlakke) sprinters, dan komt onmiddellijk Marcel Kittel bovendrijven. Vorig jaar won hij maar liefst 5 etappes en leek hij op weg om het groen te veroveren, maar uiteindelijk werd hij vermoeid, zag Matthews nog dichtbij komen, en moest uiteindelijk zelfs afstappen na een valpartij. Ook Kittel zal maar al te graag revanche willen, maar er moet wel bij gezegd worden dat zijn overstap naar Katusha-Alpecin nog niet het gewenste resultaat met zich heeft meegebracht. Hij won dit jaar weliswaar 2 ritten in de Tirreno, maar veel vaker zag hij zichzelf al vroeg afhaken in de sprint omdat hij zich kansloos achtte. Kan hij in de Tour het tij keren?
De heren hierboven hebben allemaal een wat grotere staat van dienst, maar Nederland mag hopen op de werken van Dylan Groenewegen. Als je kijkt naar de geschiedenis van de grote ronden is hij misschien geen topfavoriet, hij won tot nu toe 1 etappe, al was dat zeker niet de minste (Champs-Elysées vorig jaar). Op basis van de prestaties van dit seizoen ligt dat anders: alleen Viviani (die niet van start gaat) deed het nog beter dan hij. Groenewegen won al ritten in Dubai, de Algarve, Parijs-Nice, Noorwegen en Slovenië, en de eendagskoers Kuurne-Brussel-Kuurne. Weliswaar is hij net als Kittel meer een pure sprinter, maar als hij het niveau kan halen van Kittel vorig jaar, dan is hij beslist ook een kandidaat voor het groen.
Outsiders
Er zijn zeker nog een handvol outsiders te noemen die zomaar boven zichzelf uit kunnen stijgen. Arnaud Démare reed vorig jaar al een tijdje in het groen, maar miste de tijdslimiet in een bergetappe samen met zijn halve ploeg. Sindsdien is hij een stuk beter gaan rijden bergop, zodat hem dit vermoedelijk niet nog eens overkomt. Oude garde Mark Cavendish, André Greipel en Alexander Kristoff lijken een beetje over hun hoogtepunt heen, maar ze zijn ook nog niet helemaal versleten, en kunnen zich optrekken aan Petacchi die ook op latere leeftijd nog eens de puntentrui won in 2010. Nacer Bouhanni is altijd wispelturig, ook qua karakter, en komt nogal eens in de problemen met de lange arm der wet en met zijn ploegleiding. Als dit alles eens meezit kan hij echter ook een gevaarlijke outsider zijn. Verder hebben we nog mannen als Edvald Boasson Hagen en Sonny Colbrelli, maar dan begint het wellicht erg vergezocht te worden.
Zeg het maar, wie pakt de groene trui?
Normaal gesproken pakt Sagan deze vrij simpel ja.. Enige kans voor anderen is als ze constant top-2 sprinten in de vlakke sprints en Sagan in de heuvelachtige ritten niet genoeg terug pakt.. Maar Gaviria, Groenewegen, Kittel enzo zijn vast niet constant genoeg om hem echt te bedreigen en het is ook maar de vraag of ze elke dag mee gaan doen aan de tussensprints.
Een Gaviria in topvorm kan het Sagan nog wel lastig maken denk ik. Hij is minder een puncher maar kan niettemin prima een heuvel over, en in de vlakke sprints schat ik hem nog net iets hoger in dan Sagan. Aan wilskracht ontbreekt het hem ook niet en hij heeft een prima team om zich heen.quote:Op maandag 25 juni 2018 14:16 schreef Marcoss het volgende:
Normaal gesproken pakt Sagan deze vrij simpel ja.. Enige kans voor anderen is als ze constant top-2 sprinten in de vlakke sprints en Sagan in de heuvelachtige ritten niet genoeg terug pakt.. Maar Gaviria, Groenewegen, Kittel enzo zijn vast niet constant genoeg om hem echt te bedreigen en het is ook maar de vraag of ze elke dag mee gaan doen aan de tussensprints.
Matthews, Kittel en Groenewegen gaan het wel lastiger krijgen ja, maar je weet het nooit. De concurrentie is in ieder geval stevig, het is niet zomaar binnen voor Sagan.
De voorsprong van Sagan is riant te noemen, al dik 80 punten op Gaviria. Alle anderen zijn al kansloos, Groenewegen staat nu 3e zonder überhaupt tussensprints gereden te hebben. Denk dat het binnen is voor Sagan.
|
|
