Ex heeft mij gehersenspoeld

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 23:51 schreef slangebek het volgende:

[..]

labeltje : geeft prettig gevoel om duidelijker in te zien dat ik niet de gekke was en je toch een ex graag uiteindelijk ergens kan plaatsen om makkelijker verder te kunnen. vooral als er zoveel verdrietige emotionele niet normale dingen in je relatie zijn gebeurt. het helpt ook met relativeren een beetje. mijn grenzen aangeven, had ik wel gedaan, maar dan ging mijn ex weer plots beloven als ik standvastig mijn grens aangaf. hij ging dan beloven oke dat zal ik doen. en later weigerde hij toch weer, en zei hij dat ik hem onder druk zette, en gaf ik hem de ruimte en werd ik weer stil: zei hij: ja dan moet je dingen duidelijk aangeven, want ik wil dat wel doen maar is jou fout dat je niet duidelijk aangeeft. maar als ik duidelijk aangaf weigerde hij want ik zette hem onder druk.. snap je? niks was goed!

Dan moet je in plaats van hem een diagnose toedichten zelf strakker die grens leren trekken. Niet om de ander onder druk te zetten, want anders houdt hij niet (genoeg) van je, maar omdat je iets anders in een relatie wil en je dan kennelijk gewoon niet voldoende bij elkaar past cq hetzelfde wil in een relatie. Dat is een stuk praktischer dan het halve DSM doorgaan en effectiever ook.

En weer vooral over je ex, niet over je therapeut. Kijkend naar wat je drie weken geleden schreef in meerdere posts, is het toch wel een significant verschil. En dan staat nr 9 alweer klaar, die je nu ophemelt. Begon het de vorige keren ook niet zo ongeveer? Dat je denkt maar nu heb ik er één, die weet precies hoe het moet! Die waardeert me wel voor wie ik ben!

Hoe lang heeft er tussen al je relaties gezeten?

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 00:02 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dan moet je in plaats van hem een diagnose toedichten zelf strakker die grens leren trekken. Niet om de ander onder druk te zetten, want anders houdt hij niet (genoeg) van je, maar omdat je iets anders in een relatie wil en je dan kennelijk gewoon niet voldoende bij elkaar past cq hetzelfde wil in een relatie. Dat is een stuk praktischer dan het halve DSM doorgaan en effectiever ook.

En weer vooral over je ex, niet over je therapeut. Kijkend naar wat je drie weken geleden schreef in meerdere posts, is het toch wel een significant verschil. En dan staat nr 9 alweer klaar, die je nu ophemelt. Begon het de vorige keren ook niet zo ongeveer? Dat je denkt maar nu heb ik er één, die weet precies hoe het moet! Die waardeert me wel voor wie ik ben!

Hoe lang heeft er tussen al je relaties gezeten?

Precies wat TS nodig heeft en waardoor ze zich zelfverzekerd en in haar kracht voelt staan: iemand die zegt dat ze het nu allemaal heel verkeerd aanpakt. Is het ook allemaal haar schuld soms? Heeft ze het over zichzelf afgeroepen? Want zo zou ik het in haar plaats wel kunnen interpreteren.

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het heel typerend en niet OK dat op een forum als R&P zoveel betweters zijn met het empathisch vermogen van een amoebe. Heeft dit te maken dat jullie autisme hebben ofzo en dat jullie echt niet kunnen snappen dat met betweterige adviezen jullie een extra trap nageven? Of is het frustratie omwille van jullie eigen problemen die jullie op anderen willen afreageren? Of vinden jullie jezelf geweldig en zijn jullie op R&P om anderen dat te laten weten?

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 01:58 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Precies wat TS nodig heeft en waardoor ze zich zelfverzekerd en in haar kracht voelt staan: iemand die zegt dat ze het nu allemaal heel verkeerd aanpakt. Is het ook allemaal haar schuld soms? Heeft ze het over zichzelf afgeroepen? Want zo zou ik het in haar plaats wel kunnen interpreteren.

Wat ts nodig heeft is iemand die het voor haar op neemt, ongeacht of ze het zo interpreteert? Ok, dat zou je ook kunnen interpreteren als dat ze niet enigszins voor zichzelf op zou kunnen komen.
Ik mag dan wel geen klote ex zijn, maar een beetje afleidende boosheid op iemand anders dan hem en voor jezelf op komen van hey Scary Mary, ik ben niet zo gediend van je toon lijkt me niet per se totaal nutteloos en kut en wellicht zelfs een mooie oefening.

De schuldvraag is helemaal niet zo relevant in mijn ogen. Ten eerste omdat het gaat om een dynamiek tussen twee mensen, waar zelden in 1 iemand de totale schuld heeft. En zelfs als zou dat zo zijn, dan nog is er weinig empowerends aan om daar je volle aandacht aan te geven. Immers, er verandert niks aan het verleden of de ander. Hetgeen waar je wel invloed op hebt, is jezelf en je gedrag.
Ik vind het oneindig veel prettiger om te horen wat ik wel zou kunnen doen in plaats van vast te blijven houden aan wat de ander al dan niet had moeten doen. Of een vermeende diagnose, die hoogstens bepaald gedrag begrijpelijker maakt, maar verder ook geen kut verandert aan wat er gebeurt is en wat je er zelf nu nog aan kan doen.

Ik vind het slachtofferig om je ex waar je kennelijk goed genoeg mee was om er bij te blijven en weer mee verder te willen gaan, nu als totaal klootzak weg te willen zetten. In de emoties heus wel begrijpelijk, maar niet iets wat we zouden moeten willen stimuleren. Omdat er twee kanten aan een verhaal zitten, zeker in een complexe dynamiek waarin meerdere diagnoses een rol spelen.
En ook heel belangrijk, voor de nodige mensen kan het juist een crisis geven om in te blijven steken op het idee dat de ex een totale klootzak of bitch was. Dan blijft er namelijk voor sommige mensen niet zoveel anders over dan het gevoel willoos slachtoffer te zijn geweest van zo een kwade genius en dat is voor mij ook een reden tot nuance.
Omdat het zonde is om alles in hindsight als alleen maar kut weg te zetten. Je hebt nu wel zelf de keuze om te bepalen wat voor waarde het voor je heeft, maar hoeveel mensen voelen zich daadwerkelijk beter als ze maanden tijd en energie besteed hebben aan een totale lul/bitch in een alleen maar kutte relatie?
Zeker met het oog op verlatingsangst en onzekerheden lijkt het me een dan een aandachtspuntje om niet te willen verzuipen in die afgewezen gekwetstheid, hoe terecht die ook mag voelen.

quote:

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind het heel typerend en niet OK dat op een forum als R&P zoveel betweters zijn met het empathisch vermogen van een amoebe. Heeft dit te maken dat jullie autisme hebben ofzo en dat jullie echt niet kunnen snappen dat met betweterige adviezen jullie een extra trap nageven? Of is het frustratie omwille van jullie eigen problemen die jullie op anderen willen afreageren? Of vinden jullie jezelf geweldig en zijn jullie op R&P om anderen dat te laten weten?

Nee, juist vanuit mijn eigen problemen wil ik iets meer of liever gezegd iets anders aanbieden dan een kusje kroel. Omdat ik weet hoe waardevol dit kan zijn en omdat ik had gewild dat meer mensen die tijd en energie in mij hadden gestoken in plaats van mee te gaan in mijn emoties dat het toch wel een klootzak was en het niet mijn schuld was, alsof ik er niks aan kon of kan doen.

Ik had gehoopt dat mijn woorden voor zich zouden kunnen spreken. Omdat ik ervoor probeer te zorgen dat ik naast een wat hardere en directere bewoording, wel ervoor probeer te zorgen dat ik niet alleen maar affakkel, maar ook een alternatief aangeef wat er wel (beter) zou kunnen imo. Dat alleen al zou je kunnen interpreteren als niet willen na trappen.

En ook omdat ik het ronduit giftig vind dat er zo kwistig met diagnoses rond gestrooid moet worden. Alsof de waarde van mijn woorden minder of meer zijn afhankelijk van mijn coming out over mijn al dan niet professioneel vast gestelde diagnoses. Juist vanuit iemand die graag meer empowerment ziet, vind ik het onbegrijpelijk dat je zo iets als een autisme erbij haalt. Hoe is dat niet stigmatiserend voor autisten?

Sterker nog, juist als iemand met een diagnose zou je je gesterkt kunnen voelen dat iemand niet klakkeloos mee wil gaan in het volledig kut beschouwen van zo een verleden op basis van een vermeende diagnose.
Een label is een onderdeel van een mens en niet alles zeggend. Net zoals een relaas van één kant op the interwebz. Het zegt vooral iets over hoe men iets ervaren heeft en/of nog ervaart en dat staat niet per se gelijk aan de algehele waarheid. Daarom zou je kritisch zijn over zoiets ook kunnen ervaren als juist empathisch. Immers, als jouw ex of familielid zo over jou en je (vermeende) diagnose zou praten, dan zou je ook niet willen dat mensen zo mee gaan in hun ervaring zonder enige nuance mbt wie je verder bent en wat je wel positief probeerde te doen naast wat er allemaal zo kut is gegaan.

Maar goed, dit is wel meer dan genoeg offtopic waarvoor mijn excuses naar ts.

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 23:53 schreef slangebek het volgende:
ik had alle reactie tactieken in de relatie geprobeerd, en voor alles kon hij wel iets bedenken waarom ik het fout deed in de relatie. alles was mijn fout waarom hij bepaalde dingen niet uitvoerde.

ik zette druk door duidelijk te zijn, dus hij weigerde want dat was liefde forceren
ik gaf hem ruimte door af te wachten, dus hij voerde niet uit want ik moest maar duidelijk zijn etc.

Vervelend zo'n ex maar 2x met narcisten in zee gaan komt natuurlijk niet uit de lucht vallen.

Blijkbaar heb jij een behoefte aan een narcist en val je precies op dit soort types. Dergelijke types kunnen jou nogal ophemelen en jouw gebrek aan zelfwaardering opvullen. Tegelijkertijd vul jij hun behoefte op door ze op een standbeeld te plaatsen. Daarbij cijfer je vanaf dag 1 jezelf voor ze weg, precies wat een narcist nodig heeft.

Kortom, werk aan je zelfwaardering en leer grenzen te stellen. We hebben allemaal behoefte aan affectie, maar de meeste mensen trekken een grens tot hoever ze gaan voor een ander.

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:03 schreef slangebek het volgende:

[..]

Bedankt, je zegt precies de woorden die ik dacht. Heb jij ook zoiets meegemaakt dat je mij zo goed begrijpt? Als ik geen narcistische partner had gehad had ik het denk ik ook niet helemaal begrepen en had ik ook zoals scary mary begrepen, want ik snap haar goede bedoeling en haar punt, maar in een narcistische relatie, al geef je zelf wél duidelijk grenzen aan, beloofd de narcist jou zich aan die grens te houden in woorden, maar in daden voert die het niet uit, of ontkent het later het te hebben beloofd.

Goh, dat klinkt bijna alsof ik niet iets vergelijkbaars meegemaakt zou kunnen hebben, omdat ik er anders in sta dan jullie. Sailliant detail, ik ben opgegroeid met iemand waarvan een hele kudde mensen vinden dat het wel een narcist moet zijn.

Vandaar dat ik durf te stellen dat je dus niet moet kijken naar wat zo iemand je allemaal beloofd, maar naar wat ie wel of niet doet. Je grens aangeven is niet hetzelfde als die ook daadwerkelijk bewaken. Als die ander dat niet wil of kan doen, zul jij voor jezelf moeten (leren) bepalen dat jij jezelf voldoende waard vindt om daar ook naar te handelen. Bij herhalend negeren van je aangegeven grenzen, ontkenning van eerder gemaakte afspraken of zelfs maar serieus nemen van je gevoelens zijn de signalen of misschien zelfs liever gezegd tools om te peilen in hoeverre je relatie werkt of kan werken. Dat kan prima los staan van hoeveel je van elkaar houdt, want houden van is ook geen garantie dat het alsnog kan gaan werken.

Als je hem nu een totale klootzak vind, dan heb je wellicht nu niet het gevoel gehad dat je door door te blijven gaan voor jezelf koos, voor een kans om toch alsnog iets er van te kunnen maken. Wat zou er in de toekomst voor kunnen zorgen dat je wel zo een keuze zou kunnen maken denk je? Onverhoopt natuurlijk, want je wil natuurlijk niet weer een klootzak aan de haak slaan. Maar ook niet klootzakken en niet bitches kunnen weleens over je grens gaan en je kwetsen. Begrenzing kan ook in goede relaties een belangrijk thema blijven namelijk..

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:44 schreef slangebek het volgende:

[..]

Heb je helemaal gelijk in. Ik dacht alleen dat hij graag wilde leren en gewoon wat jong was (⁴ jaar jonger dan ik) en levenservaring ontbrak en hij wat onzeker was en dat hij uit een ander land met andere cultuur kwam en depressief en autistisch was, dus dat het niet met kwade opzet was. Ik ben dan idd wat naïef en heb altijd snel hoop in mensen. Ik kan namelijk ook niet begrijpen waarom hij bewust iets zou beloven terwijl hij al wist het nooit te gaan doen. Ik ben zelf namelijk niet zo en ik zal dat niet snappen. Maar je hebt gelijk scary Mary, voortaan gewoon zoiets hebben van : ik vind het niet fijn ongewille wat de reden ook is , en ik moet stoppen met anderen willen helpen en verbeteren en hun liefde te willen laten ervaren.

Dat laatste ligt eraan. Als jij nu eenmaal zo bent en zo wil doen, dan zou je ook andere manieren kunnen proberen waarbij jij wel anderen kan helpen maar niet in zo een kwetsbare positie zit. Wat daarbij echt kan helpen is bepalen of jij iets vooral voor de ander wil doen of ook voor jezelf. Aan een kant gelul, want uiteindelijk doe je stiekem alles voor jezelf natuurlijk. Maar je motivatie en je doel kunnen je andere manier van succes laten ervaren wellicht.

In dat opzicht zet ik wel vraagtekens bij dat je hen liefde wilde laten ervaren, want ben je nu niet juist zo gekwetst omdat je je door je ex niet geliefd voelt? Dat hij jouw liefde niet op waarde schatte, want dan had hij heus wel meer zijn best gedaan ofzo?

Heb je in deze situatie niet vooral (toe) gegeven aan hem, zodat je zijn goedkeuring cq liefde zou kunnen ontvangen? Dan is je doel stiekem toch meer geweest dat jij je geliefd zou kunnen voelen. By proxy dat willen ervaren is best logisch, maar ook heel kwetsbaar zoals je gemerkt hebt. Nu hij zo de stekker eruit trok, voel je de missie als niet zo geslaagd.
Als je hem liefde zou willen laten ervaren, ben je dan niet juist wel geslaagd? Immers, jij probeerde hem zo jouw liefde te tonen. Dat hij er niet zoals gewild op reageerde is jammer, maar niet de ultieme graadmeter dat jij gefaald zou hebben in het tonen van je liefde ofzo. Hij is geen machine waar je liefde in stopt en als het maar voldoende is uiteindelijk zal uitbetalen in hoe jij liefde wil ervaren. Moet je eigenlijk ook niet willen als je op een mens valt, want hoe kun je dan echt de liefde ervaren zoals ze die aan jou willen en kunnen geven?

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:45 schreef slangebek het volgende:
Het is denk ik zo typisch fout ding wat vrouwen vaak doen: de vrouw die de hoop heeft een klootzak te willen veranderen in een liefhebbend persoon en geloven dat dat kan. Gedoemd om te falen

Alsof mannen niet liefdevol redder in nood blijven spelen voor dames die dat niet op waarde kunnen of willen schatten..

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:46 schreef slangebek het volgende:
Maar wat ik wel door mijn ex geleerd heb is waar mijn grenzen zijn. Hij ging zo ver dat ik wel mijn grenzen moest gaan inzien en leren herkennen. Dus dat neem ik dan mee

Kijk, dat bedoel ik dus met niet alles kut en zinloos vinden. Iets negatiefs toch om kunnen buigen naar iets positiefs waar je wel wat mee kan

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:45 schreef slangebek het volgende:
Het is denk ik zo typisch fout ding wat vrouwen vaak doen: de vrouw die de hoop heeft een klootzak te willen veranderen in een liefhebbend persoon en geloven dat dat kan. Gedoemd om te falen

Dat is dan ook de klassieke Belle & Het Beest fantasie die er door de media is ingestampt.

Eerlijk gezegd heb ik wel het gevoel (zoals pabstblueribbon scary_mary aanwreef) dat TS dit soort types aantrekt. Ik vind het lastig om mijn vinger erop te leggen, maar de manier hoe je praat zijn niet van iemand die controle over haar eigen leven neemt. Je stelt je afhankelijk op van jongens en maakt hun leidend in jouw gevoel en gedrag. Dát is precies wat een narcist wil hebben. Zo een karakter vult het zijne perfect aan. Voor hem dan, voor jou is het kut.

Ik zou persoonlijk nog even heel voorzichtig zijn met nieuwe relaties. En een quasi-relatie, waarin je nog niet zoent of sekst, is niet voldoende voorzichtigheid. Je moet echt leren eerst eens sterker in je eigen schoenen te staan, controle over je eigen leven te nemen, de routine - die je blijkbaar zoekt - in je eigen leven aanbrengen, je eigen waarde leren, je eigen normen en waarden ontdekken. Want nu ben je op het pad om af te wachten tot je ex uit je hoofd is en te kijken of die nieuwe jongen dan nog aardig is, dan op goede hoop in een nieuwe relatie rollen en dan maar duimen dat hij niet ook een masker draagt.

Dus ja, nu mag je van mij zeggen dat ik narcisme gewoon niet begrijp en verder gaan op het pad dat je nu ingeslagen bent. Dan hoop ik oprecht voor je dat die nieuwe jongen wel lief blijft. Dan maakt het misschien niet uit, maar nog liever zou ik zien dat je niet afhankelijk hoeft te zijn van hoe een ander uiteindelijk blijkt.

[ Bericht 0% gewijzigd door PiyeReloaded op 20-06-2018 12:20:52 ]

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 10:03 schreef Scary_Mary het volgende:
... verhaal ...

De manier waarop je het verwoorde, was voor mij een trigger over een verschijnsel waar jij zeker niet alleen deel aan neemt. Excuus als het op jou - begrijpelijk - overkwam als een persoonlijke aanval.

Wat ik jou mee wil geven, is wat meer alert te zijn op hoe je dingen verwoordt. Want het kan soms bij de ander nogal een klap geven.

De felheid waarmee ik reageerde, is echter wel degelijk zo bedoeld naar meerdere andere users die er echt op uit te zijn anderen uit te maken voor zwak en slachtoffer en pretenderen dat zij het allemaal een stuk beter doen en daarom dat recht hebben. Ik zie dit dagelijks in meerdere topics in R&P. Die lui hebben waarschijnlijk geen zelfreflectie en projecteren hun eigen zwakheden op anderen. Maar dat betekent niet dat ze gewoon hun gang mogen gaan. In vergelijking tot andere fora over psychologie, vind ik veel mensen hier ontzettend arrogant en onbeschoft. Wat mij betreft verdienen ze een permban, want die passief-agressieve posts om mensen die al in een kwetsbare positie zitten nog eens extra de grond in te trappen, vind ik veel erger dan andere redenen waarvoor users een ban kunnen krijgen. Ik vind het gewoon smerig en heel laf

heeft iemand een samenvatting?

Tering hee. Prijs je gelukkig dat je er vanaf bent.

Wat ik vooral niet begrijp is dat mensen zoveel van een ander pikken.

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 19:00 schreef slangebek het volgende:

[..]

Ik pikte het omdat ik het niet kon geloven wat hij mij zo bruut allemaal vertelde. Ik snapte er niks van. Omdat ik dat niet kon geloven kon ik niet geloven dat hij zo gemeen kon zijn want ik kijk vanuit mijzelf. Dus ik dacht ach god ik moet die jongen uit zijn shit halen want hij is zichzelf kwijt of kent zichzelf nog niet. Tsja ik geloof moeilijk mensen met slechte bedoelingen en arrogantie. Kan je mij dat uitleggen? Wat bereik je met alles/de wereld om je heen afzeiken? Ik weet nog steeds niet dat antwoord. Het draait toch om liefde waarvoor je leeft?

Die kerel is gewoon niet goed bij zn kersenpit. Dan ga je raar doen.

Die moet geen relatie hebben

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 17:21 schreef Hexagon het volgende:
Wat ik vooral niet begrijp is dat mensen zoveel van een ander pikken.

Dat is het sluwe van hoe een narcist (onbewust) handelt. Hij (of zij natuurlijk) bindt jou aan hem door jou te doen geloven dat je van hem afhankelijk bent. Dat kan met hele subtiele uitspraken, vaak in de trant van "je interpreteert het niet goed". Als je heel vaak van dat soort uitspraken aanhoort, ga je geloven dat je niet op jezelf kan vertrouwen en niet zelfstandig genoeg bent om je eigen beslissingen te maken.

Omdat narcisten zo subtiel kunnen handelen, is voor de buitenwereld niet zichtbaar dat hij zo is. Hij lijkt immers een hele vriendelijke sociale gozer. Bij jou is het zelfvertrouwen achteruit gegaan, dus je maakt een labielere en onzekere indruk. Dus wie zal de buitenwereld geloven? Jou met je labiele gedrag? Of hij die zo vriendelijk en zelfverzekerd overkomt?

In hun hele manier van denken, zetten ze strategieën uit om jou afhankelijk te maken van hem en dat op zo'n manier te doen dat de omgeving denkt dat hij het allemaal zo goed regelt. Want als hij de omgeving daarvan kan overtuigen, wordt dat zijn extra kracht.

Advies voor TS. Jij wilt heel graag bevestiging van anderen om te horen dat je goed bent zoals je bent en dat je niet gek bent. Ik begrijp dat helemaal en met dat verlangen is ook niks mis. Echter blijf je daarmee in de afhankelijke rol die hij jou heeft ingelokt. Ik weet hoe verdomd moeilijk het is, maar het beste is om die bevestiging bij jezelf te zoeken.

Geloof me: het is zo'n ontzettend krachtig gevoel als je opeens beseft dat een ander kan lullen wat hij wilt, maar dat jij je niet van je voetstuk laat krijgen. Mensen mogen uiteraard een andere mening hebben dan jij en die kan maken dat jij dingen mogelijk op een andere manier gaat zien. Maar dan gaat dat op een gelijkwaardige manier. De ander dwingt je niet om zijn overtuigingen aan te nemen: jij bepaalt zelf of jij je eigen opvattingen bijstelt of niet. En dan kan de ander nog blijven roepen dat je koppig en eigenwijs bent, maar je weet zelf dat het niet zo is; je weet dat je je openstelt en de ander serieus neemt. De verwijten zijn ongegrond.

En het is dan zo'n goed gevoel om je niet aangevallen te voelen en je bewust te zijn dat je in evenwicht bent met jezelf.