Wie komt zal gaan. Dat is de cyclus van het leven. Veel sterkte in ieder geval. Enige wat je kunt doen is jezelf voorbereiden en accepteren wat er komen gaat.quote:Op donderdag 14 juni 2018 03:32 schreef DePen het volgende:
Ik ben op dit moment samen met mijn vader bij mijn opa aan het waken. Hij is 90 jaar oud, zwaar dement en heeft sinds gister ademhalingsproblemen en pijn (hij schreeuwde het plotseling uit), waar hij morfine voor krijgt. Ik ben een dertiger en heb nooit een sterfgeval meegemaakt. De meesten van jullie wel, dus ik snap dat jullie denken: boeiend en weer naar het volgende topic surfen. Ik heb helemaal geen band met mijn opa, omdat hij sinds ik hem ken nooit een woord heeft gezegd. Hij was heel erg op zichzelf en bovendien angstig voor sociale situaties. Desonanks hou ik van hem. Maar vader hem op dit moment als een klein kind zien behandelen en geruststellen is bijna niet te verdragen, zo emotioneel. Verplegers en dokter zeggen dat hij hoogstwaarschijnlijk nog maar een paar uur te leven heeft. Vooral door de morfine, die killing kan blijken. Eerlijk gezegd ben ik heel bang om te zien hoe hij zijn laatste leven uitblaast. Iemand ervaring met waken? En hoe was het? Alvast bedankt.
Gecondoleerd!!quote:Op vrijdag 15 juni 2018 00:48 schreef DePen het volgende:
Hij is iets om zes over elf vanavond overleden. Hij deed plotseling z'n ogen open en richtte zich op. Hij zei niks, maar keek 5 minuten lang de kamer rond. Iedereen aan. Daarna ging hij liggen, ogen dicht en had hij nog een aantal minuten een zwakke polsslag. Toen was hij dood. Ik denk: toch maar even posten. Maar ook: waarom in godsnaam heb ik dit topic überhaupt geopend. Ben er helemaal kapot van en dat had ik niet verwacht. En ik snap niet waarom hij zijn ogen nog open deed en heel even de oude leek. Het was duidelijk geen stuiptrekking, want het duurde zo lang. Het was magisch bijna.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |