NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
The euro is safe for now. But Italy could still spark a crisis
The euro is safe for now, but a potential crisis still lurks in Europe: Italian debt.
A new government was sworn in Friday in Rome after months of political turmoil that unnerved investors and sparked worries that the eurozone's third largest economy could ditch the currency.
Two major populist parties, the Five Star Movement and the far-right League, have emerged from the tumult to form an administration.
And investors are now fully awake to the political risks.
Italian stocks plummeted and bond yields soared this week when the country appeared to be headed for new elections that could have turned into a vote on Italy's use of the euro.
The parties have dropped some of their most explosive campaign pledges, such as calling for a referendum on whether Italy should abandon the euro, or leave the European Union.
Still, analysts say they're planning tax cuts and a spending binge that could contain the seeds of a new European crisis.
Italy is a founding member of the European Union and the eurozone. But years of economic stagnation and lack of reform have seen its government debt soar to 132% of GDP, the second worst ratio in the region after Greece.
The country has agreed to abide by EU budget rules designed to keep the currency stable -- but the populists want those rules reviewed. Meanwhile, their platform doesn't explain how their spending plans will be paid for.
The populists envision a minimum basic income of ¤780 ($917) a month for the poorest Italians, funded by the state. The Five Star Movement said during the campaign that the basic income would cost ¤15 billion ($18.5 billion) a year.
Tax cuts would likely take a further bite out of Italy's government finances. Details are thin, but the two parties want to introduce new income tax rates of between 15% to 20%.
The parties are also calling for the retirement age to come down.
The measures, if they are implemented, would put government finances under more stress and set Italy on a collision course with EU budget enforcers.
Ratings agency Moody's warned last week it could cut Italy's credit rating -- already just two notches above "junk" status -- because the populists' plans risked weakening its fiscal position and stalling efforts to reform the economy.
A downgrade would make it more costly for Italy to service its debts and raise the cost of new borrowing.
Mujtaba Rahman, an analyst at the Eurasia Group, said the crunch could come this autumn when Rome submits its draft budget to Brussels. If deficit rules are broken, Italy could be sent back to the drawing board. Fines and funding cuts could follow.
Even if a clash can be avoided later this year, Italy's debt mountain of more than 2 trillion euros ($2.3 trillion) means it has little room for maneuver.
"A half-reformed Italy that takes some steps in the wrong direction will be vulnerable when the next recession ... exposes Italy's underlying weaknesses. A genuine debt crisis is quite possible in 2022," wrote Holger Schmieding, chief economist at Berenberg bank.
The Italian economy is big enough to throw the entire eurozone into disarray if that happens. It accounts for about 15% of eurozone GDP and 23% of the region's government debt. Greece has just over 3% of eurozone public debt.
Markets could play a role in keeping the populists on the straight and narrow. Italian stocks are down 9% from their recent high in early May, and wary investors are demanding much higher returns for holding government debt than just two months ago.
============================
Game on.
[ Bericht 99% gewijzigd door Drugshond op 01-06-2018 21:59:53 ]
The euro is safe for now, but a potential crisis still lurks in Europe: Italian debt.
A new government was sworn in Friday in Rome after months of political turmoil that unnerved investors and sparked worries that the eurozone's third largest economy could ditch the currency.
Two major populist parties, the Five Star Movement and the far-right League, have emerged from the tumult to form an administration.
And investors are now fully awake to the political risks.
Italian stocks plummeted and bond yields soared this week when the country appeared to be headed for new elections that could have turned into a vote on Italy's use of the euro.
The parties have dropped some of their most explosive campaign pledges, such as calling for a referendum on whether Italy should abandon the euro, or leave the European Union.
Still, analysts say they're planning tax cuts and a spending binge that could contain the seeds of a new European crisis.
Italy is a founding member of the European Union and the eurozone. But years of economic stagnation and lack of reform have seen its government debt soar to 132% of GDP, the second worst ratio in the region after Greece.
The country has agreed to abide by EU budget rules designed to keep the currency stable -- but the populists want those rules reviewed. Meanwhile, their platform doesn't explain how their spending plans will be paid for.
The populists envision a minimum basic income of ¤780 ($917) a month for the poorest Italians, funded by the state. The Five Star Movement said during the campaign that the basic income would cost ¤15 billion ($18.5 billion) a year.
Tax cuts would likely take a further bite out of Italy's government finances. Details are thin, but the two parties want to introduce new income tax rates of between 15% to 20%.
The parties are also calling for the retirement age to come down.
The measures, if they are implemented, would put government finances under more stress and set Italy on a collision course with EU budget enforcers.
Ratings agency Moody's warned last week it could cut Italy's credit rating -- already just two notches above "junk" status -- because the populists' plans risked weakening its fiscal position and stalling efforts to reform the economy.
A downgrade would make it more costly for Italy to service its debts and raise the cost of new borrowing.
Mujtaba Rahman, an analyst at the Eurasia Group, said the crunch could come this autumn when Rome submits its draft budget to Brussels. If deficit rules are broken, Italy could be sent back to the drawing board. Fines and funding cuts could follow.
Even if a clash can be avoided later this year, Italy's debt mountain of more than 2 trillion euros ($2.3 trillion) means it has little room for maneuver.
"A half-reformed Italy that takes some steps in the wrong direction will be vulnerable when the next recession ... exposes Italy's underlying weaknesses. A genuine debt crisis is quite possible in 2022," wrote Holger Schmieding, chief economist at Berenberg bank.
The Italian economy is big enough to throw the entire eurozone into disarray if that happens. It accounts for about 15% of eurozone GDP and 23% of the region's government debt. Greece has just over 3% of eurozone public debt.
Markets could play a role in keeping the populists on the straight and narrow. Italian stocks are down 9% from their recent high in early May, and wary investors are demanding much higher returns for holding government debt than just two months ago.
============================
Game on.
[ Bericht 99% gewijzigd door Drugshond op 01-06-2018 21:59:53 ]
Geld heeft geen waarde DH, en al helemaal stilstaand geld dat brengt totaal niks meer op, het is de bedoeling dat het flink rollen doet, als ik er ook voor betaal, of iemand anders maakt niet uit als het maar rolt.
Dld heeft het al jaren erover om er een soort houdbaarheidsdatum aan te verbinden aan de biljetten, die kampen met hetzelfde probleem als de hele wereld.
Als het komt maakt niet uit dan wissel ik het wel om zodat de houdbaarheidsdatum niet verstrijken kan.
Dld heeft het al jaren erover om er een soort houdbaarheidsdatum aan te verbinden aan de biljetten, die kampen met hetzelfde probleem als de hele wereld.
Als het komt maakt niet uit dan wissel ik het wel om zodat de houdbaarheidsdatum niet verstrijken kan.
Ik snap de posting wel. Maar dat gaat meer over de moral hazard van het loslaten van de goudstandaard als buffer. Bretton Woods.quote:Op vrijdag 1 juni 2018 21:56 schreef john2406 het volgende:
Geld heeft geen waarde DH, en al helemaal stilstaand geld dat brengt totaal niks meer op, het is de bedoeling dat het flink rollen doet, als ik er ook voor betaal, of iemand anders maakt niet uit als het maar rolt.
Dld heeft het al jaren erover om er een soort houdbaarheidsdatum aan te verbinden aan de biljetten, die kampen met hetzelfde probleem als de hele wereld.
Als het komt maakt niet uit dan wissel ik het wel om zodat de houdbaarheidsdatum niet verstrijken kan.
Op korte termijn is het duidelijk wat investeerders willen. == Meer garanties. Ligt buiten het speelveld van de ECB/EU. Schuldpapier met Italië als opschrift is gewoon niet aantrekkelijk. Dus qua investeringen gaat Italië een flinke stap achteruit.
2 notches van Junk, waarvan er eentje under watch is. Voor een 3e economie van Europa. Give me a break.
2 notches van Junk, waarvan er eentje under watch is. Voor een 3e economie van Europa. Give me a break.
Jep maar daar heeft het kapitaal toch lak aan, en of jij ik of wie dan ook de rekening ophoesten doet jeukt ze ook niet, laat staan of hun mijn pensioen jeuken doet.quote:
[..]
Ik snap de posting wel. Maar dat gaat meer over de moral hazard van het loslaten van de goudstandaard als buffer. Bretton Woods.
En of Remlos het iets jeukt? Denk het niet die had sowieso zijn keuze al gemaakt of Italie of Ruhrgebiet toch? Tenminste of/als ik mij goed herinner, zal die toch wel afstrijden maar wat mij betreft is het vrij duidelijk waarom zijn voorkeur uitgaat om Italie in de Euro te houden, of willen houden?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 01-06-2018 22:28:13 ]
Zolang Noord Europa iedere dag geld overboekt naar Zuid Europa, lacht Italië zich helemaal suf. EU Brussel lacht ook mee. Want dat hoort zo.
Emigreer...als je van een rijk gevuld leven houdt...in vrijheid.
En wat betreft die privacy wet, ik weet nu nog wat ik op mijn rekening heb staan, of ik dat dan nog met zekerheid zeggen kan?
De beste privacy is men zelf vind ik!
De beste privacy is men zelf vind ik!
Er wordt niet eens iets overgeboekt, er wordt gewoon gekeken van: saldo is 10 miljard nou dat is te weinig, Brussel geeft toestemming om er een nulletje achter te typen naar 100 miljard. Probleem weer even opgelost.quote:
Zolang Noord Europa iedere dag geld overboekt naar Zuid Europa, lacht Italië zich helemaal suf. EU Brussel lacht ook mee. Want dat hoort zo.
pindazakje
Dit krijg je als het antwoord op een gefaald migratiebeleid en een hoge jeugdwerkloosheid de 5/10/20 jaren plannen, GDPR en gratis WiFi van Juncker zijn.
Snapt nu geen van die idioten dat die de macht hebben in de EU?
Snapt nu geen van die idioten dat die de macht hebben in de EU?
Strategisch was Italië een proeftuintje. Dat gaat nu redelijk serieus fout. En de VS gaat powerplay doen. Dat kan maar 1 ding betekenen... EU or Burst. En met de onverantwoorde schuld van Italië (Burst).quote:
Dit krijg je als het antwoord op een gefaald migratiebeleid en een hoge jeugdwerkloosheid de 5/10/20 jaren plannen, GDPR en gratis WiFi van Juncker zijn.
Snapt nu geen van die idioten dat die de macht hebben in de EU?
Wat bezielt de rattenvangers van Rome?
Met een nieuw kabinet toonden Italiaanse politici deze week een onverwachtse samenwerkingsgezindheid. Vroeg of laat, maar zeker binnen een jaar, zal Italië echter weer in hoge nood zijn, schrijft Ko Colijn. ‘Je kunt bijna tot geen andere conclusie komen dan dat de populisten zelf ook heel goed weten dat ze hun eigen kiezers bedriegen.’
Op de valreep krijgt Italië dan toch een echt kabinet, maar de tijdbom is gewoon een stukje verder gelegd. President Sergio Mattarella deed wat water in de wijn en accepteerde omstreden kandidaat-minister Paolo Savona op een andere zetel (die van Europese Zaken), waar hij de euro niet kan afschaffen en de twee partijen die samen de dienst kunnen uitmaken (Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging) lieten hun eis vallen dat de president zich niet met hun voordracht zou bemoeien. Dat levert een klein beetje tijdwinst op, het bespaart de Italianen voor nu een nieuwe gang naar de stembus na de zomer en wellicht ook een nog rechtser kabinet, dat meteen aan een Italexit zou werken.
Het constitutionele Italiaanse probleem mag nu dan even geparkeerd zijn, het grotere probleem met Europa is dat niet. Savona zal als minister van Europese Zaken snel in aanvaring komen met zijn EU-collega’s en zijn afkeer van de euro heus niet kunnen inslikken. Dat geldt zeker ook voor Lega-chef Matteo Salvini die als minister van Binnenlandse Zaken ruzie gaat krijgen over zijn plan om Italië snel te ontdoen van honderdduizenden migranten en vriendjes te worden met Poetin (lees: de sancties tegen Rusland niet langer te steunen).
Vroeg of laat, maar zeker binnen een jaar, zal Italië weer in hoge nood zijn. Het heerlijke land heeft een staatsschuld van 2.300 miljard euro – in dat sinistere opzicht is Italië vierde van de wereld. Het heeft met ruim 135 procent van het nationaal inkomen een schuld die twee keer zo groot is als in eurozone is toegestaan. Iedere Italiaan wordt geboren met 40.000 euro van die schuld, er zijn maar weinig landen op aarde waar zijn bewoners het beroerder treffen.
Afbetaling in pizza’s
De Italiaanse economie worstelt met een lagere groei dan de Griekse, de gemiddelde Italiaan is armer dan in 1997 en de werkloosheid is ruim 11 procent. De twee partijen die een kabinet dachten te vormen trokken zich daar niets van aan en presenteerden een regeerakkoord dat de schuld alleen maar groter zou maken, de pensioenleeftijd tot 59 jaar wilde terugbrengen, de arbeidskosten omhoog zou jagen, de belastinginkomsten fors lager en zo de financiële markten al bij voorbaat in de gordijnen joeg. De populisten koketteerden met een afscheid van de euro als munteenheid – leve de lire! – alsof een Italexit de welvaart weer vanzelf zou doen terugkeren en de Europese centrale banken, die samen nog ruim 440 miljard euro van Italië tegoed hebben, genoegen zouden nemen met kwijtschelding of afbetaling in pizza’s.
Het beoogde kabinet droeg, vooral op voorspraak van Lega, dus eerst met de 81-jarige Paolo Savona een minister van Financiën voor die dit allemaal omarmde en die de Duitsers, uit op het ‘kooien’ van Zuid-Europa, nog altijd als vermomde nazi’s beschrijft in zijn komende autobiografie. Het duo Salvini & Di Maio, de leiders van Lega en de Vijfsterrenbeweging, was woest toen president Sergio Mattarella als een Italiaanse Hansje Brinker zijn vinger in de dijk stak en de benoeming van Savona weigerde. Lega wilde Mattarella door het hooggerechtshof laten afzetten als staatshoofd omdat hij ‘de democratische wil van het volk’ negeerde.
Losers als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis beschuldigden president Mattarella ervan de Italiaanse democratie om zeep te helpen.
De dappere Mattarella dacht een zakenkabinet in te lassen dat Italië naar de zoveelste (de 66ste) nieuwe verkiezingen moest leiden. Complottheoretici dachten dat Mattarella daarmee door Lega’s Salvini in een val was gelokt, omdat deze nu het kiezersvolk in de najaarsverkiezingen kon verleiden hem aan een meerderheid te helpen. (Voor losers als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis reden om in een bizarre ‘analyse’ Mattarella te beschuldigen de Italiaanse democratie on zeep te helpen). Hoe dan ook, het acute probleem-Savona, of noem het de euro, mag dan door de move van donderdag even uitgesteld zijn, Italië krijgt een rechtspopulistisch kabinet dat een anti-EU-agenda heeft.
Rattenvangers van Rome
Iedere zinnige politicus – ook een Italiaanse – ziet dat het populistische draaiboek onhoudbaar is, dus wat bezielt deze rattenvangers van Rome om hun kiezers de illusie voor te houden dat de ellende alleen maar uit Frankfurt en Brussel komt en ‘Italië first‘ het recept is voor een Italiaanse gouden dageraad? Je kunt bijna tot geen andere conclusie komen dan dat ze zelf ook heel goed weten dat zij hun eigen kiezers bedriegen, maar op een cynische manier gebruik maken van de wetenschap dat ze too big to fail zijn (anders dan Griekenland) en erop speculeren dat collega-landen in de Europese Unie zich niet kunnen veroorloven om in de Italiaanse chaos meegesleurd te worden. Alsof je buren dreigen hun eigen huis in brand te steken, en grijnzend staan toe te kijken hoe je uit eigen belang gaat blussen.
Italy first’ zou een ‘EU last’-beleid kunnen zijn, en misschien zelfs wel het einde van de huidige EU betekenen.
Chantagemiddelen genoeg. Italië kan besluiten zich niet langer aan het verdrag van Dublin te houden, en de sluizen voor vluchtelingen naar het noordwesten van Europa open te zetten. Italië kan het buitenlands beleid van Europa frustreren door de sancties tegen Rusland niet langer te steunen en door een flirt met Poetin te beginnen. Italië kan de eensgezindheid van de EU in diens conflict met de regering-Trump verzieken door een eigen Irankoers te gaan varen. Italië kan met een ‘Italy first’-beleid, ironisch genoeg, de positie van bondgenoot Macron ondergraven, die het met Merkels Duitsland eens moet worden over een compromis over hervorming van de EU. Lukt dat niet, dan zou een ‘Italy first’ in de eerste plaats een ‘EU last’-beleid zijn, en misschien zelfs wel het einde van de huidige EU betekenen.
Tussendoor kan Italië weigeren zijn schulden af te betalen en zoveel chaos veroorzaken in de rest van de mondiale economie dat je zou terugverlangen naar de crisis van 2008. Pikant is de rol van ‘Europese’ Italianen zoals ECB-president Mario Draghi (gaat hij Italiaanse schulden met de Europese geldpers opkopen?) en buitenlandchef Federica Mogherini (die te maken krijgt met een pro-Russischer landgenoot dan haar lief is).
Maar één lichtpuntje
Er is bij deze crisis, die even ‘opgelost’ heet te zijn, maar één lichtpuntje. Er zou voor het slagen van zo’n Italiaanse afpersingspolitiek nog een soort talent tot planning nodig zijn. Dat talent hebben populisten doorgaans gelukkig niet: ze zijn ijdel en goed in valse verleidingen, hebben lak aan feiten en verbanden, geven de schuld voor falen aan anderen, en overschatten zichzelf. We kennen dat slag politici ook in eigen land, maar daar hebben ze niet de positie die de Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging in Italië hebben behaald. Er zal meer dan slechts een Mattarella voor nodig zijn om erger te voorkomen, namelijk: verstandige kiezers.
De grote achterliggende vraag is natuurlijk of democratieën en rechtsstaten een (tijdelijke) noodrem als die van Mattarella mogen gebruiken. De populisten jammeren natuurlijk van niet – zij spreken van een vreselijk onrecht en een flagrant negeren van de kiezerswil. Salvini mag Mattarella op vrijdag de hand schudden, hij blijft de man die Mattarella voor het gerecht wilde slepen en een foute baas is. Ergens doet dit dilemma denken aan Piet Hein Donner, de nu vertrekkende onderkoning van Nederland, die in 2006 opschudding veroorzaakte door met spijt te erkennen dat als twee derde van de Nederlanders voor invoering van de sharia zou zijn, er niets anders op zit dan om dat ook te doen. Een grondwettelijke noodrem is er in ons land niet, in Italië wel.
Dat is ook het begin van mijn antwoord op de vraag. De Italiaanse grondwet heeft Mattarella, althans de president, de bevoegdheid gegeven om ministers te weigeren, in het belang van de staat. Bij het aanvaarden van die Grondwet heeft Italië zich alle scenario’s kunnen realiseren, dus het gejammer van Di Maio en Salvini was niet ter zake. Waiting for the next crisis to happen, en die volgende vervroegde verkiezingen komen er heus wel. Ik mag hopen dat miljoenen Italiaanse kiezers bijtijds de Mattarella in zichzelf zullen ontdekken.
====================
Yo Remlof,
Dudge this bullet. (Stuur maar een DM, waar je zo goed in bent).
Vrij Nederland is ontstaan als verzetskrant tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog
(In welke EU-zeepbel leef jij met je italiaanse vriendjes),
. En in welke bubble ik Poll-Creator heb gemaakt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Drugshond op 02-06-2018 04:44:54 ]
Met een nieuw kabinet toonden Italiaanse politici deze week een onverwachtse samenwerkingsgezindheid. Vroeg of laat, maar zeker binnen een jaar, zal Italië echter weer in hoge nood zijn, schrijft Ko Colijn. ‘Je kunt bijna tot geen andere conclusie komen dan dat de populisten zelf ook heel goed weten dat ze hun eigen kiezers bedriegen.’
Op de valreep krijgt Italië dan toch een echt kabinet, maar de tijdbom is gewoon een stukje verder gelegd. President Sergio Mattarella deed wat water in de wijn en accepteerde omstreden kandidaat-minister Paolo Savona op een andere zetel (die van Europese Zaken), waar hij de euro niet kan afschaffen en de twee partijen die samen de dienst kunnen uitmaken (Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging) lieten hun eis vallen dat de president zich niet met hun voordracht zou bemoeien. Dat levert een klein beetje tijdwinst op, het bespaart de Italianen voor nu een nieuwe gang naar de stembus na de zomer en wellicht ook een nog rechtser kabinet, dat meteen aan een Italexit zou werken.
Het constitutionele Italiaanse probleem mag nu dan even geparkeerd zijn, het grotere probleem met Europa is dat niet. Savona zal als minister van Europese Zaken snel in aanvaring komen met zijn EU-collega’s en zijn afkeer van de euro heus niet kunnen inslikken. Dat geldt zeker ook voor Lega-chef Matteo Salvini die als minister van Binnenlandse Zaken ruzie gaat krijgen over zijn plan om Italië snel te ontdoen van honderdduizenden migranten en vriendjes te worden met Poetin (lees: de sancties tegen Rusland niet langer te steunen).
Vroeg of laat, maar zeker binnen een jaar, zal Italië weer in hoge nood zijn. Het heerlijke land heeft een staatsschuld van 2.300 miljard euro – in dat sinistere opzicht is Italië vierde van de wereld. Het heeft met ruim 135 procent van het nationaal inkomen een schuld die twee keer zo groot is als in eurozone is toegestaan. Iedere Italiaan wordt geboren met 40.000 euro van die schuld, er zijn maar weinig landen op aarde waar zijn bewoners het beroerder treffen.
Afbetaling in pizza’s
De Italiaanse economie worstelt met een lagere groei dan de Griekse, de gemiddelde Italiaan is armer dan in 1997 en de werkloosheid is ruim 11 procent. De twee partijen die een kabinet dachten te vormen trokken zich daar niets van aan en presenteerden een regeerakkoord dat de schuld alleen maar groter zou maken, de pensioenleeftijd tot 59 jaar wilde terugbrengen, de arbeidskosten omhoog zou jagen, de belastinginkomsten fors lager en zo de financiële markten al bij voorbaat in de gordijnen joeg. De populisten koketteerden met een afscheid van de euro als munteenheid – leve de lire! – alsof een Italexit de welvaart weer vanzelf zou doen terugkeren en de Europese centrale banken, die samen nog ruim 440 miljard euro van Italië tegoed hebben, genoegen zouden nemen met kwijtschelding of afbetaling in pizza’s.
Het beoogde kabinet droeg, vooral op voorspraak van Lega, dus eerst met de 81-jarige Paolo Savona een minister van Financiën voor die dit allemaal omarmde en die de Duitsers, uit op het ‘kooien’ van Zuid-Europa, nog altijd als vermomde nazi’s beschrijft in zijn komende autobiografie. Het duo Salvini & Di Maio, de leiders van Lega en de Vijfsterrenbeweging, was woest toen president Sergio Mattarella als een Italiaanse Hansje Brinker zijn vinger in de dijk stak en de benoeming van Savona weigerde. Lega wilde Mattarella door het hooggerechtshof laten afzetten als staatshoofd omdat hij ‘de democratische wil van het volk’ negeerde.
Losers als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis beschuldigden president Mattarella ervan de Italiaanse democratie om zeep te helpen.
De dappere Mattarella dacht een zakenkabinet in te lassen dat Italië naar de zoveelste (de 66ste) nieuwe verkiezingen moest leiden. Complottheoretici dachten dat Mattarella daarmee door Lega’s Salvini in een val was gelokt, omdat deze nu het kiezersvolk in de najaarsverkiezingen kon verleiden hem aan een meerderheid te helpen. (Voor losers als de Griekse ex-minister Yanis Varoufakis reden om in een bizarre ‘analyse’ Mattarella te beschuldigen de Italiaanse democratie on zeep te helpen). Hoe dan ook, het acute probleem-Savona, of noem het de euro, mag dan door de move van donderdag even uitgesteld zijn, Italië krijgt een rechtspopulistisch kabinet dat een anti-EU-agenda heeft.
Rattenvangers van Rome
Iedere zinnige politicus – ook een Italiaanse – ziet dat het populistische draaiboek onhoudbaar is, dus wat bezielt deze rattenvangers van Rome om hun kiezers de illusie voor te houden dat de ellende alleen maar uit Frankfurt en Brussel komt en ‘Italië first‘ het recept is voor een Italiaanse gouden dageraad? Je kunt bijna tot geen andere conclusie komen dan dat ze zelf ook heel goed weten dat zij hun eigen kiezers bedriegen, maar op een cynische manier gebruik maken van de wetenschap dat ze too big to fail zijn (anders dan Griekenland) en erop speculeren dat collega-landen in de Europese Unie zich niet kunnen veroorloven om in de Italiaanse chaos meegesleurd te worden. Alsof je buren dreigen hun eigen huis in brand te steken, en grijnzend staan toe te kijken hoe je uit eigen belang gaat blussen.
Italy first’ zou een ‘EU last’-beleid kunnen zijn, en misschien zelfs wel het einde van de huidige EU betekenen.
Chantagemiddelen genoeg. Italië kan besluiten zich niet langer aan het verdrag van Dublin te houden, en de sluizen voor vluchtelingen naar het noordwesten van Europa open te zetten. Italië kan het buitenlands beleid van Europa frustreren door de sancties tegen Rusland niet langer te steunen en door een flirt met Poetin te beginnen. Italië kan de eensgezindheid van de EU in diens conflict met de regering-Trump verzieken door een eigen Irankoers te gaan varen. Italië kan met een ‘Italy first’-beleid, ironisch genoeg, de positie van bondgenoot Macron ondergraven, die het met Merkels Duitsland eens moet worden over een compromis over hervorming van de EU. Lukt dat niet, dan zou een ‘Italy first’ in de eerste plaats een ‘EU last’-beleid zijn, en misschien zelfs wel het einde van de huidige EU betekenen.
Tussendoor kan Italië weigeren zijn schulden af te betalen en zoveel chaos veroorzaken in de rest van de mondiale economie dat je zou terugverlangen naar de crisis van 2008. Pikant is de rol van ‘Europese’ Italianen zoals ECB-president Mario Draghi (gaat hij Italiaanse schulden met de Europese geldpers opkopen?) en buitenlandchef Federica Mogherini (die te maken krijgt met een pro-Russischer landgenoot dan haar lief is).
Maar één lichtpuntje
Er is bij deze crisis, die even ‘opgelost’ heet te zijn, maar één lichtpuntje. Er zou voor het slagen van zo’n Italiaanse afpersingspolitiek nog een soort talent tot planning nodig zijn. Dat talent hebben populisten doorgaans gelukkig niet: ze zijn ijdel en goed in valse verleidingen, hebben lak aan feiten en verbanden, geven de schuld voor falen aan anderen, en overschatten zichzelf. We kennen dat slag politici ook in eigen land, maar daar hebben ze niet de positie die de Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging in Italië hebben behaald. Er zal meer dan slechts een Mattarella voor nodig zijn om erger te voorkomen, namelijk: verstandige kiezers.
De grote achterliggende vraag is natuurlijk of democratieën en rechtsstaten een (tijdelijke) noodrem als die van Mattarella mogen gebruiken. De populisten jammeren natuurlijk van niet – zij spreken van een vreselijk onrecht en een flagrant negeren van de kiezerswil. Salvini mag Mattarella op vrijdag de hand schudden, hij blijft de man die Mattarella voor het gerecht wilde slepen en een foute baas is. Ergens doet dit dilemma denken aan Piet Hein Donner, de nu vertrekkende onderkoning van Nederland, die in 2006 opschudding veroorzaakte door met spijt te erkennen dat als twee derde van de Nederlanders voor invoering van de sharia zou zijn, er niets anders op zit dan om dat ook te doen. Een grondwettelijke noodrem is er in ons land niet, in Italië wel.
Dat is ook het begin van mijn antwoord op de vraag. De Italiaanse grondwet heeft Mattarella, althans de president, de bevoegdheid gegeven om ministers te weigeren, in het belang van de staat. Bij het aanvaarden van die Grondwet heeft Italië zich alle scenario’s kunnen realiseren, dus het gejammer van Di Maio en Salvini was niet ter zake. Waiting for the next crisis to happen, en die volgende vervroegde verkiezingen komen er heus wel. Ik mag hopen dat miljoenen Italiaanse kiezers bijtijds de Mattarella in zichzelf zullen ontdekken.
====================
Yo Remlof,
Dudge this bullet. (Stuur maar een DM, waar je zo goed in bent).
Vrij Nederland is ontstaan als verzetskrant tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog
(In welke EU-zeepbel leef jij met je italiaanse vriendjes),
. En in welke bubble ik Poll-Creator heb gemaakt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Drugshond op 02-06-2018 04:44:54 ]
Pikant is de rol van ‘Europese’ Italianen zoals ECB-president Mario Draghi (gaat hij Italiaanse schulden met de Europese geldpers opkopen?)
-----
Die hufter heeft een nekschot nodig.
-----
Die hufter heeft een nekschot nodig.
Poll:Is Italië voldoende rijp voor de Eu/Euro ?.
• Ja
• Nee
• Weet niet.
-------
Deze liep ook nog. (na dit deeltje sluit ik hem wel af)
[ Bericht 3% gewijzigd door Drugshond op 02-06-2018 04:48:02 ]
• Ja
• Nee
• Weet niet.
-------
Deze liep ook nog. (na dit deeltje sluit ik hem wel af)
[ Bericht 3% gewijzigd door Drugshond op 02-06-2018 04:48:02 ]
Ben ik de enige die denkt laat de EU kaartenhuis maar in elkaar storten? We hikken er al jaren tegenaan. Lets get it over with. De EU valt sowieso een keer om. Uitstel van executie dit.
Jij bent bij lange na de enigste niet, echter er is geen weg terug meer, wel een weg van verbetering denk ik?quote:
Ben ik de enige die denkt laat de EU kaartenhuis maar in elkaar storten? We hikken er al jaren tegenaan. Lets get it over with. De EU valt sowieso een keer om. Uitstel van executie dit.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-06-2018 06:08:30 ]
Natuurlijk is er een weg terug het is maar een kwestie van hoeveel verlies je wilt nemen. Ik heb weinig hoop op verbetering. We kunnen nog zoveel verbeteren maar dan moeten landen en hun bevolking wel willen.quote:
[..]
Jij bent bij lange na de enigste niet, echter er is geen weg terug meer, wel een weg van verbetering denk ik?
Op woensdag 31 januari 2007 19:20 schreef Lord_Vetinari het volgende:
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Ik heb veel stomme posts gezien op fora, maar deze zit toch wel in de top 10 (voorzichtig geschat; het kan ook de top 5 zijn). Nou ik sta iig in zijn top 10
Weet niet of in dit kader dit al voorbij is gekomen:
https://www.ftm.nl/artike(...)n-bankenunie?share=1
Lijkt me ook niet echt een fijne ontwikkeling. Voor "ons" dan.
Voor Nederland vormt de bankenunie een risico: we garanderen mede het spaargeld van een half miljard Europeanen. Geld dat deels gestald is bij zeer wankele banken. Nederland geeft daarmee een garantie af op spaargeld ter grootte van twintig keer de eigen economie.
https://www.ftm.nl/artike(...)n-bankenunie?share=1
Lijkt me ook niet echt een fijne ontwikkeling. Voor "ons" dan.
Voor Nederland vormt de bankenunie een risico: we garanderen mede het spaargeld van een half miljard Europeanen. Geld dat deels gestald is bij zeer wankele banken. Nederland geeft daarmee een garantie af op spaargeld ter grootte van twintig keer de eigen economie.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
De Italianen moeten gewoon opsodemieteren uit de eurozone, in de EU mogen ze wat mij betreft wel blijven. Het probleem is dat voor velen het politiek project van een complete eurozone een doel op zich lijkt te zijn, terwijl het feitelijk is een middel is dat het welzijn van de Europese bevolking zou moeten vergroten.
Indien daaraan niet voldaan wordt heeft het mijns inziens weinig zin om de huidige muntunie in stand te houden. Aangezien het noorden niet gebaat lijkt te zijn bij het hobbelen van de ene naar de andere crisis doordat Italianen en Grieken zich niet kunnen gedragen is het maar beter dat die twee (en eventueel Cyprus) gewoon vertrekken, jammer maar helaas.
Indien daaraan niet voldaan wordt heeft het mijns inziens weinig zin om de huidige muntunie in stand te houden. Aangezien het noorden niet gebaat lijkt te zijn bij het hobbelen van de ene naar de andere crisis doordat Italianen en Grieken zich niet kunnen gedragen is het maar beter dat die twee (en eventueel Cyprus) gewoon vertrekken, jammer maar helaas.
De fout van de EU is dat ze te snel teveel willen.
Het idee is goed, want als individuele landen zijn we in principe een speelbal voor de grotere machtsgebieden, zoals de VS en Rusland.
Alleen had het bij Noord en west Europa gehouden moeten worden, voorlopig. Zuid-Europa is altijd al een puinhoop geweest.
Het idee is goed, want als individuele landen zijn we in principe een speelbal voor de grotere machtsgebieden, zoals de VS en Rusland.
Alleen had het bij Noord en west Europa gehouden moeten worden, voorlopig. Zuid-Europa is altijd al een puinhoop geweest.
Ja nus hons pris ne dira sa raison
Adroitement, se dolantement non.
Adroitement, se dolantement non.
Er komt geen shitstorm in Italië Drugshond. Deze regering valt gewoon binnen afzienbare tijd, stelt daarmee haar kiezers teleur en na de volgende verkiezingen mag wat nu de oppositie is het weer proberen. Zo gaat het al 70 jaar in Italië en dat verandert echt niet zomaar.
Zelfs de Tweede Republiek heeft dat uiteindelijk niet veranderd, tegen alle verwachtingen in, ook Berlusconi's Forza Italia hoort nu bij het establishment. Of de het "partijkartel" voor de Baudetisten hier 
Daarom is er in Italië ook eigenlijk niemand die deze overwinning van de populisten het begin van de Derde Republiek durft te noemen.
Daarom is er in Italië ook eigenlijk niemand die deze overwinning van de populisten het begin van de Derde Republiek durft te noemen.
Die Vijf Sterren Brigade heeft al aangekondigd niet uit de euro te willen stappen. En logisch ook, de oude Italiaanse lira was nou niet bepaald geweldig en waarom zou je daar naar toe willen terugverlangen?
Wat een onheilsprofeten weer
Wat een onheilsprofeten weer
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=yIl_jGh-LWE" target="_blank" rel="nofollow">Afleidingsmanoeuvre</a>
