Eerste auto kopen (diesel) - advies speurder

quote:

Echter werken aan de wagen.
Altijd gehouden in garage.

quote:

Op woensdag 30 mei 2018 21:02 schreef monsterd. het volgende:
...

Ik rijd zelf een Ibiza st uit 2011. Gekocht met een hoge (economisch onverantwoorde kmstand) van 275dkm, voor 4.000 euro. Inmiddels ben ik 60dkm probleemloze kms verder. Wellicht is het ook wat voor jou. Het is een van de auto’s die destijds met 0% bpm en lage bijtelling aantrekkelijk waren in de lease. Nu die auto’s allemaal 180dkm+ hebben gereden worden ze massaal gedumpt op de markt voor lage prijzen. Meestal redelijk onderhouden hoor, houd wel in je hoofd dat het vrijwel allemaal 3-pitters zijn. Dus te veel moet je er niet van verwachten .

quote:

Vroeger koos ik altijd zelf mijn auto’s uit.
Nu is dat anders. Ik laat de keuze aan de regering over, want ik ga voor belastingvrije auto’s.
En ook mijn echtgenote vindt dat belastingvoordeel belangrijk, dus ook die neemt mij de keuze uit handen.

Zodoende werd de Fabia Combi 1.2 diesel Greenline onze nieuwe auto. Ik vind hem niet mooi, maar ja daar houdt de regering geen rekening mee.

In de showroom was het een aparte ervaring. Er waren nog vijf kopers voor mij. Die waren ook door hun vrouw gestuurd. Ze zagen er allen eigenlijk net zo uit als ik: een Hans Anders bril, C&A kleren en een al wat kalend hoofd. Dat gaf wel een veilig gevoel eigenlijk. Ik vroeg of ze ook voor de goedkope Fabia kwamen en ze knikten allemaal ja. Een van de heren zat De Telegraaf te lezen en die zei vriendelijk dat hij de laatste was. Mooi, dan hoefde ik alleen hem in de gaten te houden dus.

Na een uurtje was ik aan de beurt. Welke kleur ik wilde hebben, vroeg de verkoper. Tjee, dat was een moeilijke vraag. Gewend als ik inmiddels was aan de keuzes die anderen voor mij maken, zei ik tegen de meneer van de showroom: nou, zegt u het maar. Die mijnheer besloot dat ik een witte moest nemen. Voor de rest wilde ik geen extra’s op de auto, hij was al compleet genoeg. Maar de verkoper besloot dat ik een volwaardig reservewiel zou kopen, dus die kwam er nog bij.

Inmiddels zijn wij drie maanden verder en de auto is afgeleverd. Eigenlijk vind ik de auto niet zo lekker rijden, je moet veel gas geven om van je plek te komen. En het verbruik valt me ook tegen, 1:30 halen we bij lange niet. Het mooiste vind ik nog de grote voorruit. Die geeft goed zicht op de weg en op andere auto’s. BMW’s, Alfa’s en Audi’s bijvoorbeeld, allemaal hele mooie auto’s . . .

WAT MEER OVER MIJN HANS ANDERS AUTO
1000 KM21 OKTOBER 2010
Ik was vanochtend nog niet helemaal klaar met mijn review. Mijn vrouw had nml. de pc nodig. Dus moest ik achter het buro weg. Ze had een hele lijst klussen in het huis die nog af moesten. En daar herinnerde ze mij aan. Ze is nu aan het klaverjassen met vriendinnen, dus heb ik het rijk weer alleen...

Ik zie dat mijn verhaaltje van vanochtend al aardig wat reacties heeft opgeroepen. En die van 11.49 u en 12.31 u, dat zijn nog wel de best begrijpende lezers !

Het verheugt mij ook dat er flink wat Fabia-rijders tussen de reaguurders zijn. Zeg maar de families Anders, Zeeman en Wibra.

En eigenlijk moeten we deze rijders heel dankbaar zijn. Want eerlijk is eerlijk: de lucht in Nederland wordt toch iets schoner dankzij deze Fabianers. Jammer dat dat dan weer teniet werd gedaan door zo'n vulkaanuitbarsting in IJsland, maar dat is een heel ander verhaal.

Voorlopig spaar ik nog even verder, zodat we de Faab kunnen chiptunen. Dan wordt het misschien nog wat met ons driepitterje. Maar vertel het alsjeblieft niet tegen mevrouw Goedbloed, want die mag het beslist niet weten !

Joris G. groet u allen !

HOE HET GISTEREN VERDER GING IN HUIZE GOEDBLOED….
1000 KM22 OKTOBER 2010
Nou beste mensen, de hel is hier los gebroken. Wat is er gebeurd ?
Ook uit de vele reacties hier bleek me dat ik erg onder de plak zit van Gonnie Goedbloed, mijn aanstaande ex-vrouw.Ja, u leest het goed: mijn aanstaande ex-vrouw. Het broeide al een tijdje bij me, maar nu is het definitief.
U moet weten dat Gonnie erg dominant is en eigenlijk alles voor me bepaalt. Zo moet ik van haar al ruim 25 jaar zittend plassen, en dat voor een man !
De Faab, dat was de laatste druppel. Ik wilde een echte auto, maar Gonnie wou de Faab. Dus werd het een Faab. Ik balen.
Zo kon het niet langer, dus gisteren is de bom gebarsten. Ze kon oprotten, riep ik. En dat heeft ze gedaan. Ze zit nu bij Miriam, haar zus. Die is ook gescheiden en woont alleen. Alle ruimte in dat huis. Miriam is eigenlijk best wel een hele leuke vrouw, veel leuker dan Gonnie. Vorig jaar nog is ze mee geweest naar een Landal bungalowpark. Dat was ons verjaardagscadeau voor haar. In het subtropisch zwemparadijs zag ik dat ze er nog heel goed uit zag voor haar leeftijd. Ze is zes jaar jonger dan Gonnie en dat zie je !

Ik heb de kinderen (die wonen allebei buiten de deur) gebeld om over onze breuk te vertellen. Ze snappen het wel, maar het kwam toch als een schok.
Zo’n eerste nacht alleen, dat voelt wel raar. Ik heb heel hard mijn eigen muziek gedraaid, daar genoot ik erg van. En ik heb staand geplast, ook dat was een hele bevrijding.
Nu, na een paar uur slapen, dringt tot me door hoeveel er geregeld moet worden. Alle spullen moeten verdeeld worden, ook de Faab. En het huis natuurlijk. Maar ik zet door. De knoop is doorgehakt !

Vandaag maar eerst een stuk gaan rijden in de Faab. Om de kop leeg te krijgen. Wordt vervolgd !

OVER EEN PRACHTIGE HERFSTRIT EN ONVERWACHT BEZOEK.
1200 KM22 OKTOBER 2010
Zo, na alles wat er gisteren gebeurde, vanochtend lekker een paar uur gereden in de Faab.

Het begon niet echt goed. Ik liep naar de Faab toe en daar stond-ie zielig te glimmen met zijn te kleine wieltjes. Of zijn de wielkasten te groot ? Maar ik herpakte mijzelf snel en besefte dat mijn afkeer richting de Faab eigenlijk afkeer is jegens Gonnie. Projectie heet dat geloof ik.

De Faab startte vlotjes en het herfstzonnetje scheen uitnodigend over de provinciale wegen hier. Ik moet zeggen dat het driepittertje best mooi loopt. Ik betrapte me er op, dat ik de radio niet had aangezet en tevreden naar het gesnor van de motor luisterde. Als de motor koud is, maakt-ie best wel herrie, maar dat verdwijnt snel.

De motor draait met 90 km. p/u het mooist vind ik. Je hoort ‘m dan bijna niet, en de boordcomputer staat dan rond de 3:100, soms daaronder zelfs. Het start-stop systeem bij de stoplichten is ook geinig.

Ik heb toch gauw een kleine 200 km. gereden en de brandstofmeter heeft nauwelijks bewogen. Het was een lekker ritje. Misschien ben ik op voorhand iets te hard in mijn oordeel over de Faab geweest.

Toen ik thuis kwam gebeurde er trouwens iets raars. Er werd aan de deur gebeld en dat bleek Miriam, mijn aanstaande ex-schoonzus, te zijn.
Ik schrok, want ik was bang dat ze partij had gekozen voor Gonnie en me de huid vol zou schelden. Maar dat gebeurde niet, ze was heel aardig en begrijpend. Ze kwam wat spulletjes voor Gonnie halen en bleef nog even koffie drinken. Was best gezellig, we vermeden het onderwerp Gonnie en hadden het over ons lang weekeinde vorig jaar. Toen ze wegging aaide ze bij de deur nog even door mijn haar. Ik raakte daar van in de war, maar vond het niet vervelend.

Toen Miriam weg was ben ik begonnen wat spullen weg te doen. Ik had al snel vijf dozen vol met rotzooi voor de kringloopwinkel. Ik heb in de loop der jaren vier bodywarmers van Gonnie gehad, met van die zakken. Afschuwelijk, weg ermee. En ook mijn leren riemtasje voor de gsm, naar de kringloop !

Ik heb de vijf dozen gelijk weggebracht, en ik moet zeggen dan is het wel handig om zo’n station te hebben. Er kan best veel in de Faab. Het lijkt wel of ik een beetje van de Faab begin te houden….

Of dat zo blijft, dat hoort u een volgende keer.

EEN RIT NAAR FRIESLAND EN MIRIAM MELDT ZICH OPNIEU
1600 KM24 OKTOBER 2010
Gisteren was het zaterdag. Ik belde met Evert, een schoolvriend van vroeger. Ik ken hem al vanaf de lagere school, we hebben altijd contact gehouden. Evert kon goed leren. Hij heeft rechten gestudeerd en is nu advocaat in Leeuwarden. Het toeval wil, dat hij specialist is in echtscheidingen !
Ik vertelde Evert over mijn scheidingsplannen en hij bood direct aan om me tegen kostprijs helpen. Ik hoef alleen de kantoorkosten e.d. te betalen. Kijk, daar wordt een mens weer blij van. Hij nodigde me ook uit om maar meteen naar Leeuwarden te komen.
Dat betekende een ritje van (heen en weer) bijna 250 kilometer.
Dus weer tijd voor de Faab !

De lange rit bood mij de gelegenheid om eens goed in de auto rond te kijken.
Het interieur is vrij donker, maar de zilverkleurige accenten geven het een chique karakter.
Alle knoppen en hendels zitten op een logische plek en zijn gemakkelijk te bereiken.
Door de hoge zit heb je een mooi overzicht over de weg. Als ik eerlijk ben, dan voelt de zijdelingse steun beduidend minder dan in mijn vorige auto. Misschien is het een kwestie van wennen.
De rit ging vooral over de snelweg en het viel me op, dat je behoorlijk kunt accelereren als je het gas maar flink intrapt. Ik heb daarom mijn waardering voor “prestaties” naar boven bijgesteld.

Mijn bespreking met Evert verliep voorspoedig. Gonnie hoeft niet op alimentatie te rekenen, want zij werkt vier dagen per week en verdient daarmee genoeg om in haar eigen onderhoud te voorzien. Verder legde de advocaat mij heel duidelijk uit wat er allemaal staat te gebeuren.
Als Gonnie dat zou willen, dan kunnen wij met één advocaat de scheiding tot een goed eind brengen.
Evert maakte verder steeds grapjes over mijn Skoda Labia. Ik snapte dat niet, maar heb het vreemde woord later thuis opgezicht: labia. U moet dat zelf ook maar even opzoeken, het woord deed mijn gedachten afdwalen naar het bikini-broekje van Miriam, vorig jaar in het Landal zwemparadijs…

Ook de terugweg verliep voorspoedig. Het was inmiddels donker en de verlichting van de Faab is gewoon faabeltastisch.

Ik was nauwelijks thuis of er werd weer gebeld. Opnieuw stond Miriam voor de deur. Ze zag er erg goed uit, een kort rood leren jasje op een strakke spijkerbroek. Maatje 38 schat ik zo in.
Miriam kwam een matras voor Gonnie halen. Gonnie kon namelijk niet slapen op de slappe matras van het logeerbed in Miriam’s huis. De matras op ons logeerbed is van een prima kwaliteit, Gonnie weet dat want ze sliep er vaak genoeg op. We sliepen de laatste jaren nog nauwelijks in één bed, vandaar.
Nu ben ik de kwaadste niet, dus bood ik aan om de matras met de Faab weg te brengen. Miriam heeft een Smartje, dus dat ging niet lukken.
Om het matras te vervoeren moest de achterbank weer even plat. Dat is even een handigheidje, maar als je het eenmaal door hebt, dan is niet meer moeilijk. We moesten de voorstoelen een stukje naar voren schuiven en toen paste het matras precies ! Weer een pluspunt voor de Faab ! Het viel me op dat Miriam tijdens het inladen van de matras erg dicht tegen me aanstond, ik voelde haar warme lichaam door onze kleren heen….

Ze ging naast me zitten en zei dat ze ook mee terug zou rijden en dan haar Smart zou ophalen. De logica ontging mij, maar ik liet het maar zo.

De Faab leek nog stiller te rijden dan hij sowieso al doet, dat kwam natuurlijk door de extra demping van het matras. Miriam kletste honderduit en mijn ogen dwaalden zo nu en dan af naar de rondingen van haar spijkerbroek. Labia, labia zong het in mijn hoofd, ik kon er echt niets aan doen.

Gonnie zag er nog slechter uit dan normaal. Ik merkte dat ik al mentaal aan het afscheid nemen was van deze lelijke vrouw. Vadertje tijd is gulzig, maar aan Gonnie heeft hij wel erg veel geknaagd…
Raar eigenlijk, dat we ooit zo verliefd op elkaar waren. Waar zijn die gevoelens gebleven, wat voor mechanismen zijn dat toch: eerst onafscheidelijk en nu uit elkaar ?

Met zijn drieën brachten wij het matras naar binnen. Ik wilde direct weer weg en Miriam kroop naast me op de bijrijdersstoel. De Faab bracht ons weer veilig en comfortabel naar mijn huis en ik liep mee met Miriam, naar haar Smart. Voor dat ze instapte gaf ze mee een vluchtige zoen op mijn wangen en zei heel nadrukkelijk dat ze binnenkort graag wat langer met me wou praten. Terwijl ze dat zei, streek ze weer door mijn haren. Toen reed ze weg, mij in verwarring achterlatend. Zou ze gemerkt hebben dat ik met begerige ogen naar haar gekeken heb ?

Ik sliep onrustig en werd vanochtend vroeg wakker. Om tien uur al ging de telefoon. Het was Miriam, of ze langs kon komen. Hoe die ontmoeting verliep, daar moet ik nog van bijkomen.
Ik vertel u er graag een volgende keer over….

OVER EEN FIJNE (WAS)BEURT OP ZONDAG
1800 KM27 OKTOBER 2010
Waar waren we gebleven ? O ja, Miriam die per se langs wou komen. Afgelopen zondag. Ik aarzel om deze ontmoeting in detail te beschrijven.
Myreview moet voor alle leeftijden blijven en het zou zonde zijn als de Autoweek-redactie deze review verwijdert wegens schending van de openbare orde.
Ik liep nog in mijn badjas toen ze al aanbelde. Ze zag er opnieuw strak en stralend uit. Tijdens de koffie kwam ze met allerlei onthullingen over hoe leuk ze mij al jaren vindt. Ik werd er gewoon verlegen van. Ik probeerde nog de boot af te houden met opmerkingen als: “ik wil voorlopig rust en alles op een rijtje zetten” maar dat hielp niet. Miriam begon mijn buik te strelen en toen was ik verkocht. Voordat ik het goed en wel door had bevond ik me in een situatie waarvan Bill Clinton ooit tegen een jury gezworen heeft: I did not have sex with that woman….

De ene week leef je nog met je vrouw onder een dak en een paar dagen later dwaalt de fluwelen tong van haar zus over je lijf. Het kan raar lopen in het leven.

Miriam bleef een paar uur, maar de zondagmiddag had ik voor mijzelf.
Ik was in een goed humeur en besloot om de Faab eens extra te verwennen. Het was, ondanks andersluidende voorspellingen, redelijk weer, met een bleek zonnetje. Ideaal weer om je auto te wassen. Tijdens het poetsen keek ik voor het eerst met een trotse blik naar mijn Faab. Het is best een forse auto, met een hoge daklijn. Veel auto voor weinig geld. De portieren voelen zwaar en stevig aan en vallen echt met een Mercedes-geluid dicht. Dat wekt vertrouwen, dat maakt een zeer degelijke indruk. De chemie tussen mij en de Faab begint nu echt op gang te komen.

Ik besloot om die middag weer eens een flink stuk te rijden, zomaar voor de lol.
De auto schakelt lekker soepel, hij zit goed, uitstekend zicht op de weg
Wat me blijft verbazen is dat je de motor, als hij eenmaal warm is, ook bij 140km nauwelijks hoort. De cruise control bevalt me prima, al is de plek ervan even wennen. Ik heb vandaag weer 150 km. gereden. En weer lijkt de brandstofmeter nauwelijks bewogen te hebben….

GONNIE'S DUBBELLEVEN EN EEN DISPLAY-TIP
2100 KM1 NOVEMBER 2010
We zijn nu een week verder en ik heb een heel verrassende ontdekking gedaan. Wat is er gebeurd ? Het was Evert, de advocaat, die mij op het spoor bracht.
Evert vertelde mij in een telefoongesprek over een van redenen waarom hij destijds zelf van zijn vrouw gescheiden is.
Hij was er achter gekomen dat zijn vrouw overdag op allerlei datingsites rondhing. Dat deed bij mij een belletje rinkelen. Ook Gonnie had de laatste maanden voor haar vertrek uit mijn huis vaak achter de pc gezeten. En als ik dan in de buurt kwam werd er soms een schermpje weggeklikt.

Om een lang verhaal kort te maken: ik ben in de browsergeschiedenis van onze pc gedoken en Gonnie blijkt al een paar maanden member te zijn van een bekende Nederlandse datingsite. Mevrouw noemt zichzelf Sunshine1960. Hoe ze op die nickname komt is mij een raadsel, ze is namelijk bepaald niet het zonnetje in mijn leven geweest..

Het lukte me niet om op haar profiel in te loggen, daar heb je een wachtwoord voor nodig. Nu ben ik er de man niet naar om op internet een nepprofiel aan te maken, maar mijn nieuwsgierigheid won. Om toch haar profiel te kunnen raadplegen heb ik voor mijzelf ook een profiel aangemaakt. En toen vond ik haar. Sunshine1960 is al drie maanden lid. En mevrouw is “gescheiden”. Blijkt die gekkie Gonnie nog profetisch geweest te zijn ook….. Verder is Sunshine1960 naar eigen zeggen: “spontaan, soms een beetje gek en altijd in voor nieuwe dingen” Tsja.

Uit pure bozigheid besloot ik haar een poets te bakken. Ik paste mijn profiel aan aan haar smaak, dus mijn favoriete zanger werd Jan Smit, het leukste tv-programma werd de Ivo Niehe show en het beste boek aller tijden werd Alleen op de Wereld. Een willekeurige, van internet geplukte foto van een onbekende Amerikaanse acteur werd de kroon op mijn profiel. Als dat geen klik met Gonnie zou geven…..
Met dit op Gonnie toegespitste profiel heb ik haar gemaild en na 10 minuten had ik beet: we wisselen inmiddels al dagen allerlei lichtvoetige berichtjes uit. Ik zal u de details besparen maar het is een grappig ritueel aan het worden: Bojangles_4ever (dat is mijn nick) en Sunshine 1960 zijn al snel de beste mail-maatjes geworden. Ze moest eens weten…..

De Faab heb ik deze week vooral voor woonwerkverkeer gebruikt. Daar valt verder weinig over te melden. Ik zal binnenkort tanken en dan krijgt u de verbruikscijfers van mij.
Over verbruik gesproken: ik heb een handigheidje ontdekt. Normaal wordt het verbruik in liters op de 100 km. vermeld. Dus dan moet je altijd zelf even terugrekenen dat 3.8/100 hetzelfde is als 1 liter op:26.3 km.

Het blijkt dat je dat kunt aanpassen, vraag me niet hoe ik het deed, maar met het instructieboekje op mijn knieën is het me gelukt. Ik zie nu hoeveel kilometers de Faab op een liter diesel rijdt. Kijk, dat is toch weer een handigheidje van het VAG-concern…

Terwijl ik dit schrijf, komt er weer een berichtje van Sunshine1960 binnen. Ze stelt voor om elkaar binnenkort in het echt te ontmoeten. Daar moet ik eens even goed over nadenken. U hoort de volgende keer hoe het afloopt. Tot dan !

SUNSHINE1960 HEEFT EEN SLECHTE AVOND
2300 KM5 NOVEMBER 2010
Ja, wat moet je daar nu mee. Een blind date met je aanstaande ex. Ik kreeg visioenen van plaksnorren en donkere brillen. Zodat Sunshine1960 me niet zou herkennen. Maar dat idee liet ik al snel varen. Ik besloot om de afspraak wel te maken om vervolgens gewoon niet op te komen dagen. Dat zal haar leren, deze overspelige dame !

We besloten af te spreken in hotel De Cantharel, da’s voor Gonnie toch al snel een uurtje rijden…. Een kopje koffie om 20.00 u ’s avonds, om nader kennis te maken. We zouden binnen op elkaar wachten, met allebei een Telegraaf onder de arm als herkenningspunt.
Ze zal de Smart wel mogen lenen van Miriam. Die moet ik trouwens nog bellen, want ze heeft mijn voicemail al een paar keer ingesproken.

Die date was gisteren en ik ben zoals gezegd niet gegaan. In plaats daarvan stuurde ik haar vannacht dit mailtje: “beste Sunshine. Toen ik vanavond binnenstapte bij De Cantharel zag ik je aan dat tafeltje zitten. De moed zonk direct in mijn schoenen. Want ik schrok van je uiterlijk en het leek wel of er barstjes in mijn kunstlenzen sprongen. Dit zou niks worden. En ik ben rechtsomkeert gegaan. Vergeef me. Prettige voortzetting van je leven en veel suc6 nog met verdere dates”

Ik kreeg een verbeten berichtje terug: “Lieve Bo, dit had ik niet verwacht. Wat ben jij een l*l zeg. Ik ben helemaal stuk…” Gonnie’s profiel ging onmiddellijk daarna op zwart, ik denk dat ze even genoeg heeft van het daten.

Het toeval wil dat Gonnie me vanochtend belde. Om de scheiding door te spreken. De inboedel moet verdeeld worden en ze gaat een lijstje maken van de spullen die ze wil hebben. Ze klonk erg timide en vermoeid. Ik vroeg hoe het maar haar ging. Slecht, zei ze, ze had een heel vervelende ervaring gehad. Ze wilde niet vertellen wat.

Zoals beloofd heb ik de Faab getrakteerd op weer wat liters levenssap. Dit is nu de derde keer dat ik met haar tank en ze wou na 851 kilometer 37 liter . Dat is dus 1 op 23. De boordcomputer geeft een gemiddelde van 1:23,6 aan, dus dat klopt aardig.
iets anders: ik kwam er gisteravond achter, dat er geen lampje boven de achterbank zit. Dat is wel wat lastig als het donker is, maar toe maar. Had er bij de aanschaf niet op gelet, je gaat er eigenlijk van uit dat zoiets standaard is.

Zo, en nu ga ik eerst eens even Miriam bellen. Misschien kan zíj mij vertellen waarom Gonnie gisteren zo’n rotavond had.
En daarna ga ik een tijdje rondbrowsen op de datingsite. Zoveel vrouwen in de aanbieding daar, ik voel me dan net een schooljongen in een snoepwinkel.

EEN WOORD VAN DANK AAN DE LEZERS
2650 KM8 NOVEMBER 2010
Voordat ik de draad van het verhaal weer oppak, eerst het volgende. Uit de vele reacties hieronder en op twitter maak ik op dat u mijn review erg op prijs stelt. Ik dank u allen voor al uw hartverwarmende berichtjes. Ook uw gemiddelde lezerswaardering van 92 % maakt mij verlegen. Even voor de goede orde: stemmen kan iedereen, u hoeft daarvoor geen gebruikersaccount te hebben. Uw waardering is mijn stimulans om deze review door te zetten.

Het weekeinde is weer achter de rug, de hoogste tijd om u bij te praten over de ontwikkelingen in huize Goedbloed.
Allereerst iets over Miriam. Ze had mijn voicemail al een paar keer ingesproken en dus belde ik haar. Wat ik al verwachtte bleek te kloppen, ze wilde mij snel weer zien.
Maar ik heb de boot voorlopig afgehouden. Want ik wil echt even rust voor mijzelf. Bovendien: hoe goed ze er ook uit ziet en hoe vurig haar vaardigheden ook zijn: een langdurige relatie met de zus van je aanstaande ex, dat is me gewoon te gecompliceerd.
En minstens even belangrijk: waarom zou ik het daten met alle vrijgezelle dames in Nederland opgeven om er maar met één samen te kunnen zijn ?

Over daten gesproken: ik heb dit weekeinde echt uren achter de pc gezeten om in de snoepwinkel van Die Bekende Datingsite rond te kijken. Je kunt de dames echt op van alles selecteren: dun, dik, met kinderen, zonder kinderen, in en vrijstaand – of rijtjehuis, blond, grijs, kaal, blauwe of groene ogen etc. etc. Of en zo ja wat voor auto ze hebben, ja dat staat er dan net helaas niet bij….

Die datingsites, dat moet een hele industrie zijn. Met honderdduizenden vrouwen in de aanbieding. En iedere week komen er honderden bij. Echt ongelofelijk. En dan die foto’s ! Opvallend veel vrouwen staan met hun hond op de foto. Soms is niet goed te zien wie nu de hond is en wie de dame.

De teksten die de dames over zichzelf schrijven zijn ook heel apart. Het lijkt wel of ze die van elkaar overschrijven. Want ze zijn allemaal “heel spontaan, prettig gestoord en eigenwijs.” En ze lopen allemaal net zo makkelijk in een oude spijkerbroek als in een strakke avondjurk-met-hoge-hakken. Dat soort omschrijvingen !

Ik kreeg vierkante ogen van de datingsite en besloot maar weer eens een stuk te gaan rijden.
Ik had zaterdag met een half oog naar de begrafenis van Harry Mulisch gekeken en het leek me een aardig idee om op zondag een bezoek te brengen aan zijn graf in Amsterdam. Ik heb een paar boeken van Harry gelezen en die man wist best wel een aardig verhaal op papier te krijgen.

Dat betekende weer een lange rit in de Faab, maar het was de moeite waard.
Het motortje begint al aardig los te komen en ik heb mijn best gedaan om zo zuinig mogelijk te rijden. Op het display heb ik gemiddeld 1:25 gereden en dat is toch gewoon netjes.
Ik heb ook speciaal op de schakelindicator gelet. Voor mijn gevoel geeft deze te snel aan dat je moet doorschakelen, het toerental lijkt dan gewoon nog te laag. Maar de VAG-geleerden zullen er goed over hebben nagedacht, dus ik probeer me maar aan de opgegeven schakelmomenten te houden.

Het was erg druk op de begraafplaats. Harry’s plekje viel me eerlijk gezegd tegen. Een beetje weggemoffeld tussen een aantal andere graven. Misschien kwam het ook wel door de enorme hoeveelheid bloemen, dat geeft als snel een verstopte indruk.

Op de weg terug heb ik zitten nadenken over een goede profieltekst voor Bojangles_4ever, mijn nick op de datingsite. Ik heb namelijk besloten om maar eens een echt profiel aan te maken, met een echte foto. Om dan voor het eggie te gaan daten. En om u daar dan weer over bij te praten.

Een man, een Faab, een date.
...

quote:

Op woensdag 30 mei 2018 21:25 schreef Hyperdude het volgende:

[..]

Goeie auto's. Heb nog een review gevonden.:

[..]

https://www.autoweek.nl/a(...)-tdi-greenline-2010/

quote:

Op woensdag 30 mei 2018 22:53 schreef DJSmiley het volgende:
Een 1.2TDI is geen snelheidsmonster, wil je wat pit dan is chippen toch wel erg aan te raden.

Daarnaast moet je goed op de EGR letten. Die gaat vroeg of laat kapot. En als je een sjoemeldiesel hebt die zn software update heeft gehad gaat de EGR nog sneller aan gort.

KM stand zegt niets, onderhoud veel meer.
Met 100-150km/dag is een diesel veruit het slimste (even los van het milieuaspect).

Feit is wel dat de dieselrijder behoorlijk onder vuur ligt, maar goed, met jouw kilometers.. al gaat ie maar een paar jaar mee, dan nog is het rendabel.

Persoonlijk zou ik liever kijken voor een wat oudere diesel, in de categorie onverwoestbaar. Denk dan bv aan een 1.9TDI. Die rijden zonder alteveel problemen zo 300-400k en hebben ook een stukje meer pit.

Kijk vooral goed naar comfort en opties. Met 100-150km/dag wil je
- airco
- cruisecontrol
- goede stoelen

Mogelijk is een stapje luxer dan wel aan te raden (Octavia / Leon)

De Polo is net ff een wat 'simpeler' karretje (net als de Ibiza/Fabia), waarbij je bij de polo het meeste betaald voor de minste opties. Geen slechte auto's, maar ik zou zelf wel even vergelijken.