Laatste post uit vorige deel:
Huh? 2015? (dit doetie automatisch hoor)quote:Op zondag 25 oktober 2015 09:08 schreef SeLang het volgende:
Ik droomde dat ik drugs ging kopen via termijncontracten op de beurs. Maar opeens zakte de prijs van ¤5.000 naar ¤25 omdat ze een goedkopere plant gingen gebruiken voor de drugs. Toen moest ik kiezen tussen geld terug of 20x zoveel drugs. Toen was er opeens een zeer geefbaar blond meisje dat mij opeens begon te zoenen. Zij had alleen een badjas aan en één van haar tietjes rolde steeds naar buiten.
Toen werd ik wakker
Maar terug naar de echte laatste poster
Helemaal a la Iwanius:
De laatste post was van Iwanius.
Ik droomde dat ik "rood" was op FOK! en toen gelijk de zogenaamde "Iwanius doctrine" kon invoeren. D.w.z. kwaliteitscrew aanstellen, haters onmiddelijk verbannen inclusief klonen van FOK! zodat het een gezwellig acclimatiseringsforum wordt met alleen gelijkgezinden. Een 'puur' forum dus.
[ Bericht 9% gewijzigd door Sigaartje op 23-05-2018 21:38:58 ]
Vannacht gedroomd dat ik zweefde door helder blauw water met prachtige rustige muziek en beneden me een lichtgekleurde zandbodem. Toen ik opdook met mijn hoofd uit het water zag ik stralende diepblauwe tropenlucht en een intens gelukgevoel drong in me en ik voelde: alles is goed, maak je nergens zorgen om.
Zoals jullie weten ben ik een professioneel hobbydromer.
[ Bericht 64% gewijzigd door kuolema op 12-06-2018 20:33:21 ]
Soms minder dan normaal maar soms zeker ook zeker meer. Ik denk dat het komt omdat je in het echt toch meer inhoud dan in een droom. Daar doe ik ook wel eens veel gekkere dingen die ik in het echt niet zou doen.quote:Op dinsdag 12 juni 2018 20:24 schreef kuolema het volgende:
Het lijkt alsof mijn emoties in mijn dromen sterker zijn dan gebruikelijk in het echt. Herkent iemand dat?
Eenmaal aangekomen achterklep geopend en vol gas die banden ingeladen.
Toen de auto vol was ben ik weg gaan vliegen. Dat vliegen gaat alleen niet zo soepel als een Superman of Peter Pan zou doen. Nee, ik moet fladderen om omhoog te gaan en een soort van duikvluchten maken om voorwaarts te gaan. Het fladderen wilt alleen niet altijd werken en bochten maken wilt ook al niet lukken. Ik had er bijna geen controle over en op een gegeven moment ga ik veel te hard door een te strakke duikvlucht. Ik wijk af naar boven toe om een boom te vermijden en 'val' omhoog met extreem veel kriebels in mijn buik.
Daar schrok ik toen ook wel wakker van.
Ik weet dat ik meer had gedroomd maar ik weet niet meer wat het was.
Ik weet niet of ik een docu aan het kijken was of wat maar er waren een man en een vrouw op een strand bergen aan het opgraven. Dat deden zij door stenen te vinden wat de toppen zouden zijn van de bergen. Vervolgens ging de man op de knieën en duwde voorzichtig het zand opzij met een soort van waaier om te kijken of er daadwerkelijk een berg onder die steen was. Omdat het water er ook op stroomde en dus daardoor elke keer weer zand op kwam zette de man iets meer kracht waarop de vrouw snauwde: "voorzichtig! straks beschadig je het nog!"
Vervolgens kwam ik zonder overgang of logica ('t is een droom hè) in een soort grot terecht met allemaal mensen onder het bloed. Ik vond het vrij normaal en had het idee dat ik erbij hoorde. Er lagen ook dode mensen op de grond waar waarschijnlijk het bloed vandaan kwam. Er stond verderop een vrouw met open armen en iedereen om mij heen ging met een opgeluchte gevoel de vrouw omarmen. Alsof er een strijd is geweest en zij hebben gewonnen en die vrouw een soort van messias was. Ik liep achter de meute aan en gaf aan één van de mensen een schouderklop alsof ik zei: ga maar vieren dat het is gelukt, ik moet nog even wat doen.
Ik liep verder en zag om de hoek een man in een kooi met uitgestrekte arm rijken naar een stuk rauw vlees. (Dit lijkt op een Walking Dead scène en die doden en die in de kooi lijken mij zombies, ik heb alleen echt al heel lang geen Walking Dead gekeken maargoed...)
Door een stukje verder te hebben gelopen kwam ik in een betonnen vierkante kamer uit waar een stale tafel stond met daarop een open liggend leeg boek met een staal lolliestokje er naast. De kamer was pikkedonker op de lamp die de tafel bescheen na. Er was nog een klein raampje hoog in een hoek waar amper licht doorheen kwam en een gang die zeer slecht verlicht was.
Ik was met dat lolliestokje aan het schudden alsof er iets moest gebeuren; alsof het in iets moest veranderen met een enkele stevige zwaai.
Opeens hoorde ik zware stappen langzaam mijn kant op komen vanuit de slecht verlichte gang en de "feestende menigte" hoorde ik ook niet meer. Hoe dichterbij hij kwam hoe meer lichten er ui waren. Ik vraag nog een paar keer: "Hallo? Wie is daar? Hallo!?" Ik raak in paniek en begin harder met dat stokje te zwaaien maar het wilde maar niet veranderen (in wat weet ik niet). De stappen werden steeds dreigender en kwam steeds dichter bij de betonnen kamer in waar ik in vast stond.
Toen ik een glimp opving van de schoen van de persoon viel het licht uit in de kamer zelf en voelde ik een kille grote hand op mijn schouder en schrok ik met angst en kippevel over mijn rug wakker.
Dit was wel een zeer levendige droom en herinner mij vrij veel details dus vandaar dat ik m maar even neerplemp.
TL;DR: Droom was eng en schrok wakker.
Ik had een e-mail gestuurd naar mijn vader en in de laatste zin daarvan gebruikte ik het woord 'uiterst' in plaats van 'uiterlijk', als in 'uiterst *insert datum*'. Mijn vader en mijn broertje lachten me uit omdat ik zo'n stomme fout had gemaakt en ik vond het heel erg en begreep er niets van want ik ben altijd zo perfectionistisch met taal en controleer mijn e-mails meerdere keren voordat ik ze verstuur.
Naja dat was het
.Daarnaast had ik een ontzettend nare droom over ouder worden, maar die ga ik een andere keer beschrijven.
*Met de 'skips' bedoel ik dat de droom ineens op een andere plek verdergaat alsof er een stukje is overgeslagen. Dat heb ik vaak in dromen.
28 augustus 2018:
Ik zat bij mijn moeder en stiefvader achter in de auto. Mijn stiefvader reed veel te hard en ik was doodsbang. Ik zei dat hij langzamer moest rijden maar dat deed hij niet. Ik raakte in paniek, was doodsbang en wist zeker dat hij ons te pletter zou rijden want we reden zo snel dat mijn ogen het niet konden bijhouden (ik keek door de voorruit). Ik schreeuwde dat ik eruit wilde en dat we langzamer moesten maar mijn moeder en stiefvader werden boos en vonden dat ik me niet zo moest aanstellen.
Skip naar weer thuis: ik stak bij de voordeur zowel mijn stiefvader als mijn moeder neer met een groot keukenmes omdat ik ze zo walgelijk vond en woedend was.
De politie kwam me arresteren maar ik sloeg op de vlucht. Ik sprong in de sloot zodat ze me niet te pakken konden krijgen, maar zo konden ze me juist insluiten. Weet niet meer precies hoe het verder ging. Uiteindelijk had de politie me gepakt en ze waren heel hardhandig. Ik probeerde uit alle macht los te komen. Er waren veel mensen bij betrokken die me vasthielden. Ze hielden me in het politiebusje tegen de grond, een ander moment zat ik ineens in een gewone auto. Het was een heel lange rit. Ze twijfelden of ik naar de gevangenis moest of naar het ziekenhuis. Dat vond ik raar; gezien de situatie hoorde ik thuis in de gevangenis.
Skip. Ik was ergens vandaan ontsnapt (gevangenis of ziekenhuis) en wilde terug naar huis omdat ik daar iets moest pakken, ik weet niet wat. Verder had ik opzettelijk mijn zakmes in het gras bij de rand van de sloot verstopt toen ik eerder was gevlucht voor de politie omdat ik wist dat dat afgepakt zou worden en ook sleutels midden op de straat voor het huis gelegd zodat ik die later weer zou kunnen gebruiken. Er was niemand thuis, maar het huis werd bewaakt door de politie. Ik zag verschillende scenario’s voor me hoe ik binnen zou komen en de politie kon vermijden maar dat was het.
Skip. Ik was in een groot warenhuis. Eerst was ik van plan een hoed te kopen omdat ik wist dat ik gezocht werd en dus onherkenbaar wilde zijn. Daarna kwam ik op het idee om mijn haar te verven, in dezelfde rode kleur als de Manic Panic waar ik irl nog wat van heb liggen. Maar ik kon dus niet naar huis om de verf te halen en had geen portemonnee bij me dus zou moeten stelen van de winkel. Dacht eerst dat het wel ging lukken maar besefte later dat het toch best groot was (pakje verf + Kruidvat color remover) en ik het niet onopvallend onder mijn shirt kon verstoppen. Maar toen had ik ineens mijn Dakinetas. Ik dacht: 'wat als het alarm afgaat?' Ik bedacht waar en hoe ik het in mijn tas kon stoppen zodat ze het niet zagen als ze mijn tas dan zouden controleren.
Ik stond bij de afdeling met haarverf en er waren heel veel kleuren maar de kleur die ik wilde was er alleen met glitters. Toen dacht ik: ik kan ook voor bijna-zwart gaan, dus heel donkerbruin dat zwart lijkt. Ik vroeg advies aan de medewerkster van de winkel maar zij adviseerde lichtblond, lichter dan mijn natuurlijke haarkleur. Daar had ik niets aan. Dat was het denk ik.
!Heftig. Was het een nachtmerrie?quote:Op zondag 2 september 2018 15:31 schreef wollah het volgende:
Dat ik door de macdrive ging maar me portemonnee vergeten was
Ja ben helemaal in paniek nuquote:
Sterktequote:
.Dankuquote:
Positieve droom.quote:
Dat ik door de macdrive ging maar me portemonnee vergeten was
Een beetje baas kreeg alsnog zijn biggie mac.quote:
Dat ik door de macdrive ging maar me portemonnee vergeten was
heb ook gefixt maar net toen ik een hap wilde nemen was mijn droom afgelopenquote:
[..]
Een beetje baas kreeg alsnog zijn biggie mac.
Toen probeerde ik n ander knopje op de afstandsbediening en toen lukte het wel
Toen moest ik in m’n eentje mee in de auto. Ik zat op de achterbank met een rooie agent met krullen naast me. Die man had een heel enge kop en keek me vies aan. Ik zag m’n hele toekomst in duigen vallen. Dat wordt de rest van m’n leven burgers flippen, want een goede baan kan je met een veroordeling wel op je buik schrijven.
Ik denk dat dit een teken is en dat er iets slechts met me staat te gebeuren de aankomende tijd. Ik moet nu echt 24/7 op m’n hoede zijn voor fatoemannen die m’n geest willen storen.
Vervelende droom wel.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 22-09-2018 13:14:20 ]
Het was dus n nachtmerrie en ik was blij toen ik weer wakker werd
Ik zag de cockpit naar beneden vallen met piloot en al, maar vreemd genoeg hoorde ik de rustige stem van de piloot door de speakers de passagiers gerust stellen dat er niets ernstigs aan de hand was. Ik dacht "hoe kan dit?" Heeft de cockpit een draadloze verbinding met ons?
Daarna dacht ik "Vliegtuig op 10km hoogte zonder voorkant en zonder piloot, dat gaat niet goed komen. Dit was het dan. Nou ja, in elk geval een mooi leven gehad". Vreemd genoeg was ik niet in paniek. Toen werd ik wakker.
Toen kwam ik iemand tegen en die waarschuwde mij dat ik geen dieren mocht aanraken want die zouden sterven aan een schimmelinfectie. Die persoon had zelf ook schimmel maar alleen op zijn handen. De rest weet ik niet meer.
En toen zag ik ineens de top van de berg en die keek uit over n prachtige vallei met n dorp beneden
laatst zo bizar gedroomd, dat ik in n tunnel liep en er kwam ineens een man op me afrennen met n geweer, en hij begon op me te schieten
maar op de een of andere manier verloor hij zn geweer waarna ik t oppakte, en ik n oude vrouw vriendelijk vroeg om even aan de kant te gaan en daarna ik die vent door zn nek schoot Daarna ging het terug in de tijd en droomde ik over de mensen die er gevangen zaten. Ze werden in een ruimte bij elkaar gebracht en moesten hun kleren uitdoen. Twee mensen probeerden te ontsnappen en dat was weer een heel verhaal op zich. Ik weet dat er veel details waren maar die ben ik vergeten.
Nergens over denk ikquote:
Post hier je dromen van vannacht!
Laatste post uit vorige deel:
[..]
Huh? 2015? (dit doetie automatisch hoor)
Maar terug naar de echte laatste poster
Helemaal a la Iwanius:
[ afbeelding ]
De laatste post was van Iwanius.
Ik droomde dat ik "rood" was op FOK! en toen gelijk de zogenaamde "Iwanius doctrine" kon invoeren. D.w.z. kwaliteitscrew aanstellen, haters onmiddelijk verbannen inclusief klonen van FOK! zodat het een gezwellig acclimatiseringsforum wordt met alleen gelijkgezinden. Een 'puur' forum dus.
Ik was al vrij snel bij het ziekenhuis. Er was een rij bij de balie bij de ingang. Het was heel druk. Het probleem was dat het een streng beveiligd ziekenhuis was of zo waar je alleen binnen kon komen op vertoon van je identiteitsbewijs en pinpas. Ik kon ook geen valse naam invullen, want ik had alleen mijn echte id-kaart. Maar ik moest daar per se naar binnen, geen idee waarom. Dat betekende dat ik mijn pasjes moest laten zien en bovendien moest liegen over iemand die ik daar ging bezoeken - want je had ook een geldige reden nodig om daar binnen te komen. Dus zou ik niet anoniem zijn zoals ik eigenlijk wilde en kon ik getraceerd worden omdat mijn naam werd geregistreerd.
Daarbij kwam nog dat je werd ingedeeld in een categorie op basis van je persoonlijke geschiedenis. Sommige mensen mochten meteen door naar binnen, sommigen moesten drie dagen wachten in een aparte ruimte als test of ze geschikt waren om naar binnen te gaan en anderen werden helemaal afgewezen. Ze hadden dus toegang tot allerlei persoonlijke informatie en op basis daarvan viel ik in de tweede categorie en werd ik onder toezicht gesteld. Het leek een soort groot zwembad te zijn waar ik moest zitten. Er waren nog meer mensen. Iedereen werd in de gaten gehouden met een camera. Ik zocht naar manieren om stiekem toch binnen te komen, maar dat lukte niet vanwege het strenge toezicht. Dat was ongeveer het einde.
Raar, want ik heb helemaal geen zolder.
Maar je hebt wel een heks?quote:
Ik droomde vannacht dat er een heks zat in een schommelstoel op mijn zolder.
Raar, want ik heb helemaal geen zolder.
De teleurstelling was groot na het wakker worden
Maar dat ik telkens iets van mijn werk deed (repeterend stukje elke keer) maar dat het niet lukte.
Dat ik een grote stronk bij mij hart krijg en het idee heb dat dit mijn einde kan zijn (letterlijk ben dan deels bewust volgens mij, voelt voor mij wel als wat ik zou denken dat een hartaanval aanvoelt maar is het blijkbaar niet) maar dat dat het niet is.
Ook een soort van seks met een meid maar niet echt, op het moment waarom het gaat is ze weg en kan ik weer zoeken met alle rare brut die erbij hoort.
Het leven is 1 groot feest
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 06-11-2019 21:42:55 ]
Ik blow teveel
En zelf ging ik naar beneden.
En toen huilde de baby en kreeg ik die klotetrap niet meer naar beneden, dus ik kon niet bij de baby komen, en dat kind bleef maar huilen en ik probeerde allerlei oplossingen te bedenken hoe ik die trap naar beneden kreeg.
Zelden dat ik zo paniekerig wakker werd, ik schrok er zelf van.
en het grappige was dat het allemaal van die Thunderbirds achtige poppetjes waren die ik zag
Geef er niks om maar zij wilde mij trots der tattoo’s laten zien..
Had een hele sleeve en was gewoon lelijk.
Heb der toen wel gekwetst toen ze mijn mening vroeg..
Ze was net een kleurboek dat zei ik der.
Alleen op der buik zat nog niks maar verder overal...
Ze was echt trots en kom ik der afzeiken..
Kon wel wat minder hard zijn
Dit is geen heel recente droom, maar van een half jaar geleden of zo, ik had hem toen opgeschreven.
Ik ging ook naar een heel grote kringloopwinkel om mezelf te vermommen zodat de politie me niet zou herkennen. Zocht naar andere kleren en een pruik. Mijn moeder kwam er ook nog in voor op een negatieve manier, maar ik ben vergeten hoe. Weet ook niet meer in welke volgorde dit allemaal gebeurde.
Ik echt bijna elke dag. Dat komt denk ik doordat ik in de loop van de nacht steeds slechter/lichter/onrustiger slaap en heel vaak wakker word, ook tijdens het dromen of door een nare droom. Maar als ik het niet in de ochtend opschrijf of aan iemand vertel, vergeet ik het. Ik onthoud dan of het leuk, neutraal of naar was maar niet wat het verhaal was.quote:
Ik herinner me nooit dromen. Tenminste, nooit niet. Wel sporadisch. Alleen wanneer ik tijdens een droom gewekt word denk ik.
Ik heb er laatst nog een opgeschreven:
Ik stond in de keuken spaghetti te koken voor mijn vader (die een paar jaar geleden overleden is) en een jongen die ik sinds kort ken. Zij zaten op de bank te wachten. Ik maakte hun borden klaar en toen bleek dat er nog maar heel weinig voor mezelf over was. Ik strooide kaas over de borden.
Toen ik naar de woonkamer liep was er ineens niemand meer. Ik was plotseling alleen en daar schrok ik van. Het licht werd heel zwak en dat gaf een onveilig gevoel. Terug in de keuken wilde ik snel alles opruimen want het moest een beetje netjes zijn voordat mijn persoonlijk begeleider zou komen de volgende ochtend. Ook daar was het licht heel zwak. Er was iets goed mis, dat voelde ik, en ik moest daar weg, wilde vluchten. Op handen en voeten kroop ik richting de voordeur maar toen ik vlak voor de hal was kwam er een donkere gedaante op me af. Ik zag bijna niets, maar wist dat dat donkere me kwaad wilde doen. Ik probeerde te gillen, maar dat lukte niet. Toen werd ik wakker. Ik probeerde nog steeds te gillen, maar er kwam nauwelijks geluid uit mijn keel. Ik was doodsbang, ook al was ik wakker. Het duurde even voordat ik besefte dat ik veilig in mijn slaapkamer was.