Ik heb een groep van 5 gasten (incl. ikzelf). Ik zie ze wel regelmatig, ong. 1 x in de week. En nog wat losse maten die ik ook wel regelmatig zie.
Ik sport in teamverband, en nog wat andere hobby's waar ik ook wel wat contacten heb, ben dus wel regelmatig onder de mensen, bijna iedere avond wel de deur uit. Maar dus geen grote vriendengroep á 30 man. Is dit normaal? Hoeveel vrienden hebben jullie en hoe vaak zien jullie ze? Ik ben 26. Heb geen relatie.
Verder heb ik een stuk of 5 echte vrienden, geen grote vriendengroep. Buiten de 5 echte vrienden een grotere groep mensen die ik ken of waar ik wel eens mee afspreek.
Op de middelbare school is hel heel normaal om zulke grote vriendengroepen te hebben.
Had ik destijds ook wel. Nu aan het eind van mijn studie heb ik denk ik een stuk of 10 vrienden die ik iig een keer in de 2 weken zie. En maar 4 of 5 die ik minstens een keer per week zie.
Ik ben in de 30 en heb nog wel contact met een paar jeugd vrienden. Maar ik ken eigenlijk precies 0 oudere mensen die zoiets als een vriendengroep hebben.quote:Op maandag 14 mei 2018 11:54 schreef Somberling het volgende:
Vroeger veel vrienden gehad, ook een grote vriendengroep en heb ze allemaal de deur uitgegooid omdat we uit elkaar groeiden.
Het is heel bereikbaar hoor. Gewoon langzaam het contact laten verwateren. Moeilijk bereikbaar zijn. Niet naar feestjes en dergelijken gaan. Paar dorpen verderop gaan wonen. Bij mij liet iedereen mij binnen een half jaar wel met rust. Ik stond wel 1 dag per week achter de bar. Zo had ik wat geld en genoeg oppervlakkig menselijk contact. Was een fijne levenstijl. Na een jaar of 3 weer naar huis verhuisd. Binnen enkele weken alle oude contacten weer hersteld. Viel eigenlijk niemand op dat ik er een tijdje uit was geweest.quote:Op maandag 14 mei 2018 11:55 schreef nogeenoudebekende het volgende:
Bewust geen. Al teveel mensen om mij heen in het dagelijks leven. Als ik alles over mocht doen zou kluizenaar mij wel kunnen bevallen. Blijven rare wezens die mensen.
Ik ben 30 en die vriendengroep had ik toen ik een jaar of 19 was. Contact verwaterde en heb ze daarna nooit meer gezien.quote:
[..]
Ik ben in de 30 en heb nog wel contact met een paar jeugd vrienden. Maar ik ken eigenlijk precies 0 oudere mensen die zoiets als een vriendengroep hebben.
Zit nu te denken. Ik heb nog wel 1 goede vriend die ik al ken sinds ik 2 was (was mijn buurjongen). Altijd goed mee kunnen vinden. Soms kom ik hem na jaren tegen in de stad en dan spreken we weer een keer af.
Ja ik woon in een dorp dus dan kom je elkaar snel tegen. Maar op een gegeven moment valt zo'n groep wel uit elkaar lijkt me. Sowieso ga je denk ik steeds meer voor jezelf leven.quote:
[..]
Ik ben 30 en die vriendengroep had ik toen ik een jaar of 19 was. Contact verwaterde en heb ze daarna nooit meer gezien.
Zit nu te denken. Ik heb nog wel 1 goede vriend die ik al ken sinds ik 2 was (was mijn buurjongen). Altijd goed mee kunnen vinden. Soms kom ik hem na jaren tegen in de stad en dan spreken we weer een keer af.
Tenminste, zo vaak zie ìk ze! Grote kans dat er onderling wat vaker met elkaar wordt afgesproken, maar zelf toon ik weinig initiatief om af te spreken. Enkel bij verjaardagen en housewarmings bijbuurten vind ik voldoende. Dat is de zegen/vloek die ik met mijn vriendin deel. We zijn elkaars beste maatjes en - botweg gezegd - vinden we het veel gezelliger om met z'n tweeën dingen te ondernemen.
In totaal nog een handjevol vrienden die ik gemiddeld 1x per twee maanden zie gok ik.
En dan nog een stuk of 10 minder hechte vriendschappen, hoe vaak ik ze zie varieert van maandelijks tot een of twee keer per jaar.
allemaal wel onderdeel van grotere netwerken van mensen die elkaar kennen, maar die mensen noem ik niet allemaal vrienden
Vraag me alleen af waarom je dan mensen zo vaak hoort praten over hun 'vriendengroep'.
Het woord vriend heeft ook geen echte definitie. Sommige mensen vinden iets een vriend terwijl ik het als kennis zie.quote:
OK, zo te lezen valt het dan toch nog wel mee, niet iedereen heeft een grote groep.
Vraag me alleen af waarom je dan mensen zo vaak hoort praten over hun 'vriendengroep'.
En vaak zie je ook in grotere groepen dat de meesten met een paar een echt sterke band hebben en met anderen een minder sterke.
En dat vind ik ook wel prima.
Ik heb het idee dat die grote vriendengroepen er vooral voor de fun zijn en het feesten zijn. Ik kan daar niet zoveel mee.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 15-05-2018 19:48:03 ]
Daarnaast heb ik heel veel tijdelijke 'vrienden' gehad. Daar heb je het heel leuk mee zolang je ze ontmoet op de gemeenschappelijke plekken waar je ze van kent. Komt die ontmoetingsplek te vervallen, zie je ze nooit meer. Dat noem ik 'gelegenheidscontacten', leuk zolang ze er zijn, maar ook heel erg vervangbaar.
Ach laat ook maar zitten.
Had er vroeger zeker wel een stuk of 30 maar me stiefvader zei altijd al; wacht maar tot je wat ouder ben dan raak je ze allemaal kwijt. En als ik naar mijn stiefvader moet kijken of echte vader ik heb nooit vrienden van hun gezien, dus ja dat hoort ook helaas bij dat ouder worden.
Dit.quote:
[..]
Ik ben in de 30 en heb nog wel contact met een paar jeugd vrienden. Maar ik ken eigenlijk precies 0 oudere mensen die zoiets als een vriendengroep hebben.
Op de een of andere manier zijn het twee aparte werelden =>
1) Twintigers met een actieve vriendengroep. Zie ook een groot deel van de posts hier. Alleen dat is m.i. geen aselecte steekproef, want =>
2) Mensen boven de dertig die letterlijk 0 vrienden hebben. Ja, nul! Natuurlijk ken ik niet heel Nederland, maar als ik zo naar de standaard woonwijk in de standaard plaats van 60.000 inwoners kijk, waar ik woon(de), dan zie ik vrijwel nergens vrienden over de vloer komen. In mijn straat kan ik redelijk inschatten wie er wel of niet over de vloer komen. Ik zie het gewoon (ja, ik zie het dus niet en ik kijk vaak naar buiten). Echter ik heb niet de indruk dat het in de rest van die woonwijk veel anders is. Copy paste van hetzelfde patroon.
Ik ben overigens al mijn hele leven jaloers op zo'n druk sociaal leven. Het is iets dat ik nooit heb kunnen vinden. Op de een of andere manier weet ik dat deel van de maatschappij vakkundig te omzeilen.
Echter, zoals iemand anders hierboven al schreef: wiens ouders hier hebben nou veel vrienden?. Een deel zal zeker vrienden hebben, maar de meeste iets oudere mensen hebben nauwelijks nog vrienden. Het lijkt me sterk dat jullie ouders hier allemaal omkomen in de vrienschappen en sociale activiteiten (iets anders dan luizenmoeder zijn dus)
Mijn ouders (begin 60) en dan met name mijn moeder, hebben behoorlijk wat vrienden. Eigenlijk verzameld in alle levensfases en woonplaatsen. Daar hangen ze natuurlijk niet wekelijks mee in de kroeg. Maar allemaal zien ze die toch minimaal 2x per jaar. Gaan er op bezoek of mee uit eten. En toen ik nog kind was ook wel eens samen dagjes uit met hun kinderenquote:Op dinsdag 15 mei 2018 01:27 schreef Puntenjager het volgende:
Echter, zoals iemand anders hierboven al schreef: wiens ouders hier hebben nou veel vrienden?. Een deel zal zeker vrienden hebben, maar de meeste iets oudere mensen hebben nauwelijks nog vrienden. Het lijkt me sterk dat jullie ouders hier allemaal omkomen in de vrienschappen en sociale activiteiten (iets anders dan luizenmoeder zijn dus)
Het werkt anders wanneer je ouder bent en zeker wanneer je niet meer in dezelfde plaats woont. Maar ook oudere mensen hebben gewoon vrienden.
Ik zie ze niet wekelijks (op een vriendin van me die assisteert bij salsa en kizomba na), maar ik spreek iedereen dagelijks. We zijn allemaal druk, en accepteren dat van elkaar. Het contact is er niet minder om.
Goede vriend van me ken ik het langst, 27 jaar nu.
Die vriendin van me die assisteert bij dansen ken ik het kortst, 3 jaar.
1 goede vriendin van me is ondertussen twee jaar geleden naar Hawaï geëmigreerd. Dus die spreek ik nog dagelijks, maar zien wordt wel een dingetje
Ik reken 10 man tot m'n vrienden hoewel de WhatsApp-groep groter is. Ik kan momenteel niet werken noch sporten en met een paar ervan ging ik wel eens wielrennen ja.
Groepje van 7 van middelbare school, die zie ik nog 1 keer in de 2 maanden minimaal een avondje, soms iets meer soms iets minder. (wel minimaal 1 keer per jaar gezamelijk een weekend weg).
Groep van mannetje of 20 uit de studententijd waarvan ik de helft minimaal nog eens in de 2 weken zie, sommigen vaker en andere minder vaak en dit is ook met periodes, deels doordat mensen verhuisd zijn of zijn rond gaan zwerven. Heb met enkelen die ik minder vaak zie een betere band dan met enkele die ik nog bijna wekelijks zie (zelfde stad).
Dan heb ik nog een zeer uitgebreide groep mensen die ik via het voetbal heb leren kennen, waar ik van verwacht dat ik sowieso met 4 van hen nog heel lang contact blijf houden(waar we ook elk jaar minimaal 1 weekendje weg mee plannen), maar waar ik momenteel ook wel met een man of 20 geregeld dingen onderneem en waar ik bijvoorbeeld met een selectie hiervan nog op wintersport ben geweest.
Daarnaast nog heel veel kennissen die zo half bij deze groepen horen of er tegenaan hangen, maar die ik niet als vrienden beschouw, maar als kennissen.
Oh en ik ben overigens begin 30 en heb een vriendin (van midden 20) die soms wel een beetje klaagt dat ik te veel heb en af en toe keuzes moet maken terwijl ik dat helemaal niet wil omdat ik het allemaal leuk vind. Zorgt er overigens wel voor dat contact met bepaalde personen verwaterd waarbij ik dit eigenlijk niet zou willen, maar gewoon omdat ik het niet gebolwerkt krijg. Heb ook af en toe wel dat een van mijn betere vrienden belt: hee we moeten weer eens bijpraten, en mijn antwoord dan is: heb je over 2,5 week tijd? (Zou dit wel anders willen zien, maar als ik eenmaal heb afgesproken met anderen, dan kan ik dat moeilijk afzeggen.)
Is overigens ook niet gezond en ben eraan aant werken om hier wat meer keuzes in te maken zodat ik mezelf niet de vernieling in help (heb dicht tegen een burnout aangezeten hierdoor, deels doordat ik me heel druk maakte dat ik iedereen die me aan het hart ligt wel voldoende aandacht schonk en dat is in ieder geval voorbij. Het komt hoe het komt en dan is het iig een stuk beter te behappen.)
Ik heb een beetje hetzelfde. Een aantal vriendengroepen en losse vrienden. En dan ook nog een grote familie die ik geregeld wil zien. Mijn weekenden zijn vaak te vol, vooral in de lente en zomer. Hoe ik hiermee om ga is door lang vooruit te plannen, maar dan ook tijd voor vriendin en mezelf te reserveren.quote:
Ik heb een aantal vriendengroepen, maar ken zelf ook weinig mensen bij wie dit zo uitgebreid is als bij mij.
Groepje van 7 van middelbare school, die zie ik nog 1 keer in de 2 maanden minimaal een avondje, soms iets meer soms iets minder. (wel minimaal 1 keer per jaar gezamelijk een weekend weg).
Groep van mannetje of 20 uit de studententijd waarvan ik de helft minimaal nog eens in de 2 weken zie, sommigen vaker en andere minder vaak en dit is ook met periodes, deels doordat mensen verhuisd zijn of zijn rond gaan zwerven. Heb met enkelen die ik minder vaak zie een betere band dan met enkele die ik nog bijna wekelijks zie (zelfde stad).
Dan heb ik nog een zeer uitgebreide groep mensen die ik via het voetbal heb leren kennen, waar ik van verwacht dat ik sowieso met 4 van hen nog heel lang contact blijf houden(waar we ook elk jaar minimaal 1 weekendje weg mee plannen), maar waar ik momenteel ook wel met een man of 20 geregeld dingen onderneem en waar ik bijvoorbeeld met een selectie hiervan nog op wintersport ben geweest.
Daarnaast nog heel veel kennissen die zo half bij deze groepen horen of er tegenaan hangen, maar die ik niet als vrienden beschouw, maar als kennissen.
Oh en ik ben overigens begin 30 en heb een vriendin (van midden 20) die soms wel een beetje klaagt dat ik te veel heb en af en toe keuzes moet maken terwijl ik dat helemaal niet wil omdat ik het allemaal leuk vind. Zorgt er overigens wel voor dat contact met bepaalde personen verwaterd waarbij ik dit eigenlijk niet zou willen, maar gewoon omdat ik het niet gebolwerkt krijg. Heb ook af en toe wel dat een van mijn betere vrienden belt: hee we moeten weer eens bijpraten, en mijn antwoord dan is: heb je over 2,5 week tijd? (Zou dit wel anders willen zien, maar als ik eenmaal heb afgesproken met anderen, dan kan ik dat moeilijk afzeggen.)
Is overigens ook niet gezond en ben eraan aant werken om hier wat meer keuzes in te maken zodat ik mezelf niet de vernieling in help (heb dicht tegen een burnout aangezeten hierdoor, deels doordat ik me heel druk maakte dat ik iedereen die me aan het hart ligt wel voldoende aandacht schonk en dat is in ieder geval voorbij. Het komt hoe het komt en dan is het iig een stuk beter te behappen.)
Ik heb het geluk dat ik een grote vriendengroep nog van de basisschool heb overgehouden. Ik verwacht ook niet dat deze in de toekomst zal verwateren, de band is na zo'n lange tijd erg sterk.
Gek genoeg zie ik mijzelf niet als een heel sociaal persoon, ik houd vriendschappen altijd een beetje af maar het ontstaat dan toch. Ik ben ook ongemakkelijk op feestjes en borrels waar ik weinig mensen ken.
Als iemand meer vrienden wil zou mijn advies zijn eerst tevreden met jezelf worden en niet te veel op zoek te gaan naar vrienden. Positieve en gelukkige mensen zijn veel leuker om mee om te gaan dan pessimistische zeurzakken. Maar dat veranderen is natuurlijk een moeilijke opgave soms.
Vrienden en familie zijn één van de belangrijkste dingen in mijn leven, het lijkt me moeilijk zonder te leven.
Verder ken ik wel veel mensen via internet met wie ik een paar keer per jaar afspreek, privé of op bijvoorbeeld een meeting.
Maar echt een vriendengroep heb ik na mijn middelbare school niet meer gehad.
Ik ken wel veel mensen, onderneem wel veel en kom wel veel onder de mensen, maar om echt nieuwe vriendschappen op te bouwen vind ik wel lastig nu. Vaak blijft het contact gewoon alleen bij de gelegenheid ( vereniging/meeting) zeg maar.
Ik merk wel dat vrouwen wel selectiever zijn en mannen vaak met grote groepen hangen.
Vroeger veel vrienden en ook nieuwe aanwas. Op de een of andere manier blijft er niets over.
Jeetje, telt een toevallige supermarktontmoeting ook al als vriendencontactquote:
Ik ben 31 en ik heb 4 echt goede vriendinnen. 2 Wonen er bij me in de stad en die zie ik 1/2 keer per maand denk ik. Soms wat vaker als we elkaar toevallig in de supermarkt of bij de sportschool tegenkomen. De andere 2 vriendinnen wonen verder weg en zie ik om de paar maanden. Maar we bellen/appen wel veel.
Verder ken ik wel veel mensen via internet met wie ik een paar keer per jaar afspreek, privé of op bijvoorbeeld een meeting.
Maar echt een vriendengroep heb ik na mijn middelbare school niet meer gehad.
Ik ken wel veel mensen, onderneem wel veel en kom wel veel onder de mensen, maar om echt nieuwe vriendschappen op te bouwen vind ik wel lastig nu. Vaak blijft het contact gewoon alleen bij de gelegenheid ( vereniging/meeting) zeg maar.
Ja want dan kan het zomaar zijn dat we een half uur staan te kletsen nog hoor. Niet alleen ff hoi zeggenquote:Op vrijdag 18 mei 2018 07:50 schreef MCH het volgende:
[..]
Jeetje, telt een toevallige supermarktontmoeting ook al als vriendencontact
He bah van die irritante vrouwen die het gangpad blokkeren.quote:
[..]
Ja want dan kan het zomaar zijn dat we een half uur staan te kletsen nog hoor. Niet alleen ff hoi zeggen
Haha we doen het netjes buiten vaak, want dat vind ik zelf ook irriquote:
[..]
He bah van die irritante vrouwen die het gangpad blokkeren.
Maar het contact is wel veel minder frequent geworden, het aantal echt goede vrienden is eigenlijk op 1 hand te tellen. Bovendien woon ik tegenwoordig een half uur rijden vanaf mijn geboortedorp waar de meeste vrienden nog steeds wonen. In de stad zelf waar ik woon heb ik helemaal geen echte vrienden meer, alleen mijn vriendin. Maar dat bevalt eigenlijk wel prima, ook wel fijn om anoniem door de stad te lopen zonder bekenden tegen te komen.
Toch gaan we met die hele groep van zo'n 20 personen nog wel ieder jaar een weekend weg. De meesten blijven wel trouw mee gaan, omdat het toch wel iets waardevols is voor de meesten.
Verder allerhande mensen waar mijn vriendin en ik mee om gaan regelmatig. Een stuk of 6 tot 8 mensen. Dan nog collega's waar ik goed mee op kan schieten... een stuk of 4 a 5.
Best ok voor een iemand die op sociaal vlak niet zo sterk is al zeg ik het zelf.
Oh en qua frequentie... ik probeer goede vrienden minimaal 1x per week (of maximaal per 2 weken) te zien. Kennissen minimaal wel 1x per maand of 6 weken. Collega's spreek ik eigenlijk maar 3x a 4x per jaar echt wat mee af.
Ik heb van eerder uit ook een club van 10 vrienden die ik vanwege afstand vrij onregelmatig tref. Heb een festival/concert groepje, via werk wat lui en de (popquiz)vrienden van mijn vriendin waar ik graag mee omga.
Meer kan er ook echt niet bij aangezien ik ook nog tijd voor huishouden enzo over moet houden.
Vraag mij wat betreft vrienden al lange tijd af of ik nu steeds vrienden word met de verkeerde personen, of dat ik juist de moeilijke persoon ben die veel te veel perfectie verwacht van vrienden en niet om kan gaan met mensen die niet precies zijn / doen zoals ik in mijn ideaalbeeld van hen verwacht dat ze doen
Bedoel daarmee te zeggen dat best veel van mijn vrienden (in mijn ogen) toch wel een behoorlijke gebruiksaanwijzing hebben (ego's, narcistische trekjes, competitief gedrag enzo
) maar misschien trek ik het me ook allemaal wel te veel aan.Meer dan genoeg zo, ik vind het erg lastig om te veel contacten te onderhouden.
Doordeweeks zie ik zelde iemand maar heb dan wel lekker de tijd voor mezelf.
Zou eigenlijk ook niet weten wat voor vrienden ik had op de basisschool/middelbare school, zag het meer als leeftijdgenootjes waar ik even mee omging.
Hier nu al herkenbaar (29).quote:
Stuk of 5 echte vrienden, maar nu ik 36 ben zie ik sommige ervan misschien nog eens in de paar maanden. Eentje zie ik wel bijna elke week. Op deze leeftijd hebben mensen vaak andere dingen te doen en als je eens wat afspreekt moet je ervoor zorgen dat het niet te vrijblijvend is, want dan komt er uiteindelijk nog maar eentje opdagen...
Snap het wel, maar blijf het toch ook wel vreemd vinden. Vooral als ik terugdenk aan die zomeravonden dat je het liefst tot diep in de nacht bij iemand buiten in de tuin ging chillen met muziekje aan/ biertje / peukie.
Er zijn nu nog geeneens kinderen (behalve bij één). Vreemd dat je dit samenzijn opeens toch minder leuk/belangrijk gaat vinden. Merk het ook aan mijzelf overigens.
Ja, dit dusquote:
[..]
Hier nu al herkenbaar (29).
Snap het wel, maar blijf het toch ook wel vreemd vinden. Vooral als ik terugdenk aan die zomeravonden dat je het liefst tot diep in de nacht bij iemand buiten in de tuin ging chillen met muziekje aan/ biertje / peukie.
Er zijn nu nog geeneens kinderen (behalve bij één). Vreemd dat je dit samenzijn opeens toch minder leuk/belangrijk gaat vinden. Merk het ook aan mijzelf overigens.
Ik stoor me er ook enorm aan en die ene vriend die wel nog altijd voor zoiets in is ook, maar de rest lijkt het niets meer te interesseren. Of na een tijd zeggen ze eens "ja, ik vind het wel jammer dat we elkaar zo weinig zien"... Tja, aan mij ligt het niet en we wonen ook nog eens allemaal in dezelfde wijk. Bier ligt hier altijd koud, mogen dan altijd even langs komen. Nu moet ik wel zeggen dat bij onze vriendengroep wel al kinderen tevoorschijn zijn gekomen, daarin zie je toch ook wel iets veranderen.
Maar inderdaad, die leuke gezellige avonden zoals vroeger komen nog maar zeer sporadisch voor en dan moet je al iets gaan doen waarbij ze van tevoren iets moeten betalen anders haken ze één voor één af. Zo hebben we laatst een speciaalbieravondje gedaan met die Hertog Jan Vatgerijpt bieren die we dan samen gekocht hadden, dan komt iedereen, maar als je zegt: "ik heb nog een kratje bier over, kom gezellig langs" dan komt niemand.
Snap en herken die frustratie wel ja, maar kan het zoals ik al zei ook wel begrijpenquote:
[..]
Ja, dit dus
Ik stoor me er ook enorm aan en die ene vriend die wel nog altijd voor zoiets in is ook, maar de rest lijkt het niets meer te interesseren. Of na een tijd zeggen ze eens "ja, ik vind het wel jammer dat we elkaar zo weinig zien"... Tja, aan mij ligt het niet en we wonen ook nog eens allemaal in dezelfde wijk. Bier ligt hier altijd koud, mogen dan altijd even langs komen. Nu moet ik wel zeggen dat bij onze vriendengroep wel al kinderen tevoorschijn zijn gekomen, daarin zie je toch ook wel iets veranderen.
Maar inderdaad, die leuke gezellige avonden zoals vroeger komen nog maar zeer sporadisch voor en dan moet je al iets gaan doen waarbij ze van tevoren iets moeten betalen anders haken ze één voor één af. Zo hebben we laatst een speciaalbieravondje gedaan met die Hertog Jan Vatgerijpt bieren die we dan samen gekocht hadden, dan komt iedereen, maar als je zegt: "ik heb nog een kratje bier over, kom gezellig langs" dan komt niemand.
Moet eerlijk bekennen dat ik ook steeds dieper moet graven naar motivatie/zin om met vrienden af te spreken. En dan ben ik nog wel vrijgezel. Maar zelfs dan kies ik er vaker voor om dingen in mijn eentje te doen dan met vrienden.
Denk dat het ook komt doordat je als mens -ongemerkt- toch steeds complexer in elkaar komt te zitten door alles wat je meemaakt, ervaart. Waardoor er ook sneller ergernissen/irritaties ontstaan bij anderen of dat je je minder snel op je gemak voelt. Althans dat ervaar ik zo.
Ook op dit forum wordt het vaak op ''druk zijn'' en ''verplichtingen'' gegooid, maar ik geloof eerlijk gezegd niet dat dit écht de reden is waarom vrienden minder met elkaar willen afspreken.
Bovendien gaat iedereen steeds meer zijn/haar eigen weg, en veel mensen menen die weg ook te moeten verdedigen of 'promoten', waardoor er onderling (met allerlei mensen die een andere weg bewandelen) ook eer sneller irritatie/frictie ontstaat doordat je altijd betweterige types etc. ertussen hebt zitten.
Dat is het vooral ja, dat er iets is met de vriendschap. Ik heb een paar lieve vrienden maar zie ze niet echt iedere week of zo. De reden is dat zij een ander soort humor hebben dan ik en ik bijna niks weet te zeggen, waardoor ik me overbodig voel. Bij degenen die wel rustig zijn zoals ik zitten we alsnog daarom vaak zwijgend naast elkaar of zijn ze echt te druk, met werk en familie verplichtingen enzo, en ik ook. Dat maakt wel echt uit. En met weer een ander spreek ik wel vaak af maar ook daarbij ga ik wel eens rare theorieen verzinnen over hoe diegene tegen mij is en zo, wat het in de weg staat. Daar moet ik ook mee ophouden maar als je de waarheid niet kunt controleren, zoals bij gedachten van vrienden, is het gewoon heel moeilijk om geen dingen te verzinnen, vind ik dan. En natuurlijk heb je soms idd ook dat het bewijs dat ze tegen je zijn er gewoon wel is. Wie zit nou te wachten op vooroordelen en advies? Het kan nuttig zijn, maar niemand wil het echt. Het weerhoud je vaak om je eigen doelen te bereiken. je moet er niet van uitgaan dat je je altijd beter voelt door vriendschap. Hoogstens dat het uitzonderingen zijn in de zin van; dit zijn de enige langer verdraagbare mensen, waarvan je niet al na 2 seconden wil schreeuwen dat ze weg moeten. Als je dat zegt noemt men het autisme, maar als ik dit topic lees dan denk ik gewoon dat sociale mensen een uitzondering zijn.quote:
Snap en herken die frustratie wel ja, maar kan het zoals ik al zei ook wel begrijpen
Moet eerlijk bekennen dat ik ook steeds dieper moet graven naar motivatie/zin om met vrienden af te spreken. En dan ben ik nog wel vrijgezel. Maar zelfs dan kies ik er vaker voor om dingen in mijn eentje te doen dan met vrienden.
Denk dat het ook komt doordat je als mens -ongemerkt- toch steeds complexer in elkaar komt te zitten door alles wat je meemaakt, ervaart. Waardoor er ook sneller ergernissen/irritaties ontstaan bij anderen of dat je je minder snel op je gemak voelt. Althans dat ervaar ik zo.
Ook op dit forum wordt het vaak op ''druk zijn'' en ''verplichtingen'' gegooid, maar ik geloof eerlijk gezegd niet dat dit écht de reden is waarom vrienden minder met elkaar willen afspreken.
Bovendien gaat iedereen steeds meer zijn/haar eigen weg, en veel mensen menen die weg ook te moeten verdedigen of 'promoten', waardoor er onderling (met allerlei mensen die een andere weg bewandelen) ook eer sneller irritatie/frictie ontstaat doordat je altijd betweterige types etc. ertussen hebt zitten.
[ Bericht 6% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 24-05-2018 23:09:50 ]
Mischien is dat het gewoon. gore rokersquote:
[..]
Hier nu al herkenbaar (29).
Snap het wel, maar blijf het toch ook wel vreemd vinden. Vooral als ik terugdenk aan die zomeravonden dat je het liefst tot diep in de nacht bij iemand buiten in de tuin ging chillen met muziekje aan/ biertje / peukie.
Er zijn nu nog geeneens kinderen (behalve bij één). Vreemd dat je dit samenzijn opeens toch minder leuk/belangrijk gaat vinden. Merk het ook aan mijzelf overigens.
Mee eens ben nu 32 en dat mis ik ook zeker nu het merendeel kinderen heeft of gaat krijgen.quote:
[..]
Hier nu al herkenbaar (29).
Snap het wel, maar blijf het toch ook wel vreemd vinden. Vooral als ik terugdenk aan die zomeravonden dat je het liefst tot diep in de nacht bij iemand buiten in de tuin ging chillen met muziekje aan/ biertje / peukie.
Er zijn nu nog geeneens kinderen (behalve bij één). Vreemd dat je dit samenzijn opeens toch minder leuk/belangrijk gaat vinden. Merk het ook aan mijzelf overigens.
Ik mis echt de tijd van toen ik 25 was. Spontaan langskomen biertje drinken en dingen doen.
Nu moet alles met agenda's en eerst langs moeders de vrouw of ze de deur uit mogen.
Nu heb ik het gevoel vaak weg te schralen in het weekend en dingen in mijn eentje doen geef ik echt niet veel om. Voor mijn gevoel voel ik mij ook jonger dan veel anderen en voel mij meer thuis rond 25 jarigen (of jonger) dan mensen van mijn leeftijd.
Heb overigens een vriend die ook wel overal voor in is maar ja om nu daar 3 dagen mee rond te gaan hangen dan kunnen we net zo goed samen gaan wonen
.Mooie tijden idd. Gewoon op een doordeweekse dag samen komen en bier drinken. Beetje muziek luisteren of tv kijken. Even twijfelen om naar de stad te fietsen, en dan uiteraard ook doen. 0300 uur in de ochtend keertje naar huis gaan.quote:
[..]
Mee eens ben nu 32 en dat mis ik ook zeker nu het merendeel kinderen heeft of gaat krijgen.
Ik mis echt de tijd van toen ik 25 was. Spontaan langskomen biertje drinken en dingen doen.
Nu moet alles met agenda's en eerst langs moeders de vrouw of ze de deur uit mogen.
Nu heb ik het gevoel vaak weg te schralen in het weekend en dingen in mijn eentje doen geef ik echt niet veel om. Voor mijn gevoel voel ik mij ook jonger dan veel anderen en voel mij meer thuis rond 25 jarigen (of jonger) dan mensen van mijn leeftijd.
Heb overigens een vriend die ook wel overal voor in is maar ja om nu daar 3 dagen mee rond te gaan hangen dan kunnen we net zo goed samen gaan wonen
Dit idd. Vorige week trouwens nog wel gedaan. Kijk dat zich dat verplaatst naar het weekend is logisch als je werkt maar helemaal niets meer doen is zo schraal. Ik heb trouwens het gevoel dat mijn ouders dat ook niet deden, die gingen gewoon nog uit ook al hadden ze kinderen.quote:
[..]
Mooie tijden idd. Gewoon op een doordeweekse dag samen komen en bier drinken. Beetje muziek luisteren of tv kijken. Even twijfelen om naar de stad te fietsen, en dan uiteraard ook doen. 0300 uur in de ochtend keertje naar huis gaan.
Was dat een spontane actie of gepland?quote:
[..]
Dit idd. Vorige week trouwens nog wel gedaan. Kijk dat zich dat verplaatst naar het weekend is logisch als je werkt maar helemaal niets meer doen is zo schraal. Ik heb trouwens het gevoel dat mijn ouders dat ook niet deden, die gingen gewoon nog uit ook al hadden ze kinderen.
Spontaan, even terrasje pakken en toch besloten om naar Tilburg te fietsen en de club in te gaan.quote:
[..]
Was dat een spontane actie of gepland?
Tot 3 of 4 uur daar rondgehangen.
quote:
[..]
Spontaan, even terrasje pakken en toch besloten om naar Tilburg te fietsen en de club in te gaan.
Tot 3 of 4 uur daar rondgehangen.
Als je in dezelfde wijk woont kun je toch prima op een doordeweekse avond een keer samen bbqen? Zet hem zelf gewoon de hele avond aan en iedereen kan langskomen wanneer het in zijn/haar drukke schema past. Of je nou thuis eet of met het gezin even een half uurtje bij de bbq van een vriend aanschuift maakt nou ook weer niet zoo veel uit (scheelt ook weer zelf koken en afwas in de vaat zetten).quote:
[..]
Ja, dit dus
Ik stoor me er ook enorm aan en die ene vriend die wel nog altijd voor zoiets in is ook, maar de rest lijkt het niets meer te interesseren. Of na een tijd zeggen ze eens "ja, ik vind het wel jammer dat we elkaar zo weinig zien"... Tja, aan mij ligt het niet en we wonen ook nog eens allemaal in dezelfde wijk. Bier ligt hier altijd koud, mogen dan altijd even langs komen. Nu moet ik wel zeggen dat bij onze vriendengroep wel al kinderen tevoorschijn zijn gekomen, daarin zie je toch ook wel iets veranderen.
Maar inderdaad, die leuke gezellige avonden zoals vroeger komen nog maar zeer sporadisch voor en dan moet je al iets gaan doen waarbij ze van tevoren iets moeten betalen anders haken ze één voor één af. Zo hebben we laatst een speciaalbieravondje gedaan met die Hertog Jan Vatgerijpt bieren die we dan samen gekocht hadden, dan komt iedereen, maar als je zegt: "ik heb nog een kratje bier over, kom gezellig langs" dan komt niemand.
Nu zijn we allemaal begin 30 en ziet niet iedereen elkaar meer zo vaak. Niet iedereen woont ook meer in de buurt. Toen we begin 20 waren was het wel elke week minimaal 2, vaak 3 avonden feest met elkaar.
Dat is nu vanzelfsprekend een stuk minder. Iedereen werkt fulltime, er zijn kinderen, andere verplichtingen en soms ook gewoon wat behoefte aan rust. Toch zie ik degene die in de buurt wonen nog minimaal 1x per week voor een biertje en spelletje kaarten in de rustige buurtkroeg. Met anderen ga ik af en toe sporten, een concertje, wintersport, weekendje weg, festivalletje etc...(doorgaans in verschillende samenstellingen)
De kwantiteit van het contact is weliswaar minder, maar ik denk dat de kwaliteit wel is toegenomen.
Ik heb wel heel veel goede kennissen.
Mijn beste vriendin is mijn partner.
Nou, denk je niet dat we zoiets geprobeerd hebben? Als je dat niet al drie maanden van tevoren plant, dan komt er werkelijk niemand. De ene vindt het "lastig met de kinderen", de andere wil om 8 uur gaan slapen, de andere reageert niet en weer een andere heeft al iets anders. En dan: bakken spul in huis halen die je vervolgens weg kan flikkeren?quote:
[..]
Als je in dezelfde wijk woont kun je toch prima op een doordeweekse avond een keer samen bbqen? Zet hem zelf gewoon de hele avond aan en iedereen kan langskomen wanneer het in zijn/haar drukke schema past. Of je nou thuis eet of met het gezin even een half uurtje bij de bbq van een vriend aanschuift maakt nou ook weer niet zoo veel uit (scheelt ook weer zelf koken en afwas in de vaat zetten).
Wel grappig, een andere vriend van me probeerde dat laatst ook een keer uit beleefdheid en ging er een beetje vanuit dat toch iedereen afzei, ineens kon wel iedereen... Moest hij toch nog extra boodschappen gaan doen
Door ouder worden, werk, samenwonen, verhuizen etc. is dat wel wat verwaterd. Afspreken lukt eigenlijk alleen nog als dat ver van tevoren wordt aangekondigd, en dan nog heeft niet iedereen dezelfde prioriteiten. Bovendien is het dan hooguit een verjaardag bij iemand thuis, of bij mooi weer een terras. Het spontaan uitgaan naar clubs e.d. zit er niet meer in.
De groep is eigenlijk vooral actief als oppervlakkige whatsapp groep, waarin de een wat actiever is dan de ander. Vrienden van basisschool of middelbare school ben ik uit het oog verloren.
Misschien zien ze jou als heel goede vriend.quote:
[..]
Het woord vriend heeft ook geen echte definitie. Sommige mensen vinden iets een vriend terwijl ik het als kennis zie.
En vaak zie je ook in grotere groepen dat de meesten met een paar een echt sterke band hebben en met anderen een minder sterke.