R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Voor de mensen hier met allerlei psychische problemen, in hoeverre heeft jouw moeder daar invloed op gehad.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Nou ik heb een hele lieve zorgzame moeder. Ze heeft alles voor me over en heeft me nooit in de steek gelaten.
Maar ze is ook heel dominant en eigenwijs, en daarnaast heeft ze de nodige trauma uit haar eigen jeugd die ze nooit heeft verwerkt. Ze is altijd alleenstaand gebleven en is een typische sterke zwarte alleenstaande vrouw die geen man nodig heeft om te overleven. Ik bewonder haar heel erg, het is gewoon stoer hoe zelfstandig ze is ondanks haar eigen problemen in de patriachiale samenleving.
Maar er is uiteindelijk wel een aantal dingen die mis zijn gegaan in de opvoeding. Dit ligt niet perse aan haar, hoewel ze het moeilijk wil inzien of herkennen. Ze is te trots en eigenwijs daarvoor. Maar haar ongezonde trauma’s en ervaringen heeft ze wel op mij geprojecteerd. En daarnaast het feit dat er geen vader was om te compenseren voor waar ze gebrekkig was heeft we invloed gehad.
Maar ze is ook heel dominant en eigenwijs, en daarnaast heeft ze de nodige trauma uit haar eigen jeugd die ze nooit heeft verwerkt. Ze is altijd alleenstaand gebleven en is een typische sterke zwarte alleenstaande vrouw die geen man nodig heeft om te overleven. Ik bewonder haar heel erg, het is gewoon stoer hoe zelfstandig ze is ondanks haar eigen problemen in de patriachiale samenleving.
Maar er is uiteindelijk wel een aantal dingen die mis zijn gegaan in de opvoeding. Dit ligt niet perse aan haar, hoewel ze het moeilijk wil inzien of herkennen. Ze is te trots en eigenwijs daarvoor. Maar haar ongezonde trauma’s en ervaringen heeft ze wel op mij geprojecteerd. En daarnaast het feit dat er geen vader was om te compenseren voor waar ze gebrekkig was heeft we invloed gehad.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Deel van mijn problemen komt door een gemis van een moeder.
Opgroeien zonder moederliefde is best klote.
Opgroeien zonder moederliefde is best klote.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Gescheiden toen ik 7 was, naar Zweden gegaan toen ik elf was en ging puberen en inmiddels woont ze in Nieuw - Zeeland. Ze kijkt maar even. 
Zal vast hier en daar wel wat invloed op me hebben gehad want ze heeft me alleen maar laten vallen en stress bezorgd, maar over het algemeen heb ik geen heel erge issues. Vertrouw alleen helemaal niemand en bij elk beetje negativiteit dat een kennis/ vriendschap me geeft ben ik pleite (als het een nog verse en ontwikkelende contact is). Dat gebeurt best vaak, nu ik er over nadenk. Ben vreselijk kritisch in waar ik wel en geen tijd in steek.
Als ik iemand betrap op een leugen ook (moeders heeft de liegziekte) dan ben je in mijn ogen volledig verrot en onbetrouwbaar. Mensen die dingen en sterke verhalen verzinnen. Echt. Waarom?! Doe gewoon normaal.
Goed. Wat je niet hebt, kun je niet verliezen en wat lijkt het mij vreselijk hartverscheurend om een goede band met je moeder te hebben en haar te moeten begraven.
Die dans heb ik ontsprongen, glas is half vol.
- Edit - Oh wacht, mensen met psychische problemen. Nee die heb ik niet heel erg, maar als ze er zijn heeft zij daar vast een aandeel in.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 07-05-2018 15:16:20 ]
Zal vast hier en daar wel wat invloed op me hebben gehad want ze heeft me alleen maar laten vallen en stress bezorgd, maar over het algemeen heb ik geen heel erge issues. Vertrouw alleen helemaal niemand en bij elk beetje negativiteit dat een kennis/ vriendschap me geeft ben ik pleite (als het een nog verse en ontwikkelende contact is). Dat gebeurt best vaak, nu ik er over nadenk. Ben vreselijk kritisch in waar ik wel en geen tijd in steek.
Als ik iemand betrap op een leugen ook (moeders heeft de liegziekte) dan ben je in mijn ogen volledig verrot en onbetrouwbaar. Mensen die dingen en sterke verhalen verzinnen.
Echt. Waarom?! Doe gewoon normaal.Goed. Wat je niet hebt, kun je niet verliezen en wat lijkt het mij vreselijk hartverscheurend om een goede band met je moeder te hebben en haar te moeten begraven.
Die dans heb ik ontsprongen, glas is half vol.
- Edit - Oh wacht, mensen met psychische problemen. Nee die heb ik niet heel erg, maar als ze er zijn heeft zij daar vast een aandeel in.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 07-05-2018 15:16:20 ]
Topwijf. Genoeg mis mee, maar niets waar ik blijvend last van heb/had.
Maar waar ik wel weet te dealen met haar overbezorgdheid, kan mijn zusje daar absoluut niet tegen en dat verslechterd hun band toch wel wat.
Maar waar ik wel weet te dealen met haar overbezorgdheid, kan mijn zusje daar absoluut niet tegen en dat verslechterd hun band toch wel wat.
"Pools are perfect for holding water"
Mijn moeder kampt zelf met psychische problemen en haar lijn van de familie zit vol met mensen met psychische aandoeningen. In die zin denk ik dat haar genen een grote rol hebben gespeeld in de klachten die ik heb gehad en nog heb. Verder is het een hele lieve vrouw die altijd met mij het beste voor heeft gehad.
Mijn moeder stierf toen ik 1 was. Daarna is mijn vader aan de drank gegaan en gestorven toen ik 6 was.
Pleeggezin waar ik daarna heen ging was wel tof, leuke stiefzus ook
Pleeggezin waar ik daarna heen ging was wel tof, leuke stiefzus ook
Ben je door je vader opgevoed?quote:Op maandag 7 mei 2018 15:06 schreef Myrr het volgende:
Gescheiden toen ik 7 was, naar Zweden gegaan toen ik elf was en ging puberen en inmiddels woont ze in Nieuw - Zeeland. Ze kijkt maar even.
Zal vast hier en daar wel wat invloed op me hebben gehad want ze heeft me alleen maar laten vallen en stress bezorgd, maar over het algemeen heb ik geen heel erge issues. Vertrouw alleen helemaal niemand en bij elk beetje negativiteit dat een kennis/ vriendschap me geeft ben ik pleite (als het een nog verse en ontwikkelende contact is). Dat gebeurt best vaak, nu ik er over nadenk. Ben vreselijk kritisch in waar ik wel en geen tijd in steek.
Als ik iemand betrap op een leugen ook (moeders heeft de liegziekte) dan ben je in mijn ogen volledig verrot en onbetrouwbaar. Mensen die dingen en sterke verhalen verzinnen.
Goed. Wat je niet hebt, kun je niet verliezen en wat lijkt het mij vreselijk hartverscheurend om een goede band met je moeder te hebben en haar te moeten begraven.
Die dans heb ik ontsprongen, glas is half vol.
- Edit - Oh wacht, mensen met psychische problemen. Nee die heb ik niet heel erg, maar als ze er zijn heeft zij daar vast een aandeel in.
Zocht je moeder geen contact terwijl je opgroeide?
Ik snap het ook niet waarom mensen zo glashard kunnen liegen; ook om kleine dingen.
Heb je wel mensen om je heen die je vertrouwt?
Zoiets kan inderdaad best invloed hebben op je opvoeding, karakter en met name zelfvertrouwen.
Mijn moeder is een vreselijk lief mens in die zin dat ze haar leven zou geven voor het geluk van haar kinderen. Het is dat mijn pa in de jaren '50 geboren is, als hij in deze tijd geboren zou worden, zou hij 100 % een diagnose als autisme krijgen (verder wel prima vent), maar daardoor heeft mijn moeder de opvoeding voor 99,5% alleen moeten doen en heeft ze zowel de rol van vader als moeder op zich moeten nemen. Door het enigszins lastige huwelijk is mijn moeder ook wel redelijk instabiel / explosief van karakter (geworden).
Doordat ik het oudste kind ben en tevens de enige zoon (verder alleen dochters), is er vaak sprake geweest van onbegrip en heb best een behoorlijk kritische opvoeding gehad. Moest / moet voldoen aan een bepaald plaatje dat zij in haar hoofd heeft, er is weinig ruimte om ''iemand te accepteren zoals hij/zij is''.
Merk dat dit nog altijd wel weerslag heeft op mijn zelf vertrouwen, hoewel ik nu mijn eigen huis heb en het stukken beter gaat, het is er wel ingesleten in de loop der jaren
Sommige vrienden van mij hebben van die ouders die elke scheet die hun kind laat fantastisch vinden, vroeger al en nu. Merk dat die gasten zichzelf vaak wel helemaal fantastisch vinden nu, vaak ook wel een tikje narcistisch en arrogant, niet makkelijk om mee te leven. Ben zelf wel rustiger en bescheidener ( en realistischer, zelfkritische) door mijn opvoeding. Vraag me wel eens af wat beter is
Mijn moeder is een vreselijk lief mens in die zin dat ze haar leven zou geven voor het geluk van haar kinderen. Het is dat mijn pa in de jaren '50 geboren is, als hij in deze tijd geboren zou worden, zou hij 100 % een diagnose als autisme krijgen (verder wel prima vent), maar daardoor heeft mijn moeder de opvoeding voor 99,5% alleen moeten doen en heeft ze zowel de rol van vader als moeder op zich moeten nemen. Door het enigszins lastige huwelijk is mijn moeder ook wel redelijk instabiel / explosief van karakter (geworden).
Doordat ik het oudste kind ben en tevens de enige zoon (verder alleen dochters), is er vaak sprake geweest van onbegrip en heb best een behoorlijk kritische opvoeding gehad. Moest / moet voldoen aan een bepaald plaatje dat zij in haar hoofd heeft, er is weinig ruimte om ''iemand te accepteren zoals hij/zij is''.
Merk dat dit nog altijd wel weerslag heeft op mijn zelf vertrouwen, hoewel ik nu mijn eigen huis heb en het stukken beter gaat, het is er wel ingesleten in de loop der jaren
Sommige vrienden van mij hebben van die ouders die elke scheet die hun kind laat fantastisch vinden, vroeger al en nu. Merk dat die gasten zichzelf vaak wel helemaal fantastisch vinden nu, vaak ook wel een tikje narcistisch en arrogant, niet makkelijk om mee te leven. Ben zelf wel rustiger en bescheidener ( en realistischer, zelfkritische) door mijn opvoeding. Vraag me wel eens af wat beter is
Ik heb heel veel mazzel met mijn moeder. Ik zou haar voor geen goud willen missen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Mijn moeder was ontzettend lief. Té lief denk ik en daardoor heeft ze zichzelf tekort gedaan, altijd rennen en sloven voor anderen.
Ik heb die neiging ook, maar probeer dat wel te minderen.
Helaas moet ik haar al weer 12 jaar missen
Ik heb die neiging ook, maar probeer dat wel te minderen.
Helaas moet ik haar al weer 12 jaar missen
Alius aliud dicit
En hoe is het contact dan nu met je vader?quote:Op donderdag 10 mei 2018 10:09 schreef Jaume_I het volgende:
Zoiets kan inderdaad best invloed hebben op je opvoeding, karakter en met name zelfvertrouwen.
Mijn moeder is een vreselijk lief mens in die zin dat ze haar leven zou geven voor het geluk van haar kinderen. Het is dat mijn pa in de jaren '50 geboren is, als hij in deze tijd geboren zou worden, zou hij 100 % een diagnose als autisme krijgen (verder wel prima vent), maar daardoor heeft mijn moeder de opvoeding voor 99,5% alleen moeten doen en heeft ze zowel de rol van vader als moeder op zich moeten nemen. Door het enigszins lastige huwelijk is mijn moeder ook wel redelijk instabiel / explosief van karakter (geworden).
Doordat ik het oudste kind ben en tevens de enige zoon (verder alleen dochters), is er vaak sprake geweest van onbegrip en heb best een behoorlijk kritische opvoeding gehad. Moest / moet voldoen aan een bepaald plaatje dat zij in haar hoofd heeft, er is weinig ruimte om ''iemand te accepteren zoals hij/zij is''.
Merk dat dit nog altijd wel weerslag heeft op mijn zelf vertrouwen, hoewel ik nu mijn eigen huis heb en het stukken beter gaat, het is er wel ingesleten in de loop der jaren
Sommige vrienden van mij hebben van die ouders die elke scheet die hun kind laat fantastisch vinden, vroeger al en nu. Merk dat die gasten zichzelf vaak wel helemaal fantastisch vinden nu, vaak ook wel een tikje narcistisch en arrogant, niet makkelijk om mee te leven. Ben zelf wel rustiger en bescheidener ( en realistischer, zelfkritische) door mijn opvoeding. Vraag me wel eens af wat beter is
En tussen je vader en je moeder?
Contact is prima. M'n pa is een doodgoede vent, maar wel met een gebruiksaanwijzing. En niet een vader zoals veel vaders die met een zoon gaat voetballen, gaat klussen, schilderen, schuren, zagen, motorrijden, etc. Heb dat wel gemist, maar goed ik heb ten minste een vader.quote:
[..]
En hoe is het contact dan nu met je vader?
En tussen je vader en je moeder?
Tussen mijn ouders is het blijvend moeizaam. Soms explodeert het en dan praten ze dagen niet met elkaar. Komt vooral van mijn moeder uit, omdat mijn vader eigenlijk niets wil. Hij is met pensioen en de buitenwereld is voor hem ''spannend''. Constant bang voor conflicten, om andere mensen in de weg te zitten, onverwachte gebeurtenissen, etc. Is sinds zijn pensioen ook wel erger geworden. Hij wil eigenlijk het liefst de hele dag thuis zitten, muziek luisteren, en een beetje door het huis/ de tuin lopen, de krant lezen. Verder hoeft niets van hem : hobby's, vrienden, op vakantie gaan, nieuwe spullen kopen. Als het aan mijn pa had gelegen was de hele tuin overwoekerd met groen en stonden hier nog de meubels die hij kocht in de jaren 60 toen hij op zichzelf ging wonen
Hier ook. Ben erg blij met mijn moeder.quote:
Ik heb heel veel mazzel met mijn moeder. Ik zou haar voor geen goud willen missen.
ROBODEMONS..................|:(
Af en aan. Soms wel maar ook wel periodes dat ze 1 tot 3 jaren niets liet horen.quote:
[..]
Ben je door je vader opgevoed?
Zocht je moeder geen contact terwijl je opgroeide?
Ik snap het ook niet waarom mensen zo glashard kunnen liegen; ook om kleine dingen.
Heb je wel mensen om je heen die je vertrouwt?
Ik heb haar pas laten vallen toen ze een afspraak om haar kleinkind te meeten (ik was in Indonesië en zij zou daarheen komen) niet nakwam afgelopen zomer.
Ben soort van door mijn vader opgevoed, ook wel verwaarloosd. Had mijn oma vooral tot ik 17 was, die is toen overleden, maar daar ging ik natuurlijk niet heen voor advies oid (was een losgeslagen Dream School puber), maar had wel altijd een plek waar ik onvoorwaardelijke liefde kreeg van haar.
Ik weet geen antwoord op je laatste vraag. Heb wel een relatie hoor, maar geen enkel mens is denk ik voor de volle 100% op ieder gebied te vertrouwen. Je vertrouwt mensen wel of niet op verschillende gebieden. Ik neem wel mensen in vertrouwen, maar dat is iets anders. Het antwoord is nee, maar ben wel blij met de mensen die ik heb.
Eigenlijk best een raar leventje achter de rug maar sinds mijn brein volledig is ontwikkeld is het allemaal goed gekomen. Heb er geen rare dingen aan overgehouden. Geen verslavingen (ja roken), geen schulden, geen ruzies, geen instanties.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 10-05-2018 21:39:48 ]
Ik heb niet echt allerlei psychische problemen (maar wel een paar angsten), en denk dat mijn moeder daar inderdaad wel eens op invloed van zou kunnen zijn. Mijn moeder is een hele lieve vrouw en ik ben erg blij dat ze mijn moeder is, maar ze heeft soms de neiging om heel gestresst te doen over eigenlijk best wel normale dingen, en is zelf ook wel voor het een en ander bang. Als ik dat met mezelf vergelijk, dan zie ik wel een patroon...
Overigens zou mijn moeder zeker wel invloed hebben gehad op mijn problemen, alleen dan niet door haar opvoeding en acties in het verleden. Net als ik heeft ze last van depressieve periodes. Het heftigste bij haar was (denk ik) na mijn geboorte. Ze kreeg toen last van een postnatale depressie waarvan de eerste 1,5 jaar behoorlijk heftig waren. Het is dus meer genetisch, al zou die postnatale depressie ook wel invloed op mij hebben gehad.
ROBODEMONS..................|:(
Mijn moeder heeft asperger en was heel vaak ernstig depressief toen ik kind was. Daarnaast heeft ze ook complexe en onbehandelde PTSS. Hierdoor kon ze erg agressief en onvoorspelbaar zijn. Ze dreigde met zelfmoord en ik speelde als kind haar therapeut en gaf opvoedadviezen over mijn oudere broer (ik las opvoedboeken in de bibliotheek hierover). Ze was vooral heel erg onvoorspelbaar en kon soms voor tijden verdwijnen zonder een woord te zeggen.
Mijn vader had een grotere invloed. Hij zat toen ik kind was in transitie tot vrouw. Dit heb ik als zeer traumatisch ervaren. Daarnaast had hij schizofrenie, bipolaire stoornis, boulimia nervosa, borderline en was verslaafd. Ook hij had een complexe en onbehandelde PTSS. Hij was agressief, psychotisch, manipulatief en echt gevaarlijk (regelmatig de politie over de vloer omwille hem). Ik was doodsbang voor hem. Tevens was hij ook erg onvoorspelbaar en betrok mij in zijn psychiatrische problemen.
Desondanks heb ik zelf domme keuzes gemaakt (eetstoornis) en deels heb ik dingen geërfd (schizofrenie, bipolaire stoornis). En pech gehad (PTSS). Desondanks heb ik om hun voorbeeld niet te volgen wel therapie. Omdat zij me wel hebben laten zien dat je zulke problemen niet zelf oplost. Ze hebben geen schuld, maar wel invloed
Mijn vader had een grotere invloed. Hij zat toen ik kind was in transitie tot vrouw. Dit heb ik als zeer traumatisch ervaren. Daarnaast had hij schizofrenie, bipolaire stoornis, boulimia nervosa, borderline en was verslaafd. Ook hij had een complexe en onbehandelde PTSS. Hij was agressief, psychotisch, manipulatief en echt gevaarlijk (regelmatig de politie over de vloer omwille hem). Ik was doodsbang voor hem. Tevens was hij ook erg onvoorspelbaar en betrok mij in zijn psychiatrische problemen.
Desondanks heb ik zelf domme keuzes gemaakt (eetstoornis) en deels heb ik dingen geërfd (schizofrenie, bipolaire stoornis). En pech gehad (PTSS). Desondanks heb ik om hun voorbeeld niet te volgen wel therapie. Omdat zij me wel hebben laten zien dat je zulke problemen niet zelf oplost. Ze hebben geen schuld, maar wel invloed
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Tjonge wat heftig.. Geen schuld, maar degelijk wel veel invloed. Hoe is jullie band nu?quote:
Mijn moeder heeft asperger en was heel vaak ernstig depressief toen ik kind was. Daarnaast heeft ze ook complexe en onbehandelde PTSS. Hierdoor kon ze erg agressief en onvoorspelbaar zijn. Ze dreigde met zelfmoord en ik speelde als kind haar therapeut en gaf opvoedadviezen over mijn oudere broer (ik las opvoedboeken in de bibliotheek hierover). Ze was vooral heel erg onvoorspelbaar en kon soms voor tijden verdwijnen zonder een woord te zeggen.
Mijn vader had een grotere invloed. Hij zat toen ik kind was in transitie tot vrouw. Dit heb ik als zeer traumatisch ervaren. Daarnaast had hij schizofrenie, bipolaire stoornis, boulimia nervosa, borderline en was verslaafd. Ook hij had een complexe en onbehandelde PTSS. Hij was agressief, psychotisch, manipulatief en echt gevaarlijk (regelmatig de politie over de vloer omwille hem). Ik was doodsbang voor hem. Tevens was hij ook erg onvoorspelbaar en betrok mij in zijn psychiatrische problemen.
Desondanks heb ik zelf domme keuzes gemaakt (eetstoornis) en deels heb ik dingen geërfd (schizofrenie, bipolaire stoornis). En pech gehad (PTSS). Desondanks heb ik om hun voorbeeld niet te volgen wel therapie. Omdat zij me wel hebben laten zien dat je zulke problemen niet zelf oplost. Ze hebben geen schuld, maar wel invloed
Alius aliud dicit
Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd en met mijn moeder heb ik na roerige tijden nu een hele close, goede bandquote:
[..]
Tjonge wat heftig.. Geen schuld, maar degelijk wel veel invloed. Hoe is jullie band nu?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat vind ik fijn om te horen.quote:
[..]
Mijn vader heeft zelfmoord gepleegd en met mijn moeder heb ik na roerige tijden nu een hele close, goede band
Zeker omdat je toch wel een heftige jeugd hebt gehad.
ROBODEMONS..................|:(
Hartverwarmend topic dit. Vooral omdat iedereen zich verplicht voelt om na een aantal negatieve kenmerken toch ook een aantal positieve te noemen. Ik heb mijn aanleg voor angsten en lichte depressiviteit duidelijk van mijn moeder geërfd. Ik weet niet wat er van me terecht was gekomen als het verder niet ook een te lieve vrouw was geweest.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
quote:
Mijn moeder heeft asperger en was heel vaak ernstig depressief toen ik kind was. Daarnaast heeft ze ook complexe en onbehandelde PTSS. Hierdoor kon ze erg agressief en onvoorspelbaar zijn. Ze dreigde met zelfmoord en ik speelde als kind haar therapeut en gaf opvoedadviezen over mijn oudere broer (ik las opvoedboeken in de bibliotheek hierover). Ze was vooral heel erg onvoorspelbaar en kon soms voor tijden verdwijnen zonder een woord te zeggen.
Mijn vader had een grotere invloed. Hij zat toen ik kind was in transitie tot vrouw. Dit heb ik als zeer traumatisch ervaren. Daarnaast had hij schizofrenie, bipolaire stoornis, boulimia nervosa, borderline en was verslaafd. Ook hij had een complexe en onbehandelde PTSS. Hij was agressief, psychotisch, manipulatief en echt gevaarlijk (regelmatig de politie over de vloer omwille hem). Ik was doodsbang voor hem. Tevens was hij ook erg onvoorspelbaar en betrok mij in zijn psychiatrische problemen.
Desondanks heb ik zelf domme keuzes gemaakt (eetstoornis) en deels heb ik dingen geërfd (schizofrenie, bipolaire stoornis). En pech gehad (PTSS). Desondanks heb ik om hun voorbeeld niet te volgen wel therapie. Omdat zij me wel hebben laten zien dat je zulke problemen niet zelf oplost. Ze hebben geen schuld, maar wel invloed
jouw ouders en met name jouw vader hebben weldegelijk schuld en niet zo'n klein beetje ook. Het feit dat zij beide zelf psychische problematiek hadden, is op geen enkele manier een excuus voor het leed dat zij jou hebben berokkend. En jouw eetstoornis is/was geen keuze, laat staan een domme keuze.
|
|
