Morgen dus goed gesprek erover.quote:Op donderdag 3 mei 2018 18:19 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Eigenlijk wil je iets wat voor haar een groot deel van haar leven is, en heel belangrijk voor haar, gaan ontkennen, uitsluiten en verbieden?
Of die kerk goed is voor de gemiddelde mensch, daar heb ik mijn twijfels over, snap wel dat je niet enthousiast bent. Maar als die ander toegewijd is aan die kerk, en jij wil daar niks mee te maken hebben, dan ga je een groot stuk van haar leven, waarmee zij zin geeft eraan negeren.
Hoe zou jij dat vinden, als je een passie hebt, iets wat belangrijk voor je is en waar je veel steun uit haalt, en je partner wil er niks mee te maken hebben, gaat zelfs regels opleggen over hoeveel tijd/geld jij eraan besteedt?
Betrouwbaar? In de zin van dat je niet vreemd zal gaan misschien.. Maar ze kan niet op je rekenen als je weer eens een psychose hebt, weer eens depressief bent. Hoe zie je dat überhaupt voor je trouwens, kinderen, met jouw instabiele mentale gezondheid? Hoe ga je voor je kinderen zorgen als je een psychose hebt of depressief bent? En hoe ga je ervoor zorgen dat zij er niet onder lijden als jij een psychose hebt of depressief bent? En ben je niet bang dat je kinderen ook schizofreen zullen worden, met alle gevolgen van dien?quote:Op donderdag 3 mei 2018 11:02 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Relatief succesvol zwarte man met goede baan, goede betrouwbare vader voor de toekomstige kinderen, vind vreemdgaan niet normaal of acceptabel...
En wanneer is de uitkomst voor jou ‘goed’?quote:
Hard maar mee eens. Een van de redenen waarom ik nooit meer dan een LAT-relatie zou willen en waar mijn relatie op stuk gelopen is.quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:26 schreef madam-april het volgende:
[..]
Betrouwbaar? In de zin van dat je niet vreemd zal gaan misschien.. Maar ze kan niet op je rekenen als je weer eens een psychose hebt, weer eens depressief bent. Hoe zie je dat überhaupt voor je trouwens, kinderen, met jouw instabiele mentale gezondheid? Hoe ga je voor je kinderen zorgen als je een psychose hebt of depressief bent? En hoe ga je ervoor zorgen dat zij er niet onder lijden als jij een psychose hebt of depressief bent? En ben je niet bang dat je kinderen ook schizofreen zullen worden, met alle gevolgen van dien?
Er zijn psychosegevoelige mensen die prima een stabiele gezinsleven hebben hoor. Die op medicatie stabiel zijn en goed voor hun kinderen kan zorgen en hun huis kan onderhouden. Ik ken er genoeg. Kunderen zijn gezond en gelukkig. De kans dat mijn kinderen ook schizofrenie ontwikkelen is klein, mits ze geen ernstige trauma’s oplopen.quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:26 schreef madam-april het volgende:
[..]
Betrouwbaar? In de zin van dat je niet vreemd zal gaan misschien.. Maar ze kan niet op je rekenen als je weer eens een psychose hebt, weer eens depressief bent. Hoe zie je dat überhaupt voor je trouwens, kinderen, met jouw instabiele mentale gezondheid? Hoe ga je voor je kinderen zorgen als je een psychose hebt of depressief bent? En hoe ga je ervoor zorgen dat zij er niet onder lijden als jij een psychose hebt of depressief bent? En ben je niet bang dat je kinderen ook schizofreen zullen worden, met alle gevolgen van dien?
Heel zelfstigmatiserende reactie van je. Je bent nog steeds een mens en je hebt recht op geluk. Je hoeft niet perse je dromen en wensen opzij te leggen omdat je psychosegevoelig ben. Je kan nog steeds een familie hebben of echte liefde ervaren. Er zijn succes verhalen, daar kan je bij horen.quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Hard maar mee eens. Een van de redenen waarom ik nooit meer dan een LAT-relatie zou willen en waar mijn relatie op stuk gelopen is.
Dus +1 voor deze reactie
Vind je dat mensen met psychologische problematiek niet aan kinderen zouden moeten beginnen?quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:26 schreef madam-april het volgende:
[..]
Betrouwbaar? In de zin van dat je niet vreemd zal gaan misschien.. Maar ze kan niet op je rekenen als je weer eens een psychose hebt, weer eens depressief bent. Hoe zie je dat überhaupt voor je trouwens, kinderen, met jouw instabiele mentale gezondheid? Hoe ga je voor je kinderen zorgen als je een psychose hebt of depressief bent? En hoe ga je ervoor zorgen dat zij er niet onder lijden als jij een psychose hebt of depressief bent? En ben je niet bang dat je kinderen ook schizofreen zullen worden, met alle gevolgen van dien?
Waarom geef je geen antwoord op mijn vragen? Ik stelde er 3:quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:05 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Er zijn psychosegevoelige mensen die prima een stabiele gezinsleven hebben hoor. Die op medicatie stabiel zijn en goed voor hun kinderen kan zorgen en hun huis kan onderhouden. Ik ken er genoeg. Kunderen zijn gezond en gelukkig. De kans dat mijn kinderen ook schizofrenie ontwikkelen is klein, mits ze geen ernstige trauma’s oplopen.
En ook al ontwikkelen ze schizofrenie kunnen ze er prima mee leren leven, zoals ik. Heel stigmatizerende opmerking van je. Alsof psychosegevoelige mensen per definitie geen kinderen zouden mogen hebben.
1. Nou als ik stabiel ben presteer ik bovengemiddeld goed. Zolang ik mijn medicatie slik, blijf ik stabiel.quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:26 schreef madam-april het volgende:
[..]
Waarom geef je geen antwoord op mijn vragen? Ik stelde er 3:
Hoe zie je het voor je om kinderen te hebben met jouw instabiele mentale gezondheid.
-Hoe je voor je kinderen gaat zorgen als je een psychose hebt/depressief bent.
-Hoe je ervoor gaat zorgen dat zij daar niet onder zullen lijden.
Je hebt een verouderde beeld van schizofrenie. Schizofrenie is een complexe samenhang van genen en trauma's. Maar omdat jij de genen hebt, betekent niet dat je het hoeft te ontwikkelen. De kans dat een kind ook schizofrenie ontwikkeld als beide ouders het heeft is rond de 5 procent.quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:12 schreef ChildoftheStars het volgende:
Mijn vader en broer was/is ook schizofreen en dat heeft me kapot gemaakt. Ondanks de medicatie kan het misgaan en dat is enorm beschadigend voor de kinderen én partner. Iedereen moet hierin eigen keuzes maken, maar ik kies er bewust voor anderen dit te besparen.
Daarnaast is schizofrenie niet een ziekte die ontstaat door trauma's. Trauma's kunnen triggerend werken, maar zijn niet de oorzaak
Even op 1: Jij hebt dus nooit wanen waardoor je denkt niet je medicatie in te moeten nemen? Je bent nooit te laat met de apotheek? Hebt nooit diarree of moet nooit overgeven? Je bent compleet onveilbaar op dit gebied?quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:35 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
1. Nou als ik stabiel ben presteer ik bovengemiddeld goed. Zolang ik mijn medicatie slik, blijf ik stabiel.
2. Hierbij heb ik dus de juiste partner nodig is, die kan overnemen als ik tijdelijk uitgeschakeld ben. Ik heb ook allerlei moeilijke dingen meegemaakt in mijn jeugd en mijn vader was er niet bij, toch ben ik redelijk goed afgekomen. Mijn kinderen dus ook. Als het slecht met me gaat zullen ze het niet leuk vinden, maar ze kunnen wel ermee dealen en misschien sterker erdoor worden.
3. Ik ben meestal gewoon stabiel als mijn medicatie goed gaat. Ik kan werken, studeren, mijn huis onderhouden, enz. Dus ik moet mijn best doen om stabiel te blijven. Verder ben ik niet iemand die afreageert op andere mensen als het niet goed met me gaat, ik heb er vooral zelf last van.
Er zijn veel kinderen die opgroeien met een oude die het af en toe moeilijk heeft, toch zijn de meeste van de kinderen tevreden met het feit dat ze bestaan en hun ouders. Dat kunnen mijn kinderen ook zijn.
Heftig verhaal dat ik van je hoor. En je hebt gewoon groot gelijk.quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:49 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Even op 1: Jij hebt dus nooit wanen waardoor je denkt niet je medicatie in te moeten nemen? Je bent nooit te laat met de apotheek? Hebt nooit diarree of moet nooit overgeven? Je bent compleet onveilbaar op dit gebied?
En op de rest: even een verhaaltje uit mijn jeugd. Mijn vader was schizofreen. Het kwam wel eens voor dat hij zijn medicijnen niet nam en knetter psychotisch werd. Gevolg? Hij zag aliëns, sloeg het huis (en mij) kort en klein. Sloot me op in de douchecel. Sloeg vreemde op straat.. Zichzelf stond te branden met een sigaret en nog veel meer. Sterker nog: in zijn psychoses dacht hij een vrouw te zijn, ging als transgender door het leven, liet zich opereren, kreeg spijt en pleegde zelfmoord... Ik heb, als volwassen vrouw, nog steeds nachtmerries van zijn psychoses. En hij was goed ingesteld op medicatie. Alleen soms door (zie 1 en dat heb ik ook) ging het toch mis.
Daarnaast is schizofrenie erfelijk. Persoonlijk vind ik het een ziekte waarmee je aardig kunt leven. Alleen geen ziekte waarmee je een kind kunt belasten. Als volwassenen weet je "oh, die is psychotisch" en dat is doodeng om aan te zien. Als kind kan alles werkelijkheid zijn, waardoor het meer dan doodeng is.
Ik ben goed ingesteld op medicatie. En toch gaat het geregeld goed mis. Dan zie ik beestjes, denk ik dat ik zelfmoord moet plegen ivm energiestromingen in het heelal. Ik knip en snij de beestjes onder mijn huid weg. Val mensen uit het niets aan en de goden weten wat ik nog meer denk en geloof. Ja, soms heb ik buikgriep, gevolg: medicatie wordt niet goed opgenomen en het gaat mis. Ja soms heb ik lichte wanen, gevolg: ik geloof dat de psychiatrie tegen me is en neem mijn medicatie niet meer.
Iedereen ervaart de ziekte op zijn of haar eigen manier. Alleen ik weet dat het voor mij (en mijn broer) volstrekt onverantwoord is om kinderen te krijgen. Bij mijn broer hetzelfde verhaal als bij mij en mijn vader. Een risico dat ik nooit zal lopen. Misschien komt een kind er goed vanaf, maar dat is een gok en met andermans leven gok je niet.
1. Zolang je stabiel bent is er ook geen probleem. Maar je weet net zo goed als ik dat de kans, dat er periodes zullen zijn waarin je niet stabiel bent, gewoon groot is.quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:35 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
1. Nou als ik stabiel ben presteer ik bovengemiddeld goed. Zolang ik mijn medicatie slik, blijf ik stabiel.
2. Hierbij heb ik dus de juiste partner nodig is, die kan overnemen als ik tijdelijk uitgeschakeld ben. Ik heb ook allerlei moeilijke dingen meegemaakt in mijn jeugd en mijn vader was er niet bij, toch ben ik redelijk goed afgekomen. Mijn kinderen dus ook. Als het slecht met me gaat zullen ze het niet leuk vinden, maar ze kunnen wel ermee dealen en misschien sterker erdoor worden.
3. Ik ben meestal gewoon stabiel als mijn medicatie goed gaat. Ik kan werken, studeren, mijn huis onderhouden, enz. Dus ik moet mijn best doen om stabiel te blijven. Verder ben ik niet iemand die afreageert op andere mensen als het niet goed met me gaat, ik heb er vooral zelf last van.
Waar baseer je dit op?quote:Er zijn veel kinderen die opgroeien met een oude die het af en toe moeilijk heeft, toch zijn de meeste van de kinderen tevreden met het feit dat ze bestaan en hun ouders. Dat kunnen mijn kinderen ook zijn.
Wel mooi uitzicht?quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:16 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
En een rechtenstudie afgerond, goede baansperspectief, goed idee voor eigen bedrijf, breed en gespierd, zelfstandig appartement, enz.
Mijn standpunt is helder: Ik wil haar, haar kerk niet. Zij mag altijd beslissen of ze daarmee akkoord gaat.quote:Op donderdag 3 mei 2018 19:39 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
En wanneer is de uitkomst voor jou ‘goed’?
Als je het gesprek voert zoals je hier post wil je haar van alles opdringen wat jij belangrijk vindt.
De kerk is onderdeel van haar zijn. Als je er eenmaal zo diep in zit...quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:10 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Mijn standpunt is helder: Ik wil haar, haar kerk niet. Zij mag altijd beslissen of ze daarmee akkoord gaat.
Meestal geen fouten is niet feilloos. Begrijp me niet verkeerd. Ik gun je al het geluk van de wereld, een gezin en kinderen. Alleen een depressie (die heb ik bij beide ouders gezien) of een psychose of beide tegelijkertijd kan een kind al voor de rest van zijn of haar leven beschadigen en dat vind ik een enorm risico. Het is niet dat ik het je niet gun. Ik gun alleen een kind geen trauma('s)quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:55 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Heftig verhaal dat ik van je hoor. En je hebt gewoon groot gelijk.
In mijn geval maak ik meestal geel fouten met medicatie. Ik ben gewoon stabiel en kan helder nadenken. Zonder medicatie gaat het mis, maar ik ben nooit agressief. Het lukt me om zelf hulp te zoeken als ik in de war ben.
1. Ik weet niet of de kans perse groot is. Elke keer dat ik een terugval krijg, komt het door fouten met mijn medicatie. Als dat goed blijft gaan, geen terugval. Ik ken mensen die CEO zijn of eigen bedrijf hebben, of hoogopgeleid zijn met goede baan, die ook schizofrenie hebben. Ze hebben jaren geen terugval.quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:03 schreef madam-april het volgende:
[..]
1. Zolang je stabiel bent is er ook geen probleem. Maar je weet net zo goed als ik dat de kans, dat er periodes zullen zijn waarin je niet stabiel bent, gewoon groot is.
2. Ik vroeg hoe JIJ voor je kinderen gaat zorgen als je 'tijdelijk uitgeschakeld bent'. Nou je geeft zelf dus al toe dat je dan niet voor je kinderen kunt zorgen.
3. Dat is geen antwoord op mijn vraag. Ik vroeg hoe je ervoor gaat zorgen dat ze er niet onder zullen lijden als jij 'tijdelijk uitgeschakeld' bent.
[..]
Waar baseer je dit op?
Stel iemand heeft een gevoeligheid voor kanker. Daar denk je toch ook niet van "beter geen kinderen?"Of wel?quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Meestal geen fouten is niet feilloos. Begrijp me niet verkeerd. Ik gun je al het geluk van de wereld, een gezin en kinderen. Alleen een depressie (die heb ik bij beide ouders gezien) of een psychose of beide tegelijkertijd kan een kind al voor de rest van zijn of haar leven beschadigen en dat vind ik een enorm risico. Het is niet dat ik het je niet gun. Ik gun alleen een kind geen trauma('s)
Mijn moeder zegt altijd "als ik dit had geweten had ik geen kinderen gekregen". Stel ik had geen bipolaire stoornis, geen schizofrenie, geen eetstoornis en geen PTSS: Stel ik was psychiatrisch helemaal gezond, maar had een (erfelijke) gevoeligheid voor kanker (stel dat er veel borstkanker of baarmoederhalskanker of eierstokkanker) in de familie voorkwam, dan had ik waarschijnlijk dezelfde keus gemaakt. Natuurlijk weet ik dat niet 100% zeker, want dat is niet de situatie, maar ik denk het wel. En natuurlijk, iedereen moet dat voor zichzelf weten. Alleen persoonlijk zou ik er met (erfelijke) aandoeningen niet voor kiezen. Dat moet iedereen zelf weten, alleen ik neem liever een plant,quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:19 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Stel iemand heeft een gevoeligheid voor kanker. Daar denk je toch ook niet van "beter geen kinderen?"Of wel?
Dat ligt aan de zwaarte van de problematiek.. Ik vind het enorm egoïstisch om aan kinderen te beginnen als je weet dat de kans groot is dat ze problemen zullen ondervinden van jouw problematiek. Het belang van het kind moet bij de ouders op nummer 1 staan. En in bepaalde situaties is het, zonder twijfel, in het beste belang van het kind om niet verwekt te worden.quote:Op donderdag 3 mei 2018 20:19 schreef probeer het volgende:
[..]
Vind je dat mensen met psychologische problematiek niet aan kinderen zouden moeten beginnen?
Amen! Nogmaals +1 voor jou (jij kan je zoveel beter verwoorden dan ik... Stiekem een beetje jaloers op )quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:23 schreef madam-april het volgende:
[..]
Dat ligt aan de zwaarte van de problematiek.. Ik vind het enorm egoïstisch om aan kinderen te beginnen als je weet dat de kans groot is dat ze problemen zullen ondervinden van jouw problematiek. Het belang van het kind moet bij de ouders op nummer 1 staan. En in bepaalde situaties is het, zonder twijfel, in het beste belang van het kind om niet verwekt te worden.
Maar er zijn dus mensen met schizofrenie die geweldige ouders zijn.quote:Op donderdag 3 mei 2018 21:23 schreef madam-april het volgende:
[..]
Dat ligt aan de zwaarte van de problematiek.. Ik vind het enorm egoïstisch om aan kinderen te beginnen als je weet dat de kans groot is dat ze problemen zullen ondervinden van jouw problematiek. Het belang van het kind moet bij de ouders op nummer 1 staan. En in bepaalde situaties is het, zonder twijfel, in het beste belang van het kind om niet verwekt te worden.
Mee eens, maar daarbij lijken jij en ik net wat anders naar die maatstaf te kijkenquote:Op donderdag 3 mei 2018 21:23 schreef madam-april het volgende:
[..]
Dat ligt aan de zwaarte van de problematiek.
Dat vind ik dan weer eerder vrij realistisch. Gezinsleden beïnvloeden elkaar nou eenmaal. Zo had mijn ma na mijn geboorte een enorme postnatale depressie, en dat is een van de redenen geweest waardoor ik een fles-baby werd. Gelukkig was het geen reden voor mijn ouders om niet aan mijn zusje te beginnen.quote:Ik vind het enorm egoïstisch om aan kinderen te beginnen als je weet dat de kans groot is dat ze problemen zullen ondervinden van jouw problematiek.
Absoluut, dat is de inzet. Maar dat zal in de praktijk niet altijd gebeuren. Want mensen hebben soms hun eigen dingen. En daar mag ook gewoon ruimte voor zijn.quote:Het belang van het kind moet bij de ouders op nummer 1 staan.
Jup, maar het moet wel heel ver gaan voordat je op zo'n punt komt. Een ouder met een geschiedenis van depressiviteit die wel gewoon steeds blijft proberen zichzelf te verbeteren / er van af te komen, valt daar imo niet onder.quote:En in bepaalde situaties is het, zonder twijfel, in het beste belang van het kind om niet verwekt te worden.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |