R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sinds een paar weken baal ik ineens enorm van hoe mijn leventje nu is.
Ik ben 24 jaar en heb het in principe prima voor elkaar. Ik woon op kamers in één van de grote steden, ik ben bezig met mijn master, heb daarnaast ook een leuke baan. Ik zie er goed uit, genoeg vrienden en vriendinnen, leuke hobby's en nog steeds wel het studentenleventje.
Toch merk ik dat ik een bepaalde 'druk' van de maatschappij ervaar om mijn niet serieuze studentikoze leventje in te ruilen voor een wat meer gesetteld leven. Iedereen om mij heen gaat samenwonen, koopt een huis of krijgt een kind.
Zelf vind ik het in principe prima om nu nog even vrijgezel te zijn, maar het lijkt wel alsof ik de enige vrijgezelle 24 jarige dame over ben. Ik weet wel dat dit helemaal niet het geval is, maar het voelt alsof mijn leven niet de richting opgaat waarin het moet opgaan: een serieuze relatie, settelen, serieuze kinderplannen, goede baan, noem maar op.
Het stomme is dat het puur de druk is die anderen op mij leggen, en het feit dat ik mezelf met alles en iedereen vergelijk, dan dat ik dit zelf heel graag nu al wil. Ik vind het ook prima om tegen mijn 30e mijn partner tegen te komen en dan pas te settelen en aan kinderen te beginnen.
Ik heb ook een best tijdrovende hobby waar ik graag verder mee wil gaan (acteren) en ik heb regelmatig in binnen en buitenland audities, speel in toneelgroepen, noem maar op. Super leuk, alleen sinds kort denk ik: Stephanie, kom op. Je moet je even op de serieuze dingen gaan focussen in plaats van als de flierefluiter maar wat doen. Denk aan je toekomst! Die acteerdingen kosten me namelijk ook best veel geld en tijd, en heeft er al voor gezorgd dat ik m'n master in deeltijd moet gaan doen i.p.v. fulltime.
Mijn leven voelt een beetje kinderachtig ten opzichte van het leven van veel andere 24 en 25 jarigen. En daar wil ik graag vanaf, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik moet mezelf echt minder aantrekken van wat de maatschappij van mij vindt, en me meer focussen op mezelf en mijn eigen geluk.
Maar HOE doe ik dat?
Ik ben 24 jaar en heb het in principe prima voor elkaar. Ik woon op kamers in één van de grote steden, ik ben bezig met mijn master, heb daarnaast ook een leuke baan. Ik zie er goed uit, genoeg vrienden en vriendinnen, leuke hobby's en nog steeds wel het studentenleventje.
Toch merk ik dat ik een bepaalde 'druk' van de maatschappij ervaar om mijn niet serieuze studentikoze leventje in te ruilen voor een wat meer gesetteld leven. Iedereen om mij heen gaat samenwonen, koopt een huis of krijgt een kind.
Zelf vind ik het in principe prima om nu nog even vrijgezel te zijn, maar het lijkt wel alsof ik de enige vrijgezelle 24 jarige dame over ben. Ik weet wel dat dit helemaal niet het geval is, maar het voelt alsof mijn leven niet de richting opgaat waarin het moet opgaan: een serieuze relatie, settelen, serieuze kinderplannen, goede baan, noem maar op.
Het stomme is dat het puur de druk is die anderen op mij leggen, en het feit dat ik mezelf met alles en iedereen vergelijk, dan dat ik dit zelf heel graag nu al wil. Ik vind het ook prima om tegen mijn 30e mijn partner tegen te komen en dan pas te settelen en aan kinderen te beginnen.
Ik heb ook een best tijdrovende hobby waar ik graag verder mee wil gaan (acteren) en ik heb regelmatig in binnen en buitenland audities, speel in toneelgroepen, noem maar op. Super leuk, alleen sinds kort denk ik: Stephanie, kom op. Je moet je even op de serieuze dingen gaan focussen in plaats van als de flierefluiter maar wat doen. Denk aan je toekomst! Die acteerdingen kosten me namelijk ook best veel geld en tijd, en heeft er al voor gezorgd dat ik m'n master in deeltijd moet gaan doen i.p.v. fulltime.
Mijn leven voelt een beetje kinderachtig ten opzichte van het leven van veel andere 24 en 25 jarigen. En daar wil ik graag vanaf, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik moet mezelf echt minder aantrekken van wat de maatschappij van mij vindt, en me meer focussen op mezelf en mijn eigen geluk.
Maar HOE doe ik dat?
Door op FOK! een topic te openen, en om advies te vragen: wat vooral averecht werkt.
Doe gewoon je ding, waarbij jij je goed voelt dan komt van zelf alles weer in orde.
Doe gewoon je ding, waarbij jij je goed voelt dan komt van zelf alles weer in orde.
Nou, als die stemmetjes in je hoofd je vertellen dat je andere dingen moet doen, is wat je nu doet en dat per se door willen zetten dan wel daadwerkelijk de invulling van je 'eigen geluk'?
Met andere woorden, ben je nu bezig met doen wat je gelukkig maakt, of wil je dat vooral heel erg omdat je dan 'terecht' kunt zeggen dat je je niets wil aantrekken van de druk van de maatschappij, met andere woorden, dan hoef je ook niet te denken aan wat je zelf misschien stiekem wel vindt dat je nu 'bereikt' zou moeten hebben, omdat je dat 'gerechtvaardigd' ter zijde kunt schuiven omwille van je 'eigen geluk' ?
Met andere woorden, ben je nu bezig met doen wat je gelukkig maakt, of wil je dat vooral heel erg omdat je dan 'terecht' kunt zeggen dat je je niets wil aantrekken van de druk van de maatschappij, met andere woorden, dan hoef je ook niet te denken aan wat je zelf misschien stiekem wel vindt dat je nu 'bereikt' zou moeten hebben, omdat je dat 'gerechtvaardigd' ter zijde kunt schuiven omwille van je 'eigen geluk' ?
Breitling - Instruments for Professionals
Je bent 24 maak je niet zo druk. Voor settelen heb je echt nog genoeg tijd. Geniet er nou maar van. Ik weet niet of die mensen ook studeren maar ik zag het gebeuren in mijn omgeving.
Ik ben opgegroeid in een dorp en de mensen die ik daar van mijn schooltijd ken daarvan wonen de meeste nog steeds daar en hebben inderdaad ook een gezin. Daarentegen de vrienden die net als ik zijn gaan studeren beginnen nu pas een beetje te settelen. Er is in onze vriendengroep nog maar 1 baby geboren. En onze vriendengroep varieert van 28 tot 36.
Ik ben opgegroeid in een dorp en de mensen die ik daar van mijn schooltijd ken daarvan wonen de meeste nog steeds daar en hebben inderdaad ook een gezin. Daarentegen de vrienden die net als ik zijn gaan studeren beginnen nu pas een beetje te settelen. Er is in onze vriendengroep nog maar 1 baby geboren. En onze vriendengroep varieert van 28 tot 36.
I solemnly swear i'm up to no good
Je baalt dus niet van je leven, maar je wil zijn zoals anderen willen dat je bent.
Je hebt tijd genoeg om te settlen.
Je hebt tijd genoeg om te settlen.
Helemaal super.
Daarnaast, TS studeert, maar moet dat nu deeltijd gaan doen omdat ze een droom achterna jaagt (die waarheid kan worden, maar wel moeilijk). Maar ze is pas 24. Dus ik weet niet wat voor opleidingen de sociale contacten van TS gedaan hebben, maar als die rond dezelfde leeftijd zijn en die hebben nu al een huis gekocht EN kinderen plannen, dan, tja, kan het zijn dat die (voor)opleidingen gedaan hebben die minder lang duren.quote:Op dinsdag 10 april 2018 17:57 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Je bent 24 maak je niet zo druk. Voor settelen heb je echt nog genoeg tijd. Geniet er nou maar van. Ik weet niet of die mensen ook studeren maar ik zag het gebeuren in mijn omgeving.
Ik ben opgegroeid in een dorp en de mensen die ik daar van mijn schooltijd ken daarvan wonen de meeste nog steeds daar en hebben inderdaad ook een gezin. Daarentegen de vrienden die net als ik zijn gaan studeren beginnen nu pas een beetje te settelen. Er is in onze vriendengroep nog maar 1 baby geboren. En onze vriendengroep varieert van 28 tot 36.
Dat, of TS had eigenlijk al lang klaar kunnen zijn... TS, je bent 24, je opleiding zal..wat..4 jaar duren? Hoe lang ben je al bezig met die studie?
Breitling - Instruments for Professionals
Ben dezelfde leeftijd,en ik woon nog bij mijn ouders. Ben momenteel klaar met studeren en doe een kassabaan parttime. Om andere redenen etc. is het zo, maar toch. Je bent niet de enige die het zo ziet.
Juist.
Klinkt cliché maar doe wat je hart/gevoel je ingeeft en verloochen niet wat je zelf wil (dat is toch eeuwig zonde als je spijt zou krijgen omdat perse in het keurslijf wilde passen en toch niet gekozen gegaan voor wat je echt wou?). Wat ik zo lees is helemaal niet dat je roekeloos leeft dus die angst vind ik best onterecht (van denk je aan je toekomst). Dat doe je toch al (aan je toekomst denken). Jouw leven jouw feestje 
Misschien dat je er meer balans erin kan gaan vinden dat je je minder zorgen maakt 
. Of gewoon denken ja dit heeft nu prioriteit ik accepteer dat en ik sta achter de keuzes die ik maak.
Misschien dat je er meer balans erin kan gaan vinden dat je je minder zorgen maakt . Of gewoon denken ja dit heeft nu prioriteit ik accepteer dat en ik sta achter de keuzes die ik maak.
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Dit.quote:
Je baalt dus niet van je leven, maar je wil zijn zoals anderen willen dat je bent.
Je hebt tijd genoeg om te settlen.
Het komt wel goed, over een paar jaar vind je een vriend en komen de kindjes. Dan kan die master direct de kast in en ga je voor de kindjes zorgen. Misschien als dan de kindjes wat ouder zijn nog parttime baantje zoeken om toch maar wat te doen en dan lekker gaan zeuren over de wage gap.
Een makkelijker leven kan je toch eigenlijk niet hebben?
Een makkelijker leven kan je toch eigenlijk niet hebben?
“Arguing that you don't care about the right to privacy because you have nothing to hide is no different than saying you don't care about free speech because you have nothing to say.”
― Edward Snowden
― Edward Snowden
Met dit weer lekker met de dinnetjes op het terrasquote:
Het komt wel goed, over een paar jaar vind je een vriend en komen de kindjes. Dan kan die master direct de kast in en ga je voor de kindjes zorgen. Misschien als dan de kindjes wat ouder zijn nog parttime baantje zoeken om toch maar wat te doen en dan lekker gaan zeuren over de wage gap.
Een makkelijker leven kan je toch eigenlijk niet hebben?
Ik zwaai naar dieren.
gewoon lekker je eigen ding doen.. 24 is echt nog jong hoor.. en stel dat het bij 34 nog steeds zo is.. sowhat? je bent verantwoording aan jezelf schuldig en zolang jij daar blij mee bent... ik ken mensen van 40 die nog steeds zo leven en het heerlijk vinden.. dat huisje/boompje/beestje idee is een "standaard" dat houdt niet in dat je die moet volgen.. sommige mensen houden niet van standaarden..
Ik heb wel die fase gehad.. en op mijn 30ste kwam ik erachter dat ik dat echt niet wilde.. leven in almere (of all places), huisdieren en "serieus" aan het doen.. mijn relatie ging stuk.. ik ging naar het buitenland en gewoon doen waar ik zelf zin in had.. en dat was wel elk weekend lekker aan het zwembad liggen.. kopen wat ik wilde (en me kon veroorloven).. en genieten van het leven..
het was pas slecht geweest als je dit wel wilde, maar niet voorelkaar kon krijgen.. maar goed als je dat wil proberen.. ik zou zeggen begin een relatie met iemand die heel graag kinderen en een huis wil.. en dan lekker settlen in Almere... dan ben je daarna of heel blij.. of heel snel genezen..
Ik heb wel die fase gehad.. en op mijn 30ste kwam ik erachter dat ik dat echt niet wilde.. leven in almere (of all places), huisdieren en "serieus" aan het doen.. mijn relatie ging stuk.. ik ging naar het buitenland en gewoon doen waar ik zelf zin in had.. en dat was wel elk weekend lekker aan het zwembad liggen.. kopen wat ik wilde (en me kon veroorloven).. en genieten van het leven..
het was pas slecht geweest als je dit wel wilde, maar niet voorelkaar kon krijgen.. maar goed als je dat wil proberen.. ik zou zeggen begin een relatie met iemand die heel graag kinderen en een huis wil.. en dan lekker settlen in Almere... dan ben je daarna of heel blij.. of heel snel genezen..
Any previously enabled store events for this user, including notifications to other users, may fail to fire
Kijk eerst maar eens hoe veel van die relaties over een jaar ook nog samen zijn. Zo jong al settelen zou voor mij ook niks geweest zijn.
Klopt. Dat geef ik ook gewoon toe, ik baal ervan dat ik me wat aantrek van de maatschappelijke normen.quote:
Je baalt dus niet van je leven, maar je wil zijn zoals anderen willen dat je bent.
Je hebt tijd genoeg om te settlen.
SeLang
Black swans matter
24 is piepjong en nog lang geen tijd om je te settelen. Daar kun je nog makkelijk 6-10 jaar mee wachten (en als man nog veel langer) als je dat überhaupt wil .
Maar ik herken het wel. 24-25jr is bij de meeste mensen de meest trutttige leeftijd. Om een of andere reden worden veel mensen op die leeftijd plotseling enorm burgerlijk. Ik was daarin zelf overigens ook geen uitzondering en ik kijk daar nu hoofdschuddend op terug.
Vaak zie je dat bij sommige mensen daarna de scherpe randjes er wel weer een beetje af gaan, vaak getriggerd door een verbroken relatie of andere tegenslag in het leven. Mensen gaan dan weer wat ontburgerlijken.
Het is al gezegd: leef je eigen leven en leer om geen fuck te geven wat anderen daarvan vinden. Stiekem zijn ze jaloers op je (en zo niet nu dan wel over een paar jaar).
Maar ik herken het wel. 24-25jr is bij de meeste mensen de meest trutttige leeftijd. Om een of andere reden worden veel mensen op die leeftijd plotseling enorm burgerlijk. Ik was daarin zelf overigens ook geen uitzondering en ik kijk daar nu hoofdschuddend op terug.
Vaak zie je dat bij sommige mensen daarna de scherpe randjes er wel weer een beetje af gaan, vaak getriggerd door een verbroken relatie of andere tegenslag in het leven. Mensen gaan dan weer wat ontburgerlijken.
Het is al gezegd: leef je eigen leven en leer om geen fuck te geven wat anderen daarvan vinden. Stiekem zijn ze jaloers op je (en zo niet nu dan wel over een paar jaar).
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Je wilt graag voldoen aan het standaardmodel en in die ratrace zit je nu vast. Als je dit beseft kun je gaan denken of dit de kant is waar je echt zelf naartoe wilt gaan of dat je toch wat zijweggetjes neemt die uitlopen op andere paden. En met andere paden bedoel ik de wat authentiekere wegen, wegen die niet door de maatschappij voorgekauwd worden. Alleen moet je wel echt de persoon ervoor zijn wil je zo'n pad in je leven gaan bewandelen.
Try to save myself but myself keeps slipping away
Klinkt wel bekend eigenlijk. Ik heb het na m'n 30e nog steeds. En volgens mij zien ze me nog steeds als high potential maar ik moet nodig eens aan de vrouw. Of zoiets. En oh ja. De social skills moeten nog net wat scherper. En dat komt dan van iemand die erom bekend staat nauwelijks te kunnen communiceren 
Who cares. Het is mijn leven. Als ik een leuke vrouw tegen kom die met mij zou willen settelen dan is dat mooi meegenomen want ik heb de ruimte ervoor. Maar zo niet. Pfft. Big deal. Ik ben best wel gelukkig met wat ik wel heb. Ik heb hobbies, een leuke fulltime baan, veel vrienden/kennissen, genoeg kansen om aan m'n eigen ontwikkeling te werken of iets nieuws te proberen, een leuk eigen appartement en ik ben financieel (en medisch) gezond.
Ik heb overigens ook genoeg tegenslag gekend. Maar juist daarom schat ik dit op waarde.
Who cares. Het is mijn leven. Als ik een leuke vrouw tegen kom die met mij zou willen settelen dan is dat mooi meegenomen want ik heb de ruimte ervoor. Maar zo niet. Pfft. Big deal. Ik ben best wel gelukkig met wat ik wel heb. Ik heb hobbies, een leuke fulltime baan, veel vrienden/kennissen, genoeg kansen om aan m'n eigen ontwikkeling te werken of iets nieuws te proberen, een leuk eigen appartement en ik ben financieel (en medisch) gezond.
Ik heb overigens ook genoeg tegenslag gekend. Maar juist daarom schat ik dit op waarde.
Ik begrijp dit soort topics echt totaal niet. Als je ouders je iedere dag huilend lastigvielen met dat ze een kleinkind wilden, ja dan snap ik het nog een beetje. Maar je zit toch niet meer op de middelbare school waar je moet doen wat anderen doen anders val je buiten de boot? Doe gewoon zoals iedereen al zegt wat je zelf wilt, wat boeit het als anderen dat kinderachtig vinden???? waarom is het zo moeilijk om te doen wat je zelf wilt??? Dat doen die mensen met hun volwassen leven op hun 24ste toch ook... hoop ik voor ze anders heb ik echt medelijden...quote:
Het stomme is dat het puur de druk is die anderen op mij leggen, en het feit dat ik mezelf met alles en iedereen vergelijk, dan dat ik dit zelf heel graag nu al wil. Ik vind het ook prima om tegen mijn 30e mijn partner tegen te komen en dan pas te settelen en aan kinderen te beginnen.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Ik snap wat je bedoelt. Zelf ben ik nog jonger dan jij en ik zie mezelf echt nog niet op mezelf wonen met een baan, laat staan kinderen. Mensen in mijn omgeving hebben wel al die wensen etc.
Maar je geeft aan dat je ver wilt komen met acteren. Nou, acteurs settelen pas heel laat! Als je op je 26e getrouwd bent met een baan enz dan zal het acteerwerk ook niet vlot gaan. Nog iets, in de Amerikaanse filmindustrie is het ook een beetje het principe van 'fuck my way up to the top'. Oké, dat is offtopic
maar wat ik wil zeggen is dat het nog geen haast heeft. Doe waar je goed in bent en ontwikkel jezelf eerst voordat je voor anderen gaat zorgen 
.
Maar je geeft aan dat je ver wilt komen met acteren. Nou, acteurs settelen pas heel laat! Als je op je 26e getrouwd bent met een baan enz dan zal het acteerwerk ook niet vlot gaan. Nog iets, in de Amerikaanse filmindustrie is het ook een beetje het principe van 'fuck my way up to the top'. Oké, dat is offtopic
maar wat ik wil zeggen is dat het nog geen haast heeft. Doe waar je goed in bent en ontwikkel jezelf eerst voordat je voor anderen gaat zorgen .
Hou gewoon op met zeuren... Ik ben 29, woon nog op kamers en doe mijn master. Ik ben er eerlijk gezegd trots op dat ik die keuze heb gemaakt. Niet veel mensen doen dat.
zo is het. vrouwen horen nu eenmaal thuis achter het fornuis.quote:
Het komt wel goed, over een paar jaar vind je een vriend en komen de kindjes. Dan kan die master direct de kast in en ga je voor de kindjes zorgen. Misschien als dan de kindjes wat ouder zijn nog parttime baantje zoeken om toch maar wat te doen en dan lekker gaan zeuren over de wage gap.
Een makkelijker leven kan je toch eigenlijk niet hebben?
Maar niet heus.....Daaaag.
24 en dan al zo denken vind ik wel erg jong hoor.
Op die leeftijd werkte ik nog bij de supermarkt en ging ik elk weekend met mijn vrienden naar de kroeg
Uiteindelijk prima terecht gekomen (29) al zeg ik het zelf. Neem je tijd!
Op die leeftijd werkte ik nog bij de supermarkt en ging ik elk weekend met mijn vrienden naar de kroeg
Uiteindelijk prima terecht gekomen (29) al zeg ik het zelf. Neem je tijd!
Wees blij dat je nog zo'n leven hebt.
Je gaat het missen zodra het grote mensen leven begint.
Ik zit nu zelf ook op zo'n drempel. Binnenkort afgestudeerd, maar ik ben echt niet toe aan werken. Al mijn vrienden zijn getrouwd en werken al full-time
Ik ben ook de enige 24 jarige vrijgezel en ik vind het prima zo
Je gaat het missen zodra het grote mensen leven begint.
Ik zit nu zelf ook op zo'n drempel. Binnenkort afgestudeerd, maar ik ben echt niet toe aan werken. Al mijn vrienden zijn getrouwd en werken al full-time
Ik ben ook de enige 24 jarige vrijgezel en ik vind het prima zo
Op woensdag 6 februari 2019 00:47 schreef SideEffect het volgende
Als dima voor 31 december 2019 een relatie krijgt met treinmeisje, krijg jij van mij 10¤
Als dima voor 31 december 2019 een relatie krijgt met treinmeisje, krijg jij van mij 10¤
nou ik weet niet hoor. maar ik ben nu 25 en ik ben al gesetteld en ik vind het eigenlijk wel heel fijn ook. ik heb dan wel geen kinderen (gelukkig) maar ik heb wel een lieve vriend.
ik denk ook dat iedereen hier weer anders tegenaan kijkt. sommige 20ers zijn er al klaar voor. en sommige zijn dat gewoon nog niet.
maar dat je druk voelt vanuit je omgeving om perse te moeten settelen vind ik dan wel een beetje apart weer. het is toch jouw leven?
ik denk ook dat iedereen hier weer anders tegenaan kijkt. sommige 20ers zijn er al klaar voor. en sommige zijn dat gewoon nog niet.
maar dat je druk voelt vanuit je omgeving om perse te moeten settelen vind ik dan wel een beetje apart weer. het is toch jouw leven?
Maar niet heus.....Daaaag.
kun je aangeven wat nu precies de hoogste prioriteit voor je heeft...quote:
in de voorgaande openingspost aleen al heb je namelijk aangegeven dat je wensen zijn, onder meer:
- een gesettled leven
- serieuze relatie
- kinderplannen
- goede baan
- acteren
- in binnen- en buitenland audities doen
- op serieuze dingen focussen
- meer tijd voor je studie
- minder aantrekken van de maatschappij
- focussen op jezelf en je eigen geluk
- en dan wil je ook nog weten HOE
ik vermoed dat je moet ontdekken wat je prioriteiten zijn en gewoon een paar dingen vorlopig afstrepen..
ik weet overigens hoe het voelt, ik heb ook al drie jaar dat ik eigenlijk de overloop eens wil schilderen, en tot nu toe kom ik daar maar niet aan toe; tja, je kunt niet alles hé
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Alles komt op z'n tijd. Wanneer die tijd is, verschilt per persoon. Ikzelf ben ook pas laat begonnen met settelen en ik heb daar geen moment spijt van gehad.
Geniet van de tijd waarin je nog helemaal zelf kan bepalen wat je doet, zonder rekening met een partner te hoeven houden!
Geniet van de tijd waarin je nog helemaal zelf kan bepalen wat je doet, zonder rekening met een partner te hoeven houden!
Doe gewoon lekker wat jij wil en waar jij je fijn bij voelt in plaats van wat 'de wereld' van jou verwacht.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Misschien goed het even te laten rusten. Maak eerst die master eens af. Ga daarna op een welverdiende ndikke vakantie.
En kijk dan nog eens. Niets hoeft. Ja, zorgen dat je te eten hebt en een dak boven je hoofd is wel zo handig. Verder zou je juist ook even kunnen genieten van de wereld die voor je open ligt. Nu is het moment.
En kijk dan nog eens. Niets hoeft. Ja, zorgen dat je te eten hebt en een dak boven je hoofd is wel zo handig. Verder zou je juist ook even kunnen genieten van de wereld die voor je open ligt. Nu is het moment.
Whatever...
Typische millenial klacht. Zorg dat je van die prestatiedruk afkomt, jezelf vergelijken met anderen is funest.
Resistance is futile.
Ook dat is typisch millenial gedrag. Deden wij vroeger ook wel, alleen keken we daarbij niet wie meer followers op insta heeft om daar ons eigen succes aan af te meten.quote:
[..]
kun je aangeven wat nu precies de hoogste prioriteit voor je heeft...
in de voorgaande openingspost aleen al heb je namelijk aangegeven dat je wensen zijn, onder meer:
- een gesettled leven
- serieuze relatie
- kinderplannen
- goede baan
- acteren
- in binnen- en buitenland audities doen
- op serieuze dingen focussen
- meer tijd voor je studie
- minder aantrekken van de maatschappij
- focussen op jezelf en je eigen geluk
- en dan wil je ook nog weten HOE
ik vermoed dat je moet ontdekken wat je prioriteiten zijn en gewoon een paar dingen vorlopig afstrepen..
ik weet overigens hoe het voelt, ik heb ook al drie jaar dat ik eigenlijk de overloop eens wil schilderen, en tot nu toe kom ik daar maar niet aan toe; tja, je kunt niet alles hé
Resistance is futile.
Gewoon minder fucks geven.
Je leeft voor jezelf en je bent 24, je zou gewoon lekker moeten doen waar jij gelukkig van wordt.
Je leeft voor jezelf en je bent 24, je zou gewoon lekker moeten doen waar jij gelukkig van wordt.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Oh, en als je als vrouw nou érgens gelukkig van wordt, dan is het wel het loslaten van het idee dat je een man nodig hebt om een huis te kopen, om een carriére van de grond te tillen, om een rijk sociaal leven te hebben. Als je die dingen onder de knie hebt, dan is in je eentje een gezin stichten ook nog maar een relatief kleine stap.
Ik wou dat ik dat op mijn 24ste al losgelaten had.
Ik wou dat ik dat op mijn 24ste al losgelaten had.
Resistance is futile.
Of het jou bevalt of niet...er zijn genoeg vrouwen die wel een man nodig hebben voor dat levenquote:Op woensdag 11 april 2018 12:38 schreef Seven. het volgende:
Oh, en als je als vrouw nou érgens gelukkig van wordt, dan is het wel het loslaten van het idee dat je een man nodig hebt om een huis te kopen, om een carriére van de grond te tillen, om een rijk sociaal leven te hebben. Als je die dingen onder de knie hebt, dan is in je eentje een gezin stichten ook nog maar een relatief kleine stap.
Ik wou dat ik dat op mijn 24ste al losgelaten had.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Ben je tevreden met die baan, ga je er fluitend naartoe?quote:
Ben dezelfde leeftijd,en ik woon nog bij mijn ouders. Ben momenteel klaar met studeren en doe een kassabaan parttime. Om andere redenen etc. is het zo, maar toch. Je bent niet de enige die het zo ziet.
Resistance is futile.
Gaat er toch niet om wat mij wel of niet bevalt? Who cares?quote:
[..]
Of het jou bevalt of niet...er zijn genoeg vrouwen die wel een man nodig hebben voor dat leven
Ik denk persoonlijk dat elke vrouw het in zich heeft om een mooi leven op te bouwen zonder afhankelijk te zijn van een man. Maar je moet wel bereid zijn om fulltime te werken om je eigen paleisje te kunnen kopen. En daar zit 't 'm natuurlijk. Veel vrouwen groeien op met de mooie droom van max. 3 dagen werken voor de leuk en dan veel tijd thuis doorbrengen.
Financiele onafhankelijkheid is het grootste goed dat je als vrouw kunt bezitten. Vrijheid is leven zonder angst. Financieel onafhankelijk zijn is leven zonder angst.
Resistance is futile.
Ik denk het niet. Net als dat niet elke man dat in zich heeft.quote:Op woensdag 11 april 2018 12:50 schreef Seven. het volgende:
[..]
Gaat er toch niet om wat mij wel of niet bevalt? Who cares?
Ik denk persoonlijk dat elke vrouw het in zich heeft om een mooi leven op te bouwen zonder afhankelijk te zijn van een man. Maar je moet wel bereid zijn om fulltime te werken om je eigen paleisje te kunnen kopen. En daar zit 't 'm natuurlijk. Veel vrouwen groeien op met de mooie droom van max. 3 dagen werken voor de leuk en dan veel tijd thuis doorbrengen.
Financieel onafhankelijkheid is het grootste goed dat je als vrouw kunt bezitten. Vrijheid is leven zonder angst. Financieel onafhankelijk zijn is leven zonder angst.
Zelfs denk ik dat het percentage bij de vrouwen ook nog een stuk hoger ligt die dit niet zelf voor elkaar kunnen boksen.
Waarom groeien vrouwen op met de droom van max 3 dagen werken ik snap dat niet, helemaal niet in deze tijd?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Dat moederschap, naar het schijnt toch een hele sterke wens. Dat moet wel toegevoegde waarde hebben natuurlijk.quote:
[..]
Ik denk het niet. Net als dat niet elke man dat in zich heeft.
Zelfs denk ik dat het percentage bij de vrouwen ook nog een stuk hoger ligt die dit niet zelf voor elkaar kunnen boksen.
Waarom groeien vrouwen op met de droom van max 3 dagen werken ik snap dat niet, helemaal niet in deze tijd?
Resistance is futile.
En trouwens, ik lieg. Gezondheid is het grootste goed. Daarna financiele onafhankelijkheid. En als je dan ook nog alleen heel gelukkig kunt zijn, dan is je leven gewoon helemaal prima. Want dan kan niemand je wat maken. .
Maar we dwalen af. TS, ik hoop dat je er wat aan hebt.
. Maar we dwalen af. TS, ik hoop dat je er wat aan hebt.
Resistance is futile.
Niet fluitend ernaartoe, als ik er ben heb ik het ontzettend naar mijn zin. Momenten dat ik thuis zit of weg moet gaan is het wat "spannend" i guess? Beetje raar maar is allemaal goedquote:
[..]
Ben je tevreden met die baan, ga je er fluitend naartoe?
Juist.
Doen ze zelf.quote:
[..]
Dat moederschap, naar het schijnt toch een hele sterke wens. Dat moet wel toegevoegde waarde hebben natuurlijk.
Daarbij krijgen ze genoeg voordeeltjes, regelementjes etc. om mee te doen.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Dan heb je gewoon een superleuke baan en dat spannende gaat vanzelf over. Geniet ervan, het is je gegund. Wie weet wat zich op termijn nog aandient, voor nu is het allerbelangrijkste dat je een baan hebt waar je het ontzettend naar je zin hebt. Misschien kun je meer uren krijgen of zo, why not?quote:
[..]
Niet fluitend ernaartoe, als ik er ben heb ik het ontzettend naar mijn zin. Momenten dat ik thuis zit of weg moet gaan is het wat "spannend" i guess? Beetje raar maar is allemaal goed
Resistance is futile.
Sta in ieder geval voor 3 maanden zeker op een 0 uren contract. Merk wel dat ik vandaag vrij ben dat ik het nog niet teveel moet doen, maar de 4 of 5 uur die ik zover per dag heb gedaan zijn wel goed. Kan mezelf iig wat meer rust geven.quote:
[..]
Dan heb je gewoon een superleuke baan en dat spannende gaat vanzelf over. Geniet ervan, het is je gegund. Wie weet wat zich op termijn nog aandient, voor nu is het allerbelangrijkste dat je een baan hebt waar je het ontzettend naar je zin hebt. Misschien kun je meer uren krijgen of zo, why not?
Juist.
Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om wat je belangrijk vind in je leven en waar je gelukkig van wordt. Bij mij is dat verbondenheid, en dat zal voor meer mensen gelden. Alleen ben ik wel achter gekomen dat een huwelijk of een kind geen voorwaarde of resultaat is van verbondenheid (je kan je ook eenzaam voelen in je huwelijk, etc). En andersom geldt ook: voor het voelen van verbondenheid met anderen hoef je niet per se een partner te hebben. Wie zich blindstaart op een relatie om zich verbonden te voelen met anderen, die kan het beste nog eens goed te rade gaan bij zichzelf.quote:
Oh, en als je als vrouw nou érgens gelukkig van wordt, dan is het wel het loslaten van het idee dat je een man nodig hebt om een huis te kopen, om een carriére van de grond te tillen, om een rijk sociaal leven te hebben. Als je die dingen onder de knie hebt, dan is in je eentje een gezin stichten ook nog maar een relatief kleine stap.
Ik wou dat ik dat op mijn 24ste al losgelaten had.
Somebody that I used to know
Ik zeg ook nergens dat ik verbondenheid niet belangrijk vind. Maar gezond zijn en financieel onafhankelijk zijn, sluiten een diepe verbondenheid niet uit. Ik ben wel degelijk nóg gelukkiger nu ik een superfijne relatie heb. Maar als hij morgen onder de bus komt, dan hoef ik financieel niets in te boeten.quote:Op woensdag 11 april 2018 13:10 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Uiteindelijk gaat het er natuurlijk om wat je belangrijk vind in je leven en waar je gelukkig van wordt. Bij mij is dat verbondenheid, en dat zal voor meer mensen gelden. Alleen ben ik wel achter gekomen dat een huwelijk of een kind geen voorwaarde of resultaat is van verbondenheid (je kan je ook eenzaam voelen in je huwelijk, etc). En andersom geldt ook: voor het voelen van verbondenheid met anderen hoef je niet per se een partner te hebben. Wie zich blindstaart op een relatie om zich verbonden te voelen met anderen, die kan het beste nog eens goed te rade gaan bij zichzelf.
Resistance is futile.
Ach soquote:
[..]
Ik zeg ook nergens dat ik verbondenheid niet belangrijk vind. Maar gezond zijn en financieel onafhankelijk zijn, sluiten een diepe verbondenheid niet uit. Ik ben wel degelijk nóg gelukkiger nu ik een superfijne relatie heb. Maar als hij morgen onder de bus komt, dan hoef ik financieel niets in te boeten.
Ja, ik zou ook gaan nadenken over wat ik nou ècht belangrijk vind in mijn leven en vervolgens hoe ik dat kan bereiken.
Man en kind kùnnen er deel van uit maken, maar dat hoeft niet.
Financieel onafhankelijke positie kan er deel van uit maken, maar dat hoeft niet.
Gezondheid kan er deel van uit maken, maar is nog steeds geen absolute voorwaarde. Al kan ik daar natuurlijk wel invloed op uitoefenen en het als belangrijk onderdeel zien van mijn geluk.
Somebody that I used to know
Je bent ook nog half student. Ga eerder eens nadenken wat je na je master wilquote:
[..]
Klopt. Dat geef ik ook gewoon toe, ik baal ervan dat ik me wat aantrek van de maatschappelijke normen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Laat dat los. Jaag je dromen na.quote:
Je moet je even op de serieuze dingen gaan focussen in plaats van als de flierefluiter maar wat doen.
Dat serieus gaan doen kan je ook over 20 jaar als al het andere niet gelukt is. Echt daar heb je nog tijd zat voor in de toekomst.
Geldt denk ik voor iedereen. Los van je geslacht.quote:
[..]
Gaat er toch niet om wat mij wel of niet bevalt? Who cares?
Ik denk persoonlijk dat elke vrouw het in zich heeft om een mooi leven op te bouwen zonder afhankelijk te zijn van een man. Maar je moet wel bereid zijn om fulltime te werken om je eigen paleisje te kunnen kopen. En daar zit 't 'm natuurlijk. Veel vrouwen groeien op met de mooie droom van max. 3 dagen werken voor de leuk en dan veel tijd thuis doorbrengen.
Financiele onafhankelijkheid is het grootste goed dat je als vrouw kunt bezitten. Vrijheid is leven zonder angst. Financieel onafhankelijk zijn is leven zonder angst.
Je moet voordat je een gezin stichten en samen vanalles opbouwt vooral ook goed met jezelf kunnen omgaan. Dat beslaat zowel zakelijk als persoonlijk vlak.
Als je trouwt en kinderen krijgt ben je automatisch afhankelijk van elkaar. Dat is niet perse erg. Als je maar wel in staat bent voor jezelf te zorgen en onafhankelijk te zijn of worden.
En er zitten zowel voor als nadelen aan parttime werken of juist niet. Zo hebben veel mannen veel minder tijd voor zichzelf en kinderen dan ze zouden willen. Maar zijn vrouwen vaker financieel afhankelijk.
De problemen die vrouwen na scheiden hebben zijn vaker financieel van aard, die van mannen op sociaal en zelfredzaam vlak.
Whatever...
Ik zie toch eigenlijk helemaal niet zoveel personen van jouw leeftijd die nog studeren die al gesetteld zijn hoor. Heb ook niet echt het idee dat de "maatschappij" dat verwacht. De gemiddelde leeftijd waarop vrouwen in Nederland hun eerste kind krijgen is 29,8 jaar. En ik denk niet dat de meeste studenten al genoeg geld hebben om uberhaupt een huis te kopen.
je volgt de enige goede route ts. je wil toch niet net als al dat kuddevolk je helemaal de tiesveswerken om een gezinnetje te onderhouden. stel dat uit voordat je een stabdaardburger wordt die geblinddoekt door de kudde heen loopt zonder enige vrijheid.
Je hebt nog tijd zat. Máár, de druk die je voelt is nu wellicht alleen nog sociaal, maar zal later wel een serieuze druk gaan worden. Of je het nou leuk vindt of niet, mocht je een kinderwens hebben (ik hoop het wel), dan zul je toch wel een keer stappen daarvoor moeten gaan maken.
Dat hoeft niet binnen nu en een jaar, maar de vruchtbaarheid van de vrouw neemt nou eenmaal vanaf de 33-35 enorm af. Daarnaast moet je ook nog een beetje terugtellen, want stel dat je inderdaad op je 32e kinderen wil maken, dan moet je eerst je financiën op orde hebben, een stabiele relatie hebben, je zaakjes voor elkaar, etc. En dan is er natuurlijk nog tijd nodig om zwanger te worden als je het gaat proberen. Sommigen schieten in 1 keer raak, maar het kan ook prima nog wel 6-12 maanden duren voordat je ook daadwerkelijk zwanger wordt. En als je dan ook nog 2 of 3 kinderen wilt, dan moet je al helemaal wat eerder 'beginnen'.
Til er nog niet te zwaar aan, maar ik denk dat veel vrouwen die 'tot hun 30e lekker blijven feesten' en het dan pas serieus aan gaan pakken, toch zeker wel in tijdnood gaan komen om hun kinderwens nog in vervulling te laten gaan. Misschien heb je wel problemen met zwanger worden waar je dán pas achter komt. Of heeft je vriend problemen.
En houd er ook rekening mee dat jij niet meer zo begeerlijk bent op je 31e als op je 24e. Dus kun je op dat moment nog wel de man krijgen waarmee jij het huisje-boompje-beestje wilt?
Ja het leven is hard en oneerlijk. Vrouwen hebben nou eenmaal een houdbaarheidsdatum. Daar moet je je wel van bewust zijn.
Tenzij je nooit geen kinderen wilt natuurlijk, dan is mijn bovenstaande verhaal niet van toepassing en is het lang leve de lol. Behalve dan het stukje over je begeerlijkheid voor een vaste relatie.
Geniet maar doe het met mate en stop op tijd is dus het advies
Dat hoeft niet binnen nu en een jaar, maar de vruchtbaarheid van de vrouw neemt nou eenmaal vanaf de 33-35 enorm af. Daarnaast moet je ook nog een beetje terugtellen, want stel dat je inderdaad op je 32e kinderen wil maken, dan moet je eerst je financiën op orde hebben, een stabiele relatie hebben, je zaakjes voor elkaar, etc. En dan is er natuurlijk nog tijd nodig om zwanger te worden als je het gaat proberen. Sommigen schieten in 1 keer raak, maar het kan ook prima nog wel 6-12 maanden duren voordat je ook daadwerkelijk zwanger wordt. En als je dan ook nog 2 of 3 kinderen wilt, dan moet je al helemaal wat eerder 'beginnen'.
Til er nog niet te zwaar aan, maar ik denk dat veel vrouwen die 'tot hun 30e lekker blijven feesten' en het dan pas serieus aan gaan pakken, toch zeker wel in tijdnood gaan komen om hun kinderwens nog in vervulling te laten gaan. Misschien heb je wel problemen met zwanger worden waar je dán pas achter komt. Of heeft je vriend problemen.
En houd er ook rekening mee dat jij niet meer zo begeerlijk bent op je 31e als op je 24e. Dus kun je op dat moment nog wel de man krijgen waarmee jij het huisje-boompje-beestje wilt?
Ja het leven is hard en oneerlijk. Vrouwen hebben nou eenmaal een houdbaarheidsdatum. Daar moet je je wel van bewust zijn.
Tenzij je nooit geen kinderen wilt natuurlijk, dan is mijn bovenstaande verhaal niet van toepassing en is het lang leve de lol. Behalve dan het stukje over je begeerlijkheid voor een vaste relatie.
Geniet maar doe het met mate en stop op tijd is dus het advies
Wat een onzin wordt er hier toch op Fok altijd over 30-jarige vrouwen gespuid, alsof je leven als vrouw dan meteen voorbij is zodra je dat magische getal hebt bereikt. Veel relaties ontstaan pas op die leeftijd, omdat mensen serieuzer zijn dan toen ze twintig waren. Ook is het niet zo dat je in de periode 30-40 moeite hebt met kinderen krijgen. Verminderde vruchtbaarheid in die leeftijd betekent niet meteen dat het al snel een onmogelijke taak wordt.quote:
En houd er ook rekening mee dat jij niet meer zo begeerlijk bent op je 31e als op je 24e. Dus kun je op dat moment nog wel de man krijgen waarmee jij het huisje-boompje-beestje wilt?
Misschien hink je nu teveel op twee gedachten? Aan één kant je master, aan de andere kant het acteren. Misschien voelt het beter om je focus eerst even op één ding te houden? Bijvoorbeeld eerst je master zo goed mogelijk afmaken. En dan, als een soort beloning na al dat studeren, een jaar vol op acteren richten, om te kijken hoe ver je echt kan komen daarmee? Dan hoef je niet zo met prioriteiten te kloten en heb je dat acteerjaar echt verdiend als het ware.quote:
Sinds een paar weken baal ik ineens enorm van hoe mijn leventje nu is.
Ik ben 24 jaar en heb het in principe prima voor elkaar. Ik woon op kamers in één van de grote steden, ik ben bezig met mijn master, heb daarnaast ook een leuke baan. Ik zie er goed uit, genoeg vrienden en vriendinnen, leuke hobby's en nog steeds wel het studentenleventje.
Toch merk ik dat ik een bepaalde 'druk' van de maatschappij ervaar om mijn niet serieuze studentikoze leventje in te ruilen voor een wat meer gesetteld leven. Iedereen om mij heen gaat samenwonen, koopt een huis of krijgt een kind.
Zelf vind ik het in principe prima om nu nog even vrijgezel te zijn, maar het lijkt wel alsof ik de enige vrijgezelle 24 jarige dame over ben. Ik weet wel dat dit helemaal niet het geval is, maar het voelt alsof mijn leven niet de richting opgaat waarin het moet opgaan: een serieuze relatie, settelen, serieuze kinderplannen, goede baan, noem maar op.
Het stomme is dat het puur de druk is die anderen op mij leggen, en het feit dat ik mezelf met alles en iedereen vergelijk, dan dat ik dit zelf heel graag nu al wil. Ik vind het ook prima om tegen mijn 30e mijn partner tegen te komen en dan pas te settelen en aan kinderen te beginnen.
Ik heb ook een best tijdrovende hobby waar ik graag verder mee wil gaan (acteren) en ik heb regelmatig in binnen en buitenland audities, speel in toneelgroepen, noem maar op. Super leuk, alleen sinds kort denk ik: Stephanie, kom op. Je moet je even op de serieuze dingen gaan focussen in plaats van als de flierefluiter maar wat doen. Denk aan je toekomst! Die acteerdingen kosten me namelijk ook best veel geld en tijd, en heeft er al voor gezorgd dat ik m'n master in deeltijd moet gaan doen i.p.v. fulltime.
Mijn leven voelt een beetje kinderachtig ten opzichte van het leven van veel andere 24 en 25 jarigen. En daar wil ik graag vanaf, maar ik weet niet zo goed hoe. Ik moet mezelf echt minder aantrekken van wat de maatschappij van mij vindt, en me meer focussen op mezelf en mijn eigen geluk.
Maar HOE doe ik dat?
Ok, wat je mastercarriere betreft kan het voordeliger zijn om meteen door te stomen en ervaring in het veld op te doen. Aan de andere kant kun je straks ook eerlijk antwoorden dat je na het studeren eerst de wijde wereld in wilde en nu klaar bent om je vast te bijten in deze job.
Verder kun je misschien ook makkelijker socializen met de bijpassende luitjes, waardoor je misschien ook minder druk ervaart. Je zit dan immers toch meer in hetzelfde schuitje, dan met je vrienden die er niet in zitten. Plus, het netwerkt vast wat makkelijker qua acteerwerk als je niet part-time ook nog even die master moet afmaken.
En verder hoor je over een tijdje je vrienden en vriendinnen vanzelf wel mekkeren over hun bij nader inzien ook niet geheel perfecte leventje. Die sleur van werk en seks (voor zover nog aanwezig), huilbaby's, niet meer zomaar kunnen gaan en staan waar je wil enzo. En dan is jouw leven ineens een stuk begrijpelijker. Benijdbaar zelfs.
Die zogenoemde druk van de maatschappij wordt tegenwoordig ook wel eens Force of Average genoemd hier en daar. Mensen kiezen er in bijna alle gevallen voor om een matig leven te lijden om zo te voldoen aan hetgeen de maatschappij zogenaamd van hun verwacht, huisje-boompje-beestje.
Het fraaie van de mensheid is dat we dan ook nog anderen gaan proberen beinvloeden om net zo matig als onszelf te leven, zodat niemand er bovenuit schiet.
Zag er dit weekend nog een paar mooie voorbeelden van: met het mooie weer van de afgelopen dagen staat heel m'n social media vol met foto's van dezelfde mensen op altijd dezelfde terrasjes met allemaal dezelfde gare spreuken over hoe mooi het leven wel niet is als je er maar van geniet.
Goed dat je je op jezelf blijft richten. Onthoud altijd dat alleen JIJ degene bent die richting en sturing kan geven aan JOU leven. Laat daar niemand tussen komen, alleen dan kun je gelukkig worden.
Het fraaie van de mensheid is dat we dan ook nog anderen gaan proberen beinvloeden om net zo matig als onszelf te leven, zodat niemand er bovenuit schiet.
Zag er dit weekend nog een paar mooie voorbeelden van: met het mooie weer van de afgelopen dagen staat heel m'n social media vol met foto's van dezelfde mensen op altijd dezelfde terrasjes met allemaal dezelfde gare spreuken over hoe mooi het leven wel niet is als je er maar van geniet.
Goed dat je je op jezelf blijft richten. Onthoud altijd dat alleen JIJ degene bent die richting en sturing kan geven aan JOU leven. Laat daar niemand tussen komen, alleen dan kun je gelukkig worden.
|
|
