The road to hell...

quote:

Op zondag 8 april 2018 18:22 schreef soloshift het volgende:

[..]

Kijk, en dit is dus mijn probleem. Ik heb alles overkomen in het verleden, maar het heeft me wel getekend. Het was niet genoemd hier om te laten zien van "kijk eens hoe zielig ik ben", maar meer een achtergrond info en waar ik over heen ben geklommen. Om te laten zien dat ik nu vast loop.
Ik heb geen tijd gehad de laatste 2 jaar om dingen te verwerken of af te handelen. Dit is grotendeels natuurlijk mijn eigen schuld.

En vandaar dat ik ook wel een beetje blij ben met de mensen die roepen dat ik verder moet gaan. Het is niet het meest positieve om te horen of heel erg constructief, maar ik hoop dat het me de schop geeft om verder te gaan en niet te blijven hangen.

Ik moet zeggen dat de laatste 2 dagen sinds ik het contact heb verbroken met de meid die ik hierboven noemde, dat het stukken beter gaat nu ik niet constant conflicten heb.
Waar ik dan alleen weer boos om ben is dat ik er zo lang over gedaan heb uit angst. Maar het is in ieder geval een stap vooruit. Het voelt nu even kut aan maar dat wordt hopelijk beter.

quote:

Op zondag 8 april 2018 03:38 schreef soloshift het volgende:
Ik kom al jaren naar Fok! en heb op andere accounts vaker gepost (niet op dit account). Dit account is helaas wel bekend bij mensen die ik langere tijd ken, maar de meeste komen hier niet.

De laatste 2 jaar is heel erg lastig voor me. Ik heb nooit een makkelijk leven gehad. Mijn tante is vermoord door haar man die daarna zelfmoord pleegde, Ik was toen 9 jaar oud. Mijn vader was opgelicht door een business partner en we waren daardoor heel arm toen ik opgroeide. Hij werd na zijn zus' dood heel erg depri.

Ik groeide op in een buurt waar ik niet "normaal" was. Ik heb een vorm van autisme. Vroeger nog bekend als Asperger's syndroom. Ik werd altijd gepest en lelijk genoemd. Hierdoor durfde ik nooit op meiden af te stappen.
Mijn vader heeft me toen ik een jaar of 19 was bijna vermoord. Hij sloeg me, duwde me tegen de trap en drukte mijn keel dicht. Het is dat ik hem van me afsloeg maar mijn zicht werd toen al zwarter.
Mijn ex in een langdurige relatie heeft me helemaal kapot gemaakt nadat we na de breakup nog 2 jaar lang bij elkaar in de buurt bleven.

Dit is een kleine samenvatting van grote dingen die in mijn leven gebeurd zijn. Dingen die ik heb overkomen. Ik heb nu een belangrijke functie. In deze functie heb ik meerdere mensen onder me (meer dan 10) en kunnen mijn beslissingen internationaal grote gevolgen hebben soms.
Autisme is nauwelijks meer bij me te merken. Ik heb geen paniek aanvallen meer. Ik ben helemaal om geslagen van het "probleem jeugd" zijn naar een functional member of society.

Elke dag is normaal al een strijd voor me omdat ik mijn natuur moet bevechten en de laatste 2 jaar is het alleen maar erger geworden vanwege alles. De volgende dingen zijn de laatste 2 jaar gebeurd:

- Ik had een groep tegen depressie vanuit Reddit met 4 anderen gemaakt. Deze 4 hebben alle 4 over de laatste 2 jaar zelfmoord gepleegd. De laatste was 15 Feb na Valentijn, omdat hij uit de kast gekomen was en dit werd in zijn land/dorp niet getrokken. Hierna heeft hij zelfmoord gepleegd. Hij werd gevonden door zijn moeder. Ik heb het gevoel dat ik alle 4 gefaald heb in het leven. Ik weet dat dit fout is, no need to say it. Maar als je de rest leest, ga je wel snappen waarom ik in deze "waan" zit.

- Ik heb een jaar geleden contact gezocht met een meid waar ik ooit gevoelens voor had. Dit omdat ik de vriendschap toen verbroken had zonder een woord. Na een half jaar heb ik weer gevoelens voor haar ontwikkeld. Dit heb ik eerlijk aangegeven toen ze ging klagen en advies zocht over een jongen die stalkerish ging doen. Zij wilde hem daten in 1e instantie maar was bang. Ik wilde eerlijk zijn. Hier heb ik achteraf spijt van. Ze wees me af. Ik vond het afwijzen prima. Deed een beetje pijn maar ik kon haar eerlijkheid waarderen. De spijt heb ik omdat ze het soms tegen me ging gebruiken in discussies.

Vanwege mijn autisme heb ik soms ruimte nodig als ik boos ben en dit pakte zij heel persoonlijk op. Ze dacht dat ik haar irritant vond. Dit was niet het geval. Ze ging me op 14feb taggen in een Valentijn's post en ik was even hopeful. Ik had ook wat voor haar gedaan voor Valentijn. Dit werd de dood van onze vriendschap. Ik kreeg mixed signals. Zij had slechte ervaringen met Valentijn en andere mannen in het verleden. Ik probeerde een maand later de vriendschap te verbreken, maar ik heb zelf last gehad van stalkers dus ik heb haar nummer niet geblokkeerd. Hierdoor bleef ze me spammen op whatsapp. 3 dagen lang. Uiteindelijk heb ik ingegeven en zijn we verder gegaan, maar dingen waren niet hetzelfde.
De laatste 2 weken deed het heel erg pijn omdat een nieuwe gast in haar leven kwam waar ze veel tijd aan spendeerde. Dat maakte me een beetje jaloers.
Ik was er klaar mee... vooral omdat hij constant probeerde te achterhalen wat ik en die meid samen hadden. Ik heb eerlijk tegen hem gezegd dat we alleen maar vrienden waren. Maar na deze situatie kwam ik erachter dat ik door mijn werk stress had, maar dan ook nog eens zodra ik met deze situatie te maken had. Ja, merendeels van dit was online. Ik kon nergens meer bijkomen. Ik besloot dus om het te be-eindigen. Slimme keuze, toch?

Vervolgens heb ik contact gehad met een goede vriend van haar omdat hij het begon. Hij vroeg me hoe ik was e.d. en ik hem hem eerlijk geantwoord. Alles verteld wat er speelde .en hoe ik me voelde. Hij was shocked en vertelde me een heleboel over die nieuwe gast. Dit zag ik als absolute waarheid omdat het bevestigde wat ik dacht. Ik heb toen vervolgens uit de goedheid uit mijn hart mijn analytische vermogen gebruikt en alles aan hem verteld. Hij heeft dit 1 op 1 doorverteld maar in een manier waarop ik stalkerish over kwam. Als "red flags" en dat ik een bad guy ben. Dat ik mensen tegen haar op probeerde te zetten. Het is waar dat ik wat veel over haar gezegd heb en veel dingen heb opgemerkt, maar ik zou NOOIT stalken. Ik weet precies waar ze woont (dit heeft ze zelf gegeven) en ik ben NOOIT unannounced bij haar geweest. Ook heb ik haar goede vriend verteld van mijn plannen om weg te gaan. Een stalker zou nooit zelf afscheid nemen. Gelukkig heb ik doei kunnen zeggen en haar overal verwijderen. De actie en keuze lag nog steeds bij mij! Yay! Nu voel ik alleen of ik nooit echt van haar gehouden hebt maar meer the thought of... want ik ben 31 en eenzaam. Ik heb het gevoel dat ik haar als een vriend gefaald heb.

- Ik heb meerdere natuurlijke doden gehad in de laatste 2 jaar. Een gamervriend van me had een hartaanval tijdens het gamen. Bij de tijd de ambulance er was en mensen bij hem binnen kwamen was het te laat.
Een oom heeft een hartaanval gehad. Hierna kwamen we erachter dat hij duizende euros aan schuld had bij Russiche cammodels. Hij deed ook geen was of vuilnis. ZIjn hele huis stond vol met vuilniszakken, verpakkingen en oude kleding die hij weg gooide zodra het te smerig werd.
Een collega van me had prostaat kanker. Dit was iemand waar ik 5+ jaar mee samen werkte.

- Ik sta altijd voor iedereen klaar. The term "Fair and just" wordt regelmatig met me gebruikt. Ook help ik mensen met prive dingen en verhuizingen en dat soort dingen. Op het werk is dit ook algemeen bekend maar dankzij mijn werk moet ik soms dingen doen die niet getrokken worden. Helaas is 1 man zo zielig geweest om een keer een gerucht te verzinnen dat ik een vrouwelijk collega had aangerand. Dit gerucht is in Maart op mijn bord gekomen met een onderzoek. Ik ben zelf slachtoffer geweest van aanranding op de basisschool door een meid. Ik zou nooit iemand aanranden. Gelukkig is de meid waar het over ging eerlijk en heeft aangegeven dat ik zoiets nooit zou doen. Zij is altijd degene geweest die met mij fysiek contact zocht. Knuffels, aanrakingen, kussen op de wang met een verjaardag. Dit heeft er wel voor gezorgd dat ik nu mensen in het algemeen ontwijk en ik het gevoel heb dat ik de meid in kwestie gefaald heb omdat zij nu ook een slachtoffer is.

- Iedereen is gewend om op mij te bouwen. Ik kan nu niemand meer helpen. Ik slaap heel veel en doe heel weinig op het werk. Terwijl ik normaal altijd veel meer deed dan dat ik moest. Ik heb ook hierin het constante gevoel te falen.

- Alcohol gebruik is op het moment de enige manier waarop ik de autisme kant van me kan uitzetten en het stoppen met teveel nadenken over dingen en maakt het makkelijker om dingen los te laten. Hierdoor is mijn alcohol gebruik de laatste tijd behoorlijk toegenomen en moet ik opletten dat ik het niet nodig ga hebben om te dealen.

- Mijn beste vriend heeft het contact met me verbroken omdat het te lastig was om in mijn buurt te zijn. Dit kwam o.a. door mijn depressie. Ook is hij zelf niet eerlijk geweest en heeft me tegen een gamervriend gezet die later dood ging door een hartaanval. Hierdoor had ik op dat moment geen contact met de vriend in kwestie omdat ik die vriendschap verbroken had met het idee dat hij een hekel aan me had en bullshit over me aan het verspreiden was. Dit bleek dus achteraf niet eens zo te zijn! Dus die vriend heb ik gefaald door mijn beste vriend toen te vertrouwen.

- Ik ben bijna 32 jaar oud. Ik ben single. Ik heb niet veel vrienden in real life. Hier door voel ik me ook een failure. Ik ben lonely en zit teveel op het internet waardoor ik soms perspective verlies. Mensen om me heen trouwen, krijgen kinderen, kopen huizen samen en ik... ik speel spelletjes. Ik heb nu gelukkig 1 vriend die regelmatig dingen met me doet en volgende zaterdag ga ik ook met hem uit. Maar ugh... soms...

Ik moest dit ergens van me afschrijven. Sorry voor de wall of text. Ik voel me een massive failure met alle goede acties die ik probeer te doen die constant fout gaan. Soms wil ik ook gewoon teveel helpen en zoals Life is Strange probeerde te zeggen is dat je niet iedereen kan redden...

Als mensen hun mening willen geven heb je de volledige toestemming om brutally honest te zijn en te zeggen wat je denkt.
Ik probeer zelf al om hulp te zoeken. Ik ga al mijn huis uit zoveel dat ik kan maar soms wil/kan ik niet vanwege depressie. Ik doe al dingen buiten mijn comfort zone om nieuwe dingen te ervaren.

Als je het tot zover hebt gered, bedankt voor het lezen!