R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
En dan bedoel ik het perfecte plaatje zoals gemiddeld genomen nog de maatschappelijke opvatting is, niet voor jou persoonlijk.
En indien het afwijkt van dit plaatje, baal je daarvan? Ben je aan het werk om het te veranderen?
Om een beetje een idee te geven van wat ik bedoel:
Levensfase 18-25 : veel sociale contacten, geen problematisch drugs/drankgebruik, op kamers wonen en lid zijn van een studie/studentenvereniging maar ondertussen ook nog lekker de voortgang in je studie hebben en 1 of meerdere bijbaantjes.
Levensfase 25-35: diploma behaald (liefst hbo of wo), een baan met enigszins verantwoordelijkheid/inhoud, het liefst een vast contract/hypotheek, stabiele relatie, koopwoning en serieuze kinderplannen, auto onder je kont.
Levensfase 35 + : Stabiele relatie, goede opvoeding van de kinderen, stabiele thuisbasis. Een redelijk bezet leven maar ook nog enkele kwalitatief goede sociale contacten, goede band met de familie, paar stappen gemaakt in je carrière.
Ik zeg dus niet dat dit mijn perfecte plaatje moet zijn of dat dit jullie perfecte plaatje zou moeten zijn, maar volgens mij komt het redelijk dicht in de buurt van wat 'de maatschappij' nog altijd ziet als geslaagd.
En indien het afwijkt van dit plaatje, baal je daarvan? Ben je aan het werk om het te veranderen?
Om een beetje een idee te geven van wat ik bedoel:
Levensfase 18-25 : veel sociale contacten, geen problematisch drugs/drankgebruik, op kamers wonen en lid zijn van een studie/studentenvereniging maar ondertussen ook nog lekker de voortgang in je studie hebben en 1 of meerdere bijbaantjes.
Levensfase 25-35: diploma behaald (liefst hbo of wo), een baan met enigszins verantwoordelijkheid/inhoud, het liefst een vast contract/hypotheek, stabiele relatie, koopwoning en serieuze kinderplannen, auto onder je kont.
Levensfase 35 + : Stabiele relatie, goede opvoeding van de kinderen, stabiele thuisbasis. Een redelijk bezet leven maar ook nog enkele kwalitatief goede sociale contacten, goede band met de familie, paar stappen gemaakt in je carrière.
Ik zeg dus niet dat dit mijn perfecte plaatje moet zijn of dat dit jullie perfecte plaatje zou moeten zijn, maar volgens mij komt het redelijk dicht in de buurt van wat 'de maatschappij' nog altijd ziet als geslaagd.
Levensfase 50+ : huis afbetaald, kinderen de deur uit, 2 goed betaalde banen, tijd voor reizen en vakanties.
Levensfase 60+ : huis verkocht met dikke winst en je leven slijten in een warm land.
Dit is waar ik ongeveer naartoe werk.
Levensfase 60+ : huis verkocht met dikke winst en je leven slijten in een warm land.
Dit is waar ik ongeveer naartoe werk.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ohw mijn leven voldoet al helemaal niet aan het perfecte plaatje, weduwe zijn, LAT-relatie en saaie thuis mams zijn zal niet de 'droom' zijn.
Toch ben je wel zelf voor een deel verantwoordelijk voor dat waar je wel zelf invloed op hebt en niet tevreden mee bent.quote:Op woensdag 4 april 2018 13:48 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Ohw mijn leven voldoet al helemaal niet aan het perfecte plaatje, weduwe zijn, LAT-relatie en saaie thuis mams zijn zal niet de 'droom' zijn.
Als je jezelf als saaie huismams beschrijft, waarom zou je daar dan genoegen mee nemen?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ohw vind het niet erg hoor, maar als ik dan sommige hoor met hun studie's en carriére dan val ik wel helemaal buiten de boot qua perfecte leven.quote:Op woensdag 4 april 2018 13:51 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Toch ben je wel zelf voor een deel verantwoordelijk voor dat waar je wel zelf invloed op hebt en niet tevreden mee bent.
Als je jezelf als saaie huismams beschrijft, waarom zou je daar dan genoegen mee nemen?
Aan de andere kant, ik werk alleen vanuit huis voor de lol, ik hoef niet samen te wonen, over 7 jaar is mijn huis zo goed als vrij en heb verder geen verplichtingen
Waarom is dat relevant? Ik voldoe totaal niet aan het perfecte plaatje volgens maatschappelijke opvatting maar ben daar zelf heel tevreden mee.quote:
zoals gemiddeld genomen nog de maatschappelijke opvatting is, niet voor jou persoonlijk.
In de eerste instantie leef je voor jezelf, wat de maatschappij daarvan vindt zal me een worst wezen.
Hier geen perfect plaatje. Ik vind dat perfecte plaatje trouwens heel erg passen bij middenklasse mensen. Die vind ik hartstikke eng, en daar blijf ik dus liever zo ver mogelijk uit de buurt.
Op dit moment heb ik even geen werk, ik gebruik regelmatig drugs en alcohol, ga regelmatig naar de hoeren (als ik geen zin heb om te daten), heb een sociale huurwoning, niet zo veel geld meer (paar duizend euro maar), sinds een 2 jaar geen vriendin meer.
Zijn een paar dingen waar ik aan moet gaan werken, maar het perfecte plaatje (kinderen, vrouw, kantoorbaan, koopwoning) dat hoeft voor mij echt niet, daar vind ik niets aan.
Op dit moment heb ik even geen werk, ik gebruik regelmatig drugs en alcohol, ga regelmatig naar de hoeren (als ik geen zin heb om te daten), heb een sociale huurwoning, niet zo veel geld meer (paar duizend euro maar), sinds een 2 jaar geen vriendin meer.
Zijn een paar dingen waar ik aan moet gaan werken, maar het perfecte plaatje (kinderen, vrouw, kantoorbaan, koopwoning) dat hoeft voor mij echt niet, daar vind ik niets aan.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Ik heb een redelijk goede baan die ik leuk vind, een leuke vriend waar ik recent samen een huis mee gekocht hebt, en geen kinderwens. Dus so far so good.
Ben verder wel redelijk lui en geneigd om weinig te doen in plaats van bijvoorbeeld meer vriendschappen te cultiveren of te zoeken naar nieuwe hobbies, maar daar heb ik persoonlijk geen problemen mee.
Dus een 3 uit 5 ofzo?
Ben verder wel redelijk lui en geneigd om weinig te doen in plaats van bijvoorbeeld meer vriendschappen te cultiveren of te zoeken naar nieuwe hobbies, maar daar heb ik persoonlijk geen problemen mee.
Dus een 3 uit 5 ofzo?
Ja, dit ook wel een beetje. Ik streef er op een bepaalde manier wel naar, maar als ik dan weer allemaal mensen om me heen dat perfecte plaatje zie leven, dan word ik gelijk recalcitrant en denk ik: brrr, zo nooit.quote:
Hier geen perfect plaatje. Ik vind dat perfecte plaatje trouwens heel erg passen bij middenklasse mensen. Die vind ik hartstikke eng, en daar blijf ik dus liever zo ver mogelijk uit de buurt.
Heb ook meer sympathie voor mensen die durven om hun eigen pad te volgen ipv het standaard riedeltje.
Somebody that I used to know
Ai, het begin van het eindequote:
Het begon al ermee dat ik niet bij de vereniging zat
Somebody that I used to know
Heb zelf een opleiding afgerond, en was bezig met het opbouwen van een 'perfect plaatje' (daten, werken, sparen, etc) maar alles is afgelopen maanden ingestort dus volg momenteel een totaal ander (tijds)pad dan doorsnee mensen. Er moet wel een knop om, maar als je de knop om kan zetten is het eigenlijk ook best prima. (niet leuk, wel oke).
Somebody that I used to know
Ik denk dat het perfecte plaatje een soort utopie is. Ik ben heel tevreden waar we nu staan: koophuis, 3 kinderen, schijnhuwelijk, 2 goede banen, sparen, leuke vakanties, een paar goede vrienden, geen ruzie met familie. Prima dus.
Maar er zijn altijd dingen die niet helemaal passen: beiden gescheiden, samengesteld gezin, kind met wat zorgen.
Ik denk dat het vooral gaat om gelukkig zijn met dat wat je hebt dan het perfecte plaatje na te streven en je ongelukkig voelen omdat dat eigenlijk nooit te bereiken is.
Maar er zijn altijd dingen die niet helemaal passen: beiden gescheiden, samengesteld gezin, kind met wat zorgen.
Ik denk dat het vooral gaat om gelukkig zijn met dat wat je hebt dan het perfecte plaatje na te streven en je ongelukkig voelen omdat dat eigenlijk nooit te bereiken is.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Schijnhuwelijk?quote:
Ik denk dat het perfecte plaatje een soort utopie is. Ik ben heel tevreden waar we nu staan: koophuis, 3 kinderen, schijnhuwelijk, 2 goede banen, sparen, leuke vakanties, een paar goede vrienden, geen ruzie met familie. Prima dus.
Maar er zijn altijd dingen die niet helemaal passen: beiden gescheiden, samengesteld gezin, kind met wat zorgen.
Ik denk dat het vooral gaat om gelukkig zijn met dat wat je hebt dan het perfecte plaatje na te streven en je ongelukkig voelen omdat dat eigenlijk nooit te bereiken is.
SeLang
Black swans matter
Het "ideale leven" zoals omschreven in de OP heb ik nooit gehad, in geen enkele leeftijdsgroep.
Niet dat ik met die "ideale" mensen zou willen ruilen overigens
Niet dat ik met die "ideale" mensen zou willen ruilen overigens
"If you want to make God laugh, tell him about your plans"
Mijn reisverslagen
Mijn reisverslagen
Nou, ik ben (net) 37, dus ik zou in 'Levensfase 35+ vallen', maar ik ben meer een combinatie van dingen, ik zal uit wat je post opnoemen wat op mij van toepassing is (dan wel was in eerdere levensfases), en wat ik niet opnoem is ook niet op mij van toepassing:quote:
En dan bedoel ik het perfecte plaatje zoals gemiddeld genomen nog de maatschappelijke opvatting is, niet voor jou persoonlijk.
En indien het afwijkt van dit plaatje, baal je daarvan? Ben je aan het werk om het te veranderen?
Om een beetje een idee te geven van wat ik bedoel:
Levensfase 18-25 : veel sociale contacten, geen problematisch drugs/drankgebruik, op kamers wonen en lid zijn van een studie/studentenvereniging maar ondertussen ook nog lekker de voortgang in je studie hebben en 1 of meerdere bijbaantjes.
Levensfase 25-35: diploma behaald (liefst hbo of wo), een baan met enigszins verantwoordelijkheid/inhoud, het liefst een vast contract/hypotheek, stabiele relatie, koopwoning en serieuze kinderplannen, auto onder je kont.
Levensfase 35 + : Stabiele relatie, goede opvoeding van de kinderen, stabiele thuisbasis. Een redelijk bezet leven maar ook nog enkele kwalitatief goede sociale contacten, goede band met de familie, paar stappen gemaakt in je carrière.
Ik zeg dus niet dat dit mijn perfecte plaatje moet zijn of dat dit jullie perfecte plaatje zou moeten zijn, maar volgens mij komt het redelijk dicht in de buurt van wat 'de maatschappij' nog altijd ziet als geslaagd.
veel sociale contacten, geen drank/drugsgebruik, HBO diploma, baan met verantwoordelijkheid, vast contract + hypotheek, stabiele relatie, koopwoning, kinderplannen (vrouw is zwanger), auto (2 stuks), stabiele thuis basis, nog steeds grote groep vrienden, goede band met familie, stappen gemaakt in carrière, volgende stap zit er aan te komen (als in, wordt over paar weken officieel).
Breitling - Instruments for Professionals
Geregistreerd partnerschapquote:
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Als kind heb je misschien nog wel het sterkst de illusie van een 'perfect' plaatje. Naarmate je ouder wordt vervaagd dit steeds meer. En eigenlijk weet ik nu (begin 20) helemaal niet meer wat ik wil. 
Fade to Black
Het 'perfecte' plaatje van een vinexhut die net te duur is om alleen te kunnen bekostigen waardoor je financieel afhankelijk bent van elkaar lijkt mij verschrikkelijk. Niemand die dat gedaan heeft die ik er leuker van heb zien worden.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Ik ben 26 en ivm met gezondheidsproblemen nu bezig aan m'n eerste jaar hbo. Vriend heeft geen diploma en we huren een huis. Zal de komende honderd jaar nog wel zo zijn. Wonen prima dus geen probleem. Kinderen willen we niet, auto ook niet. Pas dus niet in het plaatje maar geen problemen mee.
Geen drank en drugs hoort ook bij het perfecte plaatje blijkbaar?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Waar staat dat in de OP dan? Een hypotheek op 2 namen is in mijn ogen nooit een goed idee.quote:
Het 'perfecte' plaatje van een vinexhut die net te duur is om alleen te kunnen bekostigen waardoor je financieel afhankelijk bent van elkaar lijkt mij verschrikkelijk. Niemand die dat gedaan heeft die ik er leuker van heb zien worden.
Breitling - Instruments for Professionals
Haha, ja, dit. Ik zat vroeger op een basisschool waar een deel van de leerlingen uit zo'n (in aanbouw zijnde) vinexwijk kwamen. Kutkinderen waren dat zegquote:
Het 'perfecte' plaatje van een vinexhut die net te duur is om alleen te kunnen bekostigen waardoor je financieel afhankelijk bent van elkaar lijkt mij verschrikkelijk. Niemand die dat gedaan heeft die ik er leuker van heb zien worden.
Je kon ze er ook zo uit filteren. En nog steeds, als ik door die wijk fiets/loop (gisteren toevallig, voor het eerst sinds lange tijd), dan straalt het ongeluk me tegemoet. Brr...
Somebody that I used to know
Heb ik ook respect voor hoor.quote:Op woensdag 4 april 2018 14:12 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Ja, dit ook wel een beetje. Ik streef er op een bepaalde manier wel naar, maar als ik dan weer allemaal mensen om me heen dat perfecte plaatje zie leven, dan word ik gelijk recalcitrant en denk ik: brrr, zo nooit.
Heb ook meer sympathie voor mensen die durven om hun eigen pad te volgen ipv het standaard riedeltje.
Alleen hier op het forum valt me op dat mensen die een 'alternatief' pad kiezen dit vaak toch uiteindelijk niet helemaal vrijwillig blijken te hebben gedaan.
Zat van dat soort topics gelezen, en vaak blijkt er toch een fysieke/ psychische oorzaak aan in de weg te hebben gestaan dat ze niet het standaard huisje, boompje, beestje, kindje leven hebben opgebouwd.
Nogmaals, niet altijd, maar wel opvallend vaak.
Er is geen perfect, maar wel een soort van maatschappelijke standaard.quote:
Maar goed, wanneer is iets perfect? Ik ben wel blij met mijn verfrommelde leventje.
Ik ben bijvoorbeeld vrijgezel, en heb een jaar terug een appartement gekocht. Als ooms/tantes, vrienden, kennissen over de vloer komen om te kijken, zie ik ze altijd bedenkelijk rondlopen, want ''waar moet de kleine slapen als die komt?''
Nu heb ik zelf wel een kinderwens, maar het is toch gewoon zo dat als je niet voor het standaard huisje, boompje, beestje gaat, dat je op een gegeven moment toch vragen vanuit de maatschappij krijgt. Wat overigens onzin is, maar het is wel zo.
Levensfase 18-25 hier: ik heb het gevoel dat ik faal. Ik heb veel moeite om een baan te vinden terwijl vrienden en leeftijdsgenoten het wel vinden. Ik heb ook niet echt ambitie en ben tevreden als ik in het weekend mijn cluppie kan zijn en in de kroeg kan hangen met snackbarfood. Ik krijg ook genoeg aandacht van het vrouwelijk schoon inmiddels,wat ervoor niet was.
Sinds 2 weken terug revalideer ik van een ongeval waardoor ik het leven nu echt als een cadeau zie. M'n vader zag alles gebeuren en zegt me iedere dag nog hoeveel geluk ik heb dat ik nog leef. Gelukkig geen blijvende hersenschade, hoewel ik wel 6 weken werkonbekwaam ben en hulpbehoevend door meerdere letsels.
Ervoor ging ik eronderdoor door mijn onzekerheid en afwezigheid van zelfvertrouwen, nu besef ik dat het nergens voor nodig is.
Sinds 2 weken terug revalideer ik van een ongeval waardoor ik het leven nu echt als een cadeau zie. M'n vader zag alles gebeuren en zegt me iedere dag nog hoeveel geluk ik heb dat ik nog leef. Gelukkig geen blijvende hersenschade, hoewel ik wel 6 weken werkonbekwaam ben en hulpbehoevend door meerdere letsels.
Ervoor ging ik eronderdoor door mijn onzekerheid en afwezigheid van zelfvertrouwen, nu besef ik dat het nergens voor nodig is.
Zeker waar.quote:
Ik denk dat het perfecte plaatje een soort utopie is. Ik ben heel tevreden waar we nu staan: koophuis, 3 kinderen, schijnhuwelijk, 2 goede banen, sparen, leuke vakanties, een paar goede vrienden, geen ruzie met familie. Prima dus.
Maar er zijn altijd dingen die niet helemaal passen: beiden gescheiden, samengesteld gezin, kind met wat zorgen.
Ik denk dat het vooral gaat om gelukkig zijn met dat wat je hebt dan het perfecte plaatje na te streven en je ongelukkig voelen omdat dat eigenlijk nooit te bereiken is.
Dat is iets waar ik nog enorm mee om moet leren gaan.
Zoals jij je leven omschrijft, dat wil ik ook. Maar zo is het altijd geweest : wil altijd wat ik nu nog niet heb, maar de vraag is of het daadwerkelijk beter is als je het eenmaal hebt ;P
Kinderen met zorgen zijn ook niet alles. Samengesteld gezin lijkt me dan wel weer een soort van gezellig (in de ideale situatie).
Klinkt goed.quote:
[..]
Nou, ik ben (net) 37, dus ik zou in 'Levensfase 35+ vallen', maar ik ben meer een combinatie van dingen, ik zal uit wat je post opnoemen wat op mij van toepassing is (dan wel was in eerdere levensfases), en wat ik niet opnoem is ook niet op mij van toepassing:
veel sociale contacten, geen drank/drugsgebruik, HBO diploma, baan met verantwoordelijkheid, vast contract + hypotheek, stabiele relatie, koopwoning, kinderplannen (vrouw is zwanger), auto (2 stuks), stabiele thuis basis, nog steeds grote groep vrienden, goede band met familie, stappen gemaakt in carrière, volgende stap zit er aan te komen (als in, wordt over paar weken officieel).
Als ik vragen mag : Heb je nu al kinderen? Zo nee, wat vind je er van om ''pas'' op 37 jarige leeftijd vader te worden? Gewoon benieuwd.
Oh niet voor mij hoor.quote:
Geen drank en drugs hoort ook bij het perfecte plaatje blijkbaar?
Maar overmatig (lees: problematisch) drank/drugsgebruik staat in de maatschappij niet bepaald bekend als plusje of eigenschap waarover mensen zeggen ''nou die is lekker bezig''
Je eigen pad volgen, niet vergelijken met anderen, alleen denken vanuit je eigen situatie (wat wil jij, welke acties moet je daarvoor ondernemen, wat heb je daarbij nodig, etc)quote:
Levensfase 18-25 hier: ik heb het gevoel dat ik faal. Ik heb veel moeite om een baan te vinden terwijl vrienden en leeftijdsgenoten het wel vinden. Ik heb ook niet echt ambitie en ben tevreden als ik in het weekend mijn cluppie kan zijn en in de kroeg kan hangen met snackbarfood. Ik krijg ook genoeg aandacht van het vrouwelijk schoon inmiddels,wat ervoor niet was.
Sinds 2 weken terug revalideer ik van een ongeval waardoor ik het leven nu echt als een cadeau zie. M'n vader zag alles gebeuren en zegt me iedere dag nog hoeveel geluk ik heb dat ik nog leef. Gelukkig geen blijvende hersenschade, hoewel ik wel 6 weken werkonbekwaam ben en hulpbehoevend door meerdere letsels.
Ervoor ging ik eronderdoor door mijn onzekerheid en afwezigheid van zelfvertrouwen, nu besef ik dat het nergens voor nodig is.
Dan kom het heus goed. En sterkte.
Somebody that I used to know
Ik ben 31 en had een redelijk ideaalplaatje. 10 jaar een relatie, koophuis (van hem), auto (van hem), hij werkte fulltime. En tja zelf ben ik chronisch ziek en heb mijn HBO daarom niet afgemaakt en een Wajong-uitkering. En sinds vorig jaar is die relatie ook over. Dus ik scoor nu 0 uit dat lijstje van hierboven.quote:Levensfase 25-35: diploma behaald (liefst hbo of wo), een baan met enigszins verantwoordelijkheid/inhoud, het liefst een vast contract/hypotheek, stabiele relatie, koopwoning en serieuze kinderplannen, auto onder je kont
Maar ik ben veel gelukkiger. Ik ben 20 kg afgevallen, eet gezond, sport regelmatig, heb een hele mooie huurflat wat ruimer is dan dat koophuis wat van mn ex was, ik heb hier al meer sociale contacten dan dat ik in mn oude plaats had, onderneem meer en ben hier met vrijwilligerswerk begonnen.
Dus al met al voldoe ik misschien niet aan dat ideale plaatje vanuit de maatschappij, persoonlijk vind ik het een stuk beter gaan en voel ik me veel beter in mijn vel dan toen ik dat nog wel meer had. Een nieuwe relatie zou ik wel fijn vinden, maar het is nu echt een toevoeging op mijn eigen fijne leven, terwijl het hiervoor dus eigenlijk het enige was wat ik had en verder niets, waardoor ik erg afhankelijk was. Ik ben nu veel zelfstandiger.
Sowieso voor je 25e, kun je alles nog prima voor elkaar krijgen. Je bent nog jongquote:
Levensfase 18-25 hier: ik heb het gevoel dat ik faal. Ik heb veel moeite om een baan te vinden terwijl vrienden en leeftijdsgenoten het wel vinden. Ik heb ook niet echt ambitie en ben tevreden als ik in het weekend mijn cluppie kan zijn en in de kroeg kan hangen met snackbarfood. Ik krijg ook genoeg aandacht van het vrouwelijk schoon inmiddels,wat ervoor niet was.
Sinds 2 weken terug revalideer ik van een ongeval waardoor ik het leven nu echt als een cadeau zie. M'n vader zag alles gebeuren en zegt me iedere dag nog hoeveel geluk ik heb dat ik nog leef. Gelukkig geen blijvende hersenschade, hoewel ik wel 6 weken werkonbekwaam ben en hulpbehoevend door meerdere letsels.
Ervoor ging ik eronderdoor door mijn onzekerheid en afwezigheid van zelfvertrouwen, nu besef ik dat het nergens voor nodig is.
Waar ligt het aan dat je geen baan kunt krijgen denk je zelf?
Nee zal denk ik ook nooit aan de maatschappelijke standaard voldoen, gewoon heb hele andere ideeën. Krijg wel eens vragen en dan lach ik erom en beantwoord ze met de vraag, wat denk je zelf?quote:
[..]
Er is geen perfect, maar wel een soort van maatschappelijke standaard.
Ik ben bijvoorbeeld vrijgezel, en heb een jaar terug een appartement gekocht. Als ooms/tantes, vrienden, kennissen over de vloer komen om te kijken, zie ik ze altijd bedenkelijk rondlopen, want ''waar moet de kleine slapen als die komt?''
Nu heb ik zelf wel een kinderwens, maar het is toch gewoon zo dat als je niet voor het standaard huisje, boompje, beestje gaat, dat je op een gegeven moment toch vragen vanuit de maatschappij krijgt. Wat overigens onzin is, maar het is wel zo.
Als mijn man niet overleden was, was het wel gewoon huisje boompje beestje geworden, maar zijn overlijden, dat heeft mij zo'n tik gegeven, dat hoe ik nu leef eigenlijk voor mij het allerfijnst is.
De mensen die ik ken van rond die periode vragen ook nooit, nieuwe mensen die vragen nog wel eens.
Je wensen veranderen. Dus je perfecte plaatje wordt een vrijstaand huisje, een boerderijtje, een nog betere baan een grotere auto.quote:
[..]
Zeker waar.
Dat is iets waar ik nog enorm mee om moet leren gaan.
Zoals jij je leven omschrijft, dat wil ik ook. Maar zo is het altijd geweest : wil altijd wat ik nu nog niet heb, maar de vraag is of het daadwerkelijk beter is als je het eenmaal hebt ;P
Kinderen met zorgen zijn ook niet alles. Samengesteld gezin lijkt me dan wel weer een soort van gezellig (in de ideale situatie).
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Dit denk ik niet. Ik hou van comfort, maar steeds meer en meer willen is alleen maar nefast voor jezelf en eventueel je gezin.quote:
[..]
Je wensen veranderen. Dus je perfecte plaatje wordt een vrijstaand huisje, een boerderijtje, een nog betere baan een grotere auto.
Op een bepaald vlak moet je gelukkig zijn met wat je hebt, anders zal je nooit gelukkig zijn.
Niet?
Nee, totaal niet. Volledig ernaast geslagen. Maar ik besteed m'n leven dan ook aan andere dingen. Ik ontwikkel liever m'n muzikaliteit, vergaar liever kennis en geniet van mooie kunst (en creatie ervan). Als ik maar een dak boven m'n hoofd heb en niet de zorgen heb van financiële stress, vind ik dat verder prima. De gemiddelde ambities heb ik niet zo.
Ik produceer één van de vijf elementen, en wel de meest explosieve! Watch out!
40+ : koophuis afbetaald, halftijds werken en veel reizen
50-100+ : stoppen met werken en naar de zon
50-100+ : stoppen met werken en naar de zon
Eens.quote:
[..]
Dit denk ik niet. Ik hou van comfort, maar steeds meer en meer willen is alleen maar nefast voor jezelf en eventueel je gezin.
Op een bepaald vlak moet je gelukkig zijn met wat je hebt, anders zal je nooit gelukkig zijn.
Niet?
Maar het is toch normaal om bepaalde dromen te hebben of bepaalde reele wensen en eisen te blijven stellen. Ik denk dat het menselijk is altijd ergens in te willen groeien. De een in bezittingen de ander in persoonlijke groei. Eenmaal een doel bereikt leg je vaak de lat een stukje hoger?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Kijk dat is het betere werkquote:
40+ : koophuis afbetaald, halftijds werken en veel reizen
50-100+ : stoppen met werken en naar de zon
Dat mag uiteraard. Nee, dit wordt mijn eerste kind. Ik heb daar geen moeite mee. Ik vind dat een solide basis belangrijk is om kinderen in op de wereld te zetten. Nou, ik ben nu sinds mei 2014 met mijn huidige vrouw samen. Je kunt niet zeggen van 'oke, relatie, laten we kind bouwen'. Of dat kan wel, maar ik vind dat niet verstandig.quote:
[..]
Klinkt goed.
Als ik vragen mag : Heb je nu al kinderen? Zo nee, wat vind je er van om ''pas'' op 37 jarige leeftijd vader te worden? Gewoon benieuwd.
Dus, we zijn sinds 2014 samen. Vorig jaar zijn we getrouwd, en toen hebben we gezegd van 'oke, nu gaan we het proberen', en dat was direct raak.
Alles moet kloppen. De vrouw, het financiële plaatje, etc. Mijn vrouw stopt met werken voor een jaar, waarschijnlijk 2, en dat moet financieel ook gaan, en dat gaat dus. Het huis staat op mijn naam, dus ook maar op 1 salaris, en ik wil nog kunnen sparen én mijn vrouw moet thuis kunnen blijven, financieel gezien, en het huis moet veilig zijn, en en en.
Nou, dat is allemaal in place. Dat was in het vorige huis ook al zo, maar ik wilde graag wat meer ruimte hebben, en dus heb ik eerst vorig jaar, nadat we getrouwd zijn, een ander huis gekocht (dus waar we nu in wonen), etc etc.
Ik ben blij dat ik niet 24 was toen ik mijn eerste kind kreeg, want toen had ik dat niet zo kunnen doen zoals ik het nu doe.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik ben hoog opgeleid, maar studeer nog. Sinds vrijdag vrijgezel. Woon in een gehuurde studio. Geen kinderplannen, maar ben ook onvruchtbaar. Geen rijbewijs of auto, mag niet met de medicatie.quote:Levensfase 25-35: diploma behaald (liefst hbo of wo), een baan met enigszins verantwoordelijkheid/inhoud, het liefst een vast contract/hypotheek, stabiele relatie, koopwoning en serieuze kinderplannen, auto onder je kont.
En ik en 30
Dus een fail voor mij
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik vind het maar eng om te horen, mensen van mijn leeftijd die dus wel hun "perfecte partner" hebben gevonden, samenwonen en al een goede baan hebben.
Meeste mensen om mij heen hebben dit ook en ik voel me zo kut en slecht met het idee dat ik dat dus niet heb nu. Maakt mij een beetje uitzichtloos op punt van relaties (niet dat ik daar uberhaubt aan toe ben, maar iedereen al gelukkig zien samenwonen en dat dat niet voor mij werkte doet wel echt pijn).
Meeste mensen om mij heen hebben dit ook en ik voel me zo kut en slecht met het idee dat ik dat dus niet heb nu. Maakt mij een beetje uitzichtloos op punt van relaties (niet dat ik daar uberhaubt aan toe ben, maar iedereen al gelukkig zien samenwonen en dat dat niet voor mij werkte doet wel echt pijn).
Juist.
En je vrouw vindt het ok om haar werk en financiele onafhankelijkheid op te geven?quote:
[..]
Dat mag uiteraard. Nee, dit wordt mijn eerste kind. Ik heb daar geen moeite mee. Ik vind dat een solide basis belangrijk is om kinderen in op de wereld te zetten. Nou, ik ben nu sinds mei 2014 met mijn huidige vrouw samen. Je kunt niet zeggen van 'oke, relatie, laten we kind bouwen'. Of dat kan wel, maar ik vind dat niet verstandig.
Dus, we zijn sinds 2014 samen. Vorig jaar zijn we getrouwd, en toen hebben we gezegd van 'oke, nu gaan we het proberen', en dat was direct raak.
Alles moet kloppen. De vrouw, het financiële plaatje, etc. Mijn vrouw stopt met werken voor een jaar, waarschijnlijk 2, en dat moet financieel ook gaan, en dat gaat dus. Het huis staat op mijn naam, dus ook maar op 1 salaris, en ik wil nog kunnen sparen én mijn vrouw moet thuis kunnen blijven, financieel gezien, en het huis moet veilig zijn, en en en.
Nou, dat is allemaal in place. Dat was in het vorige huis ook al zo, maar ik wilde graag wat meer ruimte hebben, en dus heb ik eerst vorig jaar, nadat we getrouwd zijn, een ander huis gekocht (dus waar we nu in wonen), etc etc.
Ik ben blij dat ik niet 24 was toen ik mijn eerste kind kreeg, want toen had ik dat niet zo kunnen doen zoals ik het nu doe.
Ik was 22 toen ik de eerste kreeg, ik denk niet dat ze iets te kort zijn gekomen eerlijk gezegd.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Zijn vrouw is niet Nederlandse denk ik.quote:
[..]
En je vrouw vindt het ok om haar werk en financiele onafhankelijkheid op te geven?
Ik was 22 toen ik de eerste kreeg, ik denk niet dat ze iets te kort zijn gekomen eerlijk gezegd.
Sowieso vind ik het zonde dat vrouwen financiele onafhankelijkheid zouden moeten nastreven. Op dit vlak ben ik extreem conservatief. Ik als man moet het geld binnen harken en liefst zoveel mogelijk, mijn vrouw mag zelf wel beslissen of ze werken wil.
Ik walg ervan als ik baby's/peuters bij de kinderopvang zie. Dan begin je aan kinderen en laat je het opvoeden door een persoon die niet persé je eigen normen en waarden nastreeft. Waarom zou je dan überhaupt ooit aan kinderen beginnen dan?
Maar zoals ik zei, ik ben heel erg conservatief op dit vlak.
Mijn vrouw geeft haar werk niet op. Mijn vrouw is Duits, en hoewel we in Nederland wonen werkt ze in Duitsland. Daar zijn de regels heel anders dan hier. Als zij na dat jaar (of 2 jaar) weer gaat werken moet haar chef haar haar baan terug geven. Dat is hoe het gaat in Duitsland. Die chef wil dat ook maar al te graag, dus daar is geen issue.quote:
[..]
En je vrouw vindt het ok om haar werk en financiele onafhankelijkheid op te geven?
Ik was 22 toen ik de eerste kreeg, ik denk niet dat ze iets te kort zijn gekomen eerlijk gezegd.
Daarnaast krijgt ze in die periode gewoon 67% van haar salaris door betaald + kindergeld in Duitsland (wat veel meer is in Duitsland dan in Nederland) en een stukje kindergeld uit Nederland, dus er wordt helemaal niets opgegeven.
Ik beweer niet dat jouw kinderen iets te kort zijn gekomen, ik beweer dat ik het op een bepaalde manier wilde doen met (veel) financiële ruimte, en dat kan ik nu doen zonder ergens op in te moeten leveren.
Breitling - Instruments for Professionals
Volgens mij geldt dat voor zo goed als alle starters.quote:
[..]
Waar staat dat in de OP dan? Een hypotheek op 2 namen is in mijn ogen nooit een goed idee.
Het lijkt me helemaal niks om een afhankelijke partner te hebben, eerlijk gezegd.quote:
[..]
Dat mag uiteraard. Nee, dit wordt mijn eerste kind. Ik heb daar geen moeite mee. Ik vind dat een solide basis belangrijk is om kinderen in op de wereld te zetten. Nou, ik ben nu sinds mei 2014 met mijn huidige vrouw samen. Je kunt niet zeggen van 'oke, relatie, laten we kind bouwen'. Of dat kan wel, maar ik vind dat niet verstandig.
Dus, we zijn sinds 2014 samen. Vorig jaar zijn we getrouwd, en toen hebben we gezegd van 'oke, nu gaan we het proberen', en dat was direct raak.
Alles moet kloppen. De vrouw, het financiële plaatje, etc. Mijn vrouw stopt met werken voor een jaar, waarschijnlijk 2, en dat moet financieel ook gaan, en dat gaat dus. Het huis staat op mijn naam, dus ook maar op 1 salaris, en ik wil nog kunnen sparen én mijn vrouw moet thuis kunnen blijven, financieel gezien, en het huis moet veilig zijn, en en en.
Nou, dat is allemaal in place. Dat was in het vorige huis ook al zo, maar ik wilde graag wat meer ruimte hebben, en dus heb ik eerst vorig jaar, nadat we getrouwd zijn, een ander huis gekocht (dus waar we nu in wonen), etc etc.
Ik ben blij dat ik niet 24 was toen ik mijn eerste kind kreeg, want toen had ik dat niet zo kunnen doen zoals ik het nu doe.
Dat komt eigenlijk op hetzelfde neer als mijn post waar jij op reageerde.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
|
|
