R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit moment ben ik me steeds eenzamer te voelen. Ik had altijd een grote vriendenclub, maar die zijn grotendeels verhuisd of geëmigreerd (wel zo nu en dan een logeerpartijtje) en ik heb nog maar weinig vrienden in mijn eigen omgeving. Iedereen ontwikkeld zich mij voorbij (ik ben dertig, zit nu "ziek" thuis, studeer nog omdat ik door mijn psychische problemen er langer over doe), en dat geeft me een enorm minderwaardig gevoel en maakt het maken van contacten moeilijk.
Ik voel me doodongelukkig en ontzettend eenzaam. Ik zie hooguit (buiten mijn vriend om) één á twee personen per week (meestal één). Voor de rest ben ik altijd alleen (vriendjelief en ik wonen niet samen. We zijn twee, hooguit drie avonden per week samen en ondanks dat hij vaak bij me is, kan ik me enorm eenzaam voelen).
Volgende week wil ik weer naar een bordspelvereniging gaan om contacten te maken (ik vind spellen spelen heel erg leuk) en dat vind ik elke keer een enorme uitdaging (en ik ben nu maanden niet geweest door het "ziek" zijn). Ik weet niet echt hoe ik dan echt contact maak met mensen. Wat kan ik nog meer doen? Hoe ik bijvoorbeeld bij het sporten (ik fitness) contact maak, weet ik niet.
Mijn hobby's zijn verder nogal eenling hobby's. Ik ben graag aan het knutselen/frutselen en eens per week doe ik dat samen met een vriendin. Zo eens per maand zie ik nog een andere vriendin bij.
Hopelijk hebben jullie wat advies hoe ik me minder eenzaam kan voelen.
Ik voel me doodongelukkig en ontzettend eenzaam. Ik zie hooguit (buiten mijn vriend om) één á twee personen per week (meestal één). Voor de rest ben ik altijd alleen (vriendjelief en ik wonen niet samen. We zijn twee, hooguit drie avonden per week samen en ondanks dat hij vaak bij me is, kan ik me enorm eenzaam voelen).
Volgende week wil ik weer naar een bordspelvereniging gaan om contacten te maken (ik vind spellen spelen heel erg leuk) en dat vind ik elke keer een enorme uitdaging (en ik ben nu maanden niet geweest door het "ziek" zijn). Ik weet niet echt hoe ik dan echt contact maak met mensen. Wat kan ik nog meer doen? Hoe ik bijvoorbeeld bij het sporten (ik fitness) contact maak, weet ik niet.
Mijn hobby's zijn verder nogal eenling hobby's. Ik ben graag aan het knutselen/frutselen en eens per week doe ik dat samen met een vriendin. Zo eens per maand zie ik nog een andere vriendin bij.
Hopelijk hebben jullie wat advies hoe ik me minder eenzaam kan voelen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Jawel, ik had echt een enorme vriendengroepen en zat bij een studentenvereniging, maar die zijn me allemaal voorbij gegroeid en hebben huisje boompje beestje. Een paar zie ik nog wel, maar zij zijn veel verder in hun leven en dat doet erg veel pijnquote:Op zaterdag 10 maart 2018 18:19 schreef F__Societyyy het volgende:
Ik denk naar een vereniging gaan wel een goeie is. Heb je geen vrienden gemaakt tijdens je studie?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dansles niks voor jou?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Het gaat niet makkelijk worden gezien je leeftijd. Rond die leeftijd hebben leeftijdsgenoten de leeftijdsfase waarin ze druk zijn met hun carrière en huisje boompje beestje. Dat maakt dat ze minder tijd hebben en daarom ook minder openstaan voor (nieuwe) contacten.
Je moet proberen om via je hobby's of verenigingen toch contacten op te doen of anders via internet.
Je moet proberen om via je hobby's of verenigingen toch contacten op te doen of anders via internet.
Ik vrees dat ik er heel slecht in ben, maar het klinkt wel leuk om te proberen. Morgen eens op onderzoek gaanquote:
Die heb ik alquote:
Dat merk in inderdaad en dat is erg lastig.quote:
Het gaat niet makkelijk worden gezien je leeftijd. Rond die leeftijd hebben leeftijdsgenoten de leeftijdsfase waarin ze druk zijn met hun carrière en huisje boompje beestje. Dat maakt dat ze minder tijd hebben en daarom ook minder openstaan voor (nieuwe) contacten.
Je moet proberen om via je hobby's of verenigingen toch contacten op te doen of anders via internet.
Hm... ja... ook morgen even uitzoeken.
En vroeger heb ik veel bij koren gezongen. Eens kijken of ik er een kan vinden die ik kan betalen (helaas zit ik een beetje krap bij kas)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Zoek een andere.quote:
[..]
Ik vrees dat ik er heel slecht in ben, maar het klinkt wel leuk om te proberen. Morgen eens op onderzoek gaan
[..]
Die heb ik al
[..]
Dat merk in inderdaad en dat is erg lastig.
Hm... ja... ook morgen even uitzoeken.
En vroeger heb ik veel bij koren gezongen. Eens kijken of ik er een kan vinden die ik kan betalen (helaas zit ik een beetje krap bij kas)
Ik ben trouwens al een tijdje aan het zoeken naar creatieve verenigingen en cursussen, alleen het valt eigenlijk allemaal buiten mijn budget... Dat maakt dat ik zo wanhopig ben
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik ben gelukkig met mijn vriend
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
We begrijpen elkaar verkeerd denk ik...quote:
Ik ben gelukkig met mijn vriend
Stel het ging uit. Dan ging je misschien wel contact zoeken met andere mensen en gezellinge dingen doen.
Ik weet dat waar ik woon ze een regeling hebben waarmee je korting krijgt als je een laag inkomen hebt.quote:
Ik ben trouwens al een tijdje aan het zoeken naar creatieve verenigingen en cursussen, alleen het valt eigenlijk allemaal buiten mijn budget... Dat maakt dat ik zo wanhopig ben
En je kan als student ook voordelig sporten.
Misschien een idee
FOK! is net een groot tijdschrift
Het is niet dat ik omwille hem nu niks doe. Behalve fitness en vanaf volgende week weer de bordspelvereniging weet ik simpelweg niet wat ik kan doen (ik wil van alles, maar ik heb echt weinig te besteden). Een bijbaan ga ik nu niet trekken (anders was ik wel met mijn studie bezig). Ik heb op het moment weinig energie en weinig te besteden. Toch moet ik iets verzinnen om onder de mensen te komen.quote:Op zaterdag 10 maart 2018 18:44 schreef hoechst het volgende:
[..]
We begrijpen elkaar verkeerd denk ik...
Stel het ging uit. Dan ging je misschien wel contact zoeken met andere mensen en gezellinge dingen doen.
Ik ben al aan het googlelen maar het is eigenlijk allemaal te duur :S
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Misschien kun je een buddy worden van iemand die door beperking of ouderdom of iets dergelijks ook last heeft van eenzaamheid. Dan sla je twee vliegen in een klap.
I feel you!!quote:
[..]
Het is niet dat ik omwille hem nu niks doe. Behalve fitness en vanaf volgende week weer de bordspelvereniging weet ik simpelweg niet wat ik kan doen (ik wil van alles, maar ik heb echt weinig te besteden). Een bijbaan ga ik nu niet trekken (anders was ik wel met mijn studie bezig). Ik heb op het moment weinig energie en weinig te besteden. Toch moet ik iets verzinnen om onder de mensen te komen.
Ik ben al aan het googlelen maar het is eigenlijk allemaal te duur :S
Dat is een goed idee! Eens bij Humanitas hier in de buurt informeren.quote:
Misschien kun je een buddy worden van iemand die door beperking of ouderdom of iets dergelijks ook last heeft van eenzaamheid. Dan sla je twee vliegen in een klap.
Ik heb net ook een mail gestuurd naar een wandelvereniging. Die lopen twee keer per maand en hebben ook nog andere activiteiten. Gezien dit in het weekend valt, kan ik er ook bij blijven wanneer ik weer studeer
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik zit op salsales. Dat werkt voor mij goed qua sociale contacten. Je kan ook dramales proberen, of een toneelclub.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Nja. Al die mensen hebben een baan, kinderen, dat is druk. Die hebben helemaal geen tijd om 4x per week iets te doen.
Die gaan sporten, spreken nog een keer af met iemand. En als er kinderen zijn is het echt schraal.
Kan me voorstellen dat je je enigzins buiten de maatschappij voelt staan. Dat is op dit moment waarschijnlijk ook zo. Ook goed dat je weer mee.wilt doen. Zou het niet haasten. Uiteraard juist wel dingen ondernemen waar je mensen tegenkomt. Dus minder van je eenling hobbies doen, en meer nieuwe dingen.
Die gaan sporten, spreken nog een keer af met iemand. En als er kinderen zijn is het echt schraal.
Kan me voorstellen dat je je enigzins buiten de maatschappij voelt staan. Dat is op dit moment waarschijnlijk ook zo. Ook goed dat je weer mee.wilt doen. Zou het niet haasten. Uiteraard juist wel dingen ondernemen waar je mensen tegenkomt. Dus minder van je eenling hobbies doen, en meer nieuwe dingen.
Whatever...
in the end you're on your own
and there is no one that can stop you beling alone
Is een tekst van Motorhead.
Ik heb ook eenzaamheid maar ben het wel gewend geraakt. Wil ook geen nieuwe contacten meer.
and there is no one that can stop you beling alone
Is een tekst van Motorhead.
Ik heb ook eenzaamheid maar ben het wel gewend geraakt. Wil ook geen nieuwe contacten meer.
Vrijwilligerswerk? Is heel dankbaar werk en je leert nieuwe mensen kennen. En als je het in de buurt zoekt kost het niets.
Gisteravond (sorry dat ik niet meer reageerde, ik was met vriendjelief naar de bios) heb ik me aangemeld bij Humanitas als vrijwilliger voor een maatjesproject en ik heb een wandelvereniging benaderd. Nu hopen dat er nieuwe leden welkom zijn bij het wandelen en of ik vrijwilligerswerk kan vinden bij Humanitas. Even wachten dus.
Verder weet ik ook niet zo goed wat ik moet doen. Via facebook en whatapp heb ik wel veel contacten met mensen van ver. Alleen die zie ik gewoon niet zo vaak helaas.
Eerst een zien wat dit brengt en verder blijven kijken voor verenigingen, workshops en dat soort dingen... Ook kan ik alleen meer ondernemen (gewoon zelf eens naar de bios of lezingen gaan en dat soort dingen. Accepteren dat de wereld verder draait en ik stil sta, maar dan kan ik nog wel doen).
Verder weet ik ook niet zo goed wat ik moet doen. Via facebook en whatapp heb ik wel veel contacten met mensen van ver. Alleen die zie ik gewoon niet zo vaak helaas.
Eerst een zien wat dit brengt en verder blijven kijken voor verenigingen, workshops en dat soort dingen... Ook kan ik alleen meer ondernemen (gewoon zelf eens naar de bios of lezingen gaan en dat soort dingen. Accepteren dat de wereld verder draait en ik stil sta, maar dan kan ik nog wel doen).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
maar ik vraag me wel af hoe ik kan accepteren niet mee te doen in de maatschappij... Daar heb ik het extreem moeilijk mee en dat maakt me ook zo eenzaam
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik lees even mee lieverd, want ik zit in hetzelfde schuitje zoals je weet. Ik doe ook wel vrijwilligerswerk en cursussen en ga wel in mijn eentje naar activiteiten. Maar ik kom toch altijd weer in een stil huis thuis (en ik heb geen vriend). En ik kan me net als jij wel goed vermaken met knutselen enzo, op een gegeven moment heb je daar toch een keer genoeg van. Zou idd fijn zijn om wat meer mensen in de buurt te kennen. Want nou vliegen de muren toch af en toe op me af, terwijl ik het aan de andere kant ook wel nodig heb om af en toe alleen te zijn. Maar die eenzaamheid voel ik wel heel erg. Ik heb ook wel veel online contact en mensen die verder weg wonen die ik een paar keer per jaar zie. Maar dat is het toch niet helemaal, voldoet niet aan mijn behoeftes.
Maar je hebt al wel goede stappen gezet met die wandelvereniging en vrijwilligerswerk. Dan kom je iig onder de mensen. Ik duim voor je dat het wat wordt
Maar ik vind het zelf dan lastig om dat contact meer persoonlijk te maken. Ik ken veel mensen van diverse activiteiten, maar een vriendschap opbouwen is toch een ander verhaal. Ik ken hier nu 2 mensen in de buurt, maar die hebben ook hun eigen drukke leven. Het is idd gewoon een stuk lastiger als je zoals wij thuis zit en geen betaalde baan hebt. Dat gevoel van buiten de maatschappij staan daardoor herken ik wel heel erg. Terwijl ik toch wel veel doe inmiddels. Maar dat is toch anders dan echt een betaalde baan hebben.
Ik voel me dan toch minder, terwijl anderen zeggen dat iedereen op zijn eigen manier een bijdrage levert en dat niet perse betaald werk hoeft te zijn. Maar toch wil je ondanks je "beperkingen" gewoon dat ideale plaatje...
[ Bericht 2% gewijzigd door _Hestia_ op 11-03-2018 11:22:42 ]
Maar je hebt al wel goede stappen gezet met die wandelvereniging en vrijwilligerswerk. Dan kom je iig onder de mensen. Ik duim voor je dat het wat wordt
Maar ik vind het zelf dan lastig om dat contact meer persoonlijk te maken. Ik ken veel mensen van diverse activiteiten, maar een vriendschap opbouwen is toch een ander verhaal. Ik ken hier nu 2 mensen in de buurt, maar die hebben ook hun eigen drukke leven. Het is idd gewoon een stuk lastiger als je zoals wij thuis zit en geen betaalde baan hebt. Dat gevoel van buiten de maatschappij staan daardoor herken ik wel heel erg. Terwijl ik toch wel veel doe inmiddels. Maar dat is toch anders dan echt een betaalde baan hebben.
Ik voel me dan toch minder, terwijl anderen zeggen dat iedereen op zijn eigen manier een bijdrage levert en dat niet perse betaald werk hoeft te zijn. Maar toch wil je ondanks je "beperkingen" gewoon dat ideale plaatje...
[ Bericht 2% gewijzigd door _Hestia_ op 11-03-2018 11:22:42 ]
Mijn vriend en ik wonen niet samen, dus meestal zit ik ook alleen in het stille huis. Ik vermaak me op zich prima. Al zou ik meer willen ondernemen. Ik denk dus dat ik ook gewoon moet accepteren dat ik vaak alleen ben en gewoon gaan. Het gekke is, toen ik niet eenzaam was deed ik dat ook. Ik vond het heerlijk rustig om alleen naar het theater te gaan of naar de film of een muziekstuk. Gewoon om even niet de meningen van anderen te horen en volledig te genieten. Omdat ik nu me eenzaam voel is het ineens een enorme hobbel. Daar moet ik overheen stappen.
Dat minder voelen ken ik heel erg. Ik schaam me dood voor mijn positie. Van mijn behandelaren mag ik nu niet aan de studie, want ze willen me verder in het herstelproces hebben. Doordat ik het eerste semester zoveel deed, ben ik ingestort. Dus alles wat ik in mijn leven doe zal op een lager vuurtje moeten dan de rest doet. Dat is gewoon heel erg moeilijk.
Maar goed... als alles doorgaat heb ik drie dingen om onder de mensen te komen: wandelvereniging, vrijwilligerswerk en mijn bordspelvereniging. Daarnaast zelf de deur uit gaan (er zijn genoeg goedkope uitjes en ik heb wel de luxe van studentenkorting) en gewoon proberen elke week iemand te zien.
Het is nu vooral een kwestie van accepteren vrees ik. In de therapie heb ik het er ook wel over gehad, alleen daarin voel ik me niet echt begrepen. Ze weten dat ik veel vrienden op afstand heb en een partner. Dus ik krijg dan de vraag of ik niet meer met hen kan appen. Ik app al vaak, maar dat is anders dan live contact.
Maar goed... er is nu weinig tot niks aan te doen
Dat minder voelen ken ik heel erg. Ik schaam me dood voor mijn positie. Van mijn behandelaren mag ik nu niet aan de studie, want ze willen me verder in het herstelproces hebben. Doordat ik het eerste semester zoveel deed, ben ik ingestort. Dus alles wat ik in mijn leven doe zal op een lager vuurtje moeten dan de rest doet. Dat is gewoon heel erg moeilijk.
Maar goed... als alles doorgaat heb ik drie dingen om onder de mensen te komen: wandelvereniging, vrijwilligerswerk en mijn bordspelvereniging. Daarnaast zelf de deur uit gaan (er zijn genoeg goedkope uitjes en ik heb wel de luxe van studentenkorting) en gewoon proberen elke week iemand te zien.
Het is nu vooral een kwestie van accepteren vrees ik. In de therapie heb ik het er ook wel over gehad, alleen daarin voel ik me niet echt begrepen. Ze weten dat ik veel vrienden op afstand heb en een partner. Dus ik krijg dan de vraag of ik niet meer met hen kan appen. Ik app al vaak, maar dat is anders dan live contact.
Maar goed... er is nu weinig tot niks aan te doen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
|
|
