Hoe houd ik mijn gedachten onder controle?

Lastige. Probeer consequent te blijven rationaliseren als je weer op die manier aan het denken bent. Desnoods doe je dat op papier. Op den duur zou je jezelf een soort van getraind hebben om niet meer op die manier te denken. Sowieso niet meer naar details van die periode vragen of zelf invullen.

Zo'n break is vaak geen goed teken voor de toekomst maar zo te lezen staan jullie wel goed in de relatie nu. Heb je wel eens met je vriend het over dit probleem gehad? Kan hij dingen zeggen die je gerust stellen?

Super klote dit, TS. Maar waarschijnlijk heeft het tijd nodig.
Hoe frustrerend het ook is en nieuwsgierig je ook bent. Alles tot in de details weten gaat je niet verder helpen, dat maakt het alleen maar erger.

Pas wel op dat hij je niet gebruikt zodat hij niet alleen hoeft te zijn.
Lullige vraag, maar wat is de reden dat jullie nu wel weer bij elkaar zijn?
Mocht tijd het niet willen fixen zou ik er een punt achter zetten en een gezonde nieuwe relatie opbouwen.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 10:37 schreef PrinsesPerzik het volgende:

[..]

Ik denk ook dat het tijd nodig heeft, ten minste: dat hoop ik.

Ik denk sowieso niet dat hij mij gebruikt om niet alleen te zijn, want toen hij weer contact met mij opnam had hij haar ook nog, wat in die zin een stuk makkelijker was. Seks, leuke dingen doen, en niet de struggles van ‘hoe nu verder’ die hij met mij wel had op het begin.

De reden dat wij bij elkaar zijn weer is denk ik toch sterke gevoelens die zelfs na een half jaar radiostilte niet verdwenen waren. Wij hebben het echt super leuk samen, ik merk aan hem dat hij veranderd is en open en transparant, en ik ben zelf ook in positieve zin veranderd. In feite staat niets ons in de weg, behalve deze irrationele gedachten van mij, om iets wat in een periode is gebeurd waarin wij elkaar niet eens spraken.

Natuurlijk is het niet fijn om het niet te weten. Maar wat is het ergste dat zij gedaan zouden kunnen hebben, zou je daar mee kunnen dealen?
Als ik jou was zou ik het achter me laten. Het was uit tussen jullie en het is eigenlijk ook niet zo dat jij een reden hebt om boos oid te mogen zijn om wat hij heeft uitgespookt.

Als hij alle details gaat vertellen ga jij je daar veel langer druk om maken en dingen inbeelden dan wanneer je het niet weet.
Het is een goed teken dat hij terwijl hij met dit meisje was nog aan jou dacht.

Ik hoop dat je deze gedachten gauw opzij kan zetten

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 10:07 schreef PrinsesPerzik het volgende:
Zoals jullie in eerdere topics hebben gelezen, ben ik vorig jaar ruim een half jaar uit elkaar geweest met mijn vriend. We spraken en zagen elkaar in die periode helemaal niet.

Afgelopen augustus nam hij weer contact op, en nu zijn we al een aantal maanden samen en het gaat over het algemeen goed.

Nu zit ik met het volgende, en laat mij voorop stellen dat ik rationeel gezien wéét dat dit totaal niet fair is, en graag zou weten hoe ik ermee om moet gaan:

Van die 6 maanden heeft hij zo’n 4 maanden een scharreltje gehad. Ze zagen elkaar ongeveer één keer per week, soms wat minder. Deden leuke dingen en hadden seks.

Toen hij weer contact met mij opnam heeft hij vrij snel daarna de dingen met haar op een nette manier afgekapt en zijn wij weer bij elkaar gekomen. Dit is inmiddels ook weer maanden geleden.

Nu merk ik aan mijzelf dat ik er nog steeds mee zit, wat echt totaal nergens op slaat. Wij waren immers uit elkaar en spraken elkaar niet eens.

Maar dan zit het in mijn gedachten, ga ik alles aan hem vragen tot in detail toe; wat ze hebben gedaan in die periode, waar ze zijn geweest, of hij iets voelde, of ze daar en daar seks hebben gehad.

En als ik de antwoorden krijg op mijn vragen kwets ik mezelf en vreet ik mezelf van binnen helemaal op en ben ik niet meer te genieten.

Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en laat ik dit los?

1 liefde en sex zijn twee verschillende dingen.
2 liefde die je voor iemand voelt staat los van de liefde voor een ander.
Het is geen grote doos die op kan raken of die je moet delen.
De liefde voor een ander doet ook niet af aan de liefde voor jou.
De liefde voor jou is exclusief en alleen voor jou.
Hij heeft ook liefde voor die ander, maar zij heeft niet gekregen of genomen wat jou toebehoort.
Liefde voor jou was er nog steeds, hij kon die alleen niet tonen/delen.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 11:34 schreef dop het volgende:

[..]

1 liefde en sex zijn twee verschillende dingen.
2 liefde die je voor iemand voelt staat los van de liefde voor een ander.
Het is geen grote doos die op kan raken of die je moet delen.
De liefde voor een ander doet ook niet af aan de liefde voor jou.
De liefde voor jou is exclusief en alleen voor jou.
Hij heeft ook liefde voor die ander, maar zij heeft niet gekregen of genomen wat jou toebehoort.
Liefde voor jou was er nog steeds, hij kon die alleen niet tonen/delen.

Wat een mooie post.

TS, wat levert het je op om zoveel details over die tijd te willen blijven weten? Het moet je iets opleveren anders zou je het meer kunnen laten voor wat het is.

Je klinkt als een moeilijk persoon.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 10:07 schreef PrinsesPerzik het volgende:
Nu merk ik aan mijzelf dat ik er nog steeds mee zit, wat echt totaal nergens op slaat. Wij waren immers uit elkaar en spraken elkaar niet eens.

Maar dan zit het in mijn gedachten, ga ik alles aan hem vragen tot in detail toe; wat ze hebben gedaan in die periode, waar ze zijn geweest, of hij iets voelde, of ze daar en daar seks hebben gehad.

En als ik de antwoorden krijg op mijn vragen kwets ik mezelf en vreet ik mezelf van binnen helemaal op en ben ik niet meer te genieten.

Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en laat ik dit los?

Ik kan me je voorgaande topics niet herinneren, maar je username wel.

Sowieso is dit gevoel iets wat bij jou vandaan komt. Heb je hier al jaren last van?
Het is misschien een reliek uit je verleden, zeg maar iets wat vanuit je vroegere (semi-)onbewust ervaringen is blijven hangen.

Heb je enig idee wat dit zou kunnen zijn?

Een stap om deze gedachte onder controle te krijgen is door in elk geval te weten waar het vandaan komt. Bewustwording is de 1e stap.

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 10:07 schreef PrinsesPerzik het volgende:
Zoals jullie in eerdere topics hebben gelezen, ben ik vorig jaar ruim een half jaar uit elkaar geweest met mijn vriend. We spraken en zagen elkaar in die periode helemaal niet.

Afgelopen augustus nam hij weer contact op, en nu zijn we al een aantal maanden samen en het gaat over het algemeen goed.

Nu zit ik met het volgende, en laat mij voorop stellen dat ik rationeel gezien wéét dat dit totaal niet fair is, en graag zou weten hoe ik ermee om moet gaan:

Van die 6 maanden heeft hij zo’n 4 maanden een scharreltje gehad. Ze zagen elkaar ongeveer één keer per week, soms wat minder. Deden leuke dingen en hadden seks.

Toen hij weer contact met mij opnam heeft hij vrij snel daarna de dingen met haar op een nette manier afgekapt en zijn wij weer bij elkaar gekomen. Dit is inmiddels ook weer maanden geleden.

Nu merk ik aan mijzelf dat ik er nog steeds mee zit, wat echt totaal nergens op slaat. Wij waren immers uit elkaar en spraken elkaar niet eens.

Maar dan zit het in mijn gedachten, ga ik alles aan hem vragen tot in detail toe; wat ze hebben gedaan in die periode, waar ze zijn geweest, of hij iets voelde, of ze daar en daar seks hebben gehad.

En als ik de antwoorden krijg op mijn vragen kwets ik mezelf en vreet ik mezelf van binnen helemaal op en ben ik niet meer te genieten.

Hoe krijg ik mijn gedachten onder controle en laat ik dit los?

Haha, jij bent precies zo als mijn vrouw.
De oplossing is bij ons, dat ik haar niets (helemaal niets) meer vertel. Waarom niets? Nu, als ik over sommige zaken wel vertel en andere niets is dat voor haar lichtelijk zieke geest natuurlijk een bewijs dat daar dus "vanalles" is gebeurd.
Ik heb haar dat ook zo uitgelegd. Jij vraagt mij, en ik hou niet van liegen. Maar als ik jou antwoord ben je vaak boos, of zoek je er meer achter dan er achter zit. En dan hebben we weer een hoop geruzie. Oplossing, alles geheim. Dus ook normale dingen. Stel je voor ik stuur mijn ex een berichtje waarin ik haar een fijne verjaardsg wens, en hoe het met "onze" katten gaat. Ja, dáár kun je veel ruzie materiaal uithalen.
Dus; niets meer. Zo kan ze niet meer in mijn mobiel kijken en ook op de pc niet meer in mijn e-mails enz. kijken. Wat ik dus de eerste 10 jaren wel altijd voor haar open heb gehad.

Dus hoe je het beste hier mee om kunt gaan is tegen je vriend zeggen: ik kan er NIET mee omgaan, dus vertel mij NIETS meer, ook al vraag, smeek of dreig ik!

ps. Ik heb haar nooit dingen beloofd of toegezegd over "exclusiviteit". Omdat ik van haar houd is het niet dat ik daarom alle andere vrouwen opeens haat.
Wij zijn niet getrouwd, wel bijna decenia samen en onze deur staat altijd open. Zowel om naar binnen te komen als om naar buiten te gaan. Zowel voor mij als voor haar. We leven in een vrij land, en in een vrije (keus) relatie. Bevalt het niet (meer), je bent vrij om te gaan.

quote:

Op woensdag 14 maart 2018 13:54 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Haha, jij bent precies zo als mijn vrouw.
De oplossing is bij ons, dat ik haar niets (helemaal niets) meer vertel. Waarom niets? Nu, als ik over sommige zaken wel vertel en andere niets is dat voor haar lichtelijk zieke geest natuurlijk een bewijs dat daar dus "vanalles" is gebeurd.
Ik heb haar dat ook zo uitgelegd. Jij vraagt mij, en ik hou niet van liegen. Maar als ik jou antwoord ben je vaak boos, of zoek je er meer achter dan er achter zit. En dan hebben we weer een hoop geruzie. Oplossing, alles geheim. Dus ook normale dingen. Stel je voor ik stuur mijn ex een berichtje waarin ik haar een fijne verjaardsg wens, en hoe het met "onze" katten gaat. Ja, dáár kun je veel ruzie materiaal uithalen.
Dus; niets meer. Zo kan ze niet meer in mijn mobiel kijken en ook op de pc niet meer in mijn e-mails enz. kijken. Wat ik dus de eerste 10 jaren wel altijd voor haar open heb gehad.

Dus hoe je het beste hier mee om kunt gaan is tegen je vriend zeggen: ik kan er NIET mee omgaan, dus vertel mij NIETS meer, ook al vraag, smeek of dreig ik!

ps. Ik heb haar nooit dingen beloofd of toegezegd over "exclusiviteit". Omdat ik van haar houd is het niet dat ik daarom alle andere vrouwen opeens haat.
Wij zijn niet getrouwd, wel bijna decenia samen en onze deur staat altijd open. Zowel om naar binnen te komen als om naar buiten te gaan. Zowel voor mij als voor haar. We leven in een vrij land, en in een vrije (keus) relatie. Bevalt het niet (meer), je bent vrij om te gaan.

Gezellig, zo een relatie.

Maar nu iover TS - jullie waren uit elkaar, hij heeft een scharrel gehad. Jammer, dan hadden jullie maar niet uit elkaar moeten gaan. Wat heb JIJ gedaan in die tijd? Ook een scharrel gehad?

quote:

Op zaterdag 10 maart 2018 13:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik kan me je voorgaande topics niet herinneren, maar je username wel.

Sowieso is dit gevoel iets wat bij jou vandaan komt. Heb je hier al jaren last van?
Het is misschien een reliek uit je verleden, zeg maar iets wat vanuit je vroegere (semi-)onbewust ervaringen is blijven hangen.

Heb je enig idee wat dit zou kunnen zijn?

Een stap om deze gedachte onder controle te krijgen is door in elk geval te weten waar het vandaan komt. Bewustwording is de 1e stap.

Kijk, dit is mijn diep psychologische kijk op zullke zaken:

1- mijn vrouw is een schorpioen! Die zijn zo! Vechtlustig, vol gif.
2- mijn vrouw is een vrouw, die voelen zich al gauw gekwetst, benadeeld, angst om hun kostwinnaar en het daarmee samenhangend comfort te verliezen. Het zit er al eeuwen ingebakken door, tijdens de evolutie.

Het beste dat mannen in zulke situaties kunnen doen is dus
1- er niet (serieus) op ingaan. Werkt dat niet, dan ...
2- sterke consequenties eraan verbinden. En hen duidelijk maken (liefst door daden) dat die consequenties er zijn. Bederft ze je door haar geruzie en gezeur de vrijdagavond, na een week hard werken, dan gooi wat spullen in een koffertje en gewoon weggaan. Wedden dat ze zaterdagavond geen boze bui meer heeft. Dan vraagt ze je kom terug, kom naar huis. Nou, dan doe ik dat ook, en ik maak er dan verder ook geen punt van, hooguit zeg ik dan: als het niet leuk is ga ik elders waar het wel leuk is.
Dat impliceert dus ook dat de tijd die ik norlaal ALtijd met haar samen doorbreng dat doe omdat ik het leuk vind bij haar, graag bij haar ben. Want anders ben ik dus weg. Dus eigenlijk is het een groot compliment.

[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 14-03-2018 14:20:42 ]

quote:

Op zondag 11 maart 2018 12:58 schreef PrinsesPerzik het volgende:

[..]

Ik vind mijzelf ook een moeilijk persoon als het hierop aankomt.

Ik vind zo iemand meer een vermoeiend persoon. Moeilijk is het vooral voor jezelf. En destructief naar je relatie. Goede dagen verander je in slechte dagen zonder dat daar een gegronde reden (bv. ziekte) aan ten grondslag ligt.

quote:

Op woensdag 14 maart 2018 14:15 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]
2- sterke consequenties eraan verbinden. En hen duidelijk maken (liefst door daden) dat die consequenties er zijn. Bederft ze je door haar geruzie en gezeur de vrijdagavond, na een week hard werken, dan gooi wat spullen in een koffertje en gewoon weggaan. Wedden dat ze zaterdagavond geen boze bui meer heeft. Dan vraagt ze je kom terug, kom naar huis. Nou, dan doe ik dat ook, en ik maak er dan verder ook geen punt van, hooguit zeg ik dan: als het niet leuk is ga ik elders waar het wel leuk is.
Dat impliceert dus ook dat de tijd die ik norlaal ALtijd met haar samen doorbreng dat doe omdat ik het leuk vind bij haar, graag bij haar ben. Want anders ben ik dus weg. Dus eigenlijk is het een groot compliment.

Wow... just wow.

Ik snap dit nooit.
Misschien ben ik niet jaloers genoeg aangelegd ofzo.

quote:

Op woensdag 14 maart 2018 16:16 schreef PrinsesPerzik het volgende:

[..]

Ik heb geen scharrels gehad, ik had het besef dat er nog teveel gevoelens waren en ik daar eerst mee moest dealen voordat ik iemand anders toe ging laten in mijn leven.

Prima als jij er zo over denkt, maar ook prima dat hij er anders over denkt.
Maar probeer te onthouden dat wat hij ook voor leuke momenten met scharrel heeft gehad, hoe geweldig de seks met haar was, uiteindelijk heeft hij voor JOU gekozen en dat is niet voor niks natuurlijk!
Minder over nadenken wat hij misschien wel of niet gedaan heeft en ook minder hem "verhoren" dat werkt alleen maar averechts.
Over een tijdje denk je er vanzelf niet meer aan.

quote:

Op woensdag 14 maart 2018 14:31 schreef Grijsmuisje het volgende:
Ik snap dit nooit.
Misschien ben ik niet jaloers genoeg aangelegd ofzo.

Dit. Tuurlijk zal je in het begin wel ff blijven hangen aan bepaalde dingen maar dat moet toch echt wel gewoon heel snel slijten tenzij je er dus bewust in blijft hangen en er mentaal op terug blijft komen. dat is en blijft een keuze, misschien een keuze waar je door conditionering of aanleg moeilijk vanaf kan komen maar het blijft niets meer dan dat. Het lijkt me heel vermoeiend wanneer mentaal en emotioneel niet op één lijn zit qua dit soort zaken.

quote:

Op woensdag 14 maart 2018 16:16 schreef PrinsesPerzik het volgende:

[..]

Ik heb geen scharrels gehad, ik had het besef dat er nog teveel gevoelens waren en ik daar eerst mee moest dealen voordat ik iemand anders toe ging laten in mijn leven.

Ja en je vriend gooide het over een andere boeg in de vorm van een rebound.

In principe is het juist een compliment naar jou toe dat hij dus al verder was gegaan maar tijdens het hebben van een nog nieuwe relatie (wat altijd spannender is) terug ging naar jou. Hij heeft ervaren dat het gras bij de buren helemaal niet groener was en besefte wat hij aan jou miste.

De andere kant is natuurlijk dat het best zo kan zijn dat je er niet mee kan leven.

Is het rationeel? Nee, maar je kan niet alles wegdenken of redeneren in het leven.
Soms kan iets zo dwars zitten dat je er gewoon niet omheen kan.

Maar goed, dat is dus de andere zienswijze.