Was het leven een jaar of 30 geleden echt beter?

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:48 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Als 1 decennium om geld draaide, dan waren het de jaren 80 wel.

Na de beurskrach van '87 was dat voor de meeste mensen wel over.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:26 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

[..]

Dat laatste is van alle tijden, alleen ging het deels over andere onderwerpen.

Maar als ik zelf terugdenk aan de jaren 80, was er minder stress in het leven.
Je had geen twee banen nodig om te overleven, minder last van inflatie.
Sowieso zag je dat ook grotendeels in de jaren 90, tot de grote beursklappen kwamen.
Minder werk, de euro, meer schulden, balkellende, kredietcrisis, rutte, vandaag de dag.

Voor kinderen zijn alle willekeurige decenia relaxed want een kind kent geen zorgen als de ouders ok zijn. De jaren '80 waren voor menig volwassene toch wel ff knijpen ivm de koude oorlog, maar de jaren '90 waren superrelaxed zolang je geen Irakees was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:49 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Er zijn sterke aanwijzingen dat die zure regen een hoax was.

Nah, het was in mijn beleving ook niet zo dat regen van de zurigheid prikte in je gezicht. MAAR

In de jaren zestig en zeventig is de industrie gaan groeien. Schoorstenen rookten in letterlijk alle kleuren. Mooie gele rook was pure zwavel damp. Had de omgeving er last van dan bouwde men de schoorsteen wat hoger dan waaide het wel weg. Eind jaren zeventig kwam men tot het besef dat wegwaaien het zelfde is als vervuiling verspreiden over een groter gebied. Sindsdien heeft men de vervuiling aangepakt en is de lucht ontiegelijk veel schoner geworden. Rookgasbehandeling bij de industrie is tegenwoordig meestal veel groter dan de installatie zelf.

De regen is dus minder zuur geworden dan veertig jaar terug.

[ Bericht 0% gewijzigd door nanuk op 07-03-2018 08:24:18 ]

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:13 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Voor kinderen zijn alle willekeurige decenia relaxed want een kind kent geen zorgen als de ouders ok zijn. De jaren '80 waren voor menig volwassene toch wel ff knijpen ivm de koude oorlog, maar de jaren '90 waren superrelaxed zolang je geen Irakees was.

In de jaren zestig leerden we op school wel hoe we snel onder de schoolbanken moesten kruipen bij luchtalarm. De eerste maandag van de maand mocht je tien minuten voor twaalf dan al naar huis om het alarm niet op school te hebben. Ja, eten tussen de middag deed je toen nog thuis, vaak zelfs warm ook nog.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 23:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik denk dat het leven in de jaren 80 een stuk eenvoudiger was. ]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:20 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

Ik zeg niet dat t leven nu ingewikkeld is, maar dat het toen eenvoudiger was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:49 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Er zijn sterke aanwijzingen dat die zure regen een hoax was.

Ik woonde wel onder de rook van DSM. Wellicht dat dat regionaal ook wel een dingetje was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:20 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

Veel.

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling. Je werkgever zorgde er voor dat je bij en na scholing kreeg onder werktijd. Zo verging het mij en met mij vele anderen. Ja, er was een crisis maar die crisis was kort en bij het herstel merkte de burger dat als eerste. Mensen die ontslagen waren in de crisis vonden binnen 1,5 jaar weer een nieuwe vaste baan. De bijstand kwam daar niet eens aan te pas; de WW was 3 jaar lang.

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Dan financiën. Je kreeg rekeningen binnen en die betaalde je. Begreep je iets niet dan belde je even. Kreeg je gelijk iemand aan de telefoon die wist van de hoed en de rand. Nu krijg je nog steeds rekeningen, maar ook mails, tig 'Mijn*****.nl' die je in de smiezen moet houden met tig wachtwoorden die soms niet werken en de één schrijft gewoon af van je rekening en de ander moet je toch zelf betalen. En als je iets niet begrijpt dan moet je chatten met een computer die je vragen niet accepteert en dus nergens op slaande antwoorden geeft, malen waar je geen reactie op krijgt of duur bellen met een betaald nummer om da te horen dat zij daar ook niets mee kunnen (gaan zij niet over). O, en je gemeentelijke belastingen bedroegen niet een vet half bruto maandinkomen. 'Vrijwillig' was nog vrijwillig, of het nu om een ouderlijke bijdrage ging of vrijwilligerswerk waar je uiteraard nooit voor hoefde te solliciteren of een contract voor hoefde te tekenen.

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot. Kinderen reisden al jong probleemloos met het OV. Gewoon even de conducteur of buschauffeur een seintje geven en die hield wel een oogje in het zeil. Dan werd er omgeroepen: "Het meisje dat naar haar vader gaat moet de volgende halte uitstappen." Zelfs overstappen op Centraal station Utrecht was voor mij geen enkel probleem als 5 jarige. Gewoon naar een medewerker stappen op het perron en om hulp vragen en dan werd ik op de juiste trein gezet waar ik weer netjes een omroep kreeg als ik eruit moest. We hadden dan wel geen mobieltjes maar een briefje bij ons met een telefoonnummer. En dan belde je gewoon bij het dichtstbijzijnde huis aan en dan mocht je even bellen als je een lekke band had of gevallen was of zo. Kreeg je nog een kop warme choco ook. Tegenwoordig wordt een kind dat op straat zit met een enorme schaafwond gewoon genegeerd en mag je blij zijn als iemand even vraagt of het wel gaat. En als je in de winkel te weinig geld bij je had dan kreeg je je boodschappen gewoon mee met de vraag of je even het resterende gedeelte bij je moeder ging halen wat je natuurlijk gewoon deed. Politie was je vriend en de bromsnor. Een praatje gaan maken op het bureau was heel normaal. Ze hielpen je ook met kleine dingen en deden moeite voor je. Anderhalve week geleden nog een aangifte gedaan, met heel veel moeite... en ben al 4 maal door een andere agent gebeld met de vraag of ik het adres, het telefoonnummer en het emailadres van de dader kon geven. De dader die ik met naam, toenaam en woonwijk gemeld heb. Oftewel; je moet ze alles voorkauwen en zelf doen ze niets meer.

Regels. Je wordt gek van de regels tegenwoordig, En die regels gelden natuurlijk voor de ander en niet voor jou. Tenminste, een groot deel van de bevolking denkt daar zo over. Vroeger had je een hond en die liet je uit. Simpel. Nu moet je eerst het internet afzoeken naar een gebied waar je hond mag lopen en waar hij los mag lopen. Moet je de poep opruimen of mag het blijven liggen? Moet je rekening houden met mogelijke ruiterpaden of mountainbikers of kan je hond gewoon loslopen zonder dat je steeds alert moet zijn? Moet je een kaartje kopen voor je hond? Mag je daar wel parkeren? Ik ken zelfs een fucking hondenstrand waar je eerst 15 km verderop tijdens kantooruren een parkeerkaart moet halen bij de VVV.

Eigenlijk komt alles op hetzelfde neer; Individualisme, criminaliteit, overbevolking (geen ruimte), veel minder servicemensen, veel meer regelgeving, automatisering, repressie en controle. Vroeger voelde ik me een mens, een persoon. Nu een nummer met vooral plichten en weinig rechten.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:18 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat t leven nu ingewikkeld is, maar dat het toen eenvoudiger was.

Dat betekent precies hetzelfde dan dat het nu ingewikkelder zou zijn. Maar wat is er nou precies zoveel lastiger geworden dan toen?

Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren. Om het voor 1 of 2x te doen, prima.. maar structureel?, been there, done it.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:22 schreef Beathoven het volgende:
Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren.

Ik sta nu net zo vaak bij de bank in de rij als in de jaren '70: Vrijwel nooit dus. Die cheques gooide je gewoon in de brievenbus. Voor het storten van contant geld, opnemen van vreemde valuta en het openen van een rekening stond je in de rij.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:30 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Veel.

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling. Je werkgever zorgde er voor dat je bij en na scholing kreeg onder werktijd. Zo verging het mij en met mij vele anderen. Ja, er was een crisis maar die crisis was kort en bij het herstel merkte de burger dat als eerste. Mensen die ontslagen waren in de crisis vonden binnen 1,5 jaar weer een nieuwe vaste baan. De bijstand kwam daar niet eens aan te pas; de WW was 3 jaar lang.

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Dan financiën. Je kreeg rekeningen binnen en die betaalde je. Begreep je iets niet dan belde je even. Kreeg je gelijk iemand aan de telefoon die wist van de hoed en de rand. Nu krijg je nog steeds rekeningen, maar ook mails, tig 'Mijn*****.nl' die je in de smiezen moet houden met tig wachtwoorden die soms niet werken en de één schrijft gewoon af van je rekening en de ander moet je toch zelf betalen. En als je iets niet begrijpt dan moet je chatten met een computer die je vragen niet accepteert en dus nergens op slaande antwoorden geeft, malen waar je geen reactie op krijgt of duur bellen met een betaald nummer om da te horen dat zij daar ook niets mee kunnen (gaan zij niet over). O, en je gemeentelijke belastingen bedroegen niet een vet half bruto maandinkomen. 'Vrijwillig' was nog vrijwillig, of het nu om een ouderlijke bijdrage ging of vrijwilligerswerk waar je uiteraard nooit voor hoefde te solliciteren of een contract voor hoefde te tekenen.

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot. Kinderen reisden al jong probleemloos met het OV. Gewoon even de conducteur of buschauffeur een seintje geven en die hield wel een oogje in het zeil. Dan werd er omgeroepen: "Het meisje dat naar haar vader gaat moet de volgende halte uitstappen." Zelfs overstappen op Centraal station Utrecht was voor mij geen enkel probleem als 5 jarige. Gewoon naar een medewerker stappen op het perron en om hulp vragen en dan werd ik op de juiste trein gezet waar ik weer netjes een omroep kreeg als ik eruit moest. We hadden dan wel geen mobieltjes maar een briefje bij ons met een telefoonnummer. En dan belde je gewoon bij het dichtstbijzijnde huis aan en dan mocht je even bellen als je een lekke band had of gevallen was of zo. Kreeg je nog een kop warme choco ook. Tegenwoordig wordt een kind dat op straat zit met een enorme schaafwond gewoon genegeerd en mag je blij zijn als iemand even vraagt of het wel gaat. En als je in de winkel te weinig geld bij je had dan kreeg je je boodschappen gewoon mee met de vraag of je even het resterende gedeelte bij je moeder ging halen wat je natuurlijk gewoon deed. Politie was je vriend en de bromsnor. Een praatje gaan maken op het bureau was heel normaal. Ze hielpen je ook met kleine dingen en deden moeite voor je. Anderhalve week geleden nog een aangifte gedaan, met heel veel moeite... en ben al 4 maal door een andere agent gebeld met de vraag of ik het adres, het telefoonnummer en het emailadres van de dader kon geven. De dader die ik met naam, toenaam en woonwijk gemeld heb. Oftewel; je moet ze alles voorkauwen en zelf doen ze niets meer.

Regels. Je wordt gek van de regels tegenwoordig, En die regels gelden natuurlijk voor de ander en niet voor jou. Tenminste, een groot deel van de bevolking denkt daar zo over. Vroeger had je een hond en die liet je uit. Simpel. Nu moet je eerst het internet afzoeken naar een gebied waar je hond mag lopen en waar hij los mag lopen. Moet je de poep opruimen of mag het blijven liggen? Moet je rekening houden met mogelijke ruiterpaden of mountainbikers of kan je hond gewoon loslopen zonder dat je steeds alert moet zijn? Moet je een kaartje kopen voor je hond? Mag je daar wel parkeren? Ik ken zelfs een fucking hondenstrand waar je eerst 15 km verderop tijdens kantooruren een parkeerkaart moet halen bij de VVV.

Eigenlijk komt alles op hetzelfde neer; Individualisme, criminaliteit, overbevolking (geen ruimte), veel minder servicemensen, veel meer regelgeving, automatisering, repressie en controle. Vroeger voelde ik me een mens, een persoon. Nu een nummer met vooral plichten en weinig rechten.

Leuk stukje geschiedsvervalsing vol oncontroleerbare claims, clichematige karikaturen en dingen die sowieso anekdotisch zijn.

Dat hele Ot & Sien achtige "toen was geluk nog heel gewoon" samenleving bestaat vooral in dromenvan mensen die ouwe zuurpruimen aan het worden zijn. Een ouderdomskwaal die je ten allen tijde zal moeten zien te vermijden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Hexagon op 07-03-2018 10:43:46 ]

Mensen die niet zo slim zijn, hoefden vroeger niet zo nodig een diploma.
Nu moet een helpende niveau 2 reflectieverslagen schrijven en evidence based werken. Ik denk niet dat dat voor iedereen werkt.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:22 schreef Beathoven het volgende:
Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren. Om het voor 1 of 2x te doen, prima.. maar structureel?, been there, done it.

Of zoals mijn ouders die een nieuwbouwhuis kochten naar de PTT bellen om te weten te komen wat de postcode was. En dan te horen krijgen dat de postcodeambtenaar op vakantie is.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:25 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ik sta nu net zo vaak bij de bank in de rij als in de jaren '70: Vrijwel nooit dus. Die cheques gooide je gewoon in de brievenbus. Voor het storten van contant geld, opnemen van vreemde valuta en het openen van een rekening stond je in de rij.

Ik stond in het buitenland geregeld in de rij bij een bank. Maar erger nog, bij mn internetprovider die spookrekeningen stuurde en het telefonisch niet kon afhandelen. 4x van een half uur tot rond een uur gewacht en nog een uur of iets meer om het af te handelen. Pas bij de 4e keer losten ze het op. Het was eigenlijk mn probleem niet maar het overkomt je daar gewoon.

Dan geef ik de voorkeur toch echt aan iets mailen of even bellen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:27 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Leuk stukje geschiedsvervalsing vol oncontroleerbare claims en dingen die sowieso anekdotisch zijn.

Dat hele Ot & Sien achtige "toen was geluk nog heel gewoon" samenleving bestaat vooral in dromenvan mensen die ouwe zuurpruimen aan het worden zijn. Een ouderdomskwaal die je ten allen tijde zal moeten zien te vermijden.

Tja. De TS vraagt in de OP naar de ervaringen van oudere Fok!kers. Hoe dacht jij daar antwoord op te geven zonder te vervallen in oncontroleerbare claims en anekdotes? Dat zijn eigen ervaringen toch altijd?

Mijn verhaal over de arbeidsmarkt valt gewoon te controleren als je goed en gedegen onderzoek doet bij verschillende bronnen hoor. Andere 'claims' deels. Zoals het verschil tussen de crisis van begin jaren tachtig en die we nu net "achter de rug" hebben waar de gemiddelde burger nog niet zoveel van merkt.

Hier wordt dan weer verwezen naar de koude oorlog en de 'angst' voor een atoombom. Ach. Ik heb geleefd in die tijd. Meegelopen met protestmarsen, demonstraties. Ik had ook zo'n gebroken geweertje op mijn spijkerjas. "Angst" was er bij mij en mijn vriendenclubje niet. Wel idealen en protestbereidheid. Het voelde trouwens meer als rebelleren dan als een doodserieuze zaak waarbij we bang zouden zijn dat de volgende dag heel de wereld zou vergaan door een kernoorlog. Dat idealisme zie ik niet veel meer. D'66 is daar een goed voorbeeld van. Democratie was het kernpunt van die partij toen. Meer inspraak en macht voor de burger. Referenda, dwingend en de gekozen burgermeester. Nu is het juist D'66 die de referendumwet afschaft.
Toen waren we nog een samenleving, gebonden aan elkaar al was het in groepen (verzuiling). Nu is alles individualistisch. Ieder voor zich. Als ik mijn natje en droogje maar heb interesseert het mij geen donder dat de buurman verzuipt. In plaats van hulp te verlenen staat men nu met hun mobieltje te filmen om dat later ter eer en meerdere glorie van zichzelf, met zoveel mogelijk 'likes' te plaatsen op social media.


Ik vind dit filmpje van Anouk aardig de vinger op de zere plek leggen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:30 schreef Ouder1 het volgende:

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling.

Dan heb jij in een andere jaren tachtig geleefd als ik, begin jaren tachtig was de (jeugd) werkeloosheid hoger dan ooit tevoren.

quote:

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Vandaar dat ik op mn dertigste nog op kamers woonde.

quote:

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot.

Daar had je wel een heel beroerde fiets voor nodig, ook toen gingen knappe fietsen mee de trap op in Amsterdam, inderdaad heb je dan geen slot nodig.

quote:

...

De rest heb ik maar niet meer gelezen. Je idealiseert een beetje te veel.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:47 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Tja. De TS vraagt in de OP naar de ervaringen van oudere Fok!kers. Hoe dacht jij daar antwoord op te geven zonder te vervallen in oncontroleerbare claims en anekdotes? Dat zijn eigen ervaringen toch altijd?

Je maakt vergelijkingen die totaal niet te staven zijn.

Je lijkt te stellen dat als je vroeger ergens aanbelde met een lekke band, dan mensen je altijd zouden helpen en nu nooit. Hoe weet je dat? Heb je daar ook bewijs van?

Mijn ervaring is dat de meeste mensen eigenlijk best behulpzaam zijn. Behalve diegenen met een kutkarakter. Die had je toen ook/

quote:

Mijn verhaal over de arbeidsmarkt valt gewoon te controleren als je goed en gedegen onderzoek doet bij verschillende bronnen hoor. Andere 'claims' deels. Zoals het verschil tussen de crisis van begin jaren tachtig en die we nu net "achter de rug" hebben waar de gemiddelde burger nog niet zoveel van merkt.

Nou nee, de enorme jeugdwerkloosheid in de jaren tachtig was niet kort, en nog vele malen hoger dan de laatste 10 jaar. Dat is gewoon geschiedsvervalsing. Het enige verschil is dat er tegenwoordig meer flexbanen zijn waar mensen destijds gewoon in de bijstand zaten. Of in de WAO geloosd. Sowieso waren het de tijden dat alle simpele fabrieksarbeid verdween.

En een baan vinden doe je tegenwoordig nog steeds met een diploma, een brief en een gesprek.

quote:

Hier wordt dan weer verwezen naar de koude oorlog en de 'angst' voor een atoombom. Ach. Ik heb geleefd in die tijd. Meegelopen met protestmarsen, demonstraties. Ik had ook zo'n gebroken geweertje op mijn spijkerjas. "Angst" was er bij mij en mijn vriendenclubje niet. Wel idealen en protestbereidheid. Het voelde trouwens meer als rebelleren dan als een doodserieuze zaak waarbij we bang zouden zijn dat de volgende dag heel de wereld zou vergaan door een kernoorlog.

Ja, achteraf nu de dreiging weg is is natuurlijk een stuk fijner dan als je er midden in zit.

En je eigen gedrag als jongere beter vinden dan dat van de jongere van nu is natuurlijk ook een symptoom van oud en verbitterd worden

quote:

Toen waren we nog een samenleving, gebonden aan elkaar al was het in groepen (verzuiling). Nu is alles individualistisch. Ieder voor zich.

[quote]
Als ik mijn natje en droogje maar heb interesseert het mij geen donder dat de buurman verzuipt. In plaats van hulp te verlenen staat men nu met hun mobieltje te filmen om dat later ter eer en meerdere glorie van zichzelf, met zoveel mogelijk 'likes' te plaatsen op social media.

Ohja? Kun je dat kwantificeren? Je verwijt nu zo ongeveer iedereen een psychopaat te zijn die iemand liever laat verzuipen voor een leuk filmpje. Ik ken die mensen niet eigenlijk.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:02 schreef nanuk het volgende:

[..]

Dan heb jij in een andere jaren tachtig geleefd als ik, begin jaren tachtig was de (jeugd) werkeloosheid hoger dan ooit tevoren.

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

quote:

Vandaar dat ik op mn dertigste nog op kamers woonde.

Tja.. Als je perse in Amsterdam wilt wonen... Nederland is groter hoor.

quote:

Daar had je wel een heel beroerde fiets voor nodig, ook toen gingen knappe fietsen mee de trap op in Amsterdam, inderdaad heb je dan geen slot nodig.

Amsterdam... says it all

quote:

De rest heb ik maar niet meer gelezen. Je idealiseert een beetje te veel.

Nee.. jij kan niet over je stadsgrenzen heenkijken.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:23 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

Wederom geschiedsvervalsing

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:23 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

[..]

Tja.. Als je perse in Amsterdam wilt wonen... Nederland is groter hoor.

[..]

Amsterdam... says it all

[..]

Nee.. jij kan niet over je stadsgrenzen heenkijken.

Ik woonde in een dorp op minstens vijftig km afstand van Amsterdam. Mijn blik wat ruimer dan mijn eigen dorp. Als we dan toch persoonlijk gaan doen is mijn blik in tegenstelling tot jou ook iets ruimer dan mijzelf en mijn directe omgeving.

Als je het elke keer blijft geloven dan kan je ook in de bijbel gaan geloven want dan was het 6000 jaar geleden letterlijk het paradijs op aarde en hebben Adam en Eva het grondig verneukt destijds.

Naar mijn mening wordt dit altijd vreselijk geromantiseerd met een flinke dosis nostalgie. Meestal door lui die nu nogal pessimistisch in het leven staan. Ik denk dat we tegenwoordig echt niet te klagen hebben en het zeker niet slechter hebben dan 30 jaar geleden. Op sommige vlakken zijn de teugels wel aangetrokken met regeltjes en is fors bezuinigd (op bijv. de zorg), maar net zoals 30 jaar geleden leven we nog steeds in één van de beste landen ter wereld.

Wat wel feitelijk aan de hand is, is de digitalisering en individualisering, wat uiteraard zowel voor- als nadelen heeft, maar niet iedereen als even prettig ervaart.

We kunnen vele maler efficiënter met onze tijd om gaan. Je kan thuis vakanties boeken, banen zoeken en online spullen bestellen door technologische vooruitgang, wat best fijn is natuurlijk. Anderzijds zitten we mede hierdoor wel gekluisterd aan onze smartphones en tablets en komen we de deur niet meer uit.

Er is tegenwoordig meer aandacht voor de individu. Iedereen kan en mag zich (online) uiten en krijgt de mogelijkheid z'n mening te geven en de discussie aan te gaan. Ook is het makkelijker dan ooit om jezelf te vermaken met al het technologische speelgoed en ben je minder afhankelijk van anderen om lol te hebben. Het grote nadeel van individualisering is echter een vermindering van de sociale cohesie en een 'ieder voor zich'-ontwikkeling. Ik stoor me persoonlijk ook wel eens aan lui die vinden dat ze 'entitled' zijn op een eigen mening, maar geen idee hebben waar ze het over hebben.

Tja, en dan het financiële aspect. Dit beleeft toch iedereen wel anders. Ik ben blij dat ik niet +10% rente betaal over mn hypotheek. Wellicht is de koopkracht tegenwoordig iets minder, maar aan andere kant zijn er veel meer mogelijkheden voor ieders portemonnee. Voor met name elektronica is er voor ieder wel wat wils. In de jaren 80 moest je grof geld neerleggen voor een VHS-recorder van duizenden guldens en waren tv's niet goedkoop. Computers (voor zover ze er voor de consument al waren) waren enorme luxe-goederen. Elektronica was toen niet zo vanzelfsprekend en betaalbaar als nu. Nu is er ook voor de kleine portemonnee altijd wel iets te vinden.

[ Bericht 1% gewijzigd door Justinn op 07-03-2018 12:02:25 ]

Als ik één ding moet aanwijzen wat nu slechter is dan vroeger dan is dat de komst van de mobiele telefoon en vooral de smartphone. Vooral die laatste heeft tot een complete mongolisering van de bevolking geleid. Ik denk ook dat mensen daardoor tegenwoordig eenzamer zijn. Spontane ontmoetingen en contacten zijn veel zeldzamer geworden want iedereen is de hele dag met z'n phone bezig en blijft dus in de eigen veilige bubble hangen.

Een ander probleem tegenwoordig is dat het moeilijker is om de "local hero" te zijn. Mensen vergelijken zich altijd met de mensen om zich heen. Vroeger waren dat gewoon vrienden en kennissen en was het dus veel makkelijker om ergens "goed" in te zijn en waardering te krijgen. Maar tegenwoordig wordt alles op wereldschaal gedeeld dus er zijn altijd duizenden mensen "beter" dan jij. Voor mensen die daar gevoelig voor zijn is dat een probleem en kan dat negatieve gevoelens geven.

Een ander modern probleem (dat wel al wat ouder is dan 30 jaar) is paradoxaal genoeg dat mensen vanwege de welvaart meer kansen hebben dan vroeger. Dat betekent namelijk ook meer kansen om te falen.

Vroeger werd je bijvoorbeeld bakker of boer omdat jouw vader en grootvader dat ook waren. Je had weinig te kiezen. Tegenwoordig kan iedereen alles worden wat hij/zij wil en wordt het alleen beperkt door je eigen kunnen. Iedereen kan studeren, iedereen kan carriere maken, iedereen kan rijk worden of trouwen met de leuke partner die je zelf kiest....dus als dat niet lukt dan heb JIJ gefaald. Ik denk dat het vroeger makkelijker was om je neer te leggen bij situaties die niet ideaal waren omdat de beperking extern was in plaats van je eigen onkunde, beperkte intelligentie, beperkte aantrekkelijkheid, etc.

Wat ik wel geweldig vind van de moderne tijd is de toegang tot informatie die je tegenwoordig hebt. Ik heb in de 80's vaak urenlang tevergeefs in de bibliotheek gezocht naar informatie over bepaalde onderwerpen (voor hobby's en dergelijk) terwijl je nu informatie over de meest obscure dingen in een paar minuten met Google kunt vinden.

Nog eentje voor de nostalgisten

Het aantal moorden in NL. Dus veiliger was de samenleving in de jaren 80 en 90 ook niet.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:48 schreef jogy het volgende:
Als je het elke keer blijft geloven dan kan je ook in de bijbel gaan geloven want dan was het 6000 jaar geleden letterlijk het paradijs op aarde en hebben Adam en Eva het grondig verneukt destijds.

Als we t over Rome uit de klassieke tijd of beschavinhen eerder hebben dan was het enigszins vergelijkbaar met een stad uit een 3e wereldland nu, bv in India. Men zat gewoon in de keuken naast het fornuis op een ton te schijten en leegde deze in nabijgelegen wateren.

Het enige dat imo 20 jaar geleden beter was is de muzieksmaak. Maar ik geef dan ook toe dat ik op dat vlak een ouwe lul aan het worden ben.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:39 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Als we t over Rome uit de klassieke tijd of beschavinhen eerder hebben dan was het enigszins vergelijkbaar met een stad uit een 3e wereldland nu, bv in India. Men zat gewoon in de keuken naast het fornuis op een ton te schijten en leegde deze in nabijgelegen wateren.

Ik geloof dan ook niet in het 'vroeger was alles beter' maar ze zeggen het sinds voor mensheugenis dus dan moet het vroeger wel echt heel supergeweldig zijn geweest. Wat het inderdaad niet was nee, klopt. Ik zat nog te twijfelen om sarcasme tags te gebruiken.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:41 schreef Hexagon het volgende:
Het enige dat imo 20 jaar geleden beter was is de muzieksmaak. Maar ik geef dan ook toe dat ik op dat vlak een ouwe lul aan het worden ben.

Mis je de Zangeres zonder naam en de vogeltjesdans?

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:19 schreef SeLang het volgende:
Een ander modern probleem (dat wel al wat ouder is dan 30 jaar) is paradoxaal genoeg dat mensen vanwege de welvaart meer kansen hebben dan vroeger. Dat betekent namelijk ook meer kansen om te falen.

Vroeger werd je bijvoorbeeld bakker of boer omdat jouw vader en grootvader dat ook waren. Je had weinig te kiezen. Tegenwoordig kan iedereen alles worden wat hij/zij wil en wordt het alleen beperkt door je eigen kunnen. Iedereen kan studeren, iedereen kan carriere maken, iedereen kan rijk worden of trouwen met de leuke partner die je zelf kiest....dus als dat niet lukt dan heb JIJ gefaald. Ik denk dat het vroeger makkelijker was om je neer te leggen bij situaties die niet ideaal waren omdat de beperking extern was in plaats van je eigen onkunde, beperkte intelligentie, beperkte aantrekkelijkheid, etc.

Dat je automatisch in de voetstappen van je ouders stapte gold voor de volwassenen in de jaren '80 ook niet meer hoor. Dat was er met de babyboomgeneratie al een beetje uit. Mijn ouders deden hele andere dingen dan hun ouders.

Het is vooral het maakbaarheidsbeeld waar jij het over hebt. Er zijn nu nog genoeg externe zaken die er voor kunnen zorgen dat je niet bereikt of functioneert zoals je wilt. Maar in een individualistische samenleving schuift men dat dan af op het individu. "Eigen schuld, dikke bult."

Ik merk juist nu dat men heel erg veel afschuift.. op een ander. Of het nu gaat om de politiek (vooral de VVD is daar erg goed in; de puinhopen van paars en zo), de organisaties, de werkgevers of het individu.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:48 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Mis je de Zangeres zonder naam en de vogeltjesdans?

Meer de tijd van The Prodigy, The Offspring en DJ Paul Elstak, en dat singer songwriters en dito slappe zeikmuziek echt voor oude mannen was.

Maar ik geef ruiterlijk toe dat dat komt doordat ik op dat vlak oud aan het worden ben.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:58 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Meer de tijd van The Prodigy, The Offspring en DJ Paul Elstak, en dat singer songwriters en dito slappe zeikmuziek echt voor oude mannen was.

Maar ik geef ruiterlijk toe dat dat komt doordat ik op dat vlak oud aan het worden ben.

Nou ja.. De muziek uit die tijd was vaak wel wat beter in elkaar gezet. Denk eens aan de Beatles, Joan Baez, maar ook bv de Dire Straits en Michael Jackson.. (weet niet of ik alles goed spel). Die kwaliteit hoor je niet veel meer.

Wat betreft economie en toekomst verwachtingen en dergelijke:

Ik vond vooral de eerste helft van de jaren '80 erg negatief op dat vlak. Hoge werkloosheid, hoge inflatie, koude oorlog verslechterde, kernwapen protesten, etc. Dit was mijn beleving, maar je ziet die tijdgeest ook terug aan de negatieve liedjes in de hitparade (de Bom, Koos Werkeloos, etc)

Vanaf de tweede helft '80 wordt het steeds positiever. Economie herstelt, werkloosheid daalt, Gorbatsjov gaat hervormen, etc. In 1989 gaat de Berlijnse muur om.

De 90's beleefde ik als heel erg positief. Koude oorlog voorbij, overal was democratisering aan de gang en de economie werd vrijer. Je had wel dingen zoals die gruwelijke oorlog in Joegoslavië maar dat zag ik toch meer als een overgangsfase van een groot dictoriaal blok in het oosten dat met vallen en opstaan democratiseerde.

In de tweede helft van de 90's kreeg je internet en daarmee opeens heel veel opwindende verandering en vergezichten voor de toekomst. Intussen was in het oosten redelijk gestabiliseerd en China was in opkomst. De toekomst zag er goed uit. Dit was de meest optimistische tijd die ik zelf heb meegemaakt.

Ergens rond 2000 kwam er echter een voorzichtig keerpunt. Rond die tijd lag ongeveer de piek van de globalisatie en democratisering en vrijheid wereldwijd. 9/11 bracht grote vrijheidsbeperkingen en een reeks nieuwe oorlogen. China ging weer stilletjes in reverse wat betreft democratisering en markten werden minder vrij. Centrale banken gingen een steeds grotere rol spelen waarmee marktprincipes overboord gingen. Dat laatste resulteerde in de crisis van 2008.

Toen gebeurde er in 2008 iets vreemds. In plaats van na deze catastrofe terug te gaan naar marktprincipes trokken de centrale banken juist de macht naar zich toe en begonnen ongekende financiële repressie, resulterend in traag herstel en een transfer van rijkdom van arm naar rijk, wat ook het trage herstel verklaart. Cruciaal was ook het verbreken van het sociale contract - banken en corporaties kregen bijvoorbeeld een bailout en hervatten rond 2010 alweer hun bonus bonanza terwijl de koopkracht van de burger maar bleef dalen. Hier ligt de wortel van het populisme in laatste jaren.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:56 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Dat je automatisch in de voetstappen van je ouders stapte gold voor de volwassenen in de jaren '80 ook niet meer hoor.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:19 schreef SeLang het volgende:

Een ander modern probleem (dat wel al wat ouder is dan 30 jaar)

Lezen is kennelijk ook moeilijker geworden de laatste jaren

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:39 schreef Beathoven het volgende:
Men zat gewoon in de keuken naast het fornuis op een ton te schijten en leegde deze in nabijgelegen wateren.

Ook niet helemaal waar. In de romeinse legerkampen was men verplicht de behoeft buiten het kamp te doen en te begraven. _{Was indertijd tijdens mijn eerste milieucursus het argument dat milieuwetten niet nieuw waren.}

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:56 schreef Ouder1 het volgende:
Ik merk juist nu dat men heel erg veel afschuift.. op een ander. Of het nu gaat om de politiek (vooral de VVD is daar erg goed in; de puinhopen van paars en zo), de organisaties, de werkgevers of het individu.

Hier heb je op zich wel een punt. Je voorbeeld klopt alleen niet want de puinhopen van paars was een boek van Pim.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 13:24 schreef nanuk het volgende:

[..]

Hier heb je op zich wel een punt. Je voorbeeld klopt alleen niet want de puinhopen van paars was een boek van Pim.

Weer wat geleerd.

Ander voorbeeld dan. Vrij recent. Geklaag van de werkgevers dat de werknemers 'op' zijn. In datzelfde interview wordt ook gesproken over de vele werklozen, vaak juist ook uit de sectoren waar nu een tekort is.

https://www.telegraaf.nl/(...)rt-en-toch-werklozen

:"Tja, maar ja, iemand die al 3 jaar werkloos is, kan die wel de bouw op? Kan die wel als ICT-er aan de slag? Ja, misschien met 2 á 3 jaar opleiding, maar die mensen heb je nu nodig en niet over 2 of 3 jaar...."

Echt hé? WTF. Waarom zou een metselaar na 3 jaar werkloos te zijn geweest 2 jaar opgeleid moeten worden??? Of een vrachtwagenchauffeur? Of een ziekenverzorgende? Met ICT kan ik me voorstellen dat daar een knelpunt zit, maar geen fucking 2 jaar scholing nodig.

Men denkt dat iemand die 3 jaar werkloos is, alleen nog maar ongeschoolde arbeid kan verrichten. Zwaar fysiek werk. De hoogste werkloosheid zit bij de ouderen, 45 plus. Mensen met ontzettend veel werkervaring. Maar zwaar fysiek werk is voor die groep vaak niet te doen. Voor het lichtere domme werk zijn ze te oud, te duur, overgekwalificeerd. Daar nemen ze alleen mensen tot 21 jaar voor aan, liefst een 16 jarige. Het probleem zit niet bij die werklozen maar bij die werkgevers die het gewoon verdommen om hen aan te nemen met al hun vooroordelen zoals dus in dat filmpje ook naar voren kwam.

Werkgevers stellen hoge eisen. Idioot hoge eisen vaak. En dan jammeren ze aan de ene kant dat ze geen mensen kunnen vinden en aan de andere kant wordt er dan geroepen dat die werklozen die zich suf solliciteren nadat ze door de crisis werkloos zijn geworden, de schuldigen zijn.

Ik vind dat ook afschuif gedrag. Een oudere werkloze kan er niets aan doen dat werkgevers hem niet aannemen omdat hij 'te oud' is en daardoor weer een steeds groter arbeidsgat krijgt. Hopelijk worden die werkgevers straks gewoon gedwongen omdat ze anders echt een tekort krijgen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 13:53 schreef Ouder1 het volgende:

...

Dit heeft niets meer met het onderwerp te maken. En mocht je het over jezelf hebben, niet alleen ervaring telt voor een werkgever, ook de manier waarop je over komt.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 14:05 schreef nanuk het volgende:

[..]

Dit heeft niets meer met het onderwerp te maken.

het heeft alles met dit onderwerp te maken. Met de verhardende samenleving, het individualistische, de maakbaarheid gedachte, het afschuiven naar beneden.

Het feit dat mijn ouders beiden niet gestudeerd hebben maar hun hele leven zich geen zorgen hebben hoeven maken over werk. En met hun inkomen ook nog een huis hebben kunnen kopen zegt mij genoeg. Merendeels van die tijd was mijn vader dan ook nog alleen verdiener en daarvan kon het hele gezin rondkomen.

Mijn vrouw en ik hebben beide gestudeerd, werken voltijd, en kunnen hier goed van leven. Maar dan moeten we wel beide blijven werken anders word het moeilijk, en een huis kopen kunnen we echt vergeten (maandelijkse hypotheek kosten zijn wel te betalen maar waar tover je een aanbetaling van minimaal 30% vandaan?).

Ik denk dat op veel gebieden tegenwoordig het leven beter en makkelijker is, maar financieel is iedereen er echt hard op achteruit gegaan.

[ Bericht 1% gewijzigd door Rettilpsemit op 07-03-2018 14:43:32 ]

De crisis in de jaren 80 was het einde voor de grote werkplaatsen in NL. Denk bijv. aan al die gesloten scheepswerven en fabrieken. Werkloosheid van 10%. Dat hebben we in de laatste crisis zeker niet gehaald.

Denk dat het leven nu beter is. Goede zorg, veiligheid en alle informatie direct voorhanden. Ik ben blij dat ik niet in de rij bij een bank hoef te staan om mijn weekgeld op te nemen, om maar een voorbeeld te noemen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:29 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Of zoals mijn ouders die een nieuwbouwhuis kochten naar de PTT bellen om te weten te komen wat de postcode was. En dan te horen krijgen dat de postcodeambtenaar op vakantie is.

Het digitale tijdperk is zoveel beter

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 12:58 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Meer de tijd van The Prodigy, The Offspring en DJ Paul Elstak, en dat singer songwriters en dito slappe zeikmuziek echt voor oude mannen was.

Maar ik geef ruiterlijk toe dat dat komt doordat ik op dat vlak oud aan het worden ben.

Ik ben ook altijd dat soort highlights aan het cherry picken als 't om vroeger gaat.

In algemene zin zit men altijd meer over het heden en de toekomst in, de hoofdstukken die afgesloten zijn worden meteen maar even in de geschiedenisboeken geplaatst en gelijk ook maar even van alle ellende ontdaan. Ik heb zelfs de indruk dat de latere generaties na de oorlog zo'n oorlog meer als avontuur zagen dan als iets ellendigs.

[ Bericht 22% gewijzigd door Beathoven op 07-03-2018 15:00:31 ]

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 14:12 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

het heeft alles met dit onderwerp te maken. Met de verhardende samenleving, het individualistische, de maakbaarheid gedachte, het afschuiven naar beneden.

Nederland zit bij de top als het om leefcomfort gaat. Ga maar eens een 10 jaar in de VS wonen of een land rond de evenaar, dat zijn delen van de wereld waarin het leven hard is.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 15:08 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Nederland zit bij de top als het om leefcomfort gaat. Ga maar eens een 10 jaar in de VS wonen of een land rond de evenaar, dat zijn delen van de wereld waarin het leven hard is.

Heb je die onderzoeken ook weleens gelezen? Daar staan dingen in als: Hoeveel procent van de woningen zijn vrijstaand? Hoe ver is het dichtstbijzijnde winkelcentrum, het dichtstbijzijnde ziekenhuis?

Hoe hard het leven kan zijn heeft niets met dit Topic te maken. De vraag is: "Was het leven een jaar of 30 geleden echt beter?" Dan noem ik als nadeel van nu in vergelijking met toen de verhardende samenleving.

De sociale cohesie valt weg, het is een ieder voor zich samenleving geworden. Het enige dat overblijft is wat de overheid nog regelt maar daar wordt hard aan gemorreld.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 14:55 schreef Beathoven het volgende:

Ik ben ook altijd dat soort highlights aan het cherry picken als 't om vroeger gaat.

Het is gewoon mn smaak die zo rond 2005 is afgehaakt bij de nieuwe ontwikkelingen. Dingetje van het ouder worden.

Dat "ieder voor zich" idee is ook zoiets dat veel mensen over zichzelf afroepen.

Of de gemiddelde mens zich vriendelijk en behulpzaam naar je opstelt is voor een belangrijk deel ook afhankelijk van je eigen gedrag en houding naar anderen. Wie een negatieve houding tov de medemens heeft zal ook op weinig sociale aandacht van een ander kunnen rekenen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 16:14 schreef Hexagon het volgende:
Dat "ieder voor zich" idee is ook zoiets dat veel mensen over zichzelf afroepen.

Of de gemiddelde mens zich vriendelijk en behulpzaam naar je opstelt is voor een belangrijk deel ook afhankelijk van je eigen gedrag en houding naar anderen. Wie een negatieve houding tov de medemens heeft zal ook op weinig sociale aandacht van een ander kunnen rekenen.

Of schijnbaar dat 'verharden' van de samenleving maar tegelijkertijd zijn alle moderne mannen van nu zulke watjes. Wat is het nou?

Doe is een linkje na die topics van tagetig!

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:12 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Dat betekent precies hetzelfde dan dat het nu ingewikkelder zou zijn. Maar wat is er nou precies zoveel lastiger geworden dan toen?

Destijds was er veel minder te kiezen en had je veel minder mogelijkheden. Hoewel het veel voordeel heeft om die mogelijkheden te hebben geeft het ook veel extra keuzemomenten die allemaal energie kosten.

Je krijgt veel meer informatie op je af dan destijds. Via internet kun je vanaf de bank op je smartphone op internet overal vanalles vinden. In de jaren tachtig toen ik opgroeide vroeg je dat aan een bekende, las je de krant, keek het nieuws of ging je naar de bieb om informatie. Je doet hierdoor veel meer indrukken op in een dag.

Ook communicatie is erg veranderd. Als ik iemand wilde opzoeken ging ik langs en had ik pech als iemand niet thuis was. Nu kun je even appen. Prima op zich.

Maar veel contacten gaan via app of facebook, je hebt door die media een heel wat groter netwerk dat je zo onderhoudt en je bereik is groter. Zo krijg je ook allerlei berichten van mensen die je niet kent omdat vrienden ze hebben geliked. Niks mis met een groter bereik, maar het kost allemaal aandacht en energie. Natuurlijk heb je de keuze om geen Facebook te hebben, maar veel mensen voelen toch druk om het wel te hebben en er actief te zijn. Te laten zien dat ze t goed hebben. In plaats van 'wat zullen de buren denken' is het nu 'hoeveel likes krijg ik op Facebook'. Of, als je naar de dokter moest voor t een of t ander, vroeger schreef de dokter je een recept uit en dat was het dan. Nu kun je al je klachten googlen en vooraf al een idee hebben waar het op kan wijzen. Het kan helpen je huisarts goed uit te leggen wat er aan scheelt, maar het kan ook grote zorgen opwekken.

Omdat informatie en sociaal zijn zo makkelijk is geworden liggen de standaarden ook een stuk hoger. Er wordt van mensen veel meer sociale vaardigheid gevraagd dan vroeger. Terwijl niet iedereen dat kan, of wil. Maar als je niet mee kunt komen moet je maar gewoon wat beter je best doen, jezelf ontwikkelen.

Het goed kunnen bedienen en begrijpen van een smartphone of computer bijvoorbeeld vraagt al heel wat meer van je dan een krant lezen, navragen bij iemand of in de bibliotheek iets opzoeken. Dit zijn dingen die complexer geworden zijn en waar intelligente mensen dit wel kunnen hebben daar beginnen onderaan mensen uit te vallen omdat het te complex wordt.

Laatste voorbeeld: Als je uit een dorp komt en daar opgroeit, werkt en sterft is je leven in sociaal opzicht een stuk eenvoudiger, je hebt immers alleen te maken met dezelfde groep mensen uit je dorp. Als je iets niet weet of kunt weet je aan wie je hulp kan vragen. Je netwerk is een redelijk vaste groep mensen. Met internet en social media bij dan is dat sociale aspect een stuk complexer omdat je veel meer verschillende mensen tegenkomt en veel meer bezig bent met filteren en afwegen of iets wel of niet kan.

Ik waardeer het een overigens niet boven het ander, beiden hebben voordelen en nadelen. Maar onderaan de streep als ik kijk naar t leven in de jaren 80 en nu dan was een aantal zaken dus echt een stuk eenvoudiger.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 15:33 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Heb je die onderzoeken ook weleens gelezen? Daar staan dingen in als: Hoeveel procent van de woningen zijn vrijstaand? Hoe ver is het dichtstbijzijnde winkelcentrum, het dichtstbijzijnde ziekenhuis?

Hoe hard het leven kan zijn heeft niets met dit Topic te maken. De vraag is: "Was het leven een jaar of 30 geleden echt beter?" Dan noem ik als nadeel van nu in vergelijking met toen de verhardende samenleving.

De sociale cohesie valt weg, het is een ieder voor zich samenleving geworden. Het enige dat overblijft is wat de overheid nog regelt maar daar wordt hard aan gemorreld.

Ik vind dat wel goed, in de landen die ik beschreef is de familie ook deels je verzekering en financiele steunpilaar in het geval van nood. Alles onder het mom van 'heb uw naasten lief'. En dat mag geromantiseerd worden maar in de praktijk leidt het alleen maar tot extra wederzijdse verwachtingen en irritaties. Een oom waar je geld van leent die ineens verwacht dat je ook maar even gratis voor m gaat boekhouden of zich ineens als vader opstelt. Dat zijn vrijheidsbelemmerende zaken waar men zich in Nederland al met een reden uitgeworstelt heeft.

Bovendien willen Jij en ik morgen ook niet ineens de verantwoordelijkheid dragen voor problemen van een familielid of goede kennis omdat er anders geen mogelijkheden voor diegene bestaat.

In 3e wereldlanden waar geen vangnet is lever je je eigen vrijheid in voor een ander om te voorkomen dat de ander op straat terecht komt. Dat moet je hier niet meer willen.

Wat die eenzaamheid betreft, daar moet wat aan gedaan worden maar het is ergens wel een luxeprobleem.

[ Bericht 6% gewijzigd door Beathoven op 07-03-2018 19:50:48 ]