Was het leven een jaar of 30 geleden echt beter?

Was niet leuk toen. Iphone X was bijvoorbeeld niet te koop.

Elke tijd heeft zijn charme

De samenleving van toen was minder indivualistisch, materialistisch en de ratrace to the bottom was nog niet in volle gang. Al deze aspecten hebben een negatieve invloed op het welzijn van de meeste mensen.

Ik kon soldaatje spelen, meisjes pesten en kusjes vragen, naar negerzoenen en jodenkoeken vragen in de winkel kopen en thuis opeten.
Nu moet elke malloot aan elk woord gewicht hangen.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:24 schreef Metalfrost het volgende:
Ik kon soldaatje spelen, meisjes pesten en kusjes vragen, naar negerzoenen en jodenkoeken vragen in de winkel kopen en thuis opeten.
Nu moet elke malloot aan elk woord gewicht hangen.

Dat laatste is van alle tijden, alleen ging het deels over andere onderwerpen.

Maar als ik zelf terugdenk aan de jaren 80, was er minder stress in het leven.
Je had geen twee banen nodig om te overleven, minder last van inflatie.
Sowieso zag je dat ook grotendeels in de jaren 90, tot de grote beursklappen kwamen.
Minder werk, de euro, meer schulden, balkellende, kredietcrisis, rutte, vandaag de dag.

Voor mijn gevoel is het nu financieel makkelijker leven voor het gros van de mensen. Maar de onderkant heeft het nu wel veel zwaarder.

Verder vond ik het leven toen minder dwingend, als je een weekend of een week wegging dan was je ook weg zonder enige vorm van communicatie. als je de straat in reed was het vroeg genoeg om te zien of je huis er nog stond. Ik vond dat eigenlijk wel fijn.

Verder was er veel meer saamhorigheidsgevoel, er hoefde niet aan alles verdient te worden. Dat mis ik nog steeds heel erg.

De oude Grieken vonden al dat vroeger alles beter was. Ik denk dat hier alles mee gezegd is.

Stress is verder over het algemeen een eigen keuze en twee banen nodig om rond te komen, zulke mensen ken ik enkel in Bulgarije, absoluut niet in Nederland.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:23 schreef spiritusbus het volgende:

[..]

Zet 'Roverheid' er nog bij en je hebt de sneuneusbingo compleet.

Ja maar dat was destijds meer de geverheid.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:13 schreef Dven het volgende:
De oude Grieken vonden al dat vroeger alles beter was. Ik denk dat hier alles mee gezegd is.

Stress is verder over het algemeen een eigen keuze en twee banen nodig om rond te komen, zulke mensen ken ik enkel in Bulgarije, absoluut niet in Nederland.

Om rond te komen _{en te voldoen aan een soort van ideaalbeeld zodat je op de kringverjaardagen niet afgaat.}

Het leven was inderdaad simpeler. Dat had voordelen maar ook nadelen.
Kijk bijvoorbeeld naar het onderwijs. Op een basisschool werkte pak hem beet 10 leerkrachten? Nu staan er voor elke klas minimaal 1 leerkracht. Is er een klassenassistent. Is er iemand die zich bezighoudt met de kinderen die moeilijk mee kunnen komen en ook iemand voor juist de kinderen die te snel gaan.

De vele hulpvormen voor mensen met psychische problemen is enorm gegroeid.
Er is veel meer maatwerk en er wordt veel belang gehecht aan de mens als persoon en zijn persoonlijke groei en ontwikkeling (nog lang niet overal maar al stukken meer als vroeger).
Vroeger moest je maar gewoon "normaal doen en je niet aanstellen". Daar is niemand beter van geworden dat blijkt ook wel uit de enorme vooruitgang en groei qua geestelijke gezondheidszorg.

Ik kan ook met weemoed terugkijken op de jaren '80 en '90. Het lijkt fijner maar dat is misschien vooral omdat ik toen een kind was en niet de problemen/verantwoordelijkheden had die ik nu heb als volwassenen.

Wat ik overigens wel echt jammer vind van de tijd van nu is dat we allemaal zo in de ban zijn van onze mobiel. En waarvoor? Wat is daar nu zo belangrijk op te zien?
Het is uiteraard een erg handig apparaat die je in alle gemakken kan voorzien maar het is tegelijkertijd een ellendig stuk onzin die je aandacht eist en afleidt van wat echt belangrijk is in het leven.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:23 schreef spiritusbus het volgende:

[..]

Zet 'Roverheid' er nog bij en je hebt de sneuneusbingo compleet.

De vraag was of het leven, naar iemands mening, tig jaar geleden beter was.

Wat jij verder van mijn mening vindt, doet er weinig toe wat betreft de vraagstelling.
Over sneuneuzen gesproken.

Het gaat een mooie tijd worden de komende 10-30 jaar. Ik vermoed dat de meeste mensen gaan terug verlangen, maar er is nu eigenlijk al geen weg meer terug.

ik verlang weer terug naar de tijd toen vrouwen naakt op handen en voeten door het bos huppelden

sinds de laatste 20-30 jaar draait alles om geld, geld en nog eens geld.
Vroegah was een Ton (+/-¤47.000) onbereikbaar voor de meesten, dan was je rijk.
Tevens kon je gewoon een bedrijf binnen lopen en om werk vragen, wat je dan ook vaak kreeg.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 16:48 schreef bonke het volgende:
ik verlang weer terug naar de tijd toen vrouwen naakt op handen en voeten door het bos huppelden

Of doktertje spelen met je buurmeisje, tegenwoordig gooien ze je daarvoor in een inrichting.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 16:51 schreef halfway het volgende:

[..]

Of doktertje spelen met je buurmeisje, tegenwoordig gooien ze je daarvoor in een inrichting.

Er wordt in ieder geval een heel team professionals op gezet.

Het romantiseren van het verleden is vooral een teken dat je een ouwe zak aan het worden bent.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:27 schreef nogeenoudebekende het volgende:

[..]

Om rond te komen _{en te voldoen aan een soort van ideaalbeeld zodat je op de kringverjaardagen niet afgaat.}

Dat soort yuppengedoe was nou typisch iets van de jaren tachtig

Nog geen gezeik met de massa-immigratie, dat hoor ik enorm vaak ook. Men werkte grotendeels nog in eigen streek en de liefde vond m'n ook vaak in eigen dorp of het aangrenzende dorp. Er was niet de profileringsdrang die er nu is en niet de betutteling van de overheid. Ook geen verplichting zoals de euro, de tijden van Belgische Frank en Nederlandse Gulden moest men wel zelf omrekenen. Men kwam sneller buiten en veel meer dorpsbijeenkomsten. Nu woont er vanalles wat, mijn buren zijn bv Albanees die Nederlands leren van hun kinderen.

Zo spreken mijn ouders erover.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:10 schreef Googke het volgende:
Nog geen gezeik met de massa-immigratie, dat hoor ik enorm vaak ook. Men werkte grotendeels nog in eigen streek en de liefde vond m'n ook vaak in eigen dorp of het aangrenzende dorp. Er was niet de profileringsdrang die er nu is en niet de betutteling van de overheid. Ook geen verplichting zoals de euro, de tijden van Belgische Frank en Nederlandse Gulden moest men wel zelf omrekenen. Men kwam sneller buiten en veel meer dorpsbijeenkomsten. Nu woont er vanalles wat, mijn buren zijn bv Albanees die Nederlands leren van hun kinderen.

Zo spreken mijn ouders erover.

De immigratie was in die zo geromantiseerde periode zelfs het beleid van de regering. En eisen werden er niet gesteld

Toch ernstig hoe het gesteld is met het historisch besef van velen.

Weet je nog, zure regen? Dat was echt een enorm probleem, hartstikke slecht voor de planten. Nu kan ik iedere dag in de krant lezen hoe mijn kind de zee in gedrukt zal worden door overbevolking en opwarming van de aarde.

Het internet heeft de wereld kleiner gemaakt, maar ook angstiger. Als ik online ga word ik doodgegooid met negatieve doemscenario’s over van alles en nog wat.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:31 schreef Marsenal het volgende:
Weet je nog, zure regen?

Dat is op zich wel een goeie. Als fijnstof en co2 net zo tastbaar waren als zure regen was zou er ook meer animo zijn er wat tegen te doen. Want de brandende ogen en lippen zijn dingen die ik absoluut niet mis.

Niet echt voor mij. Je had leuke home/spel computers, maar daar hadden mijn ouders niet zoveel mee, dus hadden we niet. We gingen altijd 1x per jaar naar zo’n vakantiedorp in Spanje. En verder waren ze vrij beperkt op school.

Immigratiegezeik was er toen ook, maar toen heten ze gewoon Turken, Marokkanen of Antilianen. Bijstandmoeders, oorlog in het MiddenOosten en begrotingstekorten. Gas en licht was goedkoop, maar je had ook geen isolatie of ledlampen.

We gingen trouwens met het vliegtuig op vakantie, want mijn vader was doodsbang om met de Opel Kadett de grens over te trekken. Tegenwoordig heb je op Googlemaps al een beetje gekeken hoe je bestemming eruit ziet en rij je op de navigatie zonder zorgen erheen. Geen gelummel met geld, maar pinnen aan de pomp en je creditcard voor de tolpoortjes.

Ook heb ik duidelijk het gevoel een luxer leven te leiden dan vroeger met een modaal inkomen. Veel meer informatie beschikbaar ipv borrelpraat over hoe je een bepaalde klus nu thuis aanpakt.

Nou ja, misschien waren de tv programma’s toen leuker.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 16:49 schreef halfway het volgende:
sinds de laatste 20-30 jaar draait alles om geld, geld en nog eens geld.
Vroegah was een Ton (+/-¤47.000) onbereikbaar voor de meesten, dan was je rijk.
Tevens kon je gewoon een bedrijf binnen lopen en om werk vragen, wat je dan ook vaak kreeg.

Als 1 decennium om geld draaide, dan waren het de jaren 80 wel.

neen, het leven beweegt, als je stil blijft staan lijkt alles wat achter je ligt beter, dit is enkel en alleen omdat je niet mee beweegt

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:02 schreef J_Mormont het volgende:
Je hoeft maar een topic op te zoeken over de jaren 80, 90 en je zult zien dat topics over deze tijd uiteindelijk leiden tot één grote lofzang over die periode.

Als eind twintiger denk ik zelf ook met warme gevoelens terug aan die tijd, maar ik kan daarin niet objectief zijn. Ik was in die periode immers een kind zonder verantwoordelijkheden, nu ben ik een volwassen persoon met een baan en een hypotheek.

Toen mijn oma nog leefde, hield ze een dagboek bij. Hierin beschreef ze gewoon kort per dag wat ze had gedaan. Dit deed ze zo rond 1960 t/m 1995.

Ik lees regelmatig even in die dagboeken, en ondanks dat ik een groot gedeelte van die periode zelf nog niet eens bestond, komt het wel heel fijn op mij over. Het leek alsof het leven toen simpeler was. Minder verwachtingen van de buitenwereld, maar bovendien ook bij de mensen zelf minder hoge verwachtingen van het leven, de liefde, en hun omgeving, hun carrière.

Een volkstuintje, een hoekhuis, een opel kadet en een caravan. Kinderen en later kleinkinderen in een straal van 5 km, en verder geen gekke dingen. In de zomer buiten in de zon thee drinken, in de winter wandelingen over het ijs maken, de (klein) kinderen van school halen en brengen, af en toe een keer uit eten, wat niet luxer werd gedaan dan bij het Van der Valk hotel, en daarmee was alles prima.

Welke wat oudere fokkers kunnen een objectief beeld geven over die tijd in vergelijking van toen met nu?

Je had voor het internet dat je meer in connectie stond met de wereld om je heen, depressie was ook vrij zeldzaam in die tijd en kwam ook bijna alleen maar voor bij mensen die echt een trauma hadden dat hun hele leven op de kop zette zoals het kwijtraken van hun baan wat vroeger veel meer sociaal ingemetseld was. Tegenwoordig is men niet zo meer betrokken bij de directe omgeving en zit men meer met (en in) het hoofd bij de gehele planeet waar men echt totaal geen vat op heeft wat weer onmacht oproept.

Je had ook nog noodzaak in veel bezigheden, zelf kleding maken in de winters omdat de winkels nog niet vol lagen met door thaise kindertjes gebreide overmaat bijv. Dat maakte de resonantie, dat maakte de betrokkenheid.

Daar zijn veel mensen ook weer naar op zoek, ikzelf ook.. daarom stortte ik me ook helemaal op sport om weer in contact te komen met zowel mn eigen lichaam maar ook de directe omgeving na lange tijd achter mn pc geleefd te hebben. Kan het iedereen aanraden. Dat is waar we hiervoor zijn immers, we kunnen wel allemaal het leven opgeven en afhankelijk worden van computers maar in werkelijkheid maak je daarmee de menselijke conditie en daarmee jezelf achterhaald, werk je praktisch mee aan een doodscultus.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:48 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Als 1 decennium om geld draaide, dan waren het de jaren 80 wel.

12% rente op je hypotheek alles

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 19:13 schreef hugecooll het volgende:

[..]

12% rente op je hypotheek alles

72% belasting op hoge inkomsten dit/dat en maar zeiken op Rutte.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 19:17 schreef halfway het volgende:

[..]

72% belasting op hoge inkomsten dit/dat en maar zeiken op Rutte.

Waar je alles behalve de gootsteen als aftrekpost kon opgeven zodat feitelijk niemand ooit echt 72% af heeft hoeven dragen.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 19:13 schreef hugecooll het volgende:

[..]

12% rente op je hypotheek alles

12% op je Pennie-rekening

De kleding van je broers en zussen afdragen met knielappen extra erbij (nog geen merkkleding op school!). Met 3 achter elkaar hetzelfde badwater in, en dat maar 1 keer per week. Gaan spelen met de kinderen van de buurt in het bos en thuis zijn voor het etenstijd was! Geen gsm, nog geen Dutroux, beginnende kleuren tv! Het allereerste newbeat plaatje! Moeders altijd thuis, geen vreemde opvang.
Je vakantie doorbrengen met de dozen lego die dan even mochten blijven liggen. En 1 keer per jaar naar Spanje met de auto!
Heerlijk!!!!
Ik wil terug

Ik denk dat het leven in de jaren 80 een stuk eenvoudiger was.

Maar vergis je niet, destijds was er genoeg ellende gaande. Denk aan de hoge werkloosheid begin jaren 80, de oliecrisis, en de enorme overheidsbezuinigingen die daarmee gepaard gingen.

Dan de koude oorlog, tig andere conflicten, hervormingen in China die goed fout lopen.

De opkomst van aids, een ziekte waar je toen keihard dood aan ging en waar heel veel kletspraatjes over hoe je het kon krijgen over de ronde deden. Mensen waren er bang van.

Hoewel het leven destijds een stuk eenvoudiger was, was er ontzettend veel gaande in de wereld en hadden we vooral niet de mogelijkheid om veel invloed uit te oefenen. Er waren immers geen social media, of andere manieren om nieuws en een mening daarover snel te delen. Veel dingen gebeurden gewoon en kon je maar beter laten gaan want je had er toch geen invloed op.

Hooguit mis ik de eenvoud wel eens, maar het gebrek aan invloed en mogelijkheden absoluut niet.

Ik vond alles simpeler toen internet nog niet bestond.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 23:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik denk dat het leven in de jaren 80 een stuk eenvoudiger was.

Maar vergis je niet, destijds was er genoeg ellende gaande. Denk aan de hoge werkloosheid begin jaren 80, de oliecrisis, en de enorme overheidsbezuinigingen die daarmee gepaard gingen.

Dan de koude oorlog, tig andere conflicten, hervormingen in China die goed fout lopen.

De opkomst van aids, een ziekte waar je toen keihard dood aan ging en waar heel veel kletspraatjes over hoe je het kon krijgen over de ronde deden. Mensen waren er bang van.

Hoewel het leven destijds een stuk eenvoudiger was, was er ontzettend veel gaande in de wereld en hadden we vooral niet de mogelijkheid om veel invloed uit te oefenen. Er waren immers geen social media, of andere manieren om nieuws en een mening daarover snel te delen. Veel dingen gebeurden gewoon en kon je maar beter laten gaan want je had er toch geen invloed op.

Hooguit mis ik de eenvoud wel eens, maar het gebrek aan invloed en mogelijkheden absoluut niet.

Vergeet de heroine epidemie niet en de idioot hoge criminaliteit. En alles was de schuld van de maatschapppij.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:37 schreef Quickie_Brat het volgende:
het is tegelijkertijd een ellendig stuk onzin die je aandacht eist en afleidt van wat echt belangrijk is in het leven.

Je kan gewoon porno kijken op je mobiel hoor; dus ik weet niet wat je nu zit te raaskallen

Ik heb een heel dubbel gevoel bij de 80's. Het was een kuttijd als je het op hoger niveau bekijkt. Het begon met hoge werkloosheid. De voortdurende dreiging van een atoomoorlog. Doemdenken. Het failliet van het vooruitgangsdenken door het falen van de Spaceshuttle en Tsjernobyl. Hoe heftig aids erin hakte. Het vergemakkelijken van scheidingen waardoor het huwelijk een wassen neus werd. Hongersnoden die werden gepropageerd. Zure regen. Apartheid. Woningnood. Drugsoverlast. Er was niet veel om vrolijk over te zijn.

En aan de andere kant was er een stevige hoop dat het ooit beter zou worden. Dat is wat ik nu mis. Ondanks alle shit toen was er op een enkele doemdenker na een hoop optimisme. Ja, het leven was kut en zo kon je je voelen, maar als je keek naar ontwikkelingen in de techniek dan kon je toch niet anders concluderen dan dat het beter zou worden. En met de perestrojka/glasnost werd het politieke ook optimistisch. Dat was ook de tijd van de yuppies waaruit bleek dat de arbeidsmarkt weer aantrok. We konden niet snel genoeg volwassen worden om te profiteren van het leven.
Dat optimisme mis ik nu. Het is allemaal zo cynisch geworden, deprimerend. Als iemand iets positiefs noemt, moet dat gelijk kapot met tegenargumenten, hoon, sarcasme, ongeloof. De een mag het niet beter hebben dan een ander, afgunst heerst.

Op individueel vlak was je veel vrijer in mijn ogen. Je kon binnen de wet doen wat je wilde. Er was geen morele politie, geen schaamtecultuur zoals nu. Mensen hielden vantevoren geen rekening met eventuele mogelijke gekwetstheid van anderen. Dat gaf veel vrijheid om te experimenteren.
Er was minder druk om anderen de ogen uit te steken, om te presteren in zaken als verre vakanties. Dat veranderde pas toen sportkleding kwam, toen moest je het juiste merk hebben. Voorheen zag je nooit een merknaam op kleding.

In de 90's was een hoop bereikt. Alles kon, alles mocht, er was geld. Optimisme was minder nodig, het doemdenken verdween grotendeels, er was maar weinig om voor te vechten. Een hoop wezenloos feesten. Ja, dat was leuk na die zware '80s, en er werd ook uitgekeken naar het nieuwe millennium, althans het feest: party like it's 1999. Ik denk niet dat mensen echt ideeën hadden over die nieuwe eeuw in de zin van optimisme. Maar zeker ook niks deprimerends. Het feest zou wel doorgaan... en toen kwam 9/11.

Een groot verschil van toen en nu vind ik het zelfbewustzijn. Toen werden mensen meer gedreven om zichzelf te zijn, zichzelf te zoeken en te ontplooien. Tegenwoordig is men er vooral mee bezig hoe men op anderen overkomt en of wat je doet wel "normaal" is. Zo begrijp ik helemaal niks van allerlei "regeltjes" rond het daten waarbij het eigen gevoel ("Ben ik verliefd? Geil? Hoe voel ik me zelf hierbij?") kennelijk moet wijken voor overwegingen als "Is die partner in de ogen van de maatschappij minstens een 8/10? Verdient die partner wel genoeg zodat ik die niet hoef te onderhouden? Het is de derde date dus moeten we nu neuken of er een punt achter zetten?"
Ook in andere dingen is er een streven naar een absurd perfectionisme: niet gewoon iets proberen en het opbouwen, maar eindeloos wikken en wegen en zoeken tot het perfecte (studie, werk, partner, etc) wordt gevonden (of niet natuurlijk). In de 80's was het meer doe wat je spontaan leuk vindt en werk er dan aan om het te perfectioneren. Nu denken veel mensen dat ze het perfecte kunnen bereiken zonder eraan te werken, of zelfs denken er recht op te hebben.

Ondanks dat veel dingen niet geweldig waren in de 80's, was de mentaliteit van toen beter dan nu beter imho.
Ik waarder de vechters- en doenersmentaliteit van toen.
In de 90's was dat al minder, maar het leven was toen makkelijker doordat er meer geld was en meer vrijheid.
Tegenwoordig is er meer een zeurmentaliteit, het "ik wil dit, dat, alles" maar er niets voor willen doen en dan boos worden als je het niet krijgt.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:02 schreef J_Mormont het volgende:
Minder verwachtingen van de buitenwereld, maar bovendien ook bij de mensen zelf minder hoge verwachtingen van het leven, de liefde, en hun omgeving, hun carrière.

Ik denk dat het vooral tussen de oren zit. Dat mensen dènken dat de buitenwereld veel van hen verwacht. En die (imaginare) verwachtingen dwingen mensen om hun eigen verwachtingen op te schroeven.
Dit is het tijdperk van "awkwardness", je steeds bewust zijn van hoe je overkomt op anderen, de moeite die wordt gedaan om dat te sturen (selfies) en de afgang (awkward) als er een smetje op dat opgeroepen beeld komt, bijvoorbeeld door een verkeerde keuze te maken. In de Starbucks.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:19 schreef autoknutselaar het volgende:
Was niet leuk toen. Iphone X was bijvoorbeeld niet te koop.

Gelukkig maar, want wat had je er mee willen doen zonder wifi of mobiele netwerken?

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:06 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Gelukkig maar, want wat had je er mee willen doen zonder wifi of mobiele netwerken?

Star trek spelen.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:23 schreef Jaeger85 het volgende:
De samenleving van toen was minder indivualistisch, materialistisch en de ratrace to the bottom was nog niet in volle gang. Al deze aspecten hebben een negatieve invloed op het welzijn van de meeste mensen.

Ik vind juist dat het toen (80's en 90's) individualistischer was, omdat mensen psychisch/emotioneel minder afhankelijk waren van wat een willekeurige ander ervan vond. Je hield hooguit rekening met je directe omgeving.
Er was dus ook geen mogelijkheid mensen te chanteren met "dat kàn anderen kwetsen", want schijt aan. Als er ècht gekwetst werd was het pas tijd voor actie, verder kon je doen wat je wilde. Zelfs als je het verkeerde merk kleding had.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:07 schreef WodanIsGroot het volgende:

[..]

Star trek spelen.

Daar had je ander hardware voor.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:26 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

Je had geen twee banen nodig om te overleven, minder last van inflatie.

De 80's begonnen economisch bar slecht met hoge werkloosheid.

Het was toen niet toegestaan om een hypotheeklening op twee inkomens te krijgen, dus huizen waren redelijk betaalbaar voor één inkomen per gezin, en dus had je als alleenstaande ook meer kansen op een normaal huis.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:27 schreef nogeenoudebekende het volgende:

[..]

Om rond te komen _{en te voldoen aan een soort van ideaalbeeld zodat je op de kringverjaardagen niet afgaat.}

Dat dus, dat laatste. Ik heb toch sterk de indruk dat er voor ca. 2005 veel minder angst was om "af te gaan" of om in "awkward" situaties te komen.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 15:37 schreef Quickie_Brat het volgende:
De vele hulpvormen voor mensen met psychische problemen is enorm gegroeid.
Er is veel meer maatwerk en er wordt veel belang gehecht aan de mens als persoon en zijn persoonlijke groei en ontwikkeling (nog lang niet overal maar al stukken meer als vroeger).
Vroeger moest je maar gewoon "normaal doen en je niet aanstellen". Daar is niemand beter van geworden dat blijkt ook wel uit de enorme vooruitgang en groei qua geestelijke gezondheidszorg.

Is dat sarcasme?
Allerlei afwijkingen werden toen veel meer geaccepteerd, dus was er geen reden de psychische zorg plat te lopen.

Pas ergens eind jaren '70 of zo kwam de MBD op als een soort modeziekte (Minimal Brain Damage), wat geleidelijk over hing naar ADHD, wat feitelijk hetzelfde was.

quote:

Wat ik overigens wel echt jammer vind van de tijd van nu is dat we allemaal zo in de ban zijn van onze mobiel. En waarvoor? Wat is daar nu zo belangrijk op te zien?
Het is uiteraard een erg handig apparaat die je in alle gemakken kan voorzien maar het is tegelijkertijd een ellendig stuk onzin die je aandacht eist en afleidt van wat echt belangrijk is in het leven.

In de 80's had iedereen een Walkman (of een ripp off ervan) om de aandacht af te leiden.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:01 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Dat soort yuppengedoe was nou typisch iets van de jaren tachtig

Hm. Nee. Dat is geen yuppengedoe. Een yup maalde daar niet om en als ie dat wel deed was het geen yup.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:17 schreef Hexagon het volgende:

[..]

De immigratie was in die zo geromantiseerde periode zelfs het beleid van de regering. En eisen werden er niet gesteld

Toch ernstig hoe het gesteld is met het historisch besef van velen.

Hoezo? Er was veel immigratie, maar minder gezeik daarover. Alleen Hans Janmaat zat erover te jammeren, maar die werd door de overgrote meerderheid niet serieus genomen.
Pas in de 90's, toen bleek dat de derde generatie ook niet mee kon komen, kwam er meer weerstand. Ook doordat 4/10/1992 blootlegde dat er een hoop mis was met registratie en illegalen. Tegelijkertijd kreeg je toen het gezeur met de Joegoslavische "vluchtelingen" en de Joego-maffia.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:35 schreef nogeenoudebekende het volgende:

[..]

Dat is op zich wel een goeie. Als fijnstof en co2 net zo tastbaar waren als zure regen was zou er ook meer animo zijn er wat tegen te doen. Want de brandende ogen en lippen zijn dingen die ik absoluut niet mis.

Er zijn sterke aanwijzingen dat die zure regen een hoax was.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 17:48 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Als 1 decennium om geld draaide, dan waren het de jaren 80 wel.

Na de beurskrach van '87 was dat voor de meeste mensen wel over.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 14:26 schreef TheoddDutchGuy het volgende:

[..]

Dat laatste is van alle tijden, alleen ging het deels over andere onderwerpen.

Maar als ik zelf terugdenk aan de jaren 80, was er minder stress in het leven.
Je had geen twee banen nodig om te overleven, minder last van inflatie.
Sowieso zag je dat ook grotendeels in de jaren 90, tot de grote beursklappen kwamen.
Minder werk, de euro, meer schulden, balkellende, kredietcrisis, rutte, vandaag de dag.

Voor kinderen zijn alle willekeurige decenia relaxed want een kind kent geen zorgen als de ouders ok zijn. De jaren '80 waren voor menig volwassene toch wel ff knijpen ivm de koude oorlog, maar de jaren '90 waren superrelaxed zolang je geen Irakees was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:49 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Er zijn sterke aanwijzingen dat die zure regen een hoax was.

Nah, het was in mijn beleving ook niet zo dat regen van de zurigheid prikte in je gezicht. MAAR

In de jaren zestig en zeventig is de industrie gaan groeien. Schoorstenen rookten in letterlijk alle kleuren. Mooie gele rook was pure zwavel damp. Had de omgeving er last van dan bouwde men de schoorsteen wat hoger dan waaide het wel weg. Eind jaren zeventig kwam men tot het besef dat wegwaaien het zelfde is als vervuiling verspreiden over een groter gebied. Sindsdien heeft men de vervuiling aangepakt en is de lucht ontiegelijk veel schoner geworden. Rookgasbehandeling bij de industrie is tegenwoordig meestal veel groter dan de installatie zelf.

De regen is dus minder zuur geworden dan veertig jaar terug.

[ Bericht 0% gewijzigd door nanuk op 07-03-2018 08:24:18 ]

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:13 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Voor kinderen zijn alle willekeurige decenia relaxed want een kind kent geen zorgen als de ouders ok zijn. De jaren '80 waren voor menig volwassene toch wel ff knijpen ivm de koude oorlog, maar de jaren '90 waren superrelaxed zolang je geen Irakees was.

In de jaren zestig leerden we op school wel hoe we snel onder de schoolbanken moesten kruipen bij luchtalarm. De eerste maandag van de maand mocht je tien minuten voor twaalf dan al naar huis om het alarm niet op school te hebben. Ja, eten tussen de middag deed je toen nog thuis, vaak zelfs warm ook nog.

quote:

Op dinsdag 6 maart 2018 23:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik denk dat het leven in de jaren 80 een stuk eenvoudiger was. ]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:20 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

Ik zeg niet dat t leven nu ingewikkeld is, maar dat het toen eenvoudiger was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 06:49 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Er zijn sterke aanwijzingen dat die zure regen een hoax was.

Ik woonde wel onder de rook van DSM. Wellicht dat dat regionaal ook wel een dingetje was.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 08:20 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Wat is er tegenwoordig zo ingewikkeld aan het leven dan tov de jaren tachtig?

Veel.

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling. Je werkgever zorgde er voor dat je bij en na scholing kreeg onder werktijd. Zo verging het mij en met mij vele anderen. Ja, er was een crisis maar die crisis was kort en bij het herstel merkte de burger dat als eerste. Mensen die ontslagen waren in de crisis vonden binnen 1,5 jaar weer een nieuwe vaste baan. De bijstand kwam daar niet eens aan te pas; de WW was 3 jaar lang.

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Dan financiën. Je kreeg rekeningen binnen en die betaalde je. Begreep je iets niet dan belde je even. Kreeg je gelijk iemand aan de telefoon die wist van de hoed en de rand. Nu krijg je nog steeds rekeningen, maar ook mails, tig 'Mijn*****.nl' die je in de smiezen moet houden met tig wachtwoorden die soms niet werken en de één schrijft gewoon af van je rekening en de ander moet je toch zelf betalen. En als je iets niet begrijpt dan moet je chatten met een computer die je vragen niet accepteert en dus nergens op slaande antwoorden geeft, malen waar je geen reactie op krijgt of duur bellen met een betaald nummer om da te horen dat zij daar ook niets mee kunnen (gaan zij niet over). O, en je gemeentelijke belastingen bedroegen niet een vet half bruto maandinkomen. 'Vrijwillig' was nog vrijwillig, of het nu om een ouderlijke bijdrage ging of vrijwilligerswerk waar je uiteraard nooit voor hoefde te solliciteren of een contract voor hoefde te tekenen.

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot. Kinderen reisden al jong probleemloos met het OV. Gewoon even de conducteur of buschauffeur een seintje geven en die hield wel een oogje in het zeil. Dan werd er omgeroepen: "Het meisje dat naar haar vader gaat moet de volgende halte uitstappen." Zelfs overstappen op Centraal station Utrecht was voor mij geen enkel probleem als 5 jarige. Gewoon naar een medewerker stappen op het perron en om hulp vragen en dan werd ik op de juiste trein gezet waar ik weer netjes een omroep kreeg als ik eruit moest. We hadden dan wel geen mobieltjes maar een briefje bij ons met een telefoonnummer. En dan belde je gewoon bij het dichtstbijzijnde huis aan en dan mocht je even bellen als je een lekke band had of gevallen was of zo. Kreeg je nog een kop warme choco ook. Tegenwoordig wordt een kind dat op straat zit met een enorme schaafwond gewoon genegeerd en mag je blij zijn als iemand even vraagt of het wel gaat. En als je in de winkel te weinig geld bij je had dan kreeg je je boodschappen gewoon mee met de vraag of je even het resterende gedeelte bij je moeder ging halen wat je natuurlijk gewoon deed. Politie was je vriend en de bromsnor. Een praatje gaan maken op het bureau was heel normaal. Ze hielpen je ook met kleine dingen en deden moeite voor je. Anderhalve week geleden nog een aangifte gedaan, met heel veel moeite... en ben al 4 maal door een andere agent gebeld met de vraag of ik het adres, het telefoonnummer en het emailadres van de dader kon geven. De dader die ik met naam, toenaam en woonwijk gemeld heb. Oftewel; je moet ze alles voorkauwen en zelf doen ze niets meer.

Regels. Je wordt gek van de regels tegenwoordig, En die regels gelden natuurlijk voor de ander en niet voor jou. Tenminste, een groot deel van de bevolking denkt daar zo over. Vroeger had je een hond en die liet je uit. Simpel. Nu moet je eerst het internet afzoeken naar een gebied waar je hond mag lopen en waar hij los mag lopen. Moet je de poep opruimen of mag het blijven liggen? Moet je rekening houden met mogelijke ruiterpaden of mountainbikers of kan je hond gewoon loslopen zonder dat je steeds alert moet zijn? Moet je een kaartje kopen voor je hond? Mag je daar wel parkeren? Ik ken zelfs een fucking hondenstrand waar je eerst 15 km verderop tijdens kantooruren een parkeerkaart moet halen bij de VVV.

Eigenlijk komt alles op hetzelfde neer; Individualisme, criminaliteit, overbevolking (geen ruimte), veel minder servicemensen, veel meer regelgeving, automatisering, repressie en controle. Vroeger voelde ik me een mens, een persoon. Nu een nummer met vooral plichten en weinig rechten.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:18 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat t leven nu ingewikkeld is, maar dat het toen eenvoudiger was.

Dat betekent precies hetzelfde dan dat het nu ingewikkelder zou zijn. Maar wat is er nou precies zoveel lastiger geworden dan toen?

Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren. Om het voor 1 of 2x te doen, prima.. maar structureel?, been there, done it.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:22 schreef Beathoven het volgende:
Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren.

Ik sta nu net zo vaak bij de bank in de rij als in de jaren '70: Vrijwel nooit dus. Die cheques gooide je gewoon in de brievenbus. Voor het storten van contant geld, opnemen van vreemde valuta en het openen van een rekening stond je in de rij.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:30 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Veel.

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling. Je werkgever zorgde er voor dat je bij en na scholing kreeg onder werktijd. Zo verging het mij en met mij vele anderen. Ja, er was een crisis maar die crisis was kort en bij het herstel merkte de burger dat als eerste. Mensen die ontslagen waren in de crisis vonden binnen 1,5 jaar weer een nieuwe vaste baan. De bijstand kwam daar niet eens aan te pas; de WW was 3 jaar lang.

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Dan financiën. Je kreeg rekeningen binnen en die betaalde je. Begreep je iets niet dan belde je even. Kreeg je gelijk iemand aan de telefoon die wist van de hoed en de rand. Nu krijg je nog steeds rekeningen, maar ook mails, tig 'Mijn*****.nl' die je in de smiezen moet houden met tig wachtwoorden die soms niet werken en de één schrijft gewoon af van je rekening en de ander moet je toch zelf betalen. En als je iets niet begrijpt dan moet je chatten met een computer die je vragen niet accepteert en dus nergens op slaande antwoorden geeft, malen waar je geen reactie op krijgt of duur bellen met een betaald nummer om da te horen dat zij daar ook niets mee kunnen (gaan zij niet over). O, en je gemeentelijke belastingen bedroegen niet een vet half bruto maandinkomen. 'Vrijwillig' was nog vrijwillig, of het nu om een ouderlijke bijdrage ging of vrijwilligerswerk waar je uiteraard nooit voor hoefde te solliciteren of een contract voor hoefde te tekenen.

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot. Kinderen reisden al jong probleemloos met het OV. Gewoon even de conducteur of buschauffeur een seintje geven en die hield wel een oogje in het zeil. Dan werd er omgeroepen: "Het meisje dat naar haar vader gaat moet de volgende halte uitstappen." Zelfs overstappen op Centraal station Utrecht was voor mij geen enkel probleem als 5 jarige. Gewoon naar een medewerker stappen op het perron en om hulp vragen en dan werd ik op de juiste trein gezet waar ik weer netjes een omroep kreeg als ik eruit moest. We hadden dan wel geen mobieltjes maar een briefje bij ons met een telefoonnummer. En dan belde je gewoon bij het dichtstbijzijnde huis aan en dan mocht je even bellen als je een lekke band had of gevallen was of zo. Kreeg je nog een kop warme choco ook. Tegenwoordig wordt een kind dat op straat zit met een enorme schaafwond gewoon genegeerd en mag je blij zijn als iemand even vraagt of het wel gaat. En als je in de winkel te weinig geld bij je had dan kreeg je je boodschappen gewoon mee met de vraag of je even het resterende gedeelte bij je moeder ging halen wat je natuurlijk gewoon deed. Politie was je vriend en de bromsnor. Een praatje gaan maken op het bureau was heel normaal. Ze hielpen je ook met kleine dingen en deden moeite voor je. Anderhalve week geleden nog een aangifte gedaan, met heel veel moeite... en ben al 4 maal door een andere agent gebeld met de vraag of ik het adres, het telefoonnummer en het emailadres van de dader kon geven. De dader die ik met naam, toenaam en woonwijk gemeld heb. Oftewel; je moet ze alles voorkauwen en zelf doen ze niets meer.

Regels. Je wordt gek van de regels tegenwoordig, En die regels gelden natuurlijk voor de ander en niet voor jou. Tenminste, een groot deel van de bevolking denkt daar zo over. Vroeger had je een hond en die liet je uit. Simpel. Nu moet je eerst het internet afzoeken naar een gebied waar je hond mag lopen en waar hij los mag lopen. Moet je de poep opruimen of mag het blijven liggen? Moet je rekening houden met mogelijke ruiterpaden of mountainbikers of kan je hond gewoon loslopen zonder dat je steeds alert moet zijn? Moet je een kaartje kopen voor je hond? Mag je daar wel parkeren? Ik ken zelfs een fucking hondenstrand waar je eerst 15 km verderop tijdens kantooruren een parkeerkaart moet halen bij de VVV.

Eigenlijk komt alles op hetzelfde neer; Individualisme, criminaliteit, overbevolking (geen ruimte), veel minder servicemensen, veel meer regelgeving, automatisering, repressie en controle. Vroeger voelde ik me een mens, een persoon. Nu een nummer met vooral plichten en weinig rechten.

Leuk stukje geschiedsvervalsing vol oncontroleerbare claims, clichematige karikaturen en dingen die sowieso anekdotisch zijn.

Dat hele Ot & Sien achtige "toen was geluk nog heel gewoon" samenleving bestaat vooral in dromenvan mensen die ouwe zuurpruimen aan het worden zijn. Een ouderdomskwaal die je ten allen tijde zal moeten zien te vermijden.

[ Bericht 0% gewijzigd door Hexagon op 07-03-2018 10:43:46 ]

Mensen die niet zo slim zijn, hoefden vroeger niet zo nodig een diploma.
Nu moet een helpende niveau 2 reflectieverslagen schrijven en evidence based werken. Ik denk niet dat dat voor iedereen werkt.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:22 schreef Beathoven het volgende:
Het is allemaal nostalgie. Iedereen die in een "eigen tijd" opgroeit ziet een bepaalde periode door een roze bril en laat de zwarte randen weg.

Als men hunkert naar Nederland van vroeger moet men gewoon ergens in een ver buitenland gaan wonen. Kun je o.a. weer cheques schrijven en bij de bank in de rij staan. Gelukkig hoef je dan geen lange telefoonnummers meer met een draaischijf te bellen maar voor de rest kun je je uitleven.. en ergeren. Om het voor 1 of 2x te doen, prima.. maar structureel?, been there, done it.

Of zoals mijn ouders die een nieuwbouwhuis kochten naar de PTT bellen om te weten te komen wat de postcode was. En dan te horen krijgen dat de postcodeambtenaar op vakantie is.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:25 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ik sta nu net zo vaak bij de bank in de rij als in de jaren '70: Vrijwel nooit dus. Die cheques gooide je gewoon in de brievenbus. Voor het storten van contant geld, opnemen van vreemde valuta en het openen van een rekening stond je in de rij.

Ik stond in het buitenland geregeld in de rij bij een bank. Maar erger nog, bij mn internetprovider die spookrekeningen stuurde en het telefonisch niet kon afhandelen. 4x van een half uur tot rond een uur gewacht en nog een uur of iets meer om het af te handelen. Pas bij de 4e keer losten ze het op. Het was eigenlijk mn probleem niet maar het overkomt je daar gewoon.

Dan geef ik de voorkeur toch echt aan iets mailen of even bellen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:27 schreef Hexagon het volgende:

[..]

Leuk stukje geschiedsvervalsing vol oncontroleerbare claims en dingen die sowieso anekdotisch zijn.

Dat hele Ot & Sien achtige "toen was geluk nog heel gewoon" samenleving bestaat vooral in dromenvan mensen die ouwe zuurpruimen aan het worden zijn. Een ouderdomskwaal die je ten allen tijde zal moeten zien te vermijden.

Tja. De TS vraagt in de OP naar de ervaringen van oudere Fok!kers. Hoe dacht jij daar antwoord op te geven zonder te vervallen in oncontroleerbare claims en anekdotes? Dat zijn eigen ervaringen toch altijd?

Mijn verhaal over de arbeidsmarkt valt gewoon te controleren als je goed en gedegen onderzoek doet bij verschillende bronnen hoor. Andere 'claims' deels. Zoals het verschil tussen de crisis van begin jaren tachtig en die we nu net "achter de rug" hebben waar de gemiddelde burger nog niet zoveel van merkt.

Hier wordt dan weer verwezen naar de koude oorlog en de 'angst' voor een atoombom. Ach. Ik heb geleefd in die tijd. Meegelopen met protestmarsen, demonstraties. Ik had ook zo'n gebroken geweertje op mijn spijkerjas. "Angst" was er bij mij en mijn vriendenclubje niet. Wel idealen en protestbereidheid. Het voelde trouwens meer als rebelleren dan als een doodserieuze zaak waarbij we bang zouden zijn dat de volgende dag heel de wereld zou vergaan door een kernoorlog. Dat idealisme zie ik niet veel meer. D'66 is daar een goed voorbeeld van. Democratie was het kernpunt van die partij toen. Meer inspraak en macht voor de burger. Referenda, dwingend en de gekozen burgermeester. Nu is het juist D'66 die de referendumwet afschaft.
Toen waren we nog een samenleving, gebonden aan elkaar al was het in groepen (verzuiling). Nu is alles individualistisch. Ieder voor zich. Als ik mijn natje en droogje maar heb interesseert het mij geen donder dat de buurman verzuipt. In plaats van hulp te verlenen staat men nu met hun mobieltje te filmen om dat later ter eer en meerdere glorie van zichzelf, met zoveel mogelijk 'likes' te plaatsen op social media.


Ik vind dit filmpje van Anouk aardig de vinger op de zere plek leggen.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 09:30 schreef Ouder1 het volgende:

Heel belangrijk punt was toch wel opleiding en arbeidsmarkt. Je deed een opleiding en dan ging je werken. Heel simpel. Je belde een school en je schreef je in. Was je klaar dan ging je bv naar een uitzendbureau en je had fulltime werk. En als je dan een leuk bedrijf tegenkwam dan liep je even naar de directie en had je een vaste baan met Cao en pensioenregeling.

Dan heb jij in een andere jaren tachtig geleefd als ik, begin jaren tachtig was de (jeugd) werkeloosheid hoger dan ooit tevoren.

quote:

Wonen; het waren mooie tijden. Zocht je een woning dan had je die snel. Zocht je een dak boven je hoofd dan had je die morgen. Je plaatste een advertentie in een plaatselijk krantje in het gebied waar je wilde wonen en ze belden jou.

Vandaar dat ik op mn dertigste nog op kamers woonde.

quote:

Criminaliteit ligt nu een stuk hoger. In de jaren 60, 70, tot midden 80 was de deur in mijn woonomgeving nooit op slot, zelfs niet als je op vakantie ging. Fietsen hadden niet eens een slot.

Daar had je wel een heel beroerde fiets voor nodig, ook toen gingen knappe fietsen mee de trap op in Amsterdam, inderdaad heb je dan geen slot nodig.

quote:

...

De rest heb ik maar niet meer gelezen. Je idealiseert een beetje te veel.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 10:47 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Tja. De TS vraagt in de OP naar de ervaringen van oudere Fok!kers. Hoe dacht jij daar antwoord op te geven zonder te vervallen in oncontroleerbare claims en anekdotes? Dat zijn eigen ervaringen toch altijd?

Je maakt vergelijkingen die totaal niet te staven zijn.

Je lijkt te stellen dat als je vroeger ergens aanbelde met een lekke band, dan mensen je altijd zouden helpen en nu nooit. Hoe weet je dat? Heb je daar ook bewijs van?

Mijn ervaring is dat de meeste mensen eigenlijk best behulpzaam zijn. Behalve diegenen met een kutkarakter. Die had je toen ook/

quote:

Mijn verhaal over de arbeidsmarkt valt gewoon te controleren als je goed en gedegen onderzoek doet bij verschillende bronnen hoor. Andere 'claims' deels. Zoals het verschil tussen de crisis van begin jaren tachtig en die we nu net "achter de rug" hebben waar de gemiddelde burger nog niet zoveel van merkt.

Nou nee, de enorme jeugdwerkloosheid in de jaren tachtig was niet kort, en nog vele malen hoger dan de laatste 10 jaar. Dat is gewoon geschiedsvervalsing. Het enige verschil is dat er tegenwoordig meer flexbanen zijn waar mensen destijds gewoon in de bijstand zaten. Of in de WAO geloosd. Sowieso waren het de tijden dat alle simpele fabrieksarbeid verdween.

En een baan vinden doe je tegenwoordig nog steeds met een diploma, een brief en een gesprek.

quote:

Hier wordt dan weer verwezen naar de koude oorlog en de 'angst' voor een atoombom. Ach. Ik heb geleefd in die tijd. Meegelopen met protestmarsen, demonstraties. Ik had ook zo'n gebroken geweertje op mijn spijkerjas. "Angst" was er bij mij en mijn vriendenclubje niet. Wel idealen en protestbereidheid. Het voelde trouwens meer als rebelleren dan als een doodserieuze zaak waarbij we bang zouden zijn dat de volgende dag heel de wereld zou vergaan door een kernoorlog.

Ja, achteraf nu de dreiging weg is is natuurlijk een stuk fijner dan als je er midden in zit.

En je eigen gedrag als jongere beter vinden dan dat van de jongere van nu is natuurlijk ook een symptoom van oud en verbitterd worden

quote:

Toen waren we nog een samenleving, gebonden aan elkaar al was het in groepen (verzuiling). Nu is alles individualistisch. Ieder voor zich.

[quote]
Als ik mijn natje en droogje maar heb interesseert het mij geen donder dat de buurman verzuipt. In plaats van hulp te verlenen staat men nu met hun mobieltje te filmen om dat later ter eer en meerdere glorie van zichzelf, met zoveel mogelijk 'likes' te plaatsen op social media.

Ohja? Kun je dat kwantificeren? Je verwijt nu zo ongeveer iedereen een psychopaat te zijn die iemand liever laat verzuipen voor een leuk filmpje. Ik ken die mensen niet eigenlijk.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:02 schreef nanuk het volgende:

[..]

Dan heb jij in een andere jaren tachtig geleefd als ik, begin jaren tachtig was de (jeugd) werkeloosheid hoger dan ooit tevoren.

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

quote:

Vandaar dat ik op mn dertigste nog op kamers woonde.

Tja.. Als je perse in Amsterdam wilt wonen... Nederland is groter hoor.

quote:

Daar had je wel een heel beroerde fiets voor nodig, ook toen gingen knappe fietsen mee de trap op in Amsterdam, inderdaad heb je dan geen slot nodig.

Amsterdam... says it all

quote:

De rest heb ik maar niet meer gelezen. Je idealiseert een beetje te veel.

Nee.. jij kan niet over je stadsgrenzen heenkijken.

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:23 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

Wederom geschiedsvervalsing

quote:

Op woensdag 7 maart 2018 11:23 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Klopt. 1980, 1981 en een stuk van 1982. Waarom blijft men maar janken over die 2 jaar crisis terwijl we nu pas uit de crisis beginnen te komen die in 2007 begon????

[..]

Tja.. Als je perse in Amsterdam wilt wonen... Nederland is groter hoor.

[..]

Amsterdam... says it all

[..]

Nee.. jij kan niet over je stadsgrenzen heenkijken.

Ik woonde in een dorp op minstens vijftig km afstand van Amsterdam. Mijn blik wat ruimer dan mijn eigen dorp. Als we dan toch persoonlijk gaan doen is mijn blik in tegenstelling tot jou ook iets ruimer dan mijzelf en mijn directe omgeving.

Als je het elke keer blijft geloven dan kan je ook in de bijbel gaan geloven want dan was het 6000 jaar geleden letterlijk het paradijs op aarde en hebben Adam en Eva het grondig verneukt destijds.

Naar mijn mening wordt dit altijd vreselijk geromantiseerd met een flinke dosis nostalgie. Meestal door lui die nu nogal pessimistisch in het leven staan. Ik denk dat we tegenwoordig echt niet te klagen hebben en het zeker niet slechter hebben dan 30 jaar geleden. Op sommige vlakken zijn de teugels wel aangetrokken met regeltjes en is fors bezuinigd (op bijv. de zorg), maar net zoals 30 jaar geleden leven we nog steeds in één van de beste landen ter wereld.

Wat wel feitelijk aan de hand is, is de digitalisering en individualisering, wat uiteraard zowel voor- als nadelen heeft, maar niet iedereen als even prettig ervaart.

We kunnen vele maler efficiënter met onze tijd om gaan. Je kan thuis vakanties boeken, banen zoeken en online spullen bestellen door technologische vooruitgang, wat best fijn is natuurlijk. Anderzijds zitten we mede hierdoor wel gekluisterd aan onze smartphones en tablets en komen we de deur niet meer uit.

Er is tegenwoordig meer aandacht voor de individu. Iedereen kan en mag zich (online) uiten en krijgt de mogelijkheid z'n mening te geven en de discussie aan te gaan. Ook is het makkelijker dan ooit om jezelf te vermaken met al het technologische speelgoed en ben je minder afhankelijk van anderen om lol te hebben. Het grote nadeel van individualisering is echter een vermindering van de sociale cohesie en een 'ieder voor zich'-ontwikkeling. Ik stoor me persoonlijk ook wel eens aan lui die vinden dat ze 'entitled' zijn op een eigen mening, maar geen idee hebben waar ze het over hebben.

Tja, en dan het financiële aspect. Dit beleeft toch iedereen wel anders. Ik ben blij dat ik niet +10% rente betaal over mn hypotheek. Wellicht is de koopkracht tegenwoordig iets minder, maar aan andere kant zijn er veel meer mogelijkheden voor ieders portemonnee. Voor met name elektronica is er voor ieder wel wat wils. In de jaren 80 moest je grof geld neerleggen voor een VHS-recorder van duizenden guldens en waren tv's niet goedkoop. Computers (voor zover ze er voor de consument al waren) waren enorme luxe-goederen. Elektronica was toen niet zo vanzelfsprekend en betaalbaar als nu. Nu is er ook voor de kleine portemonnee altijd wel iets te vinden.

[ Bericht 1% gewijzigd door Justinn op 07-03-2018 12:02:25 ]

Als ik één ding moet aanwijzen wat nu slechter is dan vroeger dan is dat de komst van de mobiele telefoon en vooral de smartphone. Vooral die laatste heeft tot een complete mongolisering van de bevolking geleid. Ik denk ook dat mensen daardoor tegenwoordig eenzamer zijn. Spontane ontmoetingen en contacten zijn veel zeldzamer geworden want iedereen is de hele dag met z'n phone bezig en blijft dus in de eigen veilige bubble hangen.

Een ander probleem tegenwoordig is dat het moeilijker is om de "local hero" te zijn. Mensen vergelijken zich altijd met de mensen om zich heen. Vroeger waren dat gewoon vrienden en kennissen en was het dus veel makkelijker om ergens "goed" in te zijn en waardering te krijgen. Maar tegenwoordig wordt alles op wereldschaal gedeeld dus er zijn altijd duizenden mensen "beter" dan jij. Voor mensen die daar gevoelig voor zijn is dat een probleem en kan dat negatieve gevoelens geven.

Een ander modern probleem (dat wel al wat ouder is dan 30 jaar) is paradoxaal genoeg dat mensen vanwege de welvaart meer kansen hebben dan vroeger. Dat betekent namelijk ook meer kansen om te falen.

Vroeger werd je bijvoorbeeld bakker of boer omdat jouw vader en grootvader dat ook waren. Je had weinig te kiezen. Tegenwoordig kan iedereen alles worden wat hij/zij wil en wordt het alleen beperkt door je eigen kunnen. Iedereen kan studeren, iedereen kan carriere maken, iedereen kan rijk worden of trouwen met de leuke partner die je zelf kiest....dus als dat niet lukt dan heb JIJ gefaald. Ik denk dat het vroeger makkelijker was om je neer te leggen bij situaties die niet ideaal waren omdat de beperking extern was in plaats van je eigen onkunde, beperkte intelligentie, beperkte aantrekkelijkheid, etc.

Wat ik wel geweldig vind van de moderne tijd is de toegang tot informatie die je tegenwoordig hebt. Ik heb in de 80's vaak urenlang tevergeefs in de bibliotheek gezocht naar informatie over bepaalde onderwerpen (voor hobby's en dergelijk) terwijl je nu informatie over de meest obscure dingen in een paar minuten met Google kunt vinden.

Nog eentje voor de nostalgisten

Het aantal moorden in NL. Dus veiliger was de samenleving in de jaren 80 en 90 ook niet.