Snap je punt. Ik vind betrouwbaar echter wel iets anders.quote:Op zondag 25 februari 2018 21:51 schreef Keep_Walking het volgende:
In Nederland ben je ook beter af met jouw instelling denk ik. In Westerse landen zijn mensen gewoon egoïstischer en minder snel betrouwbaar.
Eens met je verhaal, vind dat heel mooi wat je hebt gedaan voor die kinderen. Dat soort dingen raken mij niet.quote:Op zondag 25 februari 2018 21:59 schreef CoolGuy het volgende:
Voor de rest, wat bedoel je precies met voor andere mensen doen? Ik bedoel, hoe snel vraagt een echt vol-sla-gen vreemde nou om je hulp?
Wacht, wat? Iemand gaat dood en jij begint dat dat JOU niet uitkomt? Jij moest toch al die kant uit en je neemt die mensen alsnog niet mee? Dat je er niet voor gaat om rijden, dat zou ik ook niet doen, maar als toch al die kant uit gaat, dan alsnog niet?quote:Op zondag 25 februari 2018 22:08 schreef J_Mormont het volgende:
[..]
Eens met je verhaal, vind dat heel mooi wat je hebt gedaan voor die kinderen. Dat soort dingen raken mij niet.
Het is echt heel erg; een goede kennis van mijn ouders (al vanaf mijn jeugd) ging dood. Ik vond dat kut, maar vooral voor mijzelf : ik moest immers naar een begrafenis, en dan ook vrij nemen van werk terwijl het al zo druk was. Op dat moment hekelde ik de halve wereld : waarom moest die gast nu net dood gaan terwijl het mij nu totaal niet uit kwam. Super egoïstisch natuurlijk.
En wat ik bedoel is misschien niet zo zeer helpen, maar meer de sociale omgangsvormen waar ik soms echt totale schijt aan kan hebben.
Bijvoorbeeld : Het heeft gesneeuwd, en het openbaar vervoer komt stil te liggen. Er komt een vrouw naar me toe met een heel verhaal over dat ze naar haar kleindochter is geweest en nu niet meer naar huis kan en dat het altijd zo slecht geregeld is met de NS : Ik zeg in dat soort gevallen doodleuk : mevrouw, stop alstublieft met tegen me praten, dit interesseert me echt niets.
Laatst zat ik in mijn auto na het hardlopen op het strand. Komt er een echtpaar rond de 60, ze kloppen op mijn raam : ze hadden een strandwandeling gemaakt, maar waren veel te ver doorgelopen. Of ik toevallig nog langs zandvoort kwam en ze daar kon afzetten.
Ik moest wel naar Zandvoort, maar ik ergerde me meteen dood : Je bent toch fucking in Nederland, bel een taxi en je bent er in een kwartier. Ik heb ze toen ook niet meegenomen. Ik denk dan heel snel ''Hoe is dit mijn probleem? Laat me met rust''
Ik besef dat het mooi is als je een ander wilt helpen, maar ik begin me meteen te ergeren als vreemde mensen mij ongewild aanspreken of iets van mij willen.
Ben het met je eens hoor.quote:Op zondag 25 februari 2018 22:21 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Wacht, wat? Iemand gaat dood en jij begint dat dat JOU niet uitkomt? Jij moest toch al die kant uit en je neemt die mensen alsnog niet mee? Dat je er niet voor gaat om rijden, dat zou ik ook niet doen, maar als toch al die kant uit gaat, dan alsnog niet?
Nee sorry, dát herken ik dan weer totaal niet, das ook van de pot gerukt.
Blijf je dan wel beleefd of heb je die bejaarde wandelaars ook weg gescholden?quote:Op zondag 25 februari 2018 22:28 schreef J_Mormont het volgende:
[..]
Ben het met je eens hoor.
Ik verbaas / schaam me soms ook wel eens over de egocentrische reactie die dit bij mij oproept.
Maar mijn levenshouding is nu eenmaal : Ik val een ander nergens mee lastig, val mij dan aub ook nergens mee lastig.
Wat betreft dat meerijden heeft het er ook mee te maken dat ik het ook op mijn werk al erg druk heb, en dat ik dat hardlopen op het strand (in mijn eentje) ook echt doe om even rust te hebben. Daar hoort mijn autorit (met bijbehorende muziek, lekker rustig in mijn eentje in de auto) ook bij. Ik erger me dan meteen als ik even in mijn eentje er tussenuit ben, en mensen gaan zich alsnog met mij bemoeien.
Maar ik zou toch ook graag ooit eens leren wat meer voor een ander over te hebben. Dit gedrag stamt echter ook voor een groot deel uit mijn jeugd. Mijn ouders zijn redelijk vermogend, en juist wel van het helpen / geven, en ik zag altijd al hoeveel aasgieren er op hen afkwamen als ze iets nodig hadden, verder zag je ze nooit. Daar is ook wel een beetje die ''fuck you all'' houding begonnen met groeien.
nou, goed bezig hoor. ik heb toevallig een paar mensen in mijn familie zitten die toevallig ook een beetje zijn zoals jij. met die familieleden heb ik gelukkig geen contact meer en die wil ik ook nooit meer terug zien.quote:
Waarom die laatste opmerkingquote:Op maandag 26 februari 2018 00:26 schreef Samuel24 het volgende:
ik begrijp hier ook helemaal niks van.
boos worden omdat een goede kennis van je ouders is gestorven en je verplicht mee moet naar de begrafenis? wauw! wat treurig.
dit soort mensen vind je echt alleen in Nederland volgens mij.
nee helemaal niet. ik vind echt dat dit soort mensen in Nederland veel voor komen. ik zeg niet dat iedereen zo is. maar dit kom ik toch wel vaak tegen.quote:Op maandag 26 februari 2018 00:27 schreef Duveldrinker het volgende:
[..]
Waarom die laatste opmerking
Beetje raar en nutteloos.
Als je dat echt zou willen leren, probeer dan bijvoorbeeld bij die oudere wandelaars te denken 'ach als het mijn ouders waren geweest had ik het toch wel heel fijn gevonden als iemand ze even dat kleine stukje had gebracht'. Zoiets.quote:Op zondag 25 februari 2018 22:28 schreef J_Mormont het volgende:
[..]
Ben het met je eens hoor.
Ik verbaas / schaam me soms ook wel eens over de egocentrische reactie die dit bij mij oproept.
Maar mijn levenshouding is nu eenmaal : Ik val een ander nergens mee lastig, val mij dan aub ook nergens mee lastig.
Wat betreft dat meerijden heeft het er ook mee te maken dat ik het ook op mijn werk al erg druk heb, en dat ik dat hardlopen op het strand (in mijn eentje) ook echt doe om even rust te hebben. Daar hoort mijn autorit (met bijbehorende muziek, lekker rustig in mijn eentje in de auto) ook bij. Ik erger me dan meteen als ik even in mijn eentje er tussenuit ben, en mensen gaan zich alsnog met mij bemoeien.
Maar ik zou toch ook graag ooit eens leren wat meer voor een ander over te hebben. Dit gedrag stamt echter ook voor een groot deel uit mijn jeugd. Mijn ouders zijn redelijk vermogend, en juist wel van het helpen / geven, en ik zag altijd al hoeveel aasgieren er op hen afkwamen als ze iets nodig hadden, verder zag je ze nooit. Daar is ook wel een beetje die ''fuck you all'' houding begonnen met groeien.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |