abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_177472589
Je overschat ze ook snel, denk ik. Ik vind het ook gek hoe mijn tolerantie minder wordt, terwijl dat eigenlijk niet heel logisch is. Ik kan nu bijvoorbeeld best geďrriteerd reageren als I iets omstoot. Terwijl ik dat toen ze wat kleiner was veel minder had. I herinnerde me daar zelf aan laatst. Ze stootte een glas water om. Ik zei: "He I, waarom doe je dat nou? Let toch even op." En zij: "Maar mama, dat deed ik per ongeluk. Dat kan toch gebeuren, dat zeg jij altijd."

Oh ja. dat zei ik altijd ja. :@ .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177472598
quote:
0s.gif Op maandag 26 februari 2018 21:24 schreef AwayTL het volgende:
Spees, toen ik aan het leren was en niet met de kinderen bezig was viel het mij op dat wij heel onbewust V veel meer recht zetten dan Frans. Bij Frans gooien we het toch snel op de leeftijd ‘ah kan hij niks aan doen hij is nog maar heel klein’, terwijl we bij V sneller reageerden met ‘veehee, let nou eens op, doe nou wat zachter’ . (We hebben echt geturft en het was best wel een groot verschil)

Nu we dat minder zeggen en hem positiever benaderen is hij ook veel liever voor zn broer. Heb het idee dat hij zelf wat aan het compenseren was.
*noteert* dat gebeurt hier ook veel idd -O-
pi_177472613
quote:
2s.gif Op maandag 26 februari 2018 22:16 schreef Franny_G het volgende:
Je overschat ze ook snel, denk ik. Ik vind het ook gek hoe mijn tolerantie minder wordt, terwijl dat eigenlijk niet heel logisch is. Ik kan nu bijvoorbeeld best geďrriteerd reageren als I iets omstoot. Terwijl ik dat toen ze wat kleiner was veel minder had. I herinnerde me daar zelf aan laatst. Ze stootte een glas water om. Ik zei: "He I, waarom doe je dat nou? Let toch even op." En zij: "Maar mama, dat deed ik per ongeluk. Dat kan toch gebeuren, dat zeg jij altijd."

Oh ja. dat zei ik altijd ja. :@ .
check.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
pi_177472626
quote:
2s.gif Op maandag 26 februari 2018 22:16 schreef Franny_G het volgende:
Je overschat ze ook snel, denk ik. Ik vind het ook gek hoe mijn tolerantie minder wordt, terwijl dat eigenlijk niet heel logisch is. Ik kan nu bijvoorbeeld best geďrriteerd reageren als I iets omstoot. Terwijl ik dat toen ze wat kleiner was veel minder had. I herinnerde me daar zelf aan laatst. Ze stootte een glas water om. Ik zei: "He I, waarom doe je dat nou? Let toch even op." En zij: "Maar mama, dat deed ik per ongeluk. Dat kan toch gebeuren, dat zeg jij altijd."

Oh ja. dat zei ik altijd ja. :@ .
Daar is die lange adem weer he -O- ook herkenbaar.
pi_177472656
Oh. Dat overschatten. Zo herkenbaar. Nu ze vijf is merk ik dat ik ineens dingen verwacht en haar dan soms overschat.
Moet ik inderdaad weer op gaan letten.
pi_177472988
Ooh leuk die tekeningen. L had van weekend mij en mn man getekend. Hij zei: Dit zijn papa en mama die getrouwd zijn. Ze staan hand in hand met hartjes eromheen. *;

Morgen 10 min gesprek.

Hier ook nog druk aan t voorbereiden voor t kinderfeestje.
pi_177473718
quote:
1s.gif Op maandag 26 februari 2018 22:16 schreef Crumpette het volgende:

[..]

*noteert* dat gebeurt hier ook veel idd -O-
^^ Dat ja. In het peutertopic zei ik dat vandaag ook al. Maar blijft lastig, omdat hij zoveel dingen van peuter kopieert waarvan hij echt wel weet dat het niet mag. A. gooit speelgoed door het huis. Wij zeggen dat het niet mag. Vervolgens gooit I. ook iets door het huis. Daar kan ik dus echt slecht tegen.

Vandaag merkte ik ook duidelijk iets van jaloezie. A. kan superleuk in zijn eentje spelen. Gaat enorm op in zijn fantasiewereld en heeft I. dan ook helemaal niet nodig. I. interpreteert dat als negeren (denk ik), of voelt zich iig buitengesloten. Het vermogen om zelf te spelen, ontbreekt bij hem vrijwel volledig. Hij leeft op sociale interactie zeg maar, en snapt de behoefte om alleen te spelen ook niet zo. Als reactie gaat hij A. irriteren. Speelgoed afpakken of hem fysiek ‘lastig vallen’ (op zijn hoofd trommelen of nét even tegen hem aan lopen terwijl hij langsloopt, bijvoorbeeld). Ik weet niet zo goed hoe ik hierin kan begeleiden. Als ze gescheiden spelen (ik met I. boven, terwijl papa met A. beneden is bijv), gaat het heel goed, zijn ze allebei blij. Maar samen not so much. Ik vind het zo sneu voor beiden. A. wordt steeds gestoord in zijn spel en I. is de hele dag bozig en gefrustreerd ;( (nu in de vakantie zitten ze ook gewoon veel op elkaars lip, dan valt het extra op).
Venus in pocketformaat
© loveli
  dinsdag 27 februari 2018 @ 06:51:48 #108
349615 AwayTL
Guess whoohoo...
pi_177476003
Dat is wel heekenbaar Phaidra. Ik denk dat het begeleiden alleen maar kan gebeuren door vervanging voor I te regelen. Met jou een spelletje doen of meehelpen bij wat jij moet/wil doen ( wat hier altijd zorgt dat Frans dat ook wil en missie mislukt :') ).

Ik maak voor V ook afspraken buitens huis. Knutselen bij opa en oma of spelen met een vriendje.

Het lastige hieraan vind ik dat ik zelf ook wel erg op mezelf ben en samen spelen/dingen doen niet heel erg mijn ding is. Ik verwacht dan ook meer dat hij alleen dingen gaat doen terwijl hij juist samen wil wat ik dan weer niet altijd zie zitten
:@ .

Overschatten van de oudste, check. Constant.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
pi_177476632
quote:
1s.gif Op maandag 26 februari 2018 23:06 schreef Phaidra het volgende:

Vandaag merkte ik ook duidelijk iets van jaloezie. A. kan superleuk in zijn eentje spelen. Gaat enorm op in zijn fantasiewereld en heeft I. dan ook helemaal niet nodig. I. interpreteert dat als negeren (denk ik), of voelt zich iig buitengesloten. Het vermogen om zelf te spelen, ontbreekt bij hem vrijwel volledig. Hij leeft op sociale interactie zeg maar, en snapt de behoefte om alleen te spelen ook niet zo. Als reactie gaat hij A. irriteren. Speelgoed afpakken of hem fysiek ‘lastig vallen’ (op zijn hoofd trommelen of nét even tegen hem aan lopen terwijl hij langsloopt, bijvoorbeeld). Ik weet niet zo goed hoe ik hierin kan begeleiden. Als ze gescheiden spelen (ik met I. boven, terwijl papa met A. beneden is bijv), gaat het heel goed, zijn ze allebei blij. Maar samen not so much. Ik vind het zo sneu voor beiden. A. wordt steeds gestoord in zijn spel en I. is de hele dag bozig en gefrustreerd ;( (nu in de vakantie zitten ze ook gewoon veel op elkaars lip, dan valt het extra op).
Is het dan een idee om A. op z'n kamertje te laten spelen en dat I hem daar niet mag storen? Of een ander afgebakend hoekje in huis met z'n spulletjes? Je kunt een soort tijdblokken maken: drie kwartier zelf spelen, dan even samen een spelletje doen, pauze met drinken etc.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177476738
I is nu bezig met de Rots en Water training, ze is twee keer geweest en het leidt thuis ook wel tot grappige gesprekken en confrontaties. Ze gaat soms over mijn fysieke grenzen heen (toch op mijn schoot gaan klimmen als ik heb gezegd dat het niet kan, aan me hangen, uit frustratie slaan), en ik zeg dan nu: als je dit nog een keer doet, dan word ik een rots. En dan neem ik de afwerende houding aan die ze leren op de training. I vindt dat heel erg vervelend en confronterend, maar ze snapt het wel. Ondertussen heeft ze nu te maken met een jongetje in haar klas die over haar grenzen heengaat. Al een paar keer met buitenspelen heeft hij haar geduwd of probeert hij in haar oog te prikken met een stokje. I kan zich best goed verweren en gaat ook naar de juf als het jongetje niet stopt, maar het is wel interessant en leuk om het op die manier te hebben over hoe je omgaat met het overschrijden van grenzen, hoe je voor jezelf kunt opkomen maar ook de grenzen van een ander hoort te accepteren. :) .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
  dinsdag 27 februari 2018 @ 11:00:46 #111
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_177478710
quote:
2s.gif Op maandag 26 februari 2018 22:16 schreef Franny_G het volgende:
Je overschat ze ook snel, denk ik. Ik vind het ook gek hoe mijn tolerantie minder wordt, terwijl dat eigenlijk niet heel logisch is. Ik kan nu bijvoorbeeld best geďrriteerd reageren als I iets omstoot. Terwijl ik dat toen ze wat kleiner was veel minder had. I herinnerde me daar zelf aan laatst. Ze stootte een glas water om. Ik zei: "He I, waarom doe je dat nou? Let toch even op." En zij: "Maar mama, dat deed ik per ongeluk. Dat kan toch gebeuren, dat zeg jij altijd."

Oh ja. dat zei ik altijd ja. :@ .
Wat goed dat ze dat dan zegt!
pi_177485974
Haal ik Jan vandaag op die sport instuif had op de bso
heeft hij zijn sokken en vest in de gymhal laten liggen. Vanavond maar even bellen of ze er zijn -O-
pi_177486271
quote:
2s.gif Op maandag 26 februari 2018 22:16 schreef Franny_G het volgende:
Je overschat ze ook snel, denk ik. Ik vind het ook gek hoe mijn tolerantie minder wordt, terwijl dat eigenlijk niet heel logisch is. Ik kan nu bijvoorbeeld best geďrriteerd reageren als I iets omstoot. Terwijl ik dat toen ze wat kleiner was veel minder had. I herinnerde me daar zelf aan laatst. Ze stootte een glas water om. Ik zei: "He I, waarom doe je dat nou? Let toch even op." En zij: "Maar mama, dat deed ik per ongeluk. Dat kan toch gebeuren, dat zeg jij altijd."

Oh ja. dat zei ik altijd ja. :@ .
Vandaag tijdens het eten was R wat eigenwijs bezig en gooide ze daarom per ongeluk haar glas water om.
Omdat dit verhaal nog zo in mijn hoofd zat kon ik bijna meteen rustig reageren.

Vandaag heeft ze heerlijk met het buurjongetje gespeeld. Ik heb lekker gekletst met zijn oma en moeder. Gezellige middag zo. O+
pi_177487521
Over tolerantie die mindet wordt.
Ik vind het momenteel erg lastig om bij boze buien op peuterniveau rustig te blijven en te erkennen.
Een deel van mij heeft echt het gevoel van. “Je bent nu vijf. Doe normaal.” :@
Net had ze dus zo’n bui. En het rustig blijven lukte me. Maar gevoelens erkennen niet. Ik negeerde het meer een beetje. :@
pi_177487736
Negeren is soms ook goed, denk ik. Zeker als je weet dat je er op dat moment even niets mee kan.

Ik ben nu twee dagen fulltime met haar samen geweest en dan is bij mij ook *ineens* het geduld op. We hebben eigenlijk de taakverdeling dat vriend baby op bed legt en ik I, maar dat hebben we nu dus even omgedraaid. (Dat leverde ook weer een dramatische huilbui op, maar goed.)

Wij waren vanmiddag naar een theatervoorstelling en ik blijf me verbazen over hoe los/vrij I is. Als gevraagd voor wie er even het podium op wil om te helpen, zit zij meteen met haar vinger omhoog. En gewoon ook staan kletsen met een toneelspeler alsof het niets is. Mijn vriend en ik waren vroeger als kind best verlegen, dus ik vind dit zo grappig om te zien. Alhoewel ik ook denk dat die verlegenheid bij mij voortkwam uit een conservatieve opvoeding. Wij voeden onze kinderen zo anders op dan hoe onze eigen ouders het gedaan hebben.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177489007
Oh. Herkenbaar dat vrije. O+

Leuk uitje trouwens. Naar welke voorstelling zijn jullie gegaan?

Wij willen morgen naar de grotten van Valkenburg. Kleuter heeft er ontzettend veel zin in.
pi_177489497
We waren bij de voorstelling Trui:


Ik heb I nog nooit zo hard zien lachen bij een voorstelling. Ze gierde het echt uit. Aanrader dus. :D . O+ .

Veel plezier morgen!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177496501
Zoon is n tijdje terug met school naar n voorstelling geweest. Ik dacht dat t ook van Trui was.

Gister 10 min gesprek. Een leuk en goed gesprek. Kort gezegd: Zoon is een lief, sociaal en behulpzaam kind. Erg leergierig. Pikt alles snel op. Kan meer aan dan hij zelf denkt. Groep 1 werkjes zijn vaak te makkelijk, dus hij draait steeds meer met groep 2 mee. Zijn leerpunt: Voor zichzelf op komen. Hij wil soms in de kring bijv.. Wel heel erg graag opletten en leren, maar pietje naast hem niet. Hij wordt dan "gestoord" door pietje. Hij zit dan soms in twijfel om wel of niet mee te doen. Juf stimuleert hem om n kindje aan te spreken en te zeggen dat ze moeten stoppen. Hij moet niet belemmerd worden in t leren door n ander.
  vrijdag 2 maart 2018 @ 14:08:10 #119
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_177549764
Ik heb een kleuter O+. Wat bijzonder, zo leuk!
Zou die emotionele memory-lane achtbaan elk jaar blijven tot je dood gaat? Man en ik hebben gisteren de hele dag door herinneringen opgehaald aan 4 jaar terug. Rond 14 uur (nu dus) kwamen we voor het eerst met z'n vieren thuis en stond de kraam op de stoep. Mijn baby. Vier. O+ :'( O+.
KuikenGuppy
pi_177550024
quote:
17s.gif Op vrijdag 2 maart 2018 14:08 schreef Burdie het volgende:
Ik heb een kleuter O+. Wat bijzonder, zo leuk!
Zou die emotionele memory-lane achtbaan elk jaar blijven tot je dood gaat? Man en ik hebben gisteren de hele dag door herinneringen opgehaald aan 4 jaar terug. Rond 14 uur (nu dus) kwamen we voor het eerst met z'n vieren thuis en stond de kraam op de stoep. Mijn baby. Vier. O+ :'( O+.
gefeliciteerd 🎉
pi_177550038
quote:
1s.gif Op woensdag 28 februari 2018 06:46 schreef gestreeptestoel het volgende:
Zoon is n tijdje terug met school naar n voorstelling geweest. Ik dacht dat t ook van Trui was.

Gister 10 min gesprek. Een leuk en goed gesprek. Kort gezegd: Zoon is een lief, sociaal en behulpzaam kind. Erg leergierig. Pikt alles snel op. Kan meer aan dan hij zelf denkt. Groep 1 werkjes zijn vaak te makkelijk, dus hij draait steeds meer met groep 2 mee. Zijn leerpunt: Voor zichzelf op komen. Hij wil soms in de kring bijv.. Wel heel erg graag opletten en leren, maar pietje naast hem niet. Hij wordt dan "gestoord" door pietje. Hij zit dan soms in twijfel om wel of niet mee te doen. Juf stimuleert hem om n kindje aan te spreken en te zeggen dat ze moeten stoppen. Hij moet niet belemmerd worden in t leren door n ander.
Fijn dat hij het zo goed doet en zo zijn plekje heeft gevonden
pi_177552038
quote:
17s.gif Op vrijdag 2 maart 2018 14:08 schreef Burdie het volgende:
Ik heb een kleuter O+. Wat bijzonder, zo leuk!
Zou die emotionele memory-lane achtbaan elk jaar blijven tot je dood gaat? Man en ik hebben gisteren de hele dag door herinneringen opgehaald aan 4 jaar terug. Rond 14 uur (nu dus) kwamen we voor het eerst met z'n vieren thuis en stond de kraam op de stoep. Mijn baby. Vier. O+ :'( O+.
Gefeliciteerd! Leuk he, een kleuter. O+ .

Ik heb de memory-lane niet zo en denk op haar verjaardag eigenlijk nauwelijks terug aan de bevalling en de dagen erna. Het eerste jaar had ik dat wel, daarna niet meer. Misschien komt het ook wel omdat ik niet heel weemoedig ben over de baby-tijd. Ik vind het nu echt leuker. :) .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177552118
quote:
2s.gif Op vrijdag 2 maart 2018 15:43 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Gefeliciteerd! Leuk he, een kleuter. O+ .

Ik heb de memory-lane niet zo en denk op haar verjaardag eigenlijk nauwelijks terug aan de bevalling en de dagen erna. Het eerste jaar had ik dat wel, daarna niet meer. Misschien komt het ook wel omdat ik niet heel weemoedig ben over de baby-tijd. Ik vind het nu echt leuker. :) .
ik heb idd meer wat jij hebt. Het nu is leuker.

Vond babytijd prima maar ben blij dat ze groter zijn, mee kunt praten etc. Mis wel de k
Middagdutjes dat ik even mijn handen vrij had. Voordeel van geen middagdutje dat je nergens rekening mee hoeft te houden
  vrijdag 2 maart 2018 @ 15:55:54 #124
231121 Sylver_
Gooi mielies!
pi_177552314
Gefeliciteerd Burdie! *O*
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
pi_177553820
Gefeliciteerd Burdie. O+

Hier ook elk jaar memorylane O+
  vrijdag 2 maart 2018 @ 19:45:39 #126
73386 Fazz
onderweg
pi_177557489
Gefeliciteerd nog met kuiken Burdie! *O*
  vrijdag 2 maart 2018 @ 20:03:20 #127
4756 Kyara
1 + 1 = 3
pi_177558164
Hier ook memorylane de eerste 4 jaat. Niet zozeer uit heimwee naar de babyperiode maar meer als het terugkijken op de meest intense ervaring uit mijn leven. Ook een stukje verwerking.

Dit jaar eigenlijk weinig teruggedacht, voor de eerst keer.
pi_177559275
Bij mij is het wel een van heimwee naar die eerste jaren.
Maar het heeft er niet mee te maken hoe ze nu is. Want ze is gewoon zo tof. O+
pi_177561771
Gefeliciteerd Burdie!
pi_177568849
Burdie, gefeliciteerd met kleuter! *O*
Ziet er leuk uit Franny! En stoere I zeg :)

Wij zijn gisteren naar de Orchideeen Hoeve geweest, was verrassend leuk. B vermaakte zich er prima en wij ook. En warm binnen :D
pi_177569228
Ik ben gisterochtend even met de jongens naar de kapper geweest. Ik had het zo koud dat ik besloten heb de hele dag verder binnen te blijven. Pantoffels aan en heb heerlijk gebakken met de jongens. Schoonmoeder was gisteren jarig wij gaan er vandaag naar toe. Dus een taart mee voor oma

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
pi_177570183
Nog gefeliciteerd Burdie!!
pi_177584451
Oh my. Echt een drama met het naar bed brengen. Eerst was ze op ruziemaaktoer. Daarna zei ze dat mijn zus nooit boos is op haar. Daarna verdriet dat iedereen boos op haar is.
Toen maakte ze zichzelf en mij helemaal gek met wat als zij meegenomen wordt door een dief.
Daarna heel erg huilen toen ik na de tiende keer uitleg haar stopte toen ze weer begon over die dieven die haar meenemen.
Ik ben bij haar gebleven tot ze uitgehuild was. (Met knuffels en troosten erbij hoor).
En toen wilde ze vertellen waar haar tranen heengaan als je stopt met huilen. Ik heb daarop gezegd dat ze dat morgen mag vertellen. Dat het nu tijd is om te slapen.

Maar ook een hele leuke dag. We zijn vandaag naar de bioscoop gegaan.
En uitgeslapen tot half 8 dus uitgerust wakker. En sneeuw. O+
pi_177584767
Heel erg herkenbaar, Omen, dat soort zelfgecreëerde drama's. :* .

I is de laatste tijd ook nogal bezig met boeven en dieven. Komt ook door een boekje dat we laatst lazen. En inderdaad het zó erg vinden als je boos bent, of als ze denkt dat je boos bent. Terwijl ze dan zelf echt dingen doet waar je wel boos van moet worden. }:| .

I heeft deze vakantieweek via Videoland de film Iep gezien. En nu is ze daar helemaal weg van. Vandaag in de bieb het boek (van Joke van Leeuwen) opgezocht. Is eigenlijk voor oudere kinderen, maar omdat boek en film goed op elkaar aansluiten en er ook tekeningen in het boek zitten, gaat het prima. Echt leuk om te zien hoe ze helemaal 'valt' voor dit verhaal. O+ .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177584932
Omen komt zo bekend voor

Mama als ik ga dromen over weerwolf of Bigfoot of spoken?
Dus heb gezegd zeg je daaaaaag en geef je een handkus dan gaan ze weg. En pak jij een knuffel in je bed ga je die knuffelen en dan zijn ze hoe jullie knuffelen en dan laten ze je weer slapen

Ja maar als de monsters komen? Teun waar wonen de monsters? In het sprookjesbos mama want daar heb ik ze vorig jaar naar toe gebracht met mijn tekening dus die zijn hier niet
pi_177607793
Zelfgecreëerde drama’s. Dat is het inderdaad. Vanavond weer. En echt op zo’n ruziemaaktoer ook. Dat ze me nooit meer wil hebben.
En daarna dat ze geen verhaaltje wil. En als ik dan naar beneden ga keihard huilend achter mij aan.
Om vervolgens hetzelfde ruziemaakgedrag te herhalen.
En dan een rondje angsten. De angst dat ik doodga was het vandaag. En hoe verdrietig ze dan wordt. En daarna huilend dat ze morgen niet naar school wil.
Ze ligt nu stil op bed. En ik zit bijna te huilen op de bank. Ik mis iets. Ik weet alleen niet wat.
pi_177607993
quote:
0s.gif Op zondag 4 maart 2018 19:49 schreef Omentielvo het volgende:
Zelfgecreëerde drama’s. Dat is het inderdaad. Vanavond weer. En echt op zo’n ruziemaaktoer ook. Dat ze me nooit meer wil hebben.
En daarna dat ze geen verhaaltje wil. En als ik dan naar beneden ga keihard huilend achter mij aan.
Om vervolgens hetzelfde ruziemaakgedrag te herhalen.
En dan een rondje angsten. De angst dat ik doodga was het vandaag. En hoe verdrietig ze dan wordt. En daarna huilend dat ze morgen niet naar school wil.
Ze ligt nu stil op bed. En ik zit bijna te huilen op de bank. Ik mis iets. Ik weet alleen niet wat.
:*
Venus in pocketformaat
© loveli
pi_177608048
quote:
0s.gif Op zondag 4 maart 2018 19:49 schreef Omentielvo het volgende:
Zelfgecreëerde drama’s. Dat is het inderdaad. Vanavond weer. En echt op zo’n ruziemaaktoer ook. Dat ze me nooit meer wil hebben.
En daarna dat ze geen verhaaltje wil. En als ik dan naar beneden ga keihard huilend achter mij aan.
Om vervolgens hetzelfde ruziemaakgedrag te herhalen.
En dan een rondje angsten. De angst dat ik doodga was het vandaag. En hoe verdrietig ze dan wordt. En daarna huilend dat ze morgen niet naar school wil.
Ze ligt nu stil op bed. En ik zit bijna te huilen op de bank. Ik mis iets. Ik weet alleen niet wat.
Jouw dochter zou echt mijn dochter kunnen zijn, Omen. Zo is I ook, precies zo. Niet altijd en niet iedere avond gelukkig.

Als je er alleen voor staat, is dat extra lastig. Ik merk dat I dit echt vooral bij mij doet. Bij mijn vriend een heel stuk minder. Dus het helpt hier soms door het avondritueel door mijn vriend te laten doen. Het steekt toch vooral de kop op als ze moe is.

Ik verklaar dit door de meer symbiotische band tussen moeder-dochter, die wij hebben. Ze spiegelt zich enorm aan mij. Het uiten van al die emoties is daar volgens mij een soort verlengde van. Het is een uiting van die enorme band, waarbij soms ook sprake is van aantrekken en afstoten. Van angst om te verliezen en je niet kwijt willen, tot je soms expres van zich afduwen. Ik denk dat het erbij hoort. En die angsten zijn volgens mij ook typisch iets van deze leeftijd. :* .
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
pi_177608342
Oh ja, zelfgecreërde drama's. Gotta love them. Ik ben echt heel erg voor angsten serieus nemen en troosten, maar soms trek ik een grens. Mijn zoon kan zich ook zo verliezen in angsten en dan zit hij echt vast in alle overweldigende gevoelens. Als troosten en uitleg en vragen beantwoorden niet meer helpt, dan zeg ik zijn angst begrijp maar dat we er nu over op gaan houden en we niet meer verder praten. Dat helpt meestal goed genoeg om de cirkel te doorbreken.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
pi_177608566
Franny, jouw laatste stukje is het precies. Dank je wel voor het inzicht. :*

Clubsoda. Ik probeer de angsten ook serieus te nemen. Maar het lastige met die angsten vind ik dat ik haar geen beloftes kan doen dat het niet gebeurt.
Ik kan alleen luisteren naar die angsten en troosten.
pi_177608630
Ja, dat herken ik wel. Mijnes is bij vlagen enorm bang voor de dood en dat ik of andere mensen die hij liefheeft doodgaan. Tja, daar kan ik natuurlijk geen enkele zekerheid over bieden anders dan dat dat een keer gaat gebeuren ;( Dat vind ik ook lastig, want die onzekerheid maakt weer extra bang.
I'm not troubled or sad, I'm just ready for bed.
pi_177608786
En dat is haar grootste angst. Of dat een dief haar meeneemt en verstopt.
En ik wil haar dan het liefst vertellen dat zoiets niet gebeurt. Maar meteen weet ik dat het angsten zijn die helaas kunnen uitkomen.
Dus ik troost dan vooral.
  zondag 4 maart 2018 @ 21:09:49 #143
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_177609642
Ik begrijp het dilemma als het gaat om de keuze geruststellen/de waarheid vertellen. Maar als het om zoiets engs gaat als de angst om meegenomen te worden door een dief (of met je auto in het kanaal rijden, je huis dat afbrandt, dat soort dingen die echt een zéér kleine kans hebben om voor te komen) dan kies ik er wel voor om te vertellen dat zoiets niet gaat gebeuren, punt. Omdat ik me nog kan herinneren hoe fijn het was als kind als je ouder een ongrijpbare angst als dit, helemaal wegneemt.

-"Onze deuren zijn op slot. áls er al een boef binnen zou komen, dan neemt hij misschien de televisie en de ipad mee, maar jou echt niet.

-"Ik heb mijn rijbewijs gehaald en ik kan heel goed sturen! En kijk maar eens hoeveel ruimte er nog is tussen ons en het kanaal. En als het glad is dan pak ik gewoon een andere route."

-"We hebben gelukkig veel rookmelders in huis. De kans dat er brand is is heeeel klein, ik heb dat nog nooit meegemaakt en ik ben al heel oud. En als het toch gebeurt, dan horen we de brandmelders en dan nemen we jullie snel mee naar buiten".

Ik heb een zoon waarvan ik weet dat hij flink kan piekeren. En ik kon dat zelf vroeger ook, ik zou die zelfverzekerdheid van een volwassene die zei dat zoiets engs niet zou gaan gebeuren heel fijn hebben gevonden.

Dan heb ik het dus over angsten voor dingen die echt heel, heel zelden gebeuren. Daarvan vind ik het meegenomen worden door een dief wel een voorbeeld. Niet over het wegwuiven van iedere angst.


Had de post over angst om dood te gaan nog niet gelezen. Dat speelt hier nog niet, wel is onlangs een ouder van een klasgenootje overleden en toen kreeg ik wel vragen over waarom er een papa of mama dood kon gaan. Ik weet dat hij dan denkt aan ons, en ik kan dan inderdaad niet zeggen dat zoiets nooit kan gebeuren. Ik lijk hem gerust te kunnen stellen door te zeggen dat zoiets gelukkig echt bijna nooit voorkomt, en dat ik hoop dat hij zich daar geen zorgen over maakt. Maar stel dat hij zich hier toch druk om zou blijven maken, dan zou ik het ook heel erg lastig vinden om een antwoord te vinden dat tegelijk eerlijk en geruststellend is.

[ Bericht 17% gewijzigd door Spees_Eend op 04-03-2018 21:15:46 ]
pi_177609847
Spees. Dat vertel ik haar ook hoor. Dat ik die dieven achterna zou rennen. En dat ik haar altijd bescherm.
Maar dan gaat ze daarop verder. “Maar wat als er duizend dieven zijn?” of “Wat als ze me nou ergens verstoppen dat jij het niet weet”
Ik heb haar ook gezegd dat ik haar overal zo blijven zoeken hoor.
Maar ze blijft met zoveel alsjes komen dat ik op een moment ook vastloop. :@
  zondag 4 maart 2018 @ 21:21:41 #145
146480 Spees_Eend
in mijn nopjes
pi_177609951
quote:
0s.gif Op zondag 4 maart 2018 21:17 schreef Omentielvo het volgende:
Spees. Dat vertel ik haar ook hoor. Dat ik die dieven achterna zou rennen. En dat ik haar altijd bescherm.
Maar dan gaat ze daarop verder. “Maar wat als er duizend dieven zijn?” of “Wat als ze me nou ergens verstoppen dat jij het niet weet”
Ik heb haar ook gezegd dat ik haar overal zo blijven zoeken hoor.
Maar ze blijft met zoveel alsjes komen dat ik op een moment ook vastloop. :@
Zouden de wat-alsjes misschien ook blijven komen omdat je telkens met nieuwe ideeën komt om haar (onrealistische) angst op te lossen? Ik zou in zo'n situatie heel stellig zeggen dat zoiets niet kan, niet bestaat. Er bestaan geen duizend dieven in Nederland / je stad /... en die zijn al helemaal nooit bij elkaar want ze willen die televisie voor zichzelf houden!

En dieven nemen ook echt geen kindjes mee hoor, die willen spullen hebben die veel geld kosten zoals jouw ipad (of zoiets). En gelukkig gebeurt dat ook helemaal niet vaak!
pi_177610154
Het lastige vind ik ook.
Sinds ze geheimpjes kan bewaren heb ik haar ook uitgelegd dat ze sommige geheimpjes wel moet vertellen. Alleen leuke geheimpjes (verrassingen dus) niet.
Dus ze weet ook dat er dieven zijn die je pijn kunnen doen. (Je knijpen denkt ze).
En dat maalt dan en dan gaat ze verder vragen.
En ik luister naar haar. Probeer haar gerust te stellen dat een dief dat niet kan. En ze blijft maar doovragen.

En ik wil haar het allerliefst vertellen dat zoiets helemaal niet kan. Maar ik wil ook dat ze weet dat ze mij altijd alles kan vertellen als er iets gebeurt.
En ik krijg die twee dingen dus niet tot een geruststellend geheel.
pi_177610314
quote:
1s.gif Op zondag 4 maart 2018 21:21 schreef Spees_Eend het volgende:

[..]

Zouden de wat-alsjes misschien ook blijven komen omdat je telkens met nieuwe ideeën komt om haar (onrealistische) angst op te lossen? Ik zou in zo'n situatie heel stellig zeggen dat zoiets niet kan, niet bestaat. Er bestaan geen duizend dieven in Nederland / je stad /... en die zijn al helemaal nooit bij elkaar want ze willen die televisie voor zichzelf houden!

En dieven nemen ook echt geen kindjes mee hoor, die willen spullen hebben die veel geld kosten zoals jouw ipad (of zoiets). En gelukkig gebeurt dat ook helemaal niet vaak!
Zoiets ja. Dat boeven mijn kind helemaal niet willen want dan moeten ze ook boterhammen voor je smeren en je stinkbillen vegen.
Waarschijnlijk moet hij dan lachen om het belachelijke idee dat ze hem zouden willen.
A. vraagt ook weleens zoiets. Of dat er een leeuw in huis komt en wat ik dan zou doen.
Maar hij vraagt zulke dingen heel luchtig en uit nieuwsgierigheid. Niet met een soort angst of zorgen, heb ik het idee.
pi_177615246
Omen, ik denk inderdaad dat je op zulke momenten wel heel beslist kunt zeggen dat het niet gaat gebeuren. Ik heb er nog wat over nagedacht, omdat I dit dus ook wel eens kan hebben. Al zijn die angsten bij haar wel minder heftig.

Eigenlijk is het 'probleem' in de situatie het volgende: Ze is moe en moet gaan slapen, die angsten helpen daar niet bij. Daarnaast blijft ze ook heel erg in die emotie hangen, en ook dat komt misschien mede door de slaap en helpt daar niet bij.

Het is dus eigenlijk vooral handig als je de angsten kunt 'parkeren' tot een beter moment om daar over te praten (mocht ze dat willen). En je kunt haar ook gaan leren om haar gedachten te proberen te sturen naar leuke en fijne dingen. Ik doe met I de laatste tijd ook wel van die oefeningetjes.

Je kunt bijvoorbeeld een pot of een blik nemen en doen alsof jullie daar haar angst in doen. Dat kan in de vorm van kleine balletjes of knikkers zijn. De angst voor een dief, hup in het blik, de angst dat mama dood zal gaan, hup in het blik. Dan doen jullie het blik dicht en jij zal het blik bij je houden. Je kunt dan verder afspreken dat jullie bijvoorbeeld één keer per week dat blik erbij pakken, gewoon op een rustig moment overdag, om even samen te praten over waar ze bang voor is. Dan gaat het blik over en mogen de angsten er even uit.

Als je dit gedaan hebt, kun je naast haar in bed gaan liggen en dan een oefening doen in het sturen van je gedachten. Dan doet ze haar ogen dicht en moet ze zich voorstellen dat ze op een hele fijne plek is. Dat kan een plek zijn die ze kent (bij oma of ergens anders) of een zelfbedachte plek. Ze beschrijft aan jou hoe de plek eruit ziet en waarom ze zich daar zo fijn voelt. Je kunt dit een paar avonden achter elkaar doen (ook op een avond dat ze niet bang is) om het een gewoonte te laten worden dat ze voor het slapen gaan in bed aan fijne dingen denkt. Zo wordt ze hopelijk ook rustig.

Laatst liep ik met I in het bos en toen was ze erg aan het miepen. Over dat ze het koud had, geen zin had om te lopen en dat ze naar huis wilde. Toen heb ik haar stil laten staan, haar ogen dichtdoen en zich laten voorstellen dat ze in onze woonkamer was. Ze was helemaal opgetogen dat het haar lukte het helemaal voor zich te zien alsof ze er echt was. Ze ging doen wat ze het liefste doet: kleuren. Ik liet haar vertellen hoe ze haar kleurtjes pakte en ging kleuren. Daarna deed ze haar ogen weer open. Toen zei ik: zo, nu weet je hoe leuk het zal zijn als je straks weer thuis ben. Maar nu zijn we hier, in het bos, en kijk nu eens heel goed om je heen. Zie je hoe mooi die boom daar is en hoe mooi de blauwe lucht?

Ik deed het eigenlijk een beetje in een opwelling maar het werkte supergoed. Het was voor haar echt een ontdekking dat je je dus van alles kunt voorstellen en echt voor je gevoel op een plek kunt zijn zonder er echt te zijn. Het gaat er eigenlijk over dat jezelf controle kunt hebben over je gedachten.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
  maandag 5 maart 2018 @ 10:21:55 #149
74065 Burdie
Cogito ergo Fok!
pi_177616650
Leuk te lezen hoe jullie daar mee om gaan. Die actieve kleuterbreintjes toch ook he O+.

Mooie oefening, Franny! Knap dat ze dat al kan.
Wat worden ze toch groot!

/emokipje

:').
KuikenGuppy
pi_177618722
Franny. Dank je. Dit ga ik de volgende keer (hopelijk over een maand of zes) proberen. O+
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')