Een goede collega is weduwe geworden. Haar man is in hun slaapkamer onverwacht in zijn slaap overleden (hartstilstand, reanimatie mocht niet baten).
Nu gelooft zij dat hij nog in hun huis aanwezig is. Ze is helemaal into spirituele dingen dus tja. Rare dingen als het flakkeren van een lamp wijt ze aan de aanwezigheid van zijn geest. Ze zegt dat ze die aanwezigheid kan voelen. De kat ook, die geeft knipoogjes naar waar de geest zou zitten zegt ze
Best creepy als je even langsgaat om te kijken hoe het met haar is (ze heeft verlof om e.e.a. te verwerken en dingen administratief in orde te maken, maar stelt contact met ons erg op prijs omdat het haar allemaal wat aanvliegt als ze alleen is). Bang dat je op "zijn" stoel gaat zitten waar zijn geest dan zou moeten zijn (ik voel die geest niet aan).Dat kun je natuurlijk allemaal onzin vinden, maar dat hoef je niet in TRU te blèren. Daar gaat het ook niet om.
Meestal gaat er erom geesten uit te bannen en "naar het licht te sturen" zodat ze "rust krijgen en de levenden niet meer lastig vallen"
In dit geval put die collega echter troost uit de (veronderstelde) aanwezigheid van die geest. De geest ritueel wegsturen is daarom (nog) geen reële optie, dat zou haar nog depressiever maken.
Hoe ga je daar nou een beetje verstandig mee om? Iemand daar ervaring mee?
Gaat dat vanzelf weg op den duur? Zijn er manieren om die geest nog een tijdje aan het huis te binden tot zij hem niet meer nodig heeft?
Ideeën?
En wat is daar mis mee? Waarom moet dat in de gaten gehouden worden?quote:Op zondag 18 februari 2018 08:43 schreef halfway het volgende:
Toch in de gaten houden, ik kende iemand die 2 jaar tegen een urn aan het praten was.
Al moet ik wel bekennen dat ik een vergelijkbaar gevoel had toen onze hond was overleden. Ik was inmiddels al uit huis gegaan maar het blijft toch je hond.
Heel lang had ik het gevoel als ik mijn ouders weer eens opzocht de aanwezigheid van die hond te voelen bij binnenkomst. Dat heeft echt jaren geduurd voordat het minder werd.
Precies. Als iemand daar troost in vindt moet hij/zij dat gewoon doen.quote:Op zondag 18 februari 2018 08:48 schreef Mekamotut het volgende:
[..]
En wat is daar mis mee? Waarom moet dat in de gaten gehouden worden?
Bij mij was dat voor ongeveer 5 a 6 jaar, is ook niets verkeerds mee.
Heb daar verschillende verhalen over van bv. mijn broer,moeder en kat.
Katten zijn er best gevoelig voor, kunnen ook opeens gaan "praten" met de geest als die aanwezig is.
Geesten maken zelf uit wanneer ze "verder" gaan.
Ze kunnen ook in dromen zich manifesteren, Zolang het geen obsessie wordt is er niets aan de hand.Het geeft meestal een goed gevoel dat iemands geest er nog is, waakt over je uit het geestenrijk.
Mensen zijn wel vaak wat huiverig om er over te praten omdat ze dan voor gek of geestesziek bestempeld worden.
Jij zal de aanwezigheid waarschijnlijk niet bemerken of voelen , omdat je geen directe band met die geest hebt.
Mocht je wel die gevoeligheid hebben dan merk je dat vaak aan rillingen of "koude"plekken/vlagen.
Hier in het westen wat vaak christelijke roots heeft gaat men er vanuit dat je na je dood richting hel of hemel gaat, in china heeft men een ander concept waarbij voorouders vereerd worden om hen te beschermen, is een ritueel, dus om je een idee te geven om geesten wat langer bij je te houden als "guardian angels" is het zaak een gedenktplekje te creeren waar je kaarsjes en gebedjes kan branden/uiten.
Succes en sterkte voor je collega.
Grappig hoe je het probeert weg te zetten als een gevalletje rouwverwerking , maar dan eigenlijk tegelijk zegt dat er toch iets meer is dan dat.quote:
Typisch een gevalletje van rouwverwerking.
Al moet ik wel bekennen dat ik een vergelijkbaar gevoel had toen onze hond was overleden. Ik was inmiddels al uit huis gegaan maar het blijft toch je hond.
Heel lang had ik het gevoel als ik mijn ouders weer eens opzocht de aanwezigheid van die hond te voelen bij binnenkomst. Dat heeft echt jaren geduurd voordat het minder werd.
Je bedoeld "je ziel, je geest" zonder heilige lichaam.quote:
ik geloof ook dat je als geest verder leeft als je sterft
Ik hoop het. Het zou zonde zijn dat na een lang leven met ervaringen alles 'weg' is.quote:
ik geloof ook dat je als geest verder leeft als je sterft
Spirit is een mooi woord.quote:Op maandag 19 februari 2018 15:24 schreef jogy het volgende:
Er zijn verschillende rituelen voor volgens mij. Mijn buurvrouw heeft ons (mijn vader en ik) na 30 dagen een kaars gegeven die je moest branden om de geest (mijn moeder in dit geval) rust te geven en verder te laten gaan. Ik geloof er in principe wel in dat er wat ontastbaars achter blijft na het overlijden van iemand. Ook dat het doorgaans vanzelf wel 'oplost' en als dat niet gebeurd dat je de geest in kwestie kan helpen door duidelijk te maken dat het oké is om verder te gaan, in het geval van een vriendelijk/dierbaar 'overblijfsel' (ff lelijk gezegd maar geest en of ziel dekt de lading niet echt, meer 'spirit')
Ik heb wel eens horen vertellen dat een overledene niet "over" kan, of wil, omdat de achterblijvende hem of haar niet los kan laten. Zo erg in verdriet of wanhoop achterblijft , dat het de ziel belet om over te gaan.
Ik weet niet of dat zo is. Ik denk wel dat er soms zielen blijven hangen omdat ze nog op een of andere manier iets op te lossen hebben.
Men zou enkel met de materie moeten werken tijdens leven en in het hiernamaals naar de hemel gaan en dan pas met spoken communiceren.
Voorbereiding op de hemel betekend aardse problemen oplossen, dus politieke partij oprichten, of voor adel gaan.
Ik heb goed en slecht nieuws voor je.quote:
[..]
Ik hoop het. Het zou zonde zijn dat na een lang leven met ervaringen alles 'weg' is.
Je lichaam sterft af en daarmee ook je herinneringen en dus je ego, van wie jij denkt te zijn. Dus dat is best lame en beangstigend ja. Je zal dus alles kwijt zijn wat je nu denkt te zijn en hebben, ook herinneringen omdat deze in je hersenen opgeslagen zitten.
Je bewustzijn wordt gewoon weer opgenomen in de collectieve poole, daar verandert niets aan. Dat "leeft" voort. Energie vergaat nooit, het verandert alleen van vorm.
We zullen het zien! Of nietquote:Op dinsdag 13 maart 2018 13:04 schreef EggsTC het volgende:
[..]
Ik heb goed en slecht nieuws voor je.
Je lichaam sterft af en daarmee ook je herinneringen en dus je ego, van wie jij denkt te zijn. Dus dat is best lame en beangstigend ja. Je zal dus alles kwijt zijn wat je nu denkt te zijn en hebben, ook herinneringen omdat deze in je hersenen opgeslagen zitten.
Je bewustzijn wordt gewoon weer opgenomen in de collectieve poole, daar verandert niets aan. Dat "leeft" voort. Energie vergaat nooit, het verandert alleen van vorm.
