R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Balen zeg, 2 weken kwijt aan iets dat ze eigenlijk meteen wel hadden kunnen laten weten.quote:Op dinsdag 27 februari 2018 14:14 schreef Koettie het volgende:
[..]
Snap ik en daar is de doorverwijzing ook op gebaseerd, omdat ze daar mee 'promoten'. Staat ook op de doorverwijzing. Maar nu blijkt dat er dus opeens mogelijk niet te zijn op onze locatie, komen we na twee weken achter..
Is het mogelijk naar de andere locatie waar dit specialisme wel is te gaan?
quote:Op dinsdag 27 februari 2018 20:37 schreef kuolema het volgende:
Ik bedenk net dat ik nog steeds geen cijfer heb teruggekregen voor mijn tentamen suïcidii.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.ik snap je grapje niet.
Een zelfmoordpoging wordt in (psychologische) rapportages een T.S. genoemd, wat staat voor tentamen suïcidii. Normaal gesproken krijg je voor een tentamen een cijfer, maar ik kreeg er geen.quote:
[..]
Ik verdien wel minstens een voldoende want ik moest met de ambulance mee.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja, maar andere stad en weet nu al dat dat weer een extra drempel wordt. Dus even kijken wat ze donderdag zeggen en maar alvast kijken naar wat anders. Maar hoe zoek je zoiets? Google geeft meteen zeshonderd hits.quote:
[..]
Balen zeg, 2 weken kwijt aan iets dat ze eigenlijk meteen wel hadden kunnen laten weten.
Is het mogelijk naar de andere locatie waar dit specialisme wel is te gaan?
Ik heb het zelf met de huisarts en praktijkondersteuner besproken, zij waren op de hoogte van wat er hier in de buurt allemaal is. Ze hebben 2 keer een selectie voor me gemaakt van hulpverleners en op basis daarvan kon ik een keuze maken. Dat werkte voor mij heel goed.quote:
[..]
Ja, maar andere stad en weet nu al dat dat weer een extra drempel wordt. Dus even kijken wat ze donderdag zeggen en maar alvast kijken naar wat anders. Maar hoe zoek je zoiets? Google geeft meteen zeshonderd hits.
Bij mij ging het overigens om een ander specialisme.
Ik weet niet of ik moetquote:
[..]
Een zelfmoordpoging wordt in (psychologische) rapportages een T.S. genoemd, wat staat voor tentamen suïcidii. Normaal gesproken krijg je voor een tentamen een cijfer, maar ik kreeg er geen.
Ik verdien wel minstens een voldoende want ik moest met de ambulance mee.
want ja nu ik m snap is ie heel grappig of huilen want ik vind t wel erg voor je dat je zo diep gezeten hebt. Je krijgt n dikke digitale knuffel van me.
Lachen, omdat het kan en ik het ook kanquote:
[..]
Ik weet niet of ik moet
Dank, knuffel terug 
Why are you wearing that stupid man suit?
Hm. Heb het idee dat de huisarts hier niet echt in meedenkt. Heel zonde, heb zelf ervaring met depressie en had een hele fijne tijdelijke huisarts die meedacht. Gelukkig want ik kon echt niet helder denken. En nu voelt het juist andersom, moeten het wiel zelf een beetje uitvinden ofzo. Ga maar hierheen, zonder echt overleg of meerdere opties te geven.quote:
[..]
Ik heb het zelf met de huisarts en praktijkondersteuner besproken, zij waren op de hoogte van wat er hier in de buurt allemaal is. Ze hebben 2 keer een selectie voor me gemaakt van hulpverleners en op basis daarvan kon ik een keuze maken. Dat werkte voor mij heel goed.
Bij mij ging het overigens om een ander specialisme.
[quote]
Dat is wel jammer zeg. Juist nu heb je iemand nodig die een beetje wegwijs is.quote:
[..]
Hm. Heb het idee dat de huisarts hier niet echt in meedenkt. Heel zonde, heb zelf ervaring met depressie en had een hele fijne tijdelijke huisarts die meedacht. Gelukkig want ik kon echt niet helder denken. En nu voelt het juist andersom, moeten het wiel zelf een beetje uitvinden ofzo. Ga maar hierheen, zonder echt overleg of meerdere opties te geven.
[quote]
Heb jij de organisatie MEE toevallig in de regio zitten? Zij zijn een hulpverlenende instantie die mensen met een beperking (waaronder autisme) helpt om hun leven in alle facetten op de rit te krijgen.
Ze zijn heel goed op de hoogte van de sociale kaart op de plekken waar ze werken en hebben naar ik weet ook een soort helpdesk. Hier in Eindhoven in elk geval wel.
Mogelijk dat zij je wat namen kunnen noemen?
Okequote:
[..]
Lachen, omdat het kan en ik het ook kan
Hee, wat een goede tip Mevrouw voor Jou. Die ken ik inderdaad, zeker een optie om eens heen te gaan. Thanks! Niet aan gedacht
Op dit moment voornamelijk praktische ondersteuning (op eigen aangeven en omdat dit voor mij door omstandigheden even wat meer prioriteit heeft). Vorig jaar was vooral gericht op traumaverwerking (met name vanuit de jeugd, daar 't vanuit 't verleden resoneerde), daarvoor een x aantal andere dingen gedaan.quote:
[..]
Wat voor hulp heb jij gevonden?
Vriend is als kind al gediagnosticeerd met lichte pdd nos. In het dagelijks leven merk je dat niet zo snel bij hem. Ik kwam er pas na een paar jaar achter hoewel het me nooit verbaasd heeft. Denk dat het zeker mee speelt maar het is, in mijn mening maar ook de zijne, geen groot struikelpunt/aanleiding nu, enkel iets wat het wat lastiger maakt nu.
Wat is volgens jou/jullie op dit moment wel het grootste struikelblok nu?
Wat bedoel je precies met "toen mocht het binnenkomen?"quote:
Ik had vandaag een apart gesprek bij de psycholoog. Ze stuurde wat aan op een confrontatie met mijn angstige gevoelens.
Ik durfde dat wel aan, eerst voelde ik helemaal niks. Toen mocht het binnen komen en kon ik erover vertellen.
Die bubbel herken ik wel, of in elk geval zo'n soort gevoel/ervaring. Alleen heb ik 't op 't moment zelf niet door, maar m'n omgeving wel. M'n toenmalige vriendin zei dit tegen mij zo'n 10 jaar terug, dat ik soms in een bubbel zat. Daarvoor was ik me er eigenlijk nieteens van bewust.quote:Ik stond helemaal op scherp om vervolgens soort van in mezelf terug te trekken? Ineens gleed ik in een soort bubbel en viel alle stress weg. Alleen leek het ook of ik geen contact meer met de wereld had, mijn gevoel stond uit maar fysiek voelde ik mijn lijf weer ontspannen.
Bij mij lijkt 't alsof m'n bewustzijn compleet is uitgeschakeld en ik merk zo goed als niets van m'n omgeving. Dit is eigenlijk best vaak voorgekomen, zelfs middenin gesprekken. Als ik dan tijdens een gesprek in mijn bubbel verdwijn, dan registreer ik als 't ware niets, ik hoor misschien hooguit wat gegalm in de verte van iemand die tegen me praat.
Maar het vreemde is dat zodra ik dan weer uit die bubbel kom, ik me ineens wel (deels) kan herinneren wat er vlak daarvoor werd gezegd terwijl ik in die bubbel zat (terwijl ik op dat moment zelf het niet begreep. Lijkt een beetje alsof de aan/uit knop op 'uit' stond, gewoon blanco). Het herinneren van wat er gezegd werd heeft ook een beetje wat weg van het reconstrueren van half-opgevangen geluid als ik de helft niet verstaan heb. Maar op de 1 of andere manier blijft het dus wel hangen bij mij.
Bij jou lijkt 't verder wel veel verschillen te hebben ook.
Is dit bij jou ook vaker gebeurd?
quote:Ik bleef wel praten met mijn psycholoog, zij wilde weten wat er gebeurde. Dat kon ik wel omschrijven al voelde alles een beetje surreël, ik moest echt moeite doen om te blijven communiceren en niet stil te vallen en me verder terug te trekken.
Dit duurde een paar minuten, toen werd alles weer normaal. Was wel heel moe erna. Mijn psycholoog legde nog uit dat mijn psyche simpelweg besloten had dat de spanning teveel was en dit als oplossing gebruikt. Ik vond t wel best maar voelde me ook n beetje schuldig omdat ik t wel prettig vind in die bubbel.
quote:
Ik bedenk net dat ik nog steeds geen cijfer heb teruggekregen voor mijn tentamen suïcidii.Wist niet dat het dat betekende. Apart. Weer wat geleerd.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:
Ik bedenk net dat ik nog steeds geen cijfer heb teruggekregen voor mijn tentamen suïcidii.Ik moest een beetje grinniken, je maakt het grapje zelf, dus ik ga er vanuit dat t wel kanSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt..
Ik hoop wel dat het wat beter met je gaat!
Koetie, wat balen zeg en jammer dat de huisarts niet echt meedenkt.
Ik vind de tip van Mevrouw_voor_jou, om MEE eens te bellen wel een goede.
Ik weet niet in welke regio je zit?Mama van 2 lieve meiden :)
Klinkt heftig. Heeft de traumaverwerking geholpen? Lijkt me een heftig proces.quote:
[..]
Op dit moment voornamelijk praktische ondersteuning (op eigen aangeven en omdat dit voor mij door omstandigheden even wat meer prioriteit heeft). Vorig jaar was vooral gericht op traumaverwerking (met name vanuit de jeugd, daar 't vanuit 't verleden resoneerde), daarvoor een x aantal andere dingen gedaan.
Wat is volgens jou/jullie op dit moment wel het grootste struikelblok nu?
Het' probleem' is voornamelijk geen toekomstperspectief hebben. (vind hij zelf). Hij heeft geen opleiding afgerond en weet helemaal niet waar hij heen wil. Heeft al jaren een baan en daarin ook gegroeid en promotie gehad en nog een kans gehad tot leidinggevende maar dat vindt hij niet leuk. Nu heeft ie geen idee wat hij moet doen en voelt zich ook gewoon bagger dat hij geen diploma heeft. Maar een opleiding wil/kan hij niet. Huiswerk en boeken lezen geeft stress en gedoe.
... Nu ik dit opschrijf misschien toch wel deels autisme gerelateerd.
het is echt een slimme gast maar meer een al doende leert men dan een boeken persoon. Daarnaast was z'n eerste depressie als kind en dat blijft gewoon terugkomen heb ik het ideem
Vandaag weer m'n wekelijkse praatje gehad met m'n leidinggevende, was gelukkig heel begripvol en heeft het meer over mij en de behandeling dan over het werk. Dat is dan wel weer prettig. 
Therapie is best heftig, had van te voren weinig verwachtingen bij de Imaginaire Exposure eigenlijk en vroeg me af hoe het praten over het voorval zou gaan helpen maar het maakt een hoop los en ik voel me sindsdien gek genoeg wat rustiger lichamelijk en qua woedeaanvallen.
Exposure in vivo heeft nog niet het gewenste effect, de spullen roepen wel herinneringen en gevoelens op, maar geen gevoel van angst of onbehagen ofzo.
Denk ook dat ik de mogelijke rechtszaak laat vallen tegen de instantie waar het voorval is gebeurt zodat ik dat ook kan gaan afsluiten. Gigantische onderneming met een miljoenenomzet verliest waarschijnlijk toch niet.
Nu flink aan de slag met de thuisoefeningen waarbij ik uit m'n comfortzone moet kruipen en m'n angsten meer onder ogen moet zien. Niet leuk, maar blijkbaar wel nuttig dus we doen het maar.
Therapie is best heftig, had van te voren weinig verwachtingen bij de Imaginaire Exposure eigenlijk en vroeg me af hoe het praten over het voorval zou gaan helpen maar het maakt een hoop los en ik voel me sindsdien gek genoeg wat rustiger lichamelijk en qua woedeaanvallen.
Exposure in vivo heeft nog niet het gewenste effect, de spullen roepen wel herinneringen en gevoelens op, maar geen gevoel van angst of onbehagen ofzo.
Denk ook dat ik de mogelijke rechtszaak laat vallen tegen de instantie waar het voorval is gebeurt zodat ik dat ook kan gaan afsluiten. Gigantische onderneming met een miljoenenomzet verliest waarschijnlijk toch niet.
Nu flink aan de slag met de thuisoefeningen waarbij ik uit m'n comfortzone moet kruipen en m'n angsten meer onder ogen moet zien. Niet leuk, maar blijkbaar wel nuttig dus we doen het maar.
Fijn! Ik hoop dat het wat oplevert!quote:
Hee, wat een goede tip Mevrouw voor Jou. Die ken ik inderdaad, zeker een optie om eens heen te gaan. Thanks! Niet aan gedacht
Dat mogen binnenkomen gaat over mijn gevoel. Dat schakel ik onbewust uit als dingen spannend zijn en dan moet ik het bewust weer toelaten om te voelen.quote:
[..]
Wat bedoel je precies met "toen mocht het binnenkomen?"
[..]
Die bubbel herken ik wel, of in elk geval zo'n soort gevoel/ervaring. Alleen heb ik 't op 't moment zelf niet door, maar m'n omgeving wel. M'n toenmalige vriendin zei dit tegen mij zo'n 10 jaar terug, dat ik soms in een bubbel zat. Daarvoor was ik me er eigenlijk nieteens van bewust.
Bij mij lijkt 't alsof m'n bewustzijn compleet is uitgeschakeld en ik merk zo goed als niets van m'n omgeving. Dit is eigenlijk best vaak voorgekomen, zelfs middenin gesprekken. Als ik dan tijdens een gesprek in mijn bubbel verdwijn, dan registreer ik als 't ware niets, ik hoor misschien hooguit wat gegalm in de verte van iemand die tegen me praat.
Maar het vreemde is dat zodra ik dan weer uit die bubbel kom, ik me ineens wel (deels) kan herinneren wat er vlak daarvoor werd gezegd terwijl ik in die bubbel zat (terwijl ik op dat moment zelf het niet begreep. Lijkt een beetje alsof de aan/uit knop op 'uit' stond, gewoon blanco). Het herinneren van wat er gezegd werd heeft ook een beetje wat weg van het reconstrueren van half-opgevangen geluid als ik de helft niet verstaan heb. Maar op de 1 of andere manier blijft het dus wel hangen bij mij.
Bij jou lijkt 't verder wel veel verschillen te hebben ook.
Is dit bij jou ook vaker gebeurd?
[..]
Bij mij is het meestal ook redelijk onbewust en geleidelijk als ik me in mezelf terugtrek. Ik merk het vaak pas wanneer ik eruit kom.
Ik val dan soort van stil, fysiek ben ik dan gewoon wakker maar het is of alles buiten mezelf verder weg is. Alsof ik in een soort bel zit, en alles dat erbuiten is is een beetje vaag, net of ik droom ofzo. Wat om me heen gebeurt krijg ik wel mee, maar ik ben er wel totaal onverschillig over, en ik registreer alles wel. Als ik eruitkom is het dan net of ik soort van wakkerwordt.
Omdat het zo surreel is vind ik het ook wel lastig goed te omschrijven.
Ik heb het niet eerder zo bewust meegemaakt als tijdens t gesprek gisteren. Ik merkte heel bewust dat ik me in mezelf terugtrok en hoe moeilijk het was om contact te houden met de wereld. Normaal sta ik er ook niet zo bij stil.
quote:
knip
[..]
Wist niet dat het dat betekende. Apart. Weer wat geleerd.Als je gereanimeerd moet worden krijg je een 10.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het is al een tijdje geleden, het gaat nu relatief goed.quote:
[..]
Ik moest een beetje grinniken, je maakt het grapje zelf, dus ik ga er vanuit dat t wel kan
Ik hoop wel dat het wat beter met je gaat!
Koetie, wat balen zeg en jammer dat de huisarts niet echt meedenkt.
Ik vind de tip van Mevrouw_voor_jou, om MEE eens te bellen wel een goede.
Ik weet niet in welke regio je zit?Ik herken dit. Als de spanning te hoog oploopt gebeurt er iets raars, alsof ik er niet meer helemaal ben, alsof ik word overgenomen door iets. Ik raak in een soort trance. Wat ik hoor lijkt verder weg en ook mijn zicht wordt anders. Ik kan niet meer reageren, alsof ik versteend ben en het is heel moeilijk daar doorheen te breken. Een psycholoog die ik een paar jaar geleden had herkende dat als dissociatie toen het gebeurde en ook een andere psycholoog zei dat dat het was nadat ik het haar beschreef. Maar later hoorde ik dat er ook geheugenverlies bij hoort en dat heb ik nooit gehad, dus wat het nou is weet ik niet, maar dat maakt ook niet echt uit.quote:
[..]
Dat mogen binnenkomen gaat over mijn gevoel. Dat schakel ik onbewust uit als dingen spannend zijn en dan moet ik het bewust weer toelaten om te voelen.
Bij mij is het meestal ook redelijk onbewust en geleidelijk als ik me in mezelf terugtrek. Ik merk het vaak pas wanneer ik eruit kom.
Ik val dan soort van stil, fysiek ben ik dan gewoon wakker maar het is of alles buiten mezelf verder weg is. Alsof ik in een soort bel zit, en alles dat erbuiten is is een beetje vaag, net of ik droom ofzo. Wat om me heen gebeurt krijg ik wel mee, maar ik ben er wel totaal onverschillig over, en ik registreer alles wel. Als ik eruitkom is het dan net of ik soort van wakkerwordt.
Omdat het zo surreel is vind ik het ook wel lastig goed te omschrijven.
Ik heb het niet eerder zo bewust meegemaakt als tijdens t gesprek gisteren. Ik merkte heel bewust dat ik me in mezelf terugtrok en hoe moeilijk het was om contact te houden met de wereld. Normaal sta ik er ook niet zo bij stil.Why are you wearing that stupid man suit?
Op het 'verstenen' na ervaar ik het ook zoals jij denk ik. Ik kan nog wel gewoon bewegen maar wil dat liever niet. Op een manier is het wel prettig, heel ontspannen vooral. Maar het is bij mij ook een reactie op extreme spanning en angst dus niet heel gek.quote:
[..]
Als je gereanimeerd moet worden krijg je een 10.
[..]
Het is al een tijdje geleden, het gaat nu relatief goed.
[..]
Ik herken dit. Als de spanning te hoog oploopt gebeurt er iets raars, alsof ik er niet meer helemaal ben, alsof ik word overgenomen door iets. Ik raak in een soort trance. Wat ik hoor lijkt verder weg en ook mijn zicht wordt anders. Ik kan niet meer reageren, alsof ik versteend ben en het is heel moeilijk daar doorheen te breken. Een psycholoog die ik een paar jaar geleden had herkende dat als dissociatie toen het gebeurde en ook een andere psycholoog zei dat dat het was nadat ik het haar beschreef. Maar later hoorde ik dat er ook geheugenverlies bij hoort en dat heb ik nooit gehad, dus wat het nou is weet ik niet, maar dat maakt ook niet echt uit.
Geheugenverlies heb ik er ook nooit bij. Al vliegt de tijd soms wel. Maar ik blijf dan vooral in dezelfde positie en denk later huh... is het al zo laat?
Ja, 't heeft geholpen.quote:
[..]
Klinkt heftig. Heeft de traumaverwerking geholpen? Lijkt me een heftig proces.
Eigenlijk vond ik de rompslomp eromheen lastiger
Ik weet pas sinds een paar jaar wat ik wil doen en wat mij betreft is dit ook wat ik echt wil doen en dat gevoel had ik nooit daarvoorquote:Het' probleem' is voornamelijk geen toekomstperspectief hebben. (vind hij zelf). Hij heeft geen opleiding afgerond en weet helemaal niet waar hij heen wil. Heeft al jaren een baan en daarin ook gegroeid en promotie gehad en nog een kans gehad tot leidinggevende maar dat vindt hij niet leuk. Nu heeft ie geen idee wat hij moet doen en voelt zich ook gewoon bagger dat hij geen diploma heeft. Maar een opleiding wil/kan hij niet. Huiswerk en boeken lezen geeft stress en gedoe.
... Nu ik dit opschrijf misschien toch wel deels autisme gerelateerd.
Ik ben bezig me op te leiden en ben weer back on track. Het is relatief laaggeschoold maar das meer dan genoeg om te bereiken wat ik wil.
Mijn 1e depressieve gedachten en gedachten aan de dood en zelfhaat en die hele mikmak waren nadrukkelijk aanwezig toen ik ongeveer in groep 5 zat of zo? Maar daarvoor had ik al negatieve gedachten maar die waren nog minder sporadisch.
Het is geleidelijk zo gegroeid, naarmate de teleurstellingen en andere shit zich verder opstapelden. Tis heel lastig anderen te overtuigen dat dit traumatisch is.
Vetgedrukte herken ik wel. Naja, ik heb bijna alles vetgedrukt zie ik.quote:
[..]
Dat mogen binnenkomen gaat over mijn gevoel. Dat schakel ik onbewust uit als dingen spannend zijn en dan moet ik het bewust weer toelaten om te voelen.
Bij mij is het meestal ook redelijk onbewust en geleidelijk als ik me in mezelf terugtrek. Ik merk het vaak pas wanneer ik eruit kom.
Ik val dan soort van stil, fysiek ben ik dan gewoon wakker maar het is of alles buiten mezelf verder weg is. Alsof ik in een soort bel zit, en alles dat erbuiten is is een beetje vaag, net of ik droom ofzo. Wat om me heen gebeurt krijg ik wel mee, maar ik ben er wel totaal onverschillig over, en ik registreer alles wel. Als ik eruitkom is het dan net of ik soort van wakkerwordt.
Ik dacht vroeger dat het meer dagdromen was. Of wegdromen. Maar het gebeurt gewoonlijk in drukke situaties. Ik had dit tijdens het doen van m'n opleiding zelfs en herinner me dat ik dit ook heel vaak tijdens (bijvoorbeeld) cliëntenraad-vergaderingen had. Ik merk het ook pas zodra ik weer wakker word, ik droom dermate weg dat (ondanks dat dit al vele honderden keren gebeurd is) ik nog steeds niet weet hoelang het duurt, hoe het proces gaat, etc.
Ik sluit me ervoor af.
Deze situaties zijn trouwens niet situaties van extreme stress, maar wel dat er veel sociale prikkels zijn. Ik kan me nauwelijks voorstellen dat dit bij mij iets met stress te maken heeft, maar sluit niks bij voorbaat uit.
Dat zijn de meer interessante momenten! Geniet ervan en leer en ontdek hoe 't werkt bij jou. Als je dingen een stuk luchtiger kunt maken, zal dat al veel lading eraf kunnen halen.quote:Omdat het zo surreel is vind ik het ook wel lastig goed te omschrijven.
Ik heb het niet eerder zo bewust meegemaakt als tijdens t gesprek gisteren. Ik merkte heel bewust dat ik me in mezelf terugtrok en hoe moeilijk het was om contact te houden met de wereld. Normaal sta ik er ook niet zo bij stil.
Ik bekeek mezelf op een objectieve manier. Ik ging bijvoorbeeld altijd vertellen wanneer ik bijvoorbeeld die tintelingen kreeg, wanneer ik 't weer ijskoud kreeg en m'n therapeut zelf kon wel zien wanneer ik weer begon te stimmen
Ach, zolang je maar niet in kattenvoer verandertquote:
[..]
Als je gereanimeerd moet worden krijg je een 10.
[..]
Het is al een tijdje geleden, het gaat nu relatief goed.
[..]
Ik herken dit. Als de spanning te hoog oploopt gebeurt er iets raars, alsof ik er niet meer helemaal ben, alsof ik word overgenomen door iets. Ik raak in een soort trance. Wat ik hoor lijkt verder weg en ook mijn zicht wordt anders. Ik kan niet meer reageren, alsof ik versteend ben en het is heel moeilijk daar doorheen te breken. Een psycholoog die ik een paar jaar geleden had herkende dat als dissociatie toen het gebeurde en ook een andere psycholoog zei dat dat het was nadat ik het haar beschreef. Maar later hoorde ik dat er ook geheugenverlies bij hoort en dat heb ik nooit gehad, dus wat het nou is weet ik niet, maar dat maakt ook niet echt uit.
Het stukje van de trance herken ik wel. Je klinkt ook alsof je het ervaart alsof je verder weg bent.
Ik kan dan ook niet meer reageren maar het is niet omdat ik versteend ben denk ik, maar meer omdat 't lijkt alsof m'n vermogen beslissingen te nemen (en over beslissingen na te denken) is uitgeschakeld. Alsof m'n lichaam meer een soort pop is of een soort robot en er is niemand thuis. Ergens ben ik er dan nog wel in de verte.
Ik weet niet wat er bij mij gebeurt als ik te veel acute stress ervaar, maar vroeger liet ik bijvoorbeeld ruzies over me heen gaan (net alsof ik door een regenbui liep). Later ben ik me meer gaan verzetten, omdat ik gewoon kapot ging als ik dat niet deed.
Vetgedrukte, m'n lichaam lijkt dan trouwens wel versteend, bedenk ik me nu, want anders zou ik op zulke momenten als een vaatdoek in elkaar zakken en dat gebeurt normaalgesproken niet. Ik ben dan denk ik meer als een etalagepop (met van die verstelbare armen en zoquote:
[..]
Op het 'verstenen' na ervaar ik het ook zoals jij denk ik. Ik kan nog wel gewoon bewegen maar wil dat liever niet. Op een manier is het wel prettig, heel ontspannen vooral. Maar het is bij mij ook een reactie op extreme spanning en angst dus niet heel gek.
Geheugenverlies heb ik er ook nooit bij. Al vliegt de tijd soms wel. Maar ik blijf dan vooral in dezelfde positie en denk later huh... is het al zo laat?
).Ik 'doe' het meestal om mezelf van m'n omgeving af te sluiten, in dat opzicht hebben we schijnbaar alle drie hetzelfde.
Het lijkt wel een beetje op een soort trance, 't heeft wel wat weg van alsof ik stoned ben. Dan kan ik ook helemaal in mezelf zitten.
Interessant wel.
Welke rompslomp bedoel je dan?quote:
[..]
Ja, 't heeft geholpen.
Eigenlijk vond ik de rompslomp eromheen lastiger
[..]
Nou, net teruggebeld, ze hebben geen specialist dus helaas pindakaas! Doorverwezen naar PsyQ die een wachttijd heeft van.. Tromgeroffel... 14 weken. Dat is gewoon bijna 4 maanden. Doe fucking normaal. Morgen Stichting Mee bellen.
Alvast veel succes gewenst!quote:
[..]
Welke rompslomp bedoel je dan?
Nou, net teruggebeld, ze hebben geen specialist dus helaas pindakaas! Doorverwezen naar PsyQ die een wachttijd heeft van.. Tromgeroffel... 14 weken. Dat is gewoon bijna 4 maanden. Doe fucking normaal. Morgen Stichting Mee bellen.
Wellicht dat ze ook iets weten dat kan helpen in de tijd dat je op een wachtlijst staat? Al is het maar een maatschappelijk werker die komt praten.
De rompslomp, het papierwerk, het regelwerk, de miscommunicaties, de technische achterliggende redenen en motivaties van bijvoorbeeld verzekeringen, gedoe links, gedoe rechts. het was vooral door mensen. Verbroken beloftes, toezeggingen niet nakomen of doodleuk vergeten............of wat dacht je van wachttijden (of denken dat je op een wachtlijst staat en na een tijdje ga ik vragen en is 't "oeps, vergeten!" zoals bij dat stomme autismeteam waar ik me ooit voor aangemeld had. Niks van terechtgekomen). Al die doodlopende zijwegen die achteraf voor niets bleken te zijn. Of om bestaande trajecten in 't gareel te houden, omdat bepaalde anderen blijkbaar een ander agenda bleken te hebben zonder mij daarvan op de hoogte te stellen.quote:
[..]
Welke rompslomp bedoel je dan?
Nou, net teruggebeld, ze hebben geen specialist dus helaas pindakaas! Doorverwezen naar PsyQ die een wachttijd heeft van.. Tromgeroffel... 14 weken. Dat is gewoon bijna 4 maanden. Doe fucking normaal. Morgen Stichting Mee bellen.
Dat soort rompslomp.
Als ik hier gewoon voor kan gaan zitten, dan kan ik lekker knallen.
Bij mij duurde het ruim 10 jaar voordat ik aan een belangrijk deel van m'n issues kon gaan werken en de schade is hierdoor best wel groot, zoals je je misschien wel kunt voorstellen.
Andere optie: BOBA.quote:
[..]
Welke rompslomp bedoel je dan?
Nou, net teruggebeld, ze hebben geen specialist dus helaas pindakaas! Doorverwezen naar PsyQ die een wachttijd heeft van.. Tromgeroffel... 14 weken. Dat is gewoon bijna 4 maanden. Doe fucking normaal. Morgen Stichting Mee bellen.
Prrrrr
Had ik idd ook gevonden, net als voorzet. Maar daar ligt de nadruk heel heftig op autisme. Verder redt hij zich prima, sociaal en praktisch gezien. Hij heeft z'n baan, regelt z'n eigen dingen. De diagnose pdd nos is al van lang gelden en hij zat in het grijze gebied schijnbaar. Ik weet niet of dat dan de juiste plek is.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |