Kapitaal troeft arbeid overtuigend af

quote:

Op zondag 8 juli 2018 19:35 schreef LXIV het volgende:

[..]

Veel van die multi-miljardairs geven 99% van hun vermogen weer weg. Dat is het probleem niet.
Dat de overbevolking in Afrika bestreden moet worden ben ik het volledig mee eens. En bovenal moet voorkomen worden dat Europa het overloopputje van Afrika wordt. Dat zou het einde van de beschaving betekenen!

Ik zou de getallen wel willen zien. Volgens mij gaat het gewoon in de dynastie. Gates geeft veel weg, maar heeft nog steeds een van de hoogste vermogens. Tevens is het heel twijfelachtig om mensen op deze manier zoveel macht te geven.

Kijk naar wat George Soros doet met zijn geld. Invloed kopen. Hij is niet de enige.

Nee. Wat mij betreft hebben alleen gekozen mensen tijdelijk veel macht. Maar de wereld is helaas niet perfect. En bedrijven worden te groot en daarmee ook te machtig.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 19:41 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik zou de getallen wel willen zien. Volgens mij gaat het gewoon in de dynastie. Gates geeft veel weg, maar heeft nog steeds een van de hoogste vermogens. Tevens is het heel twijfelachtig om mensen op deze manier zoveel macht te geven.

De 1% zijn passanten. Natuurlijk zijn er generationele ultrarijken en mensen die hun welvaart van generatie op generatie doorgeven, maar in absolute zin is Gates, Zuckerberg of Bezos nog maar kort lid van de 1% en kan het goed zijn (zeer aannemelijk zelfs) dat hun nazaten dit niet worden. Wat dat betreft is het dus ook geen permanente macht die deze mensen hebben, maar en tijdelijke voorsprong, een tête de la course die weldra weer door het peloton van talent zal worden ingehaald.

quote:

Nee. Wat mij betreft hebben alleen gekozen mensen tijdelijk veel macht. Maar de wereld is helaas niet perfect. En bedrijven worden te groot en daarmee ook te machtig.

We helpen deze grote bedrijven dan ook met wetgeving die schaalvoordelen vereisen en die groot, groter, grootst een oneerlijk voordeel geven ten opzichte van het MKB. Als je de regulering ziet, in bijvoorbeeld de voedingsmiddelensector, de financiele dienstverlening en op het gebied van consumentenelektronica, dan kun je niet anders stellen dat het 20 tot 50 jaar geleden een stuk eenvoudiger was om een product naar de markt te brengen en te verkopen aan consumenten.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 20:09 schreef GSbrder het volgende:

[..]

De 1% zijn passanten. Natuurlijk zijn er generationele ultrarijken en mensen die hun welvaart van generatie op generatie doorgeven, maar in absolute zin is Gates, Zuckerberg of Bezos nog maar kort lid van de 1% en kan het goed zijn (zeer aannemelijk zelfs) dat hun nazaten dit niet worden. Wat dat betreft is het dus ook geen permanente macht die deze mensen hebben, maar en tijdelijke voorsprong, een tête de la course die weldra weer door het peloton van talent zal worden ingehaald.

[..]

We helpen deze grote bedrijven dan ook met wetgeving die schaalvoordelen vereisen en die groot, groter, grootst een oneerlijk voordeel geven ten opzichte van het MKB. Als je de regulering ziet, in bijvoorbeeld de voedingsmiddelensector, de financiele dienstverlening en op het gebied van consumentenelektronica, dan kun je niet anders stellen dat het 20 tot 50 jaar geleden een stuk eenvoudiger was om een product naar de markt te brengen en te verkopen aan consumenten.

Ik ben daar iets minder positief over. Ik werk bij een vrij groot bedrijf op een niveau waar ik zie hoe eea werkt.

Bedrijven als shell, akzo, DSM, maar ook Volkswagen, Peugeot, engie etc... Die hebben directe lijntjes naar elke prime minister van een land waar ze flink aanwezig zijn.

Reken maar dat Marianne gewoon Rutte belt en aangeeft dat ze die dividendbelasting nodig heeft om ruimte te maken voor besluiten over Groningen. Dat soort gekonkel.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 20:14 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik ben daar iets minder positief over. Ik werk bij een vrij groot bedrijf op een niveau waar ik zie hoe eea werkt.

Bedrijven als shell, akzo, DSM, maar ook Volkswagen, Peugeot, engie etc... Die hebben directe lijntjes naar elke prime minister van een land waar ze flink aanwezig zijn.

Reken maar dat Marianne gewoon Rutte belt en aangeeft dat ze die dividendbelasting nodig heeft om ruimte te maken voor besluiten over Groningen. Dat soort gekonkel.

Net zoals vakbondsbonzen Asher weten te bellen en milieuorganisatie bobo’s Jesse klaver

quote:

Op zondag 8 juli 2018 20:14 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik ben daar iets minder positief over. Ik werk bij een vrij groot bedrijf op een niveau waar ik zie hoe eea werkt.

Bedrijven als shell, akzo, DSM, maar ook Volkswagen, Peugeot, engie etc... Die hebben directe lijntjes naar elke prime minister van een land waar ze flink aanwezig zijn.

Reken maar dat Marianne gewoon Rutte belt en aangeeft dat ze die dividendbelasting nodig heeft om ruimte te maken voor besluiten over Groningen. Dat soort gekonkel.

Oh, ik ben niet naïef over lobbyen.
Maar zie wel dat lobbyen van het grootbedrijf niet op zichzelf staat.

Vind het niet terecht dat er bij lobbyen altijd gedaan wordt alsof alleen bedrijven dat doen. Van vakbond tot consumentenorganisaties, milieugroepen tot reliegekkies, allemaal lobbyen ze.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 20:38 schreef Pietverdriet het volgende:
Vind het niet terecht dat er bij lobbyen altijd gedaan wordt alsof alleen bedrijven dat doen. Van vakbond tot consumentenorganisaties, milieugroepen tot reliegekkies, allemaal lobbyen ze.

Dat is waar en vaak net zo schadelijk.

De ngo's die jij noemt starten vaak een media-offensief met halve waarheden en gaan dan daarna politici onder druk zetten met het feit dat een deel van de naïeve kiezers er weer is ingestonken.

Maar het is ook een tegenmacht voor de grote bedrijven die lobbyen.

Er zijn teveel factoren die de onderhandelingspositie van werknemers hebben ondermijnd.

Globalisatie, de publieke sector die ondergeschikt wordt gemaakt aan de belangen van het bedrijfsleven c.q. multinationals, het management dat steeds meer de aandeelhouders dient i.p.v. alle stakeholders. Migratie, flex en offshoring verzwakken de mogelijkheden om collectief een vuist te maken. Alleen professionals met schaarse job skills ontspringen de dans.

Het verleden heeft ons geleerd dat er wel weer ergens een tegenreactie komt. De vraag is welke vormt deze aanneemt. We zien nu politieke sabotage tegen het establishment door op populisten te stemmen, maar of dat werkt is zeer de vraag. Misschien gaat het in de toekomst om online collectieven op online platforms die multinationals of financials via de vraagzijde of via de politiek incentives kunnen geven om meer rekening te houden met werknemers? Wie weet.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 10:54 schreef GSbrder het volgende:

[..]

In 1970 ging 54% van de Nederlanders niet op vakantie, dat is nu minder dan 29%. Er waren destijds 185 auto's per 1000 inwoners, oftewel 38% van het huidige Nederlandse autobezit. Qua woningen was in 1971 slechts 35% een koopwoning, dat percentage is inmiddels opgeklommen naar 55%. Ik ga dus niet mee in de stelling dat de welvaart destijds groter was, misschien is dit voor sommige gezinnen in een traditioneel kostwinnaarsmodel het geval, maar een groter deel van de gezinnen toen had het op de KPI's die je noemt, minder goed.

[..]

Waarom is dat problematisch? Of je een identiteit nu ontleend aan je werk, je gezin, je hobbies, je kerk of iets anders is aan de persoon in kwestie zelf. Voor workaholics (en daar zou ik mezelf ook wel onder rekenen) is het niet per se slecht om een groot deel van je identiteit te ontlenen aan je werk, dat doen veel mensen immers meer dan andere onderdelen van hun leven.

Het merendeel v/d bevolking leeft niet om te werken maar werkt om te leven.
Vele productiebanen zijn verdwenen uit het westen, weggehaald door multinationals die in retour amper nog belasting betalen en het beleid bijna optimaal beïnvloeden.
Die banen aan de onderkant v/d maatschappij zijn belangrijk voor de maatschappij als geheel.
Het vrije marktdenken is echt volledig doorgeslagen, ten nadele van het algemeen belang.
Dat de maatschappij dit gedrag van multinationals accepteert is bizar.

Daarnaast zijn zaken als vrije tijd wat mij betreft ook sociaaleconomisch belangrijk en die zie je niet terug in KPI's.
Vrije tijd speelt een belangrijke rol bij de opvoeding van kinderen net als je werk op je werk kunnen achterlaten.
Ik zie liever een maatschappij die streeft naar zo min mogelijk werk verrichten dan een maatschappij waar dat bijna als een soort ultiem levensdoel wordt gezien.
Dat geeft gelijk een stimulans om slimmer te werken en niet meer.
De hele maatschappij is steeds meer gefocust op baan, inkomen en de doorgeslagen status die daaraan opgehangen worden.
Een 80-urige werkweek is wat mij betreft niet bewonderenswaardig maar volslagen gestoord.
Dat jij jezelf min of meer trots workaholic noemt is prima hoor, maar ik hoop dat je geen kinderen hebt.

Wat niet wegneemt dat werk uiteraard wel een aanzienlijk deel v/d identiteit van mensen vormt hoor, ook voor mij maar niet alles en/of zaligmakend.

quote:

Op zondag 8 juli 2018 20:38 schreef Pietverdriet het volgende:
Vind het niet terecht dat er bij lobbyen altijd gedaan wordt alsof alleen bedrijven dat doen. Van vakbond tot consumentenorganisaties, milieugroepen tot reliegekkies, allemaal lobbyen ze.

Ik durf te stellen dat de multinationals de afgelopen decennia verreweg het meeste succes hebben gehad met hun lobby.
Daarnaast zelf steeds minder belasting betalend en arbeid verplaatsend naar het buitenland.

Wat niet wegneemt dat idd ook NGO's problematisch kunnen zijn met hun lobby.

De politiek moet het bedrijfsleven reguleren en niet andersom.
Daarnaast moeten we multinationals/het bedrijfsleven benaderen als de amorele entiteit die ze zijn.
(En de NGO's als de potentieel gevaarlijke, manipulatieve idealisten die ze zijn.)

quote:

Op dinsdag 10 juli 2018 23:54 schreef Tanatos het volgende:

[..]

Het merendeel v/d bevolking leeft niet om te werken maar werkt om te leven.
Vele productiebanen zijn verdwenen uit het westen, weggehaald door multinationals die in retour amper nog belasting betalen en het beleid bijna optimaal beïnvloeden.
Die banen aan de onderkant v/d maatschappij zijn belangrijk voor de maatschappij als geheel.
Het vrije marktdenken is echt volledig doorgeslagen, ten nadele van het algemeen belang.
Dat de maatschappij dit gedrag van multinationals accepteert is bizar.

Het merendeel van de Nederlandse bevolking wellicht, het gevoel voor urgentie is er inderdaad wat meer in India, Amerika en China. Voor mensen die zo onfortuinlijk waren om in Afrika of armere delen van de wereld geboren te worden is werken uberhaupt een manier om te overleven, niet eens om te leven. Productiebanen willen jij en ik niet doen en de rest van Nederland heeft er ook geen trek in. De Nederlandse samenleving heeft zich tussen '70 en '00 ingesteld op een grote hoeveelheid gratis geld, wat onze kant op toe is gekomen door een combinatie van leningen op toekomstige generaties, grote multinationals die even vanzelfsprekend als Nederlands leken en fossiele brandstoffen waardoor wij in een bubble van welvaart leefden. Helaas, het gevolg is dat wij multinationals harder nodig hebben dan andersom, dat we te weinig kinderen maken voor de hoeveelheid schuld die we zijn aangegaan en verplichtingen die we onze ouderen hebben beloofd.

quote:

Daarnaast zijn zaken als vrije tijd wat mij betreft ook sociaaleconomisch belangrijk en die zie je niet terug in KPI's. Vrije tijd speelt een belangrijke rol bij de opvoeding van kinderen net als je werk op je werk kunnen achterlaten. Ik zie liever een maatschappij die streeft naar zo min mogelijk werk verrichten dan een maatschappij waar dat bijna als een soort ultiem levensdoel wordt gezien. Dat geeft gelijk een stimulans om slimmer te werken en niet meer. De hele maatschappij is steeds meer gefocust op baan, inkomen en de doorgeslagen status die daaraan opgehangen worden. Een 80-urige werkweek is wat mij betreft niet bewonderenswaardig maar volslagen gestoord. Dat jij jezelf min of meer trots workaholic noemt is prima hoor, maar ik hoop dat je geen kinderen hebt.

Het is niet echt iets om trots of niet trots op te zijn. Zoiets zit in je, mijn ouders hadden (of liever: hebben) het ook en ik denk dat het een combinatie van nature en nurture is hoe je werk in je leven plaatst. Natuurlijk ben ik ook geen voorstander van aanwezigheidspolitie, inefficientie of uren duimen draaien. Maar een maatschappij die streeft naar zo min mogelijk werk zal met verloop van tijd verarmen, dan kun je simpelweg de concurrentie niet aan. Productiewerk is bijvoorbeeld iets wat je al nauwelijks slimmer kan doen dan hoe het nu gaat en voor veel administratieve werkzaamheden is er ook een fixed hoeveelheid werk te doen met een steeds kleinere club mensen. Ik zie niet in hoe ik de komende 40 jaar me vast kan blijven klampen aan een soort vakbondsdefinitie van arbeid, dan zal dit werk er gewoonweg niet zijn. Er is een hele hoop belangrijk (vrijwilligerswerk is bijvoorbeeld uiterst nuttig), maar je kunt er geen school van betalen of uitkering van verstrekken. Dus als we alle luxe van het huidige vangnet willen houden, zullen we een hoge productiviteit of een grote werkzame beroepsbevolking moeten hebben. Een ander recept voor groei moet nog worden uitgevonden. Het post-modernistische gemopper op een groei-economie ten spijt, ook mensen die over nieuwe verdienmodellen en een circulaire economie prevelen snappen dat Nederland een minder aangename plek wordt als we een jaar of 10 niet groeien. Kijk maar naar Griekenland.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 00:12 schreef GSbrder het volgende:
Een ander recept voor groei moet nog worden uitgevonden.

Maar is groei noodzakelijk, wat is er mis met krimp? Ik ben maar een simpele bioloog maar het is toch duidelijk dat ongeremde groei leidt tot nog veel vervelende situatie. En dat continue groei niet mogelijk is.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 09:35 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Maar is groei noodzakelijk, wat is er mis met krimp? Ik ben maar een simpele bioloog maar het is toch duidelijk dat ongeremde groei leidt tot nog veel vervelende situatie. En dat continue groei niet mogelijk is.

Wat er mis is met krimp is dat het niet verenigbaar is met schuld.
Als je krimp wil realiseren, moet je aflossen. Dat doen we niet tot nauwelijks, we betalen slechts rente.

Wanneer je dit vergelijkt met een huizenbezitter is de Nederlandse overheid een bewoner die elk jaar z'n aflossingsvrije hypotheek ophoogt om er caravans (zorgkosten) en tv's (uitkeringen) van te kopen. Dat werkt leuk als de waarde van de woningen omhoog gaat. Als de woningmarkt echter ploft, dan kan hij geen leuke dingen meer doen en moet hij als een malle gaan aflossen en bezuinigingen doorvoeren in z'n huishoudboekje. Minder fijn voor de jongste werkende generatie en alle toekomstige generaties. Om je een idee te geven, we hebben in absolute zin 2 keer zoveel schuld als we in 2000 hadden.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:01 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Wat er mis is met krimp is dat het niet verenigbaar is met schuld.
Als je krimp wil realiseren, moet je aflossen. Dat doen we niet tot nauwelijks, we betalen slechts rente.

Wanneer je dit vergelijkt met een huizenbezitter is de Nederlandse overheid een bewoner die elk jaar z'n aflossingsvrije hypotheek ophoogt om er caravans (zorgkosten) en tv's (uitkeringen) van te kopen. Dat werkt leuk als de waarde van de woningen omhoog gaat. Als de woningmarkt echter ploft, dan kan hij geen leuke dingen meer doen en moet hij als een malle gaan aflossen en bezuinigingen doorvoeren in z'n huishoudboekje. Minder fijn voor de jongste werkende generatie en alle toekomstige generaties. Om je een idee te geven, we hebben in absolute zin 2 keer zoveel schuld als we in 2000 hadden.

Met andere woorden omdat we het altijd fout hebben gedaan moeten we het fout blijven doen?

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:42 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Met andere woorden omdat we het altijd fout hebben gedaan moeten we het fout blijven doen?

Zeker niet. Maar als je wil stoppen met groei dan moet je niet beginnen bij de input (productiviteit en toegevoegde waarde), maar bij de output (publieke en private uitgaven). Totdat je mij op een land of economie wijst waar men succesvol krimp heeft weten te beheersen zonder dat het welzijn van de bevolking er onder te lijden had, zie ik niet in waarom we in Nederland daarop moeten voorsorteren. Economische krimp is gewoon niet leuk, daar kan ik tal van voorbeelden voor geven.

In Nederland zien we dat het grootkapitaal vooral veel is gegroeid. In een land met veel kleine ondernemers en zelfstandigen tikt dat natuurlijk niet aan. Waar het grootbedrijf groeit, loonsstijgingen marginaal zijn en vooral worden gebruikt voor nieuwe werkplaatsen, blijft het mkb achter waar een loonsverhoging meer impact heeft dus ha.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:46 schreef DeParo het volgende:
In Nederland zien we dat het grootkapitaal vooral veel is gegroeid. In een land met veel kleine ondernemers en zelfstandigen tikt dat natuurlijk niet aan. Waar het grootbedrijf groeit, loonsstijgingen marginaal zijn en vooral worden gebruikt voor nieuwe werkplaatsen, blijft het mkb achter waar een loonsverhoging meer impact heeft dus.

Zijn er economieen waar het MKB is gegroeid ten gunste van de multinationals in de afgelopen 20 jaar?

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:47 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Zijn er economieen waar het MKB is gegroeid ten gunste van de multinationals in de afgelopen 20 jaar?

In emerging markets zeer zeker, wel zie je dat ze vaak in een middle income trap komen, maar kijkend naar enkele landen nu in Zuid-Oost Azie zijn sommige landen op de juiste weg.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:48 schreef DeParo het volgende:

[..]

In emerging markets zeer zeker, wel zie je dat ze vaak in een middle income trap komen, maar kijkend naar enkele landen nu in Zuid-Oost Azie zijn sommige landen op de juiste weg.

En als we naar OESO-landen kijken?

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:51 schreef GSbrder het volgende:

[..]

En als we naar OESO-landen kijken?

De periode voor de aanvang van de 2005 crisis wellicht, zeker in de nieuwe Europese landen, lijkt me.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 00:12 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Het merendeel van de Nederlandse bevolking wellicht, het gevoel voor urgentie is er inderdaad wat meer in India, Amerika en China. Voor mensen die zo onfortuinlijk waren om in Afrika of armere delen van de wereld geboren te worden is werken uberhaupt een manier om te overleven, niet eens om te leven. Productiebanen willen jij en ik niet doen en de rest van Nederland heeft er ook geen trek in. De Nederlandse samenleving heeft zich tussen '70 en '00 ingesteld op een grote hoeveelheid gratis geld, wat onze kant op toe is gekomen door een combinatie van leningen op toekomstige generaties, grote multinationals die even vanzelfsprekend als Nederlands leken en fossiele brandstoffen waardoor wij in een bubble van welvaart leefden. Helaas, het gevolg is dat wij multinationals harder nodig hebben dan andersom, dat we te weinig kinderen maken voor de hoeveelheid schuld die we zijn aangegaan en verplichtingen die we onze ouderen hebben beloofd.

Er is nog best veel productiewerk in Nederland dat door de aard van het product of de grondstof niet naar lage loonlanden te verplaatsen is. Waar de sector tegen aanloopt is dat er 10 jaar lang niet in mensen/opleiden is geïnvesteerd waardoor er een groot tekort is aan mensen met enkele jaren werkervaring. Flex heeft een het vertrouwen over en weer geen goed gedaan.

Nu is het ook een stukje marktwerking wat de productiesector raakt. Het werk is vaak zwaar en onaantrekkelijk, en nu er schaarste is op de arbeidsmarkt is, zal er ruim boven het gemiddelde salaris van andere sectoren moeten worden geboden om mensen aan te trekken.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 23:53 schreef Havermout2 het volgende:

[..]

Er is nog best veel productiewerk in Nederland dat door de aard van het product of de grondstof niet naar lage loonlanden te verplaatsen is. Waar de sector tegen aanloopt is dat er 10 jaar lang niet in mensen/opleiden is geïnvesteerd waardoor er een groot tekort is aan mensen met enkele jaren werkervaring. Flex heeft een het vertrouwen over en weer geen goed gedaan.

Nu is het ook een stukje marktwerking wat de productiesector raakt. Het werk is vaak zwaar en onaantrekkelijk, en nu er schaarste is op de arbeidsmarkt is, zal er ruim boven het gemiddelde salaris van andere sectoren moeten worden geboden om mensen aan te trekken.

Als de salarissen hier hard stijgen vanwege lokale personeelstekorten, dan kan het gedeeltelijk offshoren of nearshoren nog aantrekkelijker worden, want er zijn maar weinig productiewerkzaamheden waarvoor transport zo duur is dat het een bovenmodaal salaris kan rechtvaardigen voor routinematige werkzaamheden. Of je huurt gewoon een uitzendbureau in die een blik Oost-Europeanen open trekt.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 00:12 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Het merendeel van de Nederlandse bevolking wellicht, het gevoel voor urgentie is er inderdaad wat meer in India, Amerika en China. Voor mensen die zo onfortuinlijk waren om in Afrika of armere delen van de wereld geboren te worden is werken uberhaupt een manier om te overleven, niet eens om te leven. Productiebanen willen jij en ik niet doen en de rest van Nederland heeft er ook geen trek in. De Nederlandse samenleving heeft zich tussen '70 en '00 ingesteld op een grote hoeveelheid gratis geld, wat onze kant op toe is gekomen door een combinatie van leningen op toekomstige generaties, grote multinationals die even vanzelfsprekend als Nederlands leken en fossiele brandstoffen waardoor wij in een bubble van welvaart leefden. Helaas, het gevolg is dat wij multinationals harder nodig hebben dan andersom, dat we te weinig kinderen maken voor de hoeveelheid schuld die we zijn aangegaan en verplichtingen die we onze ouderen hebben beloofd.

De kern v/h probleem daar is wat mij betreft idd het lenen van toekomstige generaties.
We kunnen de rekening niet eindeloos naar de toekomst blijven schuiven en de politiek (onder druk/invloed v/h bedrijfsleven) blijft doen alsof eindeloze groei een mogelijkheid is.
Krimp gaat zeker pijn doen maar streven naar de hoogste arbeidsproductiviteit is daarvoor de beste oplossing.(En de Chinezen gaan wel voor "volledig" gerobotiseerde fabrieken.)
Daarnaast is het geopolitiek gezien uiterst onverstandig de poductiecapaciteit te verplaatsen naar andere landen, een bepaalde balans is daarin eigenlijk noodzakelijk.
Dat de politiek afhankelijk is v/d multinationals is tot op zekere hoogte de schuld van de (gecorrupteerde) politiek zelf.
De politiek (/het algemeen belang) moet het bedrijfsleven (/het kapitaal) reguleren en niet andersom, als er geen consumenten met koopkracht meer zijn kan het kapitaal niet renderen.
De onevenredige globalisering is het probleem.

In dat opzicht heb je eigenlijk misschien wel gelijk en kunnen we beter consumptie belasten maar dan wel graag in combinatie met een bewuste en georganiseerde consument om het machtsevenwicht te herstellen.

quote:

Het is niet echt iets om trots of niet trots op te zijn. Zoiets zit in je, mijn ouders hadden (of liever: hebben) het ook en ik denk dat het een combinatie van nature en nurture is hoe je werk in je leven plaatst. Natuurlijk ben ik ook geen voorstander van aanwezigheidspolitie, inefficientie of uren duimen draaien. Maar een maatschappij die streeft naar zo min mogelijk werk zal met verloop van tijd verarmen, dan kun je simpelweg de concurrentie niet aan. Productiewerk is bijvoorbeeld iets wat je al nauwelijks slimmer kan doen dan hoe het nu gaat en voor veel administratieve werkzaamheden is er ook een fixed hoeveelheid werk te doen met een steeds kleinere club mensen. Ik zie niet in hoe ik de komende 40 jaar me vast kan blijven klampen aan een soort vakbondsdefinitie van arbeid, dan zal dit werk er gewoonweg niet zijn. Er is een hele hoop belangrijk (vrijwilligerswerk is bijvoorbeeld uiterst nuttig), maar je kunt er geen school van betalen of uitkering van verstrekken. Dus als we alle luxe van het huidige vangnet willen houden, zullen we een hoge productiviteit of een grote werkzame beroepsbevolking moeten hebben. Een ander recept voor groei moet nog worden uitgevonden. Het post-modernistische gemopper op een groei-economie ten spijt, ook mensen die over nieuwe verdienmodellen en een circulaire economie prevelen snappen dat Nederland een minder aangename plek wordt als we een jaar of 10 niet groeien. Kijk maar naar Griekenland.

Ja, daar zit ook wat persoonlijk zeer en daardoor reageer ik daarop waarschijnlijk wat emotioneel,
(Mijn moeder is vrij jong overleden en mijn workaholic vader heeft met zijn aandachtsafkoopprincipes voor mij persoonlijk niet bepaald geleid tot een rooskleurig beeld van leven om te werken en al helemaal niet tot de wil om dat te herhalen.)

Ik ben niet met je eens dat productie en diensten uitgeautomatiseerd zijn, volgens mij staan we pas aan het begin in bepaalde opzichten.
(Ook in de bouwsector zie ik voor bv 3d printing nog veel mogelijkheden.)

Overigens waarder ik je nuchtere en objectieve blik op deze zaken maar dat neemt niet weg dat ik denk dat eindeloze groei op de lange termijn ernstig problematisch gaat worden.
Maar dan moet de mensheid ook tenminste gedeeltelijk van haar hebzucht af.

Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding.

quote:

Op vrijdag 20 juli 2018 00:14 schreef Tanatos het volgende:

[..]

De kern v/h probleem daar is wat mij betreft idd het lenen van toekomstige generaties.
We kunnen de rekening niet eindeloos naar de toekomst blijven schuiven en de politiek (onder druk/invloed v/h bedrijfsleven) blijft doen alsof eindeloze groei een mogelijkheid is.
Krimp gaat zeker pijn doen maar streven naar de hoogste arbeidsproductiviteit is daarvoor de beste oplossing.(En de Chinezen gaan wel voor "volledig" gerobotiseerde fabrieken.)
Daarnaast is het geopolitiek gezien uiterst onverstandig de poductiecapaciteit te verplaatsen naar andere landen, een bepaalde balans is daarin eigenlijk noodzakelijk.
Dat de politiek afhankelijk is v/d multinationals is tot op zekere hoogte de schuld van de (gecorrupteerde) politiek zelf.
De politiek (/het algemeen belang) moet het bedrijfsleven (/het kapitaal) reguleren en niet andersom, als er geen consumenten met koopkracht meer zijn kan het kapitaal niet renderen.
De onevenredige globalisering is het probleem.

In dat opzicht heb je eigenlijk misschien wel gelijk en kunnen we beter consumptie belasten maar dan wel graag in combinatie met een bewuste en georganiseerde consument om het machtsevenwicht te herstellen.

Het machtsevenwicht kan niet worden hersteld als de burger zich gedraagt als een prudente spaarder in tijden van crises en een consumerende hedonist in tijden van voorspoed, maar tegelijkertijd in haar stemgedrag alleen maar voor partijen kiest die de belastingen willen verlagen en de uitgaven willen verhogen. Het beeld leeft dat Rutte I t/m III heel erg hard hebben bezuinigd, maar in feite kun je slechts spreken van het minder ver laten oplopen van de staatsschuld dan andere politieke stromingen hadden gewild. Hoe je consumptie fair kunt belasten is niet heel eenvoudig, zeker aangezien er fervente beschermers van consumenten bestaan ter linker zijde van het politieke spectrum, zogenaamd omdat bedrijven en arbeid het grootste deel van de rekening moet dragen. Productiecapaciteit zal verplaatst worden zolang er plaatsen zijn waar de levensstandaard lager is dan de onze en het voor de toepassing van het kapitaal niet uitmaakt. Er is meer troep te maken dan hoogwaardige chipmachines zoals ASML ze uit de fabriek laat rollen en in feite kan bijna alles dat niet gebonden is aan Nederland goedkoper elders worden gemaakt. Anders is het toch vergelijkbaar met een wiskundig genie (Nederland) de tafels te laten uitrekenen (productie draaien). Ik denk dat je met onevenredige globalisering het probleem wel aardig aanstipt, maar de vraag is of je de kansen van globalisering evenredig kunt verdelen. Iemand met uitzonderlijke talenten (mondiaal tot de top 5% of 1% of 0.1%, afhankelijk van het werkveld) kan de vruchten plukken en veel business modellen bieden geen wereldwijde ruimte aan 100 of meer bedrijven. Iemand met middelmatige talenten of ondergemiddelde talenten kan slechts hopen in een land te worden geboren waar talent goed tot wasdom komt en waar de levensstandaard hoog genoeg is om zich er op te voeden.

quote:

Ja, daar zit ook wat persoonlijk zeer en daardoor reageer ik daarop waarschijnlijk wat emotioneel,
(Mijn moeder is vrij jong overleden en mijn workaholic vader heeft met zijn aandachtsafkoopprincipes voor mij persoonlijk niet bepaald geleid tot een rooskleurig beeld van leven om te werken en al helemaal niet tot de wil om dat te herhalen.)

Ik ben niet met je eens dat productie en diensten uitgeautomatiseerd zijn, volgens mij staan we pas aan het begin in bepaalde opzichten.
(Ook in de bouwsector zie ik voor bv 3d printing nog veel mogelijkheden.)

Overigens waarder ik je nuchtere en objectieve blik op deze zaken maar dat neemt niet weg dat ik denk dat eindeloze groei op de lange termijn ernstig problematisch gaat worden.
Maar dan moet de mensheid ook tenminste gedeeltelijk van haar hebzucht af.

Dat van je achtergrond kan ik goed begrijpen en het workaholic gen (of opvoeding) is geen zegen, net zomin als luiheid dat is. Deze karaktertrekken en gewoonten hebben voors en tegens, waarbij jij waarschijnlijk meer geconfronteerd bent met de nadelen van een workaholic dan ik. In sommige opzichten zullen we nog wel een productiviteitsslagje kunnen maken. Ik probeer mezelf wel eens voor te stellen hoeveel productiviteit er te winnen is als Nederland over 15 jaar beschikt over zelfrijdende auto's, dat is echt gigantisch. Maar in de industrie of de landbouw (lijkt het voor mij) alsof de 80% automatisering al gehaald is. Met name in de dienstensector is voor Nederland de grootste winst te behalen. Ik heb het idee dat met de globalisering en de groei van social media de hebzucht alleen maar is toegenomen en mensen elkaar willen overtreffen in vakantiebestemmingen, vrijetijdsbestedingen en consumentisme. Waar je vroeger alleen de vakantie in Frankrijk zag via dia-avonden, wordt je nu bijna dagelijks geconfronteerd op Facebook met beelden over zonsondergang in Bali en dure spullen van influencers. Ik geloof er weinig van dat jongere generaties minder materialistisch zijn ingesteld en volgens mijn definitie ben je ook een materialist als je veel geld uitgeeft aan vakanties en reizen. Oneindige groei wellicht niet, maar de positieve kant van globalisering is dat uitvindingen, ideeën en mogelijke toepassingen wereldwijd met elkaar uitgewisseld kunnen worden en je sneller dan ooit een wereldwijde afzetmarkt hebt, wat kan helpen met de economische groei. Wel denk ik dat de crisis van 2008 nog niets was vergeleken met de crisis waarin China onderuit gaat, want dat ga je mondiaal wel merken. Nu al zie je dat de groeicijfers van China afvlakken en dat is dan nog met een hoop papieren groei, zoals de verlaten betonnen steden die gebouwd zijn om de bouwsector aan het werk te houden.

quote:

Op maandag 25 juni 2018 08:10 schreef Stranger het volgende:

[..]

Waar is die bron van het FD? Van die 1.8M en 145K is het met een simpele google-opdracht te bewijzen dat ze verzonnen zijn, maar die personeelskosten kan ik niet zo makkelijk vinden.

De ambtenaar die de laatste jaren en het heden wordt ontslagen en daarmee tienduizenden euro's als vergoeding krijgt is een strategische zet. Dikwijls in opdracht van de overheid zelf onder de vlag van minder personeel moeten hebben. Want dat smoelt zo lekker.

Edoch, diezelfde ambtenaar komt de volgende dag weer braaf op zijn werk, maar nu als ZZP-er met een vast contract en een x% hoger loon. Geen enkel officieel bericht over het aantal ambtenaren klopt dus. Want een ZZP-er is geen ambtenaar. That's the name of the game !

Aantal 145K , zie de Emigratiebeurs 2018.

quote:

Op woensdag 11 juli 2018 18:46 schreef DeParo het volgende:
In Nederland zien we dat het grootkapitaal vooral veel is gegroeid. In een land met veel kleine ondernemers en zelfstandigen tikt dat natuurlijk niet aan. Waar het grootbedrijf groeit, loonsstijgingen marginaal zijn en vooral worden gebruikt voor nieuwe werkplaatsen, blijft het mkb achter waar een loonsverhoging meer impact heeft dus ha.

Er zijn in Nederland helemaal geen netto loonsverhogingen meer, al jaren niet. Het bedrijfsleven wil wel, maar de overheid grijpt letterlijk in onder het motto van: Jouw geld is -ook- van mij.

Hier de prognose op Prinsjesdag: https://www.nibud.nl/bero(...)noeg-gelijk-in-2018/
Waarbij ik aanteken dat de jaarlijkse belastingverhogingen, want dat hoort zo volgens de ambtenaren, hier niet in verwerkt zijn.

Nederland kent inmiddels 87 !! vormen van belastingen voor de burger. Dat lijstje zien?

Hier een verband met de Europese landen, even opklikken.

https://www.reddit.com/r/(...)_europe_2015_1748_x/

https://i.redditmedia.com(...)2af802e8268e76e612ab

https://www.reddit.com/r/(...)rope_2017_1748_2480/

[ Bericht 3% gewijzigd door cempexo op 22-07-2018 20:22:24 ]