Het peutertopic (2-4 jaar) deel 229

quote:

Op zondag 28 januari 2018 16:57 schreef Hupje het volgende:
Nu J ziek is geweest, zitten we hier in een soortgelijke fase. Niet eten? Prima, maar wel aan tafel blijven. Verschonen/plassen moet, over de meeste andere dingen ga ik de strijd niet aan. En vooral veel erop uit, want dan is hij gezelliger. Dus gisteren gingen we naar de kinderboerderij en winkels en vanmiddag ben ik met hem van speeltuintje naar speeltuintje gefietst hier in de buurt. Dan hoef ik minder/niet te mopperen.

maar zelfs aan tafel blijven zitten lukt niet.

en naar buiten gaan is ook moeilijk, omdat schoenen en jas aantrekken ook een fysieke strijd wordt. En dat vind ik heel erg moeilijk om mee om te gaan. Maar, inderdaad. eenmaal buiten is het veel makkelijker....

Waarom moet hij aan tafel blijven zitten dan? Hier levert dat ook strijd op, dus Sjaak mag van tafel wanneer hij wil. Hij komt vanzelf wel weer terug als hij toch wil eten. En anders niet, dan ruimen we op als we klaar zijn met eten en kan Sjaak nog een cracotte krijgen als hij wil.

Die strijd over naar buiten gaan en geen kleren aan willen hebben we hier ook een tijd gehad. Dat konden we niet doorbreken maar was op een gegeven moment over gelukkig. Heel vermoeiend was dat. Ik heb nog wel een foto van Sjaak in driftbui met schoenen en jas aan, maar zonder broek, want die wilde hij niet. Toptijd was dat ik had het verdrongen.

Dat herken ik heel erg van hoe I was, Jagar. Was, kan ik nu zeggen. Want het is inderdaad wel een fase, al duurde het hier erg lang. Het heeft heel sterk te maken met regie willen hebben, maar nog te klein zijn om dat ook echt te kunnen of daarover goed te communiceren.

Dat aan tafel moeten blijven, is voor peuters echt nog wel moeilijk. Als dat even niet lukt, zou ik daar dan geen strijd van maken. Maar wel na een bepaalde tijd het eten weghalen, dat ook duidelijk aankondigen. Als hij dan niet gegeten heeft, dan is het maar zo.

Verder is het ook veel uitproberen, wat werkt. Afleiding, keuzes geven, soms even met rust laten, of juist knuffelen. En soms lukt het gewoon allemaal niet.

Wat een zoete foto van Wolk en N.

voor Jagär, het klinkt erg zwaar. Helemaal nu je zwanger bent natuurlijk. Het is een faaaase, maar zolang je er middenin zit is het gewoon kut.

Ketel helpt tegenwoordig mijn man mee met koken 's avonds, zo schattig. En hij eet er nog beter van ook.

fijn om te lezen dat het in ieder geval hèrkenbaar is, en weer over gaat. Lastig om je te realiseren inderdaad, als je er midden in zit.

qua eten aan tafel zat T voorheen rustig een uur aan tafel met ons, dus dit is wat wennen. Hij hoeft niet aan tafel te zitten, maar ik wil eigenlijk wel dat hij wat eet. Of uit bed komt als hij weigert uit bed te komen. Of z’n slaapzak uittrekken, als hij dat weigert. Of naar beneden, zodat ik ook nog wat kan doen met m’n dag. Of naar buiten, omdat we boodschappen moeten doen. Nou ja, zo dus.

quote:

Op zondag 28 januari 2018 16:48 schreef Jagärtrut het volgende:
och, wat lief die dames samen!

ik zit er helemaal doorheen. We gaan hier van de ene drambui naar de andere, over alles. En de buien duren rustig een uur, en gaan gepaard met schoppen en slaan waar mogelijk, en anders vooral heel hard gillen. Meneer heeft zich in zn hoofd gehaald dat hij niet wil eten, dus elke maaltijd is een probleem. Verder zijn luier verschonen, tandenpoetsen en naar buiten gaan ook aanleidingen voor grote problemen. Ik weet niet meer zo goed hoe met hem om te gaan, want sommige dingen moeten toch echt. Op het moment dat hij in zo’n bui terecht komt is er ook niet meer met hem te praten, en kan je hem niet meer bereiken. En hij is zo enorm koppig, als hij na een uur drama weer aan tafel zit komt het nog steeds ‘ t niet eten’ , en begint hij zo van voor op aan. Praten werkt niet, negeren werkt niet. En zo langzamerhand heb ik ook niet meer veel geduld. Ik vind het zooooo moeilijk. Heeft iemand tips?

Heel herkenbaar Jagar.

Ik heb toen wat gelezen bij janet lansbury en sommige dingen hielpen wel. Het is niet persoonlijk, ze gaan door een hele turbulente tijd. Ik liet hem idd vaak uitrazen, en dan knuffelen en door.

Melba eet heel vaak niks s avonds. Ik maak geen strijd ervan. Wel heel duidelijk: we eten nu, en als jij gooit of gaat spelen heb je geen honger en gaat je bord naar de keuken. Toetje wel altijd.

Het duurde bij hem tot kort voor zijn derde verjaardag, en toen kwam er een mega praatupdate!

Zwaar is t wel...

Wat Kwakz0r zegt, Jagär..
Hij doet het niet om je te pesten oid, maar hier achteraf ook een flinke update in de spraak. Ik denk nog altijd, dwarse buien hebben een reden..

Ik zag 2 meisjes naast elkaar
Lief dat je dit gedaan hebt Saskia..

Oh LeSageeee, durf je al de drempel over, met je bijnaaa 2 jarige, S.

[ Bericht 9% gewijzigd door Rijstebuiltje op 28-01-2018 21:33:40 ]

Wij hadden ook een maand echt een ehm «minder gezellige» tijd. Zo erg dat we kerst in NL er voor af hebben gezegd. We zagen de reis niet zitten. En toen kwam er een mega-update idd. Tussen 3 &3,5 was dat.

O is ineens klaar om zindelijk te worden. Dus afgesproken dat ze elke keer dat het lukt een stickertje krijgt. Als het velletje vol was mag ze wat uitzoeken. Ik vroeg me af of er iets is dat ze graag wilde hebben.
«Sokken!»

😂

quote:

Op zondag 28 januari 2018 21:27 schreef Roomsnoes het volgende:
Wij hadden ook een maand echt een ehm «minder gezellige» tijd. Zo erg dat we kerst in NL er voor af hebben gezegd. We zagen de reis niet zitten. En toen kwam er een mega-update idd. Tussen 3 &3,5 was dat.

O is ineens klaar om zindelijk te worden. Dus afgesproken dat ze elke keer dat het lukt een stickertje krijgt. Als het velletje vol was mag ze wat uitzoeken. Ik vroeg me af of er iets is dat ze graag wilde hebben.
«Sokken!»

😂

Hahaha, wat bescheiden van O.
Hier nog zo 1: 'wat wil je hebben lieffie'

'Oh, maar ik hoef niets hoor mama. Een chocolaatje is wel goed'.

Jagar, herkenbaar. In combinatie met zwanger zijn vond ik dat soort buien echt De Hel.

In de ochtend bijvoorbeeld. Net na de Eerste Luieroorlog en vlak voor de Slag om Schoenaan:

Pap maken. ("ZELLUF" of course. Brinta everywhere, maar who the hell cares. Pick your battles, was het toch? ))

En dat je na een paar minuten uitleg over honger; je hebt het zo goed gemaakt, proef maar!; gejammer negeren en de rest van je trucendoos opengetrokken te hebben, bent beland in de grote peuterlogicalus.

NEE NIET PAP!
--Dan laat je de pap staan.
NEE! T. PAP ETEN!
--Dan eet je de pap op, prima.
NEE NIET PAP OPETEN!
--Hoeft niet, dan ga je van tafel
NEE NEE PAP ETEN
---Okay, is goed, eet je de pap lekker op mop.
NEEEEEEE!!! (jankjankjank)
---Je eet nu de pap, of ik haal je bord weg.
NIET PAP!
***ik haal bord weg***
WAAAAAAH, IKKE PAP ETEN!
*** Mr T glijdt theatraal van de stoel af en draait driftbui af onder de tafel***



Is ie 20 minuten wakker, ben je al twee meltdowns verder. Dat zijn zulke heeeeeerlijke dagen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sara82 op 28-01-2018 23:33:35 ]

quote:

Op zondag 28 januari 2018 17:03 schreef Jagärtrut het volgende:

[..]

maar zelfs aan tafel blijven zitten lukt niet.

en naar buiten gaan is ook moeilijk, omdat schoenen en jas aantrekken ook een fysieke strijd wordt. En dat vind ik heel erg moeilijk om mee om te gaan. Maar, inderdaad. eenmaal buiten is het veel makkelijker....

Het is ook aan jezelf of je het belangrijk vindt dat hij aan tafel blijft. Van mij zou het ook niet per se hoeven, maar vriend vindt het erg belangrijk dus daar heb ik me op aangepast.
En ik snap dat het fysiek veel zwaarder is als je zwanger bent.

quote:

Op zondag 28 januari 2018 21:45 schreef Rijstebuiltje het volgende:

[..]

Hahaha, wat bescheiden van O.
Hier nog zo 1: 'wat wil je hebben lieffie'

'Oh, maar ik hoef niets hoor mama. Een chocolaatje is wel goed'.

Zo wilde ze voor kerst gele sloffen. Dat wilde ze echt het allerliefst.
En ze kreeg ze. En draagt ze nooit want het is nooit koud in huis

quote:

Op zondag 28 januari 2018 21:56 schreef Hupje het volgende:

[..]

Het is ook aan jezelf of je het belangrijk vindt dat hij aan tafel blijft. Van mij zou het ook niet per se hoeven, maar vriend vindt het erg belangrijk dus daar heb ik me op aangepast.
En ik snap dat het fysiek veel zwaarder is als je zwanger bent.

Maar je past je wensen toch aan aan wat haalbaar is bij een peuter?
Ik zou ook wel willen dat ze na het eten afruimt en de vaatwasser inruimt 😂 maar dat is gewoon niet realistisch. Aan tafel blijven op deze leeftijd net zo min.

quote:

Op zondag 28 januari 2018 21:48 schreef Sara82 het volgende:
Jagar, herkenbaar. In combinatie met zwanger zijn vond ik dat soort buien echt De Hel.

In de ochtend bijvoorbeeld. Net na de Eerste Luieroorlog en vlak voor de Slag om Schoenaan:

Pap maken. ("ZELLUF" of course. Brinta everywhere, maar who the hell cares. Pick your battles, was het toch? ))

En dat je na een paar minuten uitleg over honger; je hebt het zo goed gemaakt, proef maar!; gejammer negeren en de rest van je trucendoos opengetrokken te hebben, bent belandt in de grote peuterlogicalus.

NEE NIET PAP!
--Dan laat je de pap staan.
NEE! T. PAP ETEN!
--Dan eet je de pap op, prima.
NEE NIET PAP OPETEN!
--Hoeft niet, dan ga je van tafel
NEE NEE PAP ETEN
---Okay, is goed, eet je de pap lekker op mop.
NEEEEEEE!!! (jankjankjank)
---Je eet nu de pap, of ik haal je bord weg.
NIET PAP!
***ik haal bord weg***
WAAAAAAH, IKKE PAP ETEN!
*** Mr T glijdt theatraal van de stoel af en draait driftbui af onder de tafel***



Is ie 20 minuten wakker, ben je al twee meltdowns verder. Dat zijn zulke heeeeeerlijke dagen.

Ohhhh, de herkenning!
En op deze dagen, zo rond 15.00 uur wil ik gewoon niet meer en dan moet je nog diner maken en eten...

quote:

Op zondag 28 januari 2018 23:10 schreef Quickie_Brat het volgende:

[..]

Maar je past je wensen toch aan aan wat haalbaar is bij een peuter?
Ik zou ook wel willen dat ze na het eten afruimt en de vaatwasser inruimt 😂 maar dat is gewoon niet realistisch. Aan tafel blijven op deze leeftijd net zo min.

Natuurlijk moet je realistisch zijn. Aan tafel blijven is voor mijn peuter meestal prima te doen. En die keer dat hij er dwars over doet, leiden we hem af of zit hij op schoot. Wij tafelen niet zo lang.

Hooooooi

Versche peuter in huis

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

LeSage gefeliciteerd! Knap ventje

Gefeliciteerd LeSage! Leuke collage ook.

Sara herkenbare pap-anekdote. Om te lezen is het een stuk leuker dan wanneer je er middenin zit.

Ik werd vannacht wakker van licht op de gang en een ‘mamaaaa mijn konijntje is vies weeeeeh’. Dus ik dacht: wat nu weer?! Had ze haar hele bed ondergespuugd, arm kind. Ik schrok me eerst kapot, want alles was rood. Toen bedacht ik me dat ze gisterenmiddag een schaaltje blauwe bessen op had. (Dusss iemand nog een goede tip om die vlekken uit (gloednieuw) beddengoed te krijgen?) M. voelde zich daarna al een stuk beter gelukkig. Ze had weer volop kletspraatjes zo midden in de nacht.

Welkom Lesage! Wat heb je toch een allemachtig mooie peuter daar

Dat klinkt zwaar Jagar maar de dooddoener 'het is een fase' is wel van toepassing volgens mij. Hopelijk is de fase snel voorbij!

B zit nu in een fase dat hij 's avonds ineens niets meer lust. Alles is vies en dan in bed wel zeuren om honger. Mijn vrouw is makkelijk en die wil hem dan boterhammen of crackers geven en ik ben meer van 'dit ligt op je bord, graag of niet'. Overigens liggen er altijd dingen op zijn bord die hij gewoon lust. Gisteren luste hij ineens geen hamburger meer bijvoorbeeld. Dan ben ik geloof ik best streng. Ik herken daar mijn vader heel erg in terug.....

Oh en tafel blijven, moet hij van ons allebei. Dat gaat eigenlijk prima (sinds een maand of 4 denk ik, daarvoor niet). Hij stuitert dan wel op zijn billen maar dat is natuurlijk prima. Net zoals zijn bord naar de keuken brengen. Dat doet hij nu uit zichzelf, maanden van training gingen daar aan vooraf.

En verder is hij enorm aan school toe. Woensdag is mijn laatste dag samen met hem (dramatisch klinkt dat he), hij mocht kiezen en we gaan naar het Nijntje museum en een drinkbeker/bidon voor school uitzoeken in de winkels.

quote:

Op maandag 29 januari 2018 09:03 schreef kazy het volgende:
Gefeliciteerd LeSage! Leuke collage ook.

Sara herkenbare pap-anekdote. Om te lezen is het een stuk leuker dan wanneer je er middenin zit.

Ik werd vannacht wakker van licht op de gang en een ‘mamaaaa mijn konijntje is vies weeeeeh’. Dus ik dacht: wat nu weer?! Had ze haar hele bed ondergespuugd, arm kind. Ik schrok me eerst kapot, want alles was rood. Toen bedacht ik me dat ze gisterenmiddag een schaaltje blauwe bessen op had. (Dusss iemand nog een goede tip om die vlekken uit (gloednieuw) beddengoed te krijgen?) M. voelde zich daarna al een stuk beter gelukkig. Ze had weer volop kletspraatjes zo midden in de nacht.

Nieuwe kopen en net doen alsof er niks gebeurt is.

De grootste kans heb je met direct in water weken, ossegal boenen, in de machine gooien en buiten in de zon hangen. Zie het met een spuugoppervlak niet heel zonnig in met blauwe bessen.

Gefeliciteerd met je grote meneertje LeSage!

Van harte gefeliciteerd LeSage!

Aan tafel blijven, sja, als ze niet meer wil eten mag ze best van tafel af.
Ik geef ook geen boterhammen / fruit / crackers als het eten niet geconsumeerd wordt overigens. Mijn peuter heeft er nogal een handje van om een half uur na het afruimen alsnog honger te krijgen. Als het eten er nog staat mag ze het alsnog opeten, als het al in de vuilnisbak ligt heeft ze dikke pech. We zijn het stadium voorbij dat ik haar alternatieven aanbied, ze is sterk en gezond en ze weet heel goed hoe het werkt

Hee LeSage, jij hier? Nogmaals gefeliciteerd!

Aan tafel blijven: wij willen het wel graag, maar hebben wel als compromis dat ze dan een boekje mag pakken of een tekening mag maken. Op die manier hebben we daar eigenlijk nog nooit strijd om gehad. Eten is nog steeds drama (niet qua gedrag, maar gewoon wat ze naar binnen werkt. De laatste keer dat ze groente heeft gegeten kan ik me muv snoeptomaatjes niet herinneren), maar ik kan het verbazingwekkend makkelijk loslaten. Verder blijven haar buien erg pittig als ze d'r pet verkeerd heeft staan, maar over het algemeen is ze zo'n schatje.

voor Jagar. Als je zwanger bent is het nog eens extra zwaar, vrij direct na de bevalling werd het hier zo veel makkelijker, zelfs met een newborn in huis, maar het duurt geloof ik nog even voor dat zover is toch?

quote:

Op maandag 29 januari 2018 10:40 schreef Stormqueen het volgende:
Van harte gefeliciteerd LeSage!

Aan tafel blijven, sja, als ze niet meer wil eten mag ze best van tafel af.
Ik geef ook geen boterhammen / fruit / crackers als het eten niet geconsumeerd wordt overigens. Mijn peuter heeft er nogal een handje van om een half uur na het afruimen alsnog honger te krijgen. Als het eten er nog staat mag ze het alsnog opeten, als het al in de vuilnisbak ligt heeft ze dikke pech. We zijn het stadium voorbij dat ik haar alternatieven aanbied, ze is sterk en gezond en ze weet heel goed hoe het werkt

Mijn vrouw en ik staan wat dat betreft vaak tegenover elkaar maar ik geloof dat mijn methode wel unaniem wordt uitgevoerd nu.

Pas geleden ook, gingen we bij mijn zwager en schoonzus eten. Kregen de kinderen na het eten een ijsje. B lust geen ijsje. Maar hij wilde er wel 1, ik gaf subtiel bij mijn vrouw aan 'doe maar niet he'. Maar van haar mocht het....ok, wie weet. Nee hoor mijnheer wilde naar 1 likje niet meer, hij wilde een ander ijsje, die kreeg ie ook weer, 1 likje, nee doe toch maar yoghurt mama. Joh, echt?! (en ja dat kreeg ie van haar)

Thuis toen B op bed lag erover begonnen, maar mijn vrouw had echt letterlijk zoiets van 'Wat maakt het nou uit?' Nou, zo krijgen we dus een verwend $#&&kind die altijd zijn zin krijgt.
De volgende ochtend kwam ze er toch op terug, misschien had ik wel gelijk

Dat is overigens wel het enige waarvan ik denk 'Uhm liefie niet zo handig als ouder zijnde' verder is mijn vrouw een TOPmama en kijk ik alleen maar vol verwondering hoe ze dingen doet en aanpakt.