KLB Klaagbaak
Klaag maar raak voor een knaak.
Mensen die kinderen willen met iemand die ze pas enkele jaren kennen zijn sowieso niet geschikt om kinderen te krijgen, lijkt mij. Wie begint er in hemelsnaam aan nieuw leven op deze wereld zetten met iemand die ze onmogelijk
volledig kennen.
volledig kennen.
Alsof tijd een bepalende factor of graadmeter is of je daadwerkelijk iemand goed kent.quote:Op zaterdag 20 januari 2018 09:50 schreef informatieverlener het volgende:
Mensen die kinderen willen met iemand die ze pas enkele jaren kennen zijn sowieso niet geschikt om kinderen te krijgen, lijkt mij. Wie begint er in hemelsnaam aan nieuw leven op deze wereld zetten met iemand die ze onmogelijk
volledig kennen.
Meestal wel ja. Al kan 't zo zijn dat je iemand al twintig jaar kent en nog steeds niet met alle kanten van diens persoonlijkheid te maken hebt gehad. Laat staan dat je weet hoe iemand volledig in elkaar steekt als je elkaar slechts een paar jaartjes kent.quote:Op zaterdag 20 januari 2018 09:52 schreef tja77 het volgende:
[..]
Alsof tijd een bepalende factor of graadmeter is of je daadwerkelijk iemand goed kent.
En hoeveel jaren moet je iemand op zijn minst kennen?quote:
Mensen die kinderen willen met iemand die ze pas enkele jaren kennen zijn sowieso niet geschikt om kinderen te krijgen, lijkt mij. Wie begint er in hemelsnaam aan nieuw leven op deze wereld zetten met iemand die ze onmogelijk
volledig kennen.
Degene met wie ik een kind kreeg, kende ik beter dan de vrouw waarmee ik daarvoor een relatie had die ruim 2 keer zo lang was.quote:
[..]
Meestal wel ja. Al kan 't zo zijn dat je iemand al twintig jaar kent en nog steeds niet met alle kanten van diens persoonlijkheid te maken hebt gehad. Laat staan dat je weet hoe iemand volledig in elkaar steekt als je elkaar slechts een paar jaartjes kent.
Als je elkaar 10 jaar kent en je maakt geen fuck mee en doet weinig samen dan ken je elkaar echt voor geen meter. Als je een ander 3-4 jaar kent en al veel hebt meegemaakt (ook qua tegenslagen) en al een paar jaar samenwoont dan kan dat best een solide fundering zijn voor een gezin met 1 of meerdere kinderen.
Je wilt ook niet weten hoeveel mensen met hun jeugdliefde trouwen en een gezin stichten. En na verloop van tijd gaan die ogen open en zien ze dat het gras groener is aan de andere kant. Datingsites staan er vol mee. Mannen en vrouwen die een relatie hebben gehad van meer dan 10 jaar.
Terwijl mannen en vrouwen van tegen de 30 ondertussen verdomd goed weten wat ze wel en niet willen in een relatie. En dus ook prima kunnen inschatten na een relatie van een paar jaar of kinderen wel of niet verstandig is. Tijd zegt dus eigenlijk geen ene donder. Mensenkennis en weten wat je wel en vooral NIET wilt daarentegen wel.
Ze wil sowieso kinderen, dat heeft ze zelf gezegd. En dat ga je niet meer doen op je 40e met een beetje verstand (als vrouw)quote:
...... en dit allemaal gebaseerd op de aanname dat ze dùs binnen 2 jaar kinderen wil.
Zomaar een tip: vraag het háár. Voor je knopen doorhakt.
Het leven is zo ingewikkeld.
Het is tegenwoordig doodnormaal om tussen je 30-40e aan kinderen te beginnen. Kern van mijn betoog is dat TS hier gewoon naar moet vragen als hij wil weten waar hij aan toe is.quote:
[..]
Ze had toch al laten doorschemeren dat ze kindjes wil? Tegen haar 35ste is ze in Babymaakland al behoorlijk oud. En de meeste mensen willen gewoon spontaan zwanger worden, seks op de klok is ook niks.
Na ca. twee jaar weet je echt wel genoeg van elkaar om aan zoiets te beginnen.quote:
Mensen die kinderen willen met iemand die ze pas enkele jaren kennen zijn sowieso niet geschikt om kinderen te krijgen, lijkt mij. Wie begint er in hemelsnaam aan nieuw leven op deze wereld zetten met iemand die ze onmogelijk
volledig kennen.
Na tien jaar kun je alsnog een heel andere kant van iemand leren kennen, of kan iemand door bepaalde gebeurtenissen veranderen.
Het is nu eenmaal zo, vooral bij vrouwen, dat ze (als ze überhaupt kinderen willen) op een bepaalde leeftijd toch serieuzer over dat soort dingen moeten gaan nadenken. Als je een jaar of 32 bent, kun je niet meer rustig de tijd nemen om iemand eens even vijf jaar te gaan leren kennen om daarna te kijken of het bevalt.
Liever zeg je haar duidelijk wat je plannen zijn, zodat ze weet waar ze aan toe is met jou. Geen misverstanden enzo. Anders verspil je gewoon haar tijd.quote:
[..]
Ze wil sowieso kinderen, dat heeft ze zelf gezegd. En dat ga je niet meer doen op je 40e met een beetje verstand (als vrouw)
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-01-2018 10:23:36 ]
Je wordt ook beter in het herkennen van dingen in een relatie die je wel en niet wilt.quote:
[..]
Na ca. twee jaar weet je echt wel genoeg van elkaar om aan zoiets te beginnen.
Na tien jaar kun je alsnog een heel andere kant van iemand leren kennen, of kan iemand door bepaalde gebeurtenissen veranderen.
Het is nu eenmaal zo, vooral bij vrouwen, dat ze (als ze überhaupt kinderen willen) op een bepaalde leeftijd toch serieuzer over dat soort dingen moeten gaan nadenken. Als je een jaar of 32 bent, kun je niet meer rustig de tijd nemen om iemand eens even vijf jaar te gaan leren kennen om daarna te kijken of het bevalt.
Soms na enkele zinnen te hebben gewisseld weet je al voldoende. Terwijl je vroeger verblind werd door haar schoonheid, prik je daar nu makkelijker doorheen.
Als jij denkt dat de dame in kwestie voor jou de ware is en jij wilt absoluut geen kinderen. Dan zou je dat voor kunnen leggen.
Ik heb geen draaiboek op tafel liggen met mijn ''plannen'' ofzo.quote:
[..]
Liever zeg je haar duidelijk wat je plannen zijn, zodat ze weet waar ze aan toe is met jou. Geen misverstanden enzo. Anders verspil je gewoon haar tijd.
In dit topic geef ik ook nergens aan dat ik nu nog niet open sta voor eventuele kinderen. Maar deze gang van zaken wijkt wel af van wat ik jarenlang als mijn ''plan'' zag zeg maar.
Tot voor een maand geleden voelde ik me nog een uit de kluiten gewassen puber die op vrijdagavond met mijn vrienden playstation speelde en biertjes dronk en op de meest random momenten in een cafe zat. Kinderen, trouwen, samenwonen en dat soort shit noemde ik nog ''later''.
Maar als ik met deze dame verder ga, zou dat zomaar eens heel anders kunnen gaan lopen. En ik weet eigenlijk niet of ik dat nu leuk, spannend, kut of alle drie vind.
Het is natuurlijk vrij ver vooruit gekeken, dat wel, maar het is geen onlogisch vervolg..
Je kan me belachelijk proberen te maken met zo'n smiley als reactie op mijn bericht, maar als je zelf meent dat het geen probleem is om een kind te krijgen met iemand die je net 2 à 3 jaartjes kent dan heeft het denk ik weinig zin om een passende reactie te geven op je vraag. Maar goed, toch maar proberen. Ten eerste, de kans is een stuk groter dat je elkaar zowel in goede als in slechte tijden hebt meegemaakt wanneer je elkaar - zeg - 10 jaar kent, dan wanneer je elkaar 2 jaar kent. Helaas leren mensen elkaar vaak pas echt kennen in slechte tijden en hoewel ik niemand slechte tijden toewens, kan je moeilijk ontkennen dat die ervaring met en in elkaar waardevol kan zijn wanneer je met kinderen begint.quote:
[..]
En hoeveel jaren moet je iemand op zijn minst kennen?
Heb je al kinderen nog voordat je elkaar in moeilijke tijden hebt meegemaakt, dan kunnen lastige tijden (die bijna altijd zullen komen) je relatie en dus het ouderschap flink verzieken, mocht ineens blijken dat je je partner toch niet zo goed kende als je dacht. Moet je voor het kind niet willen, zou je denken. Ik spreek overigens niet uit ervaring.
Ten tweede vind ik het zelf absurd dat er mensen zijn die kinderen gaan bouwen met iemand waarmee ze pas 2 jaar het leven delen. Je kind deel je je hele leven, het zou dus handig zijn als je meer ervaring hebt in het 'leven delen' dan twee jaartjes. Mensen spenderen dagen aan de ideale vakantie zoeken, maar nieuw leven op de wereld zetten doen ze na 2 jaar al. Sowieso zijn 't tegenwoordig de mensen die kinderen nemen de mensen die vaak beter geen kinderen zouden moeten nemen, naar mijn mening. Het zijn - in mijn ervaring althans - mensen met een beperkt wereldbeeld en weinig zelfkennis.
Dat is normaal.quote:
[..]
Tot voor een maand geleden voelde ik me nog een uit de kluiten gewassen puber die op vrijdagavond met mijn vrienden playstation speelde en biertjes dronk en op de meest random momenten in een cafe zat. Kinderen, trouwen, samenwonen en dat soort shit noemde ik nog ''later''.
Ik voel me ook vaak genoeg nog een puber en doe dingen die misschien niet passen bij mijn leeftijd. Tegelijkertijd heb ik hier ook een joch van 7 jaar rondhuppelen. Dat combineren gaat goed samen hoor. Het begin van iets is niet per definitie het einde van het andere.
Daarom zei ik ook "meestal". De kans dat je veel met elkaar hebt meegemaakt is nu eenmaal groter wanneer je elkaar lang kent dan kort.quote:
[..]
Degene met wie ik een kind kreeg, kende ik beter dan de vrouw waarmee ik daarvoor een relatie had die ruim 2 keer zo lang was.
Als je elkaar 10 jaar kent en je maakt geen fuck mee en doet weinig samen dan ken je elkaar echt voor geen meter. Als je een ander 3-4 jaar kent en al veel hebt meegemaakt (ook qua tegenslagen) en al een paar jaar samenwoont dan kan dat best een solide fundering zijn voor een gezin met 1 of meerdere kinderen.
Je wilt ook niet weten hoeveel mensen met hun jeugdliefde trouwen en een gezin stichten. En na verloop van tijd gaan die ogen open en zien ze dat het gras groener is aan de andere kant. Datingsites staan er vol mee. Mannen en vrouwen die een relatie hebben gehad van meer dan 10 jaar.
Terwijl mannen en vrouwen van tegen de 30 ondertussen verdomd goed weten wat ze wel en niet willen in een relatie. En dus ook prima kunnen inschatten na een relatie van een paar jaar of kinderen wel of niet verstandig is. Tijd zegt dus eigenlijk geen ene donder. Mensenkennis en weten wat je wel en vooral NIET wilt daarentegen wel.
Je kunt je gedachten met haar bespreken. Dat is tevens een goed begin in een prille "relatie". Kun je ook gelijk weten of jullie met elkaar kunnen communiceren en/of jullie "plannen" een beetje overeenkomsten hebben.quote:
[..]
Ik heb geen draaiboek op tafel liggen met mijn ''plannen'' ofzo.
In dit topic geef ik ook nergens aan dat ik nu nog niet open sta voor eventuele kinderen. Maar deze gang van zaken wijkt wel af van wat ik jarenlang als mijn ''plan'' zag zeg maar.
Tot voor een maand geleden voelde ik me nog een uit de kluiten gewassen puber die op vrijdagavond met mijn vrienden playstation speelde en biertjes dronk en op de meest random momenten in een cafe zat. Kinderen, trouwen, samenwonen en dat soort shit noemde ik nog ''later''.
Maar als ik met deze dame verder ga, zou dat zomaar eens heel anders kunnen gaan lopen. En ik weet eigenlijk niet of ik dat nu leuk, spannend, kut of alle drie vind.
Het is natuurlijk vrij ver vooruit gekeken, dat wel, maar het is geen onlogisch vervolg..
Je post komt gewoon weer neer op het eeuwige ''Wat ik heb is beter dan wat anderen hebben''quote:
[..]
Je kan me belachelijk proberen te maken met zo'n smiley als reactie op mijn bericht, maar als je zelf meent dat het geen probleem is om een kind te krijgen met iemand die je net 2 à 3 jaartjes kent dan heeft het denk ik weinig zin om een passende reactie te geven op je vraag. Maar goed, toch maar proberen. Ten eerste, de kans is een stuk groter dat je elkaar zowel in goede als in slechte tijden hebt meegemaakt wanneer je elkaar - zeg - 10 jaar kent, dan wanneer je elkaar 2 jaar kent. Helaas leren mensen elkaar vaak pas echt kennen in slechte tijden en hoewel ik niemand slechte tijden toewens, kan je moeilijk ontkennen dat die ervaring met en in elkaar waardevol kan zijn wanneer je met kinderen begint.
Heb je al kinderen nog voordat je elkaar in moeilijke tijden hebt meegemaakt, dan kunnen lastige tijden (die bijna altijd zullen komen) je relatie en dus het ouderschap flink verzieken, mocht ineens blijken dat je je partner toch niet zo goed kende als je dacht. Moet je voor het kind niet willen, zou je denken. Ik spreek overigens niet uit ervaring.
Ten tweede vind ik het zelf absurd dat er mensen zijn die kinderen gaan bouwen met iemand waarmee ze pas 2 jaar het leven delen. Je kind deel je je hele leven, het zou dus handig zijn als je meer ervaring hebt in het 'leven delen' dan twee jaartjes. Mensen spenderen dagen aan de ideale vakantie zoeken, maar nieuw leven op de wereld zetten doen ze na 2 jaar al. Sowieso zijn 't tegenwoordig de mensen die kinderen nemen de mensen die vaak beter geen kinderen zouden moeten nemen, naar mijn mening. Het zijn - in mijn ervaring althans - mensen met een beperkt wereldbeeld en weinig zelfkennis.
Jij kunt simpelweg geen mening hebben over de relatie van andere mensen, omdat je er geen inzicht in hebt.
Maar wie ben jij om te oordelen over relaties en kinderwensen van andere mensen?quote:
[..]
Je kan me belachelijk proberen te maken met zo'n smiley als reactie op mijn bericht, maar als je zelf meent dat het geen probleem is om een kind te krijgen met iemand die je net 2 à 3 jaartjes kent dan heeft het denk ik weinig zin om een passende reactie te geven op je vraag. Maar goed, toch maar proberen. Ten eerste, de kans is een stuk groter dat je elkaar zowel in goede als in slechte tijden hebt meegemaakt wanneer je elkaar - zeg - 10 jaar kent, dan wanneer je elkaar 2 jaar kent. Helaas leren mensen elkaar vaak pas echt kennen in slechte tijden en hoewel ik niemand slechte tijden toewens, kan je moeilijk ontkennen dat die ervaring met en in elkaar waardevol kan zijn wanneer je met kinderen begint.
Heb je al kinderen nog voordat je elkaar in moeilijke tijden hebt meegemaakt, dan kunnen lastige tijden (die bijna altijd zullen komen) je relatie en dus het ouderschap flink verzieken, mocht ineens blijken dat je je partner toch niet zo goed kende als je dacht. Moet je voor het kind niet willen, zou je denken. Ik spreek overigens niet uit ervaring.
Ten tweede vind ik het zelf absurd dat er mensen zijn die kinderen gaan bouwen met iemand waarmee ze pas 2 jaar het leven delen. Je kind deel je je hele leven, het zou dus handig zijn als je meer ervaring hebt in het 'leven delen' dan twee jaartjes. Mensen spenderen dagen aan de ideale vakantie zoeken, maar nieuw leven op de wereld zetten doen ze na 2 jaar al. Sowieso zijn 't tegenwoordig de mensen die kinderen nemen de mensen die vaak beter geen kinderen zouden moeten nemen, naar mijn mening. Het zijn - in mijn ervaring althans - mensen met een beperkt wereldbeeld en weinig zelfkennis.
Zo bedoel ik het niet hoor. Ik heb zelf geen kinderen en wil ze ook niet, ik begrijp alleen niet waarom kinderen tegenwoordig haast wel accessoires lijken, men lijkt helemaal niet na te denken wat een kind nemen inhoud, het is zoiets als 'voor erbij' zonder eerst na te denken of ze er zelf wel geschikt voor zijn. Hiermee doel ik overigens niet op de TS.quote:
[..]
Je post komt gewoon weer neer op het eeuwige ''Wat ik heb is beter dan wat anderen hebben''
Jij kunt simpelweg geen mening hebben over de relatie van andere mensen, omdat je er geen inzicht in hebt.
Ach, hoeveel maken de jongere stellen van tegenwoordig nou gemiddeld met elkaar mee? De jongere generatie heeft het hartstikke goed en hoeft zich normaal gesproken alleen maar druk te maken om het aantal volgers op linkedin of hun nieuwe smartphone.quote:
[..]
Daarom zei ik ook "meestal". De kans dat je veel met elkaar hebt meegemaakt is nu eenmaal groter wanneer je elkaar lang kent dan kort.
Natuurlijk kan het overlijden van een ouder van iemand of het krijgen van een ernstige ziekte van één van beide partners ervoor zorgen dat je hechter wordt, dat je iet speciaals hebt meegemaakt.
Maar bij het overgrote deel van de lange relaties, gebeurt er helemaal niet zo veel speciaals hoor. Sterker nog : Ik ken verbazingwekkend veel mensen in een lange relatie die echt gigantisch veel langs elkaar heen leven. Vaak kennen ze elkaar al vanaf de basisschool / middelbare school en zijn hun levens (en die van hun familie) zodanig met elkaar vervlochten dat ze elkaar niet eens meer los kunnen laten. Maar het zou me niets verbazen als de reden om bij elkaar te blijven meer is gefundeerd op angst, sentiment en gewoonte dan op basis van pure liefde voor elkaar.
Nee dus dan neem je maar kinderen om er dan alsnog achter te komen dat het niet bevaltquote:
[..]
Na ca. twee jaar weet je echt wel genoeg van elkaar om aan zoiets te beginnen.
Na tien jaar kun je alsnog een heel andere kant van iemand leren kennen, of kan iemand door bepaalde gebeurtenissen veranderen.
Het is nu eenmaal zo, vooral bij vrouwen, dat ze (als ze überhaupt kinderen willen) op een bepaalde leeftijd toch serieuzer over dat soort dingen moeten gaan nadenken. Als je een jaar of 32 bent, kun je niet meer rustig de tijd nemen om iemand eens even vijf jaar te gaan leren kennen om daarna te kijken of het bevalt.
__!
Waarschijnlijk heb je een lange relatie, en je vindt duidelijk dat jij/ jullie relatie beter is of dat daar meer 'rechten' aan kunnen worden ontleend dan door mensen met een korte relatie.quote:
[..]
Zo bedoel ik het niet hoor. Ik heb zelf geen kinderen en wil ze ook niet, ik begrijp alleen niet waarom kinderen tegenwoordig haast wel accessoires lijken, men lijkt helemaal niet na te denken wat een kind nemen inhoud, het is zoiets als 'voor erbij' zonder eerst na te denken of ze er zelf wel geschikt voor zijn. Hiermee doel ik overigens niet op de TS.
Is niet vreemd hoor, kom het in mijn dagelijks leven ook vaak tegen. Lui die al vanaf de basisschool bij elkaar zijn en denken dat hun relatie het baken is waar iedereen op moet varen en je bij het minste of geringste moeten zeggen ''Oh dat krijgen jullie ook ooit nog wel''
Even terug naar TS' vraag in plaats van op elkaar reageren, wat dacht je ervan het aan te kijken? Met de dame in kwestie nog een paar dates doen, misschien samen intrekken als dat goed begint te voelen? Dan leer je elkaar iets beter kennen, en mocht ze dan zeggen dat je te veel op je zolderkamertje zit en ze dat niks vindt kan ze altijd nog weg. Niet nu een heel plan maken, want dat valt toch weer om.
Kinderen krijg je, het is een geschenk. Kinderen neem je niet.quote:
[..]
Je kan me belachelijk proberen te maken met zo'n smiley als reactie op mijn bericht, maar als je zelf meent dat het geen probleem is om een kind te krijgen met iemand die je net 2 à 3 jaartjes kent dan heeft het denk ik weinig zin om een passende reactie te geven op je vraag. Maar goed, toch maar proberen. Ten eerste, de kans is een stuk groter dat je elkaar zowel in goede als in slechte tijden hebt meegemaakt wanneer je elkaar - zeg - 10 jaar kent, dan wanneer je elkaar 2 jaar kent. Helaas leren mensen elkaar vaak pas echt kennen in slechte tijden en hoewel ik niemand slechte tijden toewens, kan je moeilijk ontkennen dat die ervaring met en in elkaar waardevol kan zijn wanneer je met kinderen begint.
Heb je al kinderen nog voordat je elkaar in moeilijke tijden hebt meegemaakt, dan kunnen lastige tijden (die bijna altijd zullen komen) je relatie en dus het ouderschap flink verzieken, mocht ineens blijken dat je je partner toch niet zo goed kende als je dacht. Moet je voor het kind niet willen, zou je denken. Ik spreek overigens niet uit ervaring.
Ten tweede vind ik het zelf absurd dat er mensen zijn die kinderen gaan bouwen met iemand waarmee ze pas 2 jaar het leven delen. Je kind deel je je hele leven, het zou dus handig zijn als je meer ervaring hebt in het 'leven delen' dan twee jaartjes. Mensen spenderen dagen aan de ideale vakantie zoeken, maar nieuw leven op de wereld zetten doen ze na 2 jaar al. Sowieso zijn 't tegenwoordig de mensen die kinderen nemen de mensen die vaak beter geen kinderen zouden moeten nemen, naar mijn mening. Het zijn - in mijn ervaring althans - mensen met een beperkt wereldbeeld en weinig zelfkennis.
Daarbij vergeet je 1 heel belangrijk ding.
Als een stelletje van 18-22 jaar elkaar 3-4 jaar kent kan ik je gelijk geven.
Als een stelletje van 28-32 jaar elkaar 3-4 jaar kent geef ik je ongelijk.
Daarnaast is ieder mens verschillend en staat dus ook anders in een relatie. Het is volkomen belachelijk dat jij denkt te weten wat wel en wat niet een juiste termijn is voor kinderen te krijgen.
Iedere relatie is uniek en ook de invulling ervan. Sommige verse stelletjes zijn heel close en delen alles met elkaar. Bij de ander duurt dat alleen al jaren. In 3-4 jaar kun je makkelijk de afweging maken of de persoon met wie je een relatie hebt de juiste is. Nee, niet iedereen kan dat. Maar als je door levenservaring en mensenkennis wijzer bent geworden door de jaren heen, dan kun je dat dus wel. Dat jij je dat niet voor kunt stellen, dan is dat jouw gebrek aan inlevingsvermogen. Alsof jij weet hoe ieder mens in elkaar steekt. Ieder mens is uniek, dus ook de chemie tussen 2 personen. Daar zijn geen regeltjes voor.
Je maakt wel veel aannames hier.quote:
[..]
Zo bedoel ik het niet hoor. Ik heb zelf geen kinderen en wil ze ook niet, ik begrijp alleen niet waarom kinderen tegenwoordig haast wel accessoires lijken, men lijkt helemaal niet na te denken wat een kind nemen inhoud, het is zoiets als 'voor erbij' zonder eerst na te denken of ze er zelf wel geschikt voor zijn. Hiermee doel ik overigens niet op de TS.
Ik ken vrijwel niemand die zijn kinderen als accessoires beschouwd, en jij zonder kinderen denkt te weten wat het inhoudt om kinderen te "nemen"?
Ja, en intussen is ze al 35.quote:
Even terug naar TS' vraag in plaats van op elkaar reageren, wat dacht je ervan het aan te kijken? Met de dame in kwestie nog een paar dates doen, misschien samen intrekken als dat goed begint te voelen? Dan leer je elkaar iets beter kennen, en mocht ze dan zeggen dat je te veel op je zolderkamertje zit en ze dat niks vindt kan ze altijd nog weg. Niet nu een heel plan maken, want dat valt toch weer om.
|
|
