Vraag maar raak: baby's voor dummies deel 38

Een box, hoe vaak gebruiken jullie die? En echt vanaf dat ze new born zijn, of pas wanneer ze iets ouder zijn?

Wij wonen in een appartement, zowel zijn wiegje als zijn ledikantje zijn dus binnen het bereik van een paar stappen..

Ik gebruik de box wel vaak vanaf het begin. Vooral voor slaapjes, maar nu ook wel om even de handen vrij te hebben en hij niet slaapt.
Straks ook handig om hem veilig te laten spelen ik bijvoorbeeld aan het koken ben.

Wij gebruikten de box vanaf 2 maanden, haar speelgym staat er in. Ik vind het ontzettend handig om alle speeltjes in te bewaren .

Baby slaapt hier veel in de box overdag, die naast onze bank staat. Ik vind het vooral fijn dat hij in de woonkamer ligt dan, maar een wiegje /ledikantje zou nu ook prima zijn en box dan dus niet nodig.

Dat is zo persoonlijk, wij hebben hem nadat de jongste 4 maanden was verkocht. Beide meisjes lagen er niet graag in, en speelden liever op hun buik op de grond.

Hetzelfde als LadyS.
Wij hebben een hond, dus het is voor ons ook een veilige plaats als ik met de oudste bezig ben (in bed leggen bijvoorbeeld).

quote:

Op woensdag 17 januari 2018 20:09 schreef LeSage het volgende:
Hetzelfde als LadyS.
Wij hebben een hond, dus het is voor ons ook een veilige plaats als ik met de oudste bezig ben (in bed leggen bijvoorbeeld).

Dit ook ja. Wij hebben ook een hond en er is niet tegen de haren op te zuigen ook, dus naast een veilige plek i.v.m. se hond is het ook een haarvrije plek

Bij peuter hebben we de box amper gebruikt, dat was baby 1 en toen woonden we in een appartement. Die keren dat we hem gebruikten hadden we net zo goed zijn ledikant kunnen gebruiken. Bij de tweeling wel heel veel gebruikt de eerste maanden, toen woonden we ook in een eengezinswoning. Vanaf dag 1 lagen ze daar in overdag. Nu vrijwel niet meer, spelen doen ze op de grond, slapen in de kinderwagen. Hooguit als ik wat langer weg ben om iets te pakken liggen ze er nog eventjes in, maar dat is dan puur om ze veilig weg te houden van peuter op dat moment.

Mijn baby wilde de eerste maanden het liefst op een mens geplakt zitten. Toen hij meer ging kijken, en helemaal toen hij z'n handen ging gebruiken om te pakken en spelen, werd de box meer gebruikt. Hij ligt ook vaak op een speelkleed op de grond, maar volgens mij net zo graag in de box. Daar hangt iets boven zijn hoofd. en kan een beetje afzetten tegen de spijlen, en tegenwoordig draait hij op z'n zij en grijpt de spijlen vast. Het biedt wat andere mogelijkheden en dat bevalt geloof ik wel.
Bed is hier wel een andere verdieping, dat maakt het extra nuttig. Maar het is dus eerder vervanging van de vloer dan van een slaapplek, in ons geval.

Baby ligt hier elke dag in de box. Uit de weg van rondrennende dreumes en uit de weg van 2 katten. Ledikant is hier echt om in te slapen dus daar ligt geen speelgoed en die is sowieso boven en dus niet handig als je beneden bent. We hebben de box bij dreumes gebruikt tot ze zelfstandig kon zitten. Daarna wilde ze er zelf niet meer in, voor die tijd vond ze het zelf af en toe wel lekker om nog in te spelen als afwisseling. Geen idee hoe lang we hem nog laten staan maar voorlopig wordt ie dus nog goed gebruikt.

Wij gebruiken de box ook elke dag als veilige plek om te spelen en als wij even onze vrij willen hebben wij hebben hier ook n hond dus ik laat baby niet onbeheerd achter op de grond als ik niet in de kamer ben en hond wel

Bij de eerste veel gebruikt voor slapen en spelen. Bij de tweede was de gedachte dat hij daar veilig zou liggen voor zijn zus. Maar die klom er gewoon in en ging er naast liggen heb de box maar opgeruimd na een paar maanden. Zeker in een appartement zonder huisdieren geen must denk ik.

Wij gebruikten hem in het begin heel vaak, toen deed T. er ook dutjes in. Nu zit ie er soms nog in als we muziek maken (hij zit precies naast de plek waar we cello/gitaar spelen en dan vindt ie dat gezelliger dan achter ons op de grond liggen).

Dank jullie wel voor jullie reacties. Veel verschillende inzichten.

We hebben geen huisdieren, dus dat scheelt al. Op de grond zie ik echter niet echt zitten. Ik ga kijken of we ‘m echt gaan missen.

Wij hebben geen box in huis, ondanks eengezinswoning. Zo zonder rondlopende huisdieren in huis vertrouw ik er wel op dat er op de grond veilig genoeg gespeeld kan worden, en bij hoge nood is er altijd nog het ledikantje op de bovenverdieping.

Uk is nu overigens pas ruim een week oud en snurkt overdag in een mozeswiegje in de woonkamer en dat gaat hartstikke goed. Ik dénk dat we later aan een speelkleed op de grond wel voldoende hebben.

Maar waar ga je de baby dan laten als je hem niet op de grond wil en ook geen box? Ergens op is sowieso gevaarlijk, want ze rollen overal van af

Mijn baby mocht altijd wel op de grond zijn eigenlijk. Als ik ging dweilen bijvoorbeeld kon dat er ook wel omheen en later dat stukje nog. Anders is de wipstoel een optie en later de kinderstoel. Ik heb de box nog geen moment gemist, weg met dat bakbeest.

Mag ik als non-papa maar waarschijnlijk over enkele jaren wel-papa in dit topic een hele algemene vraag stellen?

Wat was je verwachting van het hebben van een baby, en viel het mee of tegen? (En zo ja, wat viel er mee of tegen?)

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 08:27 schreef Bot13 het volgende:
Mag ik als non-papa maar waarschijnlijk over enkele jaren wel-papa in dit topic een hele algemene vraag stellen?

Wat was je verwachting van het hebben van een baby, en viel het mee of tegen? (En zo ja, wat viel er mee of tegen?)

Door hier mee te lezen was de verwachting al wel dat het zwaar zou kunnen zijn.

Realiteit: vreselijk zwaar, want huilbaby met koemelkallergie. Na 7 weken waren we daar achter en hadden we een 'normale' baby, maar ook toen bleef het flink aanpoten: het is gewoon een dagtaak om een kind te verzorgen. Baby 1 sliep pas met 1,5 jaar door (mede door hoektanden- en kiezenleed dat maar duurde en duurde) en baby 2 (wordt volgende week 1) slaapt nog niet door.

Realiteit 2: ze zijn de mooiste, leukste, liefste ooit en elke dag spat ik uit elkaar van de liefde voor die twee. Ze zijn grappig, slim, ontzettend leuk met elkaar, al slaan ze elkaar ook wel eens de hersens in. Jij en je partner krijgen een andere rol, en dat is even heftig, maar tegelijkertijd verander ik in een plasje als ik mijn man zie ouwehoeren met de meisjes. Ik zou ze nooit meer kunnen missen, maar geniet wel dubbel en dwars van de dagen dat ze op het kdv zijn en ik zelf vrij ben. Of van het alleen boodschappen doen of zo.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 08:27 schreef Bot13 het volgende:
Mag ik als non-papa maar waarschijnlijk over enkele jaren wel-papa in dit topic een hele algemene vraag stellen?

Wat was je verwachting van het hebben van een baby, en viel het mee of tegen? (En zo ja, wat viel er mee of tegen?)

Ik had geen echte verwachtingen want ik wist niet wat ik moest verwachten. Om me heen zag ik steeds meer leeftijdsgenoten met kinderen en het leek me geweldig, zo’n kleintje van jezelf.

Het begin viel me zwaar tegen. Ik vond het overweldigend en heb echt moeten wennen aan het continue zorgen voor zo’n kleintje en weinig momenten meer voor mezelf. Maar hoe groter ze worden, hoe beter dat gaat en nu kan ik echt ultiem genieten van de dingen die ze doen en hoe ze steeds meer begrijpen. De oudste van 19 maanden heeft echt humor en ik lach me kapot om alle dingen die ze bedenkt.

Ik vind het een verrijking om mijn kindjes in mijn leven te hebben. Maar soms is het wel eens frustrerend als je gewoon even iets voor jezelf wil doen (of gewoon wil slaaaaapen) en zij denken daar dan even anders over. En even spontaan uit eten bv is er niet meer bij, met een kind dat om 19 uur op bed ligt. Maar ook daar is omheen te werken (eerder gaan eten met kind, af en toe eens oppas). En feestjes met vrienden zijn inmiddels altijd ‘s middags, met alle kinderen. Waarbij iedereen dus achter zijn kind aan rent en je amper toekomt aan even kletsen. Dat is soms jammer maar komt ook wel weer wanneer de kinderen wat ouder zijn.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 08:27 schreef Bot13 het volgende:
Mag ik als non-papa maar waarschijnlijk over enkele jaren wel-papa in dit topic een hele algemene vraag stellen?

Wat was je verwachting van het hebben van een baby, en viel het mee of tegen? (En zo ja, wat viel er mee of tegen?)

Ik had vooral verwacht dat het een stuk zwaarder zou zijn op basis van wat ik allemaal had gelezen! De praktijk is me dus alleszins meegevallen. Ik moet ook bekennen dat we het denk ik heel makkelijk hebben met twee kinderen die gezond zijn en waar alles vanaf het begin goed mee ging.

Een voorbeeldje waar ik veel over had gelezen was krampjes bij kleine babies. Ik was dus voorbereid op heel veel gehuil. Dat is bij beide kinderen eigenlijk niet voorgekomen. Ze huilden natuurlijk weleens maar dat was altijd op te lossen met met ze lopen of ze drinken geven. Die eerste weken vond ik echt zo heerlijk!

Wat ik zelf het zwaarst vond, was toch het slaapgebrek (en dan niet per se van de eerste weken, maar juist zo tussen 4-14 maanden), en het 'onberekenbare' daarvan. Je weet dat je een periode gebroken nachten gaat hebben, maar als je er in zit, heb je geen idee wanneer het over gaat zijn/of het ooit nog voorbij gaat. En dan heb je af en toe een goed nachtje, en dan denk je dat de niet-slaapfase voorbij is, en dan begint het opeens weer van voor af aan.

Het dagelijks leven is druk maar zo onwijs gezellig, echt, het met zijn vieren zijn is zo tof. Zowel hoe de kinderen met elkaar spelen, als zien hoe ze langzaam van alles leren en hoe hun wereldje langzaam groter wordt.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 10:43 schreef Svane het volgende:


Het dagelijks leven is druk maar zo onwijs gezellig, echt, het met zijn vieren zijn is zo tof. Zowel hoe de kinderen met elkaar spelen, als zien hoe ze langzaam van alles leren en hoe hun wereldje langzaam groter wordt.

!

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 08:27 schreef Bot13 het volgende:
Mag ik als non-papa maar waarschijnlijk over enkele jaren wel-papa in dit topic een hele algemene vraag stellen?

Wat was je verwachting van het hebben van een baby, en viel het mee of tegen? (En zo ja, wat viel er mee of tegen?)

Beetje lang geworden dus in een spoilertje.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Al met al: ik begrijp mensen van de roze wolk maar ook mensen die alles zwart zien.
Of mensen die geen kinderen willen, begrijp ik ook.
Het is niet altijd leuk of gezellig maar ik zou ze niet kunnen missen. Na een nacht logeren zie ik mijn zoon graag weer thuiskomen.

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 08:27 schreef Selvaria het volgende:
Mijn baby mocht altijd wel op de grond zijn eigenlijk. Als ik ging dweilen bijvoorbeeld kon dat er ook wel omheen en later dat stukje nog. Anders is de wipstoel een optie en later de kinderstoel. Ik heb de box nog geen moment gemist, weg met dat bakbeest.

als ze hard genoeg kwijlen dweilen ze zelf

quote:

Op donderdag 18 januari 2018 11:23 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

als ze hard genoeg kwijlen dweilen ze zelf

Je hebt van die dweiltjes voor onder hun knietjes he.