Mijn grootste zorgen is mijn aandoening schizofrenie. Ik ben en blijf stabiel op medicatie, maar ik functioneer niet zo goed als voorheen. Ben vaak moe en depressief. Ik weet niet of ik zo’n werkdruk aankan. Mijn moeder zeg dat ik de baan niet moet nemen. Mijn jobcoach heb ik net een mail gestuurd om te vragen wat hij ervan vindt.
Wat denken jullie?
Oh wacht...
Werken kan zeer therapeutisch werken; volgens een psychiater één van de beste therapieën.quote:Op woensdag 10 januari 2018 14:51 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik weet alleen niet of ik het moet nemen. Het is minimaal 40 uur per week met veel reizen . Bruto 1900 euro en een lease-auto. Hoofdvestiging zit in Utrecht (mijn stad), maar ik word gedetacheerd naar andere gemeentes.
Mijn grootste zorgen is mijn aandoening schizofrenie. Ik ben en blijf stabiel op medicatie, maar ik functioneer niet zo goed als voorheen. Ben vaak moe en depressief. Ik weet niet of ik zo’n werkdruk aankan. Mijn moeder zeg dat ik de baan niet moet nemen. Mijn jobcoach heb ik net een mail gestuurd om te vragen wat hij ervan vindt.
Wat denken jullie?
Gewoon doen dan!
Een dichte naaste van me heeft een dergelijke aandoening, en ervaart werken(ICT) als een zeer positieve invloed op het leven.
Ga ervoor, vraag eventueel om begrip, en monitor je conditie.
Oh absoluut. Als er één user is die medelijden met zichzelf heeft....quote:Op woensdag 10 januari 2018 16:00 schreef CoolGuy het volgende:
Iedereen zegt hier proberen, maar ergens bekruipt me het gevoel dat TS nou net het tegenovergestelde wil horen..
Ja maar ik snap dat dus niet he. En maar klagen en maar klagen en maar klagen, dan (zogenaamd) wél aan het werk willen, en dan kun je, met de problematiek die je hebt, ineens ergens aan de slag. Weet je hoeveel mensen zo'n kans zouden willen?quote:Op woensdag 10 januari 2018 16:10 schreef Twiitch het volgende:
[..]
Oh absoluut. Als er één user is die medelijden met zichzelf heeft....
En als het dan niét gaat, dan weet je dat ook, en dan kun je dan altijd nog terug naar hoe het nu is (dus zonder baan), maar aan de andere kant kan het ook heel goed zijn voor TS. Dat weet hij echter pas als het zo ver is.
En dan wil je de beslissing over dat wel of niet doen af laten hangen van je moeder, je werkcoach en volslagen vreemden op een forum. Dat zegt mij dat TS stiekem helemaal niet aan het werk wil, tenzij dat werk exact voldoet aan wat hij voor ogen heeft, maar dat is niet hoe de wereld in elkaar zit.
Als je door omstandigheden redelijk ver onder aan de werkladder staat, en je hoeft niet aan de lopende band te staan of te order picken of wat dan ook, maar je wordt gevraagd voor een baan waarbij je ook nog een perk als een leasebak krijgt, dan vind ik het heel veelzeggend dat TS er alle blijk van geeft het eigenlijk niet te willen.
Ik heb even wat relevante stukken dikgedrukt. Man, je krijgt de kans om iets van je leven te maken. Pak die kans dan ook. Door je posts heen sijpelt nu het verhaal dat je helemaal niet wil werken, want boehoe schizofrenie. Misschien moet je je niet zo als een slappe zak gedragen en gewoon eens de handschoen oppakken als je die letterlijk aangereikt krijgt.quote:
Volgens mijn psycholoog ben ik een depressie aan het ontwikkelen. Dit komt doordat ik de hele dag thuis zit en niks doe.
Ik heb schizofrenie en de medicatie vlakken mijn emoties af. Daarbij heb ik last van negatieve symptomen, waardoor ik geen energie op kan brengen om iets te doen. Ook kan ik niet goed functioneren, mijn concentratie is slecht en het voelt alsof ik niks kan.
Daarnaast ben ik weer single en ik zit eraan te denken om definitief zo te blijven. Ik zie geen toekomst in een relatie, niet zoals ik nu ben.
Ik moet weer beginnen met sporten en een baan vinden. Gewoon iets doen met mijn leven.
Je doet verdomme alsof je headfirst in de stront wordt gehangen, maar voor iemand die nou niet het meest fantastische cv kan overleggen is dit echt een prima aanbod.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 10-01-2018 16:27:50 ]
Misschien is het wel te hoog gegrepen voor je, maar daar kun je beter niet al van tevoren vanuitgaan. Je moeder wil je waarschijnlijk een teleurstelling besparen. Maar gun jezelf de kans om te kijken of dit juist wél iets voor je is. En blijkt van niet, dan ben je een ervaring rijker.
Wordt het niks dan weet je de volgende keer welke aspecten anders moeten.
Doe je het niet dan leer je niks, ervaar je niks, en kom je geen steek verder.
thuis zitten verdient minderquote:
Bruto 1900 voor 40 uur met veel reizen? Ik vind het een laag salaris
maar het is geen vetpot nee
+ Lease auto.quote:
Bruto 1900 voor 40 uur met veel reizen? Ik vind het een laag salaris
Anyway, hoe ik het lees, zou dit een goeie kans kunnen zijn.
Denk erover na, praat met mensen in je omgeving... proberen kan altijd lijkt me!
Met een cv dat nagenoeg blanco is valt dat wel mee.quote:
Bruto 1900 voor 40 uur met veel reizen? Ik vind het een laag salaris
Hoe goed is het contact met je jobcoach trouwens? Een aantal GGZ instellingen biedt IPS (individual placement and support) aan, wat inhoudt dat er op een goede samenwerking tussen jou, je baas/werk en een behandelaar/begeleider wordt ingezet.
Eens. Als vermoeidheid een factor is zou ik het niet doen.quote:
Ik zou met je psycholoog overleggen of 40 uur niet te veel is. Die man kan beter de kans op een terugval in psychose inschatten dan wij..
tenzij je nu al 30/40 uur werkt.
zo niet, lekker 20 uur gaan werken.
als dat goed gaat kan je altijd nog kijken voor een baan met meer uren.
Hij heeft nu geen baan. Ik zou ook zeggen gewoon proberen en kijken hoe het gaat. Je moet ergens proberen en dit kan ook een opstap zijn naar iets beters.quote:
Heeft hij nu een baan? Dan kan je eventueel overwegen om daar te blijven maar als je geen baan hebt zou ik dit in elk geval proberen.
Zo gaat het wel vaak op fok inderdaad.quote:
Iedereen zegt hier proberen, maar ergens bekruipt me het gevoel dat TS nou net het tegenovergestelde wil horen..
Komt die vermoeidheid van zijn schizofrenie/medicatie of van het thuis lui op zijn kut zitten?quote:
[..]
Eens. Als vermoeidheid een factor is zou ik het niet doen.
Kennen zij jouw situatie?
Zijn zij bereid rekening te houden met wat jij wel en vooral niet kunt?
Is er ruimte voor jezelf of kun je dat nemen?
Wat is veel reizen en kun je dat compenseren in je werktijd?
De ene dag rij ik 1 uur de andere 4 uur en alles er tussenin. Zolang ik me hierop in kan stellen en gecompenseerd (tijd voor tijd, geen geldelijke vergoeding) wordt boven een bepaalde tijd (zeker met een bruto salaris van 1900 euro) zou ik het prima vinden.
En verder: Wat denk je zelf? Jij zult je grenzen aan moeten geven.
Mij lijkt het belangrijkste voor nu dat je stress en hoge werkdruk uit de weg gaat ivm mogelijke psychoses die hierdoor kunnen ontstaan.
Daarbij zou ik ook jouw situatie, samen met je jobcoach bij je toekomstige werkgever bekend maken. Begrip vanuit de kant van je werkgever is wel van belang lijkt mij
Je Kent me niet. Ik heb nergens gezegd dat ik deze baan niet wil, ik wil het juist wel. Alleen mijn ma vind het geen goed idee en mijn behandelaar ook niet.quote:
[..]
Ja maar ik snap dat dus niet he. En maar klagen en maar klagen en maar klagen, dan (zogenaamd) wél aan het werk willen, en dan kun je, met de problematiek die je hebt, ineens ergens aan de slag. Weet je hoeveel mensen zo'n kans zouden willen?
En als het dan niét gaat, dan weet je dat ook, en dan kun je dan altijd nog terug naar hoe het nu is (dus zonder baan), maar aan de andere kant kan het ook heel goed zijn voor TS. Dat weet hij echter pas als het zo ver is.
En dan wil je de beslissing over dat wel of niet doen af laten hangen van je moeder, je werkcoach en volslagen vreemden op een forum. Dat zegt mij dat TS stiekem helemaal niet aan het werk wil, tenzij dat werk exact voldoet aan wat hij voor ogen heeft, maar dat is niet hoe de wereld in elkaar zit.
Als je door omstandigheden redelijk ver onder aan de werkladder staat, en je hoeft niet aan de lopende band te staan of te order picken of wat dan ook, maar je wordt gevraagd voor een baan waarbij je ook nog een perk als een leasebak krijgt, dan vind ik het heel veelzeggend dat TS er alle blijk van geeft het eigenlijk niet te willen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-01-2018 23:17:55 ]
Lijkt me een prima startquote:
Ik heb ook een werkervaringsplaats aangeboden gekregen waar ik rustig aan kan begin met minder uren bij de gemeente. Ik denk dat ik beter met dat kan beginnen.
topquote:
Ik heb ook een werkervaringsplaats aangeboden gekregen waar ik rustig aan kan begin met minder uren bij de gemeente. Ik denk dat ik beter met dat kan beginnen.
Mooi toch? Ik zou idd daar beginnen en naar kunnen opbouwen naar het max aantal uren dat je kan werken.quote:
Ik heb ook een werkervaringsplaats aangeboden gekregen waar ik rustig aan kan begin met minder uren bij de gemeente. Ik denk dat ik beter met dat kan beginnen.
Ik denk ook dat je deze beter kan nemen. Deze is rustiger. Die andere minimaal 40 uur en veel reizen. Een flinke belasting en als je psychische problemen hebt lijkt het me nog moeilijkerquote:
Ik heb ook een werkervaringsplaats aangeboden gekregen waar ik rustig aan kan begin met minder uren bij de gemeente. Ik denk dat ik beter met dat kan beginnen.
Dat zou ik dan eerder doen ja. Dan weet je ook ook hoeveel uren je aankan bij een echte baan.quote:
Ik heb ook een werkervaringsplaats aangeboden gekregen waar ik rustig aan kan begin met minder uren bij de gemeente. Ik denk dat ik beter met dat kan beginnen.
Je hebt de optie, anders kon je de baan van 40 uur proberen en als het niet gaat de uren verlagen.