Ik denk dat mensen in de Verenigde Staten zich onteerd voelen over het feit dat Trump president is. De benadrukking ligt 'm in de presentatie van Trump; niet met politieke inslag, negativiteit op de persoon inspelend, het gebruik van social media ten behoeve van presidentiële uitspraken, zijn niet goed gevallen uitspraken ("grab them by the pussy"), enzovoort.
Oprah speelt handig in op de actuele stand van zaken. De bewoording in haar speech over de leeftoestand van de vrouw in een wereld van mannen, de verdoezeling van het recht van de negers ten opzichte van de blanken en toch de eenwording van man en vrouw als gelijken kunnen benoemen, komt bij de bevolking aan als het vinden van de Poolster bij een verdwaalde wandelaar.
Precies de drie onderwerpen die nu het meest spelen in een verstrooide Verenigde Staten.
En omdat tot nu toe niemand vanuit beroemd Amerika in het nieuws zich deze drie onderwerpen in één speech heeft aangemeten, wordt Oprah de gedoodverfde presidentskandidaat genoemd.
Wat ik hiervan vind, tja. Oprah heeft weinig te maken gehad met politiek, evenals Trump in zijn vorige carrière. Beide opereren vanuit een populistisch standpunt. Trump harkte de gemoedstoestand van zijn burgers bijeen door de Mexicanen en de moslims van alles wat de schuld te geven.
Oprah brengt de #metoo discussie op de voorgrond, iets wat zich in alle hevigheid de geslachtsongelijkheid tussen man en vrouw en machtsvertoon van de man ten nadele van de vrouw de laatste 4 maanden de wereld over is gegaan.
Ik vind het één pot nat. Politiek gezien zijn de Verenigde Staten opgedeeld in twee partijen: de Republikeinen en de Democraten. Dit keer zijn de Republikeinen met Trump aan bod. De volgende keer de Democraten weer. Waarom is dat zo? Omdat de bevolking van de VS met geen van beide tegelijkertijd door één deur kunnen. En het klokje gaat rond, en rond en rond.
Is Oprah dan de aangewezen persoon? Nee, ik denk het niet. Beter vinden de Democraten iemand die weet hoe politiek bedreven moet worden, niet hoe je het individu een warm hart kan toespelen. Dat werkt misschien als talkshowhost met een groot publiek, waar mensen geforceerd naar je moeten lachen, maar niet bij landelijke politiek.
Verder een opmerkelijke kanttekening: de huidige president wordt bij zijn achternaam genoemd en de aangewezen persoon om hem van zijn troon te stoten bij de voornaam.
De keiharde zakenman versus het voorbeeldige moederfiguur. Misschien is het voorbeeldige moederfiguur hetgeen waar Amerika nu op zit te wachten, in plaats van de keiharde zakenman.
Misschien ook wel juist omdát de keiharde zakenman zijn kaarten nu speelt.
Google is your friend, abuse your friends