F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Dat lees ik wel vaker, dat mensen pas gaan geloven als ze diep in de put zitten. Als ze er dan uitkomen op een voor hen onverklaarbare wijze (als je depressief bent denk je immers dat je nooit meer uit die put zal komen), dan denken ze dat het god geweest moet zijn.quote:Op woensdag 10 januari 2018 13:29 schreef DecoAoreste het volgende:
Pas toen ik a) zelf in een depressie zat [..] ging ik het langzamerhand een beetje begrijpen.
Ja dat zie je vaak.... heel veel nieuw-gelovigen is wat aangedaan, komen uit een depressie, zijn geestelijk labiel en op zoek... en worden opgevangen door vriendelijke mensen met een luisterend oor..quote:
Pas toen ik a) zelf in een depressie zat en....
Ik vind het een beetje koud om het als een offer te beschouwen, alsof het een transactie is: één dood geven, redding voor de mensheid terugkrijgen.
In mijn persoonlijke overtuiging heb ik de incarnatie altijd meer beschouwd als de manier waarop creatie en creator voor het eerst echt bij elkaar kwamen, het moment waarop God voor het eerst begrenzingen ervaarde, en wist hoe het was om niet God te zijn. Dat door die ervaring rechtvaardigheid plaats maakte voor vergeving.
Hoe dat samenhangt met concepten als alwetend/almachtig, daar kun je over discussieren maar persoonlijk ben ik niet zo geinteresseerd in de precieze gradatie van de macht die een God zou moeten hebben, en elke overtuiging van mensen over hoe dat zit, is ook maar een persoonlijk geloof vanuit een bepaalde interpretatie van wat die woorden inhouden.
In mijn persoonlijke overtuiging heb ik de incarnatie altijd meer beschouwd als de manier waarop creatie en creator voor het eerst echt bij elkaar kwamen, het moment waarop God voor het eerst begrenzingen ervaarde, en wist hoe het was om niet God te zijn. Dat door die ervaring rechtvaardigheid plaats maakte voor vergeving.
Hoe dat samenhangt met concepten als alwetend/almachtig, daar kun je over discussieren maar persoonlijk ben ik niet zo geinteresseerd in de precieze gradatie van de macht die een God zou moeten hebben, en elke overtuiging van mensen over hoe dat zit, is ook maar een persoonlijk geloof vanuit een bepaalde interpretatie van wat die woorden inhouden.
Zo is hetquote:
[..]
Dat is op zich een interessant ander perspectief. Ik zie dat soort zaken en denk: iedereen ziet toch dat dat logischerwijs nergens op slaat? Jij ziet dat soort zaken en denkt: ik kan dat op dit moment nog niet begrijpen.
Als je bestaan gebouwd is op het geloof in Jezus wordt dat een stuk eenvoudiger.Ik heb nooit gezegd dat het onverklaarbaar was. Ik heb echt van alles geprobeerd, cognitieve therapie, pillen, meditatie, maar het schoot allemaal niet op. Alleen God kon de leegte in mijn hart vullen en dat gebeurde op de dag dat ik bewust koos voor Jezus, geen dag eerder of later.quote:Op woensdag 10 januari 2018 13:39 schreef MrAero het volgende:
[..]
Dat lees ik wel vaker, dat mensen pas gaan geloven als ze diep in de put zitten. Als ze er dan uitkomen op een voor hen onverklaarbare wijze (als je depressief bent denk je immers dat je nooit meer uit die put zal komen), dan denken ze dat het god geweest moet zijn.
Gek hè, dat mensen vriendelijk zijn en een luisterend oor hebben als ze vervuld zijn met de liefde van God? Maar helaas is het dus niet altijd zo, ik ben in mijn vorige kerk ook flink in de steek gelaten op sommige momenten. Toch heb ik het geloof behouden. Waar mensen tekortschieten (inclusief ikzelf), is God liefdevolquote:
[..]
Ja dat zie je vaak.... heel veel nieuw-gelovigen is wat aangedaan, komen uit een depressie, zijn geestelijk labiel en op zoek... en worden opgevangen door vriendelijke mensen met een luisterend oor..
Boeiende zienswijze. Beschouw je jezelf als christen?quote:
Ik vind het een beetje koud om het als een offer te beschouwen, alsof het een transactie is: één dood geven, redding voor de mensheid terugkrijgen.
In mijn persoonlijke overtuiging heb ik de incarnatie altijd meer beschouwd als de manier waarop creatie en creator voor het eerst echt bij elkaar kwamen, het moment waarop God voor het eerst begrenzingen ervaarde, en wist hoe het was om niet God te zijn. Dat door die ervaring rechtvaardigheid plaats maakte voor vergeving.
Oef...kijk even naar Doedelzak. Die is behoorlijk vervuld maar verre van vriendelijk voor iedereen die iets anders denkt dan hijzelf. Het heeft dus niets met God of kerk te maken.quote:
Gek hè, dat mensen vriendelijk zijn en een luisterend oor hebben als ze vervuld zijn met de liefde van God? Maar helaas is het dus niet altijd zo, ik ben in mijn vorige kerk ook flink in de steek gelaten op sommige momenten.
Oh kijk je geloofde dus al. Kijk dat verklaart een hoop. Waaruit blijkt dat God liefdevol is? Ik kan het namelijk niet uit de bijbel halen. Wel dat hij vaak boos is met alle gevolgen...quote:Toch heb ik het geloof behouden. Waar mensen tekortschieten (inclusief ikzelf), is God liefdevol
Ja, theologisch tegen het methodisme aan.quote:
[..]
Boeiende zienswijze. Beschouw je jezelf als christen?
Maar er zijn delen van de christelijke leer waar ik zelf maar weinig mee heb, zo interesseert het al dan niet bestaan van een hiernamaals mij niet zo. Het verandert ook niets aan de manier waarop ik mijn leven zou willen inrichten, dus ik hou me daar verder niet mee bezig.
Ik denk dat hij, jij en ik alledrie verschillende dingen verstaan onder 'vervuld met de liefde van God'. Maar ik wil voorzichtig zijn en me niet wederom laten verleiden tot de veroordeling van een broeder, want daar heb ik het recht niet toe.quote:
[..]
Oef...kijk even naar Doedelzak. Die is behoorlijk vervuld maar verre van vriendelijk voor iedereen die iets anders denkt dan hijzelf. Het heeft dus niets met God of kerk te maken.
Huh nee. Ik ben anderhalf jaar christen, ik ben afgelopen najaar gebroken met mijn vorige kerk en heb toen desondanks het geloof behouden.quote:Oh kijk je geloofde dus al. Kijk dat verklaart een hoop. Waaruit blijkt dat God liefdevol is? Ik kan het namelijk niet uit de bijbel halen. Wel dat hij vaak boos is met alle gevolgen...
De liefde van God blijkt enerzijds uit mijn persoonlijke ervaring met Hem en anderzijds het Nieuwe Testament van de Bijbel.
Wat was jouw persoonlijke ervaring, kun je daar iets over vertellen?quote:
[..]
Ik denk dat hij, jij en ik alledrie verschillende dingen verstaan onder 'vervuld met de liefde van God'. Maar ik wil voorzichtig zijn en me niet wederom laten verleiden tot de veroordeling van een broeder, want daar heb ik het recht niet toe.
[..]
Huh nee. Ik ben anderhalf jaar christen, ik ben afgelopen najaar gebroken met mijn vorige kerk en heb toen desondanks het geloof behouden.
De liefde van God blijkt enerzijds uit mijn persoonlijke ervaring met Hem en anderzijds het Nieuwe Testament van de Bijbel.
Ok dat pleit voor je.quote:
[..]
Ik denk dat hij, jij en ik alledrie verschillende dingen verstaan onder 'vervuld met de liefde van God'. Maar ik wil voorzichtig zijn en me niet wederom laten verleiden tot de veroordeling van een broeder, want daar heb ik het recht niet toe.
Het zou niet best zijn als dat niet zo was...toch?quote:[..]
Huh nee. Ik ben anderhalf jaar christen, ik ben afgelopen najaar gebroken met mijn vorige kerk en heb toen desondanks het geloof behouden.
Dat is mooi. Wel merkwaardig he dat de één een goed ervaring met God heeft, de tweede een slechte en een derde helamaal niets. Zo heb ik me altijd verwonderd over het verhaal van Kaïn en Abel. God sloeg acht op Abels' offer maar niet op dat van Kaïn. Er staat niet bij waarom niet, maar blijkbaar was het voor Kaïn genoeg om de eerste moordenaar te worden (van de bijbel).quote:De liefde van God blijkt enerzijds uit mijn persoonlijke ervaring met Hem en anderzijds het Nieuwe Testament van de Bijbel.
Hoewel: God had al in het paradijs gemoord, hij hing Adam en Eva dierenvellen om
Whew, het is niet 1 enkel ding maar onder meer het volgende:quote:
[..]
Wat was jouw persoonlijke ervaring, kun je daar iets over vertellen?
- Genezing van depressie binnen 1 dag.
- Veel minder last van zelfhaat.
- Een gelukkig, zuiver en liefdevol gevoel wanneer ik bid en de Bijbel lees.
- Ingevingen, gedachten en een soort innerlijke 'stem' als ik Hem iets vraag, die me aanzet om goede en liefdevolle dingen te doen. Een eenzame buurman uitnodigen voor een kopje koffie bijvoorbeeld, of mensen vragen om vergeving als ik ze heb gekwetst.
- De kracht om die liefdevolle dingen ook daadwerkelijk te doen.
- Plotseling begrip van hoe bepaalde dingen in mijn leven zijn gelopen, en hoe God ook mijn slechte ervaringen (hoewel Hij die niet heeft gewild) heeft gebruikt om iets goeds teweeg te brengen. Bijvoorbeeld mislukte relaties etc.
- De juiste mensen op mijn pad brengen op het juiste moment.
Om een paar voorbeelden te noemen.
Dank jequote:
Klopt. Maar ik zeg het om maar aan te geven dat het uiteindelijk niet de mensen zijn die me ondersteunen in mijn geloof, maar God zelf.quote:Het zou niet best zijn als dat niet zo was...toch?
Als je het hebt over 'slechte ervaringen met God', heb je het dan over het feit dat je de Bijbel intensief hebt bestudeerd en dat je die God maar een nare God vindt? Of heeft God je ook persoonlijk iets aangedaan, naar jouw idee?quote:Dat is mooi. Wel merkwaardig he dat de één een goed ervaring met God heeft, de tweede een slechte en een derde helamaal niets. Zo heb ik me altijd verwonderd over het verhaal van Kaïn en Abel. God sloeg acht op Abels' offer maar niet op dat van Kaïn. Er staat niet bij waarom niet, maar blijkbaar was het voor Kaïn genoeg om de eerste moordenaar te worden (van de bijbel).
Hoewel: God had al in het paradijs gemoord, hij hing Adam en Eva dierenvellen om
Ik heb zelf geen slechte ervaringen omdat ik niet (meer) geloof. Dat is weggevallen bij/door/tijdens het bestuderen van de Bijbel, die ik overigens zeer interessant vind. Maar bij mij betekent "de Bijbel bestureren" inmiddels iets anders dan voor jou vermoed ik.quote:
[..]
Dank je
[..]
Klopt. Maar ik zeg het om maar aan te geven dat het uiteindelijk niet de mensen zijn die me ondersteunen in mijn geloof, maar God zelf.
[..]
Als je het hebt over 'slechte ervaringen met God', heb je het dan over het feit dat je de Bijbel intensief hebt bestudeerd en dat je die God maar een nare God vindt? Of heeft God je ook persoonlijk iets aangedaan, naar jouw idee?
In zoverre dat we het in ieder geval doen om andere redenen. Ik lees de Bijbel om meer begrip te krijgen van de spirituele staat van de mensheid, van de wereld, en van God zelf. Voor jou is het meer antropologische interesse denk ik?quote:
[..]
Ik heb zelf geen slechte ervaringen omdat ik niet (meer) geloof. Dat is weggevallen bij/door/tijdens het bestuderen van de Bijbel, die ik overigens zeer interessant vind. Maar bij mij betekent "de Bijbel bestureren" inmiddels iets anders dan voor jou vermoed ik.
Ik vind het fascinerend dat je door de Bijbel te lezen juist je geloof bent kwijtgeraakt in plaats van dat het werd opgebouwd. Dat pleit bijna in het voordeel van de katholieke kerk die de Bijbel niet openbaar beschikbaar wilde maken.
Maar nee, ik ben toch wel blij dat we er gewoon toegang toe hebben.
Hieruit herken ik veel punten wel. Vooral de gevoelens rondom bidden, de sturing om het goede te doen dat je zou moeten doen.quote:
[..]
Whew, het is niet 1 enkel ding maar onder meer het volgende:
- Genezing van depressie binnen 1 dag.
- Veel minder last van zelfhaat.
- Een gelukkig, zuiver en liefdevol gevoel wanneer ik bid en de Bijbel lees.
- Ingevingen, gedachten en een soort innerlijke 'stem' als ik Hem iets vraag, die me aanzet om goede en liefdevolle dingen te doen. Een eenzame buurman uitnodigen voor een kopje koffie bijvoorbeeld, of mensen vragen om vergeving als ik ze heb gekwetst.
- De kracht om die liefdevolle dingen ook daadwerkelijk te doen.
- Plotseling begrip van hoe bepaalde dingen in mijn leven zijn gelopen, en hoe God ook mijn slechte ervaringen (hoewel Hij die niet heeft gewild) heeft gebruikt om iets goeds teweeg te brengen. Bijvoorbeeld mislukte relaties etc.
- De juiste mensen op mijn pad brengen op het juiste moment.
Om een paar voorbeelden te noemen.
Ik heb ook een achtergrond met depressieve gevoelens. Heb er wel over nagedacht waarom godsdienst juist mensen in zulke situaties zoveel te bieden heeft. Zelf denk ik dat het mij de drijfveer kon bieden om dingen te doen waarvan ik wist dat ik ze zou moeten doen, maar waarvoor ik die drijfveer niet in mezelf kon vinden.
Of je van zo'n godservaring gelooft dat die echt is en je er door je mentale staat opener voor staat, of dat het een copingsmechanisme is om met het dagelijks leven om te gaan, is afhankelijk van je uitgangspunt.
Voor mij is de bijbel ook een schat aan menselijke wijsheid, door de eeuwen heen verzameld en opgetekend. Uit allerlei bronnen. Je zult mij ook nooit horen zeggen dat de bijbel een sprookjesboek of een leugen is of zo. Het is alleen géén geschiedenisboek en zo is het ook niet bedoeld.quote:
[..]
In zoverre dat we het in ieder geval doen om andere redenen. Ik lees de Bijbel om meer begrip te krijgen van de spirituele staat van de mensheid, van de wereld, en van God zelf. Voor jou is het meer antropologische interesse denk ik?
Ik vind het fascinerend dat je door de Bijbel te lezen juist je geloof bent kwijtgeraakt in plaats van dat het werd opgebouwd. Dat pleit bijna in het voordeel van de katholieke kerk die de Bijbel niet openbaar beschikbaar wilde maken.
Ik ben overigens mijn geloof kwijtgeraakt door het lezen van de Bijbel én het lezen over de Bijbel en haar ontstaan.
Dit heeft mij in mijn jeugd heel erg in de weg gestaan bij het geloven. Ik ben opgegroeid in een omgeving vol jonge aarde creationisten, waar elke vorm van bijbelkritiek not done was. Dat terwijl ik zelf heel gefascineerd was door geologie (dat ben ik ook gaan studeren) en sterrenkunde, las over de raakvlakken tussen babylonische mythen en de schepping, de zondvloed die ook voorkwam in het Gilgamesj verhaal, etcetera.quote:
[..]
Ik heb zelf geen slechte ervaringen omdat ik niet (meer) geloof. Dat is weggevallen bij/door/tijdens het bestuderen van de Bijbel, die ik overigens zeer interessant vind. Maar bij mij betekent "de Bijbel bestureren" inmiddels iets anders dan voor jou vermoed ik.
Daardoor zag ik er niets in om met het geloof bezig te zijn zoals ik er zelf mee was grootgebracht, want daar geloofde ik simpelweg niet in.
Ik vond en vind het, net als jij, een naieve gedachte om de Bijbel te lezen als onfeilbare verslaglegging van allemaal waargebeurde verhalen. Het is een moeilijk te ontwarren mengsel van geschiedenis, mythe, poezie, theologie dat overgeleverd en opgeschreven is door een heleboel verschillende mensen met een heleboel verschillende visies, en het is met blik op de geschiedenis een vrij veilige aanname dat de overdracht ervan niet altijd op een zuivere en eerlijke manier gebeurd is (revisies, toevoegingen).
Eigenlijk is de enige reden dat ik mezelf tegenwoordig wel weer als gelovige beschouw een gevoelsmatige ervaring dat God echt bij me is, ik zou er geen rationalistische verklaring voor kunnen geven. Al zal het door de christenen uit mijn jeugd en enkele van de posters hier ongetwijfeld worden bestempeld als een 'vals geloof' door mijn liberale opvattingen wat betreft de Bijbel en dogma's binnen het Christendom.
Ik word soms een beetje heen en weer geslingerd hierin. Ik wil God niet tekort doen door de Bijbel onvoldoende serieus te nemen. Tegelijkertijd erken ik wel dat het mensenwerk is, hoewel Goddelijk geïnspireerd, en daarmee is het niet uitgesloten dat sommige dingen niet helemaal feitelijk juist zijn. Neem bijvoorbeeld het scheppingsverhaal in 6 dagen, ik acht het waarschijnlijk dat dat niet letterlijk opgevat moet worden, alles wijst erop dat de wereld veel ouder is dan 6000 jaar. Of die genocides in het beloofde land toen Jozua daar binnenkwam, ik kan me indenken dat dat nooit werkelijk Gods wil is geweest, óf dat het in werkelijkheid helemaal geen genocide was maar alleen het vijandige leger werd verslagen en dat een beetje opgeblazen is verteld. Het eerste voorbeeld is in tegenspraak met moderne wetenschap, het tweede met de liefdevolle natuur van God zoals ik die ken.quote:
Eigenlijk is de enige reden dat ik mezelf tegenwoordig wel weer als gelovige beschouw een gevoelsmatige ervaring dat God echt bij me is, ik zou er geen rationalistische verklaring voor kunnen geven. Al zal het door de christenen uit mijn jeugd en enkele van de posters hier ongetwijfeld worden bestempeld als een 'vals geloof' door mijn liberale opvattingen wat betreft de Bijbel en dogma's binnen het Christendom.
Het belangrijkste is voor mij wel de waarheid van het Evangelie, daaraan kan niet getornd worden. Als Jezus Christus niet werkelijk heeft geleefd, is gestorven aan het kruis of weer is opgestaan, dan is het christelijk geloof zinloos. Het heeft geen enkele zin om cultuurchristen te zijn, dan kun je net zo goed humanist zijn.
Ik geloof dat de mensen die de boeken in de Bijbel hebben geschreven, geloofden dat zij verslag legden van wat zij zagen als de manifestatie van God op aarde, in het heden of in de geschiedenis van hun volk, en op die manier neem ik het serieus. Maar ik denk niet dat de woorden ze in de ziel zijn gelegd, of wat er dan ook bedoeld wordt met inspiratie. Op die manier doe je ook al snel aan 'cherrypicking' van wat er wel en niet bij je eigen beeld past.quote:
[..]
Ik word soms een beetje heen en weer geslingerd hierin. Ik wil God niet tekort doen door de Bijbel onvoldoende serieus te nemen. Tegelijkertijd erken ik wel dat het mensenwerk is, hoewel Goddelijk geïnspireerd, en daarmee is het niet uitgesloten dat sommige dingen niet helemaal feitelijk juist zijn. Neem bijvoorbeeld het scheppingsverhaal in 6 dagen, ik acht het waarschijnlijk dat dat niet letterlijk opgevat moet worden, alles wijst erop dat de wereld veel ouder is dan 6000 jaar. Of die genocides in het beloofde land toen Jozua daar binnenkwam, ik kan me indenken dat dat nooit werkelijk Gods wil is geweest, óf dat het in werkelijkheid helemaal geen genocide was maar alleen het vijandige leger werd verslagen en dat een beetje opgeblazen is verteld. Het eerste voorbeeld is in tegenspraak met moderne wetenschap, het tweede met de liefdevolle natuur van God zoals ik die ken.
Het belangrijkste is voor mij wel de waarheid van het Evangelie, daaraan kan niet getornd worden. Als Jezus Christus niet werkelijk heeft geleefd, is gestorven aan het kruis of weer is opgestaan, dan is het christelijk geloof zinloos. Het heeft geen enkele zin om cultuurchristen te zijn, dan kun je net zo goed humanist zijn.
Wat dat laatste betreft, daar sta ik wel achter, al denk ik niet dat er ooit onomstotelijk bewezen zal kunnen worden wat er nu werkelijk gebeurd is rondom Jezus' leven. Genoeg mensen die een poging hebben gedaan vanuit archeologie, tekstanalyse of zelfs statistiek, en daar zijn verschillende reconstructies uit voortgekomen, maar zekerheden vinden is een ander verhaal (en wat mij betreft daardoor een geloofskwestie).
Dat ben ik niet met je eens. Sterven en uit de dood opstaan kan namelijk een heel andere betekenis hebben dan de lichamelijke. Het is de bekering, de wedergeboorte, hat afleggen van je "oude en slechte" ik een een sprituele groei doormaken. Dat is dan het goddelijke in de mens. Hoewel ik dus niet in God geloof omarm ik wel het christelijke gedachtegoed, in de ruimste zin van het woord. Dus naastenliefde en gelijkheid voor iedereen. Verder geen dogmatiek als lijfelijke/vleselijke opstanding. Voegt naar mijn mening niets toe aan het verhaal, het wordt er alleen maar ongeloofwaardig van. (Jezus had een compleet kapotgeranseld lichaam, dat zou onherkenbaar en geen gezicht zijn geweest...ook komt het verhaal van de opstanding niet voor in de oudste manuscripten van Marcus)quote:
Het belangrijkste is voor mij wel de waarheid van het Evangelie, daaraan kan niet getornd worden. Als Jezus Christus niet werkelijk heeft geleefd, is gestorven aan het kruis of weer is opgestaan, dan is het christelijk geloof zinloos. Het heeft geen enkele zin om cultuurchristen te zijn, dan kun je net zo goed humanist zijn.
Het evangelie is dé basis van het christelijk geloof. De reden dat het voor mij zo belangrijk is heeft te maken met het grote verschil dat het aannemen van het offer van Jezus maakte. Voor mijn bekering geloofde ik wel in (een) God, ik was veel bezig met filosofische ideeën en wetenschappelijke achtergronden (o.a. het fine-tuning principe) en was op mijn eigen manier op zoek naar wie God was, maar het bracht me nergens. Maar alles veranderde van het ene op het andere moment toen ik Jezus aannam.quote:
[..]
Dat ben ik niet met je eens. Sterven en uit de dood opstaan kan namelijk een heel andere betekenis hebben dan de lichamelijke. Het is de bekering, de wedergeboorte, hat afleggen van je "oude en slechte" ik een een sprituele groei doormaken. Dat is dan het goddelijke in de mens. Hoewel ik dus niet in God geloof omarm ik wel het christelijke gedachtegoed, in de ruimste zin van het woord. Dus naastenliefde en gelijkheid voor iedereen. Verder geen dogmatiek als lijfelijke/vleselijke opstanding. Voegt naar mijn mening niets toe aan het verhaal, het wordt er alleen maar ongeloofwaardig van. (Jezus had een compleet kapotgeranseld lichaam, dat zou onherkenbaar en geen gezicht zijn geweest...ook komt het verhaal van de opstanding niet voor in de oudste manuscripten van Marcus)
Dat het zo essentieel is staat ook in de Bijbel zelf, om precies te zijn in 1 Korinthiërs 15:12-20:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Natuurlijk is dat voor een ongelovige een cirkelredenering, het zoveelste voorbeeld dat de Bijbel zegt dat je de Bijbel moet geloven (wij van WC-eend...). Dat snap ik ook wel. Maar als je gelovig bent geven deze woorden perfect weer waarom het evangelie de kern moet vormen.Ik kan me ongeveer voorstellen hoe het gegaan moet zijn. Ik stel zelf ook regelmatig vragen aan God en vaak komt er wel een antwoord in me op, in sommige gevallen een antwoord dat ik nooit zelf had kunnen verzinnen. Ik zie dat wel als Goddelijke inspiratie. Maar ik word ook weleens misleid omdat ik van een idee denk dat het van God komt, terwijl dat in werkelijkheid helemaal niet het geval is (omdat het onwaar blijkt te zijn). Mijn hoop is dat dat in ieder geval de Bijbelse profeten zelden tot nooit overkomen is, ze zullen in ieder geval alles wel driemaal gecheckt hebben voor ze het vereeuwigden op hun papyrusrol. Het is in ieder geval anders dan bij de Koran, die schijnt letterlijk geciteerd te zijn door een engel. Maar die engel vertrouw ik persoonlijk voor geen stuiver, genoeg engelen die het oneens waren met God en voor zichzelf zijn begonnen.quote:
[..]
Ik geloof dat de mensen die de boeken in de Bijbel hebben geschreven, geloofden dat zij verslag legden van wat zij zagen als de manifestatie van God op aarde, in het heden of in de geschiedenis van hun volk, en op die manier neem ik het serieus. Maar ik denk niet dat de woorden ze in de ziel zijn gelegd, of wat er dan ook bedoeld wordt met inspiratie. Op die manier doe je ook al snel aan 'cherrypicking' van wat er wel en niet bij je eigen beeld past.
Ik geef toe dat ik soms wel een beetje de neiging heb tot cherrypicking, bijvoorbeeld bij het feit dat ik Genesis 1 niet letterlijk neem omdat ik nu eenmaal een wetenschappelijke achtergrond heb. Maar ik zie mezelf nog niet de laatste 150 jaar aan wetenschappelijke theorie ontkennen tenzij God zelf me meermaals zegt dat ik dat beter wel kan doen.
Hier verlies ik je.quote:
in ieder geval anders dan bij de Koran, die schijnt letterlijk geciteerd te zijn door een engel. Maar die engel vertrouw ik persoonlijk voor geen stuiver
Dat je in engelen geloofd okay dat je ze niet allemaal vertrouwd mmmmm okay.
Maar de bijbel is geschreven door mensen die vertrouw je wel allemaal?
volgens mij kunnen bijbel en koran prima naast elkaar bestaan.
beide met hun goede en minder goede zaken.
het blijft een kwestie van vertrouwen, uiteindelijk in je eigen vermogen om goed en kwaad van elkaar te kunnen scheiden.
Het is Gods woord dus het is waar , geloof ik niet in.
Het is Gods woord en je eigen interpretatie van wat het betekend
En voor mij als ongelovige zijn het de woorden van christenen/gelovigen en mijn interpretatie van wat ze betekenen.
[ Bericht 2% gewijzigd door dop op 10-01-2018 17:32:57 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Klinkt dan weer in tegenspraak met Marcus 1.quote:
Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang.
Daar is momenteel niet veel van te merken. Voorheen wel.quote:
volgens mij kunnen bijbel en koran prima naast elkaar bestaan.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |