Ik stotter al sinds ik praat en het heeft de afgelopen jaren ernstiger vormen aangenomen. Ik heb waarschijnlijk een angst ontwikkeld voor spreken, en dan vooral tegen mensen die ik niet ken. Hierdoor heb ik al lange tijd geen nieuwe vrienden kunnen maken. Gelukkig heb ik wel twee vrienden, die het niks uitmaakt dat ik stotter.
Naast het maken van nieuwe vrienden, heb ik ook moeite met het aangaan van relaties. Verder zit ik momenteel in mijn afstudeerjaar en heb ik een afstudeerstage gelopen. Helaas lukt het mij door alle problemen vanwege het stotteren niet om het af te maken en kom ik waarschijnlijk in grote problemen.
Zijn er hier mensen die ernstig stotteren of mensen kennen die stotteren? Ik heb verschillende therapieën geprobeerd, maar niks helpt. In totaal ben ik duizenden euro's kwijt en ik ben echt aan het einde van mijn latijn. Ik weet niet wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik nieuwe mensen leer kennen en mijn studie kan afmaken. Dit zorgt ervoor dat ik vaak slapeloze nachten heb en me soms in slaap moet huilen.
Waarom ik dit allemaal hier schrijf?
Omdat ik niemand heb, waar ik mijn verhaal echt kwijt kan, zonder mij ervoor te schamen.
Wie weet heb je er iets aan.Ik ken iemand die stottert, al zolang als ik hem ken. Het is ook niet (meer) iets waarover vragen worden gesteld, het hoort bij hem.
Realiseer je goed dat je absoluut geen ‘minder’ persoon bent omdat je stottert. Richt je op dingen waaraan je plezier beleeft en minder op wat ‘de maatschappij’ allemaal wel niet zal vinden.
Ga naar een spraaktherapeut om je klachten aan te kunnen pakken.quote:Op zondag 7 januari 2018 18:27 schreef lonelypringles het volgende:
Ik weet niet precies waar ik dit moet plaatsen, maar ik zou graag adviezen willen en/of ervaringen willen horen van mensen met dezelfde problematiek.
Ik stotter al sinds ik praat en het heeft de afgelopen jaren ernstiger vormen aangenomen. Ik heb waarschijnlijk een angst ontwikkeld voor spreken, en dan vooral tegen mensen die ik niet ken. Hierdoor heb ik al lange tijd geen nieuwe vrienden kunnen maken. Gelukkig heb ik wel twee vrienden, die het niks uitmaakt dat ik stotter.
Naast het maken van nieuwe vrienden, heb ik ook moeite met het aangaan van relaties. Verder zit ik momenteel in mijn afstudeerjaar en heb ik een afstudeerstage gelopen. Helaas lukt het mij door alle problemen vanwege het stotteren niet om het af te maken en kom ik waarschijnlijk in grote problemen.
Zijn er hier mensen die ernstig stotteren of mensen kennen die stotteren? Ik heb verschillende therapieën geprobeerd, maar niks helpt. In totaal ben ik duizenden euro's kwijt en ik ben echt aan het einde van mijn latijn. Ik weet niet wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik nieuwe mensen leer kennen en mijn studie kan afmaken. Dit zorgt ervoor dat ik vaak slapeloze nachten heb en me soms in slaap moet huilen.
Waarom ik dit allemaal hier schrijf?
Omdat ik niemand heb, waar ik mijn verhaal echt kwijt kan, zonder mij ervoor te schamen.
Ja die bestaan.
bron: film 'The King's Speech' (gebaseerd op waargebeurd verhaal)
Wel lezen he, er staat dat ie al therapieën heeft geprobeerd.quote:Op zondag 7 januari 2018 18:57 schreef Metalfrost het volgende:
[..]
Ga naar een spraaktherapeut om je klachten aan te kunnen pakken.
Ja die bestaan.
bron: film 'The King's Speech' (gebaseerd op waargebeurd verhaal)
Mja, soms kom je er niet van af, kijk naar Miss Montreal.
oepsquote:Op zondag 7 januari 2018 19:00 schreef MrAero het volgende:
[..]
Wel lezen he, er staat dat ie al therapieën heeft geprobeerd.
Ik kan pas over 7 dagen een PM sturen.quote:
Stuur mij een PM wellicht kunnen wij elmaar wel helpen.
Nieuwe vrienden maken, een vriendin of vriend krijgen is iets voor daarna. Zorg eerst maar dat je dit voor elkaar krijgt. En ja dat hoort gewoon te doen te zijn, ook als je stottert. Daarna richten op luxe.. eerst op je studie
Tja, iedereen heeft wel dingen die niet te realiseren zijn wegens gebrek aan talent of andere beperkingen. Stotteren is niet fijn, daar heb ik alle begrip voor. Maar er zijn banen zat waar het weinig beperkend is. Als je collega's je kennen zullen ze best iets meer geduld met je hebben bij de koffieautomaat.quote:
maar het beperkt me wel heel erg. Ik kan wel minder dan iemand die niet zou stotteren.
Is tijdens die therapieën aandacht geweest voor je onzekerheid? Dat zit nu het meeste in de weg imho.
Scatman heeft zijn hele leven last gehad van stotteren en heeft dat gebruikt in zijn muziek. Die kerel is al jaren dood maar er staan een aantal interessante video's op Youtube over hoe hij met zijn stotteren omging.
Op welke leeftijd stopte jij met stotteren? En hoe merkte je dat je stopte met stotteren, k zou het mij niet kunnen voorstellen. Ik zal eens wat filmpjes bekijken.quote:
Ik heb in mijn jeugd en vooral puberteit gestotterd. Als ik voor de klas moest spreken viel ik helemaal dicht. Hoe het is gekomen weet ik niet, maar sinds een jaar of 14 stotter ik nooit meer. Wellicht verdwijnt het met de tijd. Dat was althans in mijn geval.
Scatman heeft zijn hele leven last gehad van stotteren en heeft dat gebruikt in zijn muziek. Die kerel is al jaren dood maar er staan een aantal interessante video's op Youtube over hoe hij met zijn stotteren omging.
Stottercentrum Groningen - reguliere therapiequote:
Welke therapieën heb je allemaal geprobeerd?
Delferro
Hausdorfer
Ik denk dat ik het toch maar moet accepteren, als is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Zelf stotter ik al ongeveer 10 jaar, (op latere leeftijd, gaat waarschijnlijk dus niet meer weg..) ik heb hiervoor ook al logopedie gevolgd wat me aardig wat inzicht heeft gegeven en me heeft verder geholpen.
Ik weet dat er allerlei technieken zijn die je (meestal) voor een tijdje verder helpen maar ik heb er voor gekozen om het mentale probleem aan te pakken waarvoor ik mijzelf en mijn logopedist nog steeds heel dankbaar ben.
Eigenlijk komt het het er op neer (in mijn geval toch) dat als je het erg vindt dat je stottert dat dit juist meer gaat worden. Waardoor je dus zeg maar in een vicieuze cirkel terechtkomt. Het handigste voor mij (en misschien ook voor jou) is als eerste zeker accepteren dat je een stotteraar bent en dat dit met up en downs is. En als tweede dat mensen die je raar aankijken dit meestal doen omdat ze niet weten hoe ze hier mee moeten omgaan.
Daarom probeer ik zeer vaak "vrijwillig" te stotteren, waarmee ik bedoel dat ik met opzet stotter, waardoor ik kan kijken hoe andere mensen reageren en weer besef dat het helemaal niet zo erg is.
Zelf ben ik wel benieuwd welke therapieën je allemaal al gevolgd hebt, als je vragen hebt mag je ze gerust hier stellen of een dm sturen!
Vriend van me stottert echt als een debiel (nee echt) en rookt ie een jointje dan is het weg..
Het heeft wel met een bepaalde berusting te maken idd.. Sowieso los van stotteren gaan veel dingen minder zwaar worden als je het gewoon accepteert.. als je er tegen vecht heb je jezelf er alleen maar mee..
In dat geval kan ik je McGuire aanraden. Daar lijken de meeste medestotteraars het meest baat bij te hebben en het kent een heel goed supportnetwerk en nazorgtraject.quote:
[..]
Op welke leeftijd stopte jij met stotteren? En hoe merkte je dat je stopte met stotteren, k zou het mij niet kunnen voorstellen. Ik zal eens wat filmpjes bekijken.
[..]
Stottercentrum Groningen - reguliere therapie
Delferro
Hausdorfer
Ik denk dat ik het toch maar moet accepteren, als is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Vervelend is het zeker, tips heb ik helaas niet. Het heeft iets te maken met enthousiasme. Als je iets graag té snel wilt vertellen, dan loopt je mond voor op je brein.
Geen idee waarom het vroeger zoveel ernstiger was dan tegenwoordig, dus ik kan je helaas geen advies geven. Praat er inderdaad over op je studie (zodat ze weten wat er speelt), en probeer jezelf te accepteren voor wie je bent. Sterkte!
Rond mijn zestiende ongeveer stopte ik met stotteren. Het zat bij mij zo, als ik in de klas iets moest voorlezen en de eerste letter begon met een harde klank, dan kon ik niet over mijn angst heenkomen om uberhaupt beginnen voor te lezen.quote:
[..]
Op welke leeftijd stopte jij met stotteren? En hoe merkte je dat je stopte met stotteren, k zou het mij niet kunnen voorstellen. Ik zal eens wat filmpjes bekijken.
[..]
Stottercentrum Groningen - reguliere therapie
Delferro
Hausdorfer
Ik denk dat ik het toch maar moet accepteren, als is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Het was bij mij voor een gedeelte ook onzekerheid. Heb een klote schoolperiode gehad. Zit nu zelfs in praatgroepen en nergens last meer van om te beginnen met praten.
Het geldt niet voor iedereen maar ik zeg met alles dat het minder kan worden of zelfs verdwijnen met de tijd.
Als ik weinig stress heb stotter ik niet. Bij veel stress struikel ik steeds over mn woorden.quote:
Ik ken ook ouderen, die zeggen dat ze vroeger veel hebben gestotterd, maar geleidelijk zijn gestopt. Nu woon ik nog thuis in een stressvolle situatie, dus misschien dat het vermindert als ik op mezelf woon.
Het komt wel vaak voor dat wanneer mensen ouder worden het minder wordt. Er overheen groeien als volwassen is echter zeer zeldzaam. Als je na je 18de nog stottert is de kans groot dat je dat de rest van je leven blijft doen in meer of mindere mate.quote:
Ik ken ook ouderen, die zeggen dat ze vroeger veel hebben gestotterd, maar geleidelijk zijn gestopt. Nu woon ik nog thuis in een stressvolle situatie, dus misschien dat het vermindert als ik op mezelf woon.
Ik zou snel op Stotteren.nl kijken.
En dan vooral ook op Demosthenes.nl, want dat is een echte vereniging met oa zelfhulpgroepen en activiteiten voor stotteraars (café enz).
Dit moet je dan even aangeven bij DUO. Wellicht heb je recht op een jaar extra stufi.quote:
Ik weet niet precies waar ik dit moet plaatsen, maar ik zou graag adviezen willen en/of ervaringen willen horen van mensen met dezelfde problematiek.
Ik stotter al sinds ik praat en het heeft de afgelopen jaren ernstiger vormen aangenomen. Ik heb waarschijnlijk een angst ontwikkeld voor spreken, en dan vooral tegen mensen die ik niet ken. Hierdoor heb ik al lange tijd geen nieuwe vrienden kunnen maken. Gelukkig heb ik wel twee vrienden, die het niks uitmaakt dat ik stotter.
Naast het maken van nieuwe vrienden, heb ik ook moeite met het aangaan van relaties. Verder zit ik momenteel in mijn afstudeerjaar en heb ik een afstudeerstage gelopen. Helaas lukt het mij door alle problemen vanwege het stotteren niet om het af te maken en kom ik waarschijnlijk in grote problemen.
Zijn er hier mensen die ernstig stotteren of mensen kennen die stotteren? Ik heb verschillende therapieën geprobeerd, maar niks helpt. In totaal ben ik duizenden euro's kwijt en ik ben echt aan het einde van mijn latijn. Ik weet niet wat ik kan doen om ervoor te zorgen dat ik nieuwe mensen leer kennen en mijn studie kan afmaken. Dit zorgt ervoor dat ik vaak slapeloze nachten heb en me soms in slaap moet huilen.
Waarom ik dit allemaal hier schrijf?
Omdat ik niemand heb, waar ik mijn verhaal echt kwijt kan, zonder mij ervoor te schamen.