R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Echt waar? Hoe dat zo?quote:Op donderdag 4 januari 2018 02:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik zit al 14 jaar non-stop in de hulpverlening. Hoe is dat voor falen?
Als je het niet wil zeggen hoeft het niet maar ik snap dit soort dingen niet echt goed.
Stress, dat je loopt te stressen om dingen waarvan je weet dat je er zo druk over maken totaal geen zin heeft. Dat je dat prima kan bedenken, maar dat dat de stress niet minder maakt.
En dan boos op jezelf worden omdat je het niet "uit kan zetten".
Vandaag nieuwe ronde nieuwe kansen, in elk geval beter geslapen dat scheelt al. Maar ik denk dat ik nog maar eens iets moet doen met het onderwerp waar ik zo over loop te stressen...
En dan boos op jezelf worden omdat je het niet "uit kan zetten".
Vandaag nieuwe ronde nieuwe kansen, in elk geval beter geslapen dat scheelt al. Maar ik denk dat ik nog maar eens iets moet doen met het onderwerp waar ik zo over loop te stressen...
Mama van 2 lieve meiden :)
Je kan zeg maar iets echt begrijpen. Of je kan zeg maar respecteren, dat je niet alles begrijpt maar omdat iemand een ziekte heeft er daarom toch rekening mee willen houden.
Of je kan gewoon dikke schijt hebben, want je snapt het niet. Wat zouden jullie doen als je die laatste dichtbij in je omgeving hebt..?
Ik krijg er kritiek op, dat ik op een bepaald punt zeg, daar doe ik niet aan mee. Terwijl, Nouja sommige van jullie hebben gelezen dat het dinsdag uit de hand is gelopen omdat ik het wel geprobeerd heb. Ik ben zo in paniek geraakt dat ik de frustratie op mezelf heb afgereageerd, mijn voorhoofd is nu blauw. En ik had een strip pillen in mijn tas, ik was 2,5 uur van huis en zag geen mogelijkheid om thuis te komen, want niemand snapte dat ik echt aan mijn grens zat, en niemand vond dat mijn vriend met me mee terug mocht. Nu bleek na een telefoontje dat ik vooral diep zou slapen en mijn avondmedicatie over moest slaan (dat diepe slapen viel helaas vies tegen ik lijk wel een olifant).
Nouja, dan is mijn conclusie eigenlijk. Dat ik mezelf moet beschermen voor dat soort situaties. En dat begrip van twee kanten moet komen. Maar dan krijg je alleen maar “we kunnen ons niet alleen maar aanpassen aanpassen aanpassen”. Terwijl.. er is niks aangepast. Ik heb 2,5 uur in de auto gezeten. En mocht op een bepaald punt even 20 minuten een ommetje gaan doen zodat mijn hoofd leeg zou worden. Al mijn voorstellen aan het begin, zoals pas bij het avond eten komen, zodat het 1,5 dag ipv 2 dagen zou zijn etc. zijn afgewezen. Ben ik dan echt zo eigenwijs als ik zeg, begrip moet van twee kanten komen, dat ik dan als antwoord terug krijg “ja maar we kunnen niet altijd rekening houden met jou”.
En dat is niet de Fripsel die je op Fok ziet zeg maar.
Of je kan gewoon dikke schijt hebben, want je snapt het niet. Wat zouden jullie doen als je die laatste dichtbij in je omgeving hebt..?
Ik krijg er kritiek op, dat ik op een bepaald punt zeg, daar doe ik niet aan mee. Terwijl, Nouja sommige van jullie hebben gelezen dat het dinsdag uit de hand is gelopen omdat ik het wel geprobeerd heb. Ik ben zo in paniek geraakt dat ik de frustratie op mezelf heb afgereageerd, mijn voorhoofd is nu blauw. En ik had een strip pillen in mijn tas, ik was 2,5 uur van huis en zag geen mogelijkheid om thuis te komen, want niemand snapte dat ik echt aan mijn grens zat, en niemand vond dat mijn vriend met me mee terug mocht. Nu bleek na een telefoontje dat ik vooral diep zou slapen en mijn avondmedicatie over moest slaan (dat diepe slapen viel helaas vies tegen ik lijk wel een olifant).
Nouja, dan is mijn conclusie eigenlijk. Dat ik mezelf moet beschermen voor dat soort situaties. En dat begrip van twee kanten moet komen. Maar dan krijg je alleen maar “we kunnen ons niet alleen maar aanpassen aanpassen aanpassen”. Terwijl.. er is niks aangepast. Ik heb 2,5 uur in de auto gezeten. En mocht op een bepaald punt even 20 minuten een ommetje gaan doen zodat mijn hoofd leeg zou worden. Al mijn voorstellen aan het begin, zoals pas bij het avond eten komen, zodat het 1,5 dag ipv 2 dagen zou zijn etc. zijn afgewezen. Ben ik dan echt zo eigenwijs als ik zeg, begrip moet van twee kanten komen, dat ik dan als antwoord terug krijg “ja maar we kunnen niet altijd rekening houden met jou”.
En dat is niet de Fripsel die je op Fok ziet zeg maar.
Ik had laatst contact met iemand die wilde weten wat voor onbegrip ik had meegemaakt tijdens mijn burn out. Mijn antwoord slaat denk ik ook wel op jouw situatie.quote:
Je kan zeg maar iets echt begrijpen. Of je kan zeg maar respecteren, dat je niet alles begrijpt maar omdat iemand een ziekte heeft er daarom toch rekening mee willen houden.
Of je kan gewoon dikke schijt hebben, want je snapt het niet. Wat zouden jullie doen als je die laatste dichtbij in je omgeving hebt..?
Ik krijg er kritiek op, dat ik op een bepaald punt zeg, daar doe ik niet aan mee. Terwijl, Nouja sommige van jullie hebben gelezen dat het dinsdag uit de hand is gelopen omdat ik het wel geprobeerd heb. Ik ben zo in paniek geraakt dat ik de frustratie op mezelf heb afgereageerd, mijn voorhoofd is nu blauw. En ik had een strip pillen in mijn tas, ik was 2,5 uur van huis en zag geen mogelijkheid om thuis te komen, want niemand snapte dat ik echt aan mijn grens zat, en niemand vond dat mijn vriend met me mee terug mocht. Nu bleek na een telefoontje dat ik vooral diep zou slapen en mijn avondmedicatie over moest slaan (dat diepe slapen viel helaas vies tegen ik lijk wel een olifant).
Nouja, dan is mijn conclusie eigenlijk. Dat ik mezelf moet beschermen voor dat soort situaties. En dat begrip van twee kanten moet komen. Maar dan krijg je alleen maar “we kunnen ons niet alleen maar aanpassen aanpassen aanpassen”. Terwijl.. er is niks aangepast. Ik heb 2,5 uur in de auto gezeten. En mocht op een bepaald punt even 20 minuten een ommetje gaan doen zodat mijn hoofd leeg zou worden. Al mijn voorstellen aan het begin, zoals pas bij het avond eten komen, zodat het 1,5 dag ipv 2 dagen zou zijn etc. zijn afgewezen. Ben ik dan echt zo eigenwijs als ik zeg, begrip moet van twee kanten komen, dat ik dan als antwoord terug krijg “ja maar we kunnen niet altijd rekening houden met jou”.
En dat is niet de Fripsel die je op Fok ziet zeg maar.
Mensen willen doorgaans graag rekening met je houden als je t moeilijk hebt en ze er de ruimte voor in hun hoofd hebben. Alleen is het niet altijd even zichtbaar en dan zakt dat wat weg. Mensen bereiden zich meestal voor als ze rekening met je moeten houden, het kost heb ook iets, en mijn ervaring is dat ze dat met liefde voor je doen.
Maar onvoorbereid, als het 'oh ja, ik moet een beetje opletten, want' is weggezakt,en op een moment dat zij een heel ander belang hebben dan krijg je weerstand. Het is menselijk dat mensen soms zo reageren, niet iedereen is altijd in staat om rekening met anderen te houden en niet iedereen wil dat.
Wat ik je vooral wil meegeven is dat hoe rampzalig het resultaat voor jou ook is geweest, ik niet denk dat deze mensen dit expres veroorzaakten. Het is simpelweg niet kunnen bevatten wat de impact van een situatie op jou kan hebben.
Soms gaat het zo helaas. En het enige wat je kan doen is jezelf beschermen op momenten dat je op onbegrip stuit. En dan ben je maar even de rotzak die het feestje verstiert. Ben ik zelf ook een aantal keer geweest en ondanks dat het niet fijn is kan ik er wel op terugkijken en het mezelf vergeven, ik kon immers niet anders op dat moment.
Het type lompe olifant mijdt ik nog steeds. Met zulke mensen praten over dit soort dingen is als schaken met een duif, je komt nergens toe en ze schijten alles onder.
Knuffels
Ik vind het ook niet zeg maar “erg dat ze dit veroorzaken”. Ik vind het alleen heel erg, dat ze de bigger picture niet zien. Dat iedereen mijn grenzen heeft genegeerd. Dat al het handelen contraproductief is geweest en dat de eindconclusie is, het ligt aan haar, want zei heeft ptss.quote:Op donderdag 4 januari 2018 11:56 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik had laatst contact met iemand die wilde weten wat voor onbegrip ik had meegemaakt tijdens mijn burn out. Mijn antwoord slaat denk ik ook wel op jouw situatie.
Mensen willen doorgaans graag rekening met je houden als je t moeilijk hebt en ze er de ruimte voor in hun hoofd hebben. Alleen is het niet altijd even zichtbaar en dan zakt dat wat weg. Mensen bereiden zich meestal voor als ze rekening met je moeten houden, het kost heb ook iets, en mijn ervaring is dat ze dat met liefde voor je doen.
Maar onvoorbereid, als het 'oh ja, ik moet een beetje opletten, want' is weggezakt,en op een moment dat zij een heel ander belang hebben dan krijg je weerstand. Het is menselijk dat mensen soms zo reageren, niet iedereen is altijd in staat om rekening met anderen te houden en niet iedereen wil dat.
Wat ik je vooral wil meegeven is dat hoe rampzalig het resultaat voor jou ook is geweest, ik niet denk dat deze mensen dit expres veroorzaakten. Het is simpelweg niet kunnen bevatten wat de impact van een situatie op jou kan hebben.
Soms gaat het zo helaas. En het enige wat je kan doen is jezelf beschermen op momenten dat je op onbegrip stuit. En dan ben je maar even de rotzak die het feestje verstiert. Ben ik zelf ook een aantal keer geweest en ondanks dat het niet fijn is kan ik er wel op terugkijken en het mezelf vergeven, ik kon immers niet anders op dat moment.
Het type lompe olifant mijdt ik nog steeds. Met zulke mensen praten over dit soort dingen is als schaken met een duif, je komt nergens toe en ze schijten alles onder.
Knuffels
En dan zeg ik, dat vind ik geen gelijkheid. Maar het antwoord terug is eigenlijk, hoezo, jij doet toch niet gelijkwaardig mee.
Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.
Ze hebben daar allemaal ruzie staan maken met 2 kleine kinderen erbij terwijl ik degene was die me terug getrokken heeft omdat ik niet wilde dat het zou escaleren.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 04-01-2018 12:46:49 ]
Dat is heftig inderdaad. Ik vind het heel rot en zuur dat ondanks alles het zo is gelopen.quote:
[..]
Ik vind het ook niet zeg maar “erg dat ze dit veroorzaken”. Ik vind het alleen heel erg, dat ze de bigger picture niet zien. Dat iedereen mijn grenzen heeft genegeerd. Dat al het handelen contraproductief is geweest en dat de eindconclusie is, het ligt aan haar, want zei heeft ptss.
En dan zeg ik, dat vind ik geen gelijkheid. Maar het antwoord terug is eigenlijk, hoezo, jij doet toch niet gelijkwaardig mee.
Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.
Ze hebben daar allemaal ruzie staan maken met 2 kleine kinderen erbij terwijl ik degene was die me terug getrokken heeft omdat ik niet wilde dat het zou escaleren.
Het punt dat ik wilde maken is eigenlijk dat hoe oneerlijk ook niet iedereen kan of wil altijd rekening met je houden. Dit soort dingen gebeurt helaas.
Het is mij ook overkomen dat op een moment dat het de groep slecht uitkwam ik rust MOEST nemen. En dat wordt me nog steeds kwalijk genomen, ik kreeg niet uitgelegd dat hoewel ik begreep dat het voor hen vervelend was, ik niet anders kon in die situatie. Met die mensen ga ik nu bijna niet meer om, want ik kan niet van ze op aan op momenten dat het er echt toe doet voor mij. Boos ben ik niet omdat ik degene ben die vraagt om rekening met me te houden, ze zijn niet verplicht daaraan gehoor te geven. Resultaat is wel dat als ze dat niet doen, ik met hen geen situaties opzoek die bij mij mogelijk een paniekaanval triggeren. Wanneer ze willen dat ik er toch bij ben gaat dat op mijn voorwaarden. Helaas gebeurt dat niet en zie ik deze mensen nog amper. Zonde aan de ene kant, aan de andere kant, liever dit dan in m'n eentje een paniekaanval inschieten en dan de wind van voren krijgen.
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?quote:
[..]
Maar even serieus, waardoor val je dan steeds weer terug?
Sterkheidsbaas van alles.
Uit jequote:
Ik heb in februari m'n laatste afspraak bij de ggz
haal ik dat je hun hulp niet meer nodig hebt. Goed gedaan!
Yup. Ze kwamen er ook zelf mee hoorquote:
[..]
Uit je
dat ik het geen prioriteit meer gaf. En dat was ook zo. Dus vandaag besloten om te stoppen dus in februari alleen nog afronden. Na 5 jaar ben ik er ook echt klaar mee.
Goed zeg! Vind het echt fijn voor je!quote:
[..]
Yup. Ze kwamen er ook zelf mee hoor
Na 5 jaar ben ik er ook echt klaar mee.
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Heb je wel eens van psychosomatische fysiotherapie gehoord?quote:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Punt is dat het (naar mijn idee dan) bij hulpverlening ook om preventie van herhaling zou moeten gaan en zelf heb ik de indruk dat dit de hulpverleners minder kan schelen, zeker als je een complexer geval bent. Soms heb ik ook de indruk dat ze de complexere gevallen ergens best wel als melkkoe willen gebruiken, want zo krijgen zij weer inkomsten en hebben ze wat te doen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:10 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?
En het is zo lekker makkelijk voor ze. Ze willen wel helpen, maar mijn ervaring is dat ze niet al te willen helpen...tenzij het helpen me op lange termijn niet echt beter maakt. Zeg maar symptoombestrijding.
Ik noem dit ook weleens "hulponthouding".
Alleen heb je hier niet veel aan, maar als je nog steeds niet weet wat het probleem bij jou is, dan heb je nog steeds iets gemist wat wel belangrijk voor je is (en al helemaal als je daardoor moedeloos wordt, wat ook uit jouw post viel af te lezen).
Ik krijg wel hulp bij het aanpakken van bepaalde problemen (waaronder ondersteuning voor thuis) en het oplossen van praktische problemen zorgt wel voor stressbesparing, en zo dus voor meer ontspanning.quote:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Ik krijg geen financiėle vergoeding voor bijvoorbeeld sporten of zwemmen o.i.d. Misschien dat een massage je ontspant?
Het ligt er ook aan hoeveel geld je daaraan kunt besteden.
Verder zijn er nog kalmeringsmiddelen, maar die hebben hun gebruikelijke handleiding.
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.quote:
Stress, dat je loopt te stressen om dingen waarvan je weet dat je er zo druk over maken totaal geen zin heeft. Dat je dat prima kan bedenken, maar dat dat de stress niet minder maakt.
En dan boos op jezelf worden omdat je het niet "uit kan zetten".
Vandaag nieuwe ronde nieuwe kansen, in elk geval beter geslapen dat scheelt al. Maar ik denk dat ik nog maar eens iets moet doen met het onderwerp waar ik zo over loop te stressen...
Ik word tegenwoordig niet meer boos op mezelf omdat ik mezelf niet kan uitzetten. Heb 't helemaal gehad met zelfhaat
Wat het druk maken om dingen die ik toch niet kan verhelpen...op 't moment dat ik het wel kan verhelpen, scheelt 't per direct weer stress. beste ontstresser is voor mij toch stress-preventie (en betrouwbaarheid helpt ook wel...gewoon geen gedoe met mensen).
Gozer, ik ben ziek. In mijn hoofd. Voor altijd. Dat is het probleem. En behalve doodgaan, waar ik heen behoefte aan heb, is daar geen permanente oplossing voor.quote:
[..]
maar als je nog steeds niet weet wat het probleem bij jou is, dan heb je nog steeds iets gemist wat wel belangrijk voor je is (en al helemaal als je daardoor moedeloos wordt, wat ook uit jouw post viel af te lezen).
Sterkheidsbaas van alles.
Ik zou het niet zien als falen. Ik heb het er ook met mn spv over gehad vandaag. Dat ik in mn achterhoofd de angst heb dat het weer mis zal gaan en dat die kans gewoon aanwezig is.quote:
Ik mag op 13 januari opnieuw de molen in met een screeningsgesprek bij de GGZ. Ik vind het maar lastig. Als falen. Maar aan de andere kant zit ik nu ook maar een beetje voor me uit te staren omdat ik alles niet fatsoenlikl kan handelen ofzo.
En ze zei ook terecht dat de deur niet meteen voor altijd gesloten is als ik straks 'klaar' ben daar. Het kan inderdaad zijn dat de omstandigheden veranderen en dat er een terugval komt. Dat ligt niet altijd aan jou en jou alleen, maar kan ook door de omgeving of veranderde omstandigheden komen.
Het is juist goed dat je inziet dat je zo niet verder kan/wil, dat je weet dat je daarvoor hulp kan vragen, en dat je die hulp ook vraagt. Dat vind ik juist krachtig van je
Er is me vandaag weer uitgebreid verteld dat ik mezelf dat vooral wel kwalijk moet nemen.quote:
[..]
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.
Ik word tegenwoordig niet meer boos op mezelf omdat ik mezelf niet kan uitzetten. Heb 't helemaal gehad met zelfhaat [ afbeelding ]
Wat het druk maken om dingen die ik toch niet kan verhelpen...op 't moment dat ik het wel kan verhelpen, scheelt 't per direct weer stress. beste ontstresser is voor mij toch stress-preventie (en betrouwbaarheid helpt ook wel...gewoon geen gedoe met mensen).
Fijn gesprek ook weer bij de huisarts, NOT. Ik ga er niet eens op in. Toch wel. De brief die Psyq opgestuurd heeft, is gewoon te belachelijk voor woorden. Ik zou niet hebben laten merken dat ik last had van de medicijn verandering. Ehm jawel, ik heb het aangekaart bij de psychiater en toen werd het weggelachen, ik kon toch moeilijk weer slechter gaan slapen zodat het overdag beter zou gaan.
Ik heb het daarna uitgebreid met de psycholoog besproken, dat ik daar meer last van had. En dat ik zo al vaker me niet serieus genomen voelde door hem. En dat ik daarom een andere psychiater wilde. Maar dan kon ik in gesprek met hem daarover geforceerd worden, en ik heb zo veel gezeik met mijn medicijn voorschriften gehad, nee dankjewel. Maar mijn ex psycholoog heeft de brief geschreven. Dus die wist er 100% van. Alles wat er fout is gegaan met de therapeut overname, geen woord over in de brief.
En als ik hem dat deel dan vertel “tja, ja dat staat hier niet dus daar kan ik niet over oordelen”. Zak toch lekker in de stront. Ik wilde mijn zwangere psycholoog sparen in mijn officiele klacht, die kan ze wel vergeten.
het ligt er ook maar net aan wanneer je het me vraagt, wat ik er van vind. Gemengde gevoelens zullen we maar zeggen.quote:
[..]
Ik zou het niet zien als falen. Ik heb het er ook met mn spv over gehad vandaag. Dat ik in mn achterhoofd de angst heb dat het weer mis zal gaan en dat die kans gewoon aanwezig is.
En ze zei ook terecht dat de deur niet meteen voor altijd gesloten is als ik straks 'klaar' ben daar. Het kan inderdaad zijn dat de omstandigheden veranderen en dat er een terugval komt. Dat ligt niet altijd aan jou en jou alleen, maar kan ook door de omgeving of veranderde omstandigheden komen.
Het is juist goed dat je inziet dat je zo niet verder kan/wil, dat je weet dat je daarvoor hulp kan vragen, en dat je die hulp ook vraagt. Dat vind ik juist krachtig van je
Ik heb vooral geen zin in bureaucratie en opnieuw alles uitmelken. Nou ja, we gaan het zien.
Sterkheidsbaas van alles.
Tjonge Fripsel, ik had je eerdere stukje gemist, maar dat klinkt als een rotsituatie. En wat naar dat ze je niet tegemoet konden of wilden komen met een deel missen en af en toe terug trekken.quote:
Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.
Ik denk deels het niet kunnen begrijpen omdat ze zelf het niet kennen (en gelukkig maar voor ze), maar dat maakt het natuurlijk niet minder verrot voor jou.
Dat hoeft natuurlijk niet... soms kan je het weten en toch terugvallen volgens mij.quote:
[..]
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?
quote:
Ik heb in februari m'n laatste afspraak bij de ggz
Heb je wel eens aan yoga gedacht? Die kreeg ik eens als tip van de psychiater, yoga of mindfulness. Nou had ik niks met dat laatste, eerste ervaring met mindfulness was niet zo succesvol. En yoga, daar was ik toen nog niet aan toe. Maar de laatste tijd denk ik dat het misschien wel eens tijd wordt om daar wat mee te doen...quote:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Iets milder voor mezelf zijn helpt vast al een beetje. Als ik de reden waarover ik stress zou kunnen wegnemen, zou me dat zeker stress schelen, maar dat kan niet in dit geval.quote:
[..]
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.
Ik word tegenwoordig niet meer boos op mezelf omdat ik mezelf niet kan uitzetten. Heb 't helemaal gehad met zelfhaat [ afbeelding ]
Wat het druk maken om dingen die ik toch niet kan verhelpen...op 't moment dat ik het wel kan verhelpen, scheelt 't per direct weer stress. beste ontstresser is voor mij toch stress-preventie (en betrouwbaarheid helpt ook wel...gewoon geen gedoe met mensen).
En nu ik weer wat rustiger ben kan ik ook wel bedenken dat ik dit misschien ook wel weer "overwin", ik was ook doodsbang voor de tandarts en daar kan ik nu ook zonder al teveel stress heen...
Aaargh, het zit je ook niet mee he. Beetje laffe reactie van de huisarts, hij kan best zeggen dat hij daar niet over kan oordelen, maar ongeacht of hij dat wel of niet kan, hij zou je ervaring wel serieus kunnen nemen.quote:
[..]
Er is me vandaag weer uitgebreid verteld dat ik mezelf dat vooral wel kwalijk moet nemen.
Fijn gesprek ook weer bij de huisarts, NOT. Ik ga er niet eens op in. Toch wel. De brief die Psyq opgestuurd heeft, is gewoon te belachelijk voor woorden. Ik zou niet hebben laten merken dat ik last had van de medicijn verandering. Ehm jawel, ik heb het aangekaart bij de psychiater en toen werd het weggelachen, ik kon toch moeilijk weer slechter gaan slapen zodat het overdag beter zou gaan.
Ik heb het daarna uitgebreid met de psycholoog besproken, dat ik daar meer last van had. En dat ik zo al vaker me niet serieus genomen voelde door hem. En dat ik daarom een andere psychiater wilde. Maar dan kon ik in gesprek met hem daarover geforceerd worden, en ik heb zo veel gezeik met mijn medicijn voorschriften gehad, nee dankjewel. Maar mijn ex psycholoog heeft de brief geschreven. Dus die wist er 100% van. Alles wat er fout is gegaan met de therapeut overname, geen woord over in de brief.
En als ik hem dat deel dan vertel “tja, ja dat staat hier niet dus daar kan ik niet over oordelen”. Zak toch lekker in de stront. Ik wilde mijn zwangere psycholoog sparen in mijn officiele klacht, die kan ze wel vergeten.
Mama van 2 lieve meiden :)
Mijn ervaringen zijn zo vaak niet serieus genomen door mijn ouders en de medische wereld dat het gewoon serieus een trigger voor me is geworden. En dat wilde ik hem dus gaan uitleggen.quote:
[..]
Tjonge Fripsel, ik had je eerdere stukje gemist, maar dat klinkt als een rotsituatie. En wat naar dat ze je niet tegemoet konden of wilden komen met een deel missen en af en toe terug trekken.
Ik denk deels het niet kunnen begrijpen omdat ze zelf het niet kennen (en gelukkig maar voor ze), maar dat maakt het natuurlijk niet minder verrot voor jou.
[..]
Dat hoeft natuurlijk niet... soms kan je het weten en toch terugvallen volgens mij.
[..]
[..]
Heb je wel eens aan yoga gedacht? Die kreeg ik eens als tip van de psychiater, yoga of mindfulness. Nou had ik niks met dat laatste, eerste ervaring met mindfulness was niet zo succesvol. En yoga, daar was ik toen nog niet aan toe. Maar de laatste tijd denk ik dat het misschien wel eens tijd wordt om daar wat mee te doen...
[..]
Iets milder voor mezelf zijn helpt vast al een beetje. Als ik de reden waarover ik stress zou kunnen wegnemen, zou me dat zeker stress schelen, maar dat kan niet in dit geval.
En nu ik weer wat rustiger ben kan ik ook wel bedenken dat ik dit misschien ook wel weer "overwin", ik was ook doodsbang voor de tandarts en daar kan ik nu ook zonder al teveel stress heen...
[..]
Aaargh, het zit je ook niet mee he. Beetje laffe reactie van de huisarts, hij kan best zeggen dat hij daar niet over kan oordelen, maar ongeacht of hij dat wel of niet kan, hij zou je ervaring wel serieus kunnen nemen.
Het meest ironische is dus dat ik niet tot dat punt gekomen ben omdat ik niet snel genoeg vertelde hoe het gegaan was, hij de brief erbij pakte en het daarin dus compleet ontkent werd hoe het gegaan is.
En ik ben nog wel begonnen met dat ik weet dat er weinig tijd is(dubbele afspraak wel) en eigenlijk meerdere onderwerpen maar dat Psyq toch echt even de belangrijkste was.
Nee, ik ben er niet bekend mee. Maar ik ga het googlen en informatie erover opzoeken.quote:
[..]
Heb je wel eens van psychosomatische fysiotherapie gehoord?
Google krijgt het ook duidelijker uitgelegd dan ik denk ik.quote:
[..]
Nee, ik ben er niet bekend mee. Maar ik ga het googlen en informatie erover opzoeken.
Huishoudelijke klusjes vind ik eigenlijk niet zo erg. T geeft me eigenlijk ook wel voldoening als een dag niks heb gedaan maar kan zeggen dat ik iig de afwas af heb.quote:
[..]
Ik krijg wel hulp bij het aanpakken van bepaalde problemen (waaronder ondersteuning voor thuis) en het oplossen van praktische problemen zorgt wel voor stressbesparing, en zo dus voor meer ontspanning.
Ik krijg geen financiėle vergoeding voor bijvoorbeeld sporten of zwemmen o.i.d. Misschien dat een massage je ontspant?
Het ligt er ook aan hoeveel geld je daaraan kunt besteden.
Verder zijn er nog kalmeringsmiddelen, maar die hebben hun gebruikelijke handleiding.
Ik heb oxazepam dat ook wel helpt om te ontspannen maar dat neem ik liever niet al te vaak.
