quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Heb je contact opgenomen met je hulpverlener?quote:Op woensdag 3 januari 2018 10:42 schreef summer2bird het volgende:
Mijn ouders zijn uit elkaar.
Ik voel me zo ongelukkig. Ik heb gedachtes die ik al heel lang niet meer gehad heb. Ik voel me in zo'n diep dal waar ik al heel lang niet meer ben geweest. Het lijkt uitzichtloos. Elke nacht slaap ik nauwelijks en elke dag is zwaarder. Alles is kut. Ik kan niet met mijn moeder praten want zij huilt heel veel en dan voel ik me alleen nog zwaarder.
quote:Op woensdag 3 januari 2018 10:38 schreef Fripsel het volgende:
Niet quoten svpJe kunt trouwens ook van wat je in die spoiler hebt gezet, dat stukje binnen een quote zetten (dus een quote ervan maken en dat in een spoiler zetten).SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik stuur je wel even een DM of PM (kan even duren, ik moet nog even opstarten en loop al achter met reageren op berichten).
edit:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Kwam het voor jou onverwachts?quote:Op woensdag 3 januari 2018 10:42 schreef summer2bird het volgende:
Mijn ouders zijn uit elkaar.
Ik voel me zo ongelukkig. Ik heb gedachtes die ik al heel lang niet meer gehad heb. Ik voel me in zo'n diep dal waar ik al heel lang niet meer ben geweest. Het lijkt uitzichtloos. Elke nacht slaap ik nauwelijks en elke dag is zwaarder. Alles is kut. Ik kan niet met mijn moeder praten want zij huilt heel veel en dan voel ik me alleen nog zwaarder.
Wanneer zijn ze uit elkaar gegaan?
Ik weet nog toen mijn ouders gingen scheiden en onze vader ons schoorvoetend kwam vertellen dat ze gingen scheiden en apart wonen, dat we juist opgelucht waren, want ze maakten bijna elke dag wel ruzie op een gegeven moment.
Je moeder was ook iemand om op wie je steunde neem ik aan? (Je gaf al eerder een keer aan dat je qua sociale contacten zeg maar niet altijd de meest gelukkige bent geweest)
Het is heel naar om dat leed van een ander op een dergelijke manier gaat mee-maken, maar (schrale troost) je kunt in elk geval niet zeggen dat je geen inlevingsvermogen hebt.
Kwam je er nog geregeld over de vloer ook? Sorry.Waar had ik nou ook alweer m'n UFO verstopt? Ik wil weer naar huis ;(
♫♪♪♫♪♫♫♪==♥☥
Dit was voor mij trouwens echt de eerste keer, en godzijdank had ik niet zoveel in mijn handtas. Dus was het even bellen naar de nooddienst en rekenen wat er gedaan moest worden.quote:Op woensdag 3 januari 2018 12:41 schreef magnetronkoffie het volgende:
Zijn er trouwens mensen die met kalmeringsmiddelen de ervaring hebben dat ze dan ook zo nu en dan dingen zouden kunnen doen die ze normaalgesproken nooit zouden doen? Alsof er dan bepaalde remmingen wegvallen of alsof je daardoor tot bepaalde dingen 'wordt aangezet' die je onder normale omstandigheden (dus zonder kalmeringsmiddelen) nooit gedaan zou hebben?
Ook al is 't maar sporadisch.
Dat zijn veel van de fysieke klachten die ik door de stress ervaar. Het aanspannen is er een kenmerkend iets van.quote:Op woensdag 3 januari 2018 13:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Gisteren vond ik de moed om aan de psycholoog te vertellen dat ik die nachtmerrie had gehad en dat ondanks dat t naar was en ik er nog wat dagen last van had ik ook merkte dat ik het kon dragen. Eerder was ik veel banger om de confrontatie aan te gaan met nare herinneringen en nu heb ik zoiets van 'oef, dit is shit en naar en doet pijn, maar ik kan mezelf hier wel doorheen slepen'.
Best een positief begin van het jaar denk ik zo. Nu moet ik denk ik iets van een plan maken hoe ik mezelf wat beter door die moeilijke momenten ga slepen.
Ik heb trouwens een vraag. Ik heb weliswaar een diagnose angstoornis en terugkerende depressies maar niet van mijn verleden. Nu heb ik gelezen over ptss en denk ik dat sommige lichamelijke klachten die ik heb daar wel eens vandaan zouden kunnen komen. Ik wil dit overigens ook met mn psycholoog bespreken.
Klachten die ik heb zien vooral op spanning en pijn in mn lijf. Ik wordt de laatste weken vaak wakker met spierpijn in mijn schouders en heb veel last van de gewrichten in mijn voeten, onderbenen en handen. Soms zijn ze pijnlijk, een trekkend gevoel heb ik dan en dan wil ik mijn spieren steeds aanspannen. Soms heb ik dat gevoel dat je hebt als je lang in de kou bent geweest en het nog moet opwarmen. Ik heb ook snel een slapende voet of hand. Kan dat psychisch zijn? Ik heb gelezen dat traumaklachten zich ook fysiek kunnen uiten maar ik weet niet goed of dit daar ook onder kan vallen.
Nee die is er blijkbaar niet.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 16:49 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Hebben ze geen adolescentengroep voor je?
Ik zat daar toen ik een jaar of 27 was? (wel wat aan de oude kant toen, maar m'n levensfase kwam daar veel beter mee overeen).
En vergeet niet: Je zit daar voor jezelf
Andermans verhalen aanhoren, zo'n groep kan ook een plek zijn waar je je eigen grenzen leert aangeven. En voor gevorderden is het ook een goeie plek om andermans grenzen te leren respecteren
Die horen er wel te zijn. Ik ben er ooit naar doorverwezen maar daar vonden ze mijn traumaproblematiek veel te groot om in zo’n groep te passen.quote:
Waar ik nu zit is er blijkbaar toch niet genoeg vraag naar onder jongeren.quote:Op woensdag 3 januari 2018 13:10 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Die horen er wel te zijn. Ik ben er ooit naar doorverwezen maar daar vonden ze mijn traumaproblematiek veel te groot om in zo’n groep te passen.
Waar zit je ergens? Ik zou dit wel gewoon een kans geven maar als het niet werkt is het misschien een idee om te kijken of er een andere instantie in de buurt zit die dat wel heeft?quote:Op woensdag 3 januari 2018 13:57 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Waar ik nu zit is er blijkbaar toch niet genoeg vraag naar onder jongeren.
Noord-Limburg. Ik ga het gewoon wel een kans geven ja. Sowieso ga ik in september weer studeren dus als dit het niet wordt is het gewoon pech.quote:Op woensdag 3 januari 2018 14:26 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Waar zit je ergens? Ik zou dit wel gewoon een kans geven maar als het niet werkt is het misschien een idee om te kijken of er een andere instantie in de buurt zit die dat wel heeft?
Goed om te weten dat het ook dus spanning kan zijn. Ik ga t volgende week even bespreken met de psycholoog en haar om advies vragen. Mocht ik er dan eventueel mee naar de huisarts gaan dan kan ik meegeven dat t ook dat kan zijn.quote:Op woensdag 3 januari 2018 13:06 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Dat zijn veel van de fysieke klachten die ik door de stress ervaar. Het aanspannen is er een kenmerkend iets van.
Ik zit ook vaak met slapende handen onderweg naar de psycholoog. Soms tintelt mijn onderlip.
Toch wel zoveel mogelijk proberen te ontspannen. Maar ik deed het heel erg onbewust in mijn slaap. Voor ik de diagnose CPTSS kreeg ben ik al gediagnosticeerd met fibromyalgie. Mijn huidige vriend is er achter gekomen dat ik gekke trekjes heb zoals met opgetrokken knieeen slapen.quote:Op woensdag 3 januari 2018 15:01 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Goed om te weten dat het ook dus spanning kan zijn. Ik ga t volgende week even bespreken met de psycholoog en haar om advies vragen. Mocht ik er dan eventueel mee naar de huisarts gaan dan kan ik meegeven dat t ook dat kan zijn.
Voor nu hou ik mn benen vooral maar zoveel mogelijk warm. Ik merk dat dat wel wat helpt en warm douchen ontspant mijn schouders en nek wel wat.
Heb jij wellicht tips over hoe ik het mijn lijf wat gemakkelijker kan maken?
Succesquote:Op woensdag 3 januari 2018 15:01 schreef Lonaa het volgende:
Ik mag op 13 januari opnieuw de molen in met een screeningsgesprek bij de GGZ. Ik vind het maar lastig. Als falen. Maar aan de andere kant zit ik nu ook maar een beetje voor me uit te staren omdat ik alles niet fatsoenlikl kan handelen ofzo.
Falen is als je wel problemen hebt, maar doet alsof je neus bloedt en er niks met jou aan de hand zou zijn. Wat jij doet is niet falen maar doorgaan totdat je slaagt/vechtenquote:Op woensdag 3 januari 2018 15:01 schreef Lonaa het volgende:
Ik mag op 13 januari opnieuw de molen in met een screeningsgesprek bij de GGZ. Ik vind het maar lastig. Als falen. Maar aan de andere kant zit ik nu ook maar een beetje voor me uit te staren omdat ik alles niet fatsoenlikl kan handelen ofzo.
Ik werk al 15 jaar aan mezelf. En progressie is leuk, totdat je weer terugvalt.quote:Op woensdag 3 januari 2018 17:50 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Falen is als je wel problemen hebt, maar doet alsof je neus bloedt en er niks met jou aan de hand zou zijn. Wat jij doet is niet falen maar doorgaan totdat je slaagt/vechten
Overigens ken ik dat gevoel van 'falen' wel, maar wacht maar totdat je aan jezelf begint te werken en je progressie begint te vertonen
Ik zal het haar zeker vragen. Ontspannen vind ik erg lastig, als ik goed in mn vel zit gaat dat allemaal maar zodra ik gestresst raak lukken mijn oefeningen amper en vind ik het zo lastig uit mn stresskringetjes te breken.quote:Op woensdag 3 januari 2018 16:43 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Toch wel zoveel mogelijk proberen te ontspannen. Maar ik deed het heel erg onbewust in mijn slaap. Voor ik de diagnose CPTSS kreeg ben ik al gediagnosticeerd met fibromyalgie. Mijn huidige vriend is er achter gekomen dat ik gekke trekjes heb zoals met opgetrokken knieeen slapen.
Mijn slaapmedicatie heeft de spierklachten minder gemaakt, dus dat is niet echt een heel er efficiënte tip.
Bij dat echt spierspannen overdag heb ik het gevoel dat het ook wel een soort van onbewuste afleiding is die eruit komt. Zo van, die spier spant aan, die spier spant af. Ik probeer het wel eens gewoon te onderdrukken van, niet doen niet doen niet doen. Maar dan ben ik daarna net een Sheldon. :’) Dus dan is het toch vooral andere afleiding zoeken. Een comfortabele houding aannemen, en een beetje een veilige omgeving creeeren met bijvoorbeeld fijne muziek, of een luchtige serie.
Soms kan het ook helpen om gewoon even de deur uit te vliegen, weg.
Maarja, dit is natuurlijk hoe het bij mij werkt, misschien heeft je psych wel betere tips.
Tegen dat tintelen heb ik geen flauw idee. Ik vind het zelf vaak maar eng/naar.
Ik zit al 14 jaar non-stop in de hulpverlening. Hoe is dat voor falen?quote:Op woensdag 3 januari 2018 23:30 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Ik werk al 15 jaar aan mezelf. En progressie is leuk, totdat je weer terugvalt.
Echt waar? Hoe dat zo?quote:Op donderdag 4 januari 2018 02:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik zit al 14 jaar non-stop in de hulpverlening. Hoe is dat voor falen?
Ik had laatst contact met iemand die wilde weten wat voor onbegrip ik had meegemaakt tijdens mijn burn out. Mijn antwoord slaat denk ik ook wel op jouw situatie.quote:Op donderdag 4 januari 2018 11:39 schreef Fripsel het volgende:
Je kan zeg maar iets echt begrijpen. Of je kan zeg maar respecteren, dat je niet alles begrijpt maar omdat iemand een ziekte heeft er daarom toch rekening mee willen houden.
Of je kan gewoon dikke schijt hebben, want je snapt het niet. Wat zouden jullie doen als je die laatste dichtbij in je omgeving hebt..?
Ik krijg er kritiek op, dat ik op een bepaald punt zeg, daar doe ik niet aan mee. Terwijl, Nouja sommige van jullie hebben gelezen dat het dinsdag uit de hand is gelopen omdat ik het wel geprobeerd heb. Ik ben zo in paniek geraakt dat ik de frustratie op mezelf heb afgereageerd, mijn voorhoofd is nu blauw. En ik had een strip pillen in mijn tas, ik was 2,5 uur van huis en zag geen mogelijkheid om thuis te komen, want niemand snapte dat ik echt aan mijn grens zat, en niemand vond dat mijn vriend met me mee terug mocht. Nu bleek na een telefoontje dat ik vooral diep zou slapen en mijn avondmedicatie over moest slaan (dat diepe slapen viel helaas vies tegen ik lijk wel een olifant).
Nouja, dan is mijn conclusie eigenlijk. Dat ik mezelf moet beschermen voor dat soort situaties. En dat begrip van twee kanten moet komen. Maar dan krijg je alleen maar “we kunnen ons niet alleen maar aanpassen aanpassen aanpassen”. Terwijl.. er is niks aangepast. Ik heb 2,5 uur in de auto gezeten. En mocht op een bepaald punt even 20 minuten een ommetje gaan doen zodat mijn hoofd leeg zou worden. Al mijn voorstellen aan het begin, zoals pas bij het avond eten komen, zodat het 1,5 dag ipv 2 dagen zou zijn etc. zijn afgewezen. Ben ik dan echt zo eigenwijs als ik zeg, begrip moet van twee kanten komen, dat ik dan als antwoord terug krijg “ja maar we kunnen niet altijd rekening houden met jou”.
En dat is niet de Fripsel die je op Fok ziet zeg maar.
Ik vind het ook niet zeg maar “erg dat ze dit veroorzaken”. Ik vind het alleen heel erg, dat ze de bigger picture niet zien. Dat iedereen mijn grenzen heeft genegeerd. Dat al het handelen contraproductief is geweest en dat de eindconclusie is, het ligt aan haar, want zei heeft ptss.quote:Op donderdag 4 januari 2018 11:56 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik had laatst contact met iemand die wilde weten wat voor onbegrip ik had meegemaakt tijdens mijn burn out. Mijn antwoord slaat denk ik ook wel op jouw situatie.
Mensen willen doorgaans graag rekening met je houden als je t moeilijk hebt en ze er de ruimte voor in hun hoofd hebben. Alleen is het niet altijd even zichtbaar en dan zakt dat wat weg. Mensen bereiden zich meestal voor als ze rekening met je moeten houden, het kost heb ook iets, en mijn ervaring is dat ze dat met liefde voor je doen.
Maar onvoorbereid, als het 'oh ja, ik moet een beetje opletten, want' is weggezakt,en op een moment dat zij een heel ander belang hebben dan krijg je weerstand. Het is menselijk dat mensen soms zo reageren, niet iedereen is altijd in staat om rekening met anderen te houden en niet iedereen wil dat.
Wat ik je vooral wil meegeven is dat hoe rampzalig het resultaat voor jou ook is geweest, ik niet denk dat deze mensen dit expres veroorzaakten. Het is simpelweg niet kunnen bevatten wat de impact van een situatie op jou kan hebben.
Soms gaat het zo helaas. En het enige wat je kan doen is jezelf beschermen op momenten dat je op onbegrip stuit. En dan ben je maar even de rotzak die het feestje verstiert. Ben ik zelf ook een aantal keer geweest en ondanks dat het niet fijn is kan ik er wel op terugkijken en het mezelf vergeven, ik kon immers niet anders op dat moment.
Het type lompe olifant mijdt ik nog steeds. Met zulke mensen praten over dit soort dingen is als schaken met een duif, je komt nergens toe en ze schijten alles onder.
Knuffels
Dat is heftig inderdaad. Ik vind het heel rot en zuur dat ondanks alles het zo is gelopen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 12:45 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Ik vind het ook niet zeg maar “erg dat ze dit veroorzaken”. Ik vind het alleen heel erg, dat ze de bigger picture niet zien. Dat iedereen mijn grenzen heeft genegeerd. Dat al het handelen contraproductief is geweest en dat de eindconclusie is, het ligt aan haar, want zei heeft ptss.
En dan zeg ik, dat vind ik geen gelijkheid. Maar het antwoord terug is eigenlijk, hoezo, jij doet toch niet gelijkwaardig mee.
Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.
Ze hebben daar allemaal ruzie staan maken met 2 kleine kinderen erbij terwijl ik degene was die me terug getrokken heeft omdat ik niet wilde dat het zou escaleren.
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?quote:Op donderdag 4 januari 2018 02:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Maar even serieus, waardoor val je dan steeds weer terug?
Uit je haal ik dat je hun hulp niet meer nodig hebt. Goed gedaan!quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:36 schreef Elvi het volgende:
Ik heb in februari m'n laatste afspraak bij de ggz
Yup. Ze kwamen er ook zelf mee hoor dat ik het geen prioriteit meer gaf. En dat was ook zo. Dus vandaag besloten om te stoppen dus in februari alleen nog afronden.quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:42 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Uit je haal ik dat je hun hulp niet meer nodig hebt. Goed gedaan!
Goed zeg! Vind het echt fijn voor je!quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:48 schreef Elvi het volgende:
[..]
Yup. Ze kwamen er ook zelf mee hoor dat ik het geen prioriteit meer gaf. En dat was ook zo. Dus vandaag besloten om te stoppen dus in februari alleen nog afronden.
Na 5 jaar ben ik er ook echt klaar mee.
Heb je wel eens van psychosomatische fysiotherapie gehoord?quote:Op donderdag 4 januari 2018 14:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Punt is dat het (naar mijn idee dan) bij hulpverlening ook om preventie van herhaling zou moeten gaan en zelf heb ik de indruk dat dit de hulpverleners minder kan schelen, zeker als je een complexer geval bent. Soms heb ik ook de indruk dat ze de complexere gevallen ergens best wel als melkkoe willen gebruiken, want zo krijgen zij weer inkomsten en hebben ze wat te doen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:10 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?
Ik krijg wel hulp bij het aanpakken van bepaalde problemen (waaronder ondersteuning voor thuis) en het oplossen van praktische problemen zorgt wel voor stressbesparing, en zo dus voor meer ontspanning.quote:Op donderdag 4 januari 2018 14:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.quote:Op donderdag 4 januari 2018 08:53 schreef Nijna het volgende:
Stress, dat je loopt te stressen om dingen waarvan je weet dat je er zo druk over maken totaal geen zin heeft. Dat je dat prima kan bedenken, maar dat dat de stress niet minder maakt.
En dan boos op jezelf worden omdat je het niet "uit kan zetten".
Vandaag nieuwe ronde nieuwe kansen, in elk geval beter geslapen dat scheelt al. Maar ik denk dat ik nog maar eens iets moet doen met het onderwerp waar ik zo over loop te stressen...
Gozer, ik ben ziek. In mijn hoofd. Voor altijd. Dat is het probleem. En behalve doodgaan, waar ik heen behoefte aan heb, is daar geen permanente oplossing voor.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:16 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
maar als je nog steeds niet weet wat het probleem bij jou is, dan heb je nog steeds iets gemist wat wel belangrijk voor je is (en al helemaal als je daardoor moedeloos wordt, wat ook uit jouw post viel af te lezen).
Ik zou het niet zien als falen. Ik heb het er ook met mn spv over gehad vandaag. Dat ik in mn achterhoofd de angst heb dat het weer mis zal gaan en dat die kans gewoon aanwezig is.quote:Op woensdag 3 januari 2018 15:01 schreef Lonaa het volgende:
Ik mag op 13 januari opnieuw de molen in met een screeningsgesprek bij de GGZ. Ik vind het maar lastig. Als falen. Maar aan de andere kant zit ik nu ook maar een beetje voor me uit te staren omdat ik alles niet fatsoenlikl kan handelen ofzo.
Er is me vandaag weer uitgebreid verteld dat ik mezelf dat vooral wel kwalijk moet nemen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.
Ik word tegenwoordig niet meer boos op mezelf omdat ik mezelf niet kan uitzetten. Heb 't helemaal gehad met zelfhaat [ afbeelding ]
Wat het druk maken om dingen die ik toch niet kan verhelpen...op 't moment dat ik het wel kan verhelpen, scheelt 't per direct weer stress. beste ontstresser is voor mij toch stress-preventie (en betrouwbaarheid helpt ook wel...gewoon geen gedoe met mensen).
het ligt er ook maar net aan wanneer je het me vraagt, wat ik er van vind. Gemengde gevoelens zullen we maar zeggen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:44 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik zou het niet zien als falen. Ik heb het er ook met mn spv over gehad vandaag. Dat ik in mn achterhoofd de angst heb dat het weer mis zal gaan en dat die kans gewoon aanwezig is.
En ze zei ook terecht dat de deur niet meteen voor altijd gesloten is als ik straks 'klaar' ben daar. Het kan inderdaad zijn dat de omstandigheden veranderen en dat er een terugval komt. Dat ligt niet altijd aan jou en jou alleen, maar kan ook door de omgeving of veranderde omstandigheden komen.
Het is juist goed dat je inziet dat je zo niet verder kan/wil, dat je weet dat je daarvoor hulp kan vragen, en dat je die hulp ook vraagt. Dat vind ik juist krachtig van je
Tjonge Fripsel, ik had je eerdere stukje gemist, maar dat klinkt als een rotsituatie. En wat naar dat ze je niet tegemoet konden of wilden komen met een deel missen en af en toe terug trekken.quote:Op donderdag 4 januari 2018 12:45 schreef Fripsel het volgende:
Terwijl het imo zou gelijkheid moeten zijn dat je met iedereen rekening houd zoverre als dat gaat (ik vroeg geen onredelijke dingen, dat wij 1 avond en dag aansluiten, ipv 2 dagen, me af en toe terug mogen trekken, de volgende keer misschien iets meer overleg over de locatie) zodat iedereen mee kan doen.
Dat hoeft natuurlijk niet... soms kan je het weten en toch terugvallen volgens mij.quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:10 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Denk je niet dat als ik dat zou weten ik het zou voorkomen?
quote:Op donderdag 4 januari 2018 13:36 schreef Elvi het volgende:
Ik heb in februari m'n laatste afspraak bij de ggz
Heb je wel eens aan yoga gedacht? Die kreeg ik eens als tip van de psychiater, yoga of mindfulness. Nou had ik niks met dat laatste, eerste ervaring met mindfulness was niet zo succesvol. En yoga, daar was ik toen nog niet aan toe. Maar de laatste tijd denk ik dat het misschien wel eens tijd wordt om daar wat mee te doen...quote:Op donderdag 4 januari 2018 14:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zijn hier mensen die hulp krijgen of hebben gehad bij het ontspannen?
Vandaag zit mijn lijf weer zo enorm vast dat mijn 'hulpjes' thee, dekentje en douchen niet werken. Eigenlijk zou ik heel graag zo eens per week ofzo hulp van iemand willen om te ontspannen zodat mijn lijf in elk geval af en toe even rust heeft.
Bestaat er zoiets? Iets waarbij het oke is als als je psychische klachten hebt en die mogelijk wat zichtbaar worden op dat moment?
Ik heb gedacht aan de sauna maar vind het idee wat ongemakkelijk om daar open en bloot te zijn terwijl ik dan vooral met mezelf bezig ben met alle uitingen daarvan.
Iets milder voor mezelf zijn helpt vast al een beetje. Als ik de reden waarover ik stress zou kunnen wegnemen, zou me dat zeker stress schelen, maar dat kan niet in dit geval.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
't scheelt ook als je op een gegeven moment leert welke dingen -echt- belangrijk zijn.
Ik word tegenwoordig niet meer boos op mezelf omdat ik mezelf niet kan uitzetten. Heb 't helemaal gehad met zelfhaat [ afbeelding ]
Wat het druk maken om dingen die ik toch niet kan verhelpen...op 't moment dat ik het wel kan verhelpen, scheelt 't per direct weer stress. beste ontstresser is voor mij toch stress-preventie (en betrouwbaarheid helpt ook wel...gewoon geen gedoe met mensen).
Aaargh, het zit je ook niet mee he. Beetje laffe reactie van de huisarts, hij kan best zeggen dat hij daar niet over kan oordelen, maar ongeacht of hij dat wel of niet kan, hij zou je ervaring wel serieus kunnen nemen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:44 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Er is me vandaag weer uitgebreid verteld dat ik mezelf dat vooral wel kwalijk moet nemen.
Fijn gesprek ook weer bij de huisarts, NOT. Ik ga er niet eens op in. Toch wel. De brief die Psyq opgestuurd heeft, is gewoon te belachelijk voor woorden. Ik zou niet hebben laten merken dat ik last had van de medicijn verandering. Ehm jawel, ik heb het aangekaart bij de psychiater en toen werd het weggelachen, ik kon toch moeilijk weer slechter gaan slapen zodat het overdag beter zou gaan.
Ik heb het daarna uitgebreid met de psycholoog besproken, dat ik daar meer last van had. En dat ik zo al vaker me niet serieus genomen voelde door hem. En dat ik daarom een andere psychiater wilde. Maar dan kon ik in gesprek met hem daarover geforceerd worden, en ik heb zo veel gezeik met mijn medicijn voorschriften gehad, nee dankjewel. Maar mijn ex psycholoog heeft de brief geschreven. Dus die wist er 100% van. Alles wat er fout is gegaan met de therapeut overname, geen woord over in de brief.
En als ik hem dat deel dan vertel “tja, ja dat staat hier niet dus daar kan ik niet over oordelen”. Zak toch lekker in de stront. Ik wilde mijn zwangere psycholoog sparen in mijn officiele klacht, die kan ze wel vergeten.
Mijn ervaringen zijn zo vaak niet serieus genomen door mijn ouders en de medische wereld dat het gewoon serieus een trigger voor me is geworden. En dat wilde ik hem dus gaan uitleggen.quote:Op donderdag 4 januari 2018 16:58 schreef Nijna het volgende:
[..]
Tjonge Fripsel, ik had je eerdere stukje gemist, maar dat klinkt als een rotsituatie. En wat naar dat ze je niet tegemoet konden of wilden komen met een deel missen en af en toe terug trekken.
Ik denk deels het niet kunnen begrijpen omdat ze zelf het niet kennen (en gelukkig maar voor ze), maar dat maakt het natuurlijk niet minder verrot voor jou.
[..]
Dat hoeft natuurlijk niet... soms kan je het weten en toch terugvallen volgens mij.
[..]
[..]
Heb je wel eens aan yoga gedacht? Die kreeg ik eens als tip van de psychiater, yoga of mindfulness. Nou had ik niks met dat laatste, eerste ervaring met mindfulness was niet zo succesvol. En yoga, daar was ik toen nog niet aan toe. Maar de laatste tijd denk ik dat het misschien wel eens tijd wordt om daar wat mee te doen...
[..]
Iets milder voor mezelf zijn helpt vast al een beetje. Als ik de reden waarover ik stress zou kunnen wegnemen, zou me dat zeker stress schelen, maar dat kan niet in dit geval.
En nu ik weer wat rustiger ben kan ik ook wel bedenken dat ik dit misschien ook wel weer "overwin", ik was ook doodsbang voor de tandarts en daar kan ik nu ook zonder al teveel stress heen...
[..]
Aaargh, het zit je ook niet mee he. Beetje laffe reactie van de huisarts, hij kan best zeggen dat hij daar niet over kan oordelen, maar ongeacht of hij dat wel of niet kan, hij zou je ervaring wel serieus kunnen nemen.
Nee, ik ben er niet bekend mee. Maar ik ga het googlen en informatie erover opzoeken.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:03 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Heb je wel eens van psychosomatische fysiotherapie gehoord?
Google krijgt het ook duidelijker uitgelegd dan ik denk ik.quote:Op donderdag 4 januari 2018 17:51 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Nee, ik ben er niet bekend mee. Maar ik ga het googlen en informatie erover opzoeken.
Huishoudelijke klusjes vind ik eigenlijk niet zo erg. T geeft me eigenlijk ook wel voldoening als een dag niks heb gedaan maar kan zeggen dat ik iig de afwas af heb.quote:Op donderdag 4 januari 2018 15:23 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik krijg wel hulp bij het aanpakken van bepaalde problemen (waaronder ondersteuning voor thuis) en het oplossen van praktische problemen zorgt wel voor stressbesparing, en zo dus voor meer ontspanning.
Ik krijg geen financiële vergoeding voor bijvoorbeeld sporten of zwemmen o.i.d. Misschien dat een massage je ontspant?
Het ligt er ook aan hoeveel geld je daaraan kunt besteden.
Verder zijn er nog kalmeringsmiddelen, maar die hebben hun gebruikelijke handleiding.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |