LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Hoe kan ik me beter voorstellen dan door mijn laatst geschreven kort verhaal te laten lezen? Het is een leesuitdaging omdat het geen verhaal is dat is opgebouwd volgens een IKEA-model maar het resultaat is van een jarenlange zoektocht naar betekenis, soms mijn pad kruisend met FOK! maar meestal toch mijn eigen weg volgend langs fora en uitpuilende boekenkasten, literaire tijdschriften en pulp. Nu ik zelf jurylid ben weet ik hoe vaak mensen die goed schrijven kunnen niet gepubliceerd worden. Er worden veel gezonde takken gesnoeid.
In ieder geval, mijn laatste geschreven kort verhaal vind je hier:
https://mijn.editio.nl/schrijfwedstrijd/gebroken-lijntjes/
Ik ontvang graag kritiek.
En nu op zoek naar boekentips.
In ieder geval, mijn laatste geschreven kort verhaal vind je hier:
https://mijn.editio.nl/schrijfwedstrijd/gebroken-lijntjes/
Ik ontvang graag kritiek.
En nu op zoek naar boekentips.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Het is treurig dat ik 64 keer gelezen ben en dat niemand me hier welkom heet, maar het raakt me weinig, omdat ik best wel een soort van zelfvertrouwen heb en niet zoveel verwachtingen. Waarom geen reactie vraag ik me af? Ik kon geen voorsteltopic vinden. Wordt daar hier niets aan gedaan? Of stelt niemand zich hier voor? (Oh, en ik ben een moraalridderes)quote:Op dinsdag 2 januari 2018 16:19 schreef Schmiodile het volgende:
Hoe kan ik me beter voorstellen dan door mijn laatst geschreven kort verhaal te laten lezen? Het is een leesuitdaging omdat het geen verhaal is dat is opgebouwd volgens een IKEA-model maar het resultaat is van een jarenlange zoektocht naar betekenis, soms mijn pad kruisend met FOK! maar meestal toch mijn eigen weg volgend langs fora en uitpuilende boekenkasten, literaire tijdschriften en pulp. Nu ik zelf jurylid ben weet ik hoe vaak mensen die goed schrijven kunnen niet gepubliceerd worden. Er worden veel gezonde takken gesnoeid.
In ieder geval, mijn laatste geschreven kort verhaal vind je hier:
https://mijn.editio.nl/schrijfwedstrijd/gebroken-lijntjes/
Ik ontvang graag kritiek.
En nu op zoek naar boekentips.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Welkom! (Zo hebben dat ook gehad 
). Maar ik zou een dag wachten voor je echt commentaar krijgt denk ik. Ik heb het ook nog niet gelezen maar zal er vanavond ff voor gaan zitten. Niet dat ik literair iets in te brengen heb verder maar ik ben benieuwd.
). Maar ik zou een dag wachten voor je echt commentaar krijgt denk ik. Ik heb het ook nog niet gelezen maar zal er vanavond ff voor gaan zitten. Niet dat ik literair iets in te brengen heb verder maar ik ben benieuwd.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
TTK is niet bepaald het meest bezochte subfora hier, er zijn dagen dat er geen hont komt om de subforum te checken 
Er wordt hier op FOK! niet voorgesteld, dat is geen doen met zoveel gebruikers. Maar akkoord, welkom!
Vind het echter niet zo fijn dat je binnenkomer een verhaal is waar op gestemd moet/kan worden, alsof je hier alleen komt om te ronselen
Er wordt hier op FOK! niet voorgesteld, dat is geen doen met zoveel gebruikers. Maar akkoord, welkom!
Vind het echter niet zo fijn dat je binnenkomer een verhaal is waar op gestemd moet/kan worden, alsof je hier alleen komt om te ronselen
Ik heb een paar opmerkingen:
'Pas buiten het huis, tussen de vogels en bomen, kwamen de gedachten weer op gang. Alsof het licht buiten, de duisternis binnenin haar verdreef.'
'Als een volwassene die geleerd heeft te formuleren en alleen maar verstandige dingen te zeggen, zonder een spoor van emotie.'
'Ze loopt naar de keuken, zomaar op een middag. Met gebalde vuisten staat haar vader voor haar.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen alsof ze sokken over haar schoenen heeft, in oorlogsgebied is.'
'Zijn grijze overall hangt slobberig om hem heen en geeft de lucht vrij spel om zijn benen en armen.'
'Ze is geen kind meer maar haar lichaam trilt, als ze een kop koffie meeneemt in de kantine van de doodskist, bijnaam voor het psychologielab.'
Bijzonder stuk!
[ Bericht 5% gewijzigd door madam-april op 03-01-2018 01:19:44 ]
'Pas buiten het huis, tussen de vogels en bomen, kwamen de gedachten weer op gang. Alsof het licht buiten, de duisternis binnenin haar verdreef.'
'Als een volwassene die geleerd heeft te formuleren en alleen maar verstandige dingen te zeggen, zonder een spoor van emotie.'
'Ze loopt naar de keuken, zomaar op een middag. Met gebalde vuisten staat haar vader voor haar.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen alsof ze sokken over haar schoenen heeft, in oorlogsgebied is.'
'Zijn grijze overall hangt slobberig om hem heen en geeft de lucht vrij spel om zijn benen en armen.'
'Ze is geen kind meer maar haar lichaam trilt, als ze een kop koffie meeneemt in de kantine van de doodskist, bijnaam voor het psychologielab.'
Bijzonder stuk!
[ Bericht 5% gewijzigd door madam-april op 03-01-2018 01:19:44 ]
'Zei haar mening, op rustige toon, zoals haar moeder sprak'. Het kan aan mij liggen maar dit vind ik heel raar klinken, zou eerder gaan voor 'gaf haar mening'. En deze zin vind ik niet echt lekker lopen: 'Het raakte aan hoe ze tegenover haar kinderen en man blokkeerde, alsof de woorden zich niet vormden in haar hoofd vooral bij een ruzie of een gewichtig gesprek'. Maar ik heb er verder niet veel verstand van hoor, lees vooral erg veel.
Verder zoals madam hier boven al opmerkt een bijzonder stuk, ik doe het je niet na.
Verder zoals madam hier boven al opmerkt een bijzonder stuk, ik doe het je niet na.
Dank je voor de uitleg Jogy. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het overkomt op jou. Durf je eerlijk te zijn?quote:Op dinsdag 2 januari 2018 19:16 schreef jogy het volgende:
Welkom! (Zo hebben dat ook gehad
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Dat is misschien niet zo fijn, maar er moet altijd een of andere reden zijn om waar dan ook binnen te komen. Ik wist niet dat er een taal theater hoekje was op FOK, terwijl ik me bezig heb gehouden met theater maken (bescheiden rolletje en veel postzegels plakken) en programmeren voor een theater. In ieder geval dank je voor de toelichting en welkom.quote:Op dinsdag 2 januari 2018 20:22 schreef Lunatiek het volgende:
TTK is niet bepaald het meest bezochte subfora hier, er zijn dagen dat er geen hont komt om de subforum te checken
Er wordt hier op FOK! niet voorgesteld, dat is geen doen met zoveel gebruikers. Maar akkoord, welkom!
Vind het echter niet zo fijn dat je binnenkomer een verhaal is waar op gestemd moet/kan worden, alsof je hier alleen komt om te ronselen
Ik neem aan dat jij ook interesse hebt voor TTK, dat schept alvast een band.
Ik plaats weinig verhalen van mezelf online. Mijn verhalen zijn te vinden in wedstrijdbundels voornamelijk. Door de opzet van deze wedstrijd kan ik mensen kennis laten maken met wat ik schrijf. Editio krijgt dan weer naamsbekendheid terug. (ik hoop dat volgend jaar meer literaire verhalen de publieksprijs zullen winnen, maar ach, nu weet ik wat MCDD voor stoornis is en dat is ook wat waard).
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
quote:
Ik heb een paar opmerkingen:
'Pas buiten het huis, tussen de vogels en bomen, kwamen de gedachten weer op gang. Alsof het licht buiten, de duisternis binnenin haar verdreef.'
'Als een volwassene die geleerd heeft te formuleren en alleen maar verstandige dingen te zeggen, zonder een spoor van emotie.'
'Ze loopt naar de keuken, zomaar op een middag. Met gebalde vuisten staat haar vader voor haar.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen alsof ze sokken over haar schoenen heeft, in oorlogsgebied is.'
'Zijn grijze overall hangt slobberig om hem heen en geeft de lucht vrij spel om zijn benen en armen.'
'Ze is geen kind meer maar haar lichaam trilt, als ze een kop koffie meeneemt in de kantine van de doodskist, bijnaam voor het psychologielab.'
Bijzonder stuk!
Dank je. Mag ik je volgende keer vragen als proeflezer? (ik denk dat ik eens bijles ga vragen over komma's plaatsen in het Nederlands)quote:
Ik heb een paar opmerkingen:
'Pas buiten het huis, tussen de vogels en bomen, kwamen de gedachten weer op gang. Alsof het licht buiten, de duisternis binnenin haar verdreef.'
'Als een volwassene die geleerd heeft te formuleren en alleen maar verstandige dingen te zeggen, zonder een spoor van emotie.'
'Ze loopt naar de keuken, zomaar op een middag. Met gebalde vuisten staat haar vader voor haar.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen alsof ze sokken over haar schoenen heeft, in oorlogsgebied is.'
'Zijn grijze overall hangt slobberig om hem heen en geeft de lucht vrij spel om zijn benen en armen.'
'Ze is geen kind meer maar haar lichaam trilt, als ze een kop koffie meeneemt in de kantine van de doodskist, bijnaam voor het psychologielab.'
Bijzonder stuk!
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Ik uit me een beetje anders, omdat ik van oorsprong Franstalig ben. (en ik ben ook een veellezer)quote:
'Zei haar mening, op rustige toon, zoals haar moeder sprak'. Het kan aan mij liggen maar dit vind ik heel raar klinken, zou eerder gaan voor 'gaf haar mening'. En deze zin vind ik niet echt lekker lopen: 'Het raakte aan hoe ze tegenover haar kinderen en man blokkeerde, alsof de woorden zich niet vormden in haar hoofd vooral bij een ruzie of een gewichtig gesprek'. Maar ik heb er verder niet veel verstand van hoor, lees vooral erg veel.
Verder zoals madam hier boven al opmerkt een bijzonder stuk, ik doe het je niet na.
Vaak ben ik verbaasd over wat raar gevonden wordt omdat ik een ander taalgevoel heb.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Net even gelezen!quote:
[..]
Dank je voor de uitleg Jogy. Ik ben wel nieuwsgierig hoe het overkomt op jou. Durf je eerlijk te zijn?
. Het is mij een beetje te wollig geschreven maar toch heeft het wel zijn charme. En schrijf je het nou een beetje vanuit een beleving of zo? Dus alle gedachten die ze heeft op het moment dat de moeder aangeeft darmkanker te hebben? Anyway, mooi stuk wel, het lijkt wel of er een gedachtegang wordt gelezen met alle associaties die erbij komen kijken in plaats van een gestructureerd verhaal.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Hmm, ik vraag me af wat je met wollig precies bedoelt. Een gebrek aan helderheid misschien? Of bepaalde formuleringen die wat vaag zijn, hier en daar? Zoals gedachten die je af en toe zo hebt.quote:
[..]
Net even gelezen!
Het is inderdaad associatief vanuit het onderbewuste geschreven, een soort intern monoloog. Het is geschreven bij een schrijfcursus, naar aanleiding van het woord licht uit het woordenboek en het random gekozen woord herleiding. Ik herleid in de meerdere betekenissen van het woord. Gebroken lijntjes zijn dan fragmenten die niet doorlopen, waar breuken zijn. Het licht kan niet verder en er schijnt weer een ander licht op, afhankelijk van waar je bent. Er is dus wel een structuur, maar die is gebroken. Het herleiden is niet gaaf, heel zoals bij een gaaf leven. Constant is dat er steeds een nieuwe lichtbron is. Zoiets. (en wie weet is de werkelijkheid anders dan de vrouw denkt dat het is)
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Met wollig bedoel ik dat alles heel erg met associaties beschreven wordt dus niet 'to the point' maar elke zin is overladen met beschrijvingen van die ene gebeurtenis. Maar als het inderdaad een beetje vanuit de ervaring van de psyche beschreven wordt is dat dus wel gepast.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Voor mij zit de vorm heel erg in de weg. Dat wordt zelfs kolderiek naar het einde toe. Er is teveel bij nagedacht om het zo literair mogelijk te maken, maar veel meer dan immitatie van literatuur lijkt het niet te zijn. Het weet het specifieke niet generiek te maken.
Ja hoor geen probleem! Het was gisteravond een beetje laat, dus ik heb het net nog een keer gelezen en ik heb nog wat dingen gevondenquote:
[..]
[..]
Dank je. Mag ik je volgende keer vragen als proeflezer? (ik denk dat ik eens bijles ga vragen over komma's plaatsen in het Nederlands)
'Ze liep achteruit, de trap op, de slaapkamer in, tot ze in haar bed lag.'
'Daar las ze boeken, zoekend naar iemand die haar begreep en die betekenis kon geven aan wat ze voelde.'
'Het raakte aan hoe ze, tegenover haar kinderen en man blokkeerde, alsof de woorden zich niet vormden in haar hoofd, vooral bij een ruzie of een gewichtig gesprek.'
'Haar man werd er soms wanhopig van, als ze midden in een gesprek opstond en wegliep.'
'Deelde haar mening, op rustige toon, zoals haar moeder sprak.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen, alsof ze in oorlogsgebied is. Zo stilletjes, alsof sokken over haar schoenen heeft. **Ik had deze zin gisteren al benoemd, maar toen ik hem vandaag opnieuw las, vond ik dit toch beter**
'Een roodbruine gloed die ik in de potten lelijk vind, maar op dit meubel vind passen.'
'Je kunt alles wat geen wetenschap is uitbannen, tot je een soort rust vindt en het trillen ophoudt.'
'Ze voelde de aandrang om een stap naar achteren te maken, terug naar de veilige straat waar auto’s rijden met daarin mensen die op vakantie gaan zonder ruzies, die naar hun werk gaan zonder zich diep te concentreren.'
'Haar stiefvader* reageerde tenminste met emotie.' *Volgens mij bedoel je stiefvader en niet schoonvader. Schoonvader is namelijk de vader van je partner, stiefvader is de nieuwe man van je moeder.
'Haar stiefvader* stuurde een bericht om te bedanken voor de grote bos bloemen.' *zie bovenstaande
Het weet het specifieke niet generiek te maken. > Ik ga uit van de indeling in de psychologie, waarbij het uiterst specifieke en de specifieke beleving inderdaad niet de bedoeling heeft generiek te worden. Ik vraag me af of generiek schrijven leidt tot vervreemding van jezelf. En of een literatuuropvatting die de allerindividueelste expressie weert een symptoom is van een kunstopvatting die een teken is van een opvatting van de mens, nog denkend in 'stoornissen' zoals in vroeger eeuwen gebruikelijk (vandaar dat ik 'de wetten' van Connie Palmen lezen wil) en wat hardnekkig in studies doorsijpelt in plaats van in acceptatie van het individuele brein en de individuele beleving. Voorbeeld: dyslexie wordt als stoornis gezien en niet als een set kwaliteiten van een anders werkend brein. Het denken in termen van afwijking van het normale is dus vergaand. Volgens mij is dat een intolerantie voor uniciteit en diversiteit. We zeggen wel dat we diversiteit hoog in het vaandel hebben, maar in de praktijk zijn er mensopvattingen en literatuuropvattingen die dit in de weg staan, zoals dat iets generiek moet zijn, wil het literatuur zijn. (ik ben benieuwd wat je hierop gaat antwoorden)quote:
Voor mij zit de vorm heel erg in de weg. Dat wordt zelfs kolderiek naar het einde toe. Er is teveel bij nagedacht om het zo literair mogelijk te maken, maar veel meer dan immitatie van literatuur lijkt het niet te zijn. Het weet het specifieke niet generiek te maken.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Dank je madam-april. Ik ga bij jou zeggen wat ik ook tegen een andere proeflezeres en vriendin gezegd heb. Is een verhaal eenmaal gepubliceerd, dan is de behoefte van de schrijver meer support of een inhoudelijk gesprek geworden. Neemt niet weg dat het altijd fijn is als iemand suggesties doet om zinnen te veranderen. Maar ook hier geldt dat de uniciteit van de expressie betekent dat de ene schrijver dialect gebruikt en de ander poëtisch taalgebruik. Of gekenmerkt wordt door dyslexie enz.quote:
[..]
Ja hoor geen probleem! Het was gisteravond een beetje laat, dus ik heb het net nog een keer gelezen en ik heb nog wat dingen gevonden
'Ze liep achteruit, de trap op, de slaapkamer in, tot ze in haar bed lag.'
'Daar las ze boeken, zoekend naar iemand die haar begreep en die betekenis kon geven aan wat ze voelde.'
'Het raakte aan hoe ze, tegenover haar kinderen en man blokkeerde, alsof de woorden zich niet vormden in haar hoofd, vooral bij een ruzie of een gewichtig gesprek.'
'Haar man werd er soms wanhopig van, als ze midden in een gesprek opstond en wegliep.'
'Deelde haar mening, op rustige toon, zoals haar moeder sprak.'
'Voorzichtig sluipt ze later naar binnen, alsof ze in oorlogsgebied is. Zo stilletjes, alsof sokken over haar schoenen heeft. **Ik had deze zin gisteren al benoemd, maar toen ik hem vandaag opnieuw las, vond ik dit toch beter**
'Een roodbruine gloed die ik in de potten lelijk vind, maar op dit meubel vind passen.'
'Je kunt alles wat geen wetenschap is uitbannen, tot je een soort rust vindt en het trillen ophoudt.'
'Ze voelde de aandrang om een stap naar achteren te maken, terug naar de veilige straat waar auto’s rijden met daarin mensen die op vakantie gaan zonder ruzies, die naar hun werk gaan zonder zich diep te concentreren.'
'Haar stiefvader* reageerde tenminste met emotie.' *Volgens mij bedoel je stiefvader en niet schoonvader. Schoonvader is namelijk de vader van je partner, stiefvader is de nieuwe man van je moeder.
'Haar stiefvader* stuurde een bericht om te bedanken voor de grote bos bloemen.' *zie bovenstaande
De behoefte aan standaardtaal is in mijn ogen doorgeschoten naar het wegnemen of afkeuren van persoonlijke keuzes in taalgebruik of labelen als dysfunctioneel, ziek van bepaalde vormen van expressie. Dit verraadt dat we nog steeds niet toe zijn aan het accepteren van het individu en individuele vrijheid van expressie. Gelukkig wordt in het gedicht meer gewaardeerd.
Neemt niet weg dat jouw zinnen toegankelijker zijn. Aan de andere kant stimuleert mijn taalgebruik het denken en de vrije expressie, gewoon zoals ik ben. Imperfectie omarmend.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Check nog ff dat tekst een medium is. Dus iets waarmee je een ander iets wilt vertellen. Als je het specifiek wilt houden, hou het dan maar bij "lief dagboek" (specifiek), want wie het publiek (generiek) niet weet te bereiken, is geen goede schrijver. Publiek kan net ook die ene geniale lezer zijn die het wel helemaal doorziet, maar om uitgegeven te worden zal het ten eerste de mensen van de uitgeverij betreffen en ten tweede het aantal mensen dat zij nodig hebben om de uitgave rendabel te maken (wat ook uitgedrukt kan worden in waarde voor de literatuur en niet per se in ¤¤¤)quote:
[..]
Het weet het specifieke niet generiek te maken. > Ik ga uit van de indeling in de psychologie, waarbij het uiterst specifieke en de specifieke beleving inderdaad niet de bedoeling heeft generiek te worden.
Nee, het verbreekt het isolement als je het specifieke (jouw persoonlijke beleving) zo weet te schrijven dat het voor anderen aansluit bij hun persoonlijke beleving (dat zij het zich op zijn minst kunnen voorstellen wat jouw individuele beleving is).quote:Ik vraag me af of generiek schrijven leidt tot vervreemding van jezelf.
Allerindividueelste expressie is geen contrast met het generieke, noch het tegenovergestelde.quote:En of een literatuuropvatting die de allerindividueelste expressie weert een symptoom is van een kunstopvatting
Wat heeft het voor zin naar buiten te treden met een tekst die zo specifiek is voor jou dat anderen er niet eens in kunnen lezen wat je nu eigenlijk bedoelt met die tekst?
Dat is in zichzelfgekeerde literatuur waar egoïsten/egocentristen zich schuldig aan hebben gemaakt toen de subsidiebomen nog tot in de hemel groeiden en elke dwarse scheet werd gepubliceerd. Meestal om te verhullen dat ze ijdele literaire windbuilen waren.
Het is vrij simpel: jij wilt anderen iets vertellen over iets dat in jou zit (specifiek), dus doe je dat op een manier die bij de ander aankomt (generiek).
Hoe je dat doet is individuele expressie.
"Bij wie het aankomt" hoeft niet per se heel lezend Nederland te zijn. Maar als je het op Fok! plaatst heb je kennelijk een bepaald publiek voor ogen.
Jij geeft een specifieke jargonbetekenis aan het generieke woord "generiek". Daar gaat het dus al fout. Je staat niet open voor de gedachten van anderen, dus kun je ook nooit de brug leggen tussen dat wat jij denkt en hoe je (op je eigen manier) aan anderen kunt overbrengen wat jij denkt.quote:We zeggen wel dat we diversiteit hoog in het vaandel hebben, maar in de praktijk zijn er mensopvattingen en literatuuropvattingen die dit in de weg staan, zoals dat iets generiek moet zijn, wil het literatuur zijn. (ik ben benieuwd wat je hierop gaat antwoorden)
Ik heb niet gezegd dat "generiek zijn" een voorwaarde is voor literatuur. Het is een voorwaarde voor het laten werken van een medium. Je past je aan aan wat anderen begrijpen, zoals je nu Nederlands schrijft in plaats van Frans.
Of: je kunt een waanzinnige melodie schrijven met tonen die niemand kan horen. Dan moet je ook niet gek opkijken dat niemand er iets mee kan als je dat in Soundcloud zet en de reacties zijn "ik hoor niks".
Het is niet verkeerd om iets te versluieren. Sigur Rós zingen in een fantasietaal die niemand begrijpt. Is het daarom specifiek? Nee, want de boodschap die ze meegeven is generiek (zang is een instrument dat mooi gevonden kan worden en net zomin als een vioolmelodie een tekstuele betekenis moet hebben).
Dat geldt voor veel schrijvers die experimenteerden met de manier van uitdrukken: hoewel het aanvankelijk onbegrijpelijk lijkt, iets superindividueels, blijkt de hele context van het werk toch generiek te zijn omdat lezers begrijpen wat er gebeurt, de bedoeling van de schrijver doorzien en die bedoeling meenemen in het consumeren ervan. Zonder die hypertekstuele betekenis blijft BOEM paukeslag ook een drol van een tekst.
Waarbij het de KUNST is dat hypertekstuele zo te communiceren dat het ook zonder uitleg duidelijk is dat er een dergelijke betekenis is (show, don't tell) en dat er voldoende handvatten zijn om die betekenis voldoende te doorzien om als lezer een betekenis eraan te geven die meegenomen wordt naar de tekst. Waar je dan als lezer verder kunt puzzelen en de schoonheid zich zal ontvouwen.
Waarbij èchte kunst het in zich kan hebben dat de consument het generieke weer om kan zetten in het specifieke: iedereen leest de tekst anders en haalt er iets anders uit.
Terug naar je tekst: ik begrijp niet waarom je al die lampen noemt, in die volgorde, met die uitleg, in samenhang met het achteruit lopen en het basisverhaal dat je wilt vertellen. Het lijkt erop dat je drie verschillende dingen tegelijk wilde doen, omdat je anderen dat ook hebt zien doen, alleen heb je de samenhang bij hen niet kunnen doorgronden en kopiëren, ofwel je bent zelf niet in staat een dergelijke samenhang te creëren.
Vorm volgt functie. Een vorm verzinnen en dan de functie erin rammen werkt niet.
[ Bericht 2% gewijzigd door Lunatiek op 04-01-2018 14:31:17 ]
Allereerst bedankt voor je uitgebreide reactie. Het is heel interessant om te lezen omdat ik nog geen uur Nederlands geleerd heb, wel filosofie, psychologie en ethiek. Ik reageer eerst op je laatste paragraaf, over de rest wil ik nadenken. In grote lijnen kan ik je goed volgen.quote:
[..]
Terug naar je tekst: ik begrijp niet waarom je al die lampen noemt, in die volgorde, met die uitleg, in samenhang met het achteruit lopen en het basisverhaal dat je wilt vertellen. Het lijkt erop dat je drie verschillende dingen tegelijk wilde doen, omdat je anderen dat ook hebt zien doen, alleen heb je de samenhang bij hen niet kunnen doorgronden en kopiëren, ofwel je bent zelf niet in staat een dergelijke samenhang te creëren.
Vorm volgt functie. Een vorm verzinnen en dan de functie erin rammen werkt niet.
Toeschouwers zie ik als lampen die hun licht laten schijnen op een verhaal. Hoe je mijn verhaal leest, zegt denk ik veel over jezelf en misschien in mindere mate iets over de vrouw waar het hier om gaat.
Toeschouwers zijn vaak afwezig, niet verwarmend zoals een haard maar koel oordelend.
Er zijn twee mogelijkheden volgens mij: de vorm is er eerst of de vorm komt later. In dit geval (en in andere van mijn genomineerde verhalen) kwam de vorm voor de inhoud. Toch is ze ook weer niet zo willekeurig, er is een herleiden, ook al is die grillig. Mooier maken van de vorm vind ik niet passen. Ik vind het grillige onderstrepen hoe het is om gebroken te zijn. Vandaar de titel.
Het is meer Picasso dan het verhaal met doorlopende lijn. De lijnen sluiten niet aan. De ene toeschouwer ziet maar zijn eigen lijnstuk, los van de ander.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Door het lezen van je fipo en je sepo is de lust tot meer van jouw hand lezen me helaas vergaan.
Sorry ts, en veel succes ermee.
Sorry ts, en veel succes ermee.
Dat is goed mogelijk.quote:
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Ik hou vooral niet van het gebruik van het woord voor alles wat niet moeiteloos gaat.quote:
Op
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
Het is voor ons niet duidelijk of het taalgebruik voortkomt uit onkunde/onbekwaamheid, of uit een bewuste keuze. Gezien de amateuristische aanpak van de tekst is het natuurlijk voor de hand liggend dat het onkunde is. Als het onbekwaamheid is, leer dan.quote:
Aan de andere kant stimuleert mijn taalgebruik het denken en de vrije expressie, gewoon zoals ik ben. Imperfectie omarmend.
Een bewuste keuze om niet te leren en arrogant de begeleiding van anderen in de wind te slaan is respectloos ten opzichte van je lezers. Jij begeleid hen immers ook niet bij het ontrafelen van je teksten (binnen de tekst zelf, niet als commentaar achteraf: show, don't tell).
Compleet irrelevant om dat hier te plaatsen. Waarom is dat niet gewoon uit de tekst op te maken? Waarom is er bij jouw verhaal een dikke handleiding nodig over jouw inzichten om het ook maar half te kunnen begrijpen? Immers "toeschouwers zie ik als lampen", ja, fijn dat jij dat zo ziet, maar ik niet en ik krijg die indruk niet uit de tekst. Ik ken ook geen andere personen die dat zo zien, dus hoe had ik dat moeten weten? Ik vind het ook een belachelijke vergelijking die de plank misslaat.quote:
Toeschouwers zie ik als lampen die hun licht laten schijnen op een verhaal. Hoe je mijn verhaal leest, zegt denk ik veel over jezelf en misschien in mindere mate iets over de vrouw waar het hier om gaat.
Toeschouwers zijn vaak afwezig, niet verwarmend zoals een haard maar koel oordelend.
En waarom heb ik bij erkende literatuur, die moeilijk wordt geacht, zo'n handleiding niet nodig?
Ik had het niet over inhoud, maar over functie.quote:Er zijn twee mogelijkheden volgens mij: de vorm is er eerst of de vorm komt later. In dit geval (en in andere van mijn genomineerde verhalen) kwam de vorm voor de inhoud.
Je hebt hier een verhaal waarin je de vorm een functie toekent die niet past bij het verhaal dat je wilt vertellen.
Dat zijn nogal pretenties om je met Picasso te vergelijken. Daar ben je echt nog lang niet. Je moet leren lopen voordat je leert rennen.quote:Toch is ze ook weer niet zo willekeurig, er is een herleiden, ook al is die grillig. Mooier maken van de vorm vind ik niet passen. Ik vind het grillige onderstrepen hoe het is om gebroken te zijn.
Het is meer Picasso dan het verhaal met doorlopende lijn. De lijnen sluiten niet aan. De ene toeschouwer ziet maar zijn eigen lijnstuk, los van de ander.
Het interessante verschijnsel doet zich voor dat je een bepaalde keuze van spreken of schrijven aan kunt leren op school of daarbuiten. Het schoolse vormt een bepaald taalgebruik dat ik relativeer vanwege mijn achtergrond als anderstalige hoogopgeleide die pas op latere leeftijd zichzelf de taal aangeleerd heeft. Jij gaat uit van jouw sterk normatieve opvatting hoe taal dient te zijn en stelt je eigenlijk nogal onglobalistisch op. Het normatieve van taal had als bedoeling de toetreding van mensen van buiten de groep te 'reguleren', maar is volgens mij achterhaald. Het is niet voor niets dat je straattaal ziet ontstaan als tegenbeweging en jongeren die liever Engels spreken met elkaar.quote:
[..]
Het is voor ons niet duidelijk of het taalgebruik voortkomt uit onkunde/onbekwaamheid, of uit een bewuste keuze. Gezien de amateuristische aanpak van de tekst is het natuurlijk voor de hand liggend dat het onkunde is. Als het onbekwaamheid is, leer dan.
[ afbeelding ]
Een bewuste keuze om niet te leren en arrogant de begeleiding van anderen in de wind te slaan is respectloos ten opzichte van je lezers. Jij begeleid hen immers ook niet bij het ontrafelen van je teksten (binnen de tekst zelf, niet als commentaar achteraf: show, don't tell).
Ik ken de cyclus van Kolb en vind die veel motiverender dan jezelf of een ander onbewust onbekwaam te noemen, wat ik vind getuigen van een bepaalde didactische houding die past bij de industriële revolutie. Maar goed, Piaget had gelijk maar kreeg het niet.
Aan de andere kant, heel leerzaam om met jou te discussiëren. En ach, ik wil me best wel nog meer ontwikkelen en pretendeer zeker niet alles te weten. Wat je schrijft is leerstof voor mij en neem ik wel degelijk serieus. Maar op deze leeftijd laat ik het wat langzaam tot me doordringen en neem de vrijheid om me wat weerbaar op te stellen.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
Je lijkt hier een punt te hebben, al zou je de enige zijn die dit overkomt. Vreemd echter wel dat andere lezers daar minder over vallen. Misschien omdat ze inmiddels een beetje aan me gewend zijn. Een licht op een zaak laten vallen is echter een bekend metafoor, lijkt me. Daarop borduur ik voort.quote:
[..]
Compleet irrelevant om dat hier te plaatsen. Waarom is dat niet gewoon uit de tekst op te maken? Waarom is er bij jouw verhaal een dikke handleiding nodig over jouw inzichten om het ook maar half te kunnen begrijpen? Immers "toeschouwers zie ik als lampen", ja, fijn dat jij dat zo ziet, maar ik niet en ik krijg die indruk niet uit de tekst. Ik ken ook geen andere personen die dat zo zien, dus hoe had ik dat moeten weten? Ik vind het ook een belachelijke vergelijking die de plank misslaat.
En waarom heb ik bij erkende literatuur, die moeilijk wordt geacht, zo'n handleiding niet nodig?
Ik vind zelf wel de vorm passen bij het verhaal dat ik wil vertellen. Maar goed, er valt misschien nog iets beters van te maken, maar dan zou het mogelijk aan mijn eigen gevoel van esthetiek en communicatie tornen.quote:Ik had het niet over inhoud, maar over functie.
Je hebt hier een verhaal waarin je de vorm een functie toekent die niet past bij het verhaal dat je wilt vertellen.
Ik zie onmiddellijk baby's voor me die dit principe tegenspreken. Het woord pretentie gebruiken om een ander mee aan te duiden legt een levensvisie bloot die mij niet erg aanspreekt. Picasso is voor mij een mens die ik graag zou willen spreken. Ik heb nogal wat mensen leren kennen in mijn leven en ben weinig pretentieus genoemd. Soms word ik wel tegendraads genoemd.quote:Dat zijn nogal pretenties om je met Picasso te vergelijken. Daar ben je echt nog lang niet. Je moet leren lopen voordat je leert rennen.
De reden dat ik Picasso noem is om te proberen de vorm uit te leggen, niet om pretentieus te zijn. Picasso schildert in bekende schilderijen een persoon zonder dat de lijntjes in elkaar overvloeien. In zijn tijd was daar weerstand tegen, omdat het nieuw was en niet als kunst gezien werd. Hij moest dat uitleggen en dit werd pas later begrepen.
Vandaar de titel, gebroken lijntjes. Het verhaal gaat ook over de derde generatie oorlogsgetroffenen. Volgens mijn visie tekende Picasso zo als protest tegen oorlog, die de levenslijn van zoveel mensen gebroken heeft. Vandaar geen doorgaande lijnen, maar brokken verhaal zonder begin, zonder eind. Dit verbeeldt het gevoel dat daarbij past, een gebroken gevoel, met lichtpuntjes.
Ik vind het echt jammer dat je dit er niet in zag. Misschien ga ik het verhaal later nog eens herschrijven, maar persoonlijk ben ik er nu even echt tevreden over.
Als je eenmaal de stap neemt om korte verhalen te schrijven, doe je er goed aan mijn blog te volgen. Odileschmidt.wordpress.com is naast Schrijven Online een open resource voor het schrijven van korte verhalen in Nederland.
|
|
