SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mijn dag-nachtritme is ook belabberd, maar dat is het al een jaar of 10. Ik heb me erbij neergelegd. Ik heb ook een baan in soort van ploegendienst. Komt wel mooi uit zo.quote:Op vrijdag 29 december 2017 14:49 schreef bloempjuh het volgende:
Verloofde zit sinds de 19e (dus anderhalve week) aan de Ritalin. Hij is er heel blij mee, maar heeft nog steeds een afgrijselijk dag-/nachtritme. Volgens psychiater moet hij aan de lichttherapie, maar daar hebben we het budget niet voor. Andere tips?
Moet ik 'm nou juist wél, of níet laten slapen als hij niet op tijd wakker is?
Hmm. Ik vind het gewoon niet zo tof dat ík bij de gesprekken met psychiater erop aangekeken word dat ik partner niet help met op tijd opstaan. Maar dat probeer ik dus wel, al zo lang ik hem ken.quote:Op vrijdag 29 december 2017 14:51 schreef Monopoly het volgende:
[..]
Mijn dag-nachtritme is ook belabberd, maar dat is het al een jaar of 10. Ik heb me erbij neergelegd. Ik heb ook een baan in soort van ploegendienst. Komt wel mooi uit zo.
Overigens duurt het even voor je aan de medicijnen gewent bent. Het zijn toch amfetaminen die je binnen krijgt.
Snap ik. Het is ook wel een opgave om met een AD(H)D'er samen te wonen of een relatie te hebben. Weet je partner het sinds lang? Er zijn verschillende psychologen/buurtcentra waar een hulpverlener een AD(H)D groep start. Ik zit zelf ook in zo'n groepje. Stuk of 7-10 (jong)volwassenen die er later achter zijn gekomen dat ze AD(H)D hebben. Is best fijn. Tips uitwisselen, maar vooral ook een manier om met elkaar de basis dingen te leren waar we zo'n moeite mee hebben (agendabeheer, prikkels, uitstelgedrag etc). Misschien wel in de buurt voor je partner.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:41 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Hmm. Ik vind het gewoon niet zo tof dat ík bij de gesprekken met psychiater erop aangekeken word dat ik partner niet help met op tijd opstaan. Maar dat probeer ik dus wel, al zo lang ik hem ken.
En ik wil niet voor de rest van mijn leven (in mijn uppie) boodschappen doen, koken en dan maar een paar uurtjes samen zijn voordat ik naar bed ga
In het voorjaar een week ergens gaan kamperen zonder kunstlicht?quote:Op vrijdag 29 december 2017 14:49 schreef bloempjuh het volgende:
Verloofde zit sinds de 19e (dus anderhalve week) aan de Ritalin. Hij is er heel blij mee, maar heeft nog steeds een afgrijselijk dag-/nachtritme. Volgens psychiater moet hij aan de lichttherapie, maar daar hebben we het budget niet voor. Andere tips?
Moet ik 'm nou juist wél, of níet laten slapen als hij niet op tijd wakker is?
Ik pas het aan aan mijn slaapritme. Op het werk tijdens een nachtdienst (23 uur tot 7 uur) neem ik prima om 3 uur 's nachts nog een pil.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:45 schreef bloempjuh het volgende:
Nog klein adviesvraagje. Ik denk dat partner het beste op vaste tijden zijn Ritalin kan slikken en dan de dosis overslaan als hij er doorheen slaapt.
Dus 9.00 uur, 13.00 uur, 17.00 uur. Als hij pas om 12.00 uur wakker is, krijgt hij maar twee keer R.
Klopt dat, of zou hij zijn innameschema moeten meeverhuizen met zijn slaapritme?
Hij heeft de diagnose pas sinds mid december, dus ook pas tien dagen Ritalin. En is Schots met nog onvoldoende Nederlands voor een praatgroepje, maar hij gaat wel vanaf januari regelmatig naar de psycholoog die de diagnose heeft gesteld.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:44 schreef Monopoly het volgende:
[..]
Snap ik. Het is ook wel een opgave om met een AD(H)D'er samen te wonen of een relatie te hebben. Weet je partner het sinds lang? Er zijn verschillende psychologen/buurtcentra waar een hulpverlener een AD(H)D groep start. Ik zit zelf ook in zo'n groepje. Stuk of 7-10 (jong)volwassenen die er later achter zijn gekomen dat ze AD(H)D hebben. Is best fijn. Tips uitwisselen, maar vooral ook een manier om met elkaar de basis dingen te leren waar we zo'n moeite mee hebben (agendabeheer, prikkels, uitstelgedrag etc). Misschien wel in de buurt voor je partner.
Ah, da's wel lastig inderdaad.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:47 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Hij heeft de diagnose pas sinds mid december, dus ook pas tien dagen Ritalin. En is Schots met nog onvoldoende Nederlands voor een praatgroepje, maar hij gaat wel vanaf januari regelmatig naar de psycholoog die de diagnose heeft gesteld.
Man naar mijn hart.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:49 schreef Monopoly het volgende:
[..]
Ah, da's wel lastig inderdaad.
wat chai zegt is best fijn. Sowieso op een camping met zo min mogelijk kunstlicht (telefoon/tv/pc) is het ook nog eens uitrusten van de prikkels. Lange wandeling maken en 's avonds na het eten een goed boek met een glas wijn. Dat doet wonderen voor de ziel.
in principe is ritalin iets wat je activeert, het zou kunnen als hij er zijn wekker voor zet om negen uur en ze neemt, dat het hem eerder lukt wakker te zijn en in beweging te komen. Bij mij helpt de medicatie onwijs om met dingen te beginnen ipv om maar wat aan te kloten en alles uit te stellen.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:45 schreef bloempjuh het volgende:
Nog klein adviesvraagje. Ik denk dat partner het beste op vaste tijden zijn Ritalin kan slikken en dan de dosis overslaan als hij er doorheen slaapt.
Dus 9.00 uur, 13.00 uur, 17.00 uur. Als hij pas om 12.00 uur wakker is, krijgt hij maar twee keer R.
Klopt dat, of zou hij zijn innameschema moeten meeverhuizen met zijn slaapritme?
Kamperen is onze lievelings! Ik zit op/tegen ASS aan, dus voor mij is die reset ook fantastisch. We hebben elkaar leren kennen in de Schotse Highlands en elkaar beloofd te gaan trouwen bij een kampvuur aldaar.quote:Op vrijdag 29 december 2017 15:49 schreef Monopoly het volgende:
[..]
Ah, da's wel lastig inderdaad.
wat chai zegt is best fijn. Sowieso op een camping met zo min mogelijk kunstlicht (telefoon/tv/pc) is het ook nog eens uitrusten van de prikkels. Lange wandeling maken en 's avonds na het eten een goed boek met een glas wijn. Dat doet wonderen voor de ziel.
Thanks. Dat is geruststellend.quote:Op vrijdag 29 december 2017 16:25 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
in principe is ritalin iets wat je activeert, het zou kunnen als hij er zijn wekker voor zet om negen uur en ze neemt, dat het hem eerder lukt wakker te zijn en in beweging te komen. Bij mij helpt de medicatie onwijs om met dingen te beginnen ipv om maar wat aan te kloten en alles uit te stellen.
Overigens is het nooit jouw verantwoordelijkheid om hem uit bed te krijgen, als een therapeut jou dat gevoel heeft zou ik dat eens bespreken. Het is het traject van je vriend, hij moet het doen, natuurlijk kan je hem helpen als hij dat wil, maar je bent niet zn wekservice als hij niet op kan staan
Hey, dat hoop ik allemaal 3 jaar na de diagnose ook nog ooit te kunnen bereiken .quote:Op vrijdag 5 januari 2018 09:39 schreef bloempjuh het volgende:
Vooralsnog is 2x15 favoriet. Allan is veel beter te motiveren voor dingen, helpt ineens mee in het huishouden (uit zichzelf!), eet niet meer impulsief de koelkast leeg, kan zich focussen op één ding tegelijk... Maar het leukste vind ik, dat hij nu voor het eerst in zijn leven (!!) verhalen vertellen met een begin en een eind, in plaats van van-de-hak-op-de-tak.
Is het huren van zo'n lamp bij bijvoorbeeld de apotheek wel een optie? .quote:Op vrijdag 29 december 2017 14:49 schreef bloempjuh het volgende:
Verloofde zit sinds de 19e (dus anderhalve week) aan de Ritalin. Hij is er heel blij mee, maar heeft nog steeds een afgrijselijk dag-/nachtritme. Volgens psychiater moet hij aan de lichttherapie, maar daar hebben we het budget niet voor. Andere tips?
Moet ik 'm nou juist wél, of níet laten slapen als hij niet op tijd wakker is?
Huren is ook geen optie, we hebben momenteel écht geen budget (Bijstand).quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:29 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Is het huren van zo'n lamp bij bijvoorbeeld de apotheek wel een optie? .
Ik heb halverwege december een ADHD-onderzoek gehad. Hoor de 18e wat de diagnose is. Moet zeggen dat ik al erg uitkeek naar het vooruitzicht dat medicatie een optie zou zijn, maar ik ben nu zwanger dus volgens mij gaat dat dan niet door.
Wat jammer. Wel fijn dat hij er blij mee is, even los van het slapen!quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:45 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Huren is ook geen optie, we hebben momenteel écht geen budget (Bijstand).
Gefeli met de baby-in-wording!
Dan is medicatie geen optie inderdaad.quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:29 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Is het huren van zo'n lamp bij bijvoorbeeld de apotheek wel een optie? .
Ik heb halverwege december een ADHD-onderzoek gehad. Hoor de 18e wat de diagnose is. Moet zeggen dat ik al erg uitkeek naar het vooruitzicht dat medicatie een optie zou zijn, maar ik ben nu zwanger dus volgens mij gaat dat dan niet door.
klopt, tijdens zwangerschap en borstvoeding geven mag t niet. Ik heb ook mn test uitgesteld toen ik wist dat ik zwanger was (omdat deel de test met medicatie werd gedaan)quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:29 schreef Helsinki het volgende:
[..]
Is het huren van zo'n lamp bij bijvoorbeeld de apotheek wel een optie? .
Ik heb halverwege december een ADHD-onderzoek gehad. Hoor de 18e wat de diagnose is. Moet zeggen dat ik al erg uitkeek naar het vooruitzicht dat medicatie een optie zou zijn, maar ik ben nu zwanger dus volgens mij gaat dat dan niet door.
misschien kun je er bijzondere bijstand voor aanvragen bij je gemeente? Staan vaak wel open voor aanvragen op medisch gebied.quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:45 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Huren is ook geen optie, we hebben momenteel écht geen budget (Bijstand).
Gefeli met de baby-in-wording!
Ze mogen tot een bepaalde percentage afwijken van de echte Concerta, dus ik vertrouw het voor geen meter. Ik heb een verklaring met Medische noodzaak dus het is opgelost gelukkig.quote:Op vrijdag 5 januari 2018 22:40 schreef Orbeatle het volgende:
Bwueh... Ging m'n herhaalrecept ophalen voor de Concerta knock-off apotheek variant, hebben ze wéér een ander merk dan voorheen. Gedoe altijd met die dingen. Ze zeggen dan dat de samenstelling hetzelfde is maar toch vraag ik het me af of dat écht zo is.
Nee, Bijzondere bijstand is voor noodzakelijke situaties en hier is geen sprake van nood.quote:Op vrijdag 5 januari 2018 16:25 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
misschien kun je er bijzondere bijstand voor aanvragen bij je gemeente? Staan vaak wel open voor aanvragen op medisch gebied.
In Den Bosch is er een specifiek Bijzondere Bijstand-potje voor 'sociale contacten en hobby's'. Die zijn strict gezien ook niet 'noodzakelijk', toch?quote:Op donderdag 11 januari 2018 16:48 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
[..]
Nee, Bijzondere bijstand is voor noodzakelijke situaties en hier is geen sprake van nood.
wel medicatie geprobeerd?quote:Op donderdag 11 januari 2018 17:27 schreef Metalfrost het volgende:
Ik wist niet dat hier een reeks over was.
Ik heb ADD, gediagnosticeerd op 28 oktober 2008.
'het overwegend onoplettend type'
medicatieloos
Ja in het begin. Daarna de voordelen van de medicatie tegen de nadelen op een balans gelegd en de conclusie getrokken dat ik die chemische rommel niet meer in mijn systeem wilde.quote:
Je zat zeker weer niet op te letten...quote:Op donderdag 11 januari 2018 17:27 schreef Metalfrost het volgende:
Ik wist niet dat hier een reeks over was.
Echt hequote:Op donderdag 11 januari 2018 18:07 schreef -Miauw- het volgende:
[..]
Je zat zeker weer niet op te letten...
Dat heeft mijn gemeente ook, zoals korting op sporten of de bios. Maar dat valt niet onder Bijzondere Bijstand. Iig niet in mijn gemeente.quote:Op donderdag 11 januari 2018 16:59 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
In Den Bosch is er een specifiek Bijzondere Bijstand-potje voor 'sociale contacten en hobby's'. Die zijn strict gezien ook niet 'noodzakelijk', toch?
dat hoeft niet perse, het gaat om leningen voor dingen die voor iemand de kwaliteit van leven kunnen bevorderen, als je goed kunt motiveren waarom het nodig is en wat je meer zou kunnen lichamelijk/psychisch als het effect heeft zou het best eens kunnen werken. Je kunt ook kijken of je in aanmerking komt voor n fonds, er zijn ontelbaar veel fondsen voor ontelbaar veel doelen.quote:Op donderdag 11 januari 2018 16:48 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
[..]
Nee, Bijzondere bijstand is voor noodzakelijke situaties en hier is geen sprake van nood.
Volgende week moet ADHD-Allan weer naar de psychiater, daaropvolgend beginnen afspraken met psycholoog. Waar en hoe een lichttherapielamp te scoren valt (en of het nodig is enzo) mogen ze lekker samen uitzoekenquote:Op donderdag 11 januari 2018 21:23 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
dat hoeft niet perse, het gaat om leningen voor dingen die voor iemand de kwaliteit van leven kunnen bevorderen, als je goed kunt motiveren waarom het nodig is en wat je meer zou kunnen lichamelijk/psychisch als het effect heeft zou het best eens kunnen werken. Je kunt ook kijken of je in aanmerking komt voor n fonds, er zijn ontelbaar veel fondsen voor ontelbaar veel doelen.
#eindeberoepsdeformatie
ik ken ook iemand met (oa) adhd die voor lichttherapiebehandeling naar het ziekenhuis ging bedenk ik me net. Wie weet zijn daar ook nog mogelijkheden. Anyway, laat ze het maar mooi bedenken voor m daar inderdaadquote:Op donderdag 11 januari 2018 21:51 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Volgende week moet ADHD-Allan weer naar de psychiater, daaropvolgend beginnen afspraken met psycholoog. Waar en hoe een lichttherapielamp te scoren valt (en of het nodig is enzo) mogen ze lekker samen uitzoeken
Pruh-cies. Ik heb genoeg eigen issues en zij zijn de mensen met de ADHD-kennis en het netwerk hier in de stad.quote:Op donderdag 11 januari 2018 22:11 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
ik ken ook iemand met (oa) adhd die voor lichttherapiebehandeling naar het ziekenhuis ging bedenk ik me net. Wie weet zijn daar ook nog mogelijkheden. Anyway, laat ze het maar mooi bedenken voor m daar inderdaad
Hoe heb je die verklaring geregeld dan?quote:Op donderdag 11 januari 2018 16:47 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
[..]
Ze mogen tot een bepaalde percentage afwijken van de echte Concerta, dus ik vertrouw het voor geen meter. Ik heb een verklaring met Medische noodzaak dus het is opgelost gelukkig.
Ik doe niet aan medicijnen. Ik heb mezelf over de jaren structuur aangeleerd (qua huishouden). Dat ik nu werk, helpt ook. Ik probeer nu zo veel mogelijk op het werk te doen, want thuis doe ik het niet.quote:Op vrijdag 12 januari 2018 09:17 schreef -Miauw- het volgende:
Ik lees veel over medicatie maar werken jullie ook nog op andere manieren aan het onder controle houden van je AD(H)D?
Ben niet superfan van medicatie, ben er ook niet tegen hoor maar de bijwerkingen en de resistentie en dan nog de troep die je tot je neemt...geen zin in.
De laatste tijd heb ik veel motivationele problemen, mezelf ergens toe zetten argh en ook enorm afgeleid door onbenullige dingen.
Hoe gaan jullie daarmee om, buiten medicatie dus?
Hij is hyper rond 22.00 uur en dat kakt pas weer in om 8.00 uur 's ochtends. Een uurtje later is zijn eerste dosis.quote:Op donderdag 11 januari 2018 22:27 schreef littledrummergirl het volgende:
Waarom zou dat logischer zijn Volgens mij is dat alleen t advies als je slecht in slaap kan vallen
Structuur aanbrengenquote:Op vrijdag 12 januari 2018 10:21 schreef DevilsWhore het volgende:
[..]
Ik doe niet aan medicijnen. Ik heb mezelf over de jaren structuur aangeleerd (qua huishouden). Dat ik nu werk, helpt ook. Ik probeer nu zo veel mogelijk op het werk te doen, want thuis doe ik het niet.
Waar kun je jezelf niet toe zetten?
Je beantwoordt je eigen vraag.quote:Op vrijdag 12 januari 2018 10:53 schreef -Miauw- het volgende:
[..]
Structuur aanbrengen
En solliciteren.
Ik maakte een tijdje een weekplanning, werkelijk weerzinwekkend om dingen op gezette tijden te doen. Maar het hielp wel.
Echt?quote:Op vrijdag 12 januari 2018 11:01 schreef DevilsWhore het volgende:
[..]
Je beantwoordt je eigen vraag.
Lekker alles kapotplannen!quote:
degene die je medicijnen voorschrijft zet dat op papier, en je apotheek kiest dan of ze dat accepteren heeft geloof ik te maken met wat voor soort contract je apotheek met je verzekeraar heeft.quote:Op vrijdag 12 januari 2018 10:13 schreef Orbeatle het volgende:
[..]
Hoe heb je die verklaring geregeld dan?
Wel twee andere soorten medicatie voor andere aandoeningen die er ineens niet zijn. Is er een algeheel tekort aan medicijnen, ofzo?quote:Op zaterdag 13 januari 2018 21:53 schreef littledrummergirl het volgende:
Ik ging gisteren mn langwerkende merlloze methylletjes ophalen, kreeg ik doodleuk te horen dat ze die pas om 20 feb konden leveren. Of ik geen concerta wilde voor 60¤ t doosje... Eehm nah . Ik ga nog wel even door met de kortwerkende. Meer mensen last van leveringsproblemen
Klinkt Add erig om verkeerd te zitten, of overal tegelijkquote:
Ja ik kreeg ook ander spulleke, Sandoz was niet meer leverbaar en die heb ik altijd...quote:Op zaterdag 13 januari 2018 21:53 schreef littledrummergirl het volgende:
Ik ging gisteren mn langwerkende merlloze methylletjes ophalen, kreeg ik doodleuk te horen dat ze die pas om 20 feb konden leveren. Of ik geen concerta wilde voor 60¤ t doosje... Eehm nah . Ik ga nog wel even door met de kortwerkende. Meer mensen last van leveringsproblemen
Wij krijgen een ambulante 'hulpverlener' (meer de praktische tak van de psycholoog, helpen met huishoudschema, de praktische kant van het hele gebeuren). Dat soort mensen kunnen echt zo fijn helpen met dingen die mijlenver lijken maar toch mogelijk zijn. Weet niet of de praktijk waar jij/jullie bij lopen zo iemand hebben? Vaak vallen dingen samen ADHD inherent met impulsief geld uitgeven en daardoor problemen. Zij kunnen dan helpen met budgetteren etc.quote:Op vrijdag 5 januari 2018 13:45 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Huren is ook geen optie, we hebben momenteel écht geen budget (Bijstand).
Gefeli met de baby-in-wording!
Dat zou fantastisch zijn! Maar geen idee, dat moeten we bespreken met psycholoog denk ik.quote:Op maandag 15 januari 2018 08:48 schreef Monopoly het volgende:
[..]
Wij krijgen een ambulante 'hulpverlener' (meer de praktische tak van de psycholoog, helpen met huishoudschema, de praktische kant van het hele gebeuren). Dat soort mensen kunnen echt zo fijn helpen met dingen die mijlenver lijken maar toch mogelijk zijn. Weet niet of de praktijk waar jij/jullie bij lopen zo iemand hebben? Vaak vallen dingen samen ADHD inherent met impulsief geld uitgeven en daardoor problemen. Zij kunnen dan helpen met budgetteren etc.
woon je in nl? Dan kun je met dit soort vragen ook bij je gemeente terecht.quote:Op maandag 15 januari 2018 11:13 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Dat zou fantastisch zijn! Maar geen idee, dat moeten we bespreken met psycholoog denk ik.
Ja, maar ik wil het regelwerk inzake ADHD bij ManLief in handen leggen. Hij mag dit zelf proberen uit te vinden, of in ieder geval zelf het initiatief nemenquote:Op maandag 15 januari 2018 19:40 schreef littledrummergirl het volgende:
[..]
woon je in nl? Dan kun je met dit soort vragen ook bij je gemeente terecht.
Ben zelf ambulant hulpverlener
goeie instellingquote:Op maandag 15 januari 2018 19:46 schreef bloempjuh het volgende:
[..]
Ja, maar ik wil het regelwerk inzake ADHD bij ManLief in handen leggen. Hij mag dit zelf proberen uit te vinden, of in ieder geval zelf het initiatief nemen
Medicatie gebruik ik als ondersteuning, niet als oplossingquote:Op zaterdag 27 januari 2018 22:21 schreef littledrummergirl het volgende:
Medicatie zonder krijg ik mezelf nergens toe gezet als ik kut in mn vel zit
Spreek vooral voor jezelf. Zonder medicatie kreeg ik 3vwo niet eens voor elkaar. Ik had nog te weinig concentratie om een proefwerk af te maken. Zelfs met medicatie kost alles me bakken meer energie dan een 'normaal' persoon, verloopt mijn leven aanzienlijk chaotischer en is 't eerder regel dan uitzondering dat ik de (expres pontificaal voor de voordeur gezette) vuilniszakken aan de kant schuif om de deur uit te gaan dan dat ik ze daadwerkelijk meeneem om ze in de container te gooien.quote:Op zaterdag 27 januari 2018 22:48 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Medicatie gebruik ik als ondersteuning, niet als oplossing
Het is wel zo dat het je meer energie kost met ADHD. Je moet wel enigszins aanvaarden dat je leven wat chaotischer verloopt dan dat van een ander. Maar dat betekent niet dat je helemaal niks kan bereiken.
Herkenbaar. Ik weiger ook medicatie te nemen voor mn add, heb best vaak overprikkeling maar juist omdat ik het cold turkey neem leerde ik er gewoon mee omgaan. Soms wel onhandig met bepaalde weekritmes wanneer afspraken in de soep lopen (van instanties hun kant af, ik kom altijd overal op tijd) en mensen er van uitgaan dat ik dat wel even begrijp. Nee dat begrijp ik niet want dat fuckt mn gehele week up. Maar verder is het wel te doen. Begin binnenkort weer nieuwe hobby omdat ik me wat begon te vervelen. En ik werk me nu eenmaal 100x sneller door zaken heen dan andere mensen. Heb iets in no time doorgrond en dan wordt het me te technisch of abstract en zoek ik iets nieuws.quote:Op vrijdag 12 januari 2018 10:21 schreef DevilsWhore het volgende:
[..]
Ik doe niet aan medicijnen. Ik heb mezelf over de jaren structuur aangeleerd (qua huishouden). Dat ik nu werk, helpt ook. Ik probeer nu zo veel mogelijk op het werk te doen, want thuis doe ik het niet.
Waar kun je jezelf niet toe zetten?
Ik ben ook niet van de medicatie. Wat wel goed werkt is plannen. Dat is natuurlijk het meest afschuwelijke Maar plannen, plannen en bijwerken. Zorgen dat je in een ritme komt maar rekening houden met je beperkingen en daar realistisch in zijn. Als een ander ergens een uur over doet en jij drie, dan plan je drie uur.quote:Op zaterdag 27 januari 2018 23:20 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Laat ik het anders formuleren
Ik heb altijd als zielig kwetsbaar mannetje geleefd. En dat moet anders!
Ik heb heel veel therapie gehad. Maar uiteindelijk moet iedereen voor zichzelf bepalen wat werkt en wat niet. In mijn geval gaat "je bent goed zoals je bent" niet op.
Ik heb bepaalde ideeën hoe ik mijn leven wil leven. Ik wil allereerst wat meer spiermassa en mij gewoon een aantrekkelijke kerel voelen. Ik heb een poos fanatiek getraind. Maar ook dat ging niet goed. Dan heb ik het idee dat ik 3 uur doe over een training waar een ander 30 minuten over doet. Ik word continu afgeleid. Ik moet mezelf elke keer pushen pushen pushen. Thuis ben ik moe. Wil ik enerzijds op de bank relaxen. Maar anderzijds moeten er van mezelf nog 1000 dingen gebeuren en kan ik mezelf zoiets niet veroorloven.
Ik ben in behandeling bij psyq voor adhd. Er worden diverse concrete modules aangeboden die ik al vaak aanvroeg
Maar omdat ik ook andere problemen heb, blijven behandelaars liever jarenlang aankijken om op te maken wat nou de geschikte behandeling voor mij is. Ondertussen gebeurt er dus niks!
Ik kan hier steen en been over klagen, maar de tijd tikt door. Ik wil nu gewoon ervoor gaan!
Dat is inderdaad een nachtmerrie!quote:Op zaterdag 27 januari 2018 23:58 schreef -Miauw- het volgende:
Dat is natuurlijk het meest afschuwelijke Maar plannen, plannen en bijwerken.
Sporten. Zo heb ik bij buurtbeheer afgesproken dat ik de sportruimte kan gebruiken en ga daar zo nu en dan gewoon basketballen. Hoe meer je in je eigen kop zit hoe erger het wordt. ADD en ADHD zijn eigenlijk meer een kwestie van of je je energie kwijt kan, niet dat je het teveel hebt. In een omgeving waar je dus weinig bewegingsvrijheid hebt krijg je stress, daarom zijn bijv. drukke supermarkten en volle restaurants ook een hel voor mensen met ADD, het zijn allemaal externe prikkels, oftewel uitdagingen tot communicatie.. waar je vervolgens sociaaltechnisch niks mee kunt.quote:Op vrijdag 12 januari 2018 09:17 schreef -Miauw- het volgende:
Ik lees veel over medicatie maar werken jullie ook nog op andere manieren aan het onder controle houden van je AD(H)D?
Ben niet superfan van medicatie, ben er ook niet tegen hoor maar de bijwerkingen en de resistentie en dan nog de troep die je tot je neemt...geen zin in.
De laatste tijd heb ik veel motivationele problemen, mezelf ergens toe zetten argh en ook enorm afgeleid door onbenullige dingen.
Hoe gaan jullie daarmee om, buiten medicatie dus?
Als jij voor je partner kunt onthouden waar die de sleutels/telefoon/bril/portemonnee heeft gelaten, tijdens het langslopen in de keuken even kunt checken of de kookplaten en de oven uitstaan en een eventuele bij het koffiezetapparaat gevonden koffie naar je partner toe kunt brengen met een kusje, ben je al een heel eind op weg, denk ik.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 18:40 schreef Huppelmuts het volgende:
Zijn er nog tips die jullie hebben voor de partner van een ADHD'er?
quote:Op dinsdag 30 januari 2018 18:50 schreef Sarasi het volgende:
[..]
Als jij voor je partner kunt onthouden waar die de sleutels/telefoon/bril/portemonnee heeft gelaten, tijdens het langslopen in de keuken even kunt checken of de kookplaten en de oven uitstaan en een eventuele bij het koffiezetapparaat gevonden koffie naar je partner toe kunt brengen met een kusje, ben je al een heel eind op weg, denk ik.
Huppelquote:Op dinsdag 30 januari 2018 18:40 schreef Huppelmuts het volgende:
Zijn er nog tips die jullie hebben voor de partner van een ADHD'er?
Hahaha, zo herkenbaar!quote:Op dinsdag 30 januari 2018 18:57 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Wil je weten hoe vaak ik hem vanuit mijn ooghoeken om zich heen zie kijken en dan zeg ik alleen maar "op het aanrecht" ofzo. Dan loopt hij daarheen, hoor ik vanuit de keuken een gemompelde dankjewel en komt hij met zijn telefoon weer teruggelopen.
Vorige week was hij aan zn pc aan het prutsen. Zie ik hem op een gegeven moment naar de keuken, dan naar de slaapkamer, door de woonkamer in en weer richting keuken lopen. Ondertussen hevig zuchtend.
Vanaf de bank zeg ik alleen "WC", dus hij loopt braaf de wc in om daar inderdaad het dopje en de schroevendraaier die hij zocht terug te vinden.
En de gevonden koffie kom ik niet alleen bij het koffiezetapparaat tegen hoor.
Hoi jij!quote:
Voor mij vooral. Hij heeft 12 jaar geleden de diagnose gekregen, het is voor hem niet nieuw.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:03 schreef Sarasi het volgende:
[..]
Hahaha, zo herkenbaar!
Maar wat voor tips wil je hebben? Voor jou, voor hem, iets meer richting zou wel fijn zijn.
Kun je voorbeelden geven van gedragingen die je dat gevoel geven?quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:07 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Voor mij vooral. Hij heeft 12 jaar geleden de diagnose gekregen, het is voor hem niet nieuw.
Voor mij het allemaal nieuw. Ik heb nog nooit van zo dichtbij en zo intensief te maken gehad met ADHD en ik loop er nu best wel tegenaan dat ik veel van zijn ADHD-gedrag zeg maar opvat als aanval/afwijzing waardoor ik keihard mn onzekerheid schiet.
Ik heb geen idee hoe ik hem dat op een goede manier kan uitleggen en hoe ik dat gevoel bij mezelf kan veranderen/weghalen.
Dit dus. Ik kan alleen stilzitten als ik achter m'n laptop zit. Vroeger als kind, kon ik uren lezen. Boeken had ik in een dag, vaak zelfs nog minder dan een dag, uit. Toen kwam internet net op. Heb nog MS-DOS leren programmeren als 13/14-jarige. (inmiddels ruimschoots vergeten hoe dat werkte hoor ) toen eenmaal de pc steeds meer onderdeel van het dagelijks bestaan werd heeft mijn hyperfocus zich daarheen verplaatst.quote:Op zondag 28 januari 2018 17:22 schreef Skull-splitter het volgende:
Als ADD'er kan ik ook wel constateren dat die H er terecht bijgekomen is. Ik kan uren stilzitten maar in gedachten vooral onrustig zijn.
Wij wonen niet samen, ik woon 200km bij hem vandaan.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:20 schreef Sarasi het volgende:
[..]
Kun je voorbeelden geven van gedragingen die je dat gevoel geven?
Dat schiet hem te binnen, en MOET het dan kwijt. Ik herken dat heel erg van mezelf. Maakt niet uit met wie of waar het gesprek over gaat, als me iets te binnen schiet oh ja dat wil ik nog zeggen, dan flap ik het er ook meteen uit. De meeste mensen die me kennen zijn daar inmiddels aan gewend, nemen het voor kennisgeving aan en gaan gewoon verder met het gesprek waar het gebleven was.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:37 schreef Huppelmuts het volgende:
opeens krijg ik middenin dat gesprek het bericht dat het licht onder de keukenkastjes inmiddels ook is opgehangen. En ik krijg hem niet duidelijk dat dat op mij ook behoorlijk overkomt als afwijzing en desinteresse.
Zijn go-to-phrase is in dat soort gevallen ook heel vaak: "maar dat is anders...."
Wat zijn de issues waar je het meeste last van hebt?quote:Op dinsdag 30 januari 2018 18:40 schreef Huppelmuts het volgende:
Zijn er nog tips die jullie hebben voor de partner van een ADHD'er?
Nee. Hij was tijdens het gesprek ermee bezig. Het schoot hem niet te binnen. Terwijl wij een intiem en ook heel persoonlijk gesprek hadden op een tijdstip dat mensen op bed liggen was hij vooral bezig met een lamp onder een keukenkastje hangen.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:46 schreef DJMO het volgende:
[..]
Dat schiet hem te binnen, en MOET het dan kwijt. Ik herken dat heel erg van mezelf. Maakt niet uit met wie of waar het gesprek over gaat, als me iets te binnen schiet oh ja dat wil ik nog zeggen, dan flap ik het er ook meteen uit. De meeste mensen die me kennen zijn daar inmiddels aan gewend, nemen het voor kennisgeving aan en gaan gewoon verder met het gesprek waar het gebleven was.
Het moeten smeken om aandacht. Daar krijg ik een heel naar gevoel van.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:51 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Wat zijn de issues waar je het meeste last van hebt?
oh oke, dan begreep ik je verkeerd. Maar als je dan zegt; ik ga even naar de wc ik reageer over tien minuten pas weer? Zou dat helpen?quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:52 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Nee. Hij was tijdens het gesprek ermee bezig. Het schoot hem niet te binnen. Terwijl wij een intiem en ook heel persoonlijk gesprek hadden op een tijdstip dat mensen op bed liggen was hij vooral bezig met een lamp onder een keukenkastje hangen.
Maar o wee als ik overdag tijdens een intiem gesprek even stil blijf om naar de wc te gaan
Geen idee. Ik denk dat het gesprek dan voor hem ook gewoon afgelopen is, al komt het maar door de concentratiespanne van een goudvis die blijkbaar gepaard gaat met ADHD.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:54 schreef DJMO het volgende:
[..]
oh oke, dan begreep ik je verkeerd. Maar als je dan zegt; ik ga even naar de wc ik reageer over tien minuten pas weer? Zou dat helpen?
Hmmm... dat is op zich niet iets wat bij ADHD hoort. ADHD zou wel een rol kunnen spelen hierin hoe hij zich als persoon heeft ontwikkeld.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:52 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Het moeten smeken om aandacht. Daar krijg ik een heel naar gevoel van.
Het feit dat ik word afgebrand op gedrag wat hij in tienvoud doet.
Constant sorry en excuses en empathie. Dat maakt het juist zo moeilijk om te snappen waarom het niet wordt veranderd.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 20:13 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Hmmm... dat is op zich niet iets wat bij ADHD hoort. ADHD zou wel een rol kunnen spelen hierin hoe hij zich als persoon heeft ontwikkeld.
Maak je ergens wel op dat hij beseft wat voor impact zijn gedrag heeft op jou? Zegt hij weleens "Sorry dat ik zo lastig ben voor je". Geeft hij je weleens zomaar een cadeautje, waaruit je kan opmaken dat hij iets goed wilt maken met je? Of heeft hij soms iets opgeruimd voor je of een klus gedaan; iets wat hij normaal gesproken juist niet doet?
Als je die empathie niet bij hem kan ontdekken, dan is er meer aan de hand dan alleen ADHD.
Overigens snap ik heel goed dat jij een naar gevoel krijgt als je moet smeken om aandacht.
Ja hyperfocus klopt, maar ook een groot inlevingsvermogen en juist de behoefte aan sociaal contact. Het komt op mij niet over als typisch gedrag van iemand met ADHD.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 20:17 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Constant sorry en excuses en empathie. Dat maakt het juist zo moeilijk om te snappen waarom het niet wordt veranderd.
Smeken om aandacht zie je niet als ADHD-trekje? Ik lees juist overal dat een ADHD'er zo druk en chaotisch kan zijn dat je hem echt wel even erop met attenderen dat er nog een wereld om hem heen bestaat. Om nog maar te zwijgen over de hyperfocus.
Oh, ik begreep dat jij degene was die continu moet smeken om aandachtquote:Op dinsdag 30 januari 2018 20:17 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Constant sorry en excuses en empathie. Dat maakt het juist zo moeilijk om te snappen waarom het niet wordt veranderd.
Smeken om aandacht zie je niet als ADHD-trekje? Ik lees juist overal dat een ADHD'er zo druk en chaotisch kan zijn dat je hem echt wel even erop moet attenderen dat er nog een wereld om hem heen bestaat. Om nog maar te zwijgen over de hyperfocus.
quote:Op dinsdag 30 januari 2018 20:49 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Oh, ik begreep dat jij degene was die continu moet smeken om aandacht
Dat vastlopen in patronen die je eigenlijk zo graag zou willen veranderen, herken ik wel.
Hmja. Mijn vriend en ik wonen ook ongeveer 260km uit elkaar, dus bij ons is WhatsApp ook de hoofdmanier van communicatie. Ik kan ook niet appen dat ik druk ben, geen tijd heb, of watdanook, al is het maar omdat ik dan bang ben dat er een snelle response komt terwijl ik dan dus nog online zou moeten zijn, wat een discussie wordt, etc. Bovendien, ik reageer "straks wel" (spoiler: dat vergeet ik dan dus weer). Tegelijk herken ik ook die drang naar antwoord wel als ik zelf iets stuur.quote:Op dinsdag 30 januari 2018 19:37 schreef Huppelmuts het volgende:
[..]
Wij wonen niet samen, ik woon 200km bij hem vandaan.
We hebben dus veel contact via de app.
In mijn ogen is het een kleine moeite om gewoon even te appen dat je druk bent, geen tijd hebt, even rust nodig hebt of iets dergelijks. Hij kiest dan voor zwijgen, vaak wel lezen wat ik stuur maar gewoon niet antwoorden. Ik blijf aangeven dat ik daar heel slecht mee kan omgaan maar er komt geen verandering, of dat gaat een dag of 2 wel goed en dan is het weer op.
Omgekeerd, als ik dus niet reageer omdat ik hooguit 1x in het half jaar een keer 's middags in slaap val zonder dat van tevoren aan te geven (dan lees ik de apps dus ook niet) dan krijg ik dat best wel lang te horen.
Als ik geen goedemorgen app dan kan het makkelijk gebeuren dat ik pas laat in de avond iets van hem hoor. Als hij dan belooft om zijn best te gaan om eraan te denken om mij te appen ofzo dan kost het mij moeite om dat NIET op te vatten als uit het oog uit het hart (snap je me?), vaak is zijn verklaring om geen contact op te nemen ook heel simpel en logisch "maar IK heb niets te melden!". Dat geeft voor mij aan dat het toch niet boeit of ik misschien wel iets te melden zou hebben en dat geeft mij een onbelangrijk gevoel.
Veel dingen die hij doet word ik behoorlijk op afgebrand. Een paar maanden terug stuurde hij een gewaagde foto en het duurde even voor ik reageerde omdat ik even naar de wc moest. Hij zag dat als afwijzing, desinteresse enz..
Van de week tijdens een behoorlijk intiem gesprek over porno gebeurde het vaak zat dat hij een kwartier of langer stil bleef (daar ben ik inmiddels al aan gewend, zocht ik ook niets achter, raakte me niet persoonlijk ofzo) opeens krijg ik middenin dat gesprek het bericht dat het licht onder de keukenkastjes inmiddels ook is opgehangen. En ik krijg hem niet duidelijk dat dat op mij ook behoorlijk overkomt als afwijzing en desinteresse.
Zijn go-to-phrase is in dat soort gevallen ook heel vaak: "maar dat is anders...."
quote:Op dinsdag 30 januari 2018 21:20 schreef Sarasi het volgende:
[..]
Hmja. Mijn vriend en ik wonen ook ongeveer 260km uit elkaar, dus bij ons is WhatsApp ook de hoofdmanier van communicatie. Ik kan ook niet appen dat ik druk ben, geen tijd heb, of watdanook, al is het maar omdat ik dan bang ben dat er een snelle response komt terwijl ik dan dus nog online zou moeten zijn, wat een discussie wordt, etc. Bovendien, ik reageer "straks wel" (spoiler: dat vergeet ik dan dus weer). Tegelijk herken ik ook die drang naar antwoord wel als ik zelf iets stuur.
Mijn oplossing hiervoor is om mijn vriend gewoon af en toe iets schattigs te sturen. Een plaatje van een kitten, een kusjes emoji, een filmpje van een schildpad... Meestal krijg ik daar wel een blije smiley op terug. Andersom ook, als hij mij schattige dieren stuurt, stuur ik ook een 'makkelijke' smiley terug. Dit is voor mij ideaal, omdat ik wel even de bevestiging krijg "hij denkt aan me" en zelf ook wel mijn drang naar contact kwijt kan aan hem. Daarbij is de respons van een enkele smiley zo makkelijk en snel, zonder dat daar mogelijk een heel gesprek op volgt waar ik aandacht voor moet hebben, dat me dat wél lukt.
Daarbij doe ik ontzettend hard mijn best om dingen te onthouden die gaande zijn in zijn leven en ernaar te vragen, omdat ik wéét dat mensen dat prettig vinden (ik ook!), maar hij kan me op zondag drie keer vertellen dat hij morgen voor het laatst X doet op werk en dan ontschiet het me maandag alsnog. Gelukkig voor mij heb ik een vriend die gewoon uit zichzelf dingen vertelt en helemaal niet gaat zitten wachten tot ik ernaar vraag.
Als ik er zo over nadenk werkt WhatsApp contact voor mij het beste als er nul vraagtekens in het gesprek staan. Die zorgen ervoor dat ik relatief hard moet nadenken en dan haak ik af of schuif ik het voor me uit. Onze gesprekken zijn voornamelijk een over en weer van mededelingen met een "Vet!" als respons. En dat werkt prima. Diepgaandere gesprekken voeren we dan in de weekenden dat we wél bij elkaar zijn. (gevoelens over WhatsApp lukken mij bijv. ook niet)
Betreffende het feit dat hij jou affakkelt voor dezelfde dingen die hij ook doet, dat kan niet. Ik begrijp de neiging, maar dat moet hij toch echt zelf beter onder controle krijgen. Eventueel met therapie. Misschien kunnen jullie een woord of zin afspreken waarmee je even kunt aangeven dat hij 'het' weer doet?
Ik ben deze info even aan het verwerken. Reactie volgt nog!quote:Op dinsdag 30 januari 2018 21:22 schreef Sarasi het volgende:
Om heel eerlijk te zijn heb ik best wel wat vriendinnen die me ontzettend leuk vinden IRL, maar heel slecht digitaal met me kunnen communiceren. Dan ervaren ze echt een beetje een disconnect ofzo.
Misschien werkt bellen gewoon beter voor jullie dan WhatsApp?
Thanks for sharing! Ga dat nog een keer goed doorlezen.quote:Op donderdag 1 februari 2018 16:51 schreef DJMO het volgende:
https://www.metronieuws.n(...)edereen-tegenwoordig
Precies, maar dat was hier natuurlijk niet helemaal het geval.quote:Op zondag 4 februari 2018 01:49 schreef Skull-splitter het volgende:
[..]
Daar ging het me ook even niet om. We hoeven niet in paniek te raken als er comorbiditeit is, toch? Gewoon blijven ademen en als iemand iets schrijft wat in je ogen niet klopt gewoon normaal reageren óf negeren. Zo moeilijk is het allemaal niet.
Die had ik nog niet voorbij zien komen. Dank voor het delen. Dat stuk over Rejection sensitive dysphoria klinkt echt heel herkenbaar maar heb ik nog niet eerder gelinkt zien worden aan ADHD eigenlijk.quote:Op maandag 12 februari 2018 12:56 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
Dit artikel is populair op Reddit momenteel, dus ik ging er vanuit dat men het hier ook wel interessant zou vinden: https://www.additudemag.c(...)jection-sensitivity/
* Skull-splitter kijkt naar een huiskamer die al twee volle maanden als ontploft oogtquote:Op zaterdag 17 februari 2018 12:49 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Hoe gaan jullie om met huishouden uitstellen?
Ik stel het niet uit, ik heb me aangeleerd om het twee keer per week te doen op een bepaalde volgorde.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 12:49 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Hoe gaan jullie om met huishouden uitstellen?
Doet dat er toe? Hij is meer beperkt in zijn functioneren dan jij en zijn hulpvraag komt daardoor op jouw bordje terecht, want het lukt hem niet om zelfstandig hulp te vinden voor die hulpvraag, waardoor jij een beetje in de hulpverlenersrol terechtkomt.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 13:24 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Is dit ADD? Of zit hier PDD-NOS in?
Denk het wel.quote:
Dat vriend haar wel heel belangrijk vindt en wel wil, maar niet kan (om welke reden dan ook) leek me duidelijk. Gebrek aan inlevingsvermogen is idd meer kenmerkend voor PDD-NOS dan ADD, maar dat maakt de situatie niet ineens minder pijnlijk. Zonder dat vriend vervolgens met de oorzaken van zijn functioneringsproblemen (waarvan gebrek aan empathie er dus één is) aan de slag kan, heb je imo weinig aan zulke informatie.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 14:52 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
[..]
Denk het wel.
Als ik even voor amateurpsycholoog mag spelen; aangemeldvooreenvraag lijkt zich miskent te voelen in haar relatie (gekwetst zijn wordt niet erkend, moeite doen wordt niet erkend, afspraken worden niet nagekomen -> hoe belangrijk is ze voor hem?) en ik vermoed dat weten dat dit komt door een autistische stoornis en niet door desinteresse in haar dit gevoel zal verminderen en haar begrip voor hem kan vergroten.
Daarnaast kan dit misschien ook aan de hulpvraag worden toegevoegd, waardoor hij er ook beter mee om leert gaan. Maar daar weet ik verder het fijne niet van.
Hier moet ik je gelijk in geven.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 15:07 schreef Chai het volgende:
[..]
Dat vriend haar wel heel belangrijk vindt en wel wil, maar niet kan (om welke reden dan ook) leek me duidelijk. Gebrek aan inlevingsvermogen is idd meer kenmerkend voor PDD-NOS dan ADD, maar dat maakt de situatie niet ineens minder pijnlijk. Zonder dat vriend vervolgens met de oorzaken van zijn functioneringsproblemen (waarvan gebrek aan empathie er dus één is) aan de slag kan, heb je imo weinig aan zulke informatie.
Nee, maar vertrekt in de ochtend vroeg, komt thuis en eet en gaat dan rusten/slapen.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 13:02 schreef aangemeldvooreenvraag het volgende:
Je vriendin heeft ook ADHD?
Ik weet niet waar ik meer moeite heb. Het gevoel hebben van niet erkend worden is pijnlijk. Dat hij minder goed kan functioneren en de oorzaak is onbekend is frustrerend.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 13:51 schreef Chai het volgende:
[..]
Doet dat er toe? Hij is meer beperkt in zijn functioneren dan jij en zijn hulpvraag komt daardoor op jouw bordje terecht, want het lukt hem niet om zelfstandig hulp te vinden voor die hulpvraag, waardoor jij een beetje in de hulpverlenersrol terechtkomt.
Alleen omdat je zijn vriendin bent en geen hulpverlener gaat dat nog niet zo soepel. Jammer dat hij niet al eerder in zijn leven bij begeleid kamerwonen of zo is terechtgekomen.
Ik vraag me af in hoeverre hij kan voldoen aan jouw verwachtingen binnen een relatie. Lastige situatie, sterkte.
Ik kan me hierin vinden...quote:Op zaterdag 17 februari 2018 14:52 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
[..]
Denk het wel.
Als ik even voor amateurpsycholoog mag spelen; aangemeldvooreenvraag lijkt zich miskent te voelen in haar relatie (gekwetst zijn wordt niet erkend, moeite doen wordt niet erkend, afspraken worden niet nagekomen -> hoe belangrijk is ze voor hem?) en ik vermoed dat weten dat dit komt door een autistische stoornis en niet door desinteresse in haar dit gevoel zal verminderen en haar begrip voor hem kan vergroten.
Daarnaast kan dit misschien ook aan de hulpvraag worden toegevoegd, waardoor hij er ook beter mee om leert gaan. Maar daar weet ik verder het fijne niet van.
Fijn dat ik bevestiging krijg op dat gebrek aan empathie niet aan ADD ligt en dat er iets anders is. Hij is al jaren verliefd op me en iedereen weet dat. Toch voelt het rot als hij niet begrijpt wat mij verdrietig maakt aan zijn gedrag.quote:Op zaterdag 17 februari 2018 15:07 schreef Chai het volgende:
[..]
Dat vriend haar wel heel belangrijk vindt en wel wil, maar niet kan (om welke reden dan ook) leek me duidelijk. Gebrek aan inlevingsvermogen is idd meer kenmerkend voor PDD-NOS dan ADD, maar dat maakt de situatie niet ineens minder pijnlijk. Zonder dat vriend vervolgens met de oorzaken van zijn functioneringsproblemen (waarvan gebrek aan empathie er dus één is) aan de slag kan, heb je imo weinig aan zulke informatie.
Welkomquote:Op dinsdag 20 februari 2018 12:28 schreef Risi het volgende:
Meldt mij ook maar hier. 40+, vorig jaar diagnose ADHD-C gekregen en had er erg veel moeite mee om dit te verwerken/accepteren. mbv antidepressiva (voor paniekstoornis) kan ik nu wel goed accepteren.
Nu vooral zoekende naar oplossingen voor de bekende issues: geen details bekijken bij handleidingen, maken van planningen en plannen, afwijken van plannen, concentratie, doen wat ik moet doen. Vooral werkgeralateerd. Prive merk ik dat ik zodra ik afwijk van mijn werkdagroutine simpele zaken niet uitgevoerd worden: vuilnis buiten zetten, tanden poetsen, koken, etc.
Mijn partner let goed op mij als ik bepaalde dingen vergeet en helpt mij herinneren aan simpele dingen als: dokter/tandarts/watdanook gebeld? Ik vind het vooral vervelend dat ik daar zelf niet aan denk of niet schakel als ik bepaalde zaken zie. En als ik dan schakel, is dat meestal op een moment waarop het niet kan.quote:Op dinsdag 20 februari 2018 14:08 schreef -Miauw- het volgende:
[..]
Welkom
Krijg je hulp bij het vinden van die praktische issues?
Welkom Risiquote:Op dinsdag 20 februari 2018 12:28 schreef Risi het volgende:
Meldt mij ook maar hier. 40+, vorig jaar diagnose ADHD-C gekregen en had er erg veel moeite mee om dit te verwerken/accepteren. mbv antidepressiva (voor paniekstoornis) kan ik nu wel goed accepteren.
Nu vooral zoekende naar oplossingen voor de bekende issues: geen details bekijken bij handleidingen, maken van planningen en plannen, afwijken van plannen, concentratie, doen wat ik moet doen. Vooral werkgeralateerd. Prive merk ik dat ik zodra ik afwijk van mijn werkdagroutine simpele zaken niet uitgevoerd worden: vuilnis buiten zetten, tanden poetsen, koken, etc.
Dank je.quote:Op dinsdag 20 februari 2018 15:53 schreef Broccolitaartje het volgende:
[..]
Welkom Risi
Mag ik vragen waarom je zoveel moeite had met de acceptatie van je diagnose? Kwam dat doordat je je op dat punt in je leven sws al slechter voelde over jezelf en je eigen kunnen? Of vond je het lastig dat je er nooit eerder achter bent gekomen?
Vraag ik me gewoon af, mn zusje vond (vindt!) het namelijk ook lastig om te accepteren, terwijl mijn broertje en ik de ADHD juist meer als een gift zien...
Kun je concrete voorbeelden geven van waar je tegenaan loopt? Want het is natuurlijk niet zo dat alles wat een ADHD'er moeilijk vind, ook echt tot last is.
Zo wéét ik van mezelf dat ik prima een planning kan maken, maar mezelf er toch niet aan ga houden. Ik kan ook ontzettend trots op mezelf worden als ik iets uit mezelf ga doen, en zo krijg ik alles tóch af. Een planning zit mij (om een of andere reden) in de weg en daar ga ik me dan tegen afzetten.
Wij ADHD'ers weten vaak op creatieve manieren om te gaan met de dingen waar we minder goed in zijn, en dat is helemaal niet erg. Realiseer je dat! En dan is het tijd voor de volgende stap: waar loop jij nou écht tegen aan?
Sws top dat je hebt besloten om de behandeling nog niet stop te zetten. Ik zou ook zeker bij de psychiater de opties van psychotherapie/psychoeducatie bespreken, dat helpt namelijk vaak heel goed.quote:Op woensdag 21 februari 2018 08:45 schreef Risi het volgende:
[..]
Dank je.
Door paniekaanvallen ben ik hulp gaan zoeken. Hulp vragen is iets dat ik erg moeilijk vind, dus dat deed wel wat met mij. Vervolgens klopte mijn zelfbeeld (voor het grootste deel) niet met hoe de omgeving mij ziet. Dus ja, ik zat zeker niet lekker in mijn vel.
Tijdens de gesprekken bleek het op heel veel momenten erg veel invloed op mijn leven te hebben gehad: terugval op school, pas laat (30+) gaan studeren, 5 jaar over een afstudeerscriptie doen, erg kort lontje door frustraties omdat mensen om mij heen te langzaam zijn (of ik te snel), snel afgeleid, erg veel moeite om af te wijken van een plan, erg boos op mijzelf vanwege bovenstaande. Afdwalen in mijn hoofd en dan ineens realiseren waar ik ben en wat ik geacht wordt te doen, enorm uitstelgedrag, todo lijstjes maken en er niks mee doen omdat er teveel opstaat, spraakwaterval tot en met, pak veel op; rond weinig af. Gedraag mij regelmatig als een klein kind, kan enorm drammen als ik mijn zin niet krijg.Weet ook geen maat te houden: gasgeven of stilstaan, een echter tussenweg is er niet. Kan wel doorgaan, maar het beeld is zo wel duidelijk denk ik. Als mijn vriendin er niet op let vergeet ik gerust mijn tanden te poetsen, draag kleren een week, doe de afwas wel als ik ik geen borden meer heb, etc.
Jonge jaren kreeg ik signalen dat ik beter mijn best moest doen, daarna signalen dat dingen te moeilijk voor mij zouden zijn. Vertel mij niet wat ik wel of niet kan, dat wil ik zelf ondervinden . Als ik het interessant en leuk vind blijk ik erg veel te kunnen. Vaak op mijn eigen manier, maar de resultaten zijn er dan wel naar.
Ik kan planningen maken (mag soms als projectleider spelen), maar die zijn altijd op hoofdlijnen. Duurt erg lang voordat ik ze gemaakt heb, terwijl het niet moeilijk is, maar ik wil het perfect doen maar krijg de detaillering gewoon niet voor elkaar.
Het is wel zo dat nu ik de laatste drie maanden de AD gebruik, de acceptatie er wel is gekomen. Ik begrijp wat er speelt en heb een manager en collega's die mijn sociaal, grappig, aardig vinden en mijn kennis waarderen. Zij weten wat er speelt en helpen mij omdat ik nu accepteer dat ik gewoon regelmatig bijsturing nodig heb.
Ik wilde stoppen met de behandeling (einde 1e jaar DBC), maar ik heb deze week besloten toch te verlengen. Juist omdat ik nu accepteer dat het is wat het is, ik nu aardiger ben voor mijzelf en vaker trots ben op behaalde resultaten en dat ik nu wil werken aan betere coping mechanismes dan alles op het laatste moment aan laten komen, boos zijn op alles en iedereen en mijzelf constant in de hoogste versnelling gooien, waardoor ik belangrijke zaken mis. Kleine successen vieren deed ik nooit en grote successen vond ik vanzelfsprekend. Dit gaat nu pas beter.
Lekkere lap tekst is het weer geworden
Psychoeducatie heb ik gehad. Tenminste, zowel mijn psychiater en psycholoog hebben uitgebreid uitgelegd wat ADHD is, wat een paniekstoornis is, hoe het werkt en de wisselwerking tussen de twee. Daarna is vooral aandacht geweest voor mijn zelfbeeld, want daar zat een en ander niet helemaal goed. Primair door mijn persoonlijkheid: perfectionistisch, gedreven, competitief (het is nooit (goed) genoeg). Daarnaast heb ik drie maanden lang alles gelezen over ADHD wat ik maar kon lezen. Conclusie daarvan is dat het bij lang zo erg niet is als bij veel anderen (mede dankzij mijn partner en werk (IT)/collega's). Wat een goede steun voor mij is, is te weten dat ik door iedereen geaccepteerd en gewaardeerd wordt om wie ik ben.quote:Op woensdag 21 februari 2018 17:39 schreef Broccolitaartje het volgende:
[..]
Sws top dat je hebt besloten om de behandeling nog niet stop te zetten. Ik zou ook zeker bij de psychiater de opties van psychotherapie/psychoeducatie bespreken, dat helpt namelijk vaak heel goed.
En ik vroeg je om concrete dingen aan te geven waar je tegenaan loopt. Waar je graag advies voor zou krijgen. Je komt nu alleen met hele algemene dingen waar elke ADHD'er in meer of mindere mate last van heeft. De spraakwatervallen gaan niet veranderen, het gasgeven of stilstaan ook niet.
En je gaf aan dat als jij dingen doet, dat ze dan op jouw eigen manier gaan, en dat dat er aan is af te zien. Vind je dat erg? Is het ook echt erg? Betekent dat automatisch dat het van mindere kwaliteit is? Je kan het ook als kracht zien dat je dingen op een andere manier benadert en aanpakt. ADHD'ers zijn vaak gewoon creatiever, denken 'outside the box'. Dat hoeft toch niet erg te zijn
En bij die planningen. Zijn de hoofdlijnen dan wel realistisch? Is het belangrijk om ook de deadlines van meer gedetailleerde dingen erin te zetten? Of is dat een onredelijke eis die je jezelf oplegt?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En nu ben ik ook zoek naar een nieuwe psychiater (bij voorkeur man) die echt daadwerkelijk gespecialiseerd is in ADHD/executieve functies en die het bij wijze van spreke het in vingerknip zou moeten kunnen zien.
Ik leer en lees er elke dag steeds meer over, ik weet dat het met je prefrontale cortex (voorhoofdskwab) te maken heeft en in mindere mate de striatum. Dopamine & noradrenaline gerelateerd dus. Word niet goed genoeg afgevuurd die richting uit, daarom ben ik en andere ADHD'ers ook gebaat bij stimulanten, omdat je in weze bent ondergestimuleerd en niet overgestimuleerd zoals een schizofreen.
Ik ben een keer naar een ADHD-bijeenkomst gegaan in Amersfoort, wat mensen gesproken. Niet veel van opgestoken. ADHD-bijeenkomsten/cafes zullen nog wel volgen.
Het is een heel verhaal geworden, ik hoop dat het door jullie gelezen kan worden (van begin tot eind, ondanks de ADHD). En dat het samenhangend genoeg is.
Mijn wens is eigenlijk wel om o.a. ADHD'ers te ontmoeten en dan bedoel ik ook echt ADHD'ers (niet mensen die het veinzen) en erover te praten, ervaringen te delen, tips & trucs. En mij dus kunnen tippen met een nieuwe psychiater of behandelcentrum, mensen mogen mij erover PM'en als ze een goede weten. Telefoonnummer (van een FOK-er) mag ook om te bellen, ben heel sociaal
Echt alle hulp is welkom, want af en toe ben ik echt wanhopig en vrees ik echt voor de toekomst. En hoe het verder moet. En ik wil juist hoopvol en productief zijn.
Ik hoop echt dat het word gelezen en een aantal kan reacties kan verwachten, zou mij zeer goed doen. Het best voor jullie allemaal, ik zal proberen het topic te blijven volgen. Hopelijk kan ik een aantal van jullie leren kennen.
Groetjes,
David
P.S. heb dus ook gewoon 4/5 boeken opengeslagen naast mijn bed liggen, omdat er ik gewoon niet 1 uitgelezen krijg of begin al met een andere. Haha.
[ Bericht 0% gewijzigd door LazyDave op 21-03-2018 00:34:03 ]ADHD-C
http://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1087054712453170quote:Attachment security and autonomy were examined in adults with ADHD. (..) Only 18% of participants were securely attached, as opposed to 59% in the normal population.
Verkeerd gelezen zie ik nu ja. Dat gaat erover als je vertraging oploopt.quote:Op zondag 25 maart 2018 12:46 schreef d4v1d het volgende:
Meldingsplicht voor ADHD? Lijkt me gek. Gaan ze dan verplicht een sticker op je plakken, ookal heb je een superlichte vorm?
Heb je last van ADHD tijdens je studie of verloopt het soepeltjes?quote:Op zondag 25 maart 2018 12:43 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
Heb ook nog een vraag waardoor ik überhaupt google bezocht trouwens.
Zijn er hier mensen die studeren of hebben gestudeerd? En zo ja, welke maatregelen zijn daar dan getroffen?
Mijn universiteit heeft een meldingsplicht en beveelt aan ten alle tijden iig een gesprek met een studentendecaan in te plannen, maar ik heb echt geen idee wat daar te verwachten en wat daar überhaupt zinvol aan zou kunnen zijn.
Bedankt voor je bericht, Miauw. Ik herken mijzelf zelfs in alle aspecten. Ik verwacht niet dat het iets anders kan zijn, de problemen die jij aangaf had te hebben op school tijdens studie, die had ik ook. Gebruik jij trouwens medicatie, zo ja welke? En werken die goed?quote:Op maandag 26 maart 2018 08:05 schreef -Miauw- het volgende:
@lazydave
Het komt op mij over alsof je je erg vastpind op ‘ADHD’. Het kan écht iets anders zijn, zelfs al herken je je in meerdere aspecten. En misschien heb je het wel maar zijn er andere ‘diagnoses’ die voorrang nodig hebben. Ik vind het zelf wel opmerkelijk dat psychoses en schizofrenie worden genoemd.
Als ik jou was zou ik een verwijsbrief vragen voor een nieuwe psychiater en onbevooroordeeld een gesprek/onderzoek aangaan en zien wat daar uit komt.
Bedankt, niet alles gelezen, maar zeker herkenbaar. Oh zo, herkenbaar.quote:Op zondag 25 maart 2018 12:38 schreef Guus_Geluk7 het volgende:
[..]
http://journals.sagepub.com/doi/10.1177/1087054712453170
Gebruikt model:
[ afbeelding ]
Hele onderzoek (pdf): https://www.google.nl/url(...)i4VgHdsdfiJxOve5FPdV
Geen grote sample size (n=84), maar wel een statistisch significant verschil.
Herkennen mensen dit?
quote:By avoiding close involvement with others, persons with a fearful style protect themselves against anticipated rejection. Preoccupied individuals, however, need acceptance fromothers to increase their self-esteem, which is a mission impossible by nature, and experience rejection every time they try.
Since adults with ADHD often suffer from a chronic sense of failure already (Ramsay & Rostain, 2005), the additional failure experiences resulting from their preoccupied attachment style, might damage their self-esteem even more, thus causing them to report more psychological problems.
Ik gebruik geen medicatie. Ik heb ooit Ritalin gebruikt, dat was even fantastisch! Focus, rust, ik voelde me een compleet ander mens. Maar het werkte maar tijdelijk. Daarna aan de Ritalin en dat vond ik uiteindelijk echt zooi. Vervelende bijwerkingen en stemmingswisselingen.quote:Op vrijdag 30 maart 2018 14:20 schreef LazyDave het volgende:
[..]
Bedankt voor je bericht, Miauw. Ik herken mijzelf zelfs in alle aspecten. Ik verwacht niet dat het iets anders kan zijn, de problemen die jij aangaf had te hebben op school tijdens studie, die had ik ook. Gebruik jij trouwens medicatie, zo ja welke? En werken die goed?
Ik heb zelfs twee HBO studies afgebroken. Of omdat mijn ADHD hoofd zich ergens anders op had gericht (interesse veranderd), of omdat ik gewoon te veel problemen kende. Of omdat ik alles wel interessant vond of omdat ik het gewoon niet afkreeg en er niet doorheen kwam.
Goed voorbeeld van ADHD; dat je een yoghurttoetje bij je hebt staan en even naar de keuken wandelt om een lepeltje te halen beneden, maar ondertussen je handen begint te wassen en terug naar bovengaat en dat hele lepeltje bent vergeten. Dat soort dingen dus, horen er ook bij.
Het is een beetje een ''ik zie wel waar ik zin in heb, waar, wanneer, wat & waarom stoornis.'' Bedacht ik mij laatst. Ik vind alles wel interessant (beroepen etc.), ik wil overal wel zijn. Zijn er trouwens meer mensen die mijn verhaal hebben gelezen en daar op kunnen/wilen reageren?
Ik ben nog van plan om mij dus aan te melden bij een nieuwe psychiater en anders ADHD centraal in Utrecht dacht ik. Maar bij die psychiater zal ik niet onbevooroordeeld naar toegaan, maar wel met die lijst van bovengenoemde klachten/symptomen.
Misschien dat ik ook nog wat ADHD cafes afloop, als ik het lef heb. Zijn er mensen bekend met stichting Buitengewoon Actieve Breinen? http://www.stichting-bab.nl/
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |