F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Remonstranten ben ik al wel geweest. Maar die doen zoveel water bij de wijn dat ze bijna alleen nog maar water drinken. Je kunt je vraagtekens zetten bij de status van de Remonstranten als een christelijke gemeenschap, want meestal geloven ze amper in het evangelie.quote:Op woensdag 3 januari 2018 23:16 schreef Lunatiek het volgende:
[..]
Hoe pak je dat aan, gezien de talloze (sub) stromingen? Bijvoorbeeld de remonstranten, weinig bekend, weinig kerken, hoe "test" je zoiets?
En dan kun je ook nog de pech hebben dat wat theoretische het beste past bij jou in de buurt wordt gepredikt door een "afvallige" (zoals sommige mensen naar een kerkje van dezelfde stroming verderop gaan omdat daar de sfeer beter is).
Maar hoe ik zoiets test: veel uitproberen en er regelmatig voor bidden
Remonstranten komen toch wel naar voren als je je gaat inlezen. Ze waren ook actief met een campagne recentelijk nog waarmee ze landelijke aandacht vergaarden.quote:
[..]
Meer: je moet op het idee worden gebracht dat het bestaat voordat je je kunt inlezen. Remonstranten worden zelden ergens genoemd.
[..]
Dat wij hier twee kerken van dezelfde stroming hebben (Nederlands Hervormd) maar dat de ene veel strenger in de leer is dan de ander. Dus mensen die iets liberalers willen, sluiten zich aan bij de andere kerk (en andersom). Dat heeft te maken met het kerkbestuur en dat de ene (liberalere) kerk minder leden heeft en dus wat "gezelliger" is.
Wil je kennis maken met de NH-kerk, dan maakt het heel wat uit of je in de ene kerk zit, of die van 1500 m verderop.
Dezelfde verhalen ken ik van anderen, bijvoorbeeld studenten die "thuis" blijven kerken omdat de kerk in hun studentenstad een andere sfeer heeft, die hen niet aanstaat.
Maar snap nog steeds niet wat je bedoeld met je hebt een kerk die het beste bij je past (hoezo het beste? orthodoxie, orthopraxie, gemeenschapsgevoel?). En als je de andere kerk als afvallige beschouwd dan ga je daar toch sowieso niet ter kerke?
Wat ik bedoel is dat wanneer je op zoek bent naar wat bij je past je je mening (na je ingelezen te hebben) misschien niet moet baseren op wat er in één kerkgebouw van die stroming gebeurt, omdat het 1500 m verderop al anders kan zijn.quote:Op donderdag 4 januari 2018 00:14 schreef TserrofEnoch het volgende:
[..]
Remonstranten komen toch wel naar voren als je je gaat inlezen. Ze waren ook actief met een campagne recentelijk nog waarmee ze landelijke aandacht vergaarden.
Maar snap nog steeds niet wat je bedoeld met je hebt een kerk die het beste bij je past (hoezo het beste? orthodoxie, orthopraxie, gemeenschapsgevoel?). En als je de andere kerk als afvallige beschouwd dan ga je daar toch sowieso niet ter kerke?
Daar kom je pas achter als je er ook werkelijk heen gaat.
Ik werd getriggerd door de opmerking over dat sekte-gedoe. Goed mogelijk dat het in een andere kerk van dezelfde stroming anders is.
Zulke verschillende opvattingen zijn uiteraard vaak aanleiding tot een schisma.
Over de Charismatische katholieken.. (copy and paste van een website van henzelf)quote:
[..]
Ja dat welvaartsevangelie ken ik inmiddels wel, dat is in mijn ogen gewoon een vals evangelie. Op de een of andere manier schijnen die mensen te geloven dat als je maar genoeg geld geeft aan de kerk, dat God je dan dat geld terug betaalt in overvloed. Alsof God wil dat je stinkend rijk wordt, terwijl Jezus nu juist heeft gezegd dat het makkelijker is voor een kameel om door het oog van de naald te gaan.. enzovoort. Geld corrumpeert en die derde charismatische golf heeft veel te lijden onder die corruptie. Werkelijke rijkdom in de ogen van God heeft weinig tot niets te maken met geld.
Dat gezegd hebbend, het mooie aan de charismatische en Pinksterkerken vind ik dat ze in ieder geval erkennen dat het mogelijk is om een diepe persoonlijke band met God op te bouwen, zoals ik dat zelf ook ervaar. Ik vind het wel belangrijk dat een kerk waar ik me bij vestig aandacht besteedt aan de gaven van de Geest en het bestaan van het spirituele domein erkent. Daarvoor ben je in deze hoek van het christendom wel aan het juiste adres.
Toch moet ik zeggen dat de laatste tijd de katholieke theologie me ook wel interesseert. Ik merk dat die op bepaalde punten afwijkt van de overige christelijke theologie. Bijvoorbeeld: in de meeste christelijke stromingen menen ze dat geesten van overledenen onmogelijk contact met je kunnen zoeken, dat is altijd een demon die doet alsof. Katholieken maken echter onderscheid tussen geesten en demonen, en hoewel ze nooit de doden zullen oproepen (dat is necromantie en dus zondig) bidden ze wel voor de doden. Dat is een punt waarop ik meer neig naar de katholieke dan naar de protestantse visie. Zo zijn er nog wel meer voorbeelden te bedenken. Anderszins vind ik sommige dingen dan weer heel raar aan het katholicisme, ik kan de hiërarchische structuur van de katholieke kerk en de heiligenverering bijvoorbeeld op dit moment niet als Bijbels zien. Maar ik sta ervoor open om daar meer over te leren.
Wat kun je me vertellen over de katholieke charismatische vernieuwing? De huidige paus had daar iets mee te maken ook toch?
Ze zijn nadrukkelijk dus geen andere kerkgemeenschap ze horen volledig binnen het katholicisme. Wel natuurlijk met een eigen invulling van het geloof.
Johannes Paulus II en een andere paus hadden er wel iets mee.
Er zijn binnen het katholicisme zowel mensen die dergelijke bewegingen toejuichen als ook personen die deze het liefste zo snel mogelijk zouden zien verdwijnen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Het katholicisme is breed. De gelovige kan op verschillende manieren in contact komen met God. Voor de één zal dit zijn door naar Jezus te bidden en met hem een soort vriendschappelijke relatie te hebben. De ander zal voornamelijk het Schrift lezen. Weer een ander zal zich richten op de Heilige Geest. Een andere zal zich tot de oneindig transcendente God richten. Anderen willen niet zo direct met God omgaan en benaderen liever een heilige bijvoorbeeld Maria die ook in de Hemel is en vraagt deze heiligen om hun gebed voor te leggen aan God. Nu is misschien een van deze manieren niet iets voor jou, maar dat maakt ze nog niet verkeerd. Zelf heb ik weinig met Maria, maar dat wil niet zeggen dat ik problemen heb met gelovigen die haar wel om voorspraak vragen.
Nummeriek gezien zijn de meeste christenen het eens met heiligenverering (dus: geen heiligenaanbidding). Anglicanen/Episcopelianen, Oud-katholieken, Oosters-O, Oriëntaals-O & Assyrisch christendom hebben er geen moeite mee. Lutheranen soms. Het zijn vooral calvinisten en protestanten van de radicale reformatie of andere latere protestantse stromingen die er moeite mee hebben. De basis voor heiligenverering zat in de Deuterocanonieke boeken die wel bij de Bijbel van katholieken en orthodoxen horen, maar die Maarten Luther uit zijn Bijbel gehaald heeft. Verschillende stromingen beroepen zich op andere canons van de Bijbel. Daarnaast kunnen we ook naar het vroege christendom kijken waar je deze heiligenverering ook terug ziet.
Ik zou zeggen dat ook de hiërarchie volgt uit de Bijbel. Vooral calvinisten of nakomelingen uit de radicale reformatie bestrijden dit. Binnen de rest zie je vaak terug de bisschop, de presbyter (priester) en de diaken. Natuurlijk heeft de tijd niet stil gestaan dus verschillende kerkengemeenschappen hebben deze hiërarchie uitgebouwd. De katholieke kerk is bijvoorbeeld heel gecentraliseerd. De oosters-orthodoxe kerk is meer een verzameling van zelfstandige kerkgemeenschappen die elkaar erkennen. Verschillen hierbij zijn door de eeuwen heen gegroeid.
Als katholiek zou ik uiteraard zeggen dat het zaadje hierbij is gepland bij Petrus. Op wie Jezus zijn kerk gebouwd heeft. De Heilige Geest stuurt de Kerk. We kunnen dus ook naar de kerk en diens traditie kijken en hoeven ons niet slechts te beperken tot de Bijbel.
Veel waar je over begint lijkt te passen binnen de calvinistische traditie of de traditie die voortkomt uit de radicale reformatie.
Je hoeft mijn lezing uiteraard niet te accepteren, het kan ook heel goed dat jij oordeelt dat alleen het schrift raadgevend is en dat de historie en kerktraditie die dateren na het Schrift niet essentieel of van groot belang zijn.
Als potentiële levenswijze? Nee. Ik neig te zeggen dat ik voldoende heb aan een zo rationeel mogelijke benadering van het leven en universum, waarbij ik accepteer dat nog niet alles te verklaren is doordat ons brein z'n beperkingen heeft.quote:
[..]
Nooit gekeken naar Boeddhisme of Tao en dat soort godloze stromingen?
Je bent wel cool, maar dat komt doordat je in mijn schaduw staat
Meer als inspiratiebron voor zingeving op vraagstukken die buiten de ratio vallen.quote:
[..]
Als potentiële levenswijze? Nee. Ik neig te zeggen dat ik voldoende heb aan een zo rationeel mogelijke benadering van het leven en universum, waarbij ik accepteer dat nog niet alles te verklaren is doordat ons brein z'n beperkingen heeft.
Weet niet of dit telt maar hier 2 radicale veranderingen in mijn gedachten.
Ik was tot 7 jaar geleden vrij "sceptisch" over klimaatverandering. Of in ieder geval onbesloten leunend naar dat het waarschijnlijk onzin is. Heb me toen dankzij een bepaalde YouTuber de betere denkwijze gevonden mbt het onderwerp. Mezelf bewapend tegen de vele fake-news artikelen die er over rondwaarden.
Tot 5 jaar geleden was ik vrij onverschilling ten opzichte van het feminisme en andere gerelateerde bewegingen. Ik had dezelfde pro-vrouwen achtige gedachten en posities die een hoop mensen hadden. Het Women are Wonderful syndroom is wat dat betreft iets wat vrij normaal is in het westen. Maar sinds enkele persoonlijke en online encounters ben ik me radicaal tegen het feminisme gaan richten. En niet vanuit rancune of iets zieligs (ik heb een leuke relatie met mijn vriendin en verder weinig negatieve ervaringen met vrouwen) maar omdat ik me heb ingelezen in de cijfers en mij ben gaan beseffen dat bepaalde feiten niet stroken met het beeld wat feministen schilderen. Ik ben in dat proces ook minder gevoelig geworden voor een hoop zieligheidsclaims van mensen die zich zogenaamd "gemarginaliseerd" voelen in het westen. Dit alles voor redenen die ik hier niet ga noemen of lopen verdedigen overigens.
Het is voor mij niet helemaal duidelijk of het onvermijdelijk was dat ik tot deze posities ging komen of dat het een moment van loslaten was waar ik moeite voor heb moeten doen. Het proces van "bekeren" is wat dat betreft misschien vaker in gradaties dan een directe omwenteling. Wat het onderwerp ook is.
Ik was tot 7 jaar geleden vrij "sceptisch" over klimaatverandering. Of in ieder geval onbesloten leunend naar dat het waarschijnlijk onzin is. Heb me toen dankzij een bepaalde YouTuber de betere denkwijze gevonden mbt het onderwerp. Mezelf bewapend tegen de vele fake-news artikelen die er over rondwaarden.
Tot 5 jaar geleden was ik vrij onverschilling ten opzichte van het feminisme en andere gerelateerde bewegingen. Ik had dezelfde pro-vrouwen achtige gedachten en posities die een hoop mensen hadden. Het Women are Wonderful syndroom is wat dat betreft iets wat vrij normaal is in het westen. Maar sinds enkele persoonlijke en online encounters ben ik me radicaal tegen het feminisme gaan richten. En niet vanuit rancune of iets zieligs (ik heb een leuke relatie met mijn vriendin en verder weinig negatieve ervaringen met vrouwen) maar omdat ik me heb ingelezen in de cijfers en mij ben gaan beseffen dat bepaalde feiten niet stroken met het beeld wat feministen schilderen. Ik ben in dat proces ook minder gevoelig geworden voor een hoop zieligheidsclaims van mensen die zich zogenaamd "gemarginaliseerd" voelen in het westen. Dit alles voor redenen die ik hier niet ga noemen of lopen verdedigen overigens.
Het is voor mij niet helemaal duidelijk of het onvermijdelijk was dat ik tot deze posities ging komen of dat het een moment van loslaten was waar ik moeite voor heb moeten doen. Het proces van "bekeren" is wat dat betreft misschien vaker in gradaties dan een directe omwenteling. Wat het onderwerp ook is.
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Uiteraard is dat hier ook welkom.quote:Op donderdag 4 januari 2018 16:00 schreef SpecialK het volgende:
Weet niet of dit telt maar hier 2 radicale veranderingen in mijn gedachten.
..............
Het is voor mij niet helemaal duidelijk of het onvermijdelijk was dat ik tot deze posities ging komen of dat het een moment van loslaten was waar ik moeite voor heb moeten doen. Het proces van "bekeren" is wat dat betreft misschien vaker in gradaties dan een directe omwenteling. Wat het onderwerp ook is.
Ik denk dat voor de meeste bekeringen (in de ruime zin van het woord) geldt dat het in gradaties gaat.
Mild religieus opgevoed met wel streng gelovige scholen maar zonder dat het me pakte, het klopte gewoon niet. Als kind al zo gevoeld, vooral door de slappe en zwakke antwoorden op essentiële vragen. Bidden op school vond ik al lastig, voor mijzelf geprobeerd te bidden en dat vond ik helemaal idioot.
Nadat ik de abrahamitische religies had losgelaten zag ik pas de ellende die het veroorzaakt, de beperkingen, de bekrompenheid, zoveel slachtoffers op allerlei manieren. Kan daar nog steeds niet over uit, zoveel ellende als het veroorzaakt.
Dacht wel altijd dat er meer was, maar ik kan niet negeren dat er gewoon geen aanwijzingen voor zijn. Wat leuke stofjes geprobeerd en erachter gekomen dat je hersen en gevoelens ontzettend een loopje met je kunnen nemen, en dat je gevoel en gedachtes geen waarheden hoeven te zijn. En toen dus ook de zoektocht gestopt.
Hoop nog steeds dat er wat is, maar dat zie ik nu veel abstracter, op heel andere niveaus, niet concreet, zie daar ook geen noodzaak voor aangezien we er toch niet achter komen. En heb me overgeleverd aan het feit; Als er wat is dan zie ik dat wel na de dood, als er niets is dan zal ik dat ook nooit bewust ervaren en maakt het dus ook niets uit en hoef ik er dus niet bang voor te zijn.
Nadat ik de abrahamitische religies had losgelaten zag ik pas de ellende die het veroorzaakt, de beperkingen, de bekrompenheid, zoveel slachtoffers op allerlei manieren. Kan daar nog steeds niet over uit, zoveel ellende als het veroorzaakt.
Dacht wel altijd dat er meer was, maar ik kan niet negeren dat er gewoon geen aanwijzingen voor zijn. Wat leuke stofjes geprobeerd en erachter gekomen dat je hersen en gevoelens ontzettend een loopje met je kunnen nemen, en dat je gevoel en gedachtes geen waarheden hoeven te zijn. En toen dus ook de zoektocht gestopt.
Hoop nog steeds dat er wat is, maar dat zie ik nu veel abstracter, op heel andere niveaus, niet concreet, zie daar ook geen noodzaak voor aangezien we er toch niet achter komen. En heb me overgeleverd aan het feit; Als er wat is dan zie ik dat wel na de dood, als er niets is dan zal ik dat ook nooit bewust ervaren en maakt het dus ook niets uit en hoef ik er dus niet bang voor te zijn.
Question authorities, fuck religion, educate yourself, Viva el individualismo!
There's only one way of life, and that's your own!
There's only one way of life, and that's your own!
Een bijbels geloof is geen natuurlijk vermogen van het menselijke brein, maar een gave van de Heilige Geest. Dit functioneert op een geestelijk vlak en wordt slechts door de Heilige Geest in een persoon gevestigd wanneer hij de evangelieboodschap hoort: “Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God” (Romeinen 10:17). Houd in gedachten dat de Heilige Geest door het Woord van God werkt om het leven en de beloften van God aan ons te schenken. Jezus heeft gezegd: “De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven” (Johannes 6:63).Wanneer de Heilige Geest zondaars tot bekering roept, overtuigt Hij hen verstandelijk zowel als geestelijk van hun zondigheid en verloren toestand, alsook van de genade van Christus om hun zonden te vergevenquote:
[..]
Gek eigenlijk he dat je tot heel verschillende conclusies kunt komen.
en aan hen een nieuw leven te schenken. Hij maakt het hen mogelijk om geestelijk te reageren op de uitnodiging tot redding door in Christus te geloven en Hem als Verlosser aan te nemen.Wanneer zij positief reageren op deze overtuigingen dan is hun hart en verstand eenstemmig, wat betekent dat zij gereed zijn om zowel geestelijk te geloven als verstandelijk van deze waarheden te getuigen met hun lippen: “Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt,zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid” (Romeinen 10:9-10).
Dus als jij die nooit hebt gehad dan zal je altijd blijven twijfelen want niemand komt uit zichzelf naar God en God trekt ons naar zich toe uiteindelijk....
En daarom twijfelen katholieken ook aan het woord en hebben ze vaak liever de tradities,omdat ook zij de Heilige Geest niet hebben omdat ze in een valse redding geloven wat geen redding brengt.
Kap nou eens met copy-pasten zonder bronvermelding.quote:
[..]
Een bijbels geloof is geen natuurlijk vermogen van het menselijke brein, maar een gave van de Heilige Geest. Dit functioneert op een geestelijk vlak en wordt slechts door de Heilige Geest in een persoon gevestigd wanneer hij de evangelieboodschap hoort: “Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God” (Romeinen 10:17). Houd in gedachten dat de Heilige Geest door het Woord van God werkt om het leven en de beloften van God aan ons te schenken. Jezus heeft gezegd: “De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven” (Johannes 6:63).Wanneer de Heilige Geest zondaars tot bekering roept, overtuigt Hij hen verstandelijk zowel als geestelijk van hun zondigheid en verloren toestand, alsook van de genade van Christus om hun zonden te vergeven
en aan hen een nieuw leven te schenken. Hij maakt het hen mogelijk om geestelijk te reageren op de uitnodiging tot redding door in Christus te geloven en Hem als Verlosser aan te nemen.Wanneer zij positief reageren op deze overtuigingen dan is hun hart en verstand eenstemmig, wat betekent dat zij gereed zijn om zowel geestelijk te geloven als verstandelijk van deze waarheden te getuigen met hun lippen: “Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt,zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid” (Romeinen 10:9-10).
Dus als jij die nooit hebt gehad dan zal je altijd blijven twijfelen want niemand komt uit zichzelf naar God en God trekt ons naar zich toe uiteindelijk....
En daarom twijfelen katholieken ook aan het woord en hebben ze vaak liever de tradities,omdat ook zij de Heilige Geest niet hebben omdat ze in een valse redding geloven wat geen redding brengt.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Er zijn wel goede redenen om aan te nemen dat er meer is dan wij weten.quote:
Dacht wel altijd dat er meer was, maar ik kan niet negeren dat er gewoon geen aanwijzingen voor zijn.
Of datgene dat wij niet weten ook is wat mensen verwachten is natuurlijk een heel andere vraag. Mijn ervaring met veel 'ietsisten' is dat ze eigenlijk niet echt weten wat ze bedoelen met 'meer'.
Niet meer aanwezig in dit forum.
zingeving?quote:
[..]
Meer als inspiratiebron voor zingeving op vraagstukken die buiten de ratio vallen.
"Waarom leef ik?" Dat soort vragen. "Wie ben ik, wat is mijn nut in het grotere geheel?"quote:
Zeker omdat ratio daarop geen zinnig antwoord kan geven.
Er zijn twee soorten "waarom?" vragen die vaak onbedoeld verward worden.quote:
[..]
"Waarom leef ik?" Dat soort vragen.
1) hoe komt iets tot stand?
2) met welke reden / welk doel komt iets tot stand?
Het is niet heel vanzelfsprekend dat je vraag in de 2e categorie valt.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Wat ik niet begrijp is dat als je gelooft in iets waarvan het bestaan niet wetenschappelijk kan worden aangetoond, je niet wat toleranter kunt zijn tegen andersgelovigen. Je moet toch kunnen begrijpen wat het is om te geloven.quote:
Als ik het over zingeving heb bedoel ik uiteraard niet de hoe-variant.quote:
[..]
Er zijn twee soorten "waarom?" vragen die vaak onbedoeld verward worden.
1) hoe komt iets tot stand?
2) met welke reden / welk doel komt iets tot stand?
Het is niet heel vanzelfsprekend dat je vraag in de 2e categorie valt.
Het is een effect dat ik wel vaker zie bij wat fanatiekere gelovigen. Het is eigenlijk een pure ontkenning van het geloof. Voor hen gaat het over 'feiten', niet over geloof.quote:
[..]
Wat ik niet begrijp is dat als je gelooft in iets waarvan het bestaan niet wetenschappelijk kan worden aangetoond, je niet wat toleranter kunt zijn tegen andersgelovigen. Je moet toch kunnen begrijpen wat het is om te geloven.
Wat dat betreft heb ik veel minder moeite met gelovigen die gewoon ronduit erkennen dat er geen rationele basis is voor hun geloof.
[ Bericht 0% gewijzigd door Molurus op 06-01-2018 12:26:36 ]
Niet meer aanwezig in dit forum.
Dan is er dus sprake van een onuitgesproken aanname: dat er een reden of doel zit achter het bestaan van leven. De vraag heeft dan alleen zin als de aanname juist is.quote:
[..]
Als ik het over zingeving heb bedoel ik uiteraard niet de hoe-variant.
En waarom zou die eigenlijk juist zijn? Omdat we dat willen?
PS:
Relevant tav het contrast tussen "hoe" en "met welke reden":
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Niet meer aanwezig in dit forum.
dus meer als beantwoording aan een behoefte aan voldoening.quote:
[..]
"Waarom leef ik?" Dat soort vragen. "Wie ben ik, wat is mijn nut in het grotere geheel?"
Zeker omdat ratio daarop geen zinnig antwoord kan geven.
Het is geen aanname. Het is een vraag die de meeste mensen zich zelf op een gegeven moment stellen zonder dat er veel achter zit. "Wat doe ik hier?"quote:
[..]
Dan is er dus sprake van een onuitgesproken aanname: dat er een reden of doel zit achter het bestaan van leven. De vraag heeft dan alleen zin als de aanname juist is.
En waarom zou die eigenlijk juist zijn? Omdat we dat willen?
Het zoeken van een eigen identiteit: "Wie ben ik?"
Vaak ook in negatieve context: "Waarom moet mij dit overkomen?" bij dood, ziekte en andere ellende, maar ook "Wie ben ik dat dit geluk mij ten deel valt?"
Het besef dat je maar wat samenwerkende cellen bent die door een lucky sperm tot stand zijn gekomen is niet bepaald een bevredigend antwoord, al helemaal niet als je eigenlijk op zoek brengt naar een vorm van troost bij het rationele besef dat het leven compleet zinloos is:
I mean, what have you got to lose?
You know, you come from nothing
You're going back to nothing
What have you lost? Nothing
Valse redding? Met scherpe woorden kun je scherpe woorden terug verwachten.quote:
En daarom twijfelen katholieken ook aan het woord en hebben ze vaak liever de tradities,omdat ook zij de Heilige Geest niet hebben omdat ze in een valse redding geloven wat geen redding brengt.
Wat terug gaat op het woord en leven van Christus. Is de kerk en diens sacramenten die door Christus zijn ingesteld. Het is een middel van God wat hij de Kerk heeft gegeven om genade te geven aan de mens.
Mattheüs 16:19
En Ik zal u geven de sleutelen van het Koninkrijk der hemelen; en zo wat gij zult binden op de aarde, zal in de hemelen gebonden zijn; en zo wat gij ontbinden zult op de aarde, zal in de hemelen ontbonden zijn.
Dit wil niet zeggen dat de genade beperkt is tot de sacramenten. Nee de genade van God is groter. Maar voor ons christenen is het een recht en plicht om tot genade te komen door de sacramenten en binnen de Kerk die Christus ons naliet.
Deze Kerk en diens sacramenten verwerpen betekent ook het woord en leven van Christus verwerpen.
Op het moment dat je stelt dat dit een vraag van de 2e categorie is dan is dat toch een aanname?quote:
[..]
Het is geen aanname. Het is een vraag die de meeste mensen zich zelf op een gegeven moment stellen zonder dat er veel achter zit. "Wat doe ik hier?"
De vraag "wat is het doel van mijn aanwezigheid?" heeft alleen een antwoord als daar ook werkelijk een doel achter zit.
Exact hetzelfde geldt voor dit soort vragen. Het idee dat dit vragen van de 2e categorie zijn is een aanname.quote:
Het zoeken van een eigen identiteit: "Wie ben ik?"
Vaak ook in negatieve context: "Waarom moet mij dit overkomen?" bij dood, ziekte en andere ellende, maar ook "Wie ben ik dat dit geluk mij ten deel valt?"
Is dit een rechtvaardiging voor de aanname? Of puur een verklaring? Een antwoord op de vraag "hoe komt die aanname tot stand?"quote:
Het besef dat je maar wat samenwerkende cellen bent die door een lucky sperm tot stand zijn gekomen is niet bepaald een bevredigend antwoord, al helemaal niet als je eigenlijk op zoek brengt naar een vorm van troost bij het rationele besef dat het leven compleet zinloos is:
I mean, what have you got to lose?
You know, you come from nothing
You're going back to nothing
What have you lost? Nothing
Niet meer aanwezig in dit forum.
PS: overigens vind ik het "hoe" antwoord persoonlijk helemaal niet onbevredigend.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ik heb het met meer dan ook over het bovennatuurlijke.quote:
Er zijn wel goede redenen om aan te nemen dat er meer is dan wij weten.
Of datgene dat wij niet weten ook is wat mensen verwachten is natuurlijk een heel andere vraag. Mijn ervaring met veel 'ietsisten' is dat ze eigenlijk niet echt weten wat ze bedoelen met 'meer'.
Question authorities, fuck religion, educate yourself, Viva el individualismo!
There's only one way of life, and that's your own!
There's only one way of life, and that's your own!
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |