Het babytopic (0-1 jaar) Deel 678

quote:

Op donderdag 28 december 2017 07:55 schreef tombolafan het volgende:

[..]

oooh
Slaapgebrek een goed excuus?

Altijd!


Mini-overwinningen hier de laatste week: L. accepteert mij 's nachts weer en slaapt na een voeding zonder (al te veel) morren verder. Vannacht werd ze 23.30/02.00/04.00/06.30 wakker, maar om 2 kreeg ze een fopflesje en om 4 kon ik haar weer in slaap aaien. Ik wil zo dolgraag van die nachtvoedingen af nu we over zijn op de fles, dus ik hoop dat dat nu gaat lukken. Wakker 's nachts is niet erg (boventanden in zicht!), maar het zou toch fijn zijn als die voedingen er nog voor haar verjaardag af zouden kunnen.

Verder is het nu verlatingsangst to the max en wil ze het liefst de hele dag aan mij hangen of op mij klimmen, dus dingen als dweilen/opruimen enz doe ik tegenwoordig met een baby over mijn rug hangend. Mijn peuter vroeg me gisteren waarom mijn rug nat was, zat er weer een dikke kwijlplek van L. #momlife. Daarbij zegt ze nu ook mama ( ), al was de lol daar snel af toen ze de hele dag al mama-jammerend achter me aankroop.

Nu ben ik een dag alleen thuis, dus eindelijk weer eens tijd voor een post hier.

Bijzonder toch, tweelingen. Ik vind minibaby's sowieso moeilijk, maar dan in tweevoud lijkt het me helemaal pittig. Ik snap helemaal wat je bedoelt met dat je blij bent dat ze wat groter zijn (worden) en het dan gewoon leuk is om er bij te zitten.

Beterschap Gogo, zo sneu. Hoe gaat het nu?

Welkom Tolstoi!

Hmm, vanmorgen ging ik iets te vroeg zo’n heerlijke gele, lava, borstvoedingsluier verschonen. Lag ze net met die luier open op het verschoonkussen, schoot ze nog even een portie eruit.
Ik wist net op tijd opzij te springen en het vloog op de vloer. En dat om 6:30.
Goedemorgen.

Wat een nachten Hier was het 1930-2300-0330-0815, vanochtend zat er wel een keutel in haar luier dus wellicht dat ze daarom 2x wakker werd Ze kakt eigenlijk nooit 's nachts dus de gedachte is vooral huilen=honger
Maar positief bekeken; afgelopen week heeft ze 3x doorgeslapen tot 0630!

Ik blijf het toch zo bizar vinden dat jou 5 maander al tanden heeft Lemijn! Hier met bijna 9 mnd nog niets te bekennen.

Beterschap Gogo, dubbele oorontsteking klinkt heel sneu. Hopelijk slaat de antibiotica goed & snel aan!!

Venco een hele goede morgen!

quote:

Op donderdag 28 december 2017 10:14 schreef Fazzoletti het volgende:
Ze kakt eigenlijk nooit 's nachts dus de gedachte is vooral huilen=honger

Ik blijf het toch zo bizar vinden dat jou 5 maander al tanden heeft Lemijn! Hier met bijna 9 mnd nog niets te bekennen.

_{Ze waren er al met 3 maanden}

Ik vind dat ze, zolang ze nog niet praten, ons niet kunnen verwijten dat we het niet allemaal snappen. Zo miste ik vanmorgen dat hij had gespuugd van het hoesten. Hij lag nog steeds lekker te hoesten en spelen in de box, maar wel met een plasje naast zich

[ Bericht 4% gewijzigd door Lemijn op 28-12-2017 10:49:24 ]

Gogo, heel veel beterschap gewenst.

SQ, pff, wat zwaar. Werkt de espresso nog? Of ben je inmiddels aan grover geschut toe?

Sel, wat fijn dat je weer wat meer mag met L. De zwaankleefaan functie is wat minder. En mamma zeggen. Ik vind het zo'n eretitel.

Venco, goedemorgen.

Tandjes. Ik negeer nog even dat die ook weer gaan komen.

Ik heb helemaal niks te klagen qua nachten als ik dat zo lees. Hier was het vannacht 22:00-2:30-5:30-8:00. Vind ik voor een propje van 3 weken keurig.

J. sliep vannacht voor het eerst in de co-sleeper ipv met z'n neus tegen me aan.

quote:

Op woensdag 27 december 2017 23:07 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Nou, die vrolijkheid gaat er hier op een gegeven moment wel af. Dan kan hij alleen nog maar heel hard huilen. Dat maakt het ook zo frustrerend.

hier net zo, hele dag en ook s avonds laat geen problemen met in slaap vallen, maar ergens tussen zeven en tien.. Gillen, schreeuwen, fles is lava, overstrekken nog meer gillen. En niet in slaap kunnen vallen maar wel overduidelijk moe Schiet mij maar lek haha we doen elk moment precies hetzelfde, dus we wachten maar gewoon tot het weer over gaat. Maar gezellig is zeker anders

quote:

Op donderdag 28 december 2017 08:53 schreef vencodark het volgende:
Hmm, vanmorgen ging ik iets te vroeg zo’n heerlijke gele, lava, borstvoedingsluier verschonen. Lag ze net met die luier open op het verschoonkussen, schoot ze nog even een portie eruit.
Ik wist net op tijd opzij te springen en het vloog op de vloer. En dat om 6:30.
Goedemorgen.

op dat tijdstip sta ik altijd kokhalzend boven de commode "poep van je eigen kind is niet vies" my ass

Fazz: ook hier pas sinds een week of twee het eerste puntje boven het tandvlees uit.

Hoogstwaarschijnlijk mogen we vanmiddag naar huis. Timo drinkt weer en is ook weer iets actiever. Hij moet alleen nog even gaan plassen,dat heeft ie sinds tweede kerstdag niet gedaan.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 10:50 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

hier net zo, hele dag en ook s avonds laat geen problemen met in slaap vallen, maar ergens tussen zeven en tien.. Gillen, schreeuwen, fles is lava, overstrekken nog meer gillen. En niet in slaap kunnen vallen maar wel overduidelijk moe Schiet mij maar lek haha we doen elk moment precies hetzelfde, dus we wachten maar gewoon tot het weer over gaat. Maar gezellig is zeker anders

Exact dit ja. Overstrekken, niet drinken en huilen/schreeuwen. En dan is hij ook zo moeilijk te troosten. Wat overdag goed is, is dan ook niet meer goed. En dan is het overdag ook wel eens moeilijk, maar nooit zó. Het is naar om te zeggen, maar ik ben blij met de herkenning. Tuurlijk is het heel fijn dat hij snachts makkelijk slaapt. Maar elke avond naar bed gaan met het idee dat hij iets heeft wat hij niet kan vertellen (En bijkomende partnerfrustraties) is echt naar. Laat je me weten als je de truc gevonden heb? Dan doe ik dat ook.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 11:53 schreef Nanuke het volgende:

[..]

Exact dit ja. Overstrekken, niet drinken en huilen/schreeuwen. En dan is hij ook zo moeilijk te troosten. Wat overdag goed is, is dan ook niet meer goed. En dan is het overdag ook wel eens moeilijk, maar nooit zó. Het is naar om te zeggen, maar ik ben blij met de herkenning. Tuurlijk is het heel fijn dat hij snachts makkelijk slaapt. Maar elke avond naar bed gaan met het idee dat hij iets heeft wat hij niet kan vertellen (En bijkomende partnerfrustraties) is echt naar. Laat je me weten als je de truc gevonden heb? Dan doe ik dat ook.

tuurlijk is het niet naar om te zeggen dat je blij bent dat je het herkent daarom vertel ik het toch! Fijn om even te weten dat je niet de enige bent.

Ik maak me eigenlijk totaal geen zorgen over dat er iets zou zijn (want iets hebben wat alleen drie uur per dag last geeft lijkt me niet logisch). We gaan er vanuit dat het vanzelf wel weer n keer over gaat. Volgende week ga ik weer aan het werk en gaat zijn ritme ook wat verschuiven want dan moeten we eerder op. Wie weet zorgt dat ook dat hij eerder gaat slapen maar ik wil het niet jinxen

quote:

Op donderdag 28 december 2017 10:55 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

op dat tijdstip sta ik altijd kokhalzend boven de commode "poep van je eigen kind is niet vies" my ass

Laatst had S. een mega poepluier, dat mijn man en ik samen gingen verschonen. S. vindt het namelijk ook erg leuk om zijn beentjes te trappelen en met zo'n stuwmeer aan poep zou dat geen goed idee zijn
Wat een lucht kwam er van die poepluier, veel meer dan normaal. Man moest bijna kokhalzen en ik moest gewoon echt kokhalzen. S. helemaal ontdaan van onze reacties, moest hij huilen.... dat was natuurlijk ook helemaal zielig.

Gogo, fijn dat het weer wat beter gaat met Timo. Hopelijk plast hij snel, zodat jullie fijn naar huis kunnen!

Stormqueen, balen van die nachten.

Vannacht was het hier 22:00 - 01:45 - 06:15. Iets beter dan de vorige nachten, maar na de 1e nachtvoeding, wilde hij niet slapen, dus heb ik hem nog maar een keer aangelegd, Daarna was ie wel echt goed in slaap gevallen.

Volgende week moet ik weer werken, ik hoop dat hij dan snel terug gaat naar 1 nachtvoeding, anders wordt het wel zwaar.
Man kwam met het briljante idee, om dan maar de laatste avondvoeding een flesvoeding te maken zodat ie dan door ging slapen Dacht het dus niet, dat ik af en toe daarover klaag, wil nog niet zeggen dat ik de fles wil gaan geven

[ Bericht 0% gewijzigd door TolstoiFan op 28-12-2017 13:26:31 ]

S. is volgende week 6 maanden oud.
Het is zeker niet normaal/gezond als man en ik al die tijd nog niets samen hebben gedaan ?

Op één of andere manier kan ik het nog niet opbrengen om 's avonds (of overdag) weg te gaan zonder S. Alleen al als ik eraan denk, moet ik bijna huilen
Weer aan het werk gaan vond ik al een hele stap, dat gaat nu wel.
Op vrije dagen overdag even in mijn eentje een uurtje of 2 weg gaat ook nog wel (bij voorkeur wel als S. slaapt....)

Wij hebben ook nog niet echt een oplossing voor een oppas aangezien onze families niet in de buurt wonen en ik tot op heden niemand echt vertrouw om voor S. te zorgen.
We maken wel uitstapjes met z'n drieën, maar man en ik zijn nog niet samen iets gaan doen....
Man wil wel, maar ik houd het af.....

Nooit gedacht dat ik opeens zo'n moederkloek zou worden
Heb het er emotioneel echt heel erg moeilijk mee om dingen zonder S. te doen. Vraag mezelf wel eens af of ik daarin wel normaal ben en niet met iemand daarover moet gaan praten. Alleen al de gedachte laat me huilen

Of kunnen het nog de hormonen zijn....?

Hoi Tolstoi Herkenbaar hoor, over de uitstapjes. O is net 6 maanden en de enige keer dat we 's avonds weg zijn geweest, was naar een bruiloft waar ik getuige was.
Hier ook geen familie dichtbij en de opa's en oma's komen elk al eens in de twee weken oppassen als wij werken, dus ik voel me bezwaard om te vragen dat vaker te doen. En de hele nacht uit logeren ben ik al helemaal nog niet aan toe

Ik vind ook de stap naar haar eigen kamer groter dan verwacht. Dus voorlopig ligt ze nog naast me. Waarschijnlijk tot ze uit de cosleeper is gegroeid

quote:

Op donderdag 28 december 2017 13:43 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Hoi Tolstoi Herkenbaar hoor, over de uitstapjes. O is net 6 maanden en de enige keer dat we 's avonds weg zijn geweest, was naar een bruiloft waar ik getuige was.
Hier ook geen familie dichtbij en de opa's en oma's komen elk al eens in de twee weken oppassen als wij werken, dus ik voel me bezwaard om te vragen dat vaker te doen. En de hele nacht uit logeren ben ik al helemaal nog niet aan toe

Ik vind ook de stap naar haar eigen kamer groter dan verwacht. Dus voorlopig ligt ze nog naast me. Waarschijnlijk tot ze uit de cosleeper is gegroeid

Wat herkenbaar... voor de bevalling hadden we zoiets van de baby 2 weken bij ons op de kamer. Na 6 maanden ligt ie er nog... Ik wil hem daar houden zolang ie 's nachts nog voor een voeding komt, van man mag hij langzaam naar zijn eigen kamer. Aangezien ik 's nachts de voedingen doe (want ja BV...), vind ik dat ik daarin het laatste woord heb Dus voorlopig ligt S. daar nog wel even.

Alleen al de gedachte dat ie naar zijn eigen kamertje moet op een gegeven moment....
Ik weet niet wat het is, maar dat loslaten en bijv. ook de toekomstige afbouw van de BV (wat natuurlijk heel normaal en ook gezonde ontwikkeling is), doet me helemaal in tranen uitbarsten......

De hele kerstvakantie ben ik al momenten aan het huilen. Niet alleen van verdriet over alle loslaatmomentjes (hoe klein ook) ofzo, maar ook dat het me opeens zo overvalt hoeveel ik van dat kleine lieve grappige vrolijke kereltje houd.... dat ik daar gewoon van in tranen uitbarst, snap er niks van.

Was altijd al wat emotioneel, maar nu is het echt dweilen met de kraan open lijkt het wel.
Gaat dat ook minder worden??

Stroopwafelmeisje, vindt jouw man dat dan niet erg? Of krijg je geen opmerkingen van anderen daarover?

Anderen vinden namelijk dat het hoog tijd wordt dat man en ik 's avonds eens samen op pad gaan (uit eten of film), voor mijn verjaardag heb ik ook allerlei bonnen gekregen om me zover te krijgen (bioscoopbonnen, dinerbonnen, hotelbon). Na mijn verjaardag heb ik daar ook al over zitten huilen. Waarom wil iedereen me de deur uit hebben, terwijl ik daar voor mijn gevoel nog niet klaar voor ben.....

Vind het praktisch ook lastig, want hoe doe je dat dan met de voedingen? Neem je kolf mee (die ik liever niet gebruik als het echt niet noodzakelijk is, tijdens werkdagen prima, maar nog vaker... Zo leuk is die kolf nou ook weer niet ) Wat als S. alleen maar gaat huilen bij de oppas, als we überhaupt al een oppas kunnen vinden.....

Beterschap met timo gogo

V is nu 4 maanden en ligt nog steeds tussen ons in, maar we willen hem toch in zijn gaan bedje leggen die op onze kamer staat. Nooit gedacht dat ik dat moeilijk zou vinden maar pffff .

Poepluiers zijn hier donkergroen en ruiken naar riool dankzij de pepti doe mij dan maar die gele haha!

V maakt nu sinds een paar dagen hoge geluidjes en lacht met geluid, maar nog geen geschater. Maar hij staat wel wakker op de pasfoto! Elke keer als we wilde gaan sliep hij en was niet wakker te krijgen.

Misschien weet iemand dit, wij hebben n tweedehands mutsy evo waar we de kapitein in rondduwen , echter is de boomlange knul nu uit de wieg gegroeid en moet ie over naar het zitje. Maar we komen er net dus achter dat de bumper bar mist bij onze wagen. Dat is zeg maar die soort van beugel die voorlangs voor je kindje langs gaat. Ik zag dat ze online wel verkrijgbaar zijn maar ik vraag me vooral af, wat is het en waar dient het voor en vooral, heb ik het nodig?

Het is zeg maar die linkse leren stang.

Wij hebben ook een evo en volgens mij dient het als stang om speeltjes aan vast te maken. Er zit een 5 puntsgordel in die hem in het stoeltje houdt, ik heb de stang er nu ook nog niet opzitten want hij ‘ligt’ er in.
Bak hebben we hier al snel weggedaan want dat was een krijsfestijn, nu wisselen we af met het zitje en de maxicosi

Het is geen noodzaak, maar wel makkelijk om het zitje mee uit het frame te trekken.
Bij ons is ie kapot dus we doen het nu zonder, werkt uiteindelijk óók prima

Wij gebruiken 'm ook alleen om 'm in en uit het frame te tillen. Zit zelfs eerder in de weg dan dat het nuttig is.

Tolstoi: man vindt het prima. Die doet af en toe zijn borrels met vrienden of collega's. Verder kan hij nu veel gamen, dus heeft weinig te klagen Hij wil wel graag naar de nieuwe Star Wars, dus dat gaan we van het weekend doen. Overdag, dat wel
Als ik zelf weg ben, is het een beetje afhankelijk van hoe lang. Een paar uur neem ik de kolf niet mee. 's nachts zit er ook 8 uur tussen de voedingen, dus wat dat betreft kan ik wel zonder. Heb je al geoefend met de fles?

Oja die stang.. die is er bij ons ook afgebroken. We hebben hem niet gemist. (Hoewel wij de iGo hebben geloof ik.)

Vooralsnog krijgt J. niet eens de kans om er in te zitten, want zodra peuter de kinderwagen ziet, dan gaat ze er snel zelf in zitten

Welkom nog Tolstoi! Edit: oh en er zijn genoeg stellen die gewoon van hun gezinnetje genieten en weinig behoefte hebben aan een date met hun man/vriend. Wij zijn nu pas (na kind 2) weer wat regelmatiger op stap aan het gaan samen. Scheelt ook dat ik mezelf veel energieker voel, dan na de geboorte van mij oudste. (Toen kon ik alleen maar aan slapen denken..)

Lemijn wat een mooi stukje schreef je trouwens weer

Goed, ik ga mijn boze baby weer even terugrollen. Op zijn buik is huilen want ‘ik ben moehoe en kan niet terug’ en op zijn rug is huilen, want ‘ik wil op mijn buik liggen’! Zucht

Prima ga ik niet op zoek naar zo'n stang, dank ladies

Ik denk niet dat het gek is dat je emotioneler bent, Tolstoi. En ook niet dat je geen behoefte hebt aan uitstapjes. Bij mezelf heb ik wel gemerkt dat ik die behoefte pas opmerkte, toen ik het gewoon eens had gedaan. Want ik zit zeer diep en warm in de babybubbel, maar als ik eruit ben is dat eigenlijk ook prima. Of dat nou werk is of iets leuks. Dan denk ik soms wel aan Jacob en hoe fijn het is dat hij er is en dat ik 'm later weer zie, maar tegelijk kan ik gewoon genieten. Dus misschien gewoon eens proberen? En als het je niet bevalt, dan weet je dat ook weer. Maar ik heb hier al vaak genoeg gelezen dat de één er veel sneller mee is dan de ander, en dat sommige mensen gewoon voortaan vrijwel alles met kind doen. Daarom vind ik de mening van anderen echt heel onbelangrijk. Er is niks dat moet hierin. Als je man er veel behoefte aan heeft, zou ik dat wel een reden vinden om op z'n minst daar open voor te staan. Je moet ook voor elkaar zorgen toch.

Oh ja over oppassen: ik drop baby wel eens bij vrienden (met en zonder eigen kinderen) voor een dagdeel. Maar ik heb het geluk dat meerdere mensen hebben aangegeven dat ik dat mocht doen, in aanloop naar mijn alleenstaand ouderschap. Dus ik ben rustig aan het kijken waar dat bevalt en waar niet. Logeren zonder mij moet ik trouwens nog niet aan denken. Dus dat gebeurt ook nog niet en daar maak ik erg weinig woorden aan vuil.

Flav wat grappig dat de jouwe al niet meer in de bak van de kinderwagen ligt! Dat is voor mijn grote draaibaby juist een moment om heel rustig te gaan liggen slapen.

Ik zat net met Jacob en vrienden in de auto na een uitje. Hij was hartstikke moe maar in slaap vallen lukte niet door al het gepraat en die ogen die hem steeds maar aankeken. Uiteindelijk werd hij echt overstuur en toen heb ik mijn truc ingezet: zijn eigen liedjes zingen (met een hoog 'jij bent de tofste vd wereld'-gehalte). Voelde beetje raar maar werkte echt supersnel: in 10 sec stil en binnen een minuut in slaap. Ze waren onder teveel de indruk om commentaar te leveren op de teksten .

Ja de bak was echt reden tot heel hard huilen, totdat je hem oppakte. Denk dat het komt omdat hij super nieuwsgierig is. Soms huilt hij heel hard en dan pak ik hem op, slaakt hij een diepe zucht en kijkt in het rond Wat fijn dat je gezang heeft geholpen! V wordt ook altijd heel rustig als ik neurie of zing

Ik roep vast de fokwet over me af maar V al ligt sinds kwart over 8 in bed en lag binnen 2 min in diepe coma. Hij bleef maar zeurderig dus besloten hem al in bed te leggen. Had zelfs nog wat melk gemaakt zoals altijd maar daar werd ook amper van gedronken
Normaal breng ik hem tussen 9 en half 10, eens kijken hoe lang hij nu blijft slapen.

quote:

Op donderdag 28 december 2017 12:10 schreef littledrummergirl het volgende:

[..]

tuurlijk is het niet naar om te zeggen dat je blij bent dat je het herkent daarom vertel ik het toch! Fijn om even te weten dat je niet de enige bent.

Ik maak me eigenlijk totaal geen zorgen over dat er iets zou zijn (want iets hebben wat alleen drie uur per dag last geeft lijkt me niet logisch). We gaan er vanuit dat het vanzelf wel weer n keer over gaat. Volgende week ga ik weer aan het werk en gaat zijn ritme ook wat verschuiven want dan moeten we eerder op. Wie weet zorgt dat ook dat hij eerder gaat slapen maar ik wil het niet jinxen

Niet in die zin dat hij ergens last van heeft. Ik bedoel meer dat hem iets dwarszit/dat er een reden is voor hem om te huilen, die ik niet weg kan nemen. Ik weet niet of het zo wel duidelijker is. Nouja, ik denk dus niet dat hij iets heeft (dat zou idd raar zijn voor die paar uur per dag) of dat er iets mis is. Maar dat ik hem niet kan helpen met wat hij voelt, dat vind ik echt heel naar.
Ik hoop dat een ander ritme werkt, want ik moet in januari ook weer aan het werk. Eens zien of dat helpt dan.