ESF-Land van de week (Deel 30): AUSTRALIË

AUSTRALIË

Waar kennen we de Australiërs van?

Van de kangoeroes natuurlijk. Verder van het Opera House, steden als Sydney en Melbourne, de outback, Uluru, aboriginals, Daniel en Natasha Bedingfield, de Britse 'misdadigers' die het land stichtten, Tasmanian devils, Kylie en Dannii Minogue, de enorme afstanden, Great Barrier Reef, Nederlandse invloeden en namen als Cape Leeuwin en Arnhemland, Australian football en natuurlijk sinds kort ook als deelnemer aan het ESF.



Hoe doen ze het op het ESF?

Australië debuteerde in 2015 op het ESF. Dat was voor velen een verrassende debutant. Hoewel de EBU al eerder landen had toegelaten die niet meteen in het centrum van Europa liggen, zoals Israël, Azerbeidzjan en Marokko, liggen die niet aan de andere kant van de wereld, zoals Australië dat wel doet.

Toch is het zeker niet onlogisch dat de Australiërs er tegenwoordig bij zijn. Al ruim voor hun deelname was het ESF bijzonder populair in het land. Dat uitte zich bijvoorbeeld in Eurovision parties, Australische deelnemers voor Europese landen en structureel hoge kijkcijfers voor het festival. Veel Australiërs hebben een Europese achtergrond. Zo is Melbourne de stad met de tweede grootste hoeveelheid Griekstalige inwoners ter wereld, na Athene. Ook andere landen in Zuidoost-Europa (waarvoor sinds de eeuwwisseling ook nog weleens iets te juichen was op het ESF) zijn goed vertegenwoordigd, net als uiteraard de Britse eilanden. Maar eigenlijk zijn er maar weinig landen zonder banden met Australië, want er wonen ook 335.000 inwoners met een relatie met Nederland.

Het ESF wordt uitgezonden door de zender SBS. Dit is een zender die zich richt op de vele minderheden in het land. Het is een niet alledaagse zender, waar je op een avond zomaar kunt genieten van eerst Griekse dansles, vervolgens een Italiaanse tuiniersshow, gevolgd door het nieuwsbulletin uit India. Ook het Nederlandse Acht Uur-Journaal is integraal te bekijken, net als Europese sporten als voetbal en rugby.



Het met vertraging uitgezonden ESF was jarenlang één van de best bekeken programma’s van het jaar. Daarop startte SBS de lobby voor deelname. Dit leidde tot een (matige) intervalact in 2014 en, mede dankzij een flinke zak geld, tot het debuut rechtstreeks in de finale van 2015.

De deelnames van Australië waren zeer succesvol, want alle drie de deelnemers bereikten de Top 10. Van een overwinning is het nog niet gekomen. Mocht dat gebeuren, dan wordt het ESF het jaar erna waarschijnlijk in Duitsland gehouden, in een gedeelde organisatie tussen de twee nationale omroepen.
De inzendingen zijn prima in orde, maar de Australiërs maken op de één of andere manier vooral een grote indruk op de vakjury. Bijna 2 op de 3 punten tot nu toe kwamen van de jury. Hoewel dat enigszins verklaarbaar is door het gebrek aan diaspora- en burenstemmen, is de verhouding wel heel sterk uit het lood. Er is nog iets bij voor te stellen dat de EBU geen afgang wilde bij het Australische debuut, maar het verschil is sindsdien juist ieder jaar toegenomen, tot nogal storende proporties.

Australië heeft na drie jaar nog geen duidelijke vriendenband bij de puntenverdeling. Niet geheel verrassend scoort het Verenigd Koninkrijk hoog bij zowel het ontvangen als uitdelen. De meeste finale-punten gingen naar België. De meeste punten kwamen uit Zweden (waar vooral de vakjury helemaal gek is van Australië).

Nederland gaf telkens punten aan Australië. Voor Guy Sebastian (4), Dami Im (12 (j) + 5 (p)) en Isaiah (4 (j)). Andersom waren er punten voor Douwe Bob (3 (j)) en OG3NE (3 (j)).

Hoe ging het door de jaren heen?

Australië debuteerde in 2015. Het zou oorspronkelijk eenmalig zijn, ter ere van het 60-jarig bestaan van het ESF. Maar al voor de show was duidelijk dat er een goede kans was op een terugkeer van het land een jaar later. De act werd intern geselecteerd en aangekondigd op een persconferentie in het Opera House. Toch leuk als je zo’n locatie beschikbaar hebt. Het werd Guy Sebastian. Dit was de winnaar van de eerste editie van Idols (maar dan met (nog) meer charisma dan Jamai), die ondertussen een indrukwekkend repertoire heeft opgebouwd met zes nummer 1-hits en nog eens 15 Top 20-hits. Hij werd geboren in Maleisië, maar groeide op in Melbourne en Adelaide. Zijn studie medical radiation moest hij afbreken vanwege zijn muzikale succes in Idols.

Op het ESF deed hij mee met Tonight Again, op de valreep geschreven door hemzelf, D.R.Harris en Louis Schoorl, waarmee het nog een Nederlands tintje had. In aanloop naar het ESF deed de EBU er alles aan om Australië te promoten, en mede daardoor werd het land direct een favoriet voor de winst. Dat bleek toch iets te veel van het goede. Guy deed een prima optreden, hoewel de act na de enthousiaste entree van het land een beetje tegenviel, en bereikte een verdienstelijke 5e plaats. Het lied werd daarop een klein hitje in Europa, maar Guy bleef toch vooral successen vieren in eigen land. En nog een leuk feitje: Hij is na 18 jaar nog steeds gelukkig samen met zijn jeugdliefde, met wie hij twee kinderen heeft. Kom daar maar eens om in de showbizzwereld.


In 2016 moest Australië net als andere normale landen eerst deelnemen in de halve finale. Het was de bedoeling dat Delta Goodrem zou gaan, maar zij bedankte voor de eer. Daarop werd de vlag verdedigd door Dami Im. Deze 28-jarige zangeres, geboren in Seoul en op haar 9e verhuisd naar Brisbane, had naam gemaakt door X-Factor te winnen. Voor deze doorbraak was ze muziekinstructrice, maar die baan moest ze opgeven, vanwege haar successen in de hitlijsten. Al haar drie albums scoorden in de Top 10. Momenteel is ze actief in een musicalversie van Grease. Mocht u ooit indruk willen maken op Mevrouw Im, neem dan haar favoriete eten mee. Je kan haar 's nachts wakker maken voor Koreaanse pannenkoeken!



Dami werd gepresenteerd als ESF-deelneemster tijdens een concert van Conchita Wurst in Sydney. Haar lied was Sound Of Silence.

Voorafgaand aan het ESF was Sergey Lazarev uit Rusland huizenhoog favoriet, ondanks zijn wat gedateerde lied. Destijds hadden alle concurrenten wel een ‘smetje’ waardoor ze vermoedelijk niet zouden winnen. Oekraïne zong over een moeilijk onderwerp, deportaties tijdens de oorlog. Australië stuurde een Koreaanse en er werd gevreesd dat racistische motieven succes voor haar zouden dwarsbomen.

Dami kwalificeerde zich uit de halve finale, naar later bleek als winnaar. In de finale straalde haar optreden weer de grandeur van een Nummer 1 uit, en dat leek ook te gaan lukken. Na de jury-stemmen had ze 109 punten voorsprong op Oekraïne, maar dat land maakte dit verschil goed bij de televoting. Rusland won die televoting, maar faalde bij de jury’s. Uiteindelijk werd Dami Im dus 2e, in een puntentelling die zoveel mooier had kunnen zijn, als de EBU niet was geswitcht naar het systeem met het in één keer bekend maken van de publieksstemmen.


In 2017 was er de zware taak voor Isaiah om de prestatie van het jaar ervoor te verbeteren. Hij was de eerste Aboriginal Australiër om mee te doen. Zijn Don’t Come Easy is toch wel duidelijk de minste van de drie Australische inzendingen en groot succes bleek al snel een illusie. Sterker nog, het was maar zeer de vraag of zijn lied de finale zou bereiken vanaf de 3e startpositie in een sterke semi.

Na zijn buitengewoon beroerde optreden bij de juryrepetitie leek het duidelijk, kwalificatie ging niet lukken, ook al ging het voor het publiek wel iets beter. Groot was de verbazing toen Australië toch uit de envelop kwam. Nog veel verbazender was dat hij 15e was bij het publiek en 2e (!) bij de jury’s. In de finale was de uitslag nog extremer. Isaiah kreeg 171 punten van de jury, goed voor een 4e plaats en van het publiek welgeteld 2 punten, goed voor de 25e plaats. Gecombineerd werd hij 9e, maar dat voelt toch wel als veel te veel eer voor dit liedje.


Zo heeft Australië zich gepresenteerd als een deelnemer die het festival serieus neemt en probeert mee te strijden om de zege, vanzelfsprekend met wisselend succes. Al met al lijkt het een mooie toevoeging aan het deelnemersveld.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Wat is jouw mening over Australië op het ESF? Is het een aanwinst of niet?


_{In deze reeks verschenen eerder:
Duitsland - Italië - Zweden - Nederland (Jaren '50-60-70) - België - Azerbeidzjan - Nederland (Jaren '80 en '90) - Estland - IJsland - Nederland (Jaren '00) - Frankrijk - Oekraïne - Nederland (Het jaar 2010) - Hongarije - Servië - Roemenië - Griekenland - Denemarken - Spanje - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2017) - Slovenië - Rusland - Malta - Noorwegen - Israel - Litouwen - San Marino - Georgië}