Goedemorgen beste medelezers, ik wil het graag met jullie hebben over hoe we op ons werk komen en wat we daarvoor aan ergernissen in het verkeer moeten doorstaan.
Elke ochtend heb ik een rit van ongeveer een half uur om met de auto op mijn werk te komen. Let wel, dit is exclusief losers en eikels die het verkeer niet snappen en derhalve de oorzaak zijn van vele geldverslindende en tijdconsumerende opstoppingen.
Zo ook deze morgen weer. Ik rij op een weg waar 50 km/u is toegestaan, voor me rijdt natuurlijk weer een ongehobbelde boer die het gaspedaal niet weet te vinden slash met andere dingen bezig is dan met autorijden slash gewoon een grote eikel is, maar in ieder geval niet harder rijdt dan 35 km/u. Nee beste monnikvrienden, ik lieg niet. 35 km/u, wie biedt meer? Nou, ik dus in dit geval. Ik rijd in een multijet, en de kenners onder ons weten dat dat wel wil. Bij de eerste de beste gelegenheid haal ik uit naar links en laat de eikel achter in een roetwolk en vervolg ik mijn weg met een snelheid alsof ik in de tijd terug kan reizen om zodoende de ouders van voornoemde eikel op te zoeken en een folder over voorbehoedsmiddelen te geven. Maar dat even terzijde.
Zo rijd ik vrolijk verder, kom ik in een smalle straat waar verkeersdrempels liggen omdat daar mensen wonen. In diezelfde straat rijdt voor me een moeder met haar dochterje, elk op een fiets. Een schattige aanblik, ware het niet dat ik er toch met spoed langs wil en ze met hun twee naast elkaar rijden. En daar wordt iemand die vogeltjesdans heeft niet blij van. Ook een vriendelijk bedoelde "toet" uit de claxon van mijn multijet mocht geen soelaas bieden. Men bleef hardnekkig naast elkaar fietsen al doende de weg voor het achteropkomend verkeer, in dit geval ik, versperrend. Mijn stemming werd er niet vrolijker op. Gelukkig heeft een multijet ook ramen die, in mijn geval, electrisch bediend open en dicht kunnen. Ik besloot van deze faciliteit gebruik te maken en het raam aan de bestuurderszijde geheel te openen. Mijn vervolgactie bestond uit het vriendelijk doch dringend scanderen van de tekst "zoujegodvadommanietesaanduhkantgaankankahhoea?". Verstoord keek de fietseres om om vervolgens in een lompe actie het voetpad op te slingeren, bij welks waanzinnig maneuvre ze een voetganger van de sokken kletterde en met haar kladden op het trottoir terecht kwam. Hoongelach mijnerzijds was haar deel, voordat ik mijn weg met hoge snelheid vervolgde.
Uiteindelijk toch op mijn werk aangekomen waar ik mij tevreden vergreep aan een smakelijke kop automatenkoffie. Bocht van het zuiverste water doet goed na een dergelijk avontuur. Morgen meer.
[ Bericht 0% gewijzigd door Themonk5 op 16-12-2017 11:28:24 ]