Jeugd in psychische nood krijgt nauwelijks hulp

quote:

Jeugd in psychische nood krijgt amper hulp

Jongeren met grote psychische problemen worden niet of te laat geholpen doordat het geld van de betrokken gemeente op is.

Ook starten behandelingen soms met grote vertraging omdat toestemming van de lokale ambtenaar ontbreekt. Dit alles blijkt uit een peiling van het platform voor onderzoeksjournalistiek Investico in samenwerking met deze krant en De Groene Amsterdammer.

Van de 120 deelnemende kinderpsychiaters, -psychologen en andere medewerkers in de jeugd-ggz zegt zo’n 60 procent aan het eind van het jaar soms geen nieuwe intakes te kunnen doen doordat het gemeentebudget op is. Bijna driekwart wijt de groeiende wachtlijsten aan de gebrekkige organisatie bij hun gemeente, die sinds 2015 verantwoordelijk is voor de jeugdhulp.

De gevolgen zijn ernstig: jongeren in psychische nood krijgen regelmatig te laat of geen hulp, waardoor hun geestelijke toestand verslechtert.

Crisis
We hebben te maken met wanhopige ouders en de suïcidepogingen door jongeren, ook de geslaagde, nemen toe.

Hulpverlener jeugd-ggz (anoniem)
De hulpverleners klagen anoniem over de gang van zaken. ,,Er wordt alleen maar over geld gesproken en niet meer over het kind, waar het wel over moet gaan”, zegt er een. ,,We hebben te maken met wanhopige ouders en de suïcidepogingen door jongeren, ook de geslaagde, nemen toe”, klinkt het. ,,Er zijn veel meer crisisopnames doordat er te lang gewacht wordt met behandelen”, meldt een derde.

Ook de medewerkers in de jeugd-ggz zelf hebben het zwaar. Sinds de overheveling van jeugdzorg naar de gemeente is volgens 87 procent van de ondervraagden de werkdruk opgelopen. Het leeuwendeel is dagelijks meerdere uren kwijt aan de administratie; bijna twee derde van de professionals heeft minder tijd dan vroeger om een goede diagnose te stellen en te bepalen welke hulp nodig is.

Hogere werkdruk
Na 2015 is volgens 86 procent de bezuinigingsslag ingezet bij de organisaties voor jeugd-ggz. Naast de hogere werkdruk ervaart de meerderheid van de medewerkers dat er minder tijd en geld is voor bijscholing. Ook zijn de arbeidsvoorwaarden versoberd. Nog maar 13 procent van alle ondervraagden heeft er nog vertrouwen in dat de huidige problemen kunnen worden opgelost. Ze geven hun gemeente gemiddeld een 5,2.

Zorgminister Hugo de Jonge zei vorige week nog in een Kamerdebat te beseffen dat er bij een aantal gemeenten serieuze knelpunten bestaan. Hij laat een analyse maken van de exacte oorzaken van de budgettekorten.

Gemeenten verantwoordelijk
Sinds 2015 zijn de gemeenten verantwoordelijk voor alle jeugdzorg. Van (lichte) geestelijke en lichamelijke handicaps tot pleegzorg, van autistische kleuters tot suïcidale pubers. Ze krijgen een zak geld en moeten daarvan de rekening betalen als wijkteams of instellingen jongeren in psychische nood behandelen.

Zorg voor gewone mensen regelen in hun eigen wijk, dat wilden de liberale kabinetten onder Mark Rutte bewerkstelligen. Maar gemeenten zagen de afgelopen jaren de aanvragen vooral stijgen en de budgetten dalen. Vorig jaar kregen 367.000 kinderen jeugdhulp; bijna 11 procent van alle kinderen. Een jaar eerder waren dat er 11.000 minder.

Bron: Algemeen Dagblad