Interessante en spraakmakende dartsinterviews

quote:

De liefde dreef darter Scholten naar Engeland
Hij is bij de Nederlandse dartsfans in Frimley Green beduidend minder populair dan zijn landgenoten Raymond van Barneveld en Co Stompé. ,,Dat is toch logisch'', zegt Roland Scholten, laconiek zijn schouders ophalend. ,,Ik ben een deserteur, ik ben weggegaan uit Nederland.'' Scholten (33) woont sinds anderhalf jaar in Engeland. Dat heeft niets met darts te maken, maar met liefde. Zijn echtgenote Lisa is een Engelse. Zij kan ook op een heel behoorlijk niveau met pijltjes gooien en Scholten ontmoette haar voor het eerst bij het Open Belgische kampioenschap. ,,Het was niet makkelijk om te verhuizen. Geen ouder ziet zijn kind graag weggaan. En ik ben ook nog eens enig kind'', vertelt Scholten.

Net als Van Barneveld is Scholten een Hagenaar. De twee trainden vroeger vaak samen en trokken samen langs de wedstrijden. Er was zelfs een tijd dat ze hun prijzengeld in een gezamenlijke pot stopten. Die samenwerking is voorbij, beide darters gingen hun eigen weg. Scholten had van de twee het eerst succes, maar nu is 'Barney' de gevierde man. Het zou ook niet meer zo klikken tussen de vroegere speelmaten. Scholten noemt dit gerucht grote onzin. ,,We zien elkaar minder, want ik woon hier in Engeland. Maar er is geen sprake van haat en nijd. Ik bel Raymond nog weleens om te vragen of hij een slof sigaretten voor me wil meebrengen.''

,,Natuurlijk ben ik een beetje jaloers op hem'', geeft Scholten toe. ,,Als je ziet wat hij allemaal heeft losgemaakt, ongelooflijk. Maar beter Raymond dan iemand anders. Ik ben niet verbaasd over al die aandacht in Nederland. Ik heb jarenlang lopen verkondigen dat darts uitermate geschikt is voor televisie. Het is kort en krachtig.''

Scholten leefde het afgelopen jaar voor het eerst als professional. Dat kon hij doen omdat hij wat spaargeld had overgehouden aan de periode dat hij samen met zijn vader het dartscentrum in het Haagse Zuiderpark, onder de hoofdtribune van ADO Den Haag, runde. En omdat hij werd gesteund door vier sponsors. ,,Ik praat liever over vrienden'', zegt Scholten. ,,En dan heb ik er geen vier, maar vijf. Mijn vader is mijn grootste vriend én mijn grootste sponsor. Hij heeft me negen jaar de kans gegeven om aan deze narigheid mee te doen.''

Voor zijn ouders, Piet en Cor, zou hij het ook het mooiste vinden om een keer de felbegeerde Embassy te winnen. ,,Of ik 'm kan winnen? Wat is dat nou voor een domme vraag? Als ik niet kan winnen, doe ik niet mee. Ik speel alleen maar mee om te winnen.'' Scholten kwam elk jaar een ronde verder in Frimley Green. Vorig jaar werd hij pas in de halve finale uitgeschakeld. ,,Dus moet het nu de finale worden. Simpel zat.''

Zijn ogen spuwen vuur. Scholten noemt zich een moordenaar op de baan. In tegenstelling tot veel andere spelers lijkt hij op de baan ijzig kalm. Behalve met zijn werparm, de rechter, maakt hij tijdens het gooien af en toe een beweging met zijn mond. Verder verroert hij zich niet. Vandaar zijn bijnaam The Tripod - het statief. ,,Als ik daar sta, zie ik alleen dat bord.'' Zijn resultaat in Frimley Green is voor Scholten bepalend voor zijn toekomst als darter. ,,Als ik win, kan ik prof blijven'', verklaart hij. ,,Een tweede plaats telt niet, dat geldt voor alle sporten. Ik krijg 60.000 gulden als ik tweede word, maar daar kan ik niet van rentenieren. Dan moet ik dus werk gaan zoeken. Ook goed, hoor. Ik pak alles aan, heb mijn papieren, horeca, middenstand, groot rijbewijs. En ik ben ook niet vies van schoonmaken. Werk is werk.''

Hij heeft ervaren dat een buitenlandse darter in Engeland in het nadeel is. ,,Darts is een entertainment-sport. Op een personeelsfeestje een beetje gooien en een beetje grappen en grollen maken. Maar dan zit je met de Engelse humor. Die is toch heel anders dan in Nederland. Ik kan dan niet zo goed op situaties inspelen als een Engelsman. Ik spreek inderdaad bijna perfect Engels, maar dat 'bijna' maakt het juist zo moeilijk.'' Toch zal Scholten in Engeland blijven wonen. ,,Ik krijg mijn vrouw hier niet weg, denk ik. Natuurlijk hangt er aan alles een prijskaartje. Als ik een miljoen krijg en ik moet er voor naar Afrika, ga ik dus naar Afrika.'' ,,Maar laten we eerst maar eens zondag afwachten'', zegt hij. Een zege zou een mooi verjaardagscadeau zijn. De dag na de finale wordt Roland Scholten 34 jaar.

Na een zinderende dartspartij plaatste Roland Scholten zich gisteravond bij het WK in Frimley Green ten koste van landgenoot Co Stompé voor de kwartfinale. De strijd tussen de twee Nederlanders eindigde in 3-2. Stompé, bestuurder op de Amsterdamse tramlijn 14, leek lange tijd op weg naar de overwinning. Hij kwam met 2-0 voor en had in de vierde set de kans met één >worp de partij te winnen. Stompé slaagde er echter niet in dubbel-20 te gooien en dat gaf Scholten de gelegenheid terug te komen. ,,Het is nooit over voordat de laatste pijl in het bord zit'', zei de winnaar na afloop. ,,Ik geef nooit op, al sta ik met 1500 punten achter.'' Scholten treft morgenavond in de kwartfinale de als tweede geplaatste Ronnie Baxter.

quote:

“I don’t practice at all”: Gary Anderson on family, Taylor, Van Gerwen and a 3-year-old child prodigy
At Anderson’s age, darts – he openly confesses – is no longer the priority. A few years ago, he went through a period that, by his own admission, made him question his love for the sport. He lost his father and brother in consecutive years, before the birth of his son Tai reinvigorated the Scot.

“Darts is like any job. There are days where you wake up in the morning and you can’t be bothered to go into work. It’s exactly the same as any other job – the building trade or whatever.

“Anyone that says they’ve never woken up and not wanted to do their job, I think they’re liars. There are days that you wake up, there are weeks that you go through where you’re just fed up by it and that’s exactly what I was like back then. But then, little Tai came along and it gave me a kick up the backside and got me back into it.”

The effect was stark, with Anderson becoming more relaxed at the oche. Having previously passed the quarter-final only once, he won the next two World Championships after the new arrival.

“I just try and play the game,” he explains. “I’m not one for caring if I win or lose – I just play the game. If I get beat, the other guy’s been better than me – it’s as simple as that. It does kind of take all the pressure off.

“You get some boys who get beat and then throw their toys out of the pram. At the end of the day, it’s a game. I know it’s a job but really, it’s still a game. To act like a kid when you lose – for me – is a no-go zone. If you lose, the other boy’s been better than you. Shake his hand and wish him all the best.”

Yet, the relaxed demeanour that has accompanied Anderson since starting a young family has made life on tour more of a strain. The two-time world champion admits that darts’ ever-growing demographic is taking its toll.

“It means I’m away all the time. Beforehand, I used to love going away but now, as soon as I go away I want to get home. With having a young family, darts is completely different for me now.

“When I’m away, I want to go home so it makes it a little bit harder to concentrate on the actual game. I guess it is a bit harder nowadays.

“Come the start of the year, in three and a half years, I’ll have had about 97 days at home. It is really hard with all the traveling. But I’m cutting down on all the European events. I’m not doing them.”

Having started out at the BDO – the rival darts association – in 2000 before joining the PDC in 2009, Anderson is approaching twenty years in the sport. With two young children – his second, Cheylea, was born in October – the Scot’s time is more precious than ever, and his priorities have shifted accordingly.

“I don’t practice at all,” he confesses.

“When there are two weeks between tournaments I will not throw a dart in those two weeks. I get to the venue a few hours before I’m due to play and that’s my practice time. I’ve got my family to look after, I’ve got my kids to spend time with. So unfortunately, darts isn’t at the top of my list.

“I’ve played for over twenty years so if I can’t do my practice in a couple of hours now then I’ve gone wrong. I’m not going to spend eight or nine hours a day at the practice board. To the rest of them that do spend that time, carry on! But not me!”

Spending more time at home and away from the oche has given Anderson the added bonus of watching Tai – not yet four-years-old – but already darts-obsessed. He hit his first 180 last week, an astonishing feat that took social media by storm.

“Tai’s been playing darts with real darts since he was 12-months-old, as soon as he could stand. Nobody showed him – he’s learnt everything himself. He’s a left-hander, he stands right and he’s got a perfect throw.

“As a baby, he’d just watch everything. Nobody ever actually showed him anything – not to hold a dart, not to throw a dart, not how to stand. He did it all by himself at twelve months!”

“If I throw well then nobody will beat me. If my darts go wrong then there will be quite a few people who can beat me! It’s all on me.

“I’m the one who has to throw the darts. It’s how I play that’s going to decide whether I win or not.”

Yet, whether he leaves Alexandra Palace victorious or otherwise, you sense that it will have little effect on Anderson – a family man first and foremost, a darts player second.

quote:

Van Barneveld: Vroeger nam ik gewoon een tweede Big Mac
Raymond van Barneveld begint vanavond aan zijn 25ste WK. De Haagse darter won 10 jaar geleden voor het laatst de wereldtitel, maar kijkt daar nog steeds vol trots op terug.

,,Het is raar om te kijken naar die man in 2007, die 135 kilo woog en de beste darts van zijn leven gooide'', zo blikt Barney in een interview met The Mirror terug.

Tegenwoordig let de Nederlander veel meer op zijn eten. ,,Als ik toen zin had in een tweede Big Mac en nog een portie friet, dan nam ik dat gewoon. Nu moet ik echt oppassen met wat ik eet. Ik moet zo voorzichtig zijn en naar mijn lichaam luisteren. Ik mag nog maar 1 milkshake per dag, dat is depressing.''

quote:

Op zondag 17 december 2017 19:10 schreef KennyPowers het volgende:
James Wade: ‘You need to be different to chase something hard when everyone is laughing at you’

As he launches his latest tilt at the world championship title one of the top players in darts talks about his daily battle with the demons in his head.

quote:

Van der Voort haalt uit na zege: Co Stompé is een lul
De zege op Dave Chisnall is Vincent van der Voort veel waard. Maar het is óók een dikke middelvinger naar mensen die hem al hadden afgeschreven en kritiek op hem hadden geuit.

Naar eigen zeggen zat Vincent van der Voort, kampend met twee hernia’s, zo’n vier uur per dag in de sportschool om zijn rug sterker te maken en soepel te houden. Maar niet iedereen geloofde in die klachten van de 41-jarige darter. ,,Dat een analist als Co Stompé op televisie verkondigde dat ik mijn rugklachten als excuus gebruik, vind ik echt laag bij de grond. Co is een lul. En dat mag je gerust opschrijven.''

Begrijp hem niet verkeerd, zegt Van der Voort. ,,Mensen mogen kritiek hebben. Maar Co riep dingen die gewoon niet klopten. Iedereen weet hoeveel ik er voor doe en hoeveel ik er voor laat. Weet je? Analyseren is zo makkelijk, gewoon zomaar iets roepen in een praatprogramma. Maar goed analyseren, met kennis over iemand, is iets heel anders. Kijk, ik ben goed bevriend met Michael van Gerwen. Als wij van elkaar vinden dat de ander iets verkeerds doet, dan zeggen we dat tegen elkaar. Co is meer achterbaks. Dat kan ik niet waarderen.”

Zijn rugklachten zijn er nog altijd, maar wel in mindere mate aanwezig dan vorig jaar. Toen verloor hij kansloos in de eerste ronde van Max Hopp. ,,Ik stond op het punt om op te geven.” Nu stuntte hij door Dave Chisnall, de nummer 8 van de wereld, naar huis te sturen. ,,Ik wist dat hij niet helemaal in orde was, maar had zelf ook geen referentiekader. Dit had ik niet verwacht en zeker niet zo snel met 3-0. Ik heb met mijn vrouw afgesproken dat ik nog twee jaar alles zou geven. Dat heb ik deze wedstrijd ook gedaan, zodat ik mijzelf geen verwijten kon maken. Nou, dat is redelijk gelukt.”