[Reisverslag] Suriname

Reisverslag Suriname, 5 - 28 nov 2017

Hierbij het verslag van mijn reis door Suriname. Zoals gewoonlijk was dit weer een solo backpack reis op de bonnefooi met alleen een reservering voor de eerste nacht in Paramaribo. Wel had ik van tevoren wat onderzoek gedaan welke voor mij interessante lokaties met openbaar vervoer en/of lopend waren te bereiken.

In Suriname lopen bijna alle wegen en openbaar vervoer verbindingen via Paramaribo, dus tijdens de reis keerde ik regelmatig terug naar de hoofdstad. En dat was geen straf want het is een leuke stad. Het oude centrum is sinds 2002 zelfs een UNESCO World heritage Site.

Zoals gewoonlijk had de reis weer een hoog natuur/ vogel gehalte en ook op dat gebied is Suriname erg de moeite waard. Zelfs midden in de stad zijn er leuke vogels te zien. Tijdens mijn reis zag ik 219 vogelsoorten, waarvan ik er 140 nog nooit eerder had gezien. Op één na alles zelf gevonden en geïdentificeerd.

Ik vond Suriname een uniek land, heel anders dan de rest van Zuid Amerika. Eigenlijk voelt het helemaal niet Zuid-Amerikaans aan en je ziet veel dingen die voor een Nederlander erg vertrouwd aandoen. En natuurlijk de taal!

Route

Het grootste deel van Suriname is moeilijk te bereiken en het is beperkt waar je met het openbaar vervoer kunt komen. Maar dat hoeft ook niet want er is genoeg interessants te zien dat wel met openbaar vervoer bereikbaar is.

Ik heb bewust gekozen voor plaatsen die ik zelf kon bereiken ipv meer afgelegen bestemmingen die je alleen georganiseerd kunt bezoeken omdat ik er op die manier voor mijzelf veel meer uithaal. Ik vind het nu eenmaal leuk om mijn tijd te nemen en zelf dingen te vinden en te ontdekken.

Alle door mij bezochte locaties liggen binnen de zwarte rechthoek.



Op het kaartje hieronder zie je een uitvergroting van die zwarte rechthoek met de door mij bezochte plaatsen:



1. Paramaribo (stad)
2. Chocopot
3. Weg Naar Zee
4. Peperpot
5. Nieuw Amsterdam
6. Junglecamp Carolina
7. Zanderij-1 Resort
8. Hollandse Kamp
9. Brownsberg National Park

De reis was verdeeld in drie delen van elk ruwweg een week. Eerst Paramaribo en een aantal locaties die ik bezocht als dagtocht vanuit Paramaribo. Daarna vestigde ik mij in de omgeving van Zanderij en tenslotte een week in Brownsberg National Park. Tussendoor keerde ik steeds even terug naar Paramaribo.

Paramaribo en omgeving

In Paramaribo verbleef ik in guesthouse TwenTy4 in de Jessurunstraat voor ¤15 per nacht. Verreweg de duurste accommodatie van deze reis, maar een vriendelijk guesthouse op een goede centrale locatie en een tuin vol met vogeltjes.

Ik was s'avonds pas om 22:00 daar aangekomen, moe van de lange reis. Dus de eerste ochtend bracht ik door op het balkon van het guesthouse, waar ik al meteen mijn eerste 21 vogeltjes zag. S'middags wat rondgewandeld door de stad en nog wat dingen geregeld, zoals bijvoorbeeld het kopen van een tankje kampeergas bij een outdoorshop - ik zou dat later nodig hebben om te koken in Zanderij en Brownsberg.


Vlakbij het guesthouse staat de St. Petrus en Paulus Basiliek. Dit schijnt het grootste houten gebouw te zijn op het westelijk halfrond.


Het interieur is ook prachtig en het ruikt er naar hout!


Deze prachtige huizen die staan tegenover Fort Zeelandia waren oorspronkelijk huizen van officieren. Het fort zelf was dicht en is dus voor een andere dag.

De volgende dag sta ik ruim voor zonsopkomst op en loop naar de Cultuurtuin, een nogal verwilderd park midden in Paramaribo dat oorspronkelijk in 1908 was opgezet om uitheemse planten te testen voor het Surinaamse klimaat. Momenteel is het een prachtige natuurlocatie met veel vogeltjes. Ik breng hier een hele dag door.


Slender-billed Kite. Dit is een roofvogel die leeft van slakken die hij met zijn speciale lange gekromde snavel uit hun huisje peutert (Cultuurtuin, Paramaribo)

De volgende dag bezoek ik een locatie net buiten Paramaribo die Chocopot wordt genoemd. Deze locatie is eigenlijk alleen bekend bij vogelaars.


Little Cuckoo (Chocopot, Paramaribo)

S'middag's weer wat rondkijken in Paramaribo


Het gebouw met klokkentoren was oorspronkelijk het stadhuis en is nu het Ministerie van Financiën. Op de voorgrond het Hof van Justitie. Dit doet allemaal wel erg Nederlands aan!

De volgende dag bezoek ik het plaatsje Weg Naar Zee. En dat is ook letterlijk wat het is, een weg naar de zee. Op de meeste plaatsen in Suriname kun je niet makkelijk bij de zee komen want de kust bestaat vooral uit mangroves. Weg Naar Zee is vooral bekend van de hindoeistische Tirat Sthaan Rameswarem Tempel die daar staat. Maar ik kom daar ook om een aantal speciale vogels te zien, met name de Rufous Crab-hawk.


Dit is een Arrowhead Piculet (♂), een piepklein spechtje (ca 9cm) dat de enige endemische vogel is van Suriname. Vreemd genoeg had ik die niet gevonden in de Cultuurtuin of Chocopot maar in Weg Naar Zee zat er totaal onverwacht opeens eentje recht voor mijn neus!


Deze onvolwassen Rufous Crab-hawk zat geheel in stijl een krab open te peuteren voordat hij een boom in vloog.


Natuurlijk sloeg ik de Tirat Sthaan Rameswarem Tempel ook niet over!


Kleurrijke boel hier

De volgende dag bezocht ik Peperpot in Commewijne aan de oostkant van de Suriname rivier. Vroeger waren hier plantages maar nu is het een natuurgebied.

S'morgens met de eerste bus (5:30am) naar Meerzorg en vanaf daar met een andere bus naar de zuidelijke ingang van de oude plantage Peperpot, wat nu een natuurpark is. Rond 6:30am was ik bij de zuid-ingang van het park en dat was natuurlijk nog dicht, dus ben ik onder het hek doorgekropen.


Deze Black-capped Donacobius zag ik op het laatste stukje lopen onderweg naar Peperpot


Doodskop aapje (Peperpot)


Green-tailed Jacamar (♂) (Peperpot)

Na een paar intensieve maar mooie dagen was het tijd voor een rustdag. Nog wat dingen uitgezocht en verder natuurlijk weer wat rondgekeken in Paramaribo.

De volgende dag maakte ik weer een uitstapje naar Commewijne, dit keer naar het fort van Nieuw Amsterdam. Dit fort, een ster met 5 punten, werd gebouwd in de mid 18-de eeuw op het punt waar de Suriname- en Commewijne rivier samenkomen om Paramaribo en de plantages te beschermen tegen aanvallen vanaf zee. Tegenwoordig is het een openluchtmuseum en een prettig park om rond te wandelen.


Dit was een opslagplaats voor kruit, omringd met een gracht, Handig mocht er brand uitbreken. Volgens de beschrijving bleek dit kruithuis echter ongeschikt. Het was er veel te vochtig. De waterlelies in de gracht zijn de grootste soort ter wereld.


Ook binnen fort Nieuw Amsterdam, een replica van een oud plantagehuis


Zelfs op vogelgebied is fort Nieuw Amsterdam de moeite waard. Ik zag o.a. deze Spot-breasted Woodpecker (♀)

Zanderij en omgeving

Na een prachtige week in en rond Paramaribo was het tijd om mij te verplaatsen naar de omgeving van Zanderij. Dit is de zogenaamde "savanne". Daarbij moet je niet denken aan een droge savanne zoals in Kenya maar het is een gebied met wit zand, stukken bos en stukken met relatief lage struiken.

Mijn eerste bestemming hier was Junglecamp Carolina. Ik nam de eerste bus (5:30am) van Paramaribo naar Zanderij en vanaf daar liep ik met rugzak en eten voor ongeveer een week naar de locatie waar volgens mijn kaart Junglecamp Carolina was. Maar die locatie op de kaart bleek niet te kloppen en ik moest weer helemaal terug lopen. Inmiddels was het bloedheet en ik was weer terug waar ik was begonnen.

Maar uiteindelijk bereikte ik dan toch het kamp, na totaal zo'n 20km te hebben gelopen door de bloedhitte met die loeizware rugzak (want niet echt ingepakt voor trekking). Onderweg echter wel aardig wat nieuwe vogeltjes gezien dus zo slecht was het allemaal niet.

Junglecamp Carolina is gelegen in een mooi bos bij de Carolina rivier. Normaal wordt dit bezocht door Surinaamse families in weekenden dus ik had het zo getimed dat ik er doordeweeks zou zijn als het lekker rustig was. Ik bleek inderdaad de enige gast te zijn.


Zo sliep ik dan in Junglecamp Carolina, in een hangmat hut (wat zoals je kunt zien niet veel meer is dan een afdak). Ik had mijn eigen hangmat meegenomen en heb hier heerlijk kunnen slapen omringd door de natuur. Dit is allemaal relatief luxe voor mij want er is elektrisch licht, er komt water uit de kraan en er zijn WC's en douches


Op het terrein van Junglecamp Carolina vond ik dit nest van een Cocoa Thrush met (minimaal) twee jongen. De ouders vlogen af en aan met wormen

Tijdens mijn verblijf bezocht ik ook het Marron-dorpje Berlijn dat een vogel hotspot is. De Marrons van Suriname werden vroeger bosnegers genoemd en stammen af van gevluchte slaven.


Het plaatsje Berlijn met een mooi kerkje

Na een paar nachten in Junglecamp Carolina besloot ik te verplaatsen naar Zanderij-1 Resort dat vlak bij het vliegveld in Zanderij ligt. De reden is dat een aantal lokaties anders te ver waren om als dagtocht te voet te bezoeken.

Om de hitte te vermijden pakte ik mijn rugzak vroeg in en begon al om 5:20am te lopen in het donker. Flink doorgelopen en rond 7:00am was ik al bij Hollandse kamp, waar ik eerst maar wat vogeltjes ging zoeken want ik verwachtte dat de receptie van Zanderij-1 Resort nog niet open zou zijn. Hier bleef ik tot het middaguur (loeiheet, want nauwelijks schaduw!).

In Zanderij-1 Resort was ik ook weer de enige gast. Het wordt in weekenden door families bezocht maar er zijn ook huisjes te huur waar soms conferenties worden gehouden en kamers met stapelbedden voor (studenten-)groepen. Er zijn geen hangmathutten waar je kunt slapen dus ik huurde hier een kamer met 4 stapelbedden. Er waren echter zoveel muggen dat ik van mijn hangmat+ muskietennet een soort muggenvrije kooi maakte om in te slapen. Dat werkte perfect.

Er is hier een prachtig bos, maar wel heel erg dichtbegroeid en dus moeilijk om dingen te spotten. De lokatie is echter perfect voor uitstapjes naar o.a. Hollandse Kamp een paar km hier vandaan.


Red-shouldered Macaw in een palmboom s'morgens op het terrein van Zanderij-1 resort

Hollandse Kamp is een dorpje dat ligt direct ten zuiden van het vliegveld en dat wordt bewoond door indianen, de oorspronkelijke inwoners van Suriname. Het gebied hier in de buurt is goed savanne habitat en daarom heb ik hier aardig wat tijd doorgebracht om wat savanne specialiteiten te vinden (helaas geen foto's van).

Ook s'avonds net na zonsondergang breng ik wat tijd door bij Hollandse Kamp want dit is een goede plek om Nightjars en Nighthawks te spotten. De sterrenhemel was hier ook prachtig!


Deze White-headed Marsh-tyrant is niet een vogeltje dat ik verwachtte op de savanne. Hier op het hek van het vliegveld (♂)


Wel verwacht op het gras van het vliegveld was deze Eastern Meadowlark


Ook op het hek van het vliegveld: Red-breasted Meadowlark (♂)

Weer een dagje Paramaribo

Na een mooie tijd op de savanne en voordat ik vertrek naar Brownsberg voor het laatste stuk van mijn reis breng ik weer een dagje door in Paramaribo. Sowieso is via Paramaribo de enige manier om met het openbaar vervoer naar Brownsberg te komen maar ik moest ook nog wat voorraden kopen en ik wou graag Fort Zeelandia nog bezoeken.

Dus ga ik s'morgens rond openingstijd direct naar Fort Zeelandia. Er werd hier in 1640 voor het eerst een fort gebouwd en in de jaren erna is het fors uitgebreid. Het was ook lange tijd een gevangenis en In 1980 werd het het hoofdkwartier van Bouterse. In Fort Zeelandia op Bastion Veere vonden in 1982 de December Moorden plaats. Sinds 1995 is Fort Zeelandia (weer) een museum.


Eén van de gebouwen in Fort Zeelandia


Gedenkplaat op Bastion Veere ter herdenking van de Decembermoorden

S'middags weer wat rondkijken in Paramaribo. Het stratenplan van het oude Paramaribo is weinig veranderd sinds de 1760's maar er zijn twee grote branden geweest in 1823 en 1832 en toen zijn zo'n 400 van de originele huizen verloren gegaan en herbouwd.


De straat langs de rivier heet Waterkant. Hier staat een aantal van de mooiste oude huizen


In de Lim A Po straat staan ook veel huizen op de monumentenlijst


Dit lijkt mij een modern(er) gebouw maar evengoed opmerkelijk. Staat op de kruizing van de Lim A Po Straat en Kromme Elleboog Straat


Het presidentieel paleis vlak voor zonsondergang. Op de voorgrond rechts marcheren militairen die de vlag gingen strijken van een vlaggenmast buiten beeld


Voormalige officierswoningen bij Fort Zeelandia in de avondschemering

Brownsberg National Park

De volgende dag vertrek ik naar Brownsberg National Park. Dit zou het hoogtepunt van de reis worden. Het plan was om de eerste bus te nemen naar het plaatsje Brownsweg en vanaf daar omhoog te lopen naar Brownsberg National Park, ca 13km omhoog met voorraden voor 1 week in mijn rugzak.

De eerste bus ging helaas pas om 8:30am dus ik kwam om 11:00am aan in Brownsweg toen het al erg heet was. Maar na een tijdje lopen was er meer schaduw en het laatste stuk kreeg ik een lift van een Nederlandse vrouw met Surinaamse echtgenoot (de enige auto die ik tegenkwam). Daarom was ik al om 13:00 boven en had ik nog bijna de hele middag om de omgeving te verkennen.

Voordat ik een lift kreeg kwam ik echter nog een jonge goudzoeker tegen met schaal om goud uit te zeven. We hebben een heel stuk samen gelopen en gepraat. Hij vond maandelijks ongeveer 30-40 gram en verkocht dat voor SRD 280-290 per gram aan een handelaar in Brownsweg. Dat komt dus neer op ca ¤1140 per maand, wat helemaal geen slecht inkomen is voor daar.

Brownsberg was geweldig! Ik heb daar totaal een week doorgebracht, overnacht in een hangmat hut (SRD50,ongeveer ¤5,70) en had meestal het park voor mij alleen. Dit is voor mij de ideale bestemming: een plek waar ik alleen, zonder verplichte guides e.d. de hele dag op eigen houtje kan rondlopen en goedkope accommodatie op de plek zelf! Ik was dus van zonsopkomst tot zonsondergang op pad.


Vanaf de Mazaroni-top heb je dit uitzicht op het Brokopondo Reservoir. Dit is een kunstmatig meer en op sommige plaatsen kun je de boomtoppen nog zien uitsteken boven het water


Zo sliep ik in mijn hangmat hut op Brownsberg. Wat meer afgesloten dan in Junglecamp Carolina. Zeer comfortabel en door de hoogte (ca 500m) s'avonds lekker koel


Op Brownsberg lopen groepen Grey-winged Trumpeters rond. Wilde vogels maar ze zijn zo tam als wat

Niet alleen veel vogels hier maar apen zijn ook erg aanwezig. Brulapen heb ik niet gezien maar ze zijn steeds te horen. Zijdeaap, Doodskopaap, Witkopaap, Grijze Kapucijnaap en Zwarte Spinaap heb ik hier gezien.


Surinaamse Zijdeaap. Ik vind dat ze iets hond-achtigs hebben met die oortjes


Witkopaap

Vanuit het kamp is er een prachtig uitzicht op het Brokopondo meer. Maar er staat daar ook een fruitboom die steeds wordt bezocht door allerlei mooie vogeltjes die normaal gesproken vrij hoog in de bomen zitten maar nu erg goed te zien zijn.


Sharpbill maakt het beste van het fruit in deze boom


Deze Purple Honeycreeper (♂) voedt één van zijn kinderen stukjes fruit


Waved Woodpecker (♀)


Enorm veel hagedissen ook hier. Sommige met helder groen...


....en sommige goed gecamoufleerd, al werkt het hier niet zo goed tussen de groene bladeren


Dit padje is echt subliem gecamoufleerd en maakt zichzelf bijna één met een dor blad


Deze Gestreepte Pijlgifkikker kwam rond zonsondergang tevoorschijn. Door het geluid dat hij maakte dacht ik eerst dat het een vogeltje was.

S'avonds rond zonsondergang zat ik altijd op een bankje bij mijn hut te genieten van het uitzicht en de schemering. Elke avond kwam er dan een Blackish Nightjar die elke keer op exact hetzelfde tijdstip op exact dezelfde plek ging zitten, slechts 4 meter van mij af en vanaf daar joeg hij dan insecten door er naartoe te vliegen en dan weer terug te komen op dezelfde plek. Elke avond was dit weer prachtig om naar te kijken en na een week was ik echt gehecht geraakt aan "mijn" Nightjar!


S'avonds genieten van de zonsondergang op een bankje bij mijn hut


Deze Blackish Nightjar hield mij s'avonds altijd gezelschap. Het zijn nachtvogels die gedurende de dag vertrouwen op hun camouflage en s'avonds komen ze tevoorschijn om op insekten te jagen. Check die enorme ogen om s'nachts te kunnen zien en de piepkleine snavel.

Op een dag als ik ergens vrij diep in het park naar een vogeltje sta te kijken hoor ik een soort gebrul links van me. Ik kon niet direct zien wat het was dus ik doe een paar stappen naar achteren, sta ik opeens oog in oog met een poema die dus naar mij staat te brullen! Hij is nog best ver weg (ca 50 meter) maar het brullen is duidelijk voor mij bedoeld. Na enkele seconden elkaar aanstaren rende hij weg. Toch wel spannend, en de eerste keer dat ik een poema in het wild zag!


Red-legged Honeycreeper (♂). Lijkt op de vogel op die andere foto (met jong) maar dit is een andere soort met rode poten en een lichtblauw kapje. Vaak gezien in andere landen maar nog nooit zo mooi als hier, want meestal zitten ze hoog in de bomen


Guianan Toucanet (♂). Vaak gezien op Brownsberg maar elke keer helaas ver weg


Nog even een mooi uitzicht op het Brokopondo meer vanaf het Mazaroni Plateau


Dit is een Musician Wren en die naam heeft een reden: hij zingt prachtig. Tevens één van de weinige vogeltjes in Suriname waarvan ik de zang kon herkennen. Dus toen ik er eentje hoorde zingen speelde ik de zang van een Musician Wren af met mijn phone en prompt zat hij recht voor mijn neus! Niet alleen prachtige zang maar ook prachtig om te zien.


Common Scale-backed Antbird (♂). De enige miervogel die ik heb kunnen fotograferen met mijn pocketcamera. De meesten zitten te goed verstopt, zijn te snel of het is te donker in het bos.


Deze Black Currasows kruisden mijn pad in het bos dicht bij de Mazaroni-top. Een leuke verrassing bijna op het eind van mijn reis

Na een werkelijk fantastische week in Brownsberg pakte ik mijn spullen in en liep de berg af naar beneden terug naar Brownsweg. Onderweg kwam ik diezelfde goudzoeker weer tegen en een aantal van zijn vrienden. Vanaf Brownsweg nam ik een bus terug naar Paramaribo.

S'middags in Paramaribo kocht ik nog even een flink aantal zakken drop, want thuis in Engeland kan ik dat niet kopen maar in Suriname hebben ze gewoon al die lekkere Nederlandse drop (Venco etc). Alleen wel duur.


Boten in de Suriname rivier, Paramaribo

Ik sliep mijn laatste nacht in Paramaribo in het vertrouwde guesthouse TwenTy4. De volgende dag zou ik terugvliegen naar huis, maar mijn vliegtuig vertrok pas om 21:40. Ik nam dus met al mijn spullen de eerste bus (5:30am) naar Zanderij en checkte nog een dagje in in Zanderij-1 resort, wat maar 1km van het vliegveld af ligt.

Zo kon ik nog de hele dag op zoek naar vogeltjes in die omgeving en dat leverde toch weer een paar mooie nieuwe soorten op die ik eerder had gemist! Na afloop kon ik in het resort nog even douchen en schone kleren aantrekken voordat ik naar het vliegveld liep. Ideaal!

Mijn laatste Surinaamse dollars kon ik niet terugwisselen want er is geen wisselkantoor op het vliegveld, maar het was net genoeg om in de supermarkt een fles Surinaamse rum te kopen (Borgoe Gold) die gewikkeld in mijn slaapzak de terugreis overleefde.

Zo eindigde deze schitterende reis naar Suriname die achteraf gezien een week te kort was. Jammer dat vliegtickets naar Suriname zo duur zijn, voor de rest was deze reis een koopje!

Appendix: Totale lijst vogels door mij gespot op deze reis in Suriname

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zaterdag 9 december

2017 21:03 schreef LXIV het volgende:
Mooi verslag, mooie foto's, mooie vogels Selang!

Wat ik me wel afvraag, ben je nu meer geinteresseerd in vogels dan in mensen, want hoe de mensen daar zijn, hoe de maatschappij is, etc, daar lees ik niks over!

Mijn focus lag inderdaad vooral op natuur/ vogels maar je krijgt natuurlijk wel een aardige eerste indruk van wat voor soort land het is.

Het eerste wat opvalt is dat alles zo kleinschalig is. Volgens de 2012 census had Suriname toen 534.000 inwoners waarvan 241.000 in Paramaribo wonen. Dat is dus vergelijkbaar met een stad als Eindhoven. Buiten Paramaribo zijn plaatsjes die op de kaart staan vaak niet meer dan enkele huisjes. En zelfs Paramaribo voelt als een groot dorp. Heel anders dan steden in andere Zuid-Amerikaanse landen waar je altijd een beetje op je hoede moet zijn.

Het voelde voor mij allemaal vertrouwd aan. Ik ben nu al bijna 18 jaar weg uit Nederland maar de mensen en het Surinaamse accent is iets dat mij terugbrengt naar warme herinneringen uit mijn jeugd in de Randstad waar je natuurlijk veel Surinamers om je heen had. Sommige etensgeuren brachten mij ook decennia terug in de tijd.

De bevolking is een mix van zwarten, Chinezen, Indiërs, Hindoestanen, Indianen en af en toe een blanke. En alle mengvormen daartussen. Bepaalde stereotypen zie je wel weer bevestigd. Een hardwerkende (maar vaak chagrijnige ongeinteresseerde) Chinees die een supermarkt runt en dan een groep vrolijke zwarten die voor de winkel op de stoep bier zit te zuipen is iets wat ik regelmatig tegenkwam.

Contacten met locals liepen nogal uiteen kwa ervaring. Sommige mensen supervriendelijk en hartverwarmend aardig, anderen chagrijnig en kortaf. Net als thuis eigenlijk. Wel vond ik mensen vaak nogal onverschillig overkomen. Maar dat is waarschijnlijk de perceptie van een Hollander die gewend is dat alles strak georganiseerd is en iedereen een plan heeft en weet wat hij doet.

Zoals ik al schreef voelt Suriname heel anders aan dan de rest van Zuid-Amerika. Eigenlijk lijkt het (afgezien van de natuur) helemaal niet op andere Zuid-Amerikaanse landen waar ik ben geweest zoals Colombia, Ecuador, Peru, Bolivia en al helemaal niet als Argentinië of Chili, wat eigenlijk gewoon Zuid-Europese landen zijn. Het is echt een unieke plek en ik vond het erg leuk om er een keer te zijn geweest.

quote:

Op zondag 10 december

2017 20:11 schreef polariteit het volgende:
Leuk verslag met wederom weer een mooie shitload aan foto's van de mooiste vogeltjes. Gaaf hoor!

Leuk om eens een reisverslag over Suriname te lezen. Ondanks het verleden met nederland lees/hoor je eigenlijk amper over mensen die ernaartoe reizen voor vakantie (anders dan doorbrengen bij familie).

Het verbaast mij eigenlijk ook hoe lang het heeft geduurd voordat ik hier eindelijk een keertje kwam. De reden is denk ik dat Suriname niet echt grote high profile toeristische attracties heeft en niet op een doorlopende route ligt naar andere bestemmingen. Dus je zit altijd vast aan een relatief dure vliegticket (want weinig maatschappijen vliegen op Suriname) op een verder "doodlopende" route.

Wat betreft "foto's van de mooiste vogeltjes", de imo mooiste vogeltjes heb ik meestal geen foto's van want te snel, te donker, teveel tussen de struiken (focusseren onmogelijk met pocketcamera). Dus in mijn verslagen staan altijd vooral vogeltjes die ik kan fotograferen: relatief open, relatief veel licht, relatief statisch (want lange sluitertijd noodzakelijk), etc. Daarom altijd veel spechten e.d. Die Honeycreepers waren echt een mazzeltje. Normaal lukt dat bijna nooit.

Maar zoals ik al eerder al eens heb uitgelegd is fotograferen voor mij geen prioriteit. Ik doe het vooral om mijn enthousiasme te kunnen overbrengen op anderen. Ik beleef zelf veel meer plezier aan het observeren met mijn verrekijker. Foto's zijn maar een slap aftreksel van wat je live beleeft. De kleuren zijn irl ook veel mooier.

quote:

Op zondag 10 december

2017 22:25 schreef UIO_AMS het volgende:
Was je niet ongelooflijk bang met die poema in de buurt?

Ik twijfelde wel even want ik weet dat in bijvoorbeeld Arizona ze héél soms mensen aanvallen. Erg zeldzaam maar het gebeurt. Maar je enige keus is dan terugvechten. Wegrennen triggert alleen maar het jachtinstinct van zo'n beest en bovendien rent een poema 10x zo hard als jij. Als hij niet was weggerend dan was ik heel rustig achteruit gelopen, weg van de Poema. Maar die poema ging er dus al snel vandoor.

Dus heb ik mij maar geconcentreerd op de famous last picture . Ik heb nog een (slechte) foto van zijn achterkant terwijl hij wegrent, want voordat je eindelijk je camera te pakken hebt, aangezet, ingezoomd, in focus....

quote:

Op maandag 11 december 2017 10:44 schreef AnneX het volgende:
Dank je Selang.

Oh ja, kon je vliegen vanuit Engeland?
Ik denk altijd - hoe suf - dat dat alleen vanaf AMS gaat.

De beste vluchten lopen via Amsterdam. Via Miami of Trinidad & Tobago zou ook nog kunnen maar is minder aantrekkelijk. De meeste vluchten tussen Paramaribo en bestemmingen in de buurt zijn erg duur. LHR-AMS-PBM is op zich een prima optie, al miste ik op de terugweg mijn overstap naar LHR door vertraging. Dat kostte mij £15,50 extra omdat de bus van Heathrow naar huis al was geboekt

Het was trouwens wel tof om met een Boeing 747 op dat kleine vliegveld van Zanderij te landen. De eerste keer in mijn leven dat ik via een trapje een Boeing 747 in en uit ging!

quote:

Op dinsdag 19 december 2017 16:05 schreef Kirb het volgende:
Krijg je niet enorme last van je rug van slapen in hangmatten?

Nee dat slaapt heerlijk! Maar je moet wel weten hoe je een hangmat moet ophangen. De touwen waarmee je hem ophangt moeten een hoek van ongeveer 30 graden maken met de grond. De meeste mensen doen dat fout (veel grotere hoek met de grond). Verder moet je er ietwat diagonaal in gaan liggen. Het resultaat van 30 graden + ietwat diagonaal liggen is dat je dan vrijwel vlak ligt en heerlijk comfortabel kunt slapen.

quote:

Op woensdag 14 februari 2018 18:54 schreef jaco het volgende:
Een vraagje over de appendix met vogels. Die lijst lijkt gestandaardiseerd. Lever je jouw observaties nog ergens in bijv. voor wetenschappelijke doeleinden ?

Er zijn inderdaad standaard lijsten met alle vogelsoorten wereldwijd waarvan IOC en Clemens de meest gebruikte zijn.

Ik doe meestal niets met mijn observaties. Het is gewoon leuk om bij te houden. Suriname was een beetje een uitzondering want van een op zichzelf niet zeldzaam vogeltje (Dot-winged Antwren) dat ik in Peperpot vond bestonden op die locatie geen records, dus dat heb ik doorgegeven aan de auteur van de vogelgids die ik mee had. Maar ik ben geen autoriteit en heb geen fotografisch bewijs dus of ze daar veel mee doen betwijfel ik.

quote:

Op zondag 25 februari 2018 19:47 schreef ITrade het volgende:
Mooi verslag zoals altijd met leuke foto's.
Flinke lijst met (nieuwe) vogels weer die je gespot hebt! Met zelfs een foto van een Poema dit keer! Is de kans dat je die daar tegen komt niet heel erg klein?

Ik weet niet of het zeldzaam is (waarschijnlijk niet) maar ik had die poema iig niet verwacht! Ik had er nog nooit eerder eentje in het wild gezien.

quote:

Jammer dat een vliegticket zo duur is in vergelijking met de totale kosten, dat houdt mij eigenlijk altijd een beetje tegen om zulke vere reizen te maken.

Ja gezien de dure ticket heb ik achteraf ook spijt dat ik niet wat langer ben gebleven. Ik dacht dat 3 weken wel genoeg zou zijn maar ik had me daar nog wel wat langer kunnen vermaken.

quote:

Op maandag 26 februari 2018 12:03 schreef MaJo het volgende:
Tof verslag!

Ik had het vorige week met vrienden over Suriname. Zij is er opgegroeid en een paar jaar geleden weer heengeweest op vakantie. Zij was geshockeerd hoe vervallen bepaalde dingen waren. De cultuurtuin noemde ze als voorbeeld van iets wat ooit zo mooi was en nu bijna niet meer onderhouden wordt.

Als ik naar jouw foto's kijk dan zien de gebouwen er wel goed onderhouden uit. Wat was jouw ervaring op dit gebied?

Voor mij was de cultuurtuin juist goed omdat het niet onderhouden wordt. Daardoor is het nu een stuk goed bereikbare jungle vol met vogeltjes midden in de stad Paramaribo. Voor liefhebbers van vogeltjes heeft die Cultuurtuin een enorm goede reputatie maar ik betwijfel of de meeste "gewone" toeristen er veel aan vinden.

Wat betreft de stad zelf, veel wordt niet goed onderhouden maar veel ook wel. Foto's geven natuurlijk altijd een wat vertekend beeld omdat je foto's maakt van de aantrekkelijke stukken.

Al met al vond ik Suriname erg leuk, vooral vanwege de connectie met de Nederlandse geschiedenis en de herkenning van dingen. Het is een unieke plek, heel anders dan de rest van Zuid Amerika. En natuurlijk de mooie natuur/ vogeltjes wat voor mijzelf misschien de belangrijkste reden was om te gaan.