quote:
Op vrijdag 1 december 2017 11:13 schreef Mushral het volgende:[..]
Ja, maar jij hebt het over de situatie waarbij de sollicitant de huidige werkgever wel als referentie in positieve zin in wilt zetten, maar niet wilt dat dit gecontroleerd wordt. Dat is natuurlijk erg hypocriet en slaat nergens op. Maar mijn post was bedoeld voor de fase die hier (ver) voor ligt. Om het concreet te maken.
Naar mijn weten gaat een sollicitatie altijd in fases:
1. "Vrijblijvende" orientatie
2. Onderzoek en bevestiging van eventuele match (voor beiden partijen)
3.Contractonderhandelingen
Gedurende fase 1 ben je je puur aan 't orienteren of 't werk van de potentiele nieuwe werkgever ook daadwerkelijk iets voor jou is. Als ik gematigd tevreden op mijn werk ben, maar er wel 1 aspect is dat ik dolgraag anders zou willen zien, zou ik mij kunnen gaan orienteren of ik ergens een werkgever kan vinden die dat aspect wel anders invult. Op dat moment is 't
nog niet van belang of die werkgever mij ook wilt hebben. Want als dat aspect niet anders is, dan is er ook geen reden voor mij om uberhaupt weg te gaan bij mijn huidige werk.
Mocht je daadwerkelijk overgaan naar 'fase 2' dan lijkt het mij idd niet meer dan logisch dat referenties worden opgevraagd voor bevestiging of je inderdaad uberhaupt wel geschikt zou zijn voor 't werk. Ik heb 't meer over de situatie dat je je orienteert om vervolgens te zeggen "Sorry maar ik denk dat ik net zo tevreden hier zal zijn als op mijn huidige werk, dus ik blijf liever" en je vervolgens terug op de werkvloer komt en je baas zegt "Ik kreeg net een telefoontje van bedrijf X die zei dat je bij hun was geweest en je graag weg wilt?" wat voor nogal ongemakkelijke (en soms ook praktisch vervelende) gevolgen kan hebben.
Je schrijft dit dus geheel vanuit het oogpunt van de sollicitant.
Voor de recruiter ligt het heel anders. Die denkt puur aan zijn eigen belang en dat van zijn klanten (naam opbouwen).
Die heeft een vacature waar jij op hebt gereageerd en gaat er dus vanuit dat jij interesse hebt in die functie. Hij wil niet 10 mensen spreken om daar drie van te selecteren die hij naar het bedrijf stuurt om vervolgens te horen dat er met 2 van die 3 iets aan de hand is.
Ik moet bekennen dat ik het 1 keer heb gedaan. Moeilijk vervulbare vacature dus we waren bereid best ver te gaan om iemand aan ons te binden. En toen had ik dus 1 sollicitant maar daar was iets mee. Iets vaags op zijn cv. Gedoe met het maken van afspraken, afzeggen bij het tweede gesprek, de vraag of wij niet zijn richting op konden komen enz..
Toen heb ik zijn vorige werkgever gebeld idd. Gelukkig maar want daar bleek hij ontslagen wegens onmogelijk gedrag.
Dat scheelde me dus veel tijd en geld. Alles wat ik er aan besteed had (cv en brief lezen, gesprek, telefoontjes heen en weer, mailverkeer, gat in mijn agenda omdat hij voor 2e gesprek afbelde 10 minuten nadat hij er zou zijn, weer telefoontjes heen en weer) was al teveel.
Onder normale omstandigheden zou ik het nooit doen. In dit geval was het de vraag of ik hier meer tijd en geld in zou steken of niet.