abonnement Unibet Coolblue
pi_175480701
Ik heb nooit begrepen waarom je dat uberhaupt zou willen. Okee, iemand die voor de recruiter wildvreemd is zegt dat een kandidaat goed werk afleverde. Of juist niet. Wat zegt dat dan precies? Misschien is de manager die de referentie geeft wel een ontzettende bal gehakt en misschien is dat zelfs wel bekend op een site als glassdoor. Je kan toch wel op je eigen ervaring en gevoel vertrouwen als recruiter, je spreekt misschien wel 10 keer zoveel kandidaten dan een manager en de mensen die een team ondermijnen met hun gedrag vallen echt wel door de mand tijdens sollicitatie of in de proeftijd. En als je ze als recruiter niet kunt herkennen moet je geen recruiter worden.
pi_175483033
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 december 2017 11:13 schreef Mushral het volgende:

[..]

Ja, maar jij hebt het over de situatie waarbij de sollicitant de huidige werkgever wel als referentie in positieve zin in wilt zetten, maar niet wilt dat dit gecontroleerd wordt. Dat is natuurlijk erg hypocriet en slaat nergens op. Maar mijn post was bedoeld voor de fase die hier (ver) voor ligt. Om het concreet te maken.

Naar mijn weten gaat een sollicitatie altijd in fases:

1. "Vrijblijvende" orientatie
2. Onderzoek en bevestiging van eventuele match (voor beiden partijen)
3.Contractonderhandelingen

Gedurende fase 1 ben je je puur aan 't orienteren of 't werk van de potentiele nieuwe werkgever ook daadwerkelijk iets voor jou is. Als ik gematigd tevreden op mijn werk ben, maar er wel 1 aspect is dat ik dolgraag anders zou willen zien, zou ik mij kunnen gaan orienteren of ik ergens een werkgever kan vinden die dat aspect wel anders invult. Op dat moment is 't nog niet van belang of die werkgever mij ook wilt hebben. Want als dat aspect niet anders is, dan is er ook geen reden voor mij om uberhaupt weg te gaan bij mijn huidige werk.

Mocht je daadwerkelijk overgaan naar 'fase 2' dan lijkt het mij idd niet meer dan logisch dat referenties worden opgevraagd voor bevestiging of je inderdaad uberhaupt wel geschikt zou zijn voor 't werk. Ik heb 't meer over de situatie dat je je orienteert om vervolgens te zeggen "Sorry maar ik denk dat ik net zo tevreden hier zal zijn als op mijn huidige werk, dus ik blijf liever" en je vervolgens terug op de werkvloer komt en je baas zegt "Ik kreeg net een telefoontje van bedrijf X die zei dat je bij hun was geweest en je graag weg wilt?" wat voor nogal ongemakkelijke (en soms ook praktisch vervelende) gevolgen kan hebben.
Je schrijft dit dus geheel vanuit het oogpunt van de sollicitant.

Voor de recruiter ligt het heel anders. Die denkt puur aan zijn eigen belang en dat van zijn klanten (naam opbouwen).
Die heeft een vacature waar jij op hebt gereageerd en gaat er dus vanuit dat jij interesse hebt in die functie. Hij wil niet 10 mensen spreken om daar drie van te selecteren die hij naar het bedrijf stuurt om vervolgens te horen dat er met 2 van die 3 iets aan de hand is.

Ik moet bekennen dat ik het 1 keer heb gedaan. Moeilijk vervulbare vacature dus we waren bereid best ver te gaan om iemand aan ons te binden. En toen had ik dus 1 sollicitant maar daar was iets mee. Iets vaags op zijn cv. Gedoe met het maken van afspraken, afzeggen bij het tweede gesprek, de vraag of wij niet zijn richting op konden komen enz..
Toen heb ik zijn vorige werkgever gebeld idd. Gelukkig maar want daar bleek hij ontslagen wegens onmogelijk gedrag.
Dat scheelde me dus veel tijd en geld. Alles wat ik er aan besteed had (cv en brief lezen, gesprek, telefoontjes heen en weer, mailverkeer, gat in mijn agenda omdat hij voor 2e gesprek afbelde 10 minuten nadat hij er zou zijn, weer telefoontjes heen en weer) was al teveel.

Onder normale omstandigheden zou ik het nooit doen. In dit geval was het de vraag of ik hier meer tijd en geld in zou steken of niet.
pi_175485366
Niet zonder toestemming van de sollicitant. Als deze geen toestemming geeft met de reden: "Ze weten niet dat ik solliciteer" dan is dit prima.

Kun je geen referentie geven zonder reden, is dit vreemd.
Weggegaan en opgerot
pi_175487929
quote:
0s.gif Op maandag 4 december 2017 07:50 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Onder normale omstandigheden zou ik het nooit doen. In dit geval was het de vraag of ik hier meer tijd en geld in zou steken of niet.
Eens. Al denk ik eerlijk gezegd dat je in jouw voorbeeld, die referentie al niet eens meer nodig was geweest. Ook zonder die referentie had je de conclusie kunnen (misschien wel moeten?) trekken om de stekker er uit te trekken.

Ik heb 't meer over de situatie dat een sollicitant zich gewoon normaal, netjes gedraagt en zijn afspraken na komt, dus geen gegronde reden voor argwaan met zich mee brengt. Zou je als recruiter dan ook al, in de puur orienterende fase, zonder toestemming (of in ieder geval 't er even over hebben) van de sollicitant, contact opnemen met z'n huidige werkgever om te checken of alles wel klopt? Ik zou dat redelijk hufterig gedrag vinden van een recruiter..
pi_175490612
quote:
0s.gif Op maandag 4 december 2017 13:15 schreef Mushral het volgende:

[..]

Eens. Al denk ik eerlijk gezegd dat je in jouw voorbeeld, die referentie al niet eens meer nodig was geweest. Ook zonder die referentie had je de conclusie kunnen (misschien wel moeten?) trekken om de stekker er uit te trekken.
Het is lastig. Bij normale vacatures trekje bij het minste gewoon de stekker eruit natuurlijk. Maar als het een zeer moeilijk invulbare vacature betreft wordt dan anders. En die verhalen van hem... het zou kunnen natuurlijk; iemand kan gewoon stomme pech hebben, net in een sollicitatietraject.

Vandaar dat ik hem een extra kans wilde gunnen door hem even na te trekken. Was de referentie goed geweest dan had ik meer uit de kast getrokken om toch dat tweede gesprek te krijgen zoals inderdaad ergens halverwege af te spreken.
quote:
Ik heb 't meer over de situatie dat een sollicitant zich gewoon normaal, netjes gedraagt en zijn afspraken na komt, dus geen gegronde reden voor argwaan met zich mee brengt. Zou je als recruiter dan ook al, in de puur orienterende fase, zonder toestemming (of in ieder geval 't er even over hebben) van de sollicitant, contact opnemen met z'n huidige werkgever om te checken of alles wel klopt? Ik zou dat redelijk hufterig gedrag vinden van een recruiter..
Zoals ik zei: Ik heb het één keer gedaan, nooit vaker.

Overigens bel je niet om te kijken of het cv wel klopt maar wil je vooral meer weten over de sollicitant. Wat is dat voor persoon, hoe is zijn motivatie, inzet en sociale omgang?
pi_175520999
Recruiters ervaar ik als zeer vervelende mensen, onnodige (agressieve) tussenpersonen met een hoge prestatie-drang.

Doen lekker wat ze zelf willen, hangen een verhaal op, doe je moeite om op gesprek te komen, gaan we het hebben over salaris, krijg je echt een bod wat echt veel lager is, dan dat ik al had.. Wat denk je zelf dan? 8)7

Negen van de tien keer negeer ik sindsdien recruiters en leg ik rechtstreeks contact met het bedrijf als dat mogelijk is.
pi_175521743
quote:
0s.gif Op maandag 4 december 2017 15:50 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Het is lastig. Bij normale vacatures trekje bij het minste gewoon de stekker eruit natuurlijk. Maar als het een zeer moeilijk invulbare vacature betreft wordt dan anders. En die verhalen van hem... het zou kunnen natuurlijk; iemand kan gewoon stomme pech hebben, net in een sollicitatietraject.

Vandaar dat ik hem een extra kans wilde gunnen door hem even na te trekken. Was de referentie goed geweest dan had ik meer uit de kast getrokken om toch dat tweede gesprek te krijgen zoals inderdaad ergens halverwege af te spreken.

[..]

Zoals ik zei: Ik heb het één keer gedaan, nooit vaker.

Overigens bel je niet om te kijken of het cv wel klopt maar wil je vooral meer weten over de sollicitant. Wat is dat voor persoon, hoe is zijn motivatie, inzet en sociale omgang?
Duidelijk. Wellicht offtopic wat betreft dit, maar ik heb me altijd wel af gevraagd "hoe" recruiters dan daadwerkelijk referenties checken. Want zoals hier ooit geopperd werd, is een referentie vaak ook maar een doorverwijzing die vanuit de sollicitant komt. In ieder geval toen ik 'n jaar geleden van baan wisselde, werd mij letterlijk gevraagd "Bij wie van je vorige bedrijf zou ik een referentie kunnen opvragen?". Tja, als ik dan net iemand in m'n bedrijf kies met wie ik een goede match heb, dan is zo'n referentie natuurlijk ook gewoon totale onzin. Voor een Recruiter is inzicht in of een referentie echt een goede maatstaf is natuurlijk lastig in te schatten, voor zover ik weet is LinkedIn je enige vriend om uberhaupt de posities van de personen die je spreekt in te schatten (en zelfs dit kan gelogen zijn).

Overigens denk ik dat de situatie andersom wellicht veel vaker voor komt. Ik las toevallig vandaag nog op LinkedIn dat de #1 reden dat mensen van baan wisselen de slechte relatie is met de directe leidinggevende. Nu werk ik bij een groot bedrijf, waar managers soms van de 1 op de andere dag op 'n andere positie gezet worden, en hun positie vervolgens door 'n andere manager overgenomen wordt. Iedereen die daar onder hangt die moet dan maar gewoon hopen dat ie net zo'n goede klik heeft met de nieuwe manager als met de oude. Is dat niet zo, dan is de conclusie vaak al heel snel of intern op 'n andere vacature solliciteren, of extern.

Nu lijkt het me in veel gevallen zo dat een werknemer niet echt graag een referentie van een manager op zou geven waar die simpelweg mee botst. M.i. hoeft dat niet iemands schuld te zijn, soms klikken mensen gewoon totaal niet, zonder dat de 1 nalatig is of slecht werk levert o.i.d. Maarja, kans is wel aanwezig dat je dan geen positieve referentie van elkaar gaat geven aan een externe recruiter. Dan zou jij in jouw geval bv de manager bellen die dan aan zou geven "Ik heb geen positieve indruk van Kees" terwijl dat misschien niet eens echt waarheidsgetrouw is maar puur persoonsgebonden.. Hoe vliegen jullie dat aan?
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')