quote:
Op donderdag 30 november 2017 15:36 schreef Vanyel het volgende:[..]
Ik snap niet helemaal wat er dan gebeurt. Een huisarts die zegt je krijgt alleen een verwijzing als je naar PsyQ gaat?
Dan vertrok ik naar een andere.
Wat weigerde hij precies?
Ik zal even het complete plaatje schetsen. Want het is dus 2 jaar geweest:
Huisarts 1: die moest en zou mij naar Breburg doorverwijzen naar de afdeling persoonlijkheidsproblematiek. Ik ben toen naar de huisarts gegaan omdat ik knetterhard terug in jeugdtrauma’s gekijld werd, waarschijnlijk door vallende puzzelstukjes in mijn leven. Je houd een doosje maar zo lang dicht. Ik wilde dus heel graag een doorverwijzing naar angst en paniek. Dat heb ik in woorden uitgelegd. In een brief. Via mijn vriend. Bij de zorgverzekeraar. De POH, en uiteindelijk heb ik de instelling zelf maar gecontacteerd. Naast het feit dat ik dacht dat de doorverwijzing niet goed was, was mijn grootste drijfveer daarvoor eigenlijk dat ze de instelling met de langste wachttijd van allemaal had uitgekozen en ik dus iedere nacht mijn trauma herbeleefde.
Maar je leest overal over psychisch zieke mensen die hun diagnoses ontkennen, gekke mensen die ontkennen dst ze gek zijn etc etc. Dus toen dat allemaal niet hielp dacht ik, ik kan wel overstappen naar een andere huisarts, maar dan ben ik gek nummer zoveel die het niet wil geloven..
Nouja uiteindelijk ben ik daar aan de beurt gekomen. Inderdaad verkeerd doorwezen. Ze vonden me niet echt een diagnose waard, eerder een randgevalletje en verwezen me door naar een jongvolwassenengroep. Maar daar was weer een intake. En vonden ze me helemaal niet geschikt voor een jongvolwassenengroep.
En toen wilde we eigenlijk verhuizen.. want ik was nog met mijn ex. En hadden we zoiets van, ok we gaan het opnieuw proberen na de verhuizing. Andere huisarts, want dit is gewoon slecht. Maar voor de verhuizing rond was ben ik zo erg ingestort dat ik bij de eerste hulp geëindigd ben, en toen ben ik doorverwezen in Rotterdam. En kreeg ik de diagnose ptss. En kreeg ik begeleiding aan huis en zou de overlap zou zijn dat ik er niet meer alleen voor zou komen te staan..
Maar uiteindelijk mogen ze maar 6 weken begeleiding aan huis geven aan huis en bleek die wachttijd 4 maanden. Na 3 maanden ben ik opnieuw ingestort, bij mijn ex weggegaan met hulp van mijn ouders. Die hadden 1 voorwaarde. Dat ik terug kwam naar hun regio.
En toen wilde ik dus eigenlijk van de grote GGZ instellingen af, maar heb ik me bij mijn huidige huisarts toch in Psyq laten praten en heb ik daar met een open blik in willen gaan en dat is gewoon ontzettend lomp van me geweest. Maar ik ben daar ook wel weer gewoon goed genaaid en ze weten dondersgoed wat voor ellende ik gehad heb want de diagnose is ondertussen wel veranderd naar Cptss maar ik heb nog geen sessie trauma behandeling gehad zeg maar. Door smoesje naar smoesje.