In Trouw staat dit
Is dit een misvatting, of was Kant echt voorstander van de doodstraf? In zijn ethiek staat de "goede wil" centraal, maar hoe ethisch is de doodstraf dan? Je kunt nooit 100% zeker zijn dat de dader het was en dan nog, hoe past vergelding binnen dit imperatief?quote:Kant is niet uit op oudtestamentische vergelding. Zijn standpunt vloeit voort uit zijn filosofie, die uitgaat van de autonomie van mensen. Juist door de doodstraf toe te passen neem je de edele gedachte serieus dat mensen, de moordenaar incluis, zelf verantwoordelijk zijn voor hun daden. Voorwaar een ongemakkelijke waarheid.
Na alles wat ik van Kant heb gelezen vond ik het raar dat ik ineens las dat hij voor de doodstraf was (maar dat kan ook aan mij liggen)
Precies. Het leidt wel tot enige nuance, je zou zelf immers niet de doodstraf willen krijgen als je onverhoopt onschuldig was. Er is dus waterdicht bewijs nodig. Maar dan zou Kant consequent zeggen: als bewezen was dat ik een moord had gepleegd, zou ik de doodstraf verdienen.quote:Op dinsdag 28 november 2017 20:42 schreef Gary_Oak het volgende:
Ik heb geen verstand van Kant, maar als ik je OP zo lees, past de doodstraf toch prima in het categorische imperatief? Zolang hij het zelf ook maar ondergaat wanneer hij veroordeeld zou worden.
Oftewel een dader of mogelijke dader zou dit in overweging kunnen nemen om de daad wel of niet te plegen.
Dit stilstaan komt dicht bij het autonome waar kant het over heeft.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 28-11-2017 20:47:29 ]
Je kunt nooit 100% zeker zijn dat Kant wel echt voor de doodstraf was en dan nog, hoe past Kant's denkwijze nog in de denkwijze van vandaag?quote:Op dinsdag 28 november 2017 20:26 schreef richolio het volgende:
[..]
Je kunt nooit 100% zeker zijn dat de dader het was en dan nog, hoe past vergelding binnen dit imperatief?
Ik ga nu weer dit proberen te vergeten.
Zeggen /=/ willen.quote:Op dinsdag 28 november 2017 20:45 schreef TNA het volgende:
[..]
Precies. Het leidt wel tot enige nuance, je zou zelf immers niet de doodstraf willen krijgen als je onverhoopt onschuldig was. Er is dus waterdicht bewijs nodig. Maar dan zou Kant consequent zeggen: als bewezen was dat ik een moord had gepleegd, zou ik de doodstraf verdienen.
Is het wel universaliseerbaar (leuk scrabblewoord)?
Het probleem met deze quote is, denk ik, dat de verantwoordelijkheid van de beul geheel buiten beschouwing wordt gelaten, terwijl het nou juist daar is waar een mogelijk probleem bestaat.quote:
Het categorisch imperatief is zodoende dat wat voor iedereen geldt, niet wat voor iedereen waar is. Daarvoor is de werkelijkheid te divers omwille van genetische en culturele en psychologische diversiteit.quote:
Kant zijn categorisch imperatief is een moreel voorschrift waarvan je kunt willen dat het een algemene wet wordt, eentje die voor iedereen geldt. Op zich begrijp ik het categorisch imperatief wel, denk ik, maar het is ook best problematisch naarmate je er meer over na gaat denken. Maar ik vroeg me vooral af waarom Kant dan vóór de doodstraf was? Dit correspondeert dan toch niet met dat categorisch imperatief?
In Trouw staat dit
[..]
Is dit een misvatting, of was Kant echt voorstander van de doodstraf? In zijn ethiek staat de "goede wil" centraal, maar hoe ethisch is de doodstraf dan? Je kunt nooit 100% zeker zijn dat de dader het was en dan nog, hoe past vergelding binnen dit imperatief?
Na alles wat ik van Kant heb gelezen vond ik het raar dat ik ineens las dat hij voor de doodstraf was (maar dat kan ook aan mij liggen)
Een wet is dan ook geen antwoord, maar een valkuil, ten eerste omdat het verbied en ten tweede omdat het oordeelt vanuit een beperkte vies en begrip van de werkelijkheid.
Handelen uit naam van een ideaal die niet gestoeld is op de menselijke natuur en haar uitingen is een recept voor dogma en moraliteit, welke slechts kan leiden tot chaos in optima forma.
De doodstraf is hier een uiting van, evenals oorlog, geweld, oordelen en veroordelen.
Wanneer is de doodstraf gerechtvaardigd als men niets heeft gedaan om een persoon te leiden en begeleiden naar autonomie en zelfstandigheid, gelet op de ingrediënten die nodig zijn voor ontwikkeling tot volwaardig mens. Dat is de vraag.