quote:
Op dinsdag 28 november 2017 20:26 schreef richolio het volgende:Kant zijn categorisch imperatief is een moreel voorschrift waarvan je kunt willen dat het een algemene wet wordt, eentje die voor iedereen geldt. Op zich begrijp ik het categorisch imperatief wel, denk ik, maar het is ook best problematisch naarmate je er meer over na gaat denken. Maar ik vroeg me vooral af waarom Kant dan vóór de doodstraf was? Dit correspondeert dan toch niet met dat categorisch imperatief?
In Trouw staat dit
[..]
Is dit een misvatting, of was Kant echt voorstander van de doodstraf? In zijn ethiek staat de "goede wil" centraal, maar hoe ethisch is de doodstraf dan? Je kunt nooit 100% zeker zijn dat de dader het was en dan nog, hoe past vergelding binnen dit imperatief?
Na alles wat ik van Kant heb gelezen vond ik het raar dat ik ineens las dat hij voor de doodstraf was (maar dat kan ook aan mij liggen)
Het categorisch imperatief is zodoende dat wat voor iedereen geldt, niet wat voor iedereen waar is. Daarvoor is de werkelijkheid te divers omwille van genetische en culturele en psychologische diversiteit.
Een wet is dan ook geen antwoord, maar een valkuil, ten eerste omdat het verbied en ten tweede omdat het oordeelt vanuit een beperkte vies en begrip van de werkelijkheid.
Handelen uit naam van een ideaal die niet gestoeld is op de menselijke natuur en haar uitingen is een recept voor dogma en moraliteit, welke slechts kan leiden tot chaos in optima forma.
De doodstraf is hier een uiting van, evenals oorlog, geweld, oordelen en veroordelen.
Wanneer is de doodstraf gerechtvaardigd als men niets heeft gedaan om een persoon te leiden en begeleiden naar autonomie en zelfstandigheid, gelet op de ingrediënten die nodig zijn voor ontwikkeling tot volwaardig mens. Dat is de vraag.