Ouder1 | maandag 27 november 2017 @ 17:12 |
Het duurt nu waarschijnlijk niet extreem lang meer voor mijn jongste zoon ook uit huis gaat en in een stad vrij ver hier vandaan gaat studeren. Ik hoor mijn leven lang al veel horrorverhalen over het lege nest syndroom maar ik zie er om heel eerlijk te zijn wel een beetje naar uit. Zijn er meer ouders die dat hebben/hadden? | |
Keep_Walking | maandag 27 november 2017 @ 17:16 |
Mijn moeder. | |
Adept | maandag 27 november 2017 @ 17:17 |
Geen idee, maar volg je eigen gevoel in plaats van dat van anderen.. | |
#ANONIEM | maandag 27 november 2017 @ 17:19 |
Herkenbaar. Het was voor mijn ouders ook even schrikken toen ik ze vriendelijk verzocht op zichzelf te gaan wonen. | |
Puzzie | maandag 27 november 2017 @ 17:22 |
Heerlijk! | |
Bas_Verstappen | maandag 27 november 2017 @ 17:25 |
Mijn ma. Helemaal gestoord werd ze. Ging gelukkig gauw over nadat m'n zus kinderen kreeg. Toen had ze iets nieuws om zich op te fixeren en had ik eindelijk mijn welverdiende rust. | |
LurkJeRot | maandag 27 november 2017 @ 17:26 |
Komen vanzelf weer terug als relaties uitgaan, contracten niet verlengd worden etecetera. | |
Ouder1 | maandag 27 november 2017 @ 17:28 |
Die snap ik niet helemaal. Lijkt me zo te lezen eerder dat jou ma dan juist wel last had van dat lege nest syndroom? | |
Bas_Verstappen | maandag 27 november 2017 @ 17:29 |
Oh klopt idd ik las het verkeerd om sry. | |
Ouder1 | maandag 27 november 2017 @ 17:32 |
Nou ja... Ik voel me dus een beetje schuldig omdat ik blijkbaar nogal ontaard ben omdat ik niet vreselijk op zie tegen dat lege nest maar er juist wel een beetje naar uit kijk. Ben gek op mijn zoons hoor.. dat is het niet.. Maar alles draait toch aardig om jongste heen in dit huis en het lijkt me best fijn als ik niet constant rekening met hem meer hoef te houden. Gewoon lekker mijn eigen plan kunnen trekken zeg maar. | |
Puzzie | maandag 27 november 2017 @ 17:36 |
Mijn kinderen zijn allang uit huis en ik vind het heerlijk, nergens last van gehad iig en ik heb geweldige kinderen | |
Adept | maandag 27 november 2017 @ 17:39 |
Laat je niet gek maken joh.. Je bent gewoon heel eerlijk en dat is meer te waarderen dan dat neppe gedoe van ik heb me nooit los kunnen maken van mijn kroost achtige moeders Opvoeden is een hele taak, en en dat je liefdevol opgevoed en gezorgd hebt is al bewonderenswaardig, en vinden dat je straks heerlijk de tijd aan jezelf hebt is volkomen normaal, en zeker niets om je voor te hoeven schamen, ik zou het zelfs zeer gezond noemen! En gun jou zeker je welverdiende time off voor jezelf Dus, maak je zeer zeker niet druk! | |
Brandaris01 | maandag 27 november 2017 @ 18:27 |
Mijn ervaring: Als je al je voldoening haalt uit moeder zijn, uit het feit dat je de liefdevolle spil bent van een druk gezin, dan moet je jezelf wel even heruitvinden ja. En niet iedereen lukt dat. Als je naast het moeder zijn ook voldoening haalt uit andere dingen is die overgang minder groot. | |
#ANONIEM | maandag 27 november 2017 @ 18:36 |
Waarom? Als je alles om hem laat draaien lijkt mij juist de kans dat je er wel last van krijgt redelijk groot, al denk je nu van niet. | |
Beathoven | maandag 27 november 2017 @ 18:42 |
Lege-nest-naar-de-zuiderzon-syndroom | |
Brandaris01 | maandag 27 november 2017 @ 18:54 |
Ik denk eigenlijk dat die horrorverhalen een soort ‘opschepperij’ zijn. Van mensen die graag willen overkomen als een ontzettend engelachtige supermoeder. | |
Sarasi | maandag 27 november 2017 @ 19:00 |
Mijn moeder zei ook altijd dat ze ernaar uit keek. Inmiddels klaagt ze dat we zo weinig langskomen (voornamelijk de jongste), zodra we er zijn wordt er een kort assessment opgemaakt of we naar de kapper moeten, onze nagels wel knippen, al naar de tandarts zijn geweest, nog een nieuwe winterjas nodig hebben... Ze is superlief, maar ze heeft het er best een beetje moeilijk mee ons echt los te laten. Ik lig inmiddels prima op koers afstuderen, weet wat ik wil en heb al langere tijd eenzelfde relatie. Sowieso faal ik weleens, maar kom ik altijd wel weer op m'n pootjes terecht. Jongste daarentegen heeft gewoon wat minder die "aaaaah, komt wel goed" instelling en die is, nou ja, jonger, dus die zit nog niet op hetzelfde punt als ik. Eerste relatie net uit, terwijl moeder helemaal gek was van de partner van jongste, etc. Dus gelukkig krijg ik niet het gros van het gemoeder over me heen. | |
Karig_Hutje | maandag 27 november 2017 @ 19:05 |
Heb je geen man dan waarmee je in je vrije tijd/na het werk dingen kunt gaan doen? | |
#ANONIEM | maandag 27 november 2017 @ 19:55 |
D'r vriend, die is geloof ik van een leeftijd dat hij ook bijna uit huis gaat | |
CoolGuy | maandag 27 november 2017 @ 20:02 |
hardop gelachen | |
#ANONIEM | maandag 27 november 2017 @ 20:04 |
| |
8777 | maandag 27 november 2017 @ 20:06 |
Ik plemp gewoon twee van die houten bungalowtjes in de tuin en daar kunnen mijn jong dan wonen, die mogen pas weg als ik dood ben. | |
Jaeger85 | maandag 27 november 2017 @ 20:11 |
Hahaha | |
Fem_LittleLady | maandag 27 november 2017 @ 20:54 |
Denk dat dat helemaal aan jezelf ligt, als je naast je kinderen ook andere dingen hebt, hobby's, uitjes enz enz zal dat meevallen, draait alles om de kinderen zal het zwaar worden. | |
motorbloempje | dinsdag 28 november 2017 @ 08:09 |
Nee, ook geen last van. | |
probeer | dinsdag 28 november 2017 @ 09:26 |
Zelfde hier. Maar dat kan ook best komen omdat ik geen vrouw ben, geen kinderen heb en al alleen woon. | |
motorbloempje | dinsdag 28 november 2017 @ 11:07 |
Details man, details. | |
Aiciu | dinsdag 28 november 2017 @ 18:28 |
Ik heb op een abortuskind na geen kind geproduceerd, maar ik heb er ook wel een beetje last van. Misschien maar een poes kopen oid. | |
Bananenpap | dinsdag 28 november 2017 @ 19:00 |
Ik denk dat dat alleen maar gezond is. Als je als ouder je kinderen zonder problemen het huis laat verlaten heb je denk ik je taak als ouder goed volbracht. Toen ik wegging hadden mijn ouders daar ook geen moeite mee omdat zij dat alleen maar als van nature zagen. In tegenstelling tot de ouders van een vriendin van mij. Kan mij nog wel herinneren dat ik met haar op de trein stapte richting onze studentenstad en haar moeder een uur lang moest huilen terwijl ze die zaterdag gewoon weer terugkwam. Vind het altijd een beetje sneu als een ouder zijn kind niet los kan laten. | |
Morendo | dinsdag 28 november 2017 @ 19:07 |
Wat is een abortuskind? | |
#ANONIEM | woensdag 29 november 2017 @ 00:21 |
Stiekem had je zelf ook een milfje gewild. | |
Geralt | woensdag 29 november 2017 @ 00:29 |
Als je niet aan die ellende was begonnen dan had je de afgelopen weet ik veel, 25 jaar ofzo, al je eigen plan kunnen trekken. Mensen met kinderen | |
Geralt | woensdag 29 november 2017 @ 00:31 |
Ja het is ook niet niks als je abortusfoetus na een jaar of 18 zegt: "pa, ma, ik denk dat het tijd is om mijn eigen weg te gaan". | |
MadJackthePirate | woensdag 29 november 2017 @ 00:43 |
Geen kinderen krijgen Zelfs mensen met down krijgen kinderen, dan kan de opvoeding gewoon geen hogere wiskunde zijn. Juist baas, de familielijn voortzetten | |
Brandaris01 | woensdag 29 november 2017 @ 09:29 |
Om de TS gerust te stellen, mijn eigen moeder had er in ieder geval totaal geen last van. | |
motorbloempje | woensdag 29 november 2017 @ 09:31 |
Deze man weet. | |
JaniesBrownie | woensdag 29 november 2017 @ 09:38 |
serieus? Ik vind t een verschrikkelijk idee dat mn kinderen over n paar jaar t huis uit gaan, word al zenuwachtig als ik eraan denk. Dat dat opschepperij zou zijn, vind ik vrij vergezocht. het is namelijk best wel vervelend en indien mn kinderen zouden weten hoe erg het is, zou dat onnodige druk bij hen leggen, wat juist een teken is dat je géén goede moeder zou zijn Ik zoek wel n hond straks @ts: mn moeder vond t ook fijn dat wij t huis uit gingen | |
JaniesBrownie | woensdag 29 november 2017 @ 09:39 |
ik heb echt vrij veel te doen hoor, dus dat is t (in mijn geval iig) ook niet | |
#ANONIEM | woensdag 29 november 2017 @ 09:39 |
Maar Ouder-1 wil me niet | |
Leandra | woensdag 29 november 2017 @ 09:58 |
Ik heb gewoon nog een kind gekregen toen de oudste bijna de deur uitging Maar nee, ik maak me niet druk om een leeg nest, ik denk dat het ook typisch iets is dat hoort bij de generatie die nog thuis zat en het zorgen voor het huishouden en de kinderen als enige doel had, en vaak waren de eerste kleinkinderen er ook al voor het jongste kind de deur uit was, dus dan kregen ze weer een nieuw doel. | |
Ouder1 | woensdag 29 november 2017 @ 10:19 |
Ik denk zelf dat voor mij twee dingen meespelen. Dat ik erg goed contact heb met mijn oudste die geregeld nog over de vloer komt, soms alleen maar een paar minuten komt binnen wippen en tegenwoordig bestaat er ook WhatsApp waarmee je toch contact houdt.. En de puberteit. Die is bij jongste best heftig. Waar hij eerst altijd de liefste, gezelligste en zorgzaamste was, is hij sinds een jaar of twee/drie een egoïstische draak. Een extreme sloddervos die alles van zich af pleurt en nooit eens iets opruimt. Thuis komt, de keuken plundert, puinhoop maakt en naar zijn kamer vertrekt. Altijd scherp oplet dat hij zijn lege bord net op tafel zet als een ander het bord naar de keuken brengt zodat hij niet hoeft te lopen. Er als de kippen bij is als een ander iets te drinken of te snacken haalt om te vragen of die ook wat voor hem meeneemt maar mokken als een ander dat aan hem vraagt. Dat we iedere keer weer moeten vragen of hij zijn oortjes in doet als wij tv kijken en hij op zijn mobiel filmpjes kijkt met het volume vol open. Alleen 'gezellig' mee willen de stad in als hij een geheime agenda heeft en wil dat wij iets voor hem kopen. De mond vol hebben over onze honden maar drama maken als hij ze eens moet uitlaten. Lui, lui en lui. Behalve als het hem uitkomt. Doet hij eens gezellig dan moet hij iets van ons. Wil hij iets bespreken dan doet hij dat altijd terwijl wij een film kijken of onze favoriete serie zitten te kijken en we kijken al weinig tv dus dat is best knap. Die rare manier van communiceren via de WhatsApp als ik op mijn werk zit en hij eigenlijk wil bereiken dat ik gewoon daar weg ga om iets recht te zetten dat hij in de soep heeft laten lopen (Mam.. dat papier dat ik vandaag moest inleveren ligt nog thuis!!! Maar dan met tig zuigende berichtjes in de hoop dat ik aanbied ze 'even' voor hem te brengen). Zelfredzaamheid nul behalve als het hem uitkomt, dan kookt hij bijvoorbeeld in eens de sterren van de hemel voor zijn vriendin. Allemaal geen drama maar gewoon puberteit. Toch merk ik dat ik het gewoon prettig vind als hij eens een dag bij zijn vriendin zit en ik gewoon mijn eigen ding kan doen zonder bende, drama en stoorzenders. Ik voel me een ontaarde moeder. | |
Hallmark | woensdag 29 november 2017 @ 11:30 |
Toch knap dat hij het zover krijgt dat JIJ je zo voelt. Laat je niet gek maken... Maar serieus, hoe oud is hij? Indien oud genieg, zou ik mogelijk aanbieden om hem te helpen aan een kamer. | |
#ANONIEM | woensdag 29 november 2017 @ 11:52 |
Wat heeft dit hele epistel dan weer te maken met een leeg nest? Zou je toch juist blij mee moeten zijn zo te lezen? | |
Ouder1 | woensdag 29 november 2017 @ 12:39 |
Eindexamenklas. Als hij slaagt gaat hij september op kamers voor zijn studie. | |
Ouder1 | woensdag 29 november 2017 @ 12:43 |
FF de OP opnieuw lezen Het internet staat vol met verhalen over het lege-nest syndroom maar over ouders die er een beetje naar uitkijken kan ik niets vinden. Daarom was ik hier opzoek naar mensen die dat lege-nest syndroom ook niet hebben ervaren toen de kinderen uit huis gingen. Natuurlijk zijn er wel dingen die je mist. Vooral eten koken voor mijn uppie vind ik niet leuk. Maar dat overleef je wel toch? | |
Leandra | woensdag 29 november 2017 @ 17:06 |
Schuldgevoel... ze voelt zich schuldig over het feit dat ze haar jongste bijna het huis uit kijkt, en derhalve op voorhand al denkt geen last van het empty nest syndroom te krijgen. Maar met deze dosis schuldgevoel is de kans groot dat het nog wel gaat komen. We zien het topic wel tegemoet. | |
#ANONIEM | woensdag 29 november 2017 @ 17:15 |
Neem gewoon een toyboy tegen die tijd. | |
JaniesBrownie | woensdag 29 november 2017 @ 18:20 |
nee dank je Ik heb gewoon ook n man thuis zitten hoor. En zoals ik al zei genoeg te doen verder, dus dat is t echt niet. Maar misschien valt t tegen die tijd mee, wie weet. | |
maryen65 | woensdag 29 november 2017 @ 18:46 |
Ik had er ook geen last van, ik stak nog net de vlag niet uit. Niet dat ik nu zulke vreselijke kinderen heb maar vind het gewoon heerlijk om op mezelf te zijn. Met sinterklaas, kerst dan geef ik ze ook alle vrijheid van hun plannen. Niks geen dwang | |
Brandaris01 | woensdag 29 november 2017 @ 18:47 |
Nouja, voor sommigen is het dan opschepperij. Ik kan me voorstellen dat je er best last van kan hebben, hoor. |