R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste Fokkers,
Ik ben vierdejaars student op Hogeschool Rotterdam en ik heb ASS.
Sinds mijn jeugd heb ik moeite om contacten leggen en te onderhouden met anderen.
Op school had ik geen vrienden maar ik kende wel iedereen. Hun karakters beviel mij niet (druk, meidenjacht, energiedrank enz)
Via verenigingen en in de buurt heb wat mensen leren kennen inb4 amateurvoetbal. (inmiddels ben ik gestopt met amateurvoetbal, maar ik ging wel met ze op het trapveldje voetballen en Fifa spelen).
Op het hbo zelf heb ik in de eerste jaar ook geprobeerd om vriendschappen te maken. Dat ging prima. Het eerste jaar was het beregezellig maar ook erg stressvol voor iedereen (p-stress). Ook het voetbal-gebeuren thuis in mijn buurt liep op het rolletjes.
In het tweede jaar kwam ik opeens in een andere klas terecht en toen moest ik weer nieuwe mensen leren kennen. Dit keer ging het moeilijker omdat aantal mensen elkaar al kenden.
Helaas moesten een paar studenten stoppen (te weinig punten)
Helaas, een jaar nadat ik begon met mijn hbo, begonnen al de eerste kreukels in de vriendschappen van mijn buurt en bij het trapveldje te vertonen. Men kreeg een vriendin of had werk gevonden of hbo-stress trad op met uitval als gevolg. Ook hadden steeds meer mensen andere interesses (door hun studie techniek, economie, maatschappij etc). In het verleden gingen de gesprekken altijd over voetbal, auto's en gamen.
In het derde jaar ging ik voor een half jaar op stage. Ik had dezelfde klas als in het tweede jaar.
Maar tijdens de stageperiode had ik nauwelijks contact met andere studenten.
Na de stageperiode was omgang met ander studenten erg goed. Laatste paar weken hebben we aan de drank gezeten.
Maar thuis in mijn buurt was voetbal al bijna van van aardbodem verdwenen (men ging op kamers wonen), alleen de autisten bleven achter. Prima, maar toen merkte ik dat ik steeds minder vaak werd attent werd gewezen dat er voetbal was en erger nog ik werd niet altijd uitgenodigd op hun verjaardagen. Ik ontdekte wat de reden was. Ik zou te bemoeizuchtig zijn. Dat was de druppel, ik praat niet meer met ze.
In het vierde jaar ben ik aan een minor begonnen, ik moest weer nieuwe mensen leren kennen.
Maar al snel, na 2 weken ontdekte ik dat men alleen met zijn eigen projectgroepen omging. Binnen de minor werden naschools geen activiteiten gedaan die wel in de toenmalige derde jaar gebeurde. Dus ik ging langs andere minoren (daar zitten nu studenten van mijn toenmalige 3de jaar). Maar ik zie ze nauwelijks en ze gaan niet met studenten buiten hun minor om.
Studenten die voor een minor naar andere school zijn gegaan, deze personen spreek ik ook niet meer.
Vandaag hield ik een lang vragengesprek met een student van een ander minor die ik ken (toenmalige 3de jaar). Daaruit hoorde ik dat men eigenlijk minder behoefte heeft om plezierige activiteiten met andere studenten te doen, ze zijn voornamelijk bezig met het voorbereiden en vinden van een stageplek. Ook hun deeltijdbaan blokkeert ze om nog leuke activiteiten te doen.
Ik heb zelf geen werk en ik irriteer me dood aan als men roept: ik moet naar mijn werk.
Sommige studenten zijn langstudeerders en vinden het tijd om hun studie eindelijk een keer af te ronden.
Ik heb het nog geprobeerd om bij de studievereniging mee te doen, maar daar kwam ik alleen eerstejaars en tweedejaars tegen. Want de derdejaars hebben nu stage.
En de vierdejaars waren nergens te bekennen.
Het bestuur zei dat ik altijd welkom ben op de studievereniging.... Ok, erg boeiend. Ik zit niet te wachten op contact met eerstejaars en tweedejaars!
Als laatste bij het vraaggesprek met een minor-student hoorde ik dat veel mensen bepaalde personen negeren die zij irritant of dom vinden. Huh, wat? Een zwarte lijst, zit ik daar ook bij?
Dat wist hij niet, maar hij vertelde dat veel studenten een besloten vriendengroep hebben en inmenging niet mogelijk is.
Ook vertelde hij dat in zijn minor-klas studenten (techniek) van zijn opleiding niet met ander studenten (management) van zijn minor-klas omgaan. Een soort Apartheid binnen een klas dus
Een leraar dacht een leuke oplossing voor dit te hebben door een mooie afsluiter in een vorm van een vrijwillige reis naar Scandinavië en/of Zuidoost Azië te organiseren. Azië-reis was bijna 2000 euro en de Noord-Europareis was 500 euro. Maar ik vond Azië te duur, dus ik koos voor Noord-Europa. Achteraf gezien was dit een domme keuze. Want liefs 20 mensen gaan naar Azië. En mijn reis gaat waarschijnlijk niet door omdat er maar 5 mensen hadden aangemeld. De rest van de studenten heeft geen keuze gemaakt en dat zijn juist 45 studenten. 45 studenten die niet op studiereis willen!!! 45 autisten die liever thuis blijven!
Jullie kunnen natuurlijk roepen dat ik naar Azië moet gaan, maar het programma met o.a, wildwateractiviteiten en lange busreizen (250 km per dag) en een vliegreis van 12 uur lang spreken mij niet aan.
Ik weet zeker als ik afgestudeerd ben, dat ik mijn klas waarschijnlijk nooit meer terug zie.
Iedereen kiest een ander route. Wat ik ook jammer vindt, is dat mijn klasgenoten van de middelbare school verhuist zijn naar een ander stad. Ik blijf dus alleen achter als ee van de weinige jongeren in een sterk vergrijsde wijk.
Ik vind zo moeilijk.
Aldus een autist genaamd PandaDrop die steeds meer vrienden verliest.
Volgens mijn ouders hoort het bij je leven (men heeft bij ouder worden steeds minder vrienden en daarbij op je werk of stage leer je weer nieuwe mensen kennen).
Verbeteringen van spellingcheckers zijn welkom.
[ Bericht 0% gewijzigd door PandaDrop op 25-11-2017 02:28:13 ]
Ik ben vierdejaars student op Hogeschool Rotterdam en ik heb ASS.
Sinds mijn jeugd heb ik moeite om contacten leggen en te onderhouden met anderen.
Op school had ik geen vrienden maar ik kende wel iedereen. Hun karakters beviel mij niet (druk, meidenjacht, energiedrank enz)
Via verenigingen en in de buurt heb wat mensen leren kennen inb4 amateurvoetbal. (inmiddels ben ik gestopt met amateurvoetbal, maar ik ging wel met ze op het trapveldje voetballen en Fifa spelen).
Op het hbo zelf heb ik in de eerste jaar ook geprobeerd om vriendschappen te maken. Dat ging prima. Het eerste jaar was het beregezellig maar ook erg stressvol voor iedereen (p-stress). Ook het voetbal-gebeuren thuis in mijn buurt liep op het rolletjes.
In het tweede jaar kwam ik opeens in een andere klas terecht en toen moest ik weer nieuwe mensen leren kennen. Dit keer ging het moeilijker omdat aantal mensen elkaar al kenden.
Helaas moesten een paar studenten stoppen (te weinig punten)
Helaas, een jaar nadat ik begon met mijn hbo, begonnen al de eerste kreukels in de vriendschappen van mijn buurt en bij het trapveldje te vertonen. Men kreeg een vriendin of had werk gevonden of hbo-stress trad op met uitval als gevolg. Ook hadden steeds meer mensen andere interesses (door hun studie techniek, economie, maatschappij etc). In het verleden gingen de gesprekken altijd over voetbal, auto's en gamen.
In het derde jaar ging ik voor een half jaar op stage. Ik had dezelfde klas als in het tweede jaar.
Maar tijdens de stageperiode had ik nauwelijks contact met andere studenten.
Na de stageperiode was omgang met ander studenten erg goed. Laatste paar weken hebben we aan de drank gezeten.
Maar thuis in mijn buurt was voetbal al bijna van van aardbodem verdwenen (men ging op kamers wonen), alleen de autisten bleven achter. Prima, maar toen merkte ik dat ik steeds minder vaak werd attent werd gewezen dat er voetbal was en erger nog ik werd niet altijd uitgenodigd op hun verjaardagen. Ik ontdekte wat de reden was. Ik zou te bemoeizuchtig zijn. Dat was de druppel, ik praat niet meer met ze.
In het vierde jaar ben ik aan een minor begonnen, ik moest weer nieuwe mensen leren kennen.
Maar al snel, na 2 weken ontdekte ik dat men alleen met zijn eigen projectgroepen omging. Binnen de minor werden naschools geen activiteiten gedaan die wel in de toenmalige derde jaar gebeurde. Dus ik ging langs andere minoren (daar zitten nu studenten van mijn toenmalige 3de jaar). Maar ik zie ze nauwelijks en ze gaan niet met studenten buiten hun minor om.
Studenten die voor een minor naar andere school zijn gegaan, deze personen spreek ik ook niet meer.
Vandaag hield ik een lang vragengesprek met een student van een ander minor die ik ken (toenmalige 3de jaar). Daaruit hoorde ik dat men eigenlijk minder behoefte heeft om plezierige activiteiten met andere studenten te doen, ze zijn voornamelijk bezig met het voorbereiden en vinden van een stageplek. Ook hun deeltijdbaan blokkeert ze om nog leuke activiteiten te doen.
Ik heb zelf geen werk en ik irriteer me dood aan als men roept: ik moet naar mijn werk.
Sommige studenten zijn langstudeerders en vinden het tijd om hun studie eindelijk een keer af te ronden. Ik heb het nog geprobeerd om bij de studievereniging mee te doen, maar daar kwam ik alleen eerstejaars en tweedejaars tegen. Want de derdejaars hebben nu stage.
En de vierdejaars waren nergens te bekennen.
Het bestuur zei dat ik altijd welkom ben op de studievereniging.... Ok, erg boeiend. Ik zit niet te wachten op contact met eerstejaars en tweedejaars!
Als laatste bij het vraaggesprek met een minor-student hoorde ik dat veel mensen bepaalde personen negeren die zij irritant of dom vinden. Huh, wat? Een zwarte lijst, zit ik daar ook bij?
Dat wist hij niet, maar hij vertelde dat veel studenten een besloten vriendengroep hebben en inmenging niet mogelijk is. Ook vertelde hij dat in zijn minor-klas studenten (techniek) van zijn opleiding niet met ander studenten (management) van zijn minor-klas omgaan. Een soort Apartheid binnen een klas dus
Een leraar dacht een leuke oplossing voor dit te hebben door een mooie afsluiter in een vorm van een vrijwillige reis naar Scandinavië en/of Zuidoost Azië te organiseren. Azië-reis was bijna 2000 euro en de Noord-Europareis was 500 euro. Maar ik vond Azië te duur, dus ik koos voor Noord-Europa. Achteraf gezien was dit een domme keuze. Want liefs 20 mensen gaan naar Azië. En mijn reis gaat waarschijnlijk niet door omdat er maar 5 mensen hadden aangemeld.
De rest van de studenten heeft geen keuze gemaakt en dat zijn juist 45 studenten. 45 studenten die niet op studiereis willen!!! 45 autisten die liever thuis blijven! Jullie kunnen natuurlijk roepen dat ik naar Azië moet gaan, maar het programma met o.a, wildwateractiviteiten en lange busreizen (250 km per dag) en een vliegreis van 12 uur lang spreken mij niet aan.
Ik weet zeker als ik afgestudeerd ben, dat ik mijn klas waarschijnlijk nooit meer terug zie.
Iedereen kiest een ander route. Wat ik ook jammer vindt, is dat mijn klasgenoten van de middelbare school verhuist zijn naar een ander stad. Ik blijf dus alleen achter als ee van de weinige jongeren in een sterk vergrijsde wijk.
Ik vind zo moeilijk.
Aldus een autist genaamd PandaDrop die steeds meer vrienden verliest.
Volgens mijn ouders hoort het bij je leven (men heeft bij ouder worden steeds minder vrienden en daarbij op je werk of stage leer je weer nieuwe mensen kennen).
Verbeteringen van spellingcheckers zijn welkom.
[ Bericht 0% gewijzigd door PandaDrop op 25-11-2017 02:28:13 ]
Je ouders hebben gelijk dat het bij het leven hoort. Vriendschappen op het, mbo hbo of de universiteit zijn nu eenmaal van korte duur. Na mijn bachelor ging iedereen zijn eigen weg en heb ik nauwelijks nog contact met deze mensen. Soms kom ik sporadisch iemand tegen van mijn oude opleiding en kletsen we wat, maar verder zit er ook niet meer in.
[ Bericht 4% gewijzigd door Buurtzwaan op 25-11-2017 01:03:29 ]
[ Bericht 4% gewijzigd door Buurtzwaan op 25-11-2017 01:03:29 ]
Juist mensen van je laatste opleiding vormen doorgaans hechte vriendschappen.quote:Op zaterdag 25 november 2017 00:49 schreef Buurtzwaan het volgende:
Je ouders hebben gelijk dat het bij het leven hoort. Vriendschappen op het, mbo hbo of de universiteit zijn nu eenmaal van korte duur. Na mijn bachelor ging iedereen zijn eigen weg en heb ik nauwelijks nog contact met deze mensen. Soms kom ik sporadisch iemand tegen van mijn oude opleiding en kletsen we wat, maar verder zit er ook niet meer in.
5 Ferrari's op videoband!
Niet als praktisch iedereen uit een ander land komt.quote:
[..]
Juist mensen van je laatste opleiding vormen doorgaans hechte vriendschappen.
Wat voor superinternationale studie heb je dan wel niet gedaan!?quote:
[..]
Niet als praktisch iedereen uit een ander land komt.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Dat ga ik uiteraard niet op Fok zetten.quote:Op zaterdag 25 november 2017 02:25 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Wat voor superinternationale studie heb je dan wel niet gedaan!?
Dan moet het wel HEUL speciaal zijnquote:Op zaterdag 25 november 2017 02:27 schreef Buurtzwaan het volgende:
[..]
Dat ga ik uiteraard niet op Fok zetten.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Ach dit klinkt niet zo vreemd hoor, als ik kijk met hoeveel ik nog van mijn opleiding contact heb is dat.....................even tellen hoor, uuhhhhhhhhh nou na 3 keer weer tellen wel met 1 klasgenoot.
Elke keer doorga je een andere route in het leven en dan kom je weer andere mensen tegen, die blijven of die gaan weer een andere kant op.
De vrienden waar ik elke donderdag en zaterdag mee in de kroeg,cafe en dansclub zat, heb ik nog maar met 1 contact, de rest is allemaal weer een andere kant op gegaan, nou van de vrienden uit mijn oude buurt is niemand over gebleven, moet zeggen dat ik de meeste vrienden heb overgehouden van mijn tijd in een hele andere stad, daar heb ik wel 3 contacten aan overgehouden.
Leven gaat door, ja het is moeilijk nieuwe contacten opdoen, maar vriendschappen opbouwen is een langzaam proces waarbij beiden tijd in moeten stoppen.
Elke keer doorga je een andere route in het leven en dan kom je weer andere mensen tegen, die blijven of die gaan weer een andere kant op.
De vrienden waar ik elke donderdag en zaterdag mee in de kroeg,cafe en dansclub zat, heb ik nog maar met 1 contact, de rest is allemaal weer een andere kant op gegaan, nou van de vrienden uit mijn oude buurt is niemand over gebleven, moet zeggen dat ik de meeste vrienden heb overgehouden van mijn tijd in een hele andere stad, daar heb ik wel 3 contacten aan overgehouden.
Leven gaat door, ja het is moeilijk nieuwe contacten opdoen, maar vriendschappen opbouwen is een langzaam proces waarbij beiden tijd in moeten stoppen.
Nee dat zijn vaak de mensen van basis en middelbare schoolleeftijd.quote:
[..]
Juist mensen van je laatste opleiding vormen doorgaans hechte vriendschappen.
Ik weet het eigenlijk niet... vierdejaars-studenten zijn wel minder vrolijk dan eindexamenleerlingen.quote:
[..]
Juist mensen van je laatste opleiding vormen doorgaans hechte vriendschappen.
Ik merk dat studenten meer verplichtingen hebben dan eindexamenleerlingen.
Alleen als je weer bij hun in de klas komt of toevallig op dezelfde vereniging zit.quote:Op zaterdag 25 november 2017 10:25 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Nee dat zijn vaak de mensen van basis en middelbare schoolleeftijd.
Ok, ik merk het al. Dit hoort bij het leven.
Ik zal dan weer op een vereniging moeten gaan of meer met expats omgaan. Expats hebben vaak geen Nederlandse vrienden (Het grote verschil met zolderkamerautisten is dat expats wel naar buiten komen). Nadeel is dat expats na 4 jaar weer uit Nederland vertrekken.
[ Bericht 10% gewijzigd door PandaDrop op 25-11-2017 11:41:11 ]
Welkom in de reis die het leven heet! Vriendschappen verwateren nu eenmaal. Vaak met een gegronde reden, verhuizen, andere studie, werk, gezin, kinderen.
Daar doe je helaas weinig aan. Het enige wat je kan doen is opzoek naar nieuwe vriendschappen, dingen ondernemen, werk zoeken.
Vooral ook gelukkig leren zijn met jezelf.
Daar doe je helaas weinig aan. Het enige wat je kan doen is opzoek naar nieuwe vriendschappen, dingen ondernemen, werk zoeken.
Vooral ook gelukkig leren zijn met jezelf.
Zie het als een busrit. Bij elke halte stappen er weer mensen in en uit. Zo is dat ook met vriendschappen.
Dit is diep.quote:
Zie het als een busrit. Bij elke halte stappen er weer mensen in en uit. Zo is dat ook met vriendschappen.
∞
Als je het geld kunt missen dan is Azie gewoon een prima ervaring.
Plus je kunt wat selfie's maken voor op tinder
Plus je kunt wat selfie's maken voor op tinder
Hoort er bij imo. Je veel vrienden op bijv een studentenvereniging, maar zodra je lid af wordt of je studie druk is raak je die mensen weer kwijt. Ik had heel veel mensen waar ik mee optrok, maar nu bij einde studie alleen nog een paar goede vriendinnen en een vriendengroep die ik een paar keer per jaar zie. Mensen komen en gaan. Ik zou na je studie lroberen om bijv op een sportclub te gaan en zo nog wat sociale activiteiten te ondernemen. Dan blijf je onder de mensen, anderen dan collega's.
Mensen die niet meegaan op studiereis bestempelen als autist Kijk, sommige mensen hebben wel vrienden en een vriendin om op normale vakanties mee te gaan en hebben die schoolvakanties wel gehad na de middelbare, snap je?
Kijk, sommige mensen hebben wel vrienden en een vriendin om op normale vakanties mee te gaan en hebben die schoolvakanties wel gehad na de middelbare, snap je?
Vrienden vanuit je eigen woonplaats zijn daarom makkelijker te behouden.
Zeker als je binding hebt met een bepaalde regio en je er zelf wilt gaan wonen. Op een HBO of UNI komen mensen vanuit alle windstreken.
Niet veel mensen hebben zin om constant een halfuur te gaan rijden naar vrienden.
We hebben overigens nog geluk dat we in een compact land wonen. In Duitsland wonen vrijwel alle families helemaal verspreid omdat bepaalde studies alleen maar in bepaalde gebieden zitten.
Je weet dan totaal niet waar je werk kunt gaan vinden en waar je dus contacten gaat opdoen.
Zeker als je binding hebt met een bepaalde regio en je er zelf wilt gaan wonen. Op een HBO of UNI komen mensen vanuit alle windstreken.
Niet veel mensen hebben zin om constant een halfuur te gaan rijden naar vrienden.
We hebben overigens nog geluk dat we in een compact land wonen. In Duitsland wonen vrijwel alle families helemaal verspreid omdat bepaalde studies alleen maar in bepaalde gebieden zitten.
Je weet dan totaal niet waar je werk kunt gaan vinden en waar je dus contacten gaat opdoen.
De Tour is net als de gevangenis van Dendermonde, er zijn er 20 ontsnapt en weeral is er geen enkele Belg bij.
Vind toch wel dat je studiegenoten en vrienden met elkaar verwarren. Je noemt naar mijn mening een kennis te snel een vriend. Op zijn best zou ik al die kennissen als gelegenheidsvrienden noemen dus dat zijn mensen die je toevallig ontmoet op activiteit x en beperkt afspreekt buiten die activiteit om en wanneer die activiteit verdwijnt dan verwatert het contact langzamerhand of per direct.
Een keer trek je de conclusie
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Vriendschap is een illusie
Vriendschap is een droom
Een pakketje schroot, met een dun laagje chroom
Signature:
Maximaal 4 regels
Maximaal 250 tekens
(te kort? neem een abonnement)
Maximaal 4 regels
Maximaal 250 tekens
(te kort? neem een abonnement)
Ik zelf krijg altijd wel nieuwe vrienden. Maar ik zou toch nog wat vrienden maken op het hbo. Straks als je gaat werken heb je daar geen tijd meer voor.
Als je geen tijd hebt voor vrienden maken hoe kan je dan de vriendschappen fatsoenlijk onderhouden? Elk jaar een keer een etentje? Dat noem ik namelijk niet echt vrienden. Wat versta je onder vrienden? Ik zelf heb wel honderd vrienden, waarvan ik wel een paar tiental echt vertrouw alhoewel ik maar een paar echte echte vrienden heb. En zelfs met die echt echte vrienden heb ik veel moeite om de relatie te onderhouden. 2 doen hbo, een zit in wisselend in de nachtdienst en een in de avond dienst. En ze hebben een vriendin.quote:
Ik zelf krijg altijd wel nieuwe vrienden. Maar ik zou toch nog wat vrienden maken op het hbo. Straks als je gaat werken heb je daar geen tijd meer voor.
Zogenaamde vrienden kunnen ook mensen zijn die in het zelfde vakgebied gedesinteresseerd zijn en waar je goed kan praten over je favoriete onderwerp, je studie.
Signature:
Maximaal 4 regels
Maximaal 250 tekens
(te kort? neem een abonnement)
Maximaal 4 regels
Maximaal 250 tekens
(te kort? neem een abonnement)
Dit dus ...quote:
Welkom in de reis die het leven heet! Vriendschappen verwateren nu eenmaal. Vaak met een gegronde reden, verhuizen, andere studie, werk, gezin, kinderen.
Daar doe je helaas weinig aan. Het enige wat je kan doen is opzoek naar nieuwe vriendschappen, dingen ondernemen, werk zoeken.
Vooral ook gelukkig leren zijn met jezelf.
|
|
