R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Haha, kom hier al een tijdje. Weet echt wel hoe ik normaal mijn instellingen moet aanpassen, maar het kan gewoon niet meer. Heb echt zelf niet aan mijn instellingen zitten klooien in mijn vage bui, toen was het al heel wat als ik gewoon antwoord gaf in letters..quote:
Edit: Hum, kan mobiel nog wel het een en ander. Er is iets gewijzigd als het goed is.
Vaag zegquote:Op dinsdag 28 november 2017 06:11 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Haha, kom hier al een tijdje. Weet echt wel hoe ik normaal mijn instellingen moet aanpassen, maar het kan gewoon niet meer. Heb echt zelf niet aan mijn instellingen zitten klooien in mijn vage bui, toen was het al heel wat als ik gewoon antwoord gaf in letters..
FA'tje dan om raad vragen?
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Waarom? Het stoort mij verder niet, gaf alleen antwoord op jullie vragen/quote:
Vind het wel relaxed. Er knippert niets meer, beweegt niks, zijn geen kleuren meer, erg rustig voor de ogen en het brein.
Hum, zie nu ook dat mijn kloon een permanente ban heeft. Denk dat ik met mijn andere account aan het posten ben geweest en dat er iets met mijn IP is gebeurd.
Zat denk ik op mijn telefoon op Joop en op de laptop op mijn andere account, zonder dat ik het doorhad.
Haha, lekker dan.
Zat denk ik op mijn telefoon op Joop en op de laptop op mijn andere account, zonder dat ik het doorhad.
Haha, lekker dan.
Wat een heftig verhaal... Ik ben blij dat het goed met je is gekomen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dankjewel!quote:
Wat een heftig verhaal... Ik ben blij dat het goed met je is gekomen
Contacteer daarvoor even een FAquote:
Hum, zie nu ook dat mijn kloon een permanente ban heeft. Denk dat ik met mijn andere account aan het posten ben geweest en dat er iets met mijn IP is gebeurd.
Zat denk ik op mijn telefoon op Joop en op de laptop op mijn andere account, zonder dat ik het doorhad.
Haha, lekker dan.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ow, sorry, zat meer hardop te denken, omdat men er naar vroeg. Geloof dat ik nog niet klaar ben om geconfronteerd te worden met de feiten.quote:
Ook helemaal prima. Belangrijkste is dat je weer beter in je vel zitquote:
[..]
Ow, sorry, zat meer hardop te denken, omdat men er naar vroeg. Geloof dat ik nog niet klaar ben om geconfronteerd te worden met de feiten.
.
“What do I wear in bed? Why, Chanel No. 5, of course”
Ja, absoluut. Het schijnt heel normaal te zijn dat familie en bekenden de eerste keer boos of geïrriteerd reageren als zo iets gebeurt.quote:
Jopie78,
Kun je eventueel de volgende keer wel terecht bij de mensen bij wie je hulp hebt gevraagd?
De eerste dagen was ik gewoon "raar". Dan kwam ik bijvoorbeeld bij iemand langs door de achterdeur en liep er door de voordeur weer uit. Of ik zei langs te komen in de ochtend, wat niet lukte, want tijd bestond niet, en stond dan om 11 uur 's avonds voor de deur.
Als je een vraag stelde, gaf ik gewoon antwoord, maar ik kon niet bij dagen of tijden komen. Dus het leek bijna normaal, buiten dat ik dus niet op afspraken verscheen. Ik woon alleen, dus was de meeste tijd alleen en viel niemand lastig, dus dacht men dat het wel weer ging. Nu weten alle buren het (ben bij iedereen langs gegaan), is het bekend bij de huisarts en crisisdienst en mijn ouders/broer/zus zijn bij de huisarts langs geweest. Die weten nu dus ook wat ze volgende keer moeten doen.
Het is natuurlijk ook best gek als iemand je om 4 uur wakker belt en dan ophangt. Of langskomt, met je wil dansen en dan weer vertrekt. Pas op de laatste dag ging ik echt gevaarlijke dingen doen en was ik helemaal "weg", tot die tijd was ik vooral verwarrend, maar ook niet. Dus werden mensen boos, omdat er ogenschijnlijk niets leek te zijn. Die mensen zagen maar een paar minuten op een lange periode, het is ze dus ook niet kwalijk te nemen.
Moet er nu zelfs voor waken dat ik niet als een klein kind word behandeld.
Oke gelukkig!quote:Op dinsdag 28 november 2017 07:44 schreef Jopie78 het volgende:
[..]
Ja, absoluut. Het schijnt heel normaal te zijn dat familie en bekenden de eerste keer boos of geïrriteerd reageren als zo iets gebeurt.
De eerste dagen was ik gewoon "raar". Dan kwam ik bijvoorbeeld bij iemand langs door de achterdeur en liep er door de voordeur weer uit. Of ik zei langs te komen in de ochtend, wat niet lukte, want tijd bestond niet, en stond dan om 11 uur 's avonds voor de deur.
Als je een vraag stelde, gaf ik gewoon antwoord, maar ik kon niet bij dagen of tijden komen. Dus het leek bijna normaal, buiten dat ik dus niet op afspraken verscheen. Ik woon alleen, dus was de meeste tijd alleen en viel niemand lastig, dus dacht men dat het wel weer ging. Nu weten alle buren het (ben bij iedereen langs gegaan), is het bekend bij de huisarts en crisisdienst en mijn ouders/broer/zus zijn bij de huisarts langs geweest. Die weten nu dus ook wat ze volgende keer moeten doen.
Het is natuurlijk ook best gek als iemand je om 4 uur wakker belt en dan ophangt. Of langskomt, met je wil dansen en dan weer vertrekt. Pas op de laatste dag ging ik echt gevaarlijke dingen doen en was ik helemaal "weg", tot die tijd was ik vooral verwarrend, maar ook niet. Dus werden mensen boos, omdat er ogenschijnlijk niets leek te zijn. Die mensen zagen maar een paar minuten op een lange periode, het is ze dus ook niet kwalijk te nemen.
Moet er nu zelfs voor waken dat ik niet als een klein kind word behandeld.
Was dit de eerste keer?
Het blijft mij verbazen waar het brein toe in staat is
Ja, daarom zie ik het ook niet als negatief. Als je weet wat je nog meer kan zien met je brein, als je -ik- weg is, man man man...quote:
Oke gelukkig!
Was dit de eerste keer?
Het blijft mij verbazen waar het brein toe in staat is
Nee, achteraf de tweede keer. Vorige keer was het alleen heel kort en dacht ik dat het aan stress lag. Was toen net geopereerd. Ondanks dat ik helemaal geen stress had, heb ik dit toen maar geaccepteerd als waarheid. Was nu ook helemaal niet depressief of gestrest, was juist enorm ontspannen en meditatief die periode.
Het gevoel was ook meer verlichting.. Totaal geen angst, vorige keer ook niet. Ben er dus ook nog niet uit of het een geforceerde ontwaking van het derde oog was door het magnetisch veld van de MRI of dat er echt iets fout zit in mijn hoofd. Voor de veiligheid is het protocol van het laatste gestart, maar zelf hou ik erg rekening met het eerste. Het zorgt er in ieder geval voor dat ik creatiever ben dan ooit. Sta te schilderen, heb de hele dag muziek aanstaan (vroeger altijd stilte) en voel mij voor het eerst verbonden met de mensen om mij heen. Alsof mijn autisme is doorbroken. Kan ook huilen en begrip tonen, iets wat normaal niet echt mijn ding was.
Vroeger werd je een sjamaan genoemd na zo'n ervaring, nu gek. Ik kies er maar voor om een sjamaan te worden, want wie wil er nou gek zijn!?
Ik denk dat je er maar vanuit moet gaan dat er iets 'mis' is in je hoofdquote:
[..]
Ja, daarom zie ik het ook niet als negatief. Als je weet wat je nog meer kan zien met je brein, als je -ik- weg is, man man man...
Nee, achteraf de tweede keer. Vorige keer was het alleen heel kort en dacht ik dat het aan stress lag. Was toen net geopereerd. Ondanks dat ik helemaal geen stress had, heb ik dit toen maar geaccepteerd als waarheid. Was nu ook helemaal niet depressief of gestrest, was juist enorm ontspannen en meditatief die periode.
Het gevoel was ook meer verlichting.. Totaal geen angst, vorige keer ook niet. Ben er dus ook nog niet uit of het een geforceerde ontwaking van het derde oog was door het magnetisch veld van de MRI of dat er echt iets fout zit in mijn hoofd. Voor de veiligheid is het protocol van het laatste gestart, maar zelf hou ik erg rekening met het eerste. Het zorgt er in ieder geval voor dat ik creatiever ben dan ooit. Sta te schilderen, heb de hele dag muziek aanstaan (vroeger altijd stilte) en voel mij voor het eerst verbonden met de mensen om mij heen. Alsof mijn autisme is doorbroken. Kan ook huilen en begrip tonen, iets wat normaal niet echt mijn ding was.
Vroeger werd je een sjamaan genoemd na zo'n ervaring, nu gek. Ik kies er maar voor om een sjamaan te worden, want wie wil er nou gek zijn!?
Ga je nu onderzoeken krijgen of hebben ze dat na de eerste keer gedaan? En ik wil je best sjamaan noemen
Ben me nu pas bewust dat er een eerdere keer was. En er zal ongetwijfeld van alles mis zijn met mijn hoofd.quote:
Ik denk dat je er maar vanuit moet gaan dat er iets 'mis' is in je hoofd
En ik wil je best sjamaan noemen
Heb volgende week een afspraak bij een neuroloog, die gaat op verder onderzoek. Liep al bij het ziekenhuis, wordt serieus naar gekeken gezien mijn ziekteverleden.
Edit: Joop is prima. Het is meer een innerlijk iets.
Zeker tijdens de psychose word je de informatie en kennis die je bezit, je kan dus beter veel lezen over verlichting en het helen van energie, dan dat je je zorgen gaat maken om ziekte, pijn en angst. Vul mijn hoofd liever met licht dan duisternis. [ Bericht 9% gewijzigd door _I op 28-11-2017 08:33:29 ]
|
|
