R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Mag ik je even vertellen dat je zenuwachtig mag zijn? En dat ook een normaal mens er bloednerveus van zou worden als zijn inkomen zo op het spel staat?quote:Op maandag 20 november 2017 13:37 schreef bloempjuh het volgende:
Hier ook baggerdag. Zit mezelf compleet in de weg, blijf maar in hetzelfde cirkeltje hangen ("Just snap out of it", "Stel je niet zo aan" en "Doe toch eens NORMAAL, gek!"), wat me echt helemaal niet helpt zo vlak voor de rechtszaak op donderdag.
Vooral die laatste gedachte doet me echt pijn. 'Normaal zijn' is iets waar ik pas 33 jaar naar streef, dus dat gaat niet van de ene op de andere dag. Maar gek zijn of worden is wel een heel grote (en enigszins realistische, aangezien er van beide ouders aanleg voor bipolaire stoornissen in mijn systeem zit) angst.
Op dit soort dagen wil ik echt mijn kop tegen een muur timmeren.
Niet van je moet het nu aannemen, want ik weet dat het niet zo werkt. Maar het is dus echt niet zo gek wat je allemaal voelt dus laat je niet hierdoor gek maken zeg maar.
Thnx.quote:Op maandag 20 november 2017 14:10 schreef Fripsel het volgende:
[..]
Mag ik je even vertellen dat je zenuwachtig mag zijn? En dat ook een normaal mens er bloednerveus van zou worden als zijn inkomen zo op het spel staat?
Ik ga even domme tv kijken vandaag, want ik geloof niet dat er nog iets uit mijn handen gaat komen vandaag.
Mon 'en!
Wat kunnen ggz instellingen toch slecht georganiseerd zijn. Krijg je een voicemail of je terug wilt bellen, vertelt de ene miep van het secretariaat dat je het verkeerde nummer hebt en de volgende heeft geen idee wie jouw gebeld heeft. Sowieso zijn die mensen echt totaal niet te bereiken. Alsof je de koningin wilt spreken.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Vertel mij wat. Dat hij vorige week de helft van mijn recepten is vergeten heb ik laten bezinken. En dat was zijn zoveelste slordigheidsfoutje. Dus ik zou liever een andere psychiater willen. Dus dat heb ik besproken met de psycholoog.quote:
Wat kunnen ggz instellingen toch slecht georganiseerd zijn. Krijg je een voicemail of je terug wilt bellen, vertelt de ene miep van het secretariaat dat je het verkeerde nummer hebt en de volgende heeft geen idee wie jouw gebeld heeft. Sowieso zijn die mensen echt totaal niet te bereiken. Alsof je de koningin wilt spreken.
Dat kan wel, maar ze kan me niet garanderen dat "het team" beslist dat ik dan eerst in gesprek moet met hem. Nou bespreek dan maar lekker niks. Ik heb genoeg confrontaties en dingen.
Oja, alles moet eerst met "het team" besproken worden.quote:
[..]
Vertel mij wat. Dat hij vorige week de helft van mijn recepten is vergeten heb ik laten bezinken. En dat was zijn zoveelste slordigheidsfoutje. Dus ik zou liever een andere psychiater willen. Dus dat heb ik besproken met de psycholoog.
Dat kan wel, maar ze kan me niet garanderen dat "het team" beslist dat ik dan eerst in gesprek moet met hem. Nou bespreek dan maar lekker niks. Ik heb genoeg confrontaties en dingen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ja ze vond het ook niet leuk dat ik dan met deze oplossing met een psychiater bleef zitten waar ik me niet prettig bij voel, als ik niet wil dat ze het aan gaat kaarten.quote:
[..]
Oja, alles moet eerst met "het team" besproken worden.
Was er een beetje klaar mee dat ik dat dan toegespeeld krijg. Heb gezegd dat ze dat dan maar haar team voor aan zou moeten kijken, dat dat eigenlijk niet fair is want dat ik zelf zou moeten kunnen bepalen welk gesprek ik wel en niet aan ga. Zeker als het om goede medicijnen gaat. En dat ze dat niet bij mij weg kan leggen.
Het zijn echt slordigheidsfouten. En dan niet 1, maar steeds meer.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 20-11-2017 16:16:34 ]
quote:
[..]
Ja ze vond het ook niet leuk dat ik dan met deze oplossing met een psychiater bleef zitten waar ik me niet prettig bij voel, als ik niet wil dat ze het aan gaat kaarten.
Was er een beetje klaar mee dat ik dat dan toegespeeld krijg. Heb gezegd dat ze dat dan maar haar team voor aan zou moeten kijken, dat dat eigenlijk niet fair is want dat ik zelf zou moeten kunnen bepalen welk gesprek ik wel en niet aan ga. Zeker als het om goede medicijnen gaat. En dat ze dat niet bij mij weg kan leggen.
Het zijn echt slordigheidsfouten. En dan niet 1, maar steeds meer.Vervelend zo'n man. Ik zou dan idd gewoon met de vuist op tafel slaan en een nieuwe willen. Dat soort laconiek gedrag mag die best wel voor op de vingers getikt worden. Maar dat zal wel het laatste zijn waar je je mee bezig wilt houden. Heb je niet iemand die je hierbij kan helpen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Goed dat je dat zegt! Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht! Mijn vriend woont veel te ver dus die kan niet zomaar mee. Maar mijn maatschappelijk werkster is wel beschikbaar voor zulke dingen volgens mij.quote:
[..]
Vervelend zo'n man. Ik zou dan idd gewoon met de vuist op tafel slaan en een nieuwe willen. Dat soort laconiek gedrag mag die best wel voor op de vingers getikt worden. Maar dat zal wel het laatste zijn waar je je mee bezig wilt houden. Heb je niet iemand die je hierbij kan helpen?
Dat lijstje met haar word ook alleen maar langer.
Wat raden jullie als vrijwilligerswerk aan? Ik moet echt weer ergens mee gaan beginnen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Bibliotheek (ik ga morgen op gesprek), taalmaatje, horeca in het buurthuis, kaartjes controleren bij het theater/museum..?quote:
Wat raden jullie als vrijwilligerswerk aan? Ik moet echt weer ergens mee gaan beginnen.
Mon 'en!
Taalmaatje lijkt me wel wat, alleen jammer dat die hier niet zitten.quote:
[..]
Bibliotheek (ik ga morgen op gesprek), taalmaatje, horeca in het buurthuis, kaartjes controleren bij het theater/museum..?
Valt sowieso geen fuck te vinden hier in Limburg.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Je kan bij de gemeente vragen om hulp om te zoeken naar vrijwilligerswerk dat bij je past.quote:
[..]
Taalmaatje lijkt me wel wat, alleen jammer dat die hier niet zitten.
Waar liggen je interesses in het algemeen?
https://www.humanitas.nl/programmas/taalmaatjes/locaties/quote:
[..]
Taalmaatje lijkt me wel wat, alleen jammer dat die hier niet zitten.
http://maatschappelijknetwerklimburg.nl/nieuws-item/taalmaatjes
?
Mon 'en!
Ik zal eens bij mijn jongerencoach informeren. Mijn interesses zijn door de jaren eigenlijk een voor een afgestorven.quote:
[..]
Je kan bij de gemeente vragen om hulp om te zoeken naar vrijwilligerswerk dat bij je past.
Waar liggen je interesses in het algemeen?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Hmm. Zijn er wel dingen waar je aan denkt, die een lichtpuntje doen branden maar die je dan afkapt met de gedachte "word hem toch niet?".quote:
[..]
Ik zal eens bij mijn jongerencoach informeren. Mijn interesses zijn door de jaren eigenlijk een voor een afgestorven.
Ja maar dat zijn alleen persoonlijke doelen. Dus niet echt iets dat zo een twee aansluit op vrijwilligerswerk.quote:
[..]
Hmm. Zijn er wel dingen waar je aan denkt, die een lichtpuntje doen branden maar die je dan afkapt met de gedachte "word hem toch niet?".
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik zou ze toch opschrijven. Misschien kan je jongerencoach er wel iets uithalen waarmee vrijwilligerswerk een opstapje kan zijn.quote:
[..]
Ja maar dat zijn alleen persoonlijke doelen. Dus niet echt iets dat zo een twee aansluit op vrijwilligerswerk.
Ja ik hou ontzettend van honden dus iets met dieren zou wel tof zijn, maar daar is hier ook niks in te vinden helaas.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Op school heb ik een brainstorm techniek geleerd, waarbij je eerst moet schrijven/ideeen spuien, en dan pas mag oordelen. Want als je alles meteen al afschiet, kom je nooit ergens toe heel kort gezegd.quote:
Ja ik hou ontzettend van honden dus iets met dieren zou wel tof zijn, maar daar is hier ook niks in te vinden helaas.
Als jij nou schrijft, dan laat je al super veel initiatief zien en loop je ter plekke ook niet zo vast in het doemdenken, en dan kan de jongerencoach mooi zijn werk doen door te kijken naar wat nou realistisch is en niet.
Probeer het eens.
Gewoon schrijven, ieder mogelijk lichtpuntje. En er verder NIKS mee doen. Briefje wegleggen. Klaar.
Misschien vrijwilligerswerk in een dierenasiel?quote:
Ja ik hou ontzettend van honden dus iets met dieren zou wel tof zijn, maar daar is hier ook niks in te vinden helaas.
Er is hier in de buurt echt niks met dieren te vinden. Anders was ik daar al opgesprongen.quote:
[..]
Misschien vrijwilligerswerk in een dierenasiel?
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb morgen weer een gesprek met de psycholoog. Nu wil ik haar graag vertellen over afgelopen zaterdag.
Mijn valkuil bij dit soort dingen is dat ik dan uitgebreid vertel over wat er goed ging maar niet dat ik de dagen ervoor zo enorm opzag tegen het aan de groep vertellen wat er is gebeurd en dat dat moet stoppen. Ik heb echt veel tijd nagedacht over wat ik precies wilde zeggen, het uiteindelijk opgeschreven en wel 10 keer geoefend. Ik heb nog steeds moeite mwt dingen onthouden. En dit werd eigenlijk in mijn hoofd nest een vage brij.
Komt denk ik omdat ik eigenlijk had willen zeggen 'ik heb gehoord dat een groepje achter mijn rug kletst over hoe ik er psychisch bijzit en probeert me dwars te zitten. Dat soort achterbaks schoolpleingedrag en laat je maar lekker thuis, en als je een confrontatie niet aankan moet je eens goed nadenken of je psychisch wel in staat bent aan dit soort groepsactiviteiten mee te doen.'
En ik heb ook wel genoten van hoe betrapt ze keken. Denk niet dat ik er een seconde om zou rouwen als ze onder een vrachtwagen zouden lopen.
Maar ik vind t ergens erg dat ik dat soort dingen denk. Hoewel ik gedachten heb dat ze wat mij betreft kunnen doodvallen, en ze ook echr niks goeds toewens, wil ik tegelijk ook niet een mens zijn die anderen iets slechts toewenst. Hebben meer mensen dit soort gedachten?
Mijn valkuil bij dit soort dingen is dat ik dan uitgebreid vertel over wat er goed ging maar niet dat ik de dagen ervoor zo enorm opzag tegen het aan de groep vertellen wat er is gebeurd en dat dat moet stoppen. Ik heb echt veel tijd nagedacht over wat ik precies wilde zeggen, het uiteindelijk opgeschreven en wel 10 keer geoefend. Ik heb nog steeds moeite mwt dingen onthouden. En dit werd eigenlijk in mijn hoofd nest een vage brij.
Komt denk ik omdat ik eigenlijk had willen zeggen 'ik heb gehoord dat een groepje achter mijn rug kletst over hoe ik er psychisch bijzit en probeert me dwars te zitten. Dat soort achterbaks schoolpleingedrag en laat je maar lekker thuis, en als je een confrontatie niet aankan moet je eens goed nadenken of je psychisch wel in staat bent aan dit soort groepsactiviteiten mee te doen.'
En ik heb ook wel genoten van hoe betrapt ze keken. Denk niet dat ik er een seconde om zou rouwen als ze onder een vrachtwagen zouden lopen.
Maar ik vind t ergens erg dat ik dat soort dingen denk. Hoewel ik gedachten heb dat ze wat mij betreft kunnen doodvallen, en ze ook echr niks goeds toewens, wil ik tegelijk ook niet een mens zijn die anderen iets slechts toewenst. Hebben meer mensen dit soort gedachten?
Heb ik bij mensen die me het leven zuur gemaakt hebben ook ja. Maar niet bij zo'n situatie waar mensen achter je rug over je praten. Volgens mij voel je je extreem aangevallen maar zo zitten mensen nou eenmaal in elkaar, die roddelen. Ik maak me er zelf ook wel eens schuldig aan.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Schrijf de dingen die je durft te zeggen alvast op. Dat helpt mij vaak erg, en ik slaap er ook rustiger door. Ik pak het dan ook meteen aan het begin van de afspraak op tafel en leg het op het bureau. Als ik er dan zelf niet over begin is mijn psycholoog wel zo slim.quote:
Ik heb morgen weer een gesprek met de psycholoog. Nu wil ik haar graag vertellen over afgelopen zaterdag.
Mijn valkuil bij dit soort dingen is dat ik dan uitgebreid vertel over wat er goed ging maar niet dat ik de dagen ervoor zo enorm opzag tegen het aan de groep vertellen wat er is gebeurd en dat dat moet stoppen. Ik heb echt veel tijd nagedacht over wat ik precies wilde zeggen, het uiteindelijk opgeschreven en wel 10 keer geoefend. Ik heb nog steeds moeite mwt dingen onthouden. En dit werd eigenlijk in mijn hoofd nest een vage brij.
Komt denk ik omdat ik eigenlijk had willen zeggen 'ik heb gehoord dat een groepje achter mijn rug kletst over hoe ik er psychisch bijzit en probeert me dwars te zitten. Dat soort achterbaks schoolpleingedrag en laat je maar lekker thuis, en als je een confrontatie niet aankan moet je eens goed nadenken of je psychisch wel in staat bent aan dit soort groepsactiviteiten mee te doen.'
En ik heb ook wel genoten van hoe betrapt ze keken. Denk niet dat ik er een seconde om zou rouwen als ze onder een vrachtwagen zouden lopen.
Maar ik vind t ergens erg dat ik dat soort dingen denk. Hoewel ik gedachten heb dat ze wat mij betreft kunnen doodvallen, en ze ook echr niks goeds toewens, wil ik tegelijk ook niet een mens zijn die anderen iets slechts toewenst. Hebben meer mensen dit soort gedachten?
En ik heb dat laatste soort gedachtes niet. Ik van het het extreme andere soort en ik haat het. Mijn ex heeft me zoveel geflikt en mijn hele meubilair staat er nog steeds zeg maar. Het is waarom ik vast loop in het leven o.a. Als ik iemand een fiets zie stelen zie ik als het ware al voor me hoe zijn kind thuis honger heeft. Niet om het goed te praten. Waardoor ik dus ook veel opkrop want daardoor kunnen mensen wel over mijn grenzen gaan. En uiteindelijk ploft dat. En die ontploffingen leveren ellende op. Dus ga ik mezelf weer haten dat ik zo ben. En Nouja dat is een neergaande cirkel die ooit begonnen is bij misbruik in een ver verleden.
Ik heb wel een periode gehad dat ik een een "mindfullness" riviertje had, waar ik mensen die me slecht behandelde inschopte. Maar daar voelde ik me dan meteen weer schuldig om.
Ik heb wel een allergie. Dat zijn mensen die niet leren zeg maar. Die blind zijn voor wat ze doen. Maar die ga ik dan niet haten ofzo. Daar kan ik heel leuk mee kletsen. Als ze me op persoonlijk niveau maar met rust laten en niet gaan zitten veroordelen.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 20-11-2017 23:12:48 ]
Vergeet niet dat die positieve dingen ook heel belangrijk zijn. Want daaruit blijkt dat je het dus wel kunt. Maar schrijf het gewoon op inderdaad. Oefenen hoeft niet eens, je kunt het natuurlijk ook gewoon je psycholoog laten lezen.quote:
Ik heb morgen weer een gesprek met de psycholoog. Nu wil ik haar graag vertellen over afgelopen zaterdag.
Mijn valkuil bij dit soort dingen is dat ik dan uitgebreid vertel over wat er goed ging maar niet dat ik de dagen ervoor zo enorm opzag tegen het aan de groep vertellen wat er is gebeurd en dat dat moet stoppen. Ik heb echt veel tijd nagedacht over wat ik precies wilde zeggen, het uiteindelijk opgeschreven en wel 10 keer geoefend. Ik heb nog steeds moeite mwt dingen onthouden. En dit werd eigenlijk in mijn hoofd nest een vage brij.
Komt denk ik omdat ik eigenlijk had willen zeggen 'ik heb gehoord dat een groepje achter mijn rug kletst over hoe ik er psychisch bijzit en probeert me dwars te zitten. Dat soort achterbaks schoolpleingedrag en laat je maar lekker thuis, en als je een confrontatie niet aankan moet je eens goed nadenken of je psychisch wel in staat bent aan dit soort groepsactiviteiten mee te doen.'
En ik heb ook wel genoten van hoe betrapt ze keken. Denk niet dat ik er een seconde om zou rouwen als ze onder een vrachtwagen zouden lopen.
Maar ik vind t ergens erg dat ik dat soort dingen denk. Hoewel ik gedachten heb dat ze wat mij betreft kunnen doodvallen, en ze ook echr niks goeds toewens, wil ik tegelijk ook niet een mens zijn die anderen iets slechts toewenst. Hebben meer mensen dit soort gedachten?
Ik heb met mijn psycholoog sowieso de afspraak dat ik haar van alles mag mailen als het nodig is. Ik maak er in principe weinig gebruik van maar ik mail dagelijks sowieso een dagoverzicht met activiteiten en nog wat andere zaken. Als er dan echt iets is komt dan via dat document sowieso wel naar boven en hebben we het daarover. Is dat geen idee voor jou?
Ik had er de pest in dat ik moest vandaag. En ik heb mezelf zelfs nog een kledingwinkel ingekregen om van de overgebleven jascentjes winterkleding te halen vandaag. En ik heb er nog een pest humeur aan overgehouden.
Sorry. Dat heb ik niet zo vaak dat ik echt zo duidelijk echt de pest er in heb.
Sorry. Dat heb ik niet zo vaak dat ik echt zo duidelijk echt de pest er in heb.
Welkom bij de club.quote:
Ik had er de pest in dat ik moest vandaag. En ik heb mezelf zelfs nog een kledingwinkel ingekregen om van de overgebleven jascentjes winterkleding te halen vandaag. En ik heb er nog een pest humeur aan overgehouden.
Sorry. Dat heb ik niet zo vaak dat ik echt zo duidelijk echt de pest er in heb.
Had vandaag ook de pest in ja, heb er weer wat verhitte discussies op nagehouden elders. Als ik het dan teruglees moet ik wel lachen dat ik zo opgefokt ben soms.
Als ik het dan teruglees moet ik wel lachen dat ik zo opgefokt ben soms.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik denk dat je wel gelijk hebt en ik me erg aangevallen voel. Kan echt woest worden dat ze t lef hebben om over zoiets persoonlijks van mij te gaan zitten kletsen en zonder dat ze zeker zijn van hun aanname actie ondernemen die mijn plannen dwarszit. Juist dat ze in mijn optiek helemaal niet kunnen inschatten hoe ik erbij zit en toch de aanname doen dat het niet goed genoeg is zonder ook maar iets te checken prikt behoorlijk. Nu kijken hoe ik het los kan laten want ik denk niet dat ik nog iets anders constructiefs kan doen.quote:
Heb ik bij mensen die me het leven zuur gemaakt hebben ook ja. Maar niet bij zo'n situatie waar mensen achter je rug over je praten. Volgens mij voel je je extreem aangevallen maar zo zitten mensen nou eenmaal in elkaar, die roddelen. Ik maak me er zelf ook wel eens schuldig aan.
Het is bij mij heel dubbel. Ik weet echt wel hoe ik dit soort situaties constructief kan aanpakken rn doe dat ook meestal wel.quote:
[..]
Vergeet niet dat die positieve dingen ook heel belangrijk zijn. Want daaruit blijkt dat je het dus wel kunt. Maar schrijf het gewoon op inderdaad. Oefenen hoeft niet eens, je kunt het natuurlijk ook gewoon je psycholoog laten lezen.
Ik heb met mijn psycholoog sowieso de afspraak dat ik haar van alles mag mailen als het nodig is. Ik maak er in principe weinig gebruik van maar ik mail dagelijks sowieso een dagoverzicht met activiteiten en nog wat andere zaken. Als er dan echt iets is komt dan via dat document sowieso wel naar boven en hebben we het daarover. Is dat geen idee voor jou?
Mijn gedachten zijn meestal wat minder constructief. En dit soort dingen kan me lang bezighouden. En daar heb ik meestal vooral mezelf mee want ik kan mezelf wel zover beheersen dat ik er niks mee doe. Ik loop er alleen steeds mee rond en over na te denken.
Kan de psychiater situatie niet loslaten. Voel me er zo gefrustreerd om. Hoor hem zo zo laconiek zeggen "merk je niks van, dat je stopt met de quatiapine, geen afkickverschijnselen, is echt alleen de slaap". En dat ik zo'n domme koe ben om dat aan te nemen. En als ik dat dan later nog eens check bij hem pas gaan googlen? en erachter komen dat die uitwerking doorgaat tot overdag.
Terwijl het mijn allerergste traumaflashbacks met 95% verminderd heeft. Het is toch zijn taak om dat soort dingen te checken.
Ik kan het niet loslaten. En het is niet de eerste fout. En dat dan gewoon om een andere psychiater vragen niet genoeg is terwijl ze vanaf het begin al zeggen "als de klik er niet is, of er is iets, gewoon aangeven".
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 14:58:28 ]
Terwijl het mijn allerergste traumaflashbacks met 95% verminderd heeft. Het is toch zijn taak om dat soort dingen te checken.
Ik kan het niet loslaten. En het is niet de eerste fout. En dat dan gewoon om een andere psychiater vragen niet genoeg is terwijl ze vanaf het begin al zeggen "als de klik er niet is, of er is iets, gewoon aangeven".
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 14:58:28 ]
Knuffels. Wat een kutsituatie zeg. Ik zou t iig wel doorzetten. Het is toch ook niks als je elke keer vol stress zit omdat je er niet op durft te vertrouwen dat het goed gaat.quote:
Kan de psychiater situatie niet loslaten. Voel me er zo gefrustreerd om. Hoor hem zo zo laconiek zeggen "merk je niks van, dat je stopt met de quatiapine, geen afkickverschijnselen, is echt alleen de slaap". En dat ik zo'n domme koe ben om dat aan te nemen. En als ik dat dan later nog eens check bij hem pas gaan googlen? en erachter komen dat die uitwerking doorgaat tot overdag.
Terwijl het mijn allerergste traumaflashbacks met 95% verminderd heeft. Het is toch zijn taak om dat soort dingen te checken.
Ik kan het niet loslaten. En het is niet de eerste fout. En dat dan gewoon om een andere psychiater vragen niet genoeg is terwijl ze vanaf het begin al zeggen "als de klik er niet is, of er is iets, gewoon aangeven".
Ik heb met mn psycholoog besproken dat ik mn boosheid zo moeilijk kan loslaten. Ze vroeg best goed door en eigenlijk kwamen we erop dat ik van mezelf nooit boos mag zijn omdat ik dat heel beangstigend vind. In mijn hoofd koppel ik dat aan de woede van mijn vader vroeger en dat was wel iets om bang van te zijn.
Ze moedigde me aan om te gaan kijken naar manieren om mijn boosheid te ventileren, naar buiten te laten komen. Mogelijk met sport, of door een kussen in elkaar te slaan. Ik vind dat echt moeilijk om me alleen al voor te stellen dat ik mn boosheid fysiek eruit gooi. Maar ze heeft wel gelijk denk ik dat door het steeds binnen te houden het groter wordt en dan dat soort gedachten de kop opsteken.
Ze moedigde me aan om te gaan kijken naar manieren om mijn boosheid te ventileren, naar buiten te laten komen. Mogelijk met sport, of door een kussen in elkaar te slaan. Ik vind dat echt moeilijk om me alleen al voor te stellen dat ik mn boosheid fysiek eruit gooi. Maar ze heeft wel gelijk denk ik dat door het steeds binnen te houden het groter wordt en dan dat soort gedachten de kop opsteken.
Ja maar het begint echt als een zinloos cirkeltje te voele . Waar je door je eigen klachten heen moet vechten om je punt te maken. En daardoor raak ik in paniek in zo'n gesprek.quote:
[..]
Knuffels. Wat een kutsituatie zeg. Ik zou t iig wel doorzetten. Het is toch ook niks als je elke keer vol stress zit omdat je er niet op durft te vertrouwen dat het goed gaat.
En ze hebben bij mij bijvoorbeeld ook de mogelijkheid van een theatrale persoonlijkheidsstoornis boven mijn hoofd geplakt. En dan word ik nu dus weer door hun in een situatie gedwongen, waardoor dat beeld versterkt gaat worden.
Ik heb dat theatrale nagevraagd bij mensen die mij voor het GGZ en de paniek kende. En die kennen mij absoluut niet zo. Die vinden mij nuchter en logisch.
Dus voor mij voelt het een beetje alsof je iemand die heel erg misselijk is van de griep, steeds maar eten blijft geven waardoor hij gaat kotsen. En dan op gegeven moment gaat zeggen, Hmm volgens mij is er iets mis met een kotsreflex.
Ik begin er gewoon echt een beetje naar van te worden. Dat ik zo moet vechten en knokken om gewoon behandeld te worden waarvoor ik behandeld wil worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 16:05:47 ]
Mja normaal kan ik het best goed wel weer loslaten en doorgaan. Maar dit gedoe met de zorg begint me echt op te wreten.quote:
Ik heb met mn psycholoog besproken dat ik mn boosheid zo moeilijk kan loslaten. Ze vroeg best goed door en eigenlijk kwamen we erop dat ik van mezelf nooit boos mag zijn omdat ik dat heel beangstigend vind. In mijn hoofd koppel ik dat aan de woede van mijn vader vroeger en dat was wel iets om bang van te zijn.
Ze moedigde me aan om te gaan kijken naar manieren om mijn boosheid te ventileren, naar buiten te laten komen. Mogelijk met sport, of door een kussen in elkaar te slaan. Ik vind dat echt moeilijk om me alleen al voor te stellen dat ik mn boosheid fysiek eruit gooi. Maar ze heeft wel gelijk denk ik dat door het steeds binnen te houden het groter wordt en dan dat soort gedachten de kop opsteken.
Theatrale aandachtsstoornis? Volgens mij ken ik er wel een paar die daarmee rondlopen.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Wat rottig, dat ze je dat zo boven t hoofd hangen. Lijkt me een hoop onrust... ik zou zelf meteen gaan van 'ojee shit ze vinden me n aandachtshoer en nu gaan ze me negeren want ja dat doe je met zo iemand'. En dan voel je je nog n beetje kleiner. Bah.quote:
[..]
Ja maar het begint echt als een zinloos cirkeltje te voele . Waar je door je eigen klachten heen moet vechten om je punt te maken. En daardoor raak ik in paniek in zo'n gesprek.
En ze hebben bij mij bijvoorbeeld ook de mogelijkheid van een theatrale persoonlijkheidsstoornis boven mijn hoofd geplakt. En dan word ik nu dus weer door hun in een situatie gedwongen, waardoor dat beeld versterkt gaat worden.
Ik heb dat theatrale nagevraagd bij mensen die mij voor het GGZ en de paniek kende. En die kennen mij absoluut niet zo. Die vinden mij nuchter en logisch.
Dus voor mij voelt het een beetje alsof je iemand die heel erg misselijk is van de griep, steeds maar eten blijft geven waardoor hij gaat kotsen. En dan op gegeven moment gaat zeggen, Hmm volgens mij is er iets mis met een kotsreflex.
Ik begin er gewoon echt een beetje naar van te worden. Dat ik zo moet vechten en knokken om gewoon behandeld te worden waarvoor ik behandeld wil worden.
Precies. En zo is de schilderssituatie ook weggezet als een "kleinigheidje" terwijl de werkelijkheid echt bleek te zijn dat van de een op de dag hier mensen mijn tuin in en uit kwamen lopen zonder waarschuwing vooraf. Je kan er van alles van maken, ik ben een ptss patiënt. Mijn veiligheidsgevoel is aangetast. En het enige wat mijn vader heeft gedaan om dat te voorkomen is een sms'je sturen. En als ik hem daarop aanspreek ben ik de aansteller en word ik weer op andere stoornissen in de familie gewezen. Dat zette mijn psycholoog dan weg als een kleinigheidje en ik reageer te heftig want ze kende mijn vader niet. En naderhand bleek dat ze de beloofde schuurdeur niet geschilderd hebben, maar hij ging wel de volle mep betalen. Want die man moet ook zijn boterham betalen.quote:
[..]
Wat rottig, dat ze je dat zo boven t hoofd hangen. Lijkt me een hoop onrust... ik zou zelf meteen gaan van 'ojee shit ze vinden me n aandachtshoer en nu gaan ze me negeren want ja dat doe je met zo iemand'. En dan voel je je nog n beetje kleiner. Bah.
Wie is er dan nou eigenlijk echt "de gek"? Ik omdat ik in paniek raak omdat er nooit eens iemand luisterd. Of al die mensen die niet eens de tijd meer kunnen nemen om te luisteren..
Weet je zeker dat niemand naar je luistert? Zoja, waar komt dat door denk je?quote:
[..]
Wie is er dan nou eigenlijk echt "de gek"? Ik omdat ik in paniek raak omdat er nooit eens iemand luisterd. Of al die mensen die niet eens de tijd meer kunnen nemen om te luisteren..
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik denk door mijn paniek aanvallen en doordat het zorgsysteem zo ingeregeld is dat er geen tijd is om eerst een veilige omgeving met me te creëren voor ze diagnoses en trajecten gaan bepalen. Icm met een stukje pech.quote:
[..]
Weet je zeker dat niemand naar je luistert? Zoja, waar komt dat door denk je?
En ik heb ook vermoedens dat er aantekeningen staan in mijn dossier over mijn puberteit die meer gebaseerd zijn op het handelen van mijn moeder dan dat je die mij aan kan rekenen. Maar dat kan ik pas zeker weten als ik mijn dossier opentrek en daar heb ik niet zo'n zin in.
Ik kan me niet voorstellen dat het zo erg is dat ze je niet serieus willen nemen. Bij mij staat er ook een pikzwarte bladzijde in het dossier, maar mensen snappen wel dat dat mij als persoon niet definieert zeg maar en dat het uit een crisissituatie voortkomt. Maar ik zit niet bij je gesprekken en weet niet wat er in je dossier staat dus veel zinnigs kan ik er ook niet over zeggen.quote:
[..]
Ik denk door mijn paniek aanvallen en doordat het zorgsysteem zo ingeregeld is dat er geen tijd is om eerst een veilige omgeving met me te creëren voor ze diagnoses en trajecten gaan bepalen. Icm met een stukje pech.
En ik heb ook vermoedens dat er aantekeningen staan in mijn dossier over mijn puberteit die meer gebaseerd zijn op het handelen van mijn moeder dan dat je die mij aan kan rekenen. Maar dat kan ik pas zeker weten als ik mijn dossier opentrek en daar heb ik niet zo'n zin in.
Er is in ieder geval niets zo vervelend als niet gehoord worden.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik zeg dus ook niet dat ze niet willen luisteren. Ze moeten een traject volgen. Wat niet bij mijn klachten past. Daarnaast zijn het mensen, en zijn er dus inderdaad hulpverleners geweest die het niet konden begrijpen en dus niet wilde luisteren. En daarnaast heb je ook nog het leven, en kun je gewoon pech hebben.quote:
[..]
Ik kan me niet voorstellen dat het zo erg is dat ze je niet serieus willen nemen. Bij mij staat er ook een pikzwarte bladzijde in het dossier, maar mensen snappen wel dat dat mij als persoon niet definieert zeg maar en dat het uit een crisissituatie voortkomt. Maar ik zit niet bij je gesprekken en weet niet wat er in je dossier staat dus veel zinnigs kan ik er ook niet over zeggen.
Er is in ieder geval niets zo vervelend als niet gehoord worden.
En alles bij elkaar, ben ik er even klaar mee dat ik dat alleen maar recht kan breien door steeds maar heel hard "te moeten vechten" ipv "geholpen" te worden, door hoe de gezondheidszorg is uitgekleed en door hoe individualistisch de maatschappij is geworden en door erg mijn familie me heeft laten barsten.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 19:29:30 ]
Is het een idee om dit te bespreken. Dus puur een afspraak om dit soort dingen uit te spreken.quote:
[..]
Ik zeg dus ook niet dat ze niet willen luisteren. Ze moeten een traject volgen. Wat niet bij mijn klachten past. Daarnaast zijn het mensen, en zijn er dus inderdaad hulpverleners geweest die het niet konden begrijpen en dus niet wilde luisteren. En daarnaast heb je ook nog het leven, en kun je gewoon pech hebben.
En alles bij elkaar, ben ik er even klaar mee dat ik dat alleen maar recht kan breien door steeds maar heel hard "te moeten vechten" ipv "geholpen" te worden, door hoe de gezondheidszorg is uitgekleed en door hoe individualistisch de maatschappij is geworden en door erg mijn familie me heeft laten barsten.
Dan kan je je verwachtingen vertellen, en als die niet overeenkomen met wat zij kunnen bieden kunnen jullie kijken naar een ander traject of een andere hulpverlener. Want zo aanmodderen lijkt mij ook niks.
Je kunt inderdaad lang blijven aanmodderen maar misschien moet je dit iets proactiever aanpakken. Bespreekbaar maken en anders verder kijken.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Ik heb het natuurlijk al besproken. Daarom wil ik nu niet WEER in gesprek met mijn psychiater. Ik geef duidelijk mijn grens aan zeg maar. Genoeg besproken, maar zelfs dat kan niet.
Of naja, niet duidelijk. Ik benoem het altijd. Niet op het moment zelf. Maar later. Al die fouten die ik hier benoem, heb ik besproken met ze. Behalve het laatste psychiater stuk.
[ Bericht 51% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 20:09:51 ]
Of naja, niet duidelijk. Ik benoem het altijd. Niet op het moment zelf. Maar later. Al die fouten die ik hier benoem, heb ik besproken met ze. Behalve het laatste psychiater stuk.
[ Bericht 51% gewijzigd door #ANONIEM op 21-11-2017 20:09:51 ]
Dan zou ik ze aanspreken op het feit dat zen iks met jouw feedback doen. En dat je een klacht gaat indienen.quote:
Ik heb het natuurlijk al besproken. Daarom wil ik nu niet WEER in gesprek met mijn psychiater. Ik geef duidelijk mijn grens aan zeg maar. Genoeg besproken, maar zelfs dat kan niet.
Of naja, niet duidelijk. Ik benoem het altijd. Niet op het moment zelf. Maar later. Al die fouten die ik hier benoem, heb ik besproken met ze. Behalve het laatste psychiater stuk.
Dat laatste werkte bij mij heel goed
Mja en dan? Weer ergens anders aanmelden? Weer die lange wachtlijst? Ik kan me voorstellen dat ik heel pessimistisch overkom, maar ik zie het lichtpuntje even niet meer.quote:
[..]
Dan zou ik ze aanspreken op het feit dat zen iks met jouw feedback doen. En dat je een klacht gaat indienen.
Dat laatste werkte bij mij heel goed
Ik bedoel, ik kan morgen wel weer opstaan, een stoel roze verven, en me blij voelen voor een dag met mijn glitters en mijn stomme eenhoorns en weet ik veel wat.
Maar ik ga toch echt een keer een pro actieve oplossing moeten vinden voor dit probleem. En ik begin weg te glippen merk ik.
Zij kunnen je ook doorverwijzen.quote:
[..]
Mja en dan? Weer ergens anders aanmelden? Weer die lange wachtlijst? Ik kan me voorstellen dat ik heel pessimistisch overkom, maar ik zie het lichtpuntje even niet meer.
Ik bedoel, ik kan morgen wel weer opstaan, een stoel roze verven, en me blij voelen voor een dag met mijn glitters en mijn stomme eenhoorns en weet ik veel wat.
Maar ik ga toch echt een keer een pro actieve oplossing moeten vinden voor dit probleem. En ik begin weg te glippen merk ik.
Waar zit je? Bij een grote GGZ of bij een vrijgevestigde?
Bij Psyqquote:
[..]
Zij kunnen je ook doorverwijzen.
Waar zit je? Bij een grote GGZ of bij een vrijgevestigde?
Misschien moet ik mezelf dit de hele avond dwingen om te luisteren:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Is mn beste ervaring tot nu toe.quote:
[..]
Oh... van Psyq heb ik niet zulke goeie verhalen gehoord
Van Breburg in Breda kan ik de naam niet eens meer zien.
Ik bedenk mij ineens dat ik nog een coach weet die zich specialiseerd in jouw ding.. Ik app je evenquote:
[..]
Is mn beste ervaring tot nu toe.
Maar een coach moet je uit eigen zak betalen.quote:
[..]
Ik bedenk mij ineens dat ik nog een coach weet die zich specialiseerd in jouw ding.. Ik app je even
Fripsel, zei jij niet dat je evt de maatschappelijk werkster kan meevragen voor dit?
Als je het naast je neer kon leggen, dan zou je het nog kunnen laten zitten. Maar je hebt er last van... ergens snap ik wel dat ze dan willen dat je het gesprek aangaat, maar ik zou dan wel iemand meenemen. Want je voelt je niet serieus genomen door die psychiater... (en daar kan ik me wel wat bij voorstellen als ik het zo lees, blijf voor jezelf opkomen hoor!)
Klote situatie.
Als je het naast je neer kon leggen, dan zou je het nog kunnen laten zitten. Maar je hebt er last van... ergens snap ik wel dat ze dan willen dat je het gesprek aangaat, maar ik zou dan wel iemand meenemen. Want je voelt je niet serieus genomen door die psychiater... (en daar kan ik me wel wat bij voorstellen als ik het zo lees, blijf voor jezelf opkomen hoor!)
Klote situatie.
Mama van 2 lieve meiden :)
Nou ik kan het niet naast me neer leggen omdat ik geen andere psychiater aan mag vragen zonder dat hun me mogelijk in gesprek dwingen.quote:
Fripsel, zei jij niet dat je evt de maatschappelijk werkster kan meevragen voor dit?
Als je het naast je neer kon leggen, dan zou je het nog kunnen laten zitten. Maar je hebt er last van... ergens snap ik wel dat ze dan willen dat je het gesprek aangaat, maar ik zou dan wel iemand meenemen. Want je voelt je niet serieus genomen door die psychiater...
Klote situatie.
En ik ben op dit moment een beetje voorbij het punt dat ik me nog in zulke situaties wil laten dwingen.
Daar kan ik me wel wat bij indenken.... ze maken het nogal moeilijk zo.quote:
[..]
Nou ik kan het niet naast me neer leggen omdat ik geen andere psychiater aan mag vragen zonder dat hun me mogelijk in gesprek dwingen.
En ik ben op dit moment een beetje voorbij het punt dat ik me nog in zulke situaties wil laten dwingen.
Geef je aan dat het niet klikt en dan klinkt het alsof je eerst nog her en der verantwoording moet gaan afleggen...
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja en als het nou mijn collega was waar ik een misverstandje mee had. Maar ik ben afhankelijk van die man voor mijn medicijnen. En ik denk dat ik na een week zonder medicijnen zo in mijn trauma achtervolging blijf hangen dat ik letterlijk doordraai. Been There, done that.quote:
[..]
Daar kan ik me wel wat bij indenken.... ze maken het nogal moeilijk zo.
Geef je aan dat het niet klikt en dan klinkt het alsof je eerst nog her en der verantwoording moet gaan afleggen...
Niet elke vestiging zal t zelfde zijn natuurlijk. Zelf heb ik erg slechte ervaring met ze. Stelden na 2 gesprekken en een test van een uur een foutieve diagnose (ADHD) en vonden dat ik perse ritalin moest slikken, en zijn net zolang blijven aandringen tot ik het probeerde.quote:
[..]
Oh... van Psyq heb ik niet zulke goeie verhalen gehoord
Binnen een week was ik knettergek en enorm depressief en in staat uit het raam te springen. Reageerden ze heel laconiek op 'ja maar je bent er nu toch mee gestopt dus is het toch opgelost?'. Ik heb ze vriendelijk bedankt en heb een andere hulpverlener gezocht.
Die besloot uitgebreid onderzoek te doen en was er erg duidelijk in dat ik geen adhd heb en dat mijn klachten totaal verkeerd gepkaatst zijn doordat psyq zelf een hoop had zitten invullen. Dit is overigens van 2009, en in Eindhoven. Het niet bepaald iets willen aannemen van cliënten herken ik iig wel van ze.
Wel goed! Net lekker gelunched met mn broertje en een stukje gewandeld. Het is lekker zonnig hier en best mooi met alle herfstige bomen en planten. Kan ik wel van genieten.quote:
Kan iemand mij moed in praten om weer een ander zorgtraject in te willen? En mij een beeld schetsen van hoe ik mijn medicatie veilig stel?
Men o men. Dat je je hier zo'n zorgen over moet maken als patiënt.
Men o men. Dat je je hier zo'n zorgen over moet maken als patiënt.
Mijn moeder is jarig dus daar moet ik straks vrolijk gaan zitten doen, totaal geen zin in.quote:
Wel een mooie sweater gehaald gisteren.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Niet zo goed, ik ben op dit moment opgenomen. Maar de medicijncombinatie die ik nu heb werkt wel goed tegen onrust en spanning.quote:
Why are you wearing that stupid man suit?
Wat vinden jullie ervan dat de feestmaand eraan komt? Ik lees hier elk jaar dat het voor velen een nare tijd is, maar ik vind het zelf juist een fijne tijd. Dat stelt me nu gerust, ik heb leuke afleiding als ik volgende week naar huis kan.
Why are you wearing that stupid man suit?
Stille meelezer laat toch maar iets horen... Ik herken veel in jullie verhalen, wat is het soms toch ook een gevecht he.
Ben al een tijdje depressief, deze episode duurt nu al bijna een jaar. Afgelopen zomer een tijdje opgenomen geweest en nu in behandeling op een intensieve deeltijd. En dat maakt ook veel los, misschien/waarschijnlijk wel goed maar absoluut niet makkelijk.
Ben al een tijdje depressief, deze episode duurt nu al bijna een jaar. Afgelopen zomer een tijdje opgenomen geweest en nu in behandeling op een intensieve deeltijd. En dat maakt ook veel los, misschien/waarschijnlijk wel goed maar absoluut niet makkelijk.
"I can't explain myself, Sir," said Alice, "'cause I'm not myself, you see"
Kan je huisarts je eventueel de medicatie voorschrijven tijdens het overbruggen? Misschien kan je dat informeren.quote:
Kan iemand mij moed in praten om weer een ander zorgtraject in te willen? En mij een beeld schetsen van hoe ik mijn medicatie veilig stel?
Men o men. Dat je je hier zo'n zorgen over moet maken als patiënt.
En je maatschappelijk werkster kan die hierin meedenken met je?
Het is verrot als je je toch al niet lekker voelt, dat je dan ook nog energie moet steken in dit soort dingen. Energie die je eigenlijk knetterhard nodig hebt om uberhaupt je dagen door te komen.
Ik ben niet zo fan van het hele kerstgebeuren. Wat een gedoe altijd weer. Maar ik denk dat we het redelijk op een voor mij/ons behapbare manier hebben geregeld dit jaar.quote:
Wat vinden jullie ervan dat de feestmaand eraan komt? Ik lees hier elk jaar dat het voor velen een nare tijd is, maar ik vind het zelf juist een fijne tijd. Dat stelt me nu gerust, ik heb leuke afleiding als ik volgende week naar huis kan.
Kuolema, sterkte, ik hoop dat je je gauw wat beter voelt.
Marialice, sterkte!
Hier gaat het aardig zijn gangetje, af en toe een beetje druk in de kop, maar als dat alles is....
Mama van 2 lieve meiden :)
Medicatie via de huisarts en apotheker laten lopen en zelf op zoek gaan naar een coach waarmee het klikt en die ervaring heeft met jouw problematiek lijkt mij een goed plan.quote:
Kan iemand mij moed in praten om weer een ander zorgtraject in te willen? En mij een beeld schetsen van hoe ik mijn medicatie veilig stel?
Men o men. Dat je je hier zo'n zorgen over moet maken als patiënt.
tquote:
Ja ik hou ontzettend van honden dus iets met dieren zou wel tof zijn, maar daar is hier ook niks in te vinden helaas.
Op www.hondjeuitlaten.nl staat misschien wel een hond in de buurt die uitgelaten wil worden. Dat is niet echt iets structureels natuurlijks maar kan ook fijn zijn.
Je hoeft natuurlijk je huidige behandelaren nog niet te vertellen dat je wil switchen.quote:
[..]
Medicatie via de huisarts en apotheker laten lopen en zelf op zoek gaan naar een coach waarmee het klikt en die ervaring heeft met jouw problematiek lijkt mij een goed plan.
Ik ben zelf gewisseld dit jaar, ik had het gevoel dat mijn therapeut me niet kon bieden wat ik nodig had, al heeft ze me heel goed op weg geholpen. Ik heb het verteld toen ik zeker wist dat ik ergens anders terecht kon.
Scherpquote:
[..]
Je hoeft natuurlijk je huidige behandelaren nog niet te vertellen dat je wil switchen.
Ik ben zelf gewisseld dit jaar, ik had het gevoel dat mijn therapeut me niet kon bieden wat ik nodig had, al heeft ze me heel goed op weg geholpen. Ik heb het verteld toen ik zeker wist dat ik ergens anders terecht kon.
Goed idee maar natuurlijk weer niks hier in de buurt.quote:
[..]
t
Op www.hondjeuitlaten.nl staat misschien wel een hond in de buurt die uitgelaten wil worden. Dat is niet echt iets structureels natuurlijks maar kan ook fijn zijn.
Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik in januari met een deeltijd behandeling kan starten. Dus er komt eindelijk een beetje schot in de zaak.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Het gaat wel weer lekker met de afkeer tegen de hulpverlening hier. Ik kan mij er ook half onder scharen. Moet er wel bij zeggen dat ik mijn psycholoog erg mag en het tot nu toe eigenlijk ook wel goed ging. Kleine stapjes, goede ideeën, veel luisteren en niet altijd alleen maar behandelen en vooral een goede klik. Alleen loop ik er nu tegenaan dat ze wil dat ik echt een planning ga maken voor de hele dag. Nu ben ik er zelf wel voor om dingen te plannen en ze ook echt uit te voeren, maar niet op een planning waarbij ik mijzelf nu moet dwingen om dat per half uur in te vullen. Mijn idee zou eerder zijn om bepaalde taken wel in te plannen en het dan gedurende dag uit te voeren zonder dat er een tijd aan zit.
Het gaat de laatste tijd al niet zo goed met mij en dit er dan bovenop gaat hem voor nu gewoon niet worden. Ik voel mij er alleen zo moedeloos door wat het allemaal niet ten goede komt.
En dan belt deze week ook nog degene van de ziektewet, ook zo iets waar ik enorm tegenop zie.
Ik kan mij er ook half onder scharen. Moet er wel bij zeggen dat ik mijn psycholoog erg mag en het tot nu toe eigenlijk ook wel goed ging. Kleine stapjes, goede ideeën, veel luisteren en niet altijd alleen maar behandelen en vooral een goede klik. Alleen loop ik er nu tegenaan dat ze wil dat ik echt een planning ga maken voor de hele dag. Nu ben ik er zelf wel voor om dingen te plannen en ze ook echt uit te voeren, maar niet op een planning waarbij ik mijzelf nu moet dwingen om dat per half uur in te vullen. Mijn idee zou eerder zijn om bepaalde taken wel in te plannen en het dan gedurende dag uit te voeren zonder dat er een tijd aan zit.Het gaat de laatste tijd al niet zo goed met mij en dit er dan bovenop gaat hem voor nu gewoon niet worden. Ik voel mij er alleen zo moedeloos door wat het allemaal niet ten goede komt.
En dan belt deze week ook nog degene van de ziektewet, ook zo iets waar ik enorm tegenop zie.
Hey fokkers,
Meld mij hier ook. Eigenlijk niet omdat ik op dit moment ergens last van heb, maar wel een klein beetje voel aankomen dat het in de nabije toekomst wellicht wel gaat gebeuren.
Vanaf volgende week woon ik namelijk voor het eerst op mijzelf in mijn eerste koopwoning. Enerzijds iets waar ik lang naar heb uitgekeken, anderzijds zie ik er ook best tegenop. Echter, het is toch iets waar ik doorheen moet, want ik kan niet oneindig van gedeelde woning naar gedeelde woning, terug naar ouders, weer op kamers, etc etc, blijven gaan.
Echter ben ik dus vrij vatbaar voor angst. In het verleden al vaak last gehad van paniekaanvallen in vooral situaties waar je niet zomaar weg kunt (autorijden snelweg, volle aula tijdens speech begrafenis terwijl je niet verder van de deur verwijderd kunt zijn, in het vliegtuig als de deuren sluiten, etc).. Mijn aanpak was gewoon confrontatie, en inmiddels heb ik op veel van dit soort momenten geen last meer.
Heb al eerder in mijn leven een paar maanden echt alleen gewoond, en toen had ik behoorlijk last van paniekaanvallen midden in de nacht. Het gevoel dat als er iets met je gebeurt, er niemand in de buurt is. En dan zat ik opeens om half 4 's nachts met een racend hart en een bezweet lijf op bed, bang dat ik een hartaanval kreeg. Niets aan de hand, gecheckt door huisarts, maargoed het blijft wel een mentaal iets.
Grote kans dat ik daar nu ook weer last van ga krijgen. Daarnaast zie ik best wel op tegen het (te verwachten) alleen zijn. Door relaties etc. is mijn vriendengroep de laatste twee jaar nogal gefragmenteerd, en hebben we ook minder contact. Vind het vrij kut dat ik doordeweeks niet echt mensen heb om over de vloer uit te nodigen..
Maargoed, hoop hier dus wat herkenning / tips enzo te vinden
Meld mij hier ook. Eigenlijk niet omdat ik op dit moment ergens last van heb, maar wel een klein beetje voel aankomen dat het in de nabije toekomst wellicht wel gaat gebeuren.
Vanaf volgende week woon ik namelijk voor het eerst op mijzelf in mijn eerste koopwoning. Enerzijds iets waar ik lang naar heb uitgekeken, anderzijds zie ik er ook best tegenop. Echter, het is toch iets waar ik doorheen moet, want ik kan niet oneindig van gedeelde woning naar gedeelde woning, terug naar ouders, weer op kamers, etc etc, blijven gaan.
Echter ben ik dus vrij vatbaar voor angst. In het verleden al vaak last gehad van paniekaanvallen in vooral situaties waar je niet zomaar weg kunt (autorijden snelweg, volle aula tijdens speech begrafenis terwijl je niet verder van de deur verwijderd kunt zijn, in het vliegtuig als de deuren sluiten, etc).. Mijn aanpak was gewoon confrontatie, en inmiddels heb ik op veel van dit soort momenten geen last meer.
Heb al eerder in mijn leven een paar maanden echt alleen gewoond, en toen had ik behoorlijk last van paniekaanvallen midden in de nacht. Het gevoel dat als er iets met je gebeurt, er niemand in de buurt is. En dan zat ik opeens om half 4 's nachts met een racend hart en een bezweet lijf op bed, bang dat ik een hartaanval kreeg. Niets aan de hand, gecheckt door huisarts, maargoed het blijft wel een mentaal iets.
Grote kans dat ik daar nu ook weer last van ga krijgen. Daarnaast zie ik best wel op tegen het (te verwachten) alleen zijn. Door relaties etc. is mijn vriendengroep de laatste twee jaar nogal gefragmenteerd, en hebben we ook minder contact. Vind het vrij kut dat ik doordeweeks niet echt mensen heb om over de vloer uit te nodigen..
Maargoed, hoop hier dus wat herkenning / tips enzo te vinden
Wat, een planning per half uur? Dat is een knap staaltje micromanagement.quote:
Het gaat wel weer lekker met de afkeer tegen de hulpverlening hier.
Het gaat de laatste tijd al niet zo goed met mij en dit er dan bovenop gaat hem voor nu gewoon niet worden. Ik voel mij er alleen zo moedeloos door wat het allemaal niet ten goede komt.
En dan belt deze week ook nog degene van de ziektewet, ook zo iets waar ik enorm tegenop zie.
Ik ben helemaal voor het ontwikkelen van een ritme, maar om dat dan per half uur te doen lijkt me wat overdreven.
Als je eerst voor jezelf een ritme maakt met bedtijd, opstaan, maaltijden... Dan heb je een soort van rooster waar je de rest van de planning aan op kunt hangen.
En dan eerst wat algemener houden, bijvoorbeeld ochtend-afwas en stofzuigen middag-boodschappen doen.
Dat lijkt mij een eerste stap ipv per half uur dingen plannen.
Het is niet dat ik per half uur iets anders moet doen, dus op 1,5 uur uitkomen of iets dergelijks is ook geen probleem. Maar inderdaad, eerst langzaam wat algemener beginnen en dan kun je daarna altijd nog wat beter/strakker gaan plannen.quote:
[..]
Wat, een planning per half uur? Dat is een knap staaltje micromanagement.
Ik ben helemaal voor het ontwikkelen van een ritme, maar om dat dan per half uur te doen lijkt me wat overdreven.
Als je eerst voor jezelf een ritme maakt met bedtijd, opstaan, maaltijden... Dan heb je een soort van rooster waar je de rest van de planning aan op kunt hangen.
En dan eerst wat algemener houden, bijvoorbeeld ochtend-afwas en stofzuigen middag-boodschappen doen.
Dat lijkt mij een eerste stap ipv per half uur dingen plannen.
En hoezeer ik daar dan wel achtersta, net zoals alle andere zaken die ik samen met haar al heb opgepakt. Blijft er bij mij een gevoel heersen dat ik denk: "Joh het zal allemaal wel, ik heb er geen zin meer in.". Werkt ook niet echt mee...
Ik ben misschien een stuk eigenwijs. Maar ik neem zulk advies altijd wel met een korrel zout. Dus ik doe het wel, maar op mijn manier. En als het dan werkt voor me heb ik er eigenlijk nog nooit commentaar op gehad. (Wat dat betreft heb ik wel veel stabilisatie begeleiding aan huis gehad).
Nog even een voorbeeld erbij.
Als je langer thuis zit, mag er kort door de bocht veel, en moet er weinig op het moment zelf. Het kon gister, maar ook morgen. Als ik dan een planning maak en ik heb ergens geen zin in, ga ik me daar kut om voelen, dus deed ik niks meer ipv dat ik gewoon iets anders deed.
Dat probeerde ik uit te leggen maar snapte ze niet allemaal even goed. (Er kwamen 5 afwisselende hulpverleners).
Ik ontwikkelde zo'n systeem dat ik afsprak dat ik minstens ontbeet, s ochtends iets in het huishouden deed, en iets leuks, lunchte, weer iets in het huishouden deed, en buiten kwam, avond at. En dat wad het dan.
En dan had ik een lijstje met klusjes wat ik maakte aan het begin van de week, en een lijstje met leuke dingen en daar pikte ik dan dagelijks dingen van af.
Als je langer thuis zit, mag er kort door de bocht veel, en moet er weinig op het moment zelf. Het kon gister, maar ook morgen. Als ik dan een planning maak en ik heb ergens geen zin in, ga ik me daar kut om voelen, dus deed ik niks meer ipv dat ik gewoon iets anders deed.
Dat probeerde ik uit te leggen maar snapte ze niet allemaal even goed. (Er kwamen 5 afwisselende hulpverleners).
Ik ontwikkelde zo'n systeem dat ik afsprak dat ik minstens ontbeet, s ochtends iets in het huishouden deed, en iets leuks, lunchte, weer iets in het huishouden deed, en buiten kwam, avond at. En dat wad het dan.
En dan had ik een lijstje met klusjes wat ik maakte aan het begin van de week, en een lijstje met leuke dingen en daar pikte ik dan dagelijks dingen van af.
Dat is herkenbaar, maar ik denk ook dat je moet beseffen dat dat het stemmetje van de stoornis is (laten we het even bij gebrek aan beter stoornis noemen).quote:
[..]
Het is niet dat ik per half uur iets anders moet doen, dus op 1,5 uur uitkomen of iets dergelijks is ook geen probleem. Maar inderdaad, eerst langzaam wat algemener beginnen en dan kun je daarna altijd nog wat beter/strakker gaan plannen.
En hoezeer ik daar dan wel achtersta, net zoals alle andere zaken die ik samen met haar al heb opgepakt. Blijft er bij mij een gevoel heersen dat ik denk: "Joh het zal allemaal wel, ik heb er geen zin meer in.". Werkt ook niet echt mee...
Het punt is dat je wel beter wíl worden want anders zat je niet bij de pscyholoog en stond je er niet achter. Dus dat zou ik dan zien als de echte aeque, zonder de 'stoornis'.
En het gevoel wat je hebt "ik heb er geen zin meer in" is het stemmetje van de 'stoornis' die ertegen in opstand komt.
Maar daarom ben je ook bij een pyscholoog- om dat stemmetje in te dammen. Dus ja het zal wel een gevecht tegen dat gevoel worden en dat is moeilijk. En daar kun je de psycholoog ook weer voor gebruiken, door te benoemen dat je dat gevoel hebt en wellicht iets meer nodig hebt qua steun of motivatie.
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is zo... maar dat is hoe ik het voor mijzelf heb gesplitst destijds: de 'normale' Elvi, en de Depressie als 2 entiteiten los van elkaar zien.
Oh Elvi, nog een vraagje. Ik ben bang dat ze gaan zeggen dat ik te erg ben voor een coach. Daarom blijven ze me maar naar een vorm van GGZ sturen.
Je kan prima een coach naast een ggz behandelaar hebben. Heb ik ook gewoon.
Ik ben nie hier voor de pingpong te schpelen
Dat kan een coach zelf bepalen. Ze hebt al coaches gezien die zich specialiseren in jouw problematiekquote:
Oh Elvi, nog een vraagje. Ik ben bang dat ze gaan zeggen dat ik te erg ben voor een coach. Daarom blijven ze me maar naar een vorm van GGZ sturen.
Dat is helemaal duidelijk hoor en dat weet ik ook heel goed. Alleen weet ik niet of ik er ook wel voor de volle 100% achter sta want het doel waarom ik dit doe/deed is er niet meer. Mijn psycholoog weet dit ook alleen kan zij er niet 24/7 voor mij zijn.quote:
[..]
Dat is herkenbaar, maar ik denk ook dat je moet beseffen dat dat het stemmetje van de stoornis is (laten we het even bij gebrek aan beter stoornis noemen).
Het punt is dat je wel beter wíl worden want anders zat je niet bij de pscyholoog en stond je er niet achter. Dus dat zou ik dan zien als de echte aeque, zonder de 'stoornis'.
En het gevoel wat je hebt "ik heb er geen zin meer in" is het stemmetje van de 'stoornis' die ertegen in opstand komt.
Maar daarom ben je ook bij een pyscholoog- om dat stemmetje in te dammen. Dus ja het zal wel een gevecht tegen dat gevoel worden en dat is moeilijk. En daar kun je de psycholoog ook weer voor gebruiken, door te benoemen dat je dat gevoel hebt en wellicht iets meer nodig hebt qua steun of motivatie.
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is zo... maar dat is hoe ik het voor mijzelf heb gesplitst destijds: de 'normale' Elvi, en de Depressie als 2 entiteiten los van elkaar zien.
Het enige doel waarom je dit zou moeten doen ben je zelf.quote:
[..]
Dat is helemaal duidelijk hoor en dat weet ik ook heel goed. Alleen weet ik niet of ik er ook wel voor de volle 100% achter sta want het doel waarom ik dit doe/deed is er niet meer. Mijn psycholoog weet dit ook alleen kan zij er niet 24/7 voor mij zijn.
Anders gaat het sowieso niet werken denk ik altijd.
Oh nu ben ik wel een beetje benieuwd wat dat doel dan wasquote:
[..]
Dat is helemaal duidelijk hoor en dat weet ik ook heel goed. Alleen weet ik niet of ik er ook wel voor de volle 100% achter sta want het doel waarom ik dit doe/deed is er niet meer. Mijn psycholoog weet dit ook alleen kan zij er niet 24/7 voor mij zijn.
Zonder doel is het lastig verder komen ja. Je moet wel urgentie voelen om te veranderen.
Ik ben gisteren naar de HA gegaan. Ik kom er niet uit. En nu ga ik weer een behandeltraject in. Nieuwe diagnostiek om te kijken of ik stiekem toch bipolair ben, en naar een psychiater om te kijken of er (vervolgens) iets aan mijn medicijnen veranderd moet worden.
Tot die tijd AD opgeschroeft tot 60 mg ipv 40, en een nieuwe strip valium.
Gesprekken heb ik afgeslagen. Therapieen heb ik al gehad, handvatten heb ik wel, de dingen die ze aanraden (niet terugtrekken, aankleden, goed voor jezelf zorgen) ken en kan ik, maar het kost me zoveel moeite momenteel. Dan heb ik er weinig aan als iemand me verteld dat ik het moet blijven doen.
Tot die tijd AD opgeschroeft tot 60 mg ipv 40, en een nieuwe strip valium.
Gesprekken heb ik afgeslagen. Therapieen heb ik al gehad, handvatten heb ik wel, de dingen die ze aanraden (niet terugtrekken, aankleden, goed voor jezelf zorgen) ken en kan ik, maar het kost me zoveel moeite momenteel. Dan heb ik er weinig aan als iemand me verteld dat ik het moet blijven doen.
Sterkheidsbaas van alles.
is er niet 1 ding of 2 die het meeste energie vergen?quote:Op donderdag 23 november 2017 11:56 schreef Lonaa het volgende:
Ik ben gisteren naar de HA gegaan. Ik kom er niet uit. En nu ga ik weer een behandeltraject in. Nieuwe diagnostiek om te kijken of ik stiekem toch bipolair ben, en naar een psychiater om te kijken of er (vervolgens) iets aan mijn medicijnen veranderd moet worden.
Tot die tijd AD opgeschroeft tot 60 mg ipv 40, en een nieuwe strip valium.
Gesprekken heb ik afgeslagen. Therapieen heb ik al gehad, handvatten heb ik wel, de dingen die ze aanraden (niet terugtrekken, aankleden, goed voor jezelf zorgen) ken en kan ik, maar het kost me zoveel moeite momenteel. Dan heb ik er weinig aan als iemand me verteld dat ik het moet blijven doen.
Ja, studie en sport. Die blijven ook allebei liggen op dit moment en dat vind ik naar.quote:
[..]
is er niet 1 ding of 2 die het meeste energie vergen?
Ik probeer beide dingen wel.
Sterkheidsbaas van alles.
Ah succes.quote:
[..]
Ja, studie en sport. Die blijven ook allebei liggen op dit moment en dat vind ik naar.
Ik probeer beide dingen wel.
Dank.quote:
Op Vandaag was eigenlijk wel redelijk, tot ik zonet de stukken voor de hoorzitting van mijn beroepschrift aangaande een examen in de bus kreeg. Er ontbreken dingen in mijn nadeel...Ik word zo moe van het bureaucratisch gezeik.
Dit kost zoveel energie. En ik voel me zo machteloos tegenover het 'grote monster'. Aan de ene kant wil ik het allemaal laten zitten maar ik wil me ook niet gewonnen geven.
De mail met mijn bezwaren over de stukken is in ieder geval weer de deur uit en nu heb ik hoofdpijn en voel ik me uitgeput
Sterkheidsbaas van alles.
Jij hebt veel knuffels nodig.quote:
[..]
Dank.
Vandaag was eigenlijk wel redelijk, tot ik zonet de stukken voor de hoorzitting van mijn beroepschrift aangaande een examen in de bus kreeg. Er ontbreken dingen in mijn nadeel...Ik word zo moe van het bureaucratisch gezeik.
Dit kost zoveel energie. En ik voel me zo machteloos tegenover het 'grote monster'. Aan de ene kant wil ik het allemaal laten zitten maar ik wil me ook niet gewonnen geven.
De mail met mijn bezwaren over de stukken is in ieder geval weer de deur uit en nu heb ik hoofdpijn en voel ik me uitgeput
Wie steunt jou?
Ik heb een lieve vriend en een paar lieve goede vrienden. Er zijn er een aantal met ervaring in depressies e.d., dus dat is aangenaam.quote:
[..]
Jij hebt veel knuffels nodig.
Wie steunt jou?
Toch zijn veel van de dingen,problemen, narigheid waar ik mee zit niet op te lossen door 1 van hun, maar ik heb schouders om op te huilen en armen die me vast kunnen houden. En afleiding.
Sterkheidsbaas van alles.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |