Behoefte aan ruimte

Sorry voor het nog niet plaatsen van een update!

Het gesprek ging goed. Mijn vriend wil alleen seks als ik het ook fijn vind. Tot de kerstvakantie even niet. Gewoon lekker knuffelen en dat soort dingen. Daarna is de druk ook een beetje van mijn leven en proberen we het weer. En dan gaan we ook uitzoeken hoe het voor mij lekkerder is. Dus een beetje experimenteren. Hij wil me absoluut niet kwijt. Vindt seks lekker en fijn, maar wil dat alleen als ik het ook lekker en fijn vind. Dus tja wel goed eigenlijk

(daarnaast heb ik nog met de psychiater besproken. Mijn complete gebrek aan seksualiteit komt op nummer één door de PTSS. Alleen ik slik ook medicatie die lust onderdrukkend zijn. Wat niet handig is. Na mijn stage gaan we kijken of er anders ingesteld kan geworden. Door de drukte van stage ben ik knap psychotisch en dat moet eerst onderdrukt worden)

In het begin kon ik er beter tegen, maar seks en genieten gaan bij mij echt niet samen. Seks is een klein cadeautje dat ik hem geef, waarvoor ik mezelf een beetje opoffer. Dat is het vanaf het begin. Alleen na een tijd werd me dat even teveel. Dus daar moeten we echt wat op verzinnen.

Maar ik ben blij met de afloop. Het is echt een schat en ik ben heel dankbaar voor zijn reactie

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 09:56 schreef hoechst het volgende:

[..]

Zo klein is het toch niet??

Nee dat is waar. Het is een hele opgave

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 10:23 schreef romero91 het volgende:

[..]

hoe oud zijn julie dan als ik vragen mag ?
kunt dit toch als volwassene uitpraten TO

Over een maandje zijn we beiden jarig. Hij wordt dan 27 en ik 30. We hebben het zeker als volwassenen over gehad en er is al een boel gebeurd.

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 10:46 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

De vriend van cots klinkt altijd als een geschikte kerel, dus geen verrassing dat hij geschikt reageert.

Cots je bent al ver gekomen in je herstel, maar je hebt ook nog ver te gaan. Blijf ajb eerlijk. Naar jezelf vooral, maar ook naar mensen om je heen. Op leugens kun je niets solide en blijvends bouwen. Jij en je geliefden moeten met de echte jij verder. Als er onderdelen aan jou JOU niet bevallen, werk dan aan verandering, maar verloochen dat onderdeel niet. Je doet jezelf (en je herstel) dan echt te kort.

Wat schiet je op de lange termijn ook op met mensen die bij je blijven obv leugens?

Ik denk dat je diep van binnen wist dar je vriend helemaal geen seks zou willen die jij zo beleefde, dus waarom zo ver laten komen? Werk aan herstel van je seksbeleving, dáár heb je wat aan. Niet aan faken dat je op dat vlak al bent waar je wil zijn.

Ben blij voor je dat het je gelukt is en goed uitpakt! Maar analyseer goed voor jezelf hoe deze situatie heeft kunnen ontstaan en welke signalen jij te lang hebt genegeerd en probeer er lering uit te trekken mbt tot een volgende keer. Probeer te voorkomen dat je zo lang door kunt gaan met en zo ver verzeild raakt in zelfsaboterend gedrag dat je ws in je vroegere, onveilige situatie ontzettend geholpen heeft maar dat je nu waarschijnlijk alleen maar verder afhoudt van waar en hoe je wil zijn.

Geschikte kerel is nog zacht uitgedrukt Hij is fantastisch. Zowel mijn familie als stagebegeleidster zeggen altijd dat vriendjelief zo saai klinkt, maar daar ben ik het zeker niet mee eens. Hij is een rustige rots in de branding voor mij. Ik zorg voor de pit in de relatie en hij voor de rust. We zijn een ideale combinatie.
(_{maar genoeg verliefd gespui )}

Je hebt gelijk dat ik mezelf te kort doe. Langzaamaan begin ik wel waardering voor mezelf op te bouwen, dankzij mijn vriend en dankzij therapie. Alleen ik heb nog een lange weg te gaan. Ik heb een hele lijst van allerlei kleine doelen waaraan ik nu voor mezelf aan werk (van elke avond een uur lezen tot geen nodeloze sorry zeggen) en die lijst maak ik ook samen met de psych. Aan de hand van een bullet journal ^{(tja... ik houd eenmaal van knutselen en door er een knutsel van te maken motiveer ik mezelf)} houd ik dit bij en dat helpt aardig. Ook schrijf ik alle complimenten in dat journal die ik krijg en moet ik elke dag een pluspunt voor mezelf verzinnen.Het klinkt zo alsof ik enorm narcistisch ben en word, maar op dit punt in mijn leven kan ik echt momenten hebben dat ik hardop tegen mezelf zeg "oh, ik ben zo stom, was ik maar dood" of "ik moet dood". Niet omdat ik suïcidaal ben op het moment, maar omdat ik mezelf te stom voor woorden vind. Work in progress Ik knok voor een betere verhouding met mezelf (en soms heb ik van die moment dat ik ineens heel blij kan zijn met mezelf en die moment koester ik).
Met de haat die ik voel voor mezelf schiet ik niet op, dus probeer ik het zo een beetje...

Het draaien en liegen voor anderen is echt een heel schadelijke gewoonte. Het wordt een stuk minder, dat valt anderen ook op. Alleen ik moet er nog keihard aan werken.
Mijn vriend en ik hebben ook al afgesproken dat wanneer ik me teveel onder druk gezet voel (en dat kan soms al door hele kleine dingen komen) dat ik dan een time-out vraag. Mijn vriend weet dat de kans op een nee/wil-ik-niet/enz. erg groot is. Alleen zo kan ik even moed verzamelen om het zelf te zeggen.

Ik denk dat dit samen (de bovengenoemde problemen) er ook voor gezorgd hebben dat ik hierin beland ben. Te bang om nee te zeggen, te bang voor afwijzing of boosheid etc. en zeker te weinig respect voor mezelf en mijn wensen. Met de bovenstaande trucjes probeer ik dit gedrag om te draaien

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 11:05 schreef Molo het volgende:

[..]

Ja ok, nu snap ik je en kan me erin vinden. Denk alleen dat dit niveau bereiken (nog lang) niet haalbaar is voor TS. Ze komt van zo ver en er is zoveel gebeurd

Het hoeft ook niet direct haalbaar zijn. Ik maak kleine doelen voor mezelf en dan eindig ik vanzelf bij het hoofddoel. Rustig in kleine stapjes.Het gaat allemaal al zoveel beter. Alle super destructieve dingen (automutilatie, braken, mezelf niet verzorgen) heb ik al afgeleerd. Nu de puntjes op de i zetten

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 11:29 schreef Molo het volgende:
Ik geloof trouwens niks van het wegzetten van jezelf in zoiets als seks als cadeautje naar je vriend.

Pleasersgedrag en vooral angst is dat toch doorgaans.
Daarnaast heb je er de hele dag fysiek last van en je kijkt er van tevoren ook niet bepaald naar uit dus is het wel zo'n kleine opoffering?

Ik snap het gezien je achtergrond wel hoor, maar dat maakt het niet ok voor jou. Hoe moeilijk ook in een relatie

Het is inderdaad verlatingsangst en toch (en dat is echt onacceptabel naar hem toe om te voelen) angst voor verkrachting. Mezelf er toe zetten doet minder pijn dan wanneer een ander dat doet. Dus in de kerstvakantie beginnen we met kleine stapjes zetten.

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 11:29 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Eens! Extra belangrijk dus om je eigen gedachten te blìjven bevragen

Wat ik echt stoer vind is dat je dat ook op fok doet en ook daadwerkelijk luistert naar de bijdragen in je topics, COTS

Natuurlijk luister ik anders kan ik beter geen topic openen toch Ik vind het echt heel fijn hoe mensen me zo op weg helpen. Ik zou willen dat ik meer kon doen dan dank je wel zeggen...

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 11:48 schreef Fokpop het volgende:
Eigenlijk is alles al gezegd: Die vriend van jou lijkt me een prima gast, jij maakt ook allemaal vorderingen op alle terreinen. Dit puntje is nog wel een probleempje natuurlijk. Elke keer seks hebben terwijl je er zo tegenop ziet is niet goed en op lange termijn onhoudbaar en dat erken je zelf ook al. Je hebt al een psychiater en binnenkort naar een seksuoloog. Je hebt dit probleem ondertussen ook met je vriend besproken. Dat gaat allemaal supergoed.

Alleen je zegt dat je aseksueel bent, maar zoals die psych al zegt, gezien je verleden lijkt het me waarschijnlijker dat je helemaal niet aseksueel bent maar door dat verleden en terugkomende trauma's op dit moment geen plezier kunt beleven aan seks. Dus stop ook met zeggen dat je aseksueel bent, want daarmee sluit je het ook een beetje uit terwijl er hopelijk nog wel iets aan te doen is, en je in de toekomst misschien wel plezier gaat hebben in seks. Dat is waarschijnlijk al een enge gedachte maar het is wel belangrijk dat je dat accepteert.

En dat hele proces gaat waarschijnlijk weer supermoeilijk zijn, je moet weer allemaal barrières door, en dat betekent waarschijnlijk ook af en toe 'zin maken' of dingen doen die je vanuit je primaire gevoel eigenlijk niet wil doen. En das ook raar natuurlijk want in de maatschappij wordt juist de hele tijd benadrukt dat je geen seks moet hebben als je er geen zin in hebt. Maar jij wil natuurlijk wél op een leuke manier seks hebben met je vriend, je wilt het alleen niet meer op de nare manier die je van vroeger gewend bent, dus houd in je achterhoofd dat dat je doel is! Op een leuke manier seks hebben met je vriend!

Het doel is niet: een manier vinden om toch seks hebben met je vriend ondanks dat je dat naar vindt. Zet dat uit je hoofd.

Je hebt hier zeker een punt. Waarschijnlijk ben ik niet aseksueel zoals in de geaardheid. Het is lastig om precies uit te leggen... Ik heb zeker behoefte aan intimiteit. Alleen het is te eng. Mijn medicatie blokt alle seksualiteit en ik merk dat verschil met voor de medicatie (of het verschil met toen ik even minder probeerde te nemen). Dus het zit er wel, alleen er ligt een dikke laag angst en schaamte overheen.

Die barrières zijn zeker een issue, maar eng is niet erg. Dat kan ik uiten en daarnaast heb ik eigenlijk altijd de leiding in wat er in bed gebeurd. En dit is iets dat bespreekbaar gemaakt kan worden. Een proces dat ik niet alleen hoef te doen. Sterker nog niet eens alleen kan doen. Ik denk dat we rustig stapje voor stapje moeten gaan uitbouwen, alles bespreken en heel rustig aan doen.

quote:

Op zaterdag 25 november 2017 12:08 schreef Fokpop het volgende:

[..]

En wbt elk uur smsen, superlogisch natuurlijk dat je vriend zo bezorgd is gezien wat er in de spoiler staat, maar toch niet echt gezond in een relatie, logisch dat dat op je zenuwen gaat werken. Als jij gewone een goede dag hebt dan spring je niet opeens om 18:00 voor de trein. Mensen die zelfmoord proberen te plegen lopen al langer met iets rond. Toch komt het voor de omgeving vaak onverwacht, omdat die persoon die gevoelens niet met andere gedeeld heeft, zelfs niet met ouders/partners/kinderen. Daar is je vriend bang voor. Dus het is zeker een goed idee om dat smsen wat te gaan minderen, maar dan moet je je vriend ook het vertrouwen geven dat je, als je de spanning weer op voelt lopen, dat dan wél meteen met hem deelt, en er niet zelf mee blijft rondlopen.

Ik ben helemaal vergeten daarover te updaten! We hebben afgesproken dat het niet meer gebeurt. We appen alleen over leuke dingen (tenzij er natuurlijk wat is), alleen hij snapte waarom het benauwend werkte. Nu stuur ik hem af en toe wel berichtjes als "ben jij nog aan het gamen? ik zit lekker te knutselen" oid, maar dat is normaal (vind ik dan). En soms kwebbelen we een beetje en soms is het een paar uur stil. Hij ziet dat het goed gaat en vertrouwd me nu ook. We hebben heldere afspraken en daardoor is hij gerust (als het niet gaat vertel ik het hem direct etc.).

---------------------

Ik zei het hierboven al ergens: Heel erg bedankt allemaal voor het meedenken, de tips en de meningen. Ik waardeer het enorm en zou soms willen dat ik meer kon zeggen dan dank je
Echt heel tof van jullie